Nieuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseradeel.
I
«mi
'I
1906.
45ste Jaargang.
No. 55.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
ZONDAG 8 JULI.
K
jl
VOOR
BINNENLAND.
eens
u per uur? vroeg de koper-
ADVERTENTIEPRIJS: 1—7 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Het bureau van dit blad ie telefonisch aangesloten onder No. 4.
man, die kan u thuis brengen, in mijn
werkpak kan ik dat niet doen.
O, ga als ’t u belieft mee, antwoordde
Magda onder tranen en lachen.
Den tweeden dag proefrit heeft u beter
eraf gebracht, liefste, fluisterde Willem het
meisje in ’t oor.
Drie gelukkige menschen keerden huis
waarts.
is
De 11 steden
Onder de talrijke personen, die op het
plein te B. aan de halte der paarden
tram te wachten stonden, bevond zich ook een
jong paar, dat tot den deftigen stand scheen
te behooren. Op het fijne ovale gezichtje der
dame waren onwil en trots te lezen, toen ze,
zich tot haar geleider wendend, zei
Ik moet eerlijk bekennen, dat ik meteen
paardentram nooit gedweept heb, je komt met
zulk gemengd gezelschap in aanraking. Kijk
nu eens, ging ze voort, op een aankomenden
wagen wijzend, hoe ordinair dat er uit ziet.
Ik geloof zoo waar dat er slagers en metselaars
met hun werkkielen aan, inzitten. Bah! Als
er nu eens een werkman naast me kwam
zitten.
Stapt als ’t u belieft in, zei de heer be
daard en stapte op de treeplank. Zijn zoo
juist nog helder voorhoofd was gefronst, maar
ook de dame zag er ontstemd uit, want er
kwam werkelijk een werkman naast haar zitten,
’t Ls ontzettend ongalant van Willem, mij in
zulk gezelschap te brengen, dacht de dame
en voegde er voor zich zelf bijdat is eens
en nooit weer, dan ga ik nog liever te voet,
al ben ik ook nog zoo moe.
Aan iedere halte werd de tram voller en
de gemoedelijke werkman schoof, om plaats
te maken, hoe langer hoe dichter op de dame
toe.
Ze was al van plan om op te staan en
naast den conducteur op het voorbalcon te
gaan staan, maar ook buitenop werd het al
voller: zoo juist sprong een schoenmakers
jongen met een heele vracht laarzen op zijn
rug op de tram. Haar ontstemdheid nam
ieder oogenblik toe. Ze zou hem laten voelen
dat zooiets haar niet aanstond,- en toen hij
haar bij het uitstappen de hand toestak, deed
ze juist of ze dat niet zag. Het verdere van
den weg werd zwijgend afgelegd. De heer
zuchtte meermalen hoorbaar. In zijn binnenste
scheen zich een strijd af te spelen. Toen ze
aan de woning van het meisje kwamen, nam
hij aan de deur afscheid.
Ga je niet mee naar boven? vroeg ze
verwonderd.
Een kort neen was het antwoord. Toen
begon het meisje haar misnoegen lucht te
geven.
Weet je wel, zei ze, en d’r neusvleugels
trilden, dat je me vandaag diep gegriefd hebt
door die gril, om met me in de paardentram
tusscben zulk volk te gaan zitten? Bah. Ik
moet mijn kleeren laten luchten van de on
aangename lucht. Maar dat gebeurt niet meer,
riep ze uit.
Een ernstige plooi vertoonde zich op zijn
voorhoofd en slechts met moeite beheerscbte
hij zich, terwijl hij antwoordde
Gij kunt er gerust op zijn, dat ik u niet
meer tot een rit met de paardentram nood
zaken zal. Wie zooveel overdreven ideën,
zooveel dommen trots en dwaze standsbegrippen
in zijn hart omdraagt, heeft weinig menschen-
liefde. Hebt ge den kapitein gezien, die naast
den door u gesmaden werkman plaats nam,
toen wij uitstapten Die meneer toonde ware
beschaving. Wij kunnen niet naar rang en
vermogen afgescheiden leven, we moeten onder
elkaar verkeeren, de een heeft den ander
noodig. Ik ben zonder vooroordeelen opgevoed
en hef kind van een werkman, die nu nog
in zijn werkpak rondloopt. Aan de spaar
zaamheid en de offervaardigheid van dien
groffen werkman heb ik ’t te danken, dat ik
hen wat ik ben. Om nu dien achtenswaardigen
man en vader voor uw minachting te vrij
waren, zullen we elkaar vrij laten nu het nog
tijd is. De tramrit van vandaag was voor u
een proefrit, ik wilde uw gemoed en hart eens
beproeven; voor zoo hooghartig had ik u niet
gehouden. Daar mijn vader een huisje in de
voorstad bewoont, is een ontmoeting onver
mijdelijk. Komt ge eens tot andere inzichten
en wilt ge den werkman als evenmensch be
schouwen, schrijf me dan. Zonder liefde voor
mijn vader kunt ge ook niet van mij houden.
