DAALDERS
Bij de groote duurte
K. Plantinga Zoon,
BOLSWARD.
merk K. P.
c
II
II
Dr. H. NANNING’S Pharm. Chemische Fabriek, Den Haag.
lil
WWj
GEMENGD NIEUWS.
Met welke andere CACAO de verbruikers
DE MOTOR.
I
Bordeaux wij nen
Rijnwijnen
Roode en Witte Port a Port
Madera
worden iedereen ten zeerste aanbevolen.
Dr. NANNING’S
KINADRUPPELS
I I
een proef nemen, de ervaring leert dat zij
allen steeds terugkomen op
dit niet eerder gezegd,
voor
nu
zorgen
Stoomdruk Firma B. Cuperus Az., Bolsward.
-
I
I
L
drie
ver-
den
aldus zouden bijdragen
de zekerheid en snelheid
fl
r
1
er drie auto’s.
ze snel en eenigs-
man.
Uit een gemeentebericht:
z/B. en W. hebben een nieuwe aanbesteding
opgemaakt voor gemeente-secretaris.”
na dezen
moet de huisvrouw er naar omzien met
haar huishoudgeld uit te komen. Hierbij
wordt zij krachtig gesteund door Maggi’s
Soepen in tabletten, die haar in staat stel
len tot een goedkoopen prijs een voed
zame en smakelijke soep te bereiden.
Prijs per tablet voor 2 porties 5 cents.
Alom verkrijgbaar.
heeft hem van de hand gedaan, vertrouwde
hem niet. Ik kreeg hem voor een prijsje...
Nergens heb ik geld kunnen krijgen...
Jullie zijn bedelaars, durfde men me toe
voegen. Daar kon ik mee naar huis gaan.
In het ministerie ontving ik de vertrouwelijke
mededeeling, dat men geen vertrouwen in
mij en mijn uitvinding stelde, dat ik eerst
maar eens resultaten moest laten zien dan
zou men mij de waardeering niet onthouden.
Woorden genoeg, maar geld?...
Ilona zuchtte.
Ik moet vliegen, want ze willen het appa
raat in de lucht in werking zien. En ik
durf niet, ik durf niet... Ilona, eens had
het niets gescheeld of ik had het leven er
bij ingeschoten, later heb ik een man te
pletter zien vallen. Sinds ik die bloedige
massa heb gezien, ben ik bang geworden
Ilona. Als ik het niet zeker wist... Maar
het vooruit te weten, en met volle bewust
heid toch te gaan... Afscheid te nemen,
alles achter te laten, ook den roem...
Misschien zou het met gebroken armen
en beenen afloopen, maar ik ben bang voor
de pijn... Veracht me daarom niet, Ilona.
Dwaasheid, dwaasheid, mannieman, zeide
zij. Je mag er niet aan denken.
Ze zoende hem op de oogen.
Komt laat ons naar buiten gaan, het
heerlijke zonnetje zal die dwaze gedachten
wel uit je hoofd bannen.
Met kinderlijke vrees keek hij haar aan.
Zul je me niet verachten, Ilona, nu ik
jullie in den steek laat? Omdat ik slechts
in staat ben te werken, niet om offers te
brengen
Zij troonde hem mee naar buiten, waar
de weide in de zon te roosteren lag totdat
zij eindelijk de stilte verbrak.
Ik begrijp het. Je hebt gewerkt, je arbeid
is je gelukt. Nu wil je ook het genot van
het succes smaken, wil je zien wat je bereikt
hebt. Dat is niets meer dan je goed recht,
dat komt je toe... Je hebt gedaan wat je
kon doen, je hebt het leven gegeven watje
verplicht was, je hebt je arbeid er aan ge
wijd. Waarom zoudt ge nu eraan ten offer
vallen Zoover gaat je plicht niet, dat kan
niemand van je vergen...
Onder het loopen en praten werden ze
allebei kalmer. Geruimen tijd liepen ze zwijgend
Slot.
