47ste Jaargang. 1908.
No. 80.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
Nieuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseradeel.
Zondag 4 October.
r
ZELFSTANDIGHEID.
TTHKies, öoiswaro.
NNA-PÜDDING.
- GRONINGEN. 30
Ingezonden.
VOOR
oil
W
BINNENLAND.
e.
ons vol
vasthoudt of
f
ADVERTENTIEPRIJS:
10 Cts. per regel.
warm dier,
nuttig dier, als hij
nuttig.
nuttig.
Het zijn happige dieren (bedoeld wordt
bijterig).
Het heeft
Het varken eet uit
Het varken neemt zich wel eens een bat,
als hij warm is.
aan ’t eind, in een der
waar zwoel-donk’re rozen
en kap, is er ’n andere,
Die imiteert ’n
ander meent dat een zekere
stand of ruime geldmiddelen op zich zelve
reeds voldoende zijn om ons zelfstandig te
maken. Niets is minder waar dan dat. Men
kan „op zijn stuk” staan en zich er te pas
of te onpas op laten voorstaan, zonder te
bemerken dat de gewoonte ons v
dat we leunen tegen een muur van voor
oordeel. Stijfhoofdigheid is van zelfstandigheid
dan ook niet het minst familie. De eerste
toch heeft de domheid tot moeder en zegt
vader tegen het geweld, terwijl de tweede
gesproten is uit het huwelijk, gesloten tus-
schen kennis en moed. En hoevele menschen
van stand en rijkdom het aan degelijkheid
van karakter, die vaste voorwaarde om zelf
standig te kunnen zijn, ontbreekt, zien we
het niet dagelijks en veel meer dan ons lief is
Een zelfstandig mensch dient te weten
wat hij wil, moet zich rekenschap weten te
geven waarom hij zoo en niet anders denkt
en doet en zich dus niet laten overhalen tot
andere gedachten en daden dan na volkomen
overtuigd te zijn dat hij gedwaald heeft. Dat
dan eerlijk te erkennen is vaak het bewijs
van eene niet geringe zelfstandigheid. Maar
voor dit alles hebben we kennis noodig, en
wel niet alleen die kennis die ons veel doet
weten van de dingen buiten ons, maar ook
vooral van de dingen die in ons zijn, m.a.w.
zelfkennis. Dan toch alleen kunnen we zelf
standig d. i. uit overtuiging handelen, als
we een overtuiging hebben en deze wordt
niet verkregen dan na eene. voortdurende en
harmonische ontwikkeling onzer geestelijke
krachten. Daarmee kan niet te vroeg worden
begonnen en daaraan mag geen einde komen,
zal het ras der ja-broers uitsterven, om plaats
te maken voor een geslacht van mannen en
vrouwen, dat bescheidenheid weet te paren
aan zelfvertrouwen, achting voor andersden
kenden, aan kloeken moed voor eigen over
tuiging. Laat ons dan zelfstandig denken.
een krelletje in de staart.
een dog.
heft hij z’n bezit opwaarts, brengt der schoon
heid buigend hulde, bergt dan z’n over-
dreven-grooten neus vol schaamte in den
bloemen-kelk. Gebaar en houding zijn van
zulk ’n onverstoorbaren heiligen ernst, dat
zelfs de stroeve politie-agent op de brug
zich niet bedwingt, mee-lacht...
Zoo reden ze op den laatsten September
dag door onze zonnige straten, ’n beeld van
jeugd en bloemen. Waar ze kwamen, klonk
blij ’t „lo vivat”. Dan juichten de jongeren
van ’t publiek, zongen mee... Éénmaal in
’t jaar... als zomer scheiden gaat.verliezen
èn boomën èn groenen hun kleuren. CL.
17 regels 50 Cts. Vervolgens
Overigens naar plaatsruimte.
Het bureau van dit blad ie telefonisch aangesloten onder No. 4.
Wees U zelf zei ik tot iemand.
Maar hij kon niet, hij was niemand.
de Genest et.
Als een kind zelf staan kan, is het al
een heel eind gevorderd, ’t Behoeft dan
niet meer altijd gedragen of gesteund te
worden, ’t erlangt reeds een soort van onaf
hankelijkheid. Het leunt niet meer overal
en tegen alles aan, zooals vroeger, toen ’t
dan ook dikwijls met ’t voorwerp, waar tegen
het leunde, omviel.
