1911.
Verschijnt Donderdags en Zondags. 50ste Jaargang.
No. 104.
Nieuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseradeel.
TEN AFSCHEID.
Zondag 31 December.
Stadsnieuws.
RAADSO VERZICHT.
VOOR
afzonderlijke
Ws.
de O. L. School
nuttige
Benoemd.
Onze stadgenoote Mej. A. Huisman is be
noemd tol onderwijzeres aan de O. L. School
te Stavoren.
op 2°.
f 29,50
- 26,30
- 28,775
voor een bad-
twee zijden
ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per 3 maanden.
Franco per post 50 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar A 5 Cent.
en opbod verpacht,
jaren, de opbrengst
regen komt zonneschijn.
dat 1912 ons meer eensge-
samenwerking brengt.
Dat zij zoo
Aanbesteding.
Woensdagvoormiddag werd ten raadhuize
bij inschrijving aanbesteed:
a. de levering van de over IQlft benoqdig-
de schrijfbehoeften 1°. voor de secretarie
het politie-bureau.
op 1Q.
f 110,—
- 106,50
- 105,245
de laagste inschrijvers.
het drukwerk over 1912 ten behoeve
ADVERTENTIEPRIJS: 17 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Het bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4.
De splijtzwam groeit hier weüg, en onze
verslaggever van het dit jaar hier gehouden
Koninginnefeest, vroeg niet ten onrechte,
hoe komen wij uit het moeras
Enfin na
Misschien
zindheid en
en 2°. voor
Ingeschreven werd
P. de Jong
K. Falkena Bz.
Firma Ridder
Gegund aan
b.
der Gemeente.
Slechts eene inschrijving van den heer
P. de Jong tegen 50°/o beneden het ge
stelde tarief. Alzoo gegund.
Tevens werd dien morgen bij inschrijving
voor den tijd van drie
van het marktgeld voor
aanvoer van vee aan de veemarkt.
Gepacht door den heer R. F. Feenstra Jr.
voor de som van f 288 per jaar.
Geslaagd.
Onze vroegere plaatsgenoot de heer U.
Driebergen, thans te ’s-Hage, is geslaagd
voor de acte Middelb. Ond. Werktuigkunde.
Een kranige onderscheiding.
Maandagmorgen ontvingen wij telegrafisch
bericht, dat onze Dames Gymnastiekvereeni-
ging //Wilhelmina” op het nationaal concours
te Heerenveen den tweeden prijs behaalde.
Ons bulletinkastje trok dien dag veel be
langstellenden.
Deze uitslag is zeker voor onze jonge
dames, die zich zoo kranig geweerd hebben,
een heele voldoening en wij feliciteeren haar
dan ook gaarne met dit succes, terwijl de
Directeur, de heer Sutherland Royaards, weer
getoond heeft een uitstekend leider te zijn.
Over bovenstaande ontvingen wij nog het
volgend bericht.
Nationaal Concours in Vrije Oefeningen voor
Dames Gymn. Vereenig. te Heerenveen.
Naar aanleiding van het 5 jarig bestaan
der Dames Gymn. Ver. Z/W. I. K”. te
Heerenveen, werd aldaar op Zaterdag 23 dezer
het, reeds vroeger door ons vermelde nationaal
concours gehouden. Door 12 clubs werd
deelgenomen, n. 1. //Friso”, Heerenveen
,ZF. O. V. O. S.”, Meppel //Vlugheid en
Kracht”, Groningen //Atilla”, Groningen
„Brinio”, Leeuwarden; ;/U. D. I.”, Warga
//O. D. A.” Knijpe; //Wilhelmina”, Bolsward;
W.I.K.”Enkhuizen; #Hercules”,Tjalleberd;
//Ontwikkeling”, Langweer en //Maasnymph”,
Rotterdam.
’t Was te zien, dat de oefeningen met
ernst waren ingestudeerd, doch dat deze
zware stof voor enkele clubs een waar
struikelblok zou zijn. De strijd was niette
min uiterst spannend zooals uit de behaalde
cijfers zal blijken en geen wonder dat de
dames van //Wilhelmina”, hoewel zeer ver
langend, toch met een //kloppend hart” den
uitslag afwachtte. Deze luidde als volgt
//Vlugheid en Kracht” Groningen 4e prijs
met 7 7 punt.
//O. D. A.” Knijpe, 3e prijs met 84 punten.
//Wilhelmina”,alhier2eprijsmet 841/j2 punt.
//Maasnymph”, Rotterdam le prijs met
Sö1^ punt.
