lieuws- en Advertentieblad
Bols ward en Wonseradeel.
Firm;
Prima B<
u:
II
tl
Ij
48ste Jaargang. 1909.
No. 89.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
aa
P
Y’
’rij aan bij cle a.s.
terechtwijzing die mij minder goed smaakte...----
Zondag 7/
uit de Biscuitfabrii
BINNENLAND.
Vraagt bij uwen kruide
uitsl
Het woord is aan
den Verslaggever.
Ingezonden.
VOOR
ii.
4
ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per 3 maanden.
Franco per post 50 Cents.
Afzonderlijkenos. van dit Blad zijn verkrijgbaar h 5 Cent.
In
komt
voor,
MIJDRECHT.
AMSTERDAM.
Wil
uw
By
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie).
het houden
„De Friesche
Geachte Redactie!
zoo vriendelijk zijn onderstaande in
veelgelezen blad te willen opnemen,
voorbaat onzen hartelijken dank.
rechtvaardige pers werken. Een vertrouwde
aanbeveling, een goed woord, een vingerwijzing
is voor vele lezers nuttig, ja soms noodig,
en het is juist de vérstrekkende uitwerking
van een nieuws- en advertentieblad, die
Redactie en medewerkers, elk op zijn terrein,
moeten overtuigen van het gewichtige van
hun werkkring. Die ernstig zijn taak opvat,
gaat zonder aanzien des persoons zijn meeningl
naar bestweten meedeelen en behoeft dan A
ook niet den toets der critiek te vreezen.
Mag een Redacteur nog al eens de eer te
beurt vallen, dat zijn artikelen worden be
sproken 't zij dan in gunstigen of on
gunstigen zin een verslaggever valt weinig
onder de aandacht. De redenaar wiens woorder
hij gaf, valt in ’t volle licht als het ver
slag echter niet correct is, dan ja dan eers
waait het op het dak van den verslaggever|B
Mocht ik in mijn journalistieken werkkring
een paar malen betuigingen van goedkeuring
van den spreker zelf ontvangen die on"'
hun zeldzaamheid op hoogen prijs werdei
geschat, een enkele maal ben ik ook XT~10OpstT~1
wezen op een begaan abuis en met ingeno
menheid werd die terechtwijzing door mi - -
aangenomen, doch twee malen kreeg ik eei
de Bolsw. Courant van j.l. Zaterdag
onder plaatselijk nieuws een bericht
waarop we meenden van bescheid te
moeten dienen.
Het wordt daar voorgesteld alsof de heer
M. Oberman candidaat zou zijn van leden
der Kiesvereeniging „Nederland en Oranje”.
Zoo staat er letterlijk en juist om het
onjuiste dezer voorstelling dient dit bericht
te worden gerectificeerd.
Door leden eener Kiesvereeniging, onver
schillig welke ook, kan niemand worden
Wij zijn het volkomen met den inzender
eens en rectificeeren dus gaarne het bericht
door te melden, dat de heer Oberman can
didaat is der Kiesvereeniging „Nederland en
Oranje”. Zonder eenige bedoeling was die zin
in ons bericht opgenomen. Redactie.
Daar heb je ’t al, den eersten keer dat
ik mij eens vrij mocht bewegen heeft mijn
pen het te bont gemaakt. Veel te overdreven.
Zoo ongelukkig als daar geschetst werd is
een persman niet, zoo hoog verheven en zoo
despotisch is geen recensent. Nu toegegeven,
dat de ongewoonte om eigen gedachten te
geven mij parten heeft gespeeld, en mijn
wijze van zeggen wat hoogdravend is geweest.
Ik zal trachten in mijn 2e artikel wat lager
bij den grond te vliegen.
Een verslaggever is een gewichtig persoon,
dat heb ik mij voorgenomen heden nader
toe te lichten, ’t Wordt mij toch alweer wat
beklemd om ’t hart, nu ik over eigen ge
wichtigheid moet schrijven, ’t Kan den schijn
geven dat ik eigen lof beoog, en nietwaar?
daar is meestal een verdacht geurtje aan.
Toch heb ik a gezegd en dus moet b volgen.
Bij nadenken gevoel ik al weer ’t gewich
tige van dit betoog en dat doet mij wat op
dreef komen. Het gewichtige ligt immers
voor de hand, een krantenschrijver is in
dienst der gevierde pers, „de Koningin der
Aarde”. De dienaren deelen in den glans
hunner meesters, een hoveling ontleent zijn
waarde aan de verhevenheid zijns vorsten, en
zoo teren' ook de volgelingen van de Koningin
der Aarde op den roem hunner Vorstin.