Vaarwel
Daar stond ze nu, opgewonden, bleek van
drift en schaamte zoo’n smaad haar
hier op straat zoo iets te zeggen ’t was
ongehoord I Maar hij kon gaan voor altijd,
ze ging dan nog liever met les geven in haar
onderhoud voorzien, dan de vrouw te worden
van een fabrieksdirecteur, wiens vader een
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
Afzonderlijke nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Nijverheids-tentoonstelling Leeuwarden.
Leeuwarden. Zaterdag 14 Juli zal het
de groote dag der opening van onze ten
toonstelling zijn. Deze opening zal officieel
plaats hebben door ZEx. den Minister van
Landbouw, Handel en Nijverheid en wel in
de groote feesthal op het tentoonstellings
terrein. Tot bijwoning zullen worden uit-
genoodigd de autoriteiten, de leden der jury,
de exposanten, en de aandeelhouders van
het waarborgfonds, samen circa 1000 per
sonen.
Het groote reclamebiljet is reeds in druk
verschenen. Het geeft een lijst van aan
trekkelijkheden, die zooals gebruikelijk is,
aan de tentoonstelling een soort van kermis
verbinden. Men zal er vinden een Physisch
Museum, waar zes maal daags populair-
wetenschappelijke natuurkundige voordrach
ten met proeven worden gehoudeneen
marionettentheaterde wereldklok de To-
bogan of Canadeesche glijbaan. Verder ma
tinees, concerten, illuminatie, bal-champêtre,
muziekwedstrijd van harmonie- en fanfare
corpsen en specialiteitsvoorstellingen. Ook
zullen tijdens de tentoonstelling de volgende
congressen te Leeuwarden worden gehouden
18 en 19 Juli Nederl. Middenstandsbond,
19 Juli Friesche Bouwkring21 Juli Ge
zelschap voor Friesche taal- en letterkunde
22 en 23 Juli Ned. Bond van handels-
reizigers24 Juli Prov. Ver. vHet Groene
Kruis”; 25 en 26 Juli Broederschap van
Notarissen; 31 Juli Ned. Banketbakkers-
bond 1 Aug. Alg. Ned. Bond van indu-
strieelen en handelslieden2 Aug. Friesche
Aannemersbond3, 4 en 5 Aug. Vereen,
tot bevordering van Volksonderwijs.
Spoorwegplan StavorenGroningenNoord
Duitschland.
Heerenveen, 6 Juli. Te dezer plaatse
heeft zich een comité gevormd tot het aan
vragen van concessie voor een spoorweg van
Stavoren naar de stad Groningen en
naar Noord-Duitschland, met het voornemen
zich van plaatselijk comité uit te breiden
tot algemeen comité, vanwege de streken,
welke de lijn doorsnijdt of de plaatsen welke
zij verbindt.
Leden van dit comité zijn de Heeren Mr.
T. Binnerts, K. J. Kalt, A. J. Overdiep,
J. H. Taconis, allen te Heerenveen en P.
de Clercq te Veenwouden.
Tzum, 5 Juli. Hooibroei blijft aan de
orde van den dag’t gaat er om dollen,
omzetten en uitrijden heet het verlengstuk
van de „ongetiid”. De spuit staat ingeslagen
en voor uitrukken gereed. Een regentje
heeft hier goed gedaan aan veld en regen
bak. De vruchten in tuinen en akkers be
loven goed, de biet staat minder voordeelig
ze heeft het te droog gehad.
Wikel. Yn ris aide toer, dy ’t sa fier
boppe alles utstiket, biene forskate aide
roeken hjar nésten. Det fleach al mar om
de toer hinne en binammen as de klok bi-
goan to lieden, den koene men ris sjen,
hofolle der wol hüsmannen. Mar det wier
it slimste net. Hja hellen de beane, dy ’t
yn ’e goun lein wierne der wer fit, ja as
dy al in heal foet boppe wierne, den bleau-
wen hja der noch net óf. Mei de beantsjes
en dy wirde hjir safolle forboud
ging ’t krekt allyk en faek waerd der den
ek fregeHo komme wij dochs fen dy
dieven óf I Sjitterij en sjammen, och, it
holp net folie. Nou is forline wike de toer
fen binnen ris neisjoen. De nésten binne
ütroege en wol in oploege weinfol téken
kaem der ut. Do hat men geas for de kloks-
gatten spand, ef eigentlijk der efter, hwent
it sit fen binnen yn ’e toer, om to meitsjen,
det de roeken der net wer yn komme kinne.
