Nieuws- en Advertentieblad
Bols ward en Wonseradeel.
opgTimw.
No. 29.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
1909.
48ste Jaargang.
Zondag 11 April.
VOOR
Afzonderlijke
G. v. L.
BINNENLAND
weerszijden
toelage van f 15 O
Z
aan
eigen
waren
korten tijd geleden
van justitie, die
te pakken behoorde
ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per 3 maanden.
Franco per post 50 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Uit een kindermond
„Mama zijn engeltjes ook lucht
schepen?”
meer dan
En al
Zóó wordt met devoten eerbied „de Intocht
binnen Jerusalem” in het Beiersche dorp
Ober-Ammergau eens in de tien jaren voor
gesteld, zóó vangt daar het treurspel „de
Passie” aan.
En al die duizenden menschen, van heinde
en verre saamgekomen, van verre kusten en
over groote zeeën, luisteren naar de bijna
tweeduizend jaren oude woorden en volgen
de eenvoudige handeling zeven uur achtereen.
Zij stroomen saam uit ’t noorden en zuiden,
van de bergen en uit de dalen, over zee en
van verre landen... Eens in de tien jaren...
de mogelijkheid, dat zij op een goeden dag
ook een plaatsje voor den echten gewezen
kroonprins Georg moest zoeken als kunst-
sch utter...
De directie van circus Busch moet reeds
een prachtige offerte gedaan hebben.
Maar ieder jaar wordt ons de Passie ge
predikt. En al is het wonder een vrome
legende geworden, toch luisteren millioenen
menschen elk jaar opnieuw met aandoening
naar het oude verhaal.
Door lijden tot heerlijkheid, leert het ons.
Door lijden, niet alleen lichamelijk. Ik
ADVERTENTIEPRIJS: 1—7 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Het bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4.
Schuttersschulden. De echte en onechte
Georg vertoonen méér punten van overeen
komst.
In Belgrado heeft men 1
geroepen om den officier
den echten Georg eens
te nemen.
De Berlijnsche officier van justitie heeft
den onechten Georg reeds te pakken.
Wel heeft hij niet een Kamerdienaar de
sporen in het lichaam gepriemd. Want dat
is niet zoo de gewoonte in Berlijn, maar
hij maakte het eenige leveranciers, die hij
met zijn bestellingen vereerde, wat moeilijk
aan hun geld te komen. Hij verwees de
crediteuren naar den portier van het hotel
en naar den directeur van Schumann, die
wel zoolang zouden voorschieten. Maar
directeur en portier schoten niet voor. Zij
beweerden, dat zij zelven nog geld moesten
hebben van den „prins”. De leveranciers
dienden tegen den koningszoon een aanklacht
in bij den officier van j ustitie. De directeur
betaalde toen.
Maar die halsstarrige Officier blijft er
bij, dat Georg Milan Christitsch eerlijke
Berlijnsche winkeliers heeft trachten op te
lichten...
de drijfveeren tot vervolging. En
delijke dood aan een kruis was
van den grooten Profeet.
Het eind ja, maar
ideeën, niet van
min, die van vrede en vertrouwen.
Ja, ’t is waar, later heeft zich „de macht”
van het patronaat over
groote letters„Let op de tram”. Zeer
zeker een uitstekende maatregel.
Kamerverkiezing Sneek.
In eene alhier gehouden vergadering van
de Centrale Christ. Hist. Kiesver. is be
sloten, indien de stand van de onderhande-
lingen met de Anti-Revolutionairen onge
wijzigd blijft, bij de a.s. verkiezingen met
een eigen candidaat te komen.
Lemmer, 8 April. Ook deze week was de
haringvangst hier nog zuinig. In het geheel
toch werd door onze geheele vloot slechts
500 tal haring aangevoerd, waarvoor van f 2
tot f 5 per tal werd besomd. Ook werd nog
500 pond groote en 3000 pond kleine spie
ring aangevoerd, alsmede 500 pond bot.
Voor de groote spiering werd f 5 voor de
kleine f 1,50 en voor de bot f-9 de 100
pond besomd.
De rechtbank te Heerenveen veroor
deelde de acht jongelieden te Wanneperveen
die in den nacht van 4 Januari bij verschil
lende ingezetenen de glazen stuksloegen,
hekken vernielden en andere baldadigheden
pleegden zij waren aan het z.g. Nieuw-
jaarwenschen tot een gevangenisstraf van
6 tot 9 maanden. Tegen hen was van 15
tot 18 maanden geëischt.