Geen wonder dat de moeder aan ieder die
het hooren wil (en wie hoort dat niet graag
met blijden trots het nieuws vertelt, en terwijl
ze het wicht op zijn beenen zet, zegevierend
uitroept: „kijk het staat al alleen.” En
werkelijk dat beteekent veel. Nu zal ’t ook
wel spoedig loopen.
Wel zeker moeder; als de beentjes van
uw kind maar eerst zoo sterk zijn dat het
staan kan, en ’t maar geleerd heeft het even
wicht te bewaren, dan komt het loopen vanzelf.
Ja, waarde lezer, eerst zelf staan, en dan
loopen, meeloopen in het groote renperk van
het leven, zonder meelooper te zijn, daarop
komt het vooral in onzen tijd aan. ’t Kan
zijn nut hebben dat we ons dit terstond bij
het lezen van dit artikeltje eens klaar herin
neren en elkander dringend aanbevelen, De
tijden toch zijn voorbij, dat we meenden te
mogen eten uit de potten van Egypte, zoodat
we maar behoefden aan te nemen wat men
ons gaf, om voedsel voor lichaam en geest
te ontvangen.
„Help u zelven” dat is thans de wapen
kreet in den eerlijken strijd om het stoffelijk
en zedelijk bestaan, en aan dien strijd kunnen
en mogen we ons niet onttrekken.
Maar dan is zelfstandigheid voor
wassen menschen, nog vrij wat meer waard,
dan het alleen te kunnen staan voor een kind.
Zal de maatschappij, zal het leven, aan ons
wat hebben, en wij wat aan haar, we moeten
leeren zelfstandig te zijn. Menigeen schijnt
met de beteekenis van dit woord niet in ’t
reine te wezen en verw’art zelfstandigheid met
stijfhoofdigheid, eigenwijsheid, eigenzinnig
heid, terwijl een -- 3_.-1-
ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per 3 maanden.
Franco per post 50 Cents.
Afzonderlijke nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
In het MAGAZIJN van
MANUFACTUREN ontvangen:
^Eene groote collectie
DAMES ROKKEN.
WINTER MODESTOFFEN.
FLANELLEN, BEVERS.
Het blad De Volksschool haalt deze
zinnetjes aan uit eenige vrije opstellen over
het varken
Het varken doet eerst meel en dan water.
Als de varken dood is, krijgt wij dik vel.
Hij heb een krulletje.
Het varken is een vettig dier.
Als het varken kinderen krijgt, dan is hij
Het varken heeft een krollestaart.
En de huit van ’t varken kan me eten.
Het varken is een heel
Het varken is een i
dood is. Het varken, als hij leeft, is hij niet
Friesche Zuidwesthoek, 30 Sept. Veel
oud porselein en antiquiteiten zijn in de laatste
jaren alhier door speciale kooplieden opgekocht.
Veel schijnt echter ook nog achter gebleven,
want dagelijks nog worden de dorpen bezocht
en afgeloopen door kooplieden, die trachten
het begeerde machtig te worden. Mogelijk
GRASLINNENS LINNENS ^at thans de vraag van verzamelaars bijzonder
groot is, gezien de bijzondere moeite, die de
opkoopers aanwenden en de hooge prijzen,
welke geboden worden.
De oude meubelen, keeften, stoelklokken
d. zijn alhier vrijwel opgeruimd.
Lemmer, 2 Oct. Een bizonderheid is, dat
de haring in geen 20 jaar zoo vroeg is ge
weest als dit jaar.
hedennacht, (daar
een
vangen)
De vrouw met den baard. Een dame wilde
dezer dagen in Berlijn, op een avond in een
café op vriendinnen wachten. Tot haar woede
werd haar echter de toegang geweigerd.
Daarop verscheen in een vrouwenkrant
een pootig artikel, waarin de eigenaar van
het café wel met vrouwelijke hand, doch niet
met zachte, ongenadig bewerkt werd. De
eigenaar antwoordt
„Ik bestrijd niet het recht van dames om
alleen een restaurant binnen te gaan, maar
in een café te zijn, vooral 's avonds. Dames,
alléén, zijn blootgesteld aan min of meer
grove beleedigingen, waarvoor dan de directie
ter verantwoording geroepen wordt. De dame,
die reden meent te hebben tot klagen, heeft
een opvallend uiterlijk. Zij draagt een baard,
rookt en trekt de aandacht van de omgeving.
Het heeren-publiek is spoedig bij de hand
met grapjes. Het is in het belang van de
andere gasten het zoover niet te laten komen”.,,
enz. enz.
