Nieuws- en Advertentieblad
Bols ward, en Wonseradeel.
ra
i:
1909.
No. 37.
Verschijnt Donderdags en Zondags. 48ste Jaargang.
HET PR1NSESSEFEEST
te Bolsward.
Si
Jan de Ploeg-er
ï-4
-i
Zondag 9 Mei.
Prinsessefeest.
r'-r
VOOR
Afzonderlijke
aan
en
BINNENLAND.
onge-
kun-
een
naar
Prediker,
opdat wij
ons
Ik hoop, dat
en
Sneek. Naar wij uit goede bron vernemen
zijn door het bestuur der vereeniging „Oranje”
de besturen van verschillende vereenigingen
en verdere belangstellenden uitgenoodigd om
in eene Zaterdagavond, 8 uur te houden
vergadering, in het café „De drie Friezen”,
te bespreken zoo mogelijk in de volgende
week een Prinsesse-feest te organiseeren,
.J’
Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina!
Juliana van Stolberg, de vrome verstan
dige moeder van onzen Vader des Vader
lands, de vrouw, die hare zonen zag vallen
in den strijd voor vrijheid en recht; de
moeder, die, waar zich die zonen ook bevon
den in de wereld, hen aanspoorde tot den
kamp, hen moed insprak, voor hen bad.
Louise de Collignyde edele dochter van
den admiraal de Colligny, den vromen strijder
der Hugenooten die in den Bartholomeus-
nacht vermoord werd om zijn geloof. Louise
de Colligny, de vierde gemalin van den Vader
des Vaderlands, die hem ten troost was
in moeilijke dagen, de moeder van zijn liefsten
zoon Frederik Hendrik, den Stedendwinger.
Emma Marie Wilhelmina. Een trits van
nog levende vrouwen, door ons allen bemind
en geliefd.
De keuze dier namen, zij geeft ons een
denkbeeld van liefde tot alles, wat goed is
en edel en welluidt. Zij geeft ons een beeld
van de richting, die bij de opvoeding der
jonge Kroonprinses gevolgd zal worden.
Zij herinnert ons aan trouw, aan vroom-
Lemmer, 6 Mei ’09. Hedenmiddag om 1
uur had alhier onder veel deelneming van
onze ingezetenen en van de alhier vertoe
vende schippers, de begrafenis plaats van
de vrouw van schipper Dinkla, die met
baar 6 kinderen en de loods De Vries, bij
de alhier 16 dagen geleden plaats gehad
hebbende schipbreuk zoo noodlottig om het
leven kwam. Onder de begrafenisstoet merk
ten wij op vele notabele ingezetenen, o.a.
onzen Ëd. Achtb. Heer Burgemeester, den Ed.
Achtb. Heer Kantonrechter en den Rijksont-
vanger met de beide predikanten Ds. Zoette
(Ned. Herv.) en Ds. De Geus (Ger.) Aan
de geopende groeve werd door Ds. Zoette
een vertroostend woord gesproken tot Dinkla
en zijn naar hier overgekomen vader en
schoonvader, die allen, in ’t bizonder Dinkla,
zeer ontroerd warendaarna richtte spreker
vermanend woord tot alle omstanders,
aanleiding van de woorden van den
„Dat wij toch onze dagen tellen
een wijs harte mogen bekomen”,
waarna Ds. De Geus een gebed uitsprak.
ADVERTENTIEPRIJS: 1—7 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
liet bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4.
ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per 3 maanden.
Franco per post 50 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
schrijft in de Enkhuizer Courant:
Ik zou, als ik een beetje nurksachtig was
uitgevallen, er over kunnen juichen, dat
H. M. onze Koningin dankbaar de geschen
ken voor de kleine aanvaardende, toch be
hoefte gevoeld heeft zelf alles in gereedheid
te brengen om de jonge wereldburgeres te
ontvangen met al die blijken van warme
liefdé, waartoe ’t moederhart haar dwong.
En nu de eerste opwinding, die zich wel
eens uitte in minder gepaste handelingen,
ingegeven door te groot enthousiasme, in
overdreven kalverenliefde, voorbij is, maakt
men zich overal op, ten einde op waardige
wijze zijn blijdschap over de geboorte van
de jeugdige Oranjetelg te kennen te geven.
Ën weet je wat ik dan, o zoo graag, zou
de volksfeesten voor
van 1016 jaar en
16 jaar en ouder.