Zes weken daarna vluchtte ze, een jaar
later was het kindje gekomen. Hoog boven
de wolken had ze met haar man gezweefd,
hij zelf had haar opgeleid en met succes
had ze proefvluchten gedaan. Toen was hij
naar beneden gestort, maar er gelukkig heel
huids afgekomen. Het toestel was bijna ge
heel vernield. Het nieuwe toestel kostte
handen vol geld. Zij moesten de huur uit
zuinigen, want naarmate het nieuwe toestel,
dat van het nieuwe apparaat zou worden
voorzien, zijn voltooiing naderde, kostte het
meer geld. Het dienstmeisje was ontslagen
en met zijn drieën waren ze in den hangar
op de weide buiten de stad getrokken, thans
met het toestel waarop aller hoop gevestigd
was, onder één dak. Het was wel heel
primitief wonen, zoo buiten in een houten
gebouw, maar zij ontwierpen steeds nieuwe
plannen, deden tallooze pogingen. En schenen
de zonnestralen niet vroolijk in den hangar
Was het niet geriefelijk, dat kamer en keuken
slechts door een plankenschot van elkaar
waren gescheiden... Eindelijk was het toestel
klaar gekomen
Steven, fluisterde ze, vertel mij alles. Is
er wat gebeurd? Iets vreeselijks, iets onover-
komenlijks Heb je je niet vergist? Dat
zou niet zoo erg zijn. Je zoudt immers
opnieuw kunnen beginnen. Er valt ook te
leeren uit een mislukte proef. Ieder mensch
ondervindt in zijn leven teleurstellingen. Zeg
mij nu, wat is er, ik kan alles gemakkelijk
verdragen, dan dit
Ilona, alles heb je voor mij opgeofferd,
maar nu zul je me verafschuwen. Ik ben
een lafaard. Ik heb je lief, Ilona en ik ben
dol op onzen jongen... Maar dat is het h’m
juist. Als ik jullie niet had, als ik alleen
was... Maar ik wil en moet leven en daar
om durf ik niet...... te vliegen...?
Juist... dat is het... ik durf niet te
vliegen.
Is het toestel onbetrouwbaar?
De motor is te zwak. Hoe heb ik gebedeld
om het geld voor een motor te krijgen. Een
flinke, krachtige goedloopende motor...
Die ik nu heb is een prul. Een ander
Advertentiana:
Brood, Banket en Schoenwerk.
Bestrijding van Bloedarmoede, Bleekzucht, Malaria (Binnenkoorts)
algemeene zwakte, voortdurende Hoofdpijn en Gebrek aan eetlust.
zijn alleen ECHT met den naam Dr. H. NANNING buiten op de
roode doos en nevenstaand fabrieksmerk Volkomen alkoholvrlj. Prijs,
f 0,75.
Warns. De Kiesvereen. alhier, afd. van
de Chr. Hist. Kiesvereen. Hem. Oldeph. en
Noordw., hield Maandagavond eene buiten
gewone vergadering om eens van gedachten
te wisselen over de te volgen politieke
gedragslijn.
Niet alleen waren de leden opgeroepen,
maar ook tal van belangstellenden, ’t Ge
tal der laatsten was verrassend groot. De
groote opkomst bewees, dat er, evenals op
meer plaatsen, ook hier eene opwaking
komt onder de Chr. Hist, kiezers.
Nadat de vergadering op gebruikelijke
wijze was geopend, wees de voorzitter op
het doel van dit samenzijn en bracht hij
de vraag te berde
Hoe zullen we met het oog op de in
’t zicht zijnde verkiezingen onzen invloed op
politiek gebied doen gelden Natuurlijk
kwam hierbij al heel spoedig de nog be
staande coalitie ter sprake. Algemeen was
de wensch meer vrijheid van beweging te
krijgen.
Waar wij vooral in dit district (Sneek)
herhaaldelijk niets hadden te doen, dan
onze stem uit te brengen op candidaten
die, hoe uitmuntend ook, we niet kenden en
ons, zonder ons advies, werden opgedrongen
die misschien den weg beter kenden in
onze Oost-Indische bezittingen, dan in onzen
Zuid-Westhoek, daar meende men, dat het
meer dan tijd werd, hieraan een einde te
maken. Wat niet weinig woog, was vooral
dit, dat men het hoog noodig achtte ons
beginsel//Voor Gods Woord en tegen de
Revolutie” meer naar voren te brengen.