Een zeer logische redeneering van den
waard. Maar bij de dame is hij aan het
verkeerde adres. Weer een pootig artikel
„Ja, wij zijn zoo onbeschaamd het recht
te verlangen tot vrij entrée in een koffiehuis I
Ik heb een baard, maar geen langen vollen
baard, noch een snor a la „Es ist erreicht”,
maar een baard, zooals zeer vele dames hebben,
wat de geachte directie niet eens schijnt te
weten! Wil men zulke dames niet toelaten,
dan moet men een plakaat voor de deur
hangen „Dames met baarden hebben geen
toegang”.
Na deze harige afrekening, komt het cha
piter „rooken”.
„Ik rook. Dat is waar. Maar wij wonen
toch niet in Buxtehude (wij zouden zeggen
Lutjebroek) maar in Berlijn. En wie in
Berlijn aanstoot neemt aan een rookende
dame, moet zeer achterlijk en kleinsteedsch
zijn aangelegd. Wanneer een heer het in
zijn hersens krijgt, grapjes te verkoopen
tegen een dame, dan moet de waard dien
heer uit het lokaal verwijderen.”
Na deze geëmancipeerde verdediging van
de gebaarde en rookende dame, zal men...
den waard gelijk moeten geven.
Er zullen onder de suffragettes velen zijn,
die dit type van in het publiek rookende
vrouwen, die alleen in een koffiehuis zitten,
uitgedost met een baard bovendien, niet
houden voor een esthetische aanwinst van
het openbare leven. G. v. L.
Een onzer visschers had
er reeds zoo nu en dan
enkele haring in de botnetten was ge-
voor het eerst zijn reepnetten uit
gezet en ving daarin 50 stuks haring. Voor
het stuk werd 4 cts. besomd.-
Heerenveen, 30 Sept. In de heden ge
houden vergadering van de Kamer van Koop
handel en Fabrieken alhier werd besloten
le. bij den Directeur-Gen. der Post, en Tel.
aan te dringen op verbetering in den telefoon
dienst, in dier voege, dat minder lang dan
dikwijls het geval is, zal behoeven gewacht
te worden om aansluiting te verkrijgen voor
intercommunale gesprekken. Hierop zal de
adhaesie der andere Kamers verzocht worden.
2e. bij den Minister van Binnenlandsche
Zaken aan te dringen op bespoediging van
het aanhangige plan, om de drie deelen waaruit
Heerenveen bestaat, onder éénzelfde gemeen
telijk bestuur te brengen.
Hepk. Nieuwsbl. van Fr.
Workuni. Zondagmiddag bemerkten eenige
wandelaars aan den zeedijk brandlucht.
Bij onderzoek bleek dat even voorbij de
eerste hekwachterswoning naar Makkum, dus
,in de gemeente Wonseradeel, de zeedijkpalen
brandden. Direct werd het vuur gebluscht
en dank zij deze spoedige ontdekking, de
schade tot slechts enkele palen beperkt.
De „Onder de Streep” schrijver van
’t Algemeen Handelsblad schrijft:
Sludentenrijjool. Eens in ’t jaar, als
September eindigt en zomer voorbij gaat,
zien we dit getrouwelijk feest gaan door
onze woelige winkelstraten, langs de breede,
deftig-stille grachten, waar ’t groote stads
leven niet rumoert, ’n Feest van blij-jonge
jeugd in lijst van veel bloemen, mooi en
stil-kleurig. Afscheid van zomerweelde,
laatste, blijde groet van Flora’s geurende
kinderen, omkransend de gulden jeugd onzer
jonge stadgenooten, die nu dra zullen ingaan
tot het vroolijke studenten-leven door vele
poorten van wetenschap...
De paarden, dravend voorop, de bepluimde
koppen hóóg-op-en-nèèr in schokdans van
den draf, rijden aan. Hoefslag klettert in
trappel-gang door de straten. Achter hen,
bp-juichend in blijden klank, galmt van uit
de rijtuigen de jool der jeugdige groenen.
Er glanst, levenslust en blijdschap op aller
gelaat, de oogen schitteren onder de zwierige
baretten, ’t „To vivat” galmt jubelklinkend
door de straten, waar langs gaat de kleurige
stoet...
In ’n rijtuig, geurend omkranst door het
frissche blaad-ren-groen en veel bloemen,
rood en wit, staat er een stok-zwaaiend, rap
van pols, ’n dirigent na te bootsen. Er
zwaait ’n kostelijke ironie in ’t breede ge
baar, waarmee hij even vóór ’t refrein z’n
zangers tempert tot ’n aandoenlijk-teer pia
nissimo, dan plots met wijd-dreigend uithalen
en armbeweeg wild-zwaaiend de laatste
strophen doet aan-zwellen in ’n oorverscheu
rend fortissimo, dat hen aan het slot hijgend,
dood-op doet terugzinken in de kussens,
’t Gaat hl te vlug voorbij, klanken en
kleuren...