Met eenige toepasselijke woorden werd de
behaalde prijs, (een verguld zilv. eerekruis,
aangeboden door Mr. J. Limburg, Lid der
Tweede Kamer'der Staten-Generaali door den
Voorzitter der Jury aan „Wihelmina” uitge
reikt.
Deze wedstrijd welke ten doel had te pro-
pageeren voor het vrouwenturnen, mag in
alle opzichten geslaagd heetenniet minder
dan 72 turnsters namen er aan deel, terwijl
een en ander door een groot aantal belang
stellenden werd bijgewoond.
Concert.
Blijkens eene voorloopige aankondiging
onder de advertenties in dit blad, is de Ge
mengde Zangvereeniging //Bolsward’’ voor
nemens op Donderdag 25 Januari a.s. ten
gehoore te brengen het oratorium //Die Schöp-
fung” (De Schepping) van Joseph Haydn.
Afgaande op het succes, dat deze zangver
eeniging in April dezes jaars inoogstte met
hare uitvoering van //De Jaargetijden”, een
kunstwerk van denzelfden componist, mogen
wij gerust veronderstellen dat een avond vol
kunstgenot te wachten staat. Het werk, dat
reeds geruimen tijd in studie is, zal worden
uitgevoerd met vol orkest, waarin verschil
lende beroepsmusici zullen medewerken.
Over de vervulling der solo-partijen, die
aan de uitvoerenden hooge eischen stellen,
is het Bestuur reeds met enkele bekwame
solisten in onderhandeling.
Krite Boalsert.
De tweede Kerstdag, de geijkte Kritedag,
trok ook nu weer een druk bezoek. De
Doelezaal was geheel bezet, ook velen uit de
omstreken en van elders waren tegenwoordig.
De heer Hiddema opende de //gearkomste”
met een woord van welkom te richten tot
het talrijk opgekomen publiek en verheugde
zich er over, dat het //toanielselskip” weer
kon uitkomen met een nieuwe pennevrucht
van den heer R. W. Canne van Amsterdam,
en ’t deed hem genoegen dat de auteur was
om getuige te zijn van de
overgekomen
opvoering alhier.
De avond is bedoeld als een propaganda
voor de Friesche taal, de taal van dit ge
west. Door een paar zangnummers van
z/Helj’ op”, onder leiding van den heer
Timmer en vooral ook door ’t toauielstik
z/lt njuggende gebod” onder leiding van
den heer Leverland, hoopt hij dat dit doel
zal bereikt worden en tevens dat de aanwe
zigen een genotvollen avond zullen mogen
smaken.
Het Kritekoar gaf nu een drietal nummers,
en //Helj’ op”, dat zich vroeger meermalen
liet hooren, kweet zich ook nu goed van
zijn taak, ofschoon de uitvoering van het
tweede nummer gelukkiger had kunnen zijn,
en niet geheel aan de verwachting beant
woordde.
En het toauielstik //It Njuggende
gebod” //Gij zult geen valsche getuigenis
spreken tegen uwe naasten” heeft in ’t
kort tot motief dat een huisvader, die op
’t hoofd van zijn kind zwoer, zich niet
meer schuldig te zuilen maken aan spel,
weddenschap en speculatie, zijn woord niét
hield zijn eed dus brak.
Het le bedrijf geeft een kijkje in ’t huishou
den van een jeugdig echtpaar. Tjeerd en Fokje
zijn een vorig jaar getrouwd, zij leven ge
lukkig en de vrouw is vol liefde voor haar
man en hun kindje, ’t Huwelijk was niet
naar den zin van Fokjes ouden heer geweest,
deze mistrouwde het gedrag van Tjeerd en
diens omgang met zijne vrienden. Vader
waarschuwt nu ook zijn dochter, dat Tjeerd
nog doet aan wedden en speculeeren, doch
zij beschouwt déze geruchten als ykwaelaster”
en toch zij merkt denzelfden morgen,
toen Tjeerd te weinig geld thuis bracht, dat
het geen laster was geweest. Het huwelijks-
wolkje dreef echter spoedig af. De man be
loofde beterschap en toen hij zwoer op het
hoofdje van hun kind, dat het uit zou zijn
met spel, wedden en speculeeren, was de
vrouw gerust, zij vertrouwde op dien eed
volkomen. Het 2e bedrijf gaf het gezelschap
de vrienden van Tjeerd en hun levens
wijze. Ook Tjeerd verschijnt er even, doch
om te zeggen dat hij er genoeg van heeft
hij wil niet meer kaartspelen en gaat ook
niet mee naar de wedrennen te Leeuwarden.
De kans op een zoet winstje en daardoor
't verlorene terug te winnen, wordt hem
echter heel verleidelijk voorgespiegeld.
