Nieuws- en
Bolsward en
Bütengewoa'
P:
Advertentie17^
™an stoffen naar maa
1.
Jakles, BOLSWARi
1908.
47ste Jaargang.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
No. 31.
1
UEd. dw.
Donderdag
BINNENLAND.
naar plaatsruimte.
aangesloten onder No. 4.
En gij gemoedelijke, wilt gij nu onna
tuurlijke kalmte een beetje afleggen, en
denken, dat de lente het jaargetijde is, waarin
moet gewerkt worden, voor den winter. Laat
nu de Jan Salie natuur varen, werk nu er te
werken valt, bearbeid het land met kracht
en vastberadenheid, van welks opbrengst gij
u zei ven rekenschap zult moeten geven
laat ook de lentezon uw hart verwarmen en
versterken, en word medewerkend mensch,
lid der werkende en denkende maatschappij.
en altijd de
uw hart blijve
Berg. Ct.
IEPRIJS: 17 regels 50 Cts. Vervolgens
-.-per regel. Overigens
^Edit blad is telefonisch
Fr. Zuidwesthoek, 13 April. De wolhan
delaren alhier zitten nog met hunne voorraden
van het vorige jaar. Zij kochten het artikel
toen op voor f 1.05 a f 1.10 per K.G. maar
onmiddellijk na de levering daalde de prijs
5 a 10 cent per K.G. De kooplieden besloten
toen weer stijging der prijzen af te wachten
maar deze bleef uit niet alleen, maar de wol
daalde voortdurend en kost thans... 50 ct.
per K.G. Niemand kan besluiten tegen dezen
prijs teverkoopen. Het verlies, soms honderden
guldens, past deze menschen wel zeer
slecht.
Vele schapenhouders zijn onder deze om
standigheden van plan straks hunne wol te
laten verspinnen, waardoor ze toch een goeden
prijs zullen erlangen; want de garens zijn en
blijven duur.
Lemmer, 13 April. De Durgerdammer
visscher E. Zoutendijk heeft in zijn botnet
een snotdolf gevangen. Deze soort visscben,
die in de gematigde luchtstreek langs de
kusten wel meer gevangen wordt, treft men
zelden in zoo’n afmeting aan als bij dezen
’f geval is. De kop is stomp en breed; de
neusgaten steken als kleine buisjes even buiten
eenzaam, zonder vrienden beweegt, probeer
dan eens uw zwaartillendheid af te leggen,
en met een beetje lente in uw hart te ge-
looven dat er werkelijk vreugde in het
leven kan bestaan dat niet iedereen slecht is
en niet iedereen het et op toelegt u te
benadeelen.
Werkelijk, neemt den mensch zoo hij is,
verlang niet het onmogelijke, maar stem de
snaren van uw hart zachter, en steek de
hand in eigen boezem want immers wanneer
zij even ongenaakbaar voor ieder blijft, is
het onmogelijk dat gij medegevoel bij anderen
kunt verwekken. Mag ik dus hopen dat de
lentezon uw hart en neigingen opene voor
het lieve leven, voor de lieve lente
Ik hoop het
En gij eerlijke, vlijtige, flinke man, U
zegene de lentezon, tot in lengte uwer dagen.
Blijf wat gij zijt werk, denk, en leef,
maar ook geniet van het leven, van de
wereld, van de schoonheid der natuur
opdat wanneer eenmaal de wintersneeuw uw
kruin zal versieren, nog altijd
heerlijke, de schoone lente
verjongen. Zoo zij het
Een ongeluk
is gisterenavond aan het Staatsspoorstation
’s-Gravenhage gebeurd. Een vrouw, die met
het laatste lokaaltreintje naar Voorburg zou
terugkeeren, viel van den reeds in vaart
zijnden trein en geraakte onder de wielen.
Vreeselijk verminkt werd zij opgenomen.
Beide beenen waren afgereden en de onge
lukkige moet onmiddellijk doodgebloed zijn.
Een politie-agent gewond.
Gisteravond hebben eenige belhamels den
politieagent B. Kuiken te Leiden, terwijl
hij op de Haarlemmerstraat surveilleerde en
twee jongemenschen die luidruchtig waren,
tot stilte aanmaande, aangevallen en over
mand. De man kreeg bij deze worsteling
ernstige verwondingen en zelfs werd een
rib gebroken. Dr. Kruimel, die nadat K.
door andere politieagenten was ontzet hem
onderzocht, verzocht onmiddellijk opneming
in het Akademisch Ziekenhuis. Twee der
belhamels werden in verzekerde bewaring
genomen,
ABONN EMENTSPRIJS40 Cents per 3 maanden.
Franco per post 50 Cents.