Liever het vaandel omhoog geheven, dan
louter om succes dit opgeborgen.
z/In ons isolement ligt onze kracht”. Dit
gevleugelde woord van onzen Groen van
Pinksteren, drukte vrijwel het gevoelen der
vergadering uit.
De Kiesvereeniging heeft eer van haar
werk, want staande de vergadering klom
haar ledental tot 33. De Banier.
Spoorwegdiefstallen.
In België zijn de spoorwegdiefstallen nog
aan de orde van den dag. Werklieden van
de goederenloods bij het station te Brussel
vonden een wagen opengebroken en
vaten wijn geledigdin een andere,
scheideue kisten goederen geópend en
inhoud over den vloer gestrooid. In een
derden wagen was een vat Bordeauxwijn
gestolen.
Te Doornik miste men uit een trein twee
vaten wijn en een vat rhum. Uit een wagen
van den trein Hamont-Antwerpen werden
drie kisten met koopwaar, ter waarde van
2160 fr., gestolen.
Uit een anderen trein stal men, naar gis
sing in de nabijheid van Ouden-God, den
inhoud van 2 reiskoffers met kleeren en voor
3000 fr. in juweelen.
Op het station van Waver stal men 30
staven tin, voor een waarde van meer dan
2100 fr.
t lende kleur aanbevelen, zoodat alle voor
Brussel bestemde brieven roode omslagen,
alle naar België geadresseerde zendingen gele
en voor het buitenland bestemde brieven
groene omslagen zouden hebben. Het gebruik
maken van deze omslagen zou natuurlijk
vrij staan, doch de administratie neemt aan,
dat de autoriteiten, verzekeringsmaatschap
pijen, banken, couranten, groote industrieele
ondernemingen, enz., gaarne deze aanbeveling
zullen opvolgen, en
tot verhooging van
in de verzending.
De niet in de kleur zijnde zendingen zullen
er niet best afkomen, vreezen we.
De //Onder de streep” schrijver van
het Alg. Handbl. schrijft:
Kinderlijke toespraken. Wij mogen voor
standers zijn van de openbare vrije school,
toch kunnen we ons niet opwinden voor
deze staaltjes van kinderlijken zin voor het
openbaar onderwijs.
Gelukkig gebeurde het niet hier; het was
in Frankrijk.
De onder-staats-secretaris van financiën
René Besnard, woonde dezer dagen een school
feest te Raon-Etape bij. De officieele gast
werd gevierd. Ook toegesproken. Een der
leerlingen, een meisje van twaalf jaar, sprak
aldus
//Namens mijn schoolkameraadjes ben ik
aangewezen u de hulde over te brengen van
de jeugd van Raon. In weerwil van onzen
jeugdigen leeftijd begrijpen wij reeds, wat
wij verschuldigd zijn aan onze dierbare open
bare school, deze zoo vruchtdragende stich
ting van de tegenwoordige Republiek, een
school waar de gedachte en rede geëmanci
peerd worden, aldus een hechte burcht vor
mend voor de openbare opvoeding, zoowel in
burgerlijken als socialen zin.”
Het kind haalde diep adem
moeilijken zin, en vervolgde
,/Het is, omdat wij van ganscher harte
aan deze neutrale school gehecht zijn, dat
wij u als vertegenwoordiger der Regeering
durven vragen, de openbare school altijd en
met kracht te beschermen, terwijl wij u
verzoeken uw invloed aan te wenden bij de
Ministers, opdat zij met al hun krachten
tot stand helpen brengen de zoo hoog noo-
dige en dringend behoefde wetten op be
scherming van de neutrale school.”
De vertegenwoordiger van de Regeering
boog. En toen sprak nog een knaapje van
denzelfden aanvalligen leeftijd als het wel
sprekende meisje
^Hierbij bied ik u bloemen aan als be
wijs van onze diepste verknochtheid aan de
republiekeinsche democratische beginselen.”
De vertegenwoordiger van de regeering
moet zich daarop met ingenomenheid heb
ben uitgelaten over de beginselen van de
Raonsche jeugd.
Maar wie zei daar, dat er in Raon geen
kinderen meer schijnen te zijn
Bespoediging?
De Belgische posterij wil aan het publiek
de invoering van briefcouverten van verschil-
verder, elk bezig met zijn eigen gedachten.
