Nieuws- en Advertentieblad
Bolsward. en Wonseradeel.
Zouteviscli
Pekelharing
HlNGSTi. C«
Groningen■HEERESTRAAT I*
I
Verschijnt Donderdags en Zondags 44ste Jaargang.
No. 15.
1905.
ZONDAG 19 FEBRUARI.
AlgemeenAssurantiekantoor
(^opgencht I Mei I894J)
1
Bijkantoor
^OnderlingeLevensverzekering
f -NEIGEN HULP’
F 'sGr/wenhme
BINNENLAND.
J. J. LEMSTRA
Grootzand, BOLSWARD.
rj
_J
VOOR
Afzonderlijke
den
EN J
Aanbevelend,
ASSURADEUREN
het verzegelde pakje
de beide vrienden
den officier van
naar zijn kamer, doch juist
veeren opzoeken, toen zijn
zoocTaT iviaas-irct.— TATT'm?
dien voldeed de loyale commensaal nu reeds
zijn volle maand huur.
Binnen enkele weken had de heer Von
Hartleben van de vrienden rond duizend gul
den te pakken en toen wilde de vorst de
schuld voorloopig daarbij laten.
De gelden van den bankier kwamen maar
niet opdagen, en dit scheen den commensaal
onrust in te boezemen, want na eenige dagen
aei hi| tot zijn hosges dat het beter zou wezen.
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Vervol
gens 10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
^ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
oezem vrienden van jongsaf, hadden Klaas
en Jochem naast elkaar twee bescheiden
huisjes gekocht te Scheveningen, waar
zij van de duiten, verdiend met hun
goedbeklante zaakjes, in vrede en rust hun
laatste dagen wenschten te slijten.
Maar toen de zomer er was en het plaatsje
bevolkt werd met vreemdelingen kwam Klaas
op het denkbeeld een kamer, die hij best
missen kon, te verhuren aan badgasten.
Ofschoon Jochem het in dit opzicht niet
met zijn vriend eens was, dreef Klaas, wiens
zwakke zijde eigenzinnigheid was, ‘zijn plan
door en reeds den dag, nadat het bord
Kamers te huur aangeslagen was, ging Klaas’
wensch in vervulling op. Mijnheer Von Hart
leben, zooals de huurder zich noemde, droeg
weliswaar een wat versleten jasje en bracht
sléchts een miniatuur-reistaschje mee, doch als
een paal boven water stond bij Klaas het
feit, dat de Duitscher, die overigens goed
Hollandsch sprak, een rijkelui’s kind was.
Immers, hij had in den gevorderden pensions-
prijs, die niet zoo laag gesteld was, omdat
Klaas altijd een goed koopman was geweest,
aanstonds toegestemd, en de verhuurder had
er de eerste dagen nog altijd spijt van, dat
hij niet meer gevraagd had.
De badgast bleek een gezellig man te zijn,
hij praate aardig, zong uit volle borst liefdes
liederen en vertelde voor afwisseling leuke
moppen, zoodat Klaas en Jochem het soms
uitschaterden van lachen.
Op een avond hield mijnheer Von Hartle
ben een interessante voordracht over „Boeren
bedrog.” Beide vrienden beweerden dat slechts
eenvoudige, domme lieden zich bij den neus
lieten nemen, wat door den commensaal leven
dig bestreden werd. Om de vraag te beslechten,
stelde de badgast een spelletje kaart voor en
meneer Von Hartleben won, won altijd, be
halve als koper de inzet was, maar Klaas
en Jochem toostten.zjch me* het verlies,
Jochem, vroeg Klaas.
Och, niets, ik wilde zeggen, dat die
vervloekte hoest mij zoo te pakken heeft.
Maar...maar...ik zou wel eens willen weten
hoe mijnheer Von Hartleben het maakt.
Ja, ik ook, ik ben bang...
Bang? waarvoor?
Wel, dat zij hem gevat hebben, flapte
Klaas er uit.
Gevat hebben! schreeuwde Jochem,
lieve hemel en mijn vierhonderd gulden dan.
- Wat, vierhonderd gulden vroeg Klaas
verbaasd.
Ja, die heeft ie van mij geleend.
Och, och! Ik mot zeshonderd gulden
van hem hebben.
Van onzen Duitschen vorst riep Jochem.
