Nieuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseradeel.
I
I
il
1906.
45ste Jaargang.
No. 61.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
1
H
1
2 1
a
ZONDAG 29 JULI.
Groot Concours van Muziekkorpsen
te Leeuwarden.
I I
1
Met gesloten beurs.
M’*
3
F
VOOR
en van
Maandag
deftig
heen
Ik
zwijgen. Stitsjkin
Ik kan
zeide hij.
en ik moet
u
aan het verstand breng, welke
levensbeschouwingen ik van u
aan de
van het
tl
een geluk bezorgd heb.
ADVERTENTIEPRIJS: 1—7 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Het bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4.
een strenge, solide, gezette man
alle dingen mijne eigene ideeën
1
M
a
Zondag 29 dezer wordt er in drie afdee-
lingen gekampt. Het meest interessante deel
van dezen wedstrijd zal zijn Sectie A, afd.
II. In deze categorie zullen zich doen hooren
het Sted. Muziekkorps van Enkhuizen
(Nachklange „Euryanthe” van Weber),
het overal overwinnende Excelsior” van
Drachten (Ouverture Fantastique van Govaert),
en het uit de reorganisatie van Woudklank”
en /Concordia” geboren korps //Heerenveen”,
met de Paraphrase ,/Loreley” van Nesvadba.
Dit wordt voor Zondag het neusje van den
zalm, en de uitslag van deze afdeeling wordt
door geheel het //blazende” Friesland met
spanning tegemoet gezien.
Verder komen nog uit in de 3 afd. de
korpsen van Leeuwarden, ‘t Zandt (Groningen),
Menaldum, Anjum, Weidum, Buitenpost,
Beetsterzwaag, St. Anna-Par., Berlikum, Bu-
rum, Rottevalie en Oude Bildtzijl. (Verplicht
stuk voor Zondag //Brignola”, Fantaisie van
Boscolli).
Op Maandag 30 Juli a.s. is de ^Harmonie”
«au de beurt, die in vier afdeelingen is verdeeld.
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
Afzonderlijke nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Bij den hoofdconducteur Stitsjkin zat op
een van zijne dienstvrije dagen Ljoebof Gri-
gorjewna, een solide, ietwat poffige dame van
omstreeks veertigjarigen leeftijd, die zich met
huwelijksmakelarij onledig hield.
Stitsjkin, een beetje verlegen, maar ernstig,
en streng als steeds, liep in de kamer
en weer, rookte een sigaar en sprak
Heel vereerd, met u kennis te hebben
mogen maken. Sjemjon Iwanowitsj had mij
u gerecommandeerd om mij in een erg pijn
lijke en moeielijke zaak, die het geluk van
mijn leven betreft, te helpen.
Ziet u, u moet begrijpen, Ljoebof Grijor-
jewna, ik ben twee-en-vijftig jaar oud, dus
op een leeftijd, waarop vele menschen reeds
volwassen kinderen hebben. Mijne brood
winning is door en door solide. Mijn ver
mogen is wel niet groot, maar ik zou toch
een beminde vrouw en een paar kinderen
behoorlijk kunnen onderhouden. Onder ons
kan ik u meedeelen, dat ik behalve mijn
tractement ook nog gelden in de spaarbank
heb, die ik door mijn solide levenswijze kon
overleggen. Ik ben een solide en nuchter
mensch, die een geregeld en ordentelijk leven
leidt, zoodat menigeen aan mij een voorbeeld
zou mogen nemen. Maar een ding ontbreekt
mij een huiselijke haard en een levens
gezellin. Ik leef nu als een vliegende kraai,
trek van het eene kwartier naar het andere
vind nergens gezelligheid, kan met niemand
eens rustig praten, en als ik ziek ben, dan
heb ik niemand die mij ook maar een glas
water brengt. Bovendien is een gehuwd man
in de maatschappij altoos meer waard, dan
een ongehuwde.
Kort en goed, en alles wel overwogen
ik zou wel in de huwelijksboot willen stappen
dat is, mij vereenigen in den heiligen
echt met een passende en achtenswaardige
vrouw.
Daar hebt u wel gelijk aan, bracht de
huwelijksmakelares in het midden.
Ik ben een alleenloopend man en ken hier
in de stad geen sterveling. Waar moet ik
heengaan en bij wie aankloppen, daar alle
menschen voor mij incognito zijn? Juist
daarom ried mij Sjemjon Iwanowitsj, mij te
wenden tot een persoon, die in dit vak
specialiteit is en van het geluk van hare
medemenschén, om zoo te zeggen hare
professie maakt. En bijgevolg verzoek ik u
beleefdelijk, Ljoebof Grigorjewna mij te helpen.
U kent alle meisjes in de stad en u kunt
er mi| licht eene aan de hand doen.