Afzonderlijkenos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Hepk. Eieuwsbl. v. Fr.
Sneek. Zooals wij eenigen tijd geleden
meedeelden, was van de afdeeling Volks
onderwijs alhier ’t idee uitgegaan om ouders
van'leerlingen en de onderwijzers van dezen
nader met elkander in kennis te brengen.
Men dacht dat niet beter te kunnen doen
dan door ’t houden van oudersavonden. Alzoo
werd besloten.
Gisterenavond nu had zoo’n bijeenkomst
plaats van ouders van leerlingen van School
no. 2 en ’t betrokken personeel. Onder
scheidene ouders hadden aan de roepstem
gehoor gègeven en tal van onderwijzers en
onderwijzeressen hadden door hunne opkomst
evenzeer belangstelling getoond. De Voorzitter,
mr. Andrae, zette bij de opening’t doel dezer
bijeenkomst uiteen en wenschte niets liever
dan dat deze oudersavonden voortaan regel
mochten worden.
De heer 8. Noordenbos, onderwijzer aan
school no. 2, zegt de Voorzitter, had zich
dezen avond beschikbaar gesteld een onder
werp te bespreken, waaruit, naar hij hoopt
heer AoOrueirocrs.
Deze begon met de beantwoording der
vraag, reeds in de laatste dagen vaak aan
hem gedaanwat beteekent dat briefje, ’t
welk aan de verschillende ouders is gezonden.
Verder had hij ’t over zaken van algemeen
belang.
Geen geleerd betoog wenschte hij te houden
alleen zou hij zich bepalen tot enkele ge
vallen uit eigen ervaring. Voorop weidde hij
echter uit over drie oorzaken, die z.i. de
tuchteloosheid der jeugd in de hand werkten
en well.’t Slecht voorbeeld. 2. Slechte levens
omstandigheden der ouders. 3. Gemis aan
opvoedkundig inzicht dier ouders.
Spreker eindigde met den wensch, dat de
oudersavonden kunnen leiden tot oprichting
van een vereeniging voor de jeugd met een
minimum-contributie b.v. van een gulden,
’t Bleef niet uit, volgens spreker, of we
zouden dan algemeene belangstelling krijgen,
het toezicht op de straatjeugd zou er beter
door worden.
De Voorzitter twijfelde niet of het ge
sprokene door den heer N. zal wel aan
leiding geven tot het stellen van vragen.
In een volgend nummer hopen we op ’t een
en ander, dat toen volgde, terug te komen.
Heden werden ter markt alhier aan
gevoerd ongeveer 7000 kievitseieren, welke
tegen 15 a 17 cent per stuk werden ver
handeld.
De politie legde de vorige week de
hand op den 15-jarigen J. v. D. alhier, die
er met een gehuurde fiets van den rijwiel
handelaar Van W. van door was gegaan.
Nadat ’t jongmensch met den tweewieler
een reisje had gemaakt door de schoonste
environs van onze provincie, kwamen er
opeens zoovele mankementen aan het voer
tuig, dat de reiziger maar besloot zijn paardje
aan den eersten den besten smid te ver
kwanselen.
De „onder de Streep” schrijver van
het Alg. Hdbl. schrijft.
Be lijdensgeschiedenis eener Turksche Chris
tin. Zaterdag kwam te Konstantinopel het
stoomschip Osmanieh van de Engelsche „Khe-
divial Mail Line" aan, en kort na de aan
komst werd aan boord van het schip een
dramatisch tooneel afgespeeld. Eenige Turk
sche politie-agenten kwamen aan boord, om
een jong meisje af te halen, dat weigerde
mede te gaan. De Engelsche consul poogde
haar te overreden geen verzet te plegen,
maar zonder resultaat. Met geweld werd het
meisje van boord gesleepten al hadden de
passagiers nog zooveel lust de partij van het
weerlooze slachtoffer te kiezen, zij moesten
daarvan afzien, wijl naar de verklaring van
den Engelschen consul het recht aan de zijde
der Turken was...
De geschiedenis van deze Muzelmansche
schoone luidde aldus Zij heette Saadat, en
was nu ongeveer 4 jaren geleden uit het
ouderlijke huis op Kreta gevlucht; zij had
een schuilplaats gezocht en gevonden bij
een Griekschen priester en was te Athene
opgenomen in de Grieksch-katholieke kerk.
Als naaister verdiende zij het dagelijksch
brood.
Plotseling verscheen haar vader, die
langdurige nasporingen naar zijn dochter had
gedaan, en eischte haar op. Hij riep de hulp
in van het Turksche consulaat te Athene en
de consul wist het meisje over te halen zich
aan boord van de Osmanieh, die juist naar
Smyrna zou vertrekken, in te schepen.
