1
I 1
GEMENGD NIEUWS.
Na vijftien jaren.
DIENST DER TRAMMEN. (Zomerdienst.)
5.27 5.42 b'
- 50,—
a.
den
Arum.
Franeker
Sneek
IJsbrechtum
Nijland
Bolsward
Witmarsum
Arum
Kims werd
Harlingen
a.
v.
a.
v.
a.
v.
a.
v.
8.21
9.12
9.15
9.45
8.40
9.10
9.12
10.03
toch levenslustig ge
staken
op elke
11.30
12.21
12.51
3.54
4.45
5.15
Makkum
Witmarsum a. 6.25 9.35*
5.25
5.54
6.45
7.10*
7.40*
7.54
8.45
9.10
9.40
10.31
verscheidene
door een vreese-
i den romp ge-
9.131
10.07?
7.39?
8.30?
7.45
7.51
8.03
8.15
8.52
9.07
9.17
9.30
naar
den
1.45?
2.50?
3.20?
In’t Schiedamsche poli tie-rapport staat
onder de rubriek „Gevonden Voorwerpen”
„Een zakdoek met inhoud.”
4.01
4.06
4.18
4.30
5.05
5.20
5.30
5.42
10.40
11.36
Alleen
Maand.
a. 7.11
v. 7.15
a. 7.45
7.25?
6.45 g 6.45
6 57» 6.57
7.09® 7.09
7.15’ 7.15
en haar glimlach
Hij gevoelde zich
zoo gevoelig ge-
voor een vrouw
Een vrouw kan
v. 6.38?
a. 7.08f
v. 7.14*
Leeuwarden V.P. 8.05*
1
Leeuwarden V.P. 6.20
Franeker
Arum
4.54
5.06
5.16
5.20
535
6.10
Harlingen
Kimswerd
Arum
Witmarsum
Bolsward
Nijland
IJsbrechtum
Sneek
3 33*
4.03
4.54
5.—* 6.15
5.06* 6.21
5.18* 6.33
5.30* 6.45
6.10*
6.48*
7.03*
7.06*
7.16*
7.28*
I
I
9.50
10.20
11.11
12.15
12.21
12.33
12.45
2.05
2.42 S
3.-
0 1 A
3.22 a. 3.57*
v. 5.15
5.21
5.33
5.45
6 23
6.38
6.48
a. 7.—
10.45* 12.-
10.51* 12 06
11.03* 12.18
11.15* 12.30
12.35
1.11
1.26
1.28
1.38
10.25
10.31
10.43
10.55
4.10?
4 45+
5.05?
aan de
van een trein
Caen werd eer-
van het station
Mezimon, zekere De Borniol, directeur van
een groote begrafenis-onderneming te Parijs,
II
af vragende hoe hij haar moest begroeten.
Het duurde eenige minuten voor hij kon
bemerken, dat daarbinnen het geluid der
bel gehoord was. Hij herinnerde zich, dat
Katie geen dienstbode hield. Misschien was
zij bezig de laatste hand te leggen aan haar
onberispelijk huishoudentje, alvorens hem
binnen te laten.
De deur werd zoo zacht geopend, dat hij
geen geluid hoorde. Alleen had hij een
instinctmatige gevoel, dat er iemand in zijn
nabijheid was. Hij keerde zich om en keek...
niet in Katie’s oogen, maar in de oogen van
een zwak uitziende juffrouw met zilver haar,
gekleed in een lilakleurige japon.
Hij vond haar het aardigste vrouwtje, dat
hij ooit gezien had. Haar gelaat had diepe
rimpels, maar zag er
noeg uit. Zwarte wenkbrauwen
scherp bij het grijze haar af, en
wang brandde een gezonde kleur.
In ’t eerste oogenblik kon Edward geen
woorden vinden om met zijn boodschap voor
den dag te komen. Verwondering en te
leurstelling, dat hij Katie niet zag, werden
gemengd met het genoegen, waarmee hij de
prettige figuur van die kleine dame opnam.
Eindelijk gelukte het hem te stamelen
Ik ben bang, dat ik... dat er een mis
verstand is. Ik meende, dat juffrouw Elwyn-
ne hier woonde.
Het dametje glimlachte,
deed hem vreemd aan.
plotseling weer jong.
Er is geen misverstand, zei ze. Juffrouw
Elwynne uw juffrouw Elwynne is
niet thuis. Indien ge wilt binnenkomen,
zal ik het u uitleggen. Ik ben haar tante,
en heet ook Elwynne. Ik heb een tijd lang
voor Katie het huishouden gedaan.
Katie niet thuisDit was de dag, waar
over ze in eiken brief hadden geschreven,
de dag, die vijftien lange jaren niet uit hun
gedachten geweest was, en nu hij einde-
bovendien zeer
leven van een
de jaren haar
derd, dat u
lijk zal zijn
vroeger.
u
u
vinden het luchthartige meisje, dat u verliet.
Alsof ik dat wenschte onderbrak haar
Edward. Juffrouw Elwynne, dat moet u haar
aan ’t verstand brengen. LI moet haar dadelijk
schrijven; of, nog beter, geef mij haar adres
op, dan zal ik haar opzoeken. Ik ben thuis
gekomen met de gedachte een makker, een
hulp te vinden, geen vrouwmeisje. Ik zelf
ben een man van middelbaren leeftijd. Dacht
ze alléén ouder geworden te zijn Meende
ze, dat ik was blij ven stil staan
Slot volgt.
Een decoratief kunstenaar wendt zich al
dus per circulaire tot het publiek
„Metdeze veroorloof ik mij de vrijheid UEd.
te melden dat ik kapitaalkrachtig ben tot
het uitvoeren van groote werken, zoo niet de
grootste.”
Een ballontocht.
De Deutsche Luftfahrt Actiën Gesellschaft
te Düsseldorf heeft het voornemen in
September een ballontocht te organiseeren
met de Victoria Louise van Düsseldorf naar
Amsterdam en terug. De heenreis zou over
Arnhem, langs Zuiderzee, en over het Gooi