Bij den onlangs vermelden diefstal in
drie kleedkamers van de bad-enzweminrichitng
op den Heiligenweg te Amsterdam bleek
gestolen te zijn: 4 bankbiljetten van f100,
3 gouden horloges met 2 dito kettingen, één
gewone schakelketting, één lorgnet, een
portemonnaie met drie gouden tientjes, een
portefeuille met f25 en een reisbiljet van
Cook’s Bureau te Weenen.
In verband met dezen diefstal wordt op
sporing verzocht van een 33-jarigen Duitscher
met dikken neus, rooden knevel, rood aan
gezicht. De dief had in de -zweminrichting
een schroevendraaier achtergelaten.
N. v. d. D
De „Onder de Streep" schrijver van het
Alg. Hdbl. schrijft:
Berlijnsch allerlei. In het circus
Schumann te Berlijn trad een tijd geleden
als artist op: Georg Milan Christitsch, de
onechte zoon van wijlen den Servischen
koning Milan.
Een circus-directeur dient voor afwisseling
van het program te zorgen. Paarden, clowns
en een domme August gaan op den duur
vervelen. En dan engageert hij apen, die
als menschen doen, en menschen, die als
apen doen,
Georg Milan Christitsch is
mensch, hij is onecht koningszoon,
zijn, naar in hofkringen wel eens gefluisterd
wordt, vorstelijke onechte kinderen géén
witte raven, toch schijnt het publiek schik
te hebben in zoo’n rariteit. Dus vaart het
circus Schumann er wel bij.
Maar zóó mal was Georg Milan Chris
titsch nu niet, dat hij alléén zijn attractie
zocht in den dwarsbalk. Hij trad op als
kunstschutter. Alle Serviërs, vooral konings
zonen, schijnen goed te kunnen schieten. Ze
hebben dan ook de gelegenheid zich te
oefenen, zelfs op levende schijven...
Georg Milan Christitsch schoot prachtig.
Werkelijk, Schumann had hem kunnen en-
gageeren, ook al had hij een echten vader
gehad.
Plotseling, hoe druk de Servische diplo
matie het ook had met eenigszins belang-
rijkere zaken, werden er cijfer-telegrammen
bij hoopjes geseind van Belgrado naar Berlijn,
van Berlijn naar Belgrado. De Servische
regeering stelde den circus Schumann, mis
schien wel den chef van politie te Berlijn,
een ultimatum. Het moest dus uit zijn met
die kunst-schieterij en die kunsten van Georg
Milan Christitsch onder dien vorm. Hij
mocht schieten zooveel hij wilde, maar niet
langer als onechte koningszoon. Of hij zou
de Berlijnsche politie bewijzen, dat hij dien
titel mocht voeren.
Een paar dagen trad Georg Milan Chris
titsch niet op.
Plotseling grijnsde zijn kop weer van de
aanplak-zuilen, mèt titel, plotseling prijkte
zijn naam weer op de programma’s, mèt
titel.
Zou hij de bewijzen geleverd hebben?
Naar ik uit beste bron vernomen heb,
deed hij dit niet. Maar de Servische regee-
ring trok haar ultimatum in. Zij overwoog
hoorde dezer dagen in eene lijdenspredikatie
zeggen, dat het geestelijk lijden misschien
wel zwaarder was geweest. Hij die liefde
leerde, die vrede wilde, die voor allen alles
wilde zijn, zag zijn pogen verijdeld. Haat
en vrees, steile orthodoxie, vasthouden
oude begrippen, bovenal angst om
eer en macht te verliezen, zie, dat
een sina-
het eind
Bakerpraatjes. In een te Den Haag
gehouden vergadering van den Bond van
Ziekenverpleging heeft dr. Semmelink een
causerie over de behandeling van kraam
vrouwen en zuigelingen gehouden, vóór hon
derd jaar en thans.
In deze causerie gaf"de spreker een aantal
staaltjes van hoogst eigenaardige methodes
van kinderverpleging.
Zoo vertelde hij hoe een oud schrijver als
kenmerk voor het te stijf gebakerd-zijn van
kinderen aangeeft: als ze niet erg hard
schreeuwen en toch blauw zien. Dat schijnt
dus nogal eens te'zijn voorgekomen.
Sommige bakers hielden aan weerszijden
van het gezichtje der kinderen een erwt
opdat het kuiltjes in de wangen zou krijgen.