’k Zou er nogmaals m’n teleurstelling en
spijt over kunnen uiten, hoe we in onze
opgewondenheid heelemaal vergaten als één
man samen te werken tot het brengen van
één grootsche hulde door het daarstellen van
een stichting voor Nederlandsche Kinderen,
die een blijvende herinnering zou wezen aan
onze vreugde, een band, die Oranje
Nederland ten eeuwigen dage verbond.
In mijn blijdschap wil ik dat niet doen
en niet napleiten over dingen, waaraan toch
niemendal meer te veranderen valt.
Ik heb er nog schik van, hoe de Hage
naars, de Rotterdammers, de Groningers en
andere lui, die zich ’t air geven alles te
weten en te kunnen, reeds Woensdag de
vlaggen in top haalden en jubelden of ze
bezeten waren; hoe zelfs de groote Amster
dammers en onze groote kunstenaars in
schouwburg en concertzaal speechen hielden
en verzen zeiden en liederen zongen ter eere
van ’n kind, dat twee dagen later zou ge
boren worden. Wat kunnen groote menscheu
zich toch klein aanstellen, vergeleken met
kleinsteedsche menschjes en eenvoudige boeren,
die behoorlijk en bedaard hun tijd afwachten.
Zelfs de Ooievaar raakte er heelemaal door
van streek. Hij had het zoo druk met voor
onze Koningin te zorgen en voor haar het
beste uit te zoeken, dat hij andere ouders
totaal over het hoofd zag, die zich toch ook
wel eens willen verheugen in ouderwedde
en jnoedervreugde. Want op Donderdag 29
April vergat hij ze geheel en al, en wie er
ook gehoopt hadden en verwacht, hij stelde
hunne hoop te leur. Althans het Nieuws van
den Dag maakte er geen melding van en
nam in hare kolommen geen geboorteberich-
ten op.
Wij, kleinsteedsche menschen en boeren,
eenvoudige burgers en buitenlui, wij hebben
kalm afgewacht. Zij, die gelooven, haasten
niet. Doch toen de blijde verwachting in
vervulling gegaan was, toen hebben we dan
ook feest gevierd, spontaan feest gevierd.
We" hebben gezongen, dat ’t daverde in het
rond van „Weg met Napoleon, leve de
Willem drie”, van „Japie is getrouwd”, van
„Nieuwenhuis moet zakkies plakken” en der
gelijke hartverheffende liederen meer. We
hebben heelemaal vergeten, dat er expres
Vaderlandsche en_.toepasselijke liederen voor
gefabriceerd waren. En we hebben, om van
onze feestvreugde te doen blijken, slapende
menschen het bed uitgepord en de bellen
geluid, dat ’t er zoo van rinkinkte.
Alles ter eere van het Koningskind, dat
ons geboren is, en dat overal, overal in de
wereld met zoo groote welwillendheid en
blijdschap is ontvangen. Dit getuigen de
massa telegrammen van Keizers en Koningen
en Staatslieden van allerlei richting, waar
mede de Prinselijke Vader werd overstelpt.
Althans als je de kranten gelooven mag
en die spelden je nooit wat op den mouw.
Maar waar ik niet van las?
Van arme, eenvoudige, vergeten burgers,
die van hun armoede af, het niet nalaten
konden, ook de Koninklijke Ouders per tele
graaf hun gelukwensch aan te bieden.
Doch ze mogen ’t zich ten troost rekenen
Al weet de wereld het niet, de Koninklijke
Ouders zullen dergelijk bewijs des te booger
waardeeren.
Hem. Oldeph. en Noordw., 5 Mei. De
lammerenhandel is aangevangen, maar de
animo der kooplieden is gering.
De beste soorten gelden 7 a 8 gld. per
stuk, mindere soorten 4 a 5 gld., de laagste
qualiteit wordt niet gevraagd. Het verschil
met 2 a 3 jaar geleden is wel opvallend:
het wolvee brengt thans gemiddeld minder
dan de helft op.
Gaasterland, 5 Mei. Het blijkt, dat de
wildstand in deze gemeente door den harden
en langdurigen winter geleden heeft.
Van de eerste worp der hazen is weinig
terecht gekomen en vele oudere dieren zijn,
blijkens de cadaverresten door kou en ont
beringen omgekomen.
Ter bescherming van de wildbaan wordt
het toezicht op de bosschen tijdens de broed-
periode verscherpt.
heid, aan oprechtheid, aan moed.