In Smyrna echter wilde Saadat het schip
niet verlaten, wijl zij zich niet aan haar
vader en de Turksche autoriteiten wilde
toevertrouwen. Zij bleef aan boord, verklarende
dat haar vader haar te erg mishandeld had
om ooit weer met hem te willen samenwonen.
Over Konstantinopel wilde zij naar Alexandrië
vertrekken met de Osmanieh. Maar de auto
riteiten te Smyrna seinden op verzoek van
den vader naar Konstantinopel, en zoo werd
zij daar door de Turksche politie opgewacht.
En daar zij minderjarig is konden de Engel
sche consul en de kapitein van de Osmanieh.
haar niet helpen.
In den harem van haar vader opgesloten,
zal zij nu wel bitter ervaren, hoe groot het
verschil is tusschen het vrije leven in een
Christenland en de gedwongen opsluiting in
de Turksche vrouwenverblijven.
De heerlijke lieve lente, welke trots gure
Oostenwind en regenvlagen, hare intrede reeds
deed, zal straks, wanneer het vriendelijk
zonnetje zich meer laat gelden, en groei en
bloei aan bloem en plant geeft, in volle
glorie heerschen. Lente heerlijke tijd
tijd van liefde, geluk en leven en Zaligheid
Lente voor stedelingen en dorpsbe
woners de lieveling der vier jaargetijden
de hoop reeds voor den herfst o, ge doet
alles en alles herleven, uit den langen dood-
schen winterslaap.
Hoe vriendelijk toch wanneer eenspeelsch
lentezonnetje, het blonde duin kust, en den
wandelaar het vroolijke geklep van het dorps
torentje doet hooren. Zou het dan bestaan
kunnen, wanneer men zich in de heerlijke
natuur beweegt, dat er ontevredenen, zwart-
galligen of mistroostigen bestaan wanneer
men ziet en gevoelt en hoort, hoe alles om
zich heen jonge reine liefde ademt
Ja, toch ondankbaarheid en menschen-
haat, en zucht tot kwade neigingen, woekeren
voort bij velen, in meer of mindere mate.
Daar tegen vechten Zeker, dat moet men,
doch moeielijk is het, die meestal aangeboren
neiging op zich zelf te overwinnende
winterkou in ons hart speelt zoo dikwerf
de baas over de meer warme lentegevoelens
die het hart, slechts voor een oogenblik dan,
sneller doen kloppen.
’t Is waarlijk of men zich schaamt toe
te geven, aan meer innige, meer warme ge
voelens.
Hoe menigmaal komt het voor, wanneer
men zich verongelijkt waant, halsstarrig dat
denkbeeld, met hand en tand vasthoudt, ja
zelfs al wordt het tegendeel bewezen, geen
stap terug wijkt, doch steeds voort denkt,
met zwartgallige nurksheid, want toegeven
dat men overtuigd is zou onmannelijk,
zou zwak zijn. Is ’t niet zoo? Wordt zoo
iets niet menigmaal verondersteld. Maar
is het mogelijk, dat zoo iemand zoo koud
zoo winterachtig zoo eenzaam ook met
evenveel dankbaarheid het herboren leven
de lente begroet Helaas, neen.
Stellen wij daartegenover den meer ge
moedelijke, welke in het leven, alles opneemt
gelijk het gaat, en denktja ’t is nu
eenmaal zoo ’t zal dus zoo moeten zijn
ook en om een gewoon spreekwoord te
gebruiken Gods water, over Gods akker laat
loopen. Zou zoo iemand de ontkiemende lente
met verheven gevoel begroeten ik geloof
het evenmin, want immers: de natuur is de
natuur en regelt zich zelf. ’t Is
winter geweest nu ja nu is het lente
en dan weer zomer, en dan weer winter
en dan weer lente. Zoo gaat het maar door
neen vriend, ik geloof ook niet, dat gij
geniet van dien heerlijken tijd, en dat ook
de lente uw hart is vreemd gebleven.