It scoe te winskjen wêze, dat it holpen hat,
hwent it is in lêstieh folkje, det is mar sa.
Hepk. Hiwwsbl. v. Fr.
Franekeradeel. Van ziekte in het aar-
dappelgewas is hier geen spoor te vinden.
Zouden de geruchten daaromtrent... enfin
als zeker Fransch monarch de fondsenmarkt
wilde doen rijzen, dan hield hij een klin
kende redevoering over „Vrede, vrede, geen
gevaar”, moest de markt gedrukt worden,
dan sprak de hooge Oome over een netelige
politieke verhouding tusscben groote macht
hebbers.
Mundus vult decipi.
Aardappelziekte en politiek 1 Fran. Ct.
Tjerkgaast, 3 Juli. In den afgeloopen
nacht zijn bij al de boerderijen aan den weg
van hier tot diep in Gaasterland de gevulde
melkbussen geledigd en daarna in het water
geworpen. Het getal dier bussen is groot
en men vermoedt, dat naar hunne woonplaats
trekkende hooiers deze lage daad hebben
verricht. De politie stelde reeds heden een
ijverig onderzoek in.
Workum. Aan de Cement-Steen en Dak-
pannenfabriek van de heeren T. Abbring
Hingst Co, alhier zou de vorige week
de machinist ten Ham, wonende bij het
stoomgemaal in de Workumermeer polder,
eenige werkzaamheden aan de motor ver
richten, waarbij hij het ongeluk had zijne
twee vingers te verwonden, zoodat genees
kundige hulp noodig was en men aanvan
kelijk vreesde dat die moesten worden afgezet.
Gelukkig schijnt dit niet het geval en
er gegronde hoop op voldoend herstel.
van Friesland op één dag per
fiets bezocht.
Dat kranig stukje vertoonde Zondag van
de vorige week de heer W. W. de Boer van
Scharren. Dat het op schaatsen meermalen
gedaan werd is onze lezers bekend, doch per
fiets in een dag die reis te maken en ’s avonds
weer goed en wel bij honk te zijn, daarvan
zijn als we ’t wel hebben, nog geen andere
voorbeelden voorhanden.
Te begrijpen is, dat zoo’n ritje niet na de
koffie volbracht kan worden. De heer De
Boer zat dan ook des morgens halfvier al
tusscben de wielen en spurtte over Sloten
naar Stavoren -waar hij om 6 uur arriveerde
in hotel Bakker. Vervolgens was hij om 6.50
bij Hendriks te Hindeloopen om 7x/2 uur bij
Oosterhoff te Workum, en kwart over negen
Bijkerk, IJlst, 10 uur Feikema, Sneek, 10.45
De Boer, Bolsward, 11.45 Hotel Rozenburg,
Harlingen, 12.15 Bijlsma, Franeker, halftwee
Rooy melksalon, Leeuwarden en halfvier
Wij menga, Dokkum. Van Dokkum ging de
tocht over Veenwouden, Bergum, Drachten,
Gorredijk naar Heerenveen, waar onze sportman
’s avonds 7 uur arriveerde, om vandaar later
in den avond huiswaarts te keeren.
Al deze tijdstippen zijn door de genoemde
hotelhouders op een lijst met hunne hand-
teekeningen gewaarmerkt.
De geheele afstand uit en thuis bedraagt
235 K.M., zijnde ruim 42 uren gaans.
Dr. Kuyper Kamerlid?
Herhaaldelijk werden in den laatsten tijd
berichten verspreid over een aanstaand af
treden als lid der Tweede Kamer van den
heer dr. Brants, burgemeester van Schiedam.
Even dikwijls werd dat bericht echter tegen
gesproken. Toch kan als zeker worden
aangenomen, dat dr. Brants in den loop van
1906 zijn mandaatals Kamerlid zal neerleggen.
In ambtelijke kringen toch weet men met
stelligheid te vertellen, dat de heer Brants,
vóór zijn benoeming tot burgemeester van
Schiedam, op audiëntie bij den minister van
binnenlandsche zaken, aan deze moet hebben
verklaard, bij een eventueele benoeming,
binnen een jaar te zullen aftreden als Kamerlid.
(N. Ct.)
Een driftige landweerman.
Dezer dagen keerde een landweerman van
de herhalingsoefeningen naar zijn haardstede
terug. Toen hij aan zijn woning, de boerderij
„Woest-Hoeve”, tusscben Apeldoorn en Arn
hem kwaïn, maakten eenige jongelingen de
opmerking, dat hij er in zijn militairen-pakje
heel wat beter uitzag dan in zijn civiele
plunje. Dit complimentje viel in slechte aarde,
de landsverdediger werd zoo geweldig boos,
dat hij zijn bajonet trok en op het geweer
plaatste en vervolgens een proeve van vaardig
heid gaf, door een der jongelingen de bajonet
in het lichaam te steken.