Wat, weet jij dat ook al.
Hij heeft mij de geheele geschiedenis
in diep geheim meegedeeld.
En mij ook.
Klaas vertelde nu van
en denzelfden dag begaven
zich naar het parket van
justitie te ’s Gravenhage.
De geheimzinnige erfenis van den heer
Von Hartleben bevatte niets anders dan de
interessante komieke voordracht Boerenbedrog.
Lemmer. Het blijkt er hier met de vis-
schenj treurig voor te staan. Ook deze week
was de vangst van onze visschersvloot weer
gering. Ze bedroeg in het geheel slechts 15
tal haring en 2000 pond spiering. Voor de
haring wordt dan ook nog de zeer hooge
prijs van f 8 per tal (200 stuks) en voor
despiering tot 5 cts, per pond besomd.
Hij had een
als ware het
enorme zegels in lak droeg. Hij reikte Klaas
het pakje over en met heiligen ernst zei hij
Dit pakket bevat mijn documenten en
belangrijke staatspapieren, bewaar gij het, mijn
vriend, totdat ik terngkeer. Dit zal, hoop ik,
binnen drie dagen geschieden.
Wanneer de politiemannen mij te pakken
krijgen, dan hebt ge mij heden voor het
laatst gezien. Ben ik in veertien dagen niet
terug, wees dan zoo goed de zegels door de
gerechtelijke autoriteiten te doen verbreken
en de inhoud zal u schadeloos stellen voor
al het goede, dat ge mij bewezen hebt.
O; dat is te veel, Uwe Hoogheid, veel
te veel, stamelde Klaas aangedaan.
Geen dank, waarde vriend, en rust wel.
Den volgenden morgen zeer vroeg blies de
heer Von Hartleben in alle stilte den aftocht.
Jochem vond het niet prettig, dat hij ook
niet van hem afscheid had genomen, doch
Klaas zei, dat zijn gast met drie dagen zou
terugkomen en buitendien moest de reis uit
zekere geheime gronden verzwegen worden.
Ja, ja, ik begrijp het al, antwoordde
Jochem, bedenkelijk het hoofd schuddend.
Hij wist wel wat voor gronden het waren.
Gaarna had hij zijn vriend in het geheim
van den vorstenzoon ingewijd, maar het mocht
niet. Hij had het immers plechtig beloofd.
Drie dagen verliepen. Klaas en Jochem
wachtten vergeefs, maar Zijne Hoogheid arri
veerde niet. Toen hij echter na acht dagen
nog niet terug was, begon de zaak hun vreemd
voor te komen. Als ze hem maar niet gepakt
hebben, dachten beiden.
Nog een paar dagen verder kregen ze de
zekere overtuiging dat de heer Von Hartleben
ingerekend was.
Als Zijne Hoog...zei Klaas, toen zeer
over spraken, maar brak plotseling den zin af.
Hoog, hoog? vroeg Jochem argwanend,
wat meen je daarmee?
Och, niets, ik versprak me, luidde het
antwoord verlegen.
Doch ook Jochem viel door de mand en
riep driftig
Die vervloekte keizer... Verder kwam
hij niet, want een hoestbui overviel hem.
Keizer wat wil je daarmee zeggen,
als hij op reis ging om de geldzaken in orde
te brengen. _Klaas stemde ten volle in met
dit plan en aanstonds werd besloten dat de
heer Von Hartleben den volgenden morgen
streng incognito zou vertrekken. Niemand
behoefde er iets van te weten, zelfs Jochem
niet.
De gast ging
wilde Klaas de
kostganger weer verscheen.
klein pakje in de hand dat,
een aangeteekendea brief, vijf
hartelijke aanspraak werd den
verguld zilveren medaille over
handigd, waarop is gegraveerd aan de eene
zijde
Aan Siebe Westra, wegens 53 jarige trouwe
dienst bij de familie Abbring Hingst te
Workum.
Aan de keerzijde:
üitgereikt door het departement Workum
der Maatschappij tot nut van ’t algemeen
14 Februari 1905.
In den avond van denzelfden dag bracht de
Leeuw. Crt. het voor hem heuglijk nieuws
dat H. M. de Koningin hem had toegedacht
de zilveren eere-medaille in de Orde van
Oranje Nassau.
Een mooi slot op een heerlijken feestdag.
