Nieuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseradeel.
3
g
I
l
9
1906.
45ste Jaargang.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
No. 88.
ij
I
Donderdag 1 November.
J i
VOOR
Afzonderlijke
BINNENLAND.
nu
de klok.
zitten er ’an
loteling, die
het bepaalde
11
ABONNEMENTSPRIJS: 80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
me,
en kijk
valt hij
tl
nou loopen, dan
Moetje, murmelt het jongske, weer van
zijn bedje klauterend en met betraande oogjes,
waarin al de weemoed ligt van een getroffen
kinderzieltje, Moetje, ik wil nooit jenever
drinken.
Snikkend houdt de moeder het schokkend
lichaampje in haar armen gevat. O, kind,
dat zei je vader toen ook.
Zus glimlachte in haar slaap. Heilige
onschuld I
Ach, ook die stap stierf weg in de verte.
Dieper nog boog het lijdensgezicht van de
arme, wachtende vrouw over het verstelwerk.
Dan, bij het minste geluid, richtten zich
de oogen naar de deur, moede, matte oogen,
waarin al de treurnis ligt van ellende die
is en van ellende, die komen zal. Van
ellende, die haar arme kinderen tot algeheelen
ondergang zal doen zinken, als haar man
het drinken niet laten wil. Moedeloos vallen
de handen in heur schoot en in de oogen
ligt mengeling van smart en zaligheid, nu
haar geest verwijlt in vroegere dagen.
Vrouw, had hij gezegd, voor haar staande
en haar bij de schouders vattende, geen cent
zullen ze hebben van mijn weekgeld; zitten
we er al niet aardig in, en innig gelukkig,
als liefkoozend hingen beider oogen aan al
die dingen, die zij al gekocht hadden van
blij gespaard geld. En in een warmen kus
lag de belofte van wederzijdsch goed op
passen en stil geloof in groot geluk door
eendrachtig werken.
O, tpen en
Moe, klaagt klein Kiekje, moe, broer
knijpt me telkens en ik wil slapen, ik ben
zoo moe. Ja, maar moe, komt broer, Kiek
trok het dek weg. Niet waar moe, wij
hebben beide even veel, maar toe, moe,
verbied broer eens, ik wil slapen, hij plaagt me.
Stil toch, kinderen, vermaant moe, rustig
zijn. En het wordt een poosje stil. Maar
de woelige geest van broer kan nog niet
slapen. Een poos daarna: Moe, Piet van
Laar zegt, dat hij een bouwdoos krijgt op
St. Nicolaas, krijg ik er ook een? Hè, Riek,
met een duwtje aan zusjes arm, wat zullen
we dan leuk huisjes bouwen. Niet waar moe,
ik krijg een bouwdoos?
Kom, kind, wees nu rustig en laat zus
slapenmeer zegt ze niet. En dan voor zich,
terwijl een traan opwelt in haar oog: Graag
kind, als moeder maar kon; maar het kan
niet.
Alleen het eentonig tit-tak van
Eensklaps weer een stem uit het bedje
Moe, waar blijft vader toch? Stil nu mijn
jongen, vader komt zoo; vader heeft nog
eerst een boodschap. Stil eens stil eens
Ach, ook die stap stierf weg in de verte.
Och, vader, moeder niet slaan, sla moeder
toch niet.
Vooruit, aap, naar je nest. Kijk jij me
maar niet zoo aan, was naar bed gegaan;
altijd dat... Maak je maar niet bezorgd over
hoor, ik weet best wat ik doe, hoor;
nou maar niet zoo zeg... en dan
neer.
Uit de Goorsche Courant verslag der
Raadszitting van Markelo
In behandeling kwam een adres van de
afdeeling «Goor en Omstreken” van den
Bond van Ned, Onderwijzers, waarin het
verzoek gedaan werd om eene nieuwe en
betere regeling op de uitkeering van salarissen
aan de onderwijzers en onderwijzeressen in
de gemeente Markelo in het leven te roepen.
Daarover had de volgende discussie plaats
«De voorz. vraagt of alle leden zoo’n
memorie hebben ontvangen, wat bevestigend
wordt beantwoord.
De heer Nijmeijer heeft ook zoo’n obligatie
gekregen.
De heer ZwiersIk zou denken, dat je
op ’t platte land een onderwizer goed beloont.
Ze verdient wal net zoo vülle as ’n boeren
knecht. Iedere boerenknecht verdient ook in
’t joar geen honderd riksdaalders.
De heer Nijmeijer: Ie mut’n meister niet
vergelieken bie ’n boerenknecht.