Ook gold het bijgeloof, dat de lipjes mooi
rood werden door ze te wrijven met een
gouden voorwerp. Baker vroeg daarvoor een
goudstukje aan papa en papa zag genoemd
goudstukje nooit terug.
Een ander geeft als reden waarom de
kinderen „recht gebakerd” moeten zijn, op,
dat ze anders wel eens op vier pooten konden
gaan loopen als de beesten.
Workum, 9 April. In de gisteravond
gehouden Raadsvergadering is o. a. besloten
de adressen van de wed. Johs. v. d. Meij,
om een jaarlijksche vergoeding wegens gemis
der inkomsten voor het schoonhouden der
school voor K. O. en van J. A. Koch, brug
wachter alhier, om kwijtschelding van een
gedeelte pacht, beide als Ongezegeld ter zijde
te leggen; algemeen goedgekeurd een
paar personen aan te stellen voor het woning-
onderzoek in deze gemeente, met inbegrip
van het voorstel ter vaststelling van een
passende belooning; de rekening der ge
meentelijke gasfabriek in handen van eene
commissie te stellen, bestaande uit de heeren
O. IJntema, 8. Haijtema en 8. Hobma;
besloten aan de wed> Oudeboonde Boer,
gedurende 3 jaren een
per jaar te verleenen.
Sneek. Met ’t oog op ’t groote gevaar
dat de tram oplevert voor wielrijders, die
van den Oosterdijk komende, koers zetten
naar den Leeuwarder weg en de Jouster
kade; heeft de Algem. Ned. Wielr. Bond,
Toeristenbond in Nederland, op den hoek
van den Oosterdijk, bij ’t huis van de wed.
v.d. Werf, een bord geplaatst, waarop met
meester gemaakt
zijn evangelie.
En men heeft de groote waarheid in een
keurslijf gestoken, pasklaar en daardoor
geschikt in handen van zoogenaamde „na
volgers Christi".
En menschenverstand heeft getracht het
eeuwige licht te doen schijnen door ge
kleurde glazen, en Gods werk aan regle
menten en dogma’s willen binden, hande
lingen, die zich zelf gewroken hebben door
geestelijke revolutiesEn concilies en
Synodes hebben ons willen voorschrijven
wat wij moeten gelooven. Men heeft Gode
willen voorschrijven hoe hij moest handelen.
Majesteitschennis
Straks luiden de klokken het Paaschfeest
in. Het liefdevolle woord van den Christus
is niet verloren geraakt als eene heilige
erflatftig hebben wij zijn blijde boodschap.
Die konden dood en graf niet houden.
Ook de schepping herleeft uit den dood
slaap. Zie slechts buiten om u heen, hoe
het jonge leven den kamp beeft gewonnen.
Van ijs bevrijd zijn stroom en beek
Door lente’s liefdesblik.
De oude winter, in zijn zwakte
Trok zich terug achter hooge bergen.
Overal zien we ’t nieuwe leven,
Alles wil lente met kleuren tooien.
Ziet uit dorp en stad
Trekt een bont gewemel.
Ieder wil zich koesteren in de voor-
[jaarszonne.
Men viert des Heeren opstanding.
Zoo ongeveer zegt docter Faust, in zijn
gesprek met Wagner. En hij vervolgt: „Want
de mensch is zelve opgestaan. Uit bedompte
huizen en kamers, uit fabriek en magazijn,
uit de benauwing van gevels en daken, uit
de enge straten, uit de eerwaarde nacht der
kerken zijn allen tot het licht gekomen.”
Juist de mensch kan ook opstaan. Als
hij ontvliedt duisternis en benauwens, als hij
de jonge natuur gaat bewonderen en zich
daar verfrischt van de inspanning van zijn
arbeid, als hij „der Kirchen ehrwürdiger
Nacht”, zoekt te ontvlieden, om te wandelen
in het goddelijke licht van waarheid, liefde
en vrede. Ja, dan staat de mensch op. Dan
viert hij vroolijk het pascha, het feest der
opstanding uit cffi dooden. Ws.
niet van zijn
zijne leer, die der menschen-
Nog enkele uren en de stille week is
voorbij. Voorbij de tijd, gewijd aan het lijden
en sterven van den grootsten martelaar die
ooit geleefd heeft.
De christenheid heeft weer meegeleefd de
zoo grootsche geschiedenis van den Man der
Smarten, die allen ten goede wilde zijn en
door zoo weinigen werd begrepen.
Hoe hebben die machtigen der aarde over
zijn lot beslist. In luttele dagen is de lijdens
weg afgelegd, die weg zoo glorierijk betreden
met den intocht in Jerusalem.