17 Febr. Als eene groote zeldzaamheid
mag zeker wel worden vermeld, dat de vorige
week door den visscherman 8. J. Visser,
alhier, in de Brekken een snoek is gevangen
van ruim 20 pond. Oude visscherlui weten
zic^i niet te herinneren, dat een snoek van
zulk een ongelooflijk gewicht ooit eerder
gevangen is.
Alleen in een der Musea te Londen moet
het omhulsel van een dergelijken visch te
zien zijn, die toen hij gevangen werd 22
pond woog.
Dat onze visscherman nog al eenige moeite
had deze waterreus in zijn ben te krijgen,
laat zich begrijpen. Hij zal zich echter de
moeite niet beklaagd hebben voor zulk een
zeldzaam buitenkansje.
B. en W. van Amsterdam hebben den
Gemeenteraad kennis gegeven, dat zij den
onderwijzer M. Barendrecht, volgens art. 30
der wet op het L. O., hebben geschorst
voor den tijd van één maand. De schorsing
op welke een voordracht tot ontslag zal
volgen, geschiedde wegens het niet erkennen
van het gezag van het hoofd der school.
Het hoofd zoo moet, zegt de N. R. C.
ongeveer de toedracht zijn geweest, - komt
om kwart voor elf de klas binnen en vindt
den onderwijzer nog met de kinderen bezig.
Hij wijst den man er op, dat het op de
schoolregeling aangegeven z.g. vrije kwartier
is aangebroken en verzoekt hem de les te
eindigen en zich met de kinderen naar buiten
te begeven, ter ontspanning van de kleinen.
Het hoofd wacht af; maar de onderwijzer
gaat voort. Een herinnering baat niet. Het
onderwijs wordt voortgezet. Het hoofd gelast.
Vergeefs. De onderwijzer antwoordt, dat het
onderwijs zelf ontspanning is. Leien opge
borgen, beveelt het hoofd den kinderen. De
onderwijzer daar tegen in: leien og tafell
grooten toeloop van volk arri-
en kreeg er een nacht logies,
zij zich zeker niet onbetuigd wilde
ze vergastte de wachthebbende
een aantal dronkemans liederen,
van de reis dezer Haagsche juffer
werkelijk Roermond, waar ze zich als
een deftig gezin verhuurd
daar direct
L. K.
van 15 Febr.
Schoterland, 15 Febr. Een paartje uit
St. Johannesga, van hetwelk de bruidegom
65 en de bruid 72 jaren telt, hoopt eerst
daags in den echt te treden.
Oldeboorn, 15 Febr. Toen de stoomboot
,/Volharding”, kapitein Vleeshouwer van
Gorredijk, vee bad geladen in de Bird aan
het Pikmeer te Grouw en zich daarna in
beweging stelde, sloeg de tros, die de achter
aankomende praam met het schip verbond,
onder om het rechterbeen van den alhier
wonenden broeder van Vleeshouwer. Spring
over boord! riep in eens beraden, de kapitein.
Eerst scheen de jongeling te dralen, ge
lukkig volgde hij den wijzen raad, waarbij
hij ’t geluk had het om zijn voet geslagen
touw met de handen te grijpen, zoodat hij
aan zijne handen onder water door meesleurde.
De kapitein die alles aan zag komen, was
al reeds in de praam gesprongen. Hij greep
zijn broeder, die al reeds bewusteloos was
en maakte hem los van het knellende touw.
De jongman is betrekkelijk goed van een
en ander ontkomen. Wel zal hij, volgens
den geneesheer, zeker nog wel drie weken
rust moeten nemen; er is echter niets aan
zijn voet gebroken.
Hepk. Nieuwsbl. v. Fr.
Workum. Voor Siebe Westra, werkzaam
aan de touwslagerij van den heer T. Abbring
Hingst alhier, was Dinsdag 14 Februari een
feestdag.
Hij had het voorrecht met vrouw en kin
deren te herdenken een tijdperk van 53-jarige
trouwe dienst bij de familie Abbring Hingst.
Maar ook anderen herdachten dit met hem
ten huize van zijn patroon werd hij gecom
plimenteerd door het bestuur van het depar
tement Workum der Maatschappij tot nut
van ’t algemeen, daartoe door de leden ge
machtigd.
