BLOOKER’S
DAALDERS
CACAO
K. Plantinga Zoon,
Westlandsche Hypotheekbank,
gevestigd te Gravenhage.
merk K. P.,
aangename volle WIJN.
BOLSWARD.
Gebr, K1NGMA te Bolsward.
GEMENGD NIEUWS.
Want
van
Stoomdruk Firma B. Caper us As., Bolsward.
aan de armen. Het hart zonk Paulette
de schoenen, zij bleven dus arm, hun
was wel van korten duur geweest.
i
voor de armen
en ongeluk-
In een aardbeziën-prijsopgaaf komt
deze oneerbiedigheid voor
Koning Albert v, Sachsen, rond, sappig,
lichtrood, zoet en lekker.
Geplaatst Kapitaal f 3.000.000.
Reserves 501.130.221/2
Hypothecaire leeningen, ruim - 25.000.000.
De Bank geeft 4 pCts. Pandbrieven uit in stukken
van f 1000.f 500.f 100.en f 50.tot
den koers van 97 pCt.
Verkrijgbaar ten kantore van de Heeren
En uit de aanbieding van een nieuw
kwakzalversmiddel uit Parijs
Ik heb de Eer uwe aandagt op het vol
gende bewijzing van diet produkt te aan
bidden.
Gelezen in het officieele orgaan van
de Nederlandsche Banketbakkers Verg., naar
aanleiding van het te Den Helder te houden
congres
Ik zal eens zien, als ik het klaar kan
krijgen met de Marine-autoriteiten, dan zal
ik op den dag der Algem. Verg, ook eens
zoo’n (oorlog)schip naar Indië laten gaan.
Uit een ingezonden stuk
Trapt dan geen open deuren in.
daardoor hebt gij mij genoodzaakt oude koeien,
die rustig lagen te genieten van de ver
kwikkende voorjaarszon, uit de sloot te halen.
Het echtpaar de Perles keek elkaar met
groote oogen aan. Minstens voor de tiende
maal herlas mevrouw het telegram, dezen
middag uit La Rochelle ontvangen en onder -
teekendNotaris Meurice.
Hedennacht overleed mejuffrouw Rosalie
de Perles zonder testament na te laten.
Kapitein de Perles wordt als nabestaande
bloedverwant der overledene uitgenoodigd,
onverwijld over te komen om de zaken te
regelen. Donderdag 27 Februari is de be
grafenis.
Kapitein de Perles kon het zich nauwelijks
voorstellen, 't Was jaren geleden sedert hij
zijn nicht gezien had, en van schrijven hield
hij niet, zoodat ze elkaar geheel uit het oog
hadden verloren.
comfort in staat waren, was in dit schip saarn-
gebracht.
Natuurlijk gold deze Titan voor... onzink-
baar, het onjuist genoemde woord schijnt
burgerrecht te hebben verkregen zelfs als
ontrefbaar.
Er waren ook duizenden passagiers aan
boord, rijken en armen, ouden en jongen,
mannen en vrouwen, ouders en kinderen...
Ook deze Titan ving zijn eerste reis aan
in April, en bevoer den Atlantischen Oceaan;
het schip verplaatste zich met een snelheid
van 50 voet in de seconde.
Maar ook dit ongelukkige schip stiet zich
in volle vaart, met zijn 40.000 tonneninhoud,
te pletter tegen een eenzamen ijsberg.
Als een offer der zee zonk het reusachtige
schip, het grootste ter wereld, met man en
muis.
Zoo werd dus reeds veertien jaren geleden
de korte noodlotsgeschiedenis geschreven van
de Titanic.
is zoo goed, omdat ze uit de beste grond
stoffen wordt vervaardigd; een ieder proeft
dit onmiddellijk.
Een reiziger sjouwt met zijn zwaar
valies den eindeloozen weg van het dorp
naar het station.
Mopperend uit hij zijn ergernis tegenover
een dorpsbewoner, die, de handen in de zak
ken, hem voorbij kuiert.
Waarom is dat station van jullie zoover
van jullie dorp gezet 1
Ik denk om dicht bij den trein te zijn.
Een souper met \>evroren vleesch.