Naar men meldt, is de toestand van den
getroffene bedenkelijk. (Tftf
werkman was. Wat zou haar papa als lui
tenant van zoo iets gezegd hebben?
Maanden waren voorbijgegaan, weken vol
zorg en kommer had Magda doorleefd. Wat
al vernederingen had ze ondervonden. Meer
malen moest ze door regen en wind lange
tochten maken en als ze dan doodmoe aan
haar doel kwam, vernam zede juffrouw
verlangt vandaag niet te oefenen, de dames
zijn op visitie gevraagd, of iets dergelijks.
Daar hinderde haar het zelfverwijt nog meer
dan 4e ontmoedigende behandeling; ze voelde
nu, dat ze hem liefhad, en had hem om een
dwaze gril laten weggaan en zacht zei
haar geweten: Willem heeft gelijk gehad.
Ze had den directeur niet meer gezien, een
ontmoeting zou haar pijn gedaan hebben. Ze
troostte zich met de gedachte, dat hij niet
genoeg van haar gehouden had, anders was
hij wel op zijn besluit teruggekomen.
Op een dag wandelde ze een half uur naar
een koperslager, die voor zijn beide kinderen
een muziekleerares zocht. De baas in zijn zoo
gesmade blauwe werkkiel en de vrouw lieten
haar in de zoogenaamde goede kamer, die
eigenlijk meer op een magazijn geleek; men
maakte voor haar een stoel vrij. Aan den
wand stond een vleugel, twee kinderen ston
den er naast.
Wat vraagt
slager.
Zestig cents.
Dat is te veel, zooveel kan ik niet betalen.
Kunstenaars wil ik niet van de kinderen
maken als ze maar een stukje kunnen spelen.
Ik houd namelijk van muziek en heb daarom
voor 50 gulden een piano gekocht.
Magda kwam overeen voor 60 centen voor
beide kinderen. Viermaal in de week moest
ze den langen weg maken om nog een rijks-
daalder te verdienen.
In zijn verwachting, dat de kinderen hem
gauw een stukje voor zouden kunnen spelen,
zag de koperslager zich spoedig bedrogen, ze
konden den slag er maar niet van beet krijgen
en hij klaagde er over, dat het weggeworpen
geld was. Op een middag zat Magda met de
kinderen aan de piano te midden van gieters,
emmers en zinken keukengereedschappen, die
in de kamer bewaard werden. Voortdurend
liep de baas uit en in als hij iets noodig
had, en dan waren de kinderen weer geheel
van hun studie afgeleid. Magda werd er
wanhopig onder, toen hoorde zij plotseling
een bekende stem
Dus, baas Tiebach, ge zendt nog vandaag
uw mannen met zinkplaten, ’t dak van ons
magazijn moet opgeknapt worden. Plotseling
zag hij Magda en verbleekte. Als een beeld
van schrik zat zij daar, niet wetend wat ze
doen zou.
Een buiging voor haar makend, zei de
Directeur op de knapen wijzend
Die zullen wel geen koperslagers worden
Waarom niet Moet de ambachtsman
in beschaving achterstaan Ik zou alleen
willen, dat de jongens wat meer vordering
maakten, maar niet nutteloos weggegooid geld.
Buiten woedde een sneeuwjacht en haar weg
was ver. Met wankelende schreden trad Magda
naar buiten, nu moest ze den paardentram
nemen. Ze waagde het nauwelijks op te kijken,
toen ze in den wagen zattegenover haar
zat een man in werkpak.
Baas Waldau zei een heer tot hem, je hebt
ondervinding daarvan en kunt me raad geven,
mijn jongen wil studeeren en kunstsmid worden.
Laat hem zijn gang gaan en doe hem op
de ambachtschool. Mijn zoon deed het anders,
die zou slotenmaker worden en kwam veel
hoogerhet koste me heel wat opoffering,
maar het is een flinke man geworden en
hij houdt van zijn vader.
Magda keek op. Tegenover haar zat de
vroeger door haar miskende werkman en keek
haar met zijn goedige oogen bezorgd aan.
Ge zijt niet wel, juffrouw? zei hij tot het
bevende meisje, neem een slokje uit mijn
melkflesch, dat zal u goed doen. Zulk weer
te slecht voor een hond.
Gewillig nam Magda een slokje, drukte
de hand van den werkman en hield die lang
vast een traan viel er op en met bezorgd
heid keek de oude man naar het tengere
meisje dat zeker ziek moest zijn.
Op de treeplank dook een mannenhoofd op,
zijn oogen gleden over ’t tooneeltje in den wagen.
Daar heb je mijn Willem, zei de oude
Bolswardsche Courant
1
i
I