In ’t 3e bedrijf blijkt, dat hij aan de verlek-
dat ons lief was, afscheid van zooveel dat
ons deerde. Kort. Niet te kort om ons reis
vaardig te doen zijn voor de toekomst, om
ons op te maken voor de reis, die ons wacht.
Afscheid nemen is hier voorwaarts gaan.
En als straks ter twaalfder ure het oude jaar
heengaat, laat het dan zijn, uit oprecht
gemoed Vaarwel voorwaarts, met goeden
moed!
De punten der laatst gehouden raadsver
gadering gaven geen aanleiding tot het
houden van lange discussies, waardoor dit
maal de bijeenkomst omstreeks 9 uur kon
worden gesloten.
Dientengevolge hebben wij ook weinig
stof tot het maken van een overzicht en
zullen wij ons tot enkele opmerkingen be
palen.
Het adres der commissie
en zweminrichting, kreeg van
steun. De Afd. //Bolsward” van den Ned.
Bond van lichamelijke opvoeding betuigde
hare adhesie, terwijl de Gezondheidscommissie
eveneens aandrong om het verzoek toe te
staan met de opmerking, dat een gelegenheid
voor warme baden en douches ook zeer wen-
schelijk is.
Dat laatste zal zeker niemand kunnen
ontkennen, maar wij achten een bescheiden
proef in dezen het meest wenschelijk. Een
badhuis in optima forma zal voorloopig hier
wel tot de vrome wenschen blijven behooren.
De brugwachter Huizinga is herbenoemd
en een der leden zong daarbij een liedje van
verlangen om dien beambte meer rust en
hooger loon te geven. Ofschoon wij gaarne
onderschrijven, dat een arbeider zijn loon
waard is, vergete men niet, dat gewoonlijk
bij het openkomen van stadsbaantjes, het
getal sollicitanten legio is, en ieder weet
vooraf op welk salaris hij kan rekenen.
Blijkt nu, dat een ambtenaar in alle op
zichten zijn taak goed vervult, dan zijn er
wel redenen hem te zijner tijd te verhoogen,
maar toch is het wel goed, daarmede niet
te haastig te zijn. Anders handelt men on
billijk tegenover andere ambtenaren die vaak
veel meer dienstjaren hebben.
Aan het terrein der gemeentereiniging zal
pl. m. f 5000 worden besteed. In ons vorig
overzicht spraken wij den wensch uit, dat
tegenover deze uitgaaf revenuen zouden staan
m. a. w. dat er voordeelen aan zijn ver
bonden en deze uitgaaf dus niet komt ten
laste der gemeentekas, maar dat- rente en
aflossing kunnen worden verkregen uit hoo-
gere opbrengst der compost.
Volgens de discussies valt alleen maar te
rekenen op de rente van dat kapitaal en *is
daaruit af te leiden, dat de aflossing ten
laste van de gemeente komt.
Wij zullen de laatsten zijn om nuttige
verbeteringen in dezen af te keuren, toch
blijven de belastingbetalers ditmaal onkundig
van de toelichting van dit voorstel. Min
stens genomen behoorde een dergelijke toe
lichting in het officieel raadsverslag, opdat
ook de aangeslagenen in den hoofd, omslag
zullen weten, hoe hunne vaak zoo zuur ver
diende penningen besteed worden.
Over de stemmingen valt niets te schrijven,
alleen bij de voordracht der dames-commissie
voor het handwerksonderwijs kwam er een
onweersbui opzetten. Een der leden onttrok
zich n.l. aan die stemming, omdat z.i. de
voordracht eenzijdig was opgemaakt.
Zonder ons in deze kwestie te willen ver
diepen, is het niet aan 'twijfel onderhevig,
dat bij een vacature men gaarne die ziet
aangevuld door iemand, dien men kent en
waarvan men zeker is, dat de voorgedragene
geschiktheid bezit.
Waar nu hoe langer hoe meer, dank zij
de tegenwoordige indeeling der partijen, de
voeling met andersdenkenden gaat ontbreken,
ligt hel voor de hand, dat onbekendheid
vaak oorzaak is dat aan menig geschikte
burger of burgeres bij het opmaken van een
voordracht niet wordt gedacht. Dit geldt
dunkt ons voor alle partijen, wien de schoen
past, trekke hem aan.
Wie de hand in eigen boezem steekt,
weet wel, dat de vele onderonsjes de oorzaak
zijn van een minder goede samenwerking
tusschen burgers en burgers.