Zonder eigen lof te beoogen of eigen ver
dienste te overschatten, mag ik dus zeggen
een persman is een gewichtig persoon.
Tusschen gewichtig zijn en gewichtig doen
is echter een belangrijk onderscheid. In mijn
eerste artikel heb ik reeds ’t gewichtig doen
becritiseerd. Waar soms een piepjong neuswijs
penuelikkertje met een air voor drie zijn
wijsheid te luchten hangt, zal men in hem
den verwaanden recensent met een medelijdend
schouderophalen „gadeslaan”, daarentegen zal
elk ontwikkeld mensch respect hebben voor
bet oordeel van een bevoegd deskundige, zij
het zelfs dat zijn oordeel niet geheel strookt
met ons eigen inzicht. Ware wijsheid echter
is niet aanmatigend, niet uitgelaten of veel-
eischend; het spreekwoord: „Holle vaten
bommen ’t hardst” heeft ook in de wereld
der journalisten zijn beteekenis ten volle
behouden. Mag een zekere vrijmoedigheid
geen persman ontbreken, de bekende vrij
postigheid van persmuskieten is niet altoos
gerechtvaardigd, ook voor een journalist gelden
de gewone regelen der wellevendheid.
Maar ook een zelfs zeer bescheiden dienaar
der pers heeft veel voor bij een gewoon
mensch. Hij heeft bij voorstellingen en uit
voeringen een vrijkaart, krijgt zelfs een plaats
op de voorste rijen, en dat is ook al weer
een bewijs voor het gewichtige zijner positie.
Men behandelt hem bij voorbaat voorkomend,
is met zijn komst steeds ingenomen. Steeds?
Nu ja, althans in ’t paar dozijn jaren dat
ik zoo bij verschillende vergaderingen, corpo
ration en vereenigingen de pers vertegen
woordigde, is ’t mij slechts éénmaal voor
gekomen dat ik teruggezonden werd en een
gesloten deur vond. Dit enkele geval van
uitzondering bevestigt immers den regel en
er komt nog bij, dat de weigering niet mijn
persoon gold, ook niet het blad waarvoor ik
toegang vroeg, hoewel er bij nader inzien toch
een persoonlijkheid achter verscholen zat.
Gewichtig is verder het ambt van verslag
gever, wijl ’t geschrevene van vèrstrekkenden
invloed kan zijn, veel verder dan men vaak
zelf beseft, ’t Is daarom de plicht van elk
schrijver zijn woorden goed te wikken en te
wegen, zijn taak ernstig op te vatten, be
denkende dat er zoo vele categoriën van lezers
zijn, en de een vaak een geheel anderen kijk
heeft op een zaak dan een ander. Natuurlijk
spreek ik, wanneer ik de ernst en het gewicht
van het ambt bepleit, alleen over de zooge
naamde „fashionable” pers. Aanbevelingen
die per regel worden betaald door de belang
hebbenden, reclame-aankondigingen waaraan
stoffelijke belangen kleven, ophemelen van
waren, voorstellingen etc. om vrienden ter
wille te zijn, neen die ziek^lijke uitwas der
pers hebben we gelukkig in onze goede stad
niet, en dat verwante gilde der flesscbentrekkers
kan dus onbesproken blijven. Zoo gevaarlijk
echter de kwade practijk der pers is, zoo
heilzaam kan aan den anderen kant de goede,
Pingjum, 4 Nov. Heden morgen geraakte
een 3-jarig meisje van T. de V. alhier, terwijl
het uit de woning den weg zou oversteken,
onder een voorbijrijdenden wagen, welke
geladen was met bieten. Met een gebroken
been werd het kind in huis gedragen, waar
een inmiddels ontboden geneesheer uit Arum
het verbond.
Leeuwarden, 15 Nov. Op de veemarkt
werd heden een stier zoo wild, dat men, om
ongelukken te voorkomen, het dier door
middel van een schietapparaat moest afmaken.
Hepk. Nieuwsbl. van Fr.
Sneek, 5 Nov. ’t Gerucht dat hier in
’t begin dezer week de ronde deed, als zou
een zekere O., patient in ’t ziekenhuis alhier,
bekend hebben de dader te zijn van den in
1891 gepleegden moord te Oudeschoot op
vrouw Huisman aldaar, blijkt tot heden uit
de lucht te zijn gegrepen.