Vijf korpsen van buiten de provincie dingen
mee, t. w. de Schutterijmuziek van Enschede
(Fantaisie Paillasse), Harderwijk (La muette
de Portici), //Semper Crescendo” van Ambt-
Almeloo (Finale d’Ariëlle Bach), Velsen
(Ouverture //Miidchen v. d. Spule”) de Wijk
(La Dame de Coeur) en //Excelsior” van de
Lemmer (Ouv. de Concours).
Dan komen in de 3e afd. tegen elkaar o. a.
z/Ons Ideaal” van de Lemmer (La flute
Enchantée), //Crescendo” van Workum (Isidore)
en //Grouw” (Renouveau).
Wie eenigszins met de verhouding dezer
korpsen is bekend, vooral die tusschen //Ons
Ideaal” en ’//Grouw”, zal ons toestemmen,
dat hier voor deze korpsen veel op ’t spel
staat. In deze heat doen ook mede Tjum-
marum, Ternaard, Parrega, St. Jacobi Par.
en Gorredijk. Deze 5 korpsen mogen echter
wel profiteeren van eenige //handicap”.
De uitslag van deze interessante afdeeling
benevens die van den match tusschen Enk
huizen, Drachten en Heerenveen zal onmid
dellijk na afloop aan ons bureau worden be
kend gemaakt.
En zoo staat het musiceerende deel van
Frieslands //jongerein” aan den vooravond
van twee gewichtige dagen. En hoewel wij
voor onze korpsen alles goeds hopen, en o
zoo graag aan den avond van den dag zouden
meezingen
z/Klink dan en dawerje fier yn it roun
Dyn aide eare, o Frysce groun”.
Toch hopen wij, dat de strijd, hoe heet
ook misschien, moge eindigen in een zuiver
accoord, waarmee alle deelnemers ten volle
tevreden zijn. Eere wie eere toekomt.
Ws.
Hm, hm. Jawel, dat zou wel gaan.
U drinkt niet. Drinkt toch eens 1
De huwelijksmakelares bracht met geoe
fende hand haar glas naar hare lippen en
ledigde het zonder te kikken.
Dat zou wel gaan, herhaalde zij. En wat
voor een slag van meisje zou u wel wenschen
Nikolaj Nikolaitsj
Ik Och, wat de hemel mij toedenkt.
Ja, ja, natuurlijk daar beschikt de
Hemel over. Maar een ieder heeft toch zijn
smaak. De een houdt van blond, de ander
van bruin.
Hoor eens, Ljoebof Grigorjewna, viel
Stitsjkin haar met een soliden zucht in de
rede ik ben een man van jaren en karak
ter. Voor mij speelt de schoonheid, het
uiterlijk slechts eene tweede rol; want zoo-
als u zelf wel weten zult, schoonheid ver
gaat, en met eene mooie vrouw kan een
mensch veel verdriet beleven. Ik voor mij
ben van opinie, dat aan eene vrouw niet
datgene de hoofdzaak is, wat aiterlijk is,
maar wat innerlijk is dat wil zeggen,
de ziel, en het gemoed. Maar drink toch
eens, bid ik ui... Het is natuurlijk aange
naam, wanneer eene vrouw een welgevuld
figuur heeft, maar noodig tot wederzijdsch
geluk is dat niet, De hoofdzaak is en blijft
het verstand. Ja, en eigenlijk behoeft eene
vrouw ook geen verstand te hebben; want
door het verstand krijgt zij licht een hoogen
dunk van haarzelf en gaat zich dan allerlei
verbeelden.
Ik zal niet zeggen dat ik tegen bescha
ving ben o neen, hoor 1 Dat moet u niet
van mij denken. Maar wat is beschaving?
Het is heel aardig, Fransch en Duitsch en
alle mogelijke talen te spreken natuur
lijk heel aangenaam. Maar wat heb ik daar
aan, als mijne vrouw mij geen knoop aan
mijn jas kan naaien?
Ik behoor zelf tot de beschaafde klasse.
Ik praat met graaf Kanitelin,, mag ik we]
zeggen, zooals nu met u. Maar ik heb een
eenvoudig karakter en daarom moet ik
een eenvoudig meisje hebben. De hoofdzaak
is, dat zij mij acht, en dat zij beseft voelt
u wel? dat ik haar
Jawel, jawel.
Nu en wat verder nu het materieele be
treft, eene rijke, die heb ik niet noodig,
tot zooiets laags en gemeens, als een huwe
lijk om geld, daartoe ben ik niet in staat.