De heer Zwiers ’t Schelt ook wal ’n
darde (x/3 deel.) Toen ie op daghure gingt,
moest ie zoerder (zwaarder) warken dan een
onderwizer.
De heer ZeendamIk ken wel gezinnen,
die van eenzelfde bedrag moeten leven.
De heer ZwiersDe vader van den voorz.,
die ’t adres eteekent hef, d’n olden Dolle-
kamp, hef mie in der tied zelf ezegd, toen
zien jongen as meister beneumd was, dat ze
het hest veur zun traktement kunt doen.*)
In Kiessen hef mie een roadslid ezegd: wie
legt zukke dinge an de kante
De heer Zeendam Ik ken 2 plaatsen,
waar ook afwijzend op zoo’n verzoek is
beschikt o.a. den Ham.
De heer Nijmeijer: Ik heb er ook eene
gezien woar het toe is estoan.
In rondvraag gebracht wordt op ’t adres
afwijzend beschikt met 8 stemmen. De heer
Smit stemt blanco”.
ADVERTENTIEPRIJS: 1—7 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Het bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4.
In een noot bij het verslag wordt
medegedeeld, dat de heer Dollekamp Sr. dat
ontkent.
Een nieuwe manier van oplichting
werd aan de Avondpost medegedeeld.
Een man en vrouw venten te ’s-Graven-
hage langs de huizen met gesneden lucifers
doosjes (huisjes) enz. De vrouw blijft ongeveer
een halve straat achter en bewerkt de eene
zijde, terwijl manlief den anderen kant van
de huizenrij voor zijn rekening neemt. Het
mes moet echter aan drie kanten tegelijk
snijden en daarom volgt men de volgende
methode:
Komt in de verte een fietsend heer in
zicht dan verspert de vrouw schijnbaar
onwillekeurig hem den weg of maakt, dat
hij, terwijl zij omkijkend oversteekt, tegen
haar aanrijdt. Met blijkbaar aangeleerde ge
oefendheid valt zij dan en aan schreeuwen
geen gebrek. De fietser zelf dupe
helpt zijn slachtoffer, stopt haar wat in de
handen, blij dat hij er af is, en fietst door,
doch nu komt manlief met heilige veront
waardiging onderzoeken wat er is gebeurd.
De jankende vrouw loopt met hem mede en
komt, nadat zij een eindje zijn opgeloopen,
tot de ontdekking, dat zij in haar val geld,
dat zij in de hand had, heeft verloren.
De man, heftig gesticuleerend, verhaalt
aan de omstanders wat heeft plaats gehad.
Zij weten niet precies meer de plek, waar de
vrouw is gevallen of waar het geld is weg
geroldde laatste centjes, zoo bitter noodig,
zijn zij nu ook kwijt. Een medelijdende ziel
geeft wat, het paar loopt verder, staakt het
venten voor een poosje, om in een andere
straat, nadat de menschen huns weegs zijn
gegaan, in een kroegje een drupje te nemen
om den schrik te verdrijven.
De vrouw verlaat het herstellingsoord met
een schoon schort, zij heeft blijkbaar voor
raad, en de ongelukken kunnen weer worden
herhaald.
Zoo gebeurde het Maandagmorgen, dat
zij het beklagenswaardige slachtoffer van
fietsen werd en bij de Juffrouw Idastraaten
in de Molenstraat, vrij dicht bij elkaar, maar
voor moedige slachtoffers toch niet te ver
van elkaar, want bij beide aanrijdingen was
zij financieel nog al gelukkig.
De Friesche IJsbond.
De Friesche IJsbond hield Maandag zijn
jaarlijksche ledeu-vergadering, ouder het
voorzitterschap van den heer S. H. Hylkema.
Uit het verslag van den secretaris over
het vorige hondsjaar bleek, dat het getal
leden is 280, het getal donateurs 7, verdeeld
over 33 krïten, en dat 33 ijsclubs den bond
steunen.
De rekening van den penningmeester sloot
met een niet onbelangrijk kas-saldo.
Er werd besloten, om op de begrooting
van het volgende dienstjaar f 250 uit te
trekken voor het subsidieeren Van model
ijsbanen en f 100 voor gratificatiën aan
baanvegers.
Het denkbeeld om vanwege den bond of
van gemeentewege des avonds op het ijs bij
wakken en andere gevaarlijke plaatsen lichten
aan te brengen, vond weinig bijval. De
vergadering was van oordeel, dat de maatregel,
in plaats van de veiligheid te bevorderen,
een groot gevaar zou scheppen, daar de lichten
door den wind of andere oorzaken zouden
kunnen uitgaan.