Zij toovert ons voor oogen het beeld van
een schoone, ontluikende bloem, die, eens
tot vollen wasdom gekomen, de schoonste
kleuren en geuren rondom zich verspreiden
zal.
willen
Dat het heele volk zich, vrij en
dwongen, aan gepaste feestvreugde zou
nen overgeven, zonder zorg, zonder geldelijk
nadeel.
En als ik dit zeg, heb ik het oog op de
massa bedienden en ondergeschikten, die
terwijl de patroon zijn hart mede uitstort
in blijden jubel, zich verplicht zien achter
de toonbank, op de kantoorkruk, in winkel
of magazijn, in werkplaats of op het karwei,
voor hun dagelijksch broodje te arbeiden.
Als het waarlijk een feestdag zal wezen,
de geboortedag van een Oranjespruit, dan
moeten wij allen, rijk of arm, baas of
knecht, oud en jong, geleerd en ongeleerd,
ongedwongen en zonder zorg of angst of
vrees, ons aan de vreugde kunnen wijden.
Dan ook zal de geboorte van onze Prinses
wezenlijk een herinneringsdag kunnen blijven.
En daarom heb ik een voorstel.
Laten alle patroons, alle bazen, alle
werkgevers op den feestdag, die er voor
is aangewezen, hunne winkels en kantoren
en werkplaatsen sluiten en hunnen onder
geschikten vrijaf geven, met behoud van
salaris of loon.
En om het dien heeren gemakkelijk te
maken zulks te doen Laten wij, Publiek,
elkaar plechtig beloven op dien feestdag
niets te koopen of te bestellen maar zulks
daags vóór of na den feestdag te doen. De
patroons zullen er dan te eerder toe over
gaan.
Wanneer dit voorstel algemeen wordt aan
genomen, dan geloof ik dat we ter eere
van de jonggeborene een feest zullen vieren
dat nog lang in ons geheugen zal blijven
dat de band tusschen patroon en werkman
nauwer toehalen zal en dat zal strekken
als dat nog noodig was, onze liefde tot
Vorstenhuis te versterken.
we dat alles mogen zien
ondervinden. Dan zullen we ook allen
beamen, dat het waar is, wat het versje
zegt
Leven is lieven en lieven is leven.
Liefdeloos worden is krank zijn en sneven,
Liefdeloos zijn is de dood, is het graf.
God is het moog’lijk een leven te leven,
Dat met geen draadje van liefde is doorweven
Doem mij ter dood tot die hel, doem mij niet 1
Ja, als je nu waarlijk leven wilt, leven
en genieten, ontvlucht dan op een Zondag
de stad, waar toch vanwege den schoonmaak
alles overhoop ligt en maak een wandeling,
liefst in het vroege morgenuur.
De leeuwrik stijgt reeds jubelend naar
boven, geheel het vogelheir paart zich te
zamen en is reeds druk bezig zich een
gezellig nestje te bereiden, waarin ’t weldra
zijn jongen zal verwelkomen, met zooveel
liefde, met zooveel geluk als een mensch
slechts verwachten kan.
Arme gevederde zangers, als straks uw
lieven en leven maar weer niet verstoord
wordt door den wreeden mensch, die uwe
nesten verstoort, uwe jongen vermoordt voor
uw oog en dat louter voor pleizier, te dom
als hij is om te beseffen, welk een trouw
medestander gij zijt in zijn strijd om het
bestaan. Stedeling, treedt ter poorte uit,
waar de tulpenvelden u tegenlachen, waar
de vruchtboomen bouquetten gelijken, ge
plaatst tusschen het jonge groen, waar de
lammeren dartelen en springen rondom de
moeder.
’t Is al leven en lieven en een Nurks
is hij, die bij het zien van al dat schoon,
bij het hooren van al dien jubel, nog maar
één oogenblik. zich verzet tegen zijn lot en
zijn leven,
I
Als je dat alles ziet, hoe kan het dan
nog mogelijk wezen, dat wij, waar de heele
Schepping lieft en looft, elkaar het Jeven
nog zoo lastig, zoo onaangenaam, zoo on
dragelijk kunnen makendat nijd en af
gunst, haat en wantrouwen, leugen en bedrog
nog altijd het richtsnoer kunnen zijn van
ons leven, het kompas waar wij op af
zeilen. Als wij eens wisten, hoe we met
één enkel woord, één onnoozele daad onzen
medemensch zedelijk kunnen vermoorden
maar hem ook daarmede een genoegen
kunnen doen, hem een riem onder het
hart steken, hem kunnen opheffen uit zijn
diepen val. Maar ach, we vergeten dat
woord uit te spreken, we laten het na hem
de hand te reiken en leven louter voor ons
zelf, voor ons eigen genot, we leven alleen
ons eigen ik, als het hoogste, als het beste
wat waard is er voor te leven.