Met een
jubilaris eene
Zoo een paar maal, waarna het hoofd
om in tegenwoordigheid der kinderen de
quastie niet op de spits te drijven het
locaal verlaat.
Eerlang zal te Delft een nationale
tentoonstelling van elektro-technische nijver
heid worden gehouden.
De vakafdeeling voor elektro-techniek van
het /Instituut van Ingenieurs” heeft er, op
voorstel van haar bestuur, een krediet van
f 500 als bijdrage in de kosten voor toe
gestaan.
Dinsdagavond stapte te Roermond uit
den sneltrein van Maastricht een Haagsche
dame die zoozeer aan Bacchus geofferd
had, dat ze geen beenen meer kende en de
hulp der politie noodig had om aan de Ham-
straat onder dak te komen.
Onder een
veerde ze daar
waarvoor
laten, want
agenten op
Het doel
was
keukenmeid in
had. Men begrijpt echter dat ze
de bons kreeg.
Uit Vollen hove wordt
aan de Zw. Cl. gemeld
Rondom onze haven is alles nog één ijs
massa. Door den Noordwesten wind is het
ijs naar deze kunst gedreven en hoog op
elkander geschoven, zoodat ’t zich op den
grond heeft vastgezet. Onze visschersvloot
zit alzoo als ’t ware opgesloten. Nu er reeds
haring wordt gevangen en dit een der hoofd
verdiensten is, behoeft het geen betoog, dat
de Vollenhoofsche visschers niet prettig zijn
gestemd, te meer nog, daar ze een ongunstig
jaar achter den rug hebben en financieel
enorm ten achter zijn gekomen. Komt er
dit jaar geen verandering ten goede, dan
ziet ’t er voor ons plaatsje, dat voornamelijk
uit visscherij zijn bestaan moet vinden, niet
rooskleurig uit. Hedenmorgen is men met
vereende krachten bezig een geul door ijs te
maken, wat met zeer veel moeite gepaard
gaat.
No. 11 der Staatkundige Brieven,
waarin mr. van Houten het //liberaal strijd
en werkprogram voor 1905” ontwikkelt,
heeft het licht gezien. Ook nu weder zou
de ondertitel beter luidenStrijdprogram
voor liberalen onderling, want terwijl de
oppositie tegen het Kabinet-Kuyper in ver-
eeniging kracht zoekt, gaat mr. van Houten
ongestoord voort te insinueeren en twist te
stoken.
Een zijner bekenden uit den kring der
//Liberale Unie” heeft hem voor het blanco-
artikel willen winnen door de voorspel
ling //er komt immers toch niets van I”
en het gezag van dezen ongenoemde acht
mr. van Houten nu voldoende om het ver
gelijk //onoprecht” te noemen, den leiders
//electoraal gescharrel” te verwijten en het
streven naar aaneensluiting /Zeen aardige
kiesmanoeuvre” te schelden, //om Drucker
en Borgesius in staat te stellen arm in arm
voor hunne groepen candidaturen te be
machtigen”.
Met deze korte aankondiging van
elfden brief kunnen wij best volstaan.
Arnk. Cl.
Voor den Hoogen Raad is j.l. Maandag
gepleit in de volgende zaak:
Art. 136 der politieverordening van Sneek,
verbiedt den houders van inrichtingen, waar
gelegenheid wordt gegeven tot het gebruik
van eet- en drinkwaren, hun lokaliteiten ge
durende bepaalde uren gesloten te houden
en aan het publiek, gedurende dien verboden
tijd in die lokaliteiten te vertoeven (behoudens
enkele uitzonderingen.) Eenige ingezetenen
van Sneek waren wegens overtreding van het
laatste gedeelte dezer bepaling veroordeeld
en beweerden nu in cassatie, ten onrechte
te zijn aangemerkt als „publiek”, aangezien
zij leden waren eener sociëteit.
Adv.-gen. mr. Ort achtte dit verweer
afgescheiden van de vraag of feitelijk wel
vaststond, dat de requiranten leden eener
sociëteit waren ongegrond, daar z.i. onder
„publiek” in het aangehaald artikel moeten
worden verstaan, „personen die vreemd zijn
aan het gezin des houders.”
Tot verwerping werd mitsdien geconcl udeerd,
Uitspraak 13 Maart,
Bolswardsclie Courant
I
I
- -is
Beleefd aanbevelend.