Maar nu, de eerlijke de flinke man,
welke door eigen kracht, zich boven den
gewonen sleur der wereld weet te verheffen
en zich door wilskracht door het dichtste
woud van wederwaardigheden een weg weet
te banen, en de slagen van het lot, waaraan
hij niets veranderen kan, kloekmoedig draagt
en steeds volhoudt, de moeilijke plichten van
het leven moedig onder de oogen te zien en
eindelijk overwint. O, zoo iemand komt de
eerepalm van mensch zijn in den volsten zin
des woords toe hij geniet het dan schoone
leven met dubbele teugen 1 Het hart van zoo
iemand jubelt bij de eerste stralen der ont
kiemende lentezon, en is daarom zoo gaarne
bereid de helpende hand uit te steken waar
dat vereischt wordt. Toch neemt het niet
weg dat ook hem oogenblikken van smart
niet zullen bespaard blijven, doch het leed
dat sombere en zwakke naturen neerslaat,
loutert en verheft den krachtige, en door
zijn lijden beseft hij dan, wat het lijden van
anderen is. Zoo iemand kent geen winter
in het hart, daarin heerscht warme lentegloed
en leven daarin jubelt, daarin leeft genot
daarin heerscht levenskracht en levensliefde.
Bruidsdagen. Een bruidje dat het niet
gemakkelijk heeft.
Over het algemeen wordt de bruidstijd als
een drukke tijd beschouwd en klaagt menige
bruid over vermoeidheid. Zij mag zich echter
troosten met de beschrijving van den bruids
tijd in Marokko, zooals Alice Lowther, een
Engelsche dame, die een reis door Marokko
gemaakt heeft, ons die mededeelt.
„Van bruiloft kan men eigenlijk niet
spreken”, zegt zij in haar dagboek. „Een
huwelijksfeest wordt er in Marokko niet ge
vierd. Het huwelijk wordt gesloten bij den
notaris, waar de ouders het contract sluiten.
Eenige dagen daarna ontmoeten man en
vrouw elkander voor het eerst in het huis
van den echtgenoot, waar de bruid feestelijk
getooid, met steenen en kettingen behangen,
zwijgend haar heer verwacht. Hij kent haar
slechts uit hetgeen anderen hem verteld
hebben. Misschien is zij mooi, zooals zij hem
beschreven werd, het kan echter ook tegen
vallen. Dan blijft hem altijd nog de troost,
dat hij zich na een jaar van haar kan laten
scheiden en zich intusschen schadeloos stellen
met zijn jonge, schoone slavinnen.”
Op den straatweg buiten Haarlem is
Zondagmiddag een Hagenaar, die in een
mandenwagentje achter een motorrijwiel zat,
door het breken van de verbindingsstaug zoo
danig gevallen, dat hij in ernstigen toestand
naar het gasthuis te Amsterdam is overge
bracht. In de electrische tram opgenomen,
werd eerst te Halfweg geneeskundige hulp
ingeroepen, doch de eenige medicus aldaar
was afwezig.
Het vakblad De Volksschool dat er dus
over oordeelen kan, geeft het volgende versje
uit het Engelsch vertaald
Pomp het er in, stomp het er in,
’t Kinderhoofd is hol,
Duw het er in, stuw het er in,
't Is nog lang niet vol.
Hygiëne, anatomie,
Zoölogie en botanie,
Geschiedenis, geographic,
Alle- soorten van chemie,
Cosmographie, geologie,
Moderne talen, alle drie,
Pomp het er in, stomp het er in,
’t Kinderhoofd is hol.
Boek het er in, vloek het er in,
Maak ze desnoods dol.
Vouw het er in, houw het er in,
't Kinderhoofd is hol.
Op heel het bleek armzalig wezen
Staat het droef verhaal te lezen
Van uren, aan den slaap ontrukt,
Van kind’ren al door zorg gebukt,
Van knapen opgeleid voor „Bol/*
Onbekend alleen met „lol".
Leeraar! kom, stamp maar weer in
Pomp het er in, stomp het er in,
Duw het er in, stuw het er in,
Strooi het er in, gooi het er in,
Stop het er in, klop het er in,
Kan ’t niet anders, schop het er in,
’t Hoofd is immers hol.
Veeren bedden moeten nooit in de zon
gelegd worden, daar die op de olie in de
veeren werkt en ze daardoor een ranzige
reuk geeft. Om de veeren bedden of kus
sens te luchten, legge men ze op een winde-
rigen dag op een koele en beschaduwde plek
neer.
Zou het zoo erg moeilijk zijn, ontevredene
en zwartgallige, bij het aanschouwen der
verjongde natuur, ook uw hart wat zachter
te stemmen en te gelooven dat er bij veel
verdriet, nog zoo heel veel moois in het leven
is Toe probeer eens, als ’t heerlijk lente- zich een gedachtenwisseling ontspint. Gaarne
ponnetje uw kamer beschijnt, waarin ge u «ou hij ook «ien, dat van den kant der ouders
den kopin den bek vindt men heel kleine
scherpe tandjes. Achter de borstvinnen, midden
onder ’t lichaam is een geelachtige plek,
waarmee het dier zich vast kan zuigen. Het
weegt 6r/2 pond.
1
11
K
‘K
Bolswardsche Courant