De vereeniging der Berlijnsche markt- en
koelhallen heeft een practische proef genomen
met bevroren ossenvleesch. In het koelhuis
van deze vereeniging werd, 2 Juni van het
vorige jaar, de helft van een geslachten os
opgeslagen. Hij bleef sinds dien tijd in een
temperatuur van 6 gr. Celsius bewaard
en is dezer dagen in den Kaiserkeller toe
bereid en geproefd. Het ontdooiingsproces had
36 uren geduurd. Eerst 12 uren in een
temperatuur van 0 gr., bij een vochtigheids-
gehalte der lucht van 85 pCt. Daarna
kwam het gedurende 12 uren in een tem
peratuur van 12 gr. en vervolgens in een
van 15 gr. Op alle mogelijke wijzen bereid,
werd het opgediend aan een gezelschap, be
staande uit vleeschspecialiteiten, doktoren,
scheikundigen en officieren, alsmede uit ver
tegenwoordigers van de ministeries van oorlog
en marine, van den geneeskundigen dienst,
van de kamer van koophandel en van den
gemeenteraad. Alle aanwezigen roemden het
vleesch en moesten toegeven, dat zij geen
verschil in smaak konden constateeren
tusscben dit elf maanden oude, bevroren
vleesch en versch vleesch.
Vliegers-gesprek. Dus heb je niet in
geschreven voor den vliegwedstrijd van Parijs
naar Peking?
Neen. En ik zal je zeggen waarom
niet... Ik ken me zelf te goed!... Van Pe
king zou ik doorvliegen naar Japan... Van
Japan zou ik aan de verleiding geen weer
stand kunnen bieden, naar Amerika te vlie
gen... En van New-York zou ik natuurlijk
in mijn vliegtoestel naar Havre moeten door
gaan... ’t Is te veel voor één keer!
Een Heer vraagt Juffrouw, Huishoud
ster, goed bemiddeld. Vereischten zijn niet
jong, orthodox, in ’t bezit van meubelen.
Zijn er kinderen ten haren laste, bestaat er
gunstige gelegenheid die in den handel te
brengen.
Te Sprang (N.-Br.) is de boerenarbeider
Van Z. door een boerenwagen overreden.
Aanstonds werd de man naar het zieken
huis te Waalwijk vervoerd, waar bij kort
daarop is overleden.
Berooving.
Uit Wageningen is bij de politie te
Utrecht aangifte gedaan, dat een student in
die gemeentie woonachtig tot de ontdekking
is gekomen, dat hij te Utrecht is beroofd
van zijn zilveren horloge en ketting ter ge
zamenlijke waarde van f 30. De berooving
moet hebben plaats gehad op Zaterdagnacht,
toen de bewuste student door een paar per
sonen van een feestuitvoering te dezer stede
huiswaarts werd geleid. U. D.
Kantfabriek.
Te Hengelo (O.) zal door den heer S.
Th. de Jong aldaar een fabriek voor het
vervaardigen van kant worden opgericht.
Tot heden wordt deze industrie in ons land
nog niet uitgeoefend.
lederen morgen verschijnt in het
Fred. Hendrikplantsoen te Amsterdam een
heer om aan de vogels voer te verschaffen
en de dieren zijn dit zoo gewoon, dat reeds
als zij hun weldoener in de verte zien aan
komen, zij hem sjilpend en piepend te
gemoet vliegen en als hij dan het voedsel
rondstrooit is het een gefladder en gepik om
den man heen, alsof de vogels plotseling
alle schuwheid hadden afgelegd.
(N. v. N.)
Aansprakelijkheid voor voorzorgen tegen brand.
De kantonrechter te Zutphen heeft het
bestuur der Buiten-Societeit aldaar, dat te
rechtstond wegens het nalaten van voorzorgs
maatregelen tegen brand en paniek in het
gebouw bij een uitvoering van de gymnastiek
vereniging /Olympia”, van rechtsvervolging
ontslagen, op grond dat die maatregelen
hadden moeten genomen worden door het
bestuur van //Olympia”. De kantonrechter
overwoog o.a. dat het voorschrift in de ver
ordening hetwelk voorschrijft dat de eigenaar
van het gebouw daarvoor aansprakelijk is,
niet moet worden uitgelegd alsof de eigenaar
van de localiteit te allen tijde aansprakelijk
is, maar dat in casu, de huurder, de recht
hebbende op dat oogenblik, de eenige aan
sprakelijke persoon was.