„Hosanna! Hosanna 1” klinkt het uit de
verte. Uit de straten van Jerusalem hoort
men gejubel en lofzang opgaan reeds
vertoonen zich de eerste voorloopers van den
optocht en verkondigen ademloos zij ne nadering
Nu worden plein en straat overstroomd door
eene groote menigte volks, hartstochtelijk
opgewonden en met palmtakken zwaaiend,
en te midden daarvan, op eene ezelin gezeten,
ziet men hem, den Heer der wereld.
„Christus”. Een huivering van eerbied
grijpt de schare aan. Ja, hij is’t. Nog heeft
hij geen enkel woord gesproken en toch reeds
aller harten veroverd. Dat is de ziel, die een
wereld omvangt en op haar schouders torst
dat is het liefderijke hart, dat zich voor
de menschheid opoftèrt en den kruisdood
getroost.
En nu opent zich de mond en als ge
vleugelde boden komen de woorden hem over
de lippen. Een stem als die van een engel
spreekt: „Vrede, vrede op aarde, in den
menschen een welbehagen” nu helder en
doordringend als de klokken op Paaschmorgen,
dan zacht en teer als het vertroostend gezang
eener moeder aan het ziekbed van haar kind.
Nu zwaait hij met een vorstelijk gebaar
den geesel boven de ruggen der weerspannige
kooplieden, die gebukt hunne schatten bijeen
zoeken. Hij wierp hunne wisseltafels om.
„Weg van hier”, zoo klinkt het! Ik wil
dat deze gewijde plek aan de aanbidding des
Vaders teruggegeven worde. In wilde vlucht
ontwijken de wisselaars de straffend opgeheven
hand en de schrik slaat den Farizeërs- om
het hart. Zij zien het die daar vóór hen
staat, is sterk genoeg om hen allen te ver
nietigen Zijn adem heeft de kracht van den
stormwind, zijn blik is verzengend als vuur
zijn geesel werpt neer zonder te slaanhij
behoeft slechts te willen en in drie dagen
bouwt hij een nieuwen tempel op, zooals hij
heeft durven beweren. Bruisend als de door
den storm opgezweepte zee juicht het volk
hem toe en geeft zich aan hem over als de
golf, door het minste koeltje in beweging
gebracht.
Ja, dat is de machtige geest van den
Jehovah der Joden, van den Zeus der Grieken,
van den Jupiter der Romeinen dat is de
Zoon van God, die hemel en aarde heeft
geschapen en het zou hem gemakkelijk vallen
met de bovenaardsche macht, die hem is
geschonken, al de Farizeërs om hem heen
te vermorzelen, zonder een vinger uit te
steken, als hij wilde. Maar dit is het juist
hij wil niet hij heeft eene andere
zending. En ootmoedig zinkt het opgeheven
hoofd weer neer en het van ergernis gerim
peld voorhoofd ontplooit zich. „Ik heb gedaan
wat de Vader mij gelast heeft ik heb
de eer van zijn huis gered.”
Rookende danseurs. Door den Duit-
schen Keizer is een zeer gewichtige Kabi-
netsorde uitgevaardigdOfficieren mogen
voortaan in balzalen, in tegenwoordigheid
van dames, niet meer rooken
Ja, het was noodig. Werkelijk noodig.
Er werd in balzalen gerookt in tegenwoor
digheid van dames, maar niet alleen door
officieren, ook door civielen. Voor de laat-
sten geldt de kabinetsorder niet helaas.
Maar misschien voelen zij dezen zachten
wenk en storen zij zich er aan.
De sigaret in de balzaal sigaren wor
den ook gesmookt, maar zoo iets is te plomp
om er over te schrijven ze rook zoo
lekker. En ze gaf gelegenheid tot het sier
lijke gebaar. In de danspauzes was ze een
teer, poëtisch tijdverdrijf, die het luchtige
balgesprek hulde in een blauw, romantisch
waas. Ze was het nevelend gordijn, dat het
stilte zoekende paar van de omgeving scheen
te scheiden.
Voor de niet-dansers, de piepjongen en
de gezetten, was de sigaret een levensvraag.
Zoo nonchalant tegen een pilaar geleund,
klapperden ze met het gouden étui. Het
aansteken was een klein kunstwerk, en het
even achterover brengen van het hoofd bij
het inhalen van den rook, gaf een lijn van
de fijnste extase.
Nu is alles voorbij.
Bolswardsclie Courant
I