Eindelijk trachtte ze hem op een ander
onderwerp te brengen, ging over hun jongetje
spreken.
’s Avonds toen het kindje reeds sliep, be
gon ze echter nog eens weer over zijn
teleurstelling.
Wanneer je toestel nu niet de lucht in
gaat, wanneer er niemand wordt gevonden
die het durft te wagen, dan zal het altijd
hiernaast blijven staan En zoolang het hier
is, zal niemand je willen gelooven
Neen als er nu met mijn toestel niet
gevlogen wordt, is mijn uitvinding verloren.
En de motor zou het wel een eindje om
hoog kunnen brengen
Als-ie eerst goed aanslaat wel, maar niet
ver en dan is het afgeloopen. Boven zal hij
heel gauw weigeren.
Waarom heb je me
Steven
Omdat ik nog altijd gehoopt heb geld
een nieuwen motor te zullen krijgen.
Denk daaraan nu maar niet langer.
Ik denk aan jullie, Ilona. Ik weet
niet meer wat er gebeuren moet.
Kom, wat zal er gebeuren. Geen
voor den tijd
Beiden brachten den nacht wakend door.
Bij het krieken van den morgen ging ze
opstaan en bleef langen tijd kijken naar het
slapende kindje.
Eén moet het doen, dacht ze, anders gaat
zijn groote roem, zijn werk verloren. Maar
het zal ook een leven moeten kosten...
De dag was somber, de lucht bewolkt. Om
een uur of tien kwam er een brief uit de stad.
Ze schrijven, dat ze vanmiddag hier zullen
komen... Ik moest nu maar eens probeeren,
vinden ze, zeide Steven, bleek.
Ze hebben goed schrijven over proefvluch
ten... maar misschien doe ik het toch.
Ilona zweeg. Later vroeg ze
Wat zou er gebeuren, wanneer ze zien,
dat het toestel goed is
Dat zou voor ons alles zijn, toekomst,
geld, roem, alles...
Tegen drieën kwamen
Ga ze tegemoet, zeide
zins hard tegen haar
Hij ging, onderweg peinzend over een aan
nemelijke uitvlucht. Hij vond tenslotte maar
het beste te zeggen dat de motor niet deugde.
De heeren drukten hem warm de hand,
toen ze uitstapten.
Een van hen zeide reeds spoedig en met
nadruk
Als u vandaag een goedgelukte proefvlucht
maakt, sta ik voor een schitterende toekomst in.
Zij wandelden naar den hangar. Plotseling
bleven allen vastgenageld staan. Voor den
hangar steeg een fijn, slank, gracieus toestel
op, ging zeldzaam regelmatig het luchtruim in.
Bravo 1 riepen de heeren geestdriftig.
Steven kon niet spreken, was niet in
staat geluid te geven. De machine klom snel
maar zeker hooger, scheen niet den minsten
last van den wind te ondervinden. De heeren
waren buiten zichzelf van bewondering. Maar
het schouwspel, dat hen in verrukking bracht,
was voor den uitvinder een spel van zijn
lieve vrouw tegen den dood.
Ilonariep hij eindelijk met moeite. Je
vermoordt je zelf
Langzaam gleed het toestel weer naar be
neden. Scherp, de van inspanning met bloed z
doorloopen oogen omhoog richtend, luisterde
Steven naar den motor.
Hij loopt nogvijftig meter.veertig,
dertig... twintig... o, hemel, daar ploft het
toestel neer...
Als een vogel, door een schot getroffen,
viel de machine tegen den grond
Ilona, leef je nog
Heur haren fladderden in den wind, maar
op heur gelaat stond de triumf te lezen.
Krampachtig hield ze nog den stuurstok
omklemd.
...We zijn niet gekanteld. Je systeem is
deugdelijk gebleken, juichte ze.
Hevig bloedde ze uit den eenen arm. Maar
wat zou dat? Ze wist immers, dat het denkbeeld,
het werk, dat met bloed werd gedoopt, geluk
brengt en kalm zeide ze
Nu is alles in orde.
Leunend op den arm van haar man, verliet
ze het toestel...
Blijf jij hier, bij de heeren vent, zeide ze
zachtjes. Ik ga naar huis. Mijn zoontje
schreit zeker al om zijn mammie.
BLOOKER’S
CACAO
f