Het O. M. zal, naar de Z. Cl. vernam,
van dit vonnis in cassatie gaan.
Die goede Rosalie zal wel een aardig for
tuintje hebben, zei de kapitein in gedachten.
Ze was voor zichzelf zoo zuinig, alles wat
ze uitgaf was
kigen. Ik had nooit gedacht van haar te
zullen erven.
Maar André, je bent toch de eenige erf
genaam, en ’t is heel slecht, maar ik ben
heel blij. Wij zijn nu in eens rijk, wij, die
vroeger geen cent bezaten.
Haar echtgenoot kon niet nalaten eens te
glimlachen.
Nu geen hinderlijke armoede meer, geen
angst meer voor rekeningen, die zouden
kunnen komen. Paulette behoefde nu zelf
geen hoedjes meer op te maken, zij zouden
nu een comfortabele woning kunnen huren,
ver van dat akelige Parijs, waar zij sedert
hun huwelijk gewoond hadden.
André keek vol liefde naar zijn vrouwtje;
nu was het gedaan met de zorgen en zou
er een ander leven voor haar aanbreken.
Dienzelfden avond nog reisden zij naar
La Rochelle en kwamen den volgenden
morgen aan in het kleine huisje in de Rue
St.-Jean.
Men liet hen in het koude, donker ge
maakte salon, waar op twee stoelen de kist
stond.
Zij trachtten te denken aan de overledene
en hun eigenbelang weg te cijferen, doch
het mocht hun niet gelukken. Steeds stelden
zij zich weer voor, wat zij met haar geld
zouden doen en hoe zij nu hun verder leven
zouden inrichten.
De oude meid, die gedurende de ziekte
niet van het bed harer meesteres was ge
weken, had zich teruggetrokken bij de komst
der vreemden; roet wantrouwende blikken
had zij hen aangestaard, als beschouwde zij
hen als vreemde indringers.
Later op den dag kwamen de vrienden
der afgestorvene, om nog een laatsten blik te
werpen op haar stoffelijk overschot en daarna
de armen, die zij had welgedaan; een gan-
sche stoet van lijdenden en ongelukkigen.
Allen betreurden haar met oprechte tranen
en de echtgenooten gevoelden, dat zij hier
geheel buiten stonden, dat ieder hen be
schouwde als vreemden, onverschillig naar
al den rouw om zich heen ziende.
Kapitein de Perles liep vlak achter de
lijkbaar, de kepi in de hand, achter hem
volgde een heele schare rouwdragenden.
Paulette zat in hetzelfde rijtuig met drie
vriendinnen der overledenezij zag heel
goed, dat zij haar van terzijde aanstaarden.
Zij stortte immers geen enkele traan.
De heele ceremonie scheen haar eindeloos
toe, en wat waren zij blij, toen zij eindelijk
weer in het sterfhuis alleen waren, hoewel
de oude Martha hen met spiedende blikken
wantrouwend aanstaarde.
Den volgenden dag ging André naar den
notaris: de geheele erfenis bedroeg 700.000
francs, zij konden hun ooren nauwelijks ge-
looven.
Paulette wefd bestormd door allerlei on
gelukkigen, die haar kwamen smeeken toch
de jaarlijksche bijdrage, die zij ontvingen,
niet in te trekken. De jonge vrouw was tot
tranen toe bewogen over al die ellende en
gaf langzamerhand al het geld weg, dat zij
uit Parijs had meegebracht.
Op een morgen snuffelde zij in de papieren
van de oude juffrouw en vond daarbij o.a.
een boek in wit marokijn gebondenin
gouden letters stond op den band gedrukt
Van dag tot dag, ongetwijfeld was dit het
dagboek der overledene. Met het omslaan
eener bladzijde vond zij een papiertje, dat
zij, na ’t even ingezien te hebben, van
schrik op den grond liet vallen. Het was
een testamentEen testament, geschreven
door juffrouw de Perles. Daarin werd hun
naam in ’t geheel niet genoemd en ver
maakte zij alles aan liefdadige instellingen
en
in
vreugde
Zou zij het noodlottige papier verbranden
Hoe kon zij zoo slecht, zoo oneerlijk zijn?