Te Apeldoorn is een
verzuimd had te voldoen aan
bij art. 120 der Militiewet 1901 het
doen afteekenen van zijn verlofpas binnen
30 dagen na in het genot van onbepaald
verlof gesteld te zijn thans opgeroepen
om zich op 12 November e.k. bij zijn korps
te bevinden, tèn einde voor den tijd van 4
weken in werkelijken dienst te worden gesteld.
Zekere 8., te Nijmegen, leende eenig
geld aan een onzer ingezetenen tegen 10
percent rente, dat is veel. Doch later bleek,
dat dit was per kwartaal, dus 40 percent
per jaar. Gruwelijke afzetting en een strafbare
handelwijze. Jammer genoeg echter ontbreekt
het bewijs; dat is juist de slimheid van 3.
Op de kwitantie wordt van rente niet ge
sproken, en om aan zijn geld te komen,
ging 8. er met de attestatie de vita ('t was
een gepensioneerde) van door en zond later
een postbewijs van ruim f 9 als restant van
het pensioenhet overige was voor afrekening.
(Maas- en JFaalb.)
Naar de Ass. Cl. verneemt, zijn een
18-tal kalveren en koeien van eenige Asser
handelaren in een dichten waggon (zonder
eenige ventilatie) van Coevorden naar Assen
gezonden. De waggon is echter in Stadskanaal
blijven staan. Een verzoek om ze daar te
mogen lossen werd geweigerd. Toen de beesten
te Assen uit den waggon gelost werden, waren
ze alle totaal versuft. De waggon was geheel
met benauwden damp gevuld. Een der koeien
is thans reeds uit nood geslacht, terwijl een
tweede eveneens in slechte conditie verkeert
en de andere geheel stijf zijn. Een der
betrokken handelaren heeft zich tot de
Staatsspoorwegmaatschappij gewend om schade
vergoeding.
In naam van Oranje
Toen Zondagmiddag de reünisten, die de
feestviering van het 10-jarig bestaan der
Rijkskweekschool voor onderwijzeressen te
Apeldoorn hadden bijgewoond, een wandeling
in het Koninklijk Park ’tLoo wilden maken,
werd de toegang door den dienstdoenden
parkwachter geweigerd omdat geen toegangs
kaarten voldoende aanwezig waren.
Daarop begonnen de ruim 80 dames te
zingen «In naam van Oranje doe open de
poortDit scheen te helpen. Toegang
werd verleend en het gezelschap maakte een
heerlijke wandeling in het door de herfst
tinten zoo mooi gekleurde park.
Men schrijft uit IJmuiden aan de Tel.:
De klok wijst 1,56 (Greenwich), bet fluitje
klinkt, de locomotief gilt, de trein naar
Velsen zet zich in beweging. Daar komt
nog aangeloopen de Egmonder T., die, per
sé mee willende, in den half openstaanden
bagagewagen wil springen, de plaats voor
den geleidenden conducteur Fr.
Deze dit ziende, snelt op den man toe,
om hem dat te beletten, doch ontvangt
daarbij van den Egmonder een zoo hard-
handigen duw, dat hij struikelt en tusschen
den rijdenden trein en den perronrand valt.
Groote schrikonmiddellijk klinkt het
stopsein van den chef en wordt de rem in
werking gebracht. De conducteur uit zijn
hachelijke positie verlost, is als door ’n wonder
gespaard, doordien hij languit op de treeplank
was gevallen. Men vreesde niet anders, dan
hem vermorseld te zien. Nu kwam hij met
den schrik vrij. Tegen den woesten reizi
ger werd proces-verbaal opgemaakt,
Zeg, jongens, we nemen er nog eentje
hoor, of ben je bang voor je wijf? De
mijne ligt toch al lang in d’r nest. Nou,
daar ga je. Hier.Schoppe troefnou maat,
we zitten ’r an voor een rondje.”
Stommeling, laat je die
zal ik... hier de boer.
De glazen rinkelen van den vuistslag.
Stil wat, Jansen, hou je kalm jongen. Ja,
jij hebt goed praten, nu je wint. Nou,
koest maar, zeg, we zetten je niet af!
Ja, dat mankeerde er nog maar aan.
Zanik nou niet.
Zaniken, zaniken?
Nou, geen ruzie, zeg, we
voor een rondje.
Aannemen! Nog een boompje?
’t Is bij eenen, maant de kroegbaas.
Waarachtig niet, nog niet naar huis, wij
gaan nog niet naar huis nog lange niet,
nog lange niet, of ’t glaasje moet onderst-
bovenstaan.