Ik wil niet het brood van mijn vrouw eten,
maar zij moet het mijne eten, en weten dat
zij het mijne eet. Maar een doodarme wil
ik ook niet hebben. Ik ben wel niet geheel
onbemiddeld, en ik trouw niet om materi
eele belangen, maar uit liefde. Maar een
doodarme kan ik toch niet nemen. Want u
weet hoe duur in den tegenwoordigen tijd
alles is geworden en als er dan nog kin
deren mochten komen.
Dat is waar, zeide de huwelijksmakelares.
Aan armoe lijden is geen aardigheid. Maar
een beetje geld is ook nog wel te vinden.
Hm, hm? Zou u denken? Drink toch
eens.
Beiden dronken en zwegen een poos. Toen
slaakte de huwelijksmakelares een zucht en
de hoofdconducteur zeide
Mag ik eens zoo vrij zijn te vragen
hoeveel u voor uwe bemoeiingen gewoon bent
te rekenen?
Och, niet veel. Als u mij vijf-en-twintig
roebel geeft en wat stof voor een japon,
dan ben ik al tevreden. Dat is zoo onge
veer mijn tarief ziet u... Als er geld wordt
aangebracht, dan komt het natuurlijk wat
hooger. Dat is eene aparte rekening.
Stitsjkin vouwde zijne handen over zijne
maag en dacht zwijgend na. Eindelijk zuchtte
hij en zeide
Met uwe permissie dat is duur.
Duur? Heelemaal niet duur, Nikolaj
Nikolaitsj 1
Vroeger toen er nog zooveel meer ge
trouwd werd, toen deden wij het billijker.
Maar nu reken eens aan I wat heb
ben wij in ons vak voor verdienste? Als ik
in eene goede maand twee papiertjes van
vijf-en-twintig roebel verdien, dan mag ik
den hemel al danken. Om u de waarheid
te zeggen als wij ’t enkel van de huwe
lijken moesten hebben, dan zag het er be
droefd voor ons uit.
Stitsjkin keek de vrouw verbluft aan en
sloeg zijne handen ineen. Maar vijftig
roebel is dat dan weinig? vroeg hik
Een der voornaamste nommers op het
programma der Leeuwarder Tentoonstelling
is ongetwijfeld het //Concours van Fanfare-
en Harmonie-korpsen" op Zondag en Maan
dag a.s. Het is dan ongeveer tien jaren
geleden, dat er te Leeuwarden ook zoodanig
concours werd gehouden, ook tijdens eene
Nijverheids-Tentoonstelling, in en om de
Harmonie. Toen (in 1896) waren het alleen
de Friesche korpsen, die ten strijde trokken.
Aan dezen kamp op muzikaal gebied zijn
voor ondergeteekende bizonder aangename
herinneringen verbonden.
Omstandigheden maken, dat ditmaal niet
het harnas wordt aangetogen om ten tour-
nooie te gaan. Het //krijgsgewaad" blijft
thuis.
Maar onder hen die met belangstelling
zullen volgen, wat er wordt aangeboden in
de arena, alias muziektent, zal de vertegen
woordiger der Bolswardsche Courant niet
mankeeren.
Want in meer dan één opzicht is dit
concours belangrijk. Een feit is het, dat
onze Friesche korpsen ditmaal den strijd
zullen aanbinden tegen zusterverenigingen
uit andere provincies. Niet dat dit een
eersteling is op inter-provinciaal gebied, neen,
de //blaes op’s" uit stad en dorp van Fries
land hebben de grenzen van ’t //heitelan" reeds
meermalen overschreden en den vijand opge
zocht op zijn eigen terrein. En meer dan
één korps kwam met lauweren gekroond terug.
Nu echter ontvangt onze Provincie de
gezelschappen uit den vreemde, waaronder
er zijn, wier naam bekend is, wier vaandel
prijkt met vele medailles, als zoovele teekenen
van overwinning.
Veel is er in de vakbladen geschreven
over dit concoursvooral de Muzieklade had
nog al wat aan te merken op de inrichting.
De Jury vooral, gaf nog al aanleiding tot
z/harrewarderij". Wat ons aangaat, de Jury
voor de afdeeling Fanfare (op Zondag) schijnt
ons toe gelukkig te zijn samengesteld. De
Heer Mr. J. Kalma, die zijn muzikale op
leiding ontving aan de //Hochschule für
Musik" te Dresden, en daarna eenige jaren
als tweede kapelmeester was geëngageerd aan
de Opera te Freiberg (Saksen) en de heer
J. van den Berg, kapelmeester van de Regi-
ments-muziek te Leeuwarden, oud solo-pis-
tonist van de Stafmuziek der Grenadiers te
’s Gravenhage, zijn een paar mannen, die
naam hebben op muzikaal gebied, en aan
wier uitspraak, gegrond op kennis en onder
vinding, elkeen zich zal onderwerpen. Der
Dritte im Bunde, de heer Rudendorfl' is
hier minder bekend, zijn aanwezig zijn
naast gezegde heeren, waarborgt, dunkt ons,
wel eenigszins dat hij der Jury niet tot
oneere zal zijn.