’t Is haast gedaan. Nog enkele uren en
het oude jaar gaat heen, voor goed. Hoe
vlug gaat toch de tijd. Het schijnt ons toe
alsof het pas nieuwjaar is geweest, alsof we
slechts kort geleden óók afscheid namen van
een heengaan van den jaarkring. Wonder is ’t,
hoe ouder we worden, hoe vlugger onze
dagen vervliegen. Zoo meenen we zou. dit
niet zoo zijn, doordat we, meer dan vroeger
deel uitmakend van ’t groot geheel, al onzen
tijd moeten uitkoopen om te doen wat te
doen is? We worden geheel in beslag ge
nomen door ons werk en door anderer werk,
bij ’t doen van dit, denken we soms aan
den arbeid, die dat van ons zal vorderen.
We hebben geen pauze meer, tenminste te
weinig om op te merken dat onze dagen zoo
vast en zeker hunnen gang gaan.
Ze gaan, die dagen. Dat bemerken we,
als we weer ’n levensstation bereiken, waar
even gerust moet worden, waar we moeten
overstappen. Kijk, dan zeggen wezijn we
er nu al?
Is dat niet gelukkig, zeer gelukkig zelfs.
Wien de tijd kort viel, wie dagen te weinig
had om zijn taak af te werken, trots alle
vlijt en inspanning, heeft weinig gelegenheid
gehad zich op te houden met beuzelingen,
heeft geen enkel uurtje behoeven te ver-
knutselen. En. bovendien, zoo iemand heeft,
wat hem het leven bracht, hoe donker de
weg ook soms mocht zijn, door zijn gestadigen
arbeid, een heilzamen afleider gehad. Die
zijn kruis niet opneemt of morrend en wee
klagend den lijdensweg gaat, dien valt de
tijd lang, dien pijnigt ziel en lichaam de
schier niet te torsen last, de moedige
kruisdrager komt er, hij moge vallen, keer
op keer, maar hij komt er.
Werken, onverpoosd, dat is het leven,
dat is de groote zegen van het leven. Ik
zei het daareven arbeid is de afleider, die
ons er voor bewaart, dat de slagen van het
lot ons ter aarde werpen.
Ik ontving dezer dagen een brief van eene
dame, waarin deze verzuchting voorkwam
z/niet veel rust voor me weggelegd, niet
waar?” En gelijk ik deze hooggeachte
mevrouw bereids antwoordde, zoo zeg ik het
nog eens: zou de Schrijfster niet bezweken
zijn onder de rampen die haar troffen? Zou
ze staande zijn gebleven in ’s levens strijd,
zij, die zooveel moest verliezen En zou de
dagelijksche zorg, angst meermalen, voor haar
kind, hare hope der toekomst, niet lange
reeds haar krachten hebben gesloopt, als
het leven haar rust had gegeven, stille,
kalme dagen?
O neen, dat moeten kruis dragen, dat
moeten zorgen en streven is heilzaam geweest,
heeft kracht gegeven, heeft, om terug te
komen op mijn bewering, haar den tijd gekort.
Als die dagen van angst en lijden eens lange,
lange waren geweest!
Gelukkig wij, die nu weer kunnen zeggen:
nu reeds? Ja, de oudejaarsdag is daar, de
dag met zijn bijzondere beteekenis, zijn
emotievollen avond. Levensstation. Even
rusten, dan weer verder.
De moede wandelaar, op langen, langen
weg, ziet omme, als een beschaduwd plaatsje
hem ’n oogenblik van rust geeft. Zoo ook
wij, die met elkander dezen oudejaarsdag
mogen beleven.
Terugzien hoe was dat oude jaar
Juist als anderen, als al die anderen, maar,
voor ons misschien niet Rustte er zegen
op onzen arbeid, troffen ons rampen, droeg
men een onzer lieven uit naar zijn laatste
huis? Voor velen was 1911 een gezegend
jaar, voor enkelen onzer een jaar van ziekte,
van dood.
Er zijn onder ons die gebukt gaan onder
zorgen. Och, dat zijn juist niet altijd finan-
tieele zorgen! Was het dat maar! Slapelooze
nachten hebben ook andere oorzaken.
Wat is zoo’n jaar kort en wat brengt
.het veel, heel veel mee. Dit jaar Neen
immers, zoo zijn al die jaren geweest, alle
gelijk, ’t Is hem juist dit of wij nu eens
meer in ’t bijzonder kennis moesten maken
met omstandigheden, ons tot nu toe vreemd.
Wat geluk, dat we^slechfs even //opont
houd” hebben. Straks, zoo dadelijk is het
nieuwe jaar daar. Dat wacht geen seconde.
Onze rust is kort. Toch niet te kort,
om afscheid te nemen, afscheid van zoo veel
Bolswardsche Courant,