Fr. Zuidwesthoek, 29 Oct. Bij de afge-
loopen loting voor de Nationale Militie in
de verschillende gemeenten alhier, werd den
adspirant-miliciens door den commissaris op
het hart gedrukt niet te luisteren naar personen,
die zich wellicht later ten hunnent zullen
vervoegen, voorgevende vrijstellingen enz. te
kunnen bezorgen. Deze ronselaars werken,
werd er gezegd, met vergift, waardoor jonge
menschen niet zelden levenslang hunne
gezondheid verliezen. Voor de aangeboden
diensten wordt bovendien eene goede som
gelds gevraagd. De militie-commissaris waar
schuwde ernstig tegen deze praktijken, die
door den rechter bij ontdekking gestraft
worden. Hij verzocht zulke menschen de deur
te wijzen.
Gaasterland, 29 Oct. Het verloop van
de vogelcampague is voor de strikkers en
Houwers beiden, onbevredigend. Het schoone
herfstweer heeft er schuld aan de prijzen
worden er door gedrukt, maar de groote
spelbreker is de wind, die aldoor uit een
verkeerden hoek komt. Om dezen tijd heeft
men alleen met N. W. winden fiinken wild-
trek te verwachten, liefst bij donkere maan
en licht omstuimig weder. Spoedige ver
andering is zeer gewenscht, omdat anders
de vangst voor velen met een nadeelig saldo
zal sluiten. Men denke aan de hooge pachten
der bosschen.
Sneek, 29 Oct. Onze bakkers-patroons
hebben j.l. Zaterdagavond besloten om geen
Kerstbrooden of Kerstgeschenken meer aan
de clientèle uit te reiken.
Hepk. Nieuwsbl. v. Fr.
Sneek. Evenals een vorigen winter, spant
ook nu weder ’t Comité tot Bevordering van
Tooneelvoorstellingen zich in, voor ’t kunst
minnend publiek van Sneek en omstreken
uitvoeringen op gebied van Tooueel en Muziek
te organiseeren.
Het eerste concert werd gegeven Zondag
jl. te 2 uur, in Amicitia alhier.
Ofschoon zeker velen liever een avond
concert hadden gehad, was de opkomst toch
zoodanig, dat de zaal bijna geheel bezet was.
En geen wonder. Men kreeg hier een
groot Opera-Concert, gegeven door op dat
gebied bekende specialiteiten, die in de hoofd
steden van ons land reeds lang hun sporen
hebben verdiend, n.l.
Mevrouw F. CoiniFrancisca, Sopr., Jos.
M. Orelia, Baryton, F. H. van Duinen, Bas
en C. Dokkum, Piano.
En ook hier hebben ze getoond, wat ze
konden, maar ook nog kunnen.
De heer C. Dokkum gaf geen Solo op
piano omdat de pianino hier minder geschikt
voor was, in plaats daarvan gaf de heer van
Duinen een extra nummer.
’t Accompagnement van al de zangnummers
was zeer correct; daardoor kwam de zang
volkomen tot zijn recht.
We willen niet al de 12 nummers van
’t programma, waarvan de grootste waren:
Trio uit de Opera «Quentin Durwaerd” en
Z/Het laatste bedrijf van de Opera Faust.”
Evenmin willen we de groote verdiensten
van de solisten opsommen. Ze zijn overal
en ook hier, goede bekenden.
Mochten we nogmaals wat we van
harte wenschen in de gelegenheid
komen, om van de talenten van ’t vijftal te
profiteeren, dan zouden velen met ons gaarne
zien, dat de uitspraak van de sopraan ietwat
duidelijker mag zijn. Sn. Ct.
Van harte juichen wij ’t besluit toe,
dat al onze bakkers-patroons jl. Zaterdag in
hunne vergadering hebben genomen, om nl.
met Kerstmis geen krentebrooden of z.g.
Kerstbollen hun klanten meer te vereeren.
De bakkerswaren worden in den tegenwoor-
digen tijd met al zóó weinig winst verkocht,
dat de gewone uitgaaf met Kerstmis voor
velen onzer bakkers met recht bloedgeld
mag worden genoemd.
Lemmer, 29 Oct. Door Lemster visschers
is hedenmiddag hier binnengebracht, zonder
opvarenden, het gisteren van hier vertrokken
ijzeren paviljoenschip zzElisabeth”, schipper
Johannes Uitendael, geladen met aardappelen,
dat op den Mirdumerhoek was vastgeraakt.
Uit Gaasterland zijn de opvarenden hier later
aangekomen»
1®
Bolswardsche Courant
I
I
I
l