Waar alles ons moet stemmen tot dank
baarheid en liefdewaar de lieve God Zijn
zonne laat opgaan over boozen en goeden,
waar de heele natuur ons toeroept in heilige
aanbidding neer te zinkenwaar wij elkaar
een Hemel op aarde zouden kunnen be
reiden, daar doen wij alles om elkaar het
leven te vergallen, te bemoeilijken, om ons
te doen leven in een Hel, waarom we zouden
bidden God, verlos ons daaruit en neem
ons weg van die kille en koude aarde, die
alle werkelijk leven doodt, die de liefde
doet kwijnen en sterven, waar zij pas begint
te ontluiken.
Gij allen, die wilt zien de grootheid Gods
en Zijne goedheid ten onzen opzichte, die
zulks niet waard zijn, treedt naar buiten,
verlustigt u in het vrije veld, bewondert
de natuur en de heerlijke schepping en
leert dan wezenlijk mensch te zijn gevoelt
dan, waartoe wij allen geroepen zijn.
Ouder flinke belangstelling werd Woens
dagavond in „de Wijnberg” de vergadering
gehouden der Feestcommissie voor het te
houden Prinsessefeest.
Nadat de Voorzitter de heer C. J. van
der Veen de vergadering geopend had, werd
direct met algemeene stemmen besloten om
zoo mogelijk een schitterend feest te houden
en als datum daarvoor vastgesteld Dinsdag
18 Mei a.s.
Met enkele wijzigingen en aanvullingen
van het bestaande plan werd hierna een
voorloopig feestprogramma vastgesteld, dat
reeds Donderdag per strooibiljet aan alle
ingezetenen «is gezonden, maar dat wij vol
ledigheidshalve onderstaand laten volgen.
VOORLOOPIG PROGRAMMA.
Dinsdag 18 Mei 1909.
’s Morgens 9 uur
MUZIKALE REVEILLE.
’s Morgens 10 uur
AUBADE
voor het Stadhuis van alle Schoolkinderen.
’s Morgens 11 uur:
TRACTATIE
van de kinderen op de schalen.
’s Namiddags 1 uur
OPTOCHT
van de deelnemers aan
jongens en meisjes
jongelingen van
Daarna:
VOLKSFEESTEN en WEDSTRIJDEN
op hét Sportterrein.
’s Avonds 6 uur:
ALGEMEENE AFMARSCH,
ontbinding van den stoet voor het Stadhuis.
’s Avonds 8l/2 uur
L1CHTSTOET van GECOSTUMEERDEN,
waaraan prijzen zijn verbonden.
Aan het slot
HISTORISCHE TAFEREELEN
op een schitterend geïllumineerd terrein.
Personen of Vereenigingen, die
gecostumeerd of met vaandels aan
den Lichtstoet en de Tafereelen wenschen
deel te nemen, gelieven zich vóór 12 Mei
aan te melden bij den Heer LEO HETTEMA.
De lezers zij opgemerkt, dat de aangiften
voor den lichtstoet behooren te geschieden
bij den heer LEO HETTEMA, inplaats van
bij den Heer G. v. d. Ploeg, wiens naam
op het strooibiljet voorkomt.
Het ligt in de bedoeling om den -licht-
stoet van gecostumeerden zooveel mogelijk
uit Historische personen te doen bestaan,
opdat het geheel een waardigen indruk zal
maken.
Zal het feest flink worden aangepakt, dan
zullen de kosten pl. m. f 1000 bedragen.
In de eerste plaats wordt op flinken finan-
cieelen steun der ingezetenen gerekend, waar
voor drie herauten te paard Donderdagavond
een beroep deden op de offervaardigheid der
inwoners. Een aantal jonge dames zullen
lijsten ter teekening hiervoor aanbieden.
Verder zal bij de Voogden van het St.
Anthony Gasthuis en het Weeshuis worden
aangeklopt om bijdragen, terwijl de feest
commissie hoopt, dat de Gemeenteraad zich
ook niet onbetuigd zal laten.
Wanneer ieder naar vermogen meewerkt,
zal Bolsward weer een waardig feest kunnen
vieren.
kfiMMr-
Bolswardsche Courant
om,
I
I
1