Armen en ongelukkigen bestelen?
Wat moest zij doen Zij kon geen besluit
nemen en zou André laten handelen.
Zij nam het papier en legde het weer in
het witte boek, dat zij op een tafeltje legde,
zoo, dat het André dadelijk moest opvallen.
Toen André thuis kwam, wendde Paulette
hoofdpijn voor en ging in een luien stoel
liggen, deed alsof ze uit vermoeidheid de oogen
sloot, doch lette scherp op iedere beweging
van André. Hij liep zacht door het vertrek,
om haar niet te storen, en keek verstrooid
naar de ouderwetsche gravures aan den wand.
Nu nam bij het boek op, glimlachend om
den witten band, langzaam begon hij er in
te bladeren, het noodlottige papier viel op
den grond en hij bukte zich om het op te
rapen.
Paulette voelde haar hart kloppen.
Het zweet stond André in groote droppels
op het voorhoofd, hij verbleekte en keek
steelsgewijze naar zijn vrouw; Paulette be
greep, dat ook in hem dezelfde gedachte
opkwam, welke zij zich met schaamte had
bekend.
Lafaard, die ik ben
In een oogenblik stond ze naast hem.
André
Hij toonde haar het papier.
Ik weet alles, André, en ik ben blij, dat
we geen van beiden zoo afschuwelijk slecht
zijn.
Den volgenden dag reisde het echtpaar
naar Parijs terug, na eerst het testament bij
den notaris te hebben gedeponeerd.
Melkoorlog.
Een groote strijd, aldus schrijft men aan
het Nieuwsblad voor Nederland, is thans
hangende tusschen melkveehouders om
en melkslijters en groote melkinrichtingen
te Amsterdam. De melkveehouders bedingen
voor het volgende contractjaar, hetwelk loopt
van 1 Mei tot 30 April, één cent per liter
meer voor hun melk, waarvan gevolg zou
zijn, zoo de melkslijters en groote inrichtingen
hieraan toegaven, dat de verkoopsprijs dan
ook met 1 cent per liter zou moeten worden
verhoogd. Eenparig weigert men meer voor
de melk te betalen. Was andere jaren voor
April door de meeste melkslijters reeds de
melk gekocht, thans is er bijna nog niets
gekocht. Met algemeene stemmen is op de
openbare vergadering van melkslijters, ver
leden Dinsdagmiddag in //d’Geelvinck” ge
houden, besloten, geen hooger.prijs voor de
melk te betalen dan 42 stuivers per vat of bus.
De groote melkinrichtingen, hebben reeds
een aanzienlijke hoeveelheid melk aangekocht
van plaatsen, ver buiten Amsterdam, zoodat
daar voor de boeren om Amsterdam weinig
of niets meer te leveren valt. Ook de melk
slijters voorzien zich tijdelijk van melk van
zuivelfabrieken, waarvoor de besturen der vijf
buurtvereenigingen zorg dragen.
Zoo de melkveehouders niet gezorgd hebben
hun melk elders te kunnen leveren, zullen
er velen met hun melk blijven zitten. De
burgerij van Amsterdam zal echter als eerste
gevolg van dien strijd bemerken, dat vanaf
1 Mei tijdelijk de melk 1 of 2 uur later
bezorgd zal worden.
De //Onder de Streep” schrijver
het Algem. Handelsblad schrijft
Een dubbelganger van de „Titanic”.
Reeds veertien jaren geleden bestond er een
modern reuzenschip, dat met de ongelukkige
Titanic niet slechts den naam gemeen had,
doch ook in grootte en bouwwijze, en zelfs
in zijn tragisch lot een bijna volmaakte
overeenstemming vertoonde.
Het vroegere schip bestond evenwel slechts
dank zij de fantasie van den Amerikaanschen
romanschrijver Morgan Robertson.
In een van zijn novellen, //Futility” ge-
heeten, schetste hij een reusachtig stoom
schip, dat hij den naam had geschonken van
Titan; het was het grootste vaartuig, dat
ooit van eenige werf in Oude of Nieuwe
Wereld van stapel was geloopen alles waar
toe scheepsbouwkunst, moderne techniek,
machinekunde, wetenschap, kunst, smaak en
St. EMILION,