Nota bene wist men te vertellen dat de
man, die te Heeg thuis behoort, zijn dominé
uit genoemde plaats heeft ontboden, om
dezen mee te deelen, wat zijn hart bezwaarde.
De betrokken predikant weet echter van
niets, evenals een predikant van kerk A
alhier, die O. wel heeft bezocht, maar aller
minst met de bedoeling om een bekentenis
van hem te hooren.
Men meent dat ’t bewuste praatje uit
Heeg zijn oorsprong vindt.
Voor de politie is ’t gerucht ook van
weinig of geen belang, aangezien de moord
21 Mei van dit jaar verjaarde.
Intusschen is de man in kwestie, dien
men eerst stervende noemde, druk aan de
betere hand, en zal onze Commissaris
hem bij ’t verlaten der ziekeninrichting
misschien nog wel eens een verhoor doen
ondergaan, ’t Zal echter de vraag zijn of
de man, die misschien van God geen kwaad
weet, daar trek in heeft.
De leden van de kiesvereeniging onzer
Hervormde Kerk hielden heden avond een
vergadering voor het kiezen van twee ouder
lingen en viet diakenen. Ds. Wumkes,
orthodox predikant en voorzitter der ver
gadering, wees vóór de stemming op de bil
lijkheid om een of twee diakenen te kiezen
van zijn partij.
’t College diakenen was van oordeel, dat
door de tegenpartij in hun midden te
brengen ’t prettig samenwerken wel eens
tot ’t verleden kon gaan behooren.
Tot stemming overgegaan werden de af
tredende ouderlingen (vrijz.) herkozen, be
nevens drie vrijzinnige diakenen. Voor de I
4de vacature kon men niet slagen, waarom
en door mij zelfs werden gewezen van de
hand, ’t Eene geval steunde op een onwaar
heid, het andere op schromelijke overdrijving
en dan in onparlementairen stijl, 't Eerste
betrof een uitdrukking die een spreker zich
had laten ontvallen, maar waaraan een hooger
autoriteit zich eenigszins ergerde. De spreker
wilde nu mij als verslaggever er voor laten
opdraaien en liet het voorkomen alsof hij die
gewraakte woorden niet gebezigd had, maar
ik ze uit mijn eigen duim had gezogen. Zoo
in het publiek voor wrijfpaal gebruikt te
worden, voor die eer heb ik openlijk bedankt
en met bewijzen mijn goed recht verdedigd.
Het andere, door mij aangehaalde geval
betrof een in zeer beknopten vorm gegeven
verslag over een geleerd onderwerp. Die be-
beknoptheid leidde tot onduidelijkheid en
wekte de verontwaardiging van een goed
vriend des sprekers die de welwillendheid
had mij in het openbaar een brevet van
onbekwaamheid uit te reiken en mij tegelijk
bij de Redactie der krant voor ontslag voor
te dragen. In een uitvoerig verweer heb ik,
zoo goed ik dat vermocht, aangetoond dat
de veroordeelende critiek voorbarig en over
dreven was geweest en de Redactie heeft mij
dan ook gratie geschonken van het veroor-
deelend vonnis, de rechter de recensent
in optima forma heeft er het zwijgen
toe gedaan.
Om nog een laatst bewijs te geven van
’t gewicht des verslaggevers, mag ik hier
nog even vertellen, dat het soms gebeurt dat
journalisten door de rechterlijke macht worden
gehoord als getuigen in zaken van ernstigen
aard, wanneer n.l. de spreker zich uitdruk
kingen veroorlooft, waarop de strafwet vat
heeft. Ook mij is door autoriteiten eenmaal
gevraagd of ik des gevorderd onder pede kon
verklaren dat zekere uitdrukking op een ver
gadering was gebezigd. Persoonlijk geheugen
en de gemaakte aanteekeningen moeten in
zulke gevallen den doorslag geven. Zulk een
verklaring toch wordt zeer gewichtig.
In een derde en laatste stuk wensch ik
nog kortelijk te behandelen dat ons ambt is
een moeielijk werk.
De Verslaggever der B. Cl.
werd besloten in een volgende vergadering
de 4de keuze fe bepalen.
Naar we vernemen, moet notaris S.
Haagsma alhier wegens gezondheidsredenen
voornemens zijn, tegen 1 Jan. a.s. eervol
ontslag te vragen.