De h.h. die geroepen zijn om
als rechters te fungeeren, zijn wel mannen,
die hunne sporen reeds verdienden, als
voortreffelijk dirigent bij symphonie orkest en
zanggezelschap, ook als leeraar in het klavier-
spel en muziekleer. Of deze mannen echter
op het terrein, waarvoor zij hier geroepen
zijn, de rechten op de rechte plaats zullen zijn
Zeker is dat weinig. In vroeger tijd kwam
het wel voor, dat ik meer dan honderd
ontving.
Wel, wel! Wat u zegt!... Dat had ik
nooit gedacht, dat er met zoo’n zaakje nog
zulke sommen te verdienen waren! Vijftig
roebel. Niet eens elke man verdient zooveel.
Maar drink toch eens uit, als ’t u smaakt.
De huwelijksmakelares dronk uit, zonder
een spier te vertrekken.
Stistsjkin bekeek haar zwijgend
hoofd tot de voeten, en zeide
Vijftig roebel... Dat maakt dus zeshon
derd roebel ’sjaars. Zal ik u eens wat
zeggen, Ljoebof Grigorjewna Met zulke
inkomsten zou het voor u niet moeilijk zijn,
zelf een goede partij te doen
Ik lachte de huwelijksmakelares. Ik ben
toch te oud.
Met uw permissie, volstrekt niet. U ziet
er nog wat goed uitUw gezicht is vol
en blank en ook het overige mag wel gezien
worden
De huwelijksmakelares werd verlegen.
Ook Stitsjkin trok een bedremmeld gezicht
en ging naast haar zitten.
U zoudt nog best mee in aanmerking
kunnen komen, zèide hij. Als u een soli-
den, gezetten en zuinigen man kreeg, dan
zou dat zoo met het een bij het ander eene
mooie verdienste kunnen geven. Ja, waar
achtig, dan zou dat, om zoo te zeggen, een
ideaal huwelijk kunnen worden.
Och, hoe kunt u toch zoo praten, Niko
laj Nikolaitsj
Waarom niet
Er volgde weer een zwijgen. Stitsjkin
begon erg luidruchtig zijnen neus te snui
ten, terwijl Ljoebof Grigorjewna haar best
deed om te blozen en vervolgens met neer
geslagen oogen tot hem de vraag richtte
En als ’t niet onbescheiden is hoeveel
verdient u wel, Nikolaj Nikolaitsj zoo
in de maand
Ik Vijf-en-twintig roebel, buiten en be
halve de emolumenten. Bovendien hebben
wij ook nog van de stearinekaarsen
de hazen onze verdiensten.
Van de hazen U doet dus
jacht
Dat wil zeggen r hazen beteekenen bij
ons die passagiers, die geen biljetten hebben
en er dan maar doorglippen met een fooitje,
begrijpt u.
O zoo
Beiden zwegen.
Stitsjkin begon zenuwachtig in de kamer
op en neer te loopen.
geen jonge vrouw gebruiken,
Ik ben zelf niet jong meer
er dus zoo eene hebben, die
in den trant van u die gezet en solide is
en zoo van uw slag en leeftijd en
Och kom U praat maar wat giegelde
de huwelijksmakelares, terwijl zij haar kreeft-
rood gezicht achter haren zakdoek verborg.
Toen riep Stitsjkin
Wat valt hier veel te praten en veel vijven
en zessen te maken U bent naar mijn
zin en u past bij mij. Ik ben een solide,
nuchtere man en als ik naar uw genoe
gen ben wel, waarop zouden wij dan
wachten? Permitteer mij dus, Ljoebof
Grigorjewna, dat ik bij deze aanzoek doe
om uwe hand
De huwelijksmakelares was tot tranen
geroerd. Zij snikte en zij lachte, en einde
lijk nam zij haar glas op en klonk met
Stitsjkin, ten teeken van hare instemming.
Zoo I zeide de gelukkige hoofdconducteur.
En nu moet u mij permitteeren, dat ik
eens even
idealen en
verwacht.
Ik ben
ik heb over
en opinies, waarmee ik voor den dag durf
komen, en ik verlang ook van mijne vrouw
gezetheid en soliditeit, en dat zij terdege
begrijpt dat ik haar weldoener en de eerste
persoon voor haar ben. En dus, opdat wij
elkaar goed verstaan...
Hij ging zitten, schraapte zijn keel, en
begon voor zijne aanstaande zijne begrippen
omtrent den echtelijken staat en de plichten
der gehuwde vrouw uiteen te zetten.
Bolswardsche Courant
1
•I
't
i
i
I