Verder, bijna
laatste rijtuigen,
geuren om rad
recht-staand, midden-in.
conscientie.
Die blijft loopen aan den leiband van
anderen, is minder dan een kind, dat op zijn
eigen beenen staat. Laat U voorlichten en
inlichten en handel dan naar eigene over
tuiging, anders wordt ge opgelicht voor uwe
vrijheid en dat is de gevaarlijkste oplichterij,
die ik ken, want ze maakt u tot slaaf. En
slavenhandelaars zijn er nog legio, met en
zonder patent.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Bolsward, 1 October 1908.
L. S.
Wanneer een jubileum in aantocht is,
dan past het toch, tot de gereed koming der
viering van die herinnering iets in het werk
te stellen.
In gewone gevallen kunnen er redenen
zijn, de voorbereidende werkzaamheden tijdig
aan te vangen doch bij buitengewone omstan
digheden kan het hoogst nuttig, ja zelfs
raadzaam worden, vroegtijdig eene spade in
den grond te steken, toonende, dat er besef
en idee is voor het allengs naderende,
heugelijke feit.
Velen zullen zich gaarne geroepen gevoelen,
blijken te geven, dat zij het door ons bedoeld
wordende jubileum werkelijk met waardeering
willen gedenken. Welnu, tot die velen
en wij hopen zelfs, tot meerderen richten
wij ons in dezen
De Kaatsvereeniging „Bolsward* zal in
1909 vijf-en-twintig jaren hebben bestaan.
Wij willen dit gaarne zoo zien worden
met vruchten er in.
e der 10 cents puddingen,
citroen, chocolade, amandel, vanille.
rVUunuuTin i
Het doel van dit schrijveneen ieder, die
iets voelt voor het leven en streven van
genoemde vereeniging, op te wekkenthans
reeds ons in staat te stellen, haar een
passend huldeblijk (z.g. in envelop) te kunnen
aanbieden, zien wij hoogst gaarne zeer vol
ledig aan voldaan. Dat ieder daarvan zich
dan wende tot een der drie eerste onder-
teekenaars, bij wien lijsten voor elk bedrag
ter teekening liggen. Ook zullen daar kennis
gevingen over disponibel gesteld wordende
bedragen en postwissels, met ware belang
stelling dankbaar worden aanvaard.
Waar bij een zilveren feest die cadeaux
het meest waarde zullen hebben, welke uit
werkelijke sympathie zijn ontsproten, daar
zal het voor de Kaatsvereeniging „Bolsward”
bij haar eventueel jubilé aangenaam zijn,
indien ons pogen door velen in zoo’n sterke
mate wordt betracht, dat het haar mogelijk
worde, daaruit haar tekort te dekken en er
zelfs voor haar nog krachten uit te putten
blijven, waardoor ze met meerdere sterkte de
toekomst gerustelijk mag tegemoet gaan.
U, geachte redactie, beleefd dankzeggend
voor Uwe bereidwilligheid ter zake dezer
plaatsing.
Hoogachtend,
Uwe dienstw. dienaren:
S. J. T. PLANTINGA.
H. J. HOMMES.
E. STATE MA Ezn.
S. E. LUNTER.
J. YNTEMA.
LEO HETTEMA.
is
Want nu ontbreekt
tieke stuk waaruit blijkt, dat Goethe ooit
geboren is.”
mooi, dat haar van liefde fluistert. Van uit
z’n rechterhand rijst slank op bleek-groene
stengel een vlam-roode tulp. Z’n oogen
staren strak met teed’re blikken naar de
dames langs den weg. Vindt hij in het
voorbijsnellen er enkele naar z’n smaak, dan
De professor tot zijn studenten:
„De diefstal van de geboorte-acte van Goethe
een zwaar verlies voor de Wetenschap.
ons het eenige authen-
We ontvingen elK voor ons, zeiven een ver
stand, doen we dan ook ons best het zelf
te gebruiken.
Spreken wij zelfstandig, leder vogel zingt
zooals hij gebekt is, maar papegaaien zijn
vervelende schepsels.
fydsteren wij zelfstandig. Hooren we met
Bolswardsclie Courant
t
TH 1