IJlst. Gisterennamiddag kwam de melk-
vaarder F. Zwaagstra met zijn geladen melksloep
in de Geeuw in ’t zog van een groote stoom
boot.
De ijzeren sloep zonk onmiddellijk; maar
Zw. sprong nog intijds aan den walkant te
water. De stoomboot pikte den man op en
bracht hem naar IJlst. De boot met inhoud
(kannen karnemelk en wei) werd heden morgen
weer naar boven gebracht.
Woudsend, 3 November. Hedenavond heeft
in ons dorp een ernstig ongeluk plaats gehad.
Achter de Lemmer-stoomboot van de firma
Nieveen werd een praam gesleept met
materialen gebruikt bij de werkzaamheden
aan de Eerste brug in den Lemsterstraatweg
welk werk was uitgevoerd door den aannemer
H. de Jong van Lemmer.
De zoon van den aannemer bevond zich
in de praam. Bij ’t passeeren van de draaibrug
alhier kwam de praam in botsing met het
brughoofd. De Jong wilde de praam nog
afzetten, doch geraakte daarbij met zijn been
bekneld tusschen een paal en de praam,
tengevolge waarvan het been bijna werd
afgeknepen. Aan wal gebracht werd hij binnen
gedragen in de timmerschuur van den heer
Faber, waar hij door een paar werklieden,
die een verbandcursus hadden gevolgd, voor-
loopig werd verbonden.
Nadat dr. Meinesz geneeskundige hulp
had verleend, werd de man per boot naar
Lemmer vervoerd.
Wommels. Van de 180 stemgerechtigde
lidmaten namen 170 deel aan de verkiezing
van 4 leden in het kerkelijk kiescollege bij
de N. H. Gemeente van Wommels en Hij-
daard. De uitslag der stemming was, dat
gekozen werden de heeren IJ. de Vries met
97 stemmen, W. v. d. Wal 96, H. Hiemstra
97 en J. Dokter 95 stemmen, candidaten
der Vrijzinnige Vereeniging „Paulus”. Op
de candidaten der tegenpartij de heeren M.
Dijkstra, 8. v. d. Meer, J. Smidstra en D.
Wijtsma, allen aftredende leden van het
kiescollege, waren 74, 73, 72 en 73 stemmen
uitgebracht. Het kiescollege telt thans enkel
vrijzinnige leden, terwijl in den kerkeraad
nog een diaken van orthodoxe richting zitting
heeft.
Sneek. De IJsvereeniging „De Friesche
Jeugd” hield Woensdagavond in het hotel
„Schram” alhier haar jaarlijksche algemeene
vergadering.
Uit de rekening en verantwoording van
den penningmeester bleek, dat de ontvangsten
over het afgeloopen jaar 1908/1909 hadden
bedragen f 153, de uitgaven f 144,685 en
het batig saldo f 8,315. Het aantal leden
bedroeg 304.
Tot bestuurslid werd herkozen de heer
F. de Jong. Aan het bestuur werd overgelaten
te voorzien in de bestaande vacature van
een keurmeester en nogmaals pogingen aan
te wenden bij het bestuur der IJsvereeniging
„Sneek” om van haar op billijke voorwaarden
de Kunstijsbaan te huren voor
van hardrijderijen vanwege
Jeugd”.
Door het schrikken, waarschijnlijk van
het orgel van „Vreemdelingenverkeer” ge
raakte Woensdagmorgen een paard met een
ledige sleeperswagen, waarvoor het was
gespannen, en een daarop zittend jongentje
aan het Singel te water.
De voerman sprong er nog bij tijds af.
De toegeschoteu omstanders redden spoedig
den jongen, die druipnat bij den koster der
Doopsgezinde kerk bereidwillig werd opge
nomen.
Met het paard had men meer moeite,
maar jnet behulp van touwen gelukte het
ten leste ook het arme dier uit het kille
nat te bevrijden.
Later volgde de wagen. Alles liep gelukkig
zonder persoonlijke ongelukken af, terwijl
het paard geen -kwetsuren heeft bekomen.
Een mooi schot. De jager A. Veltman te
Terhorne deed Maandag een prachtig schot,
waarmee hij 22 snippen doodde, welke hem
f9,90 opbrachten.
ADVERTENTIEPRIJS: 1—7 regels 50 Cts. Vervolgens
xper regel. Overigens naar plaatsruimte.
N dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4.
J -
Bolswardsche Courant
i
iezers!
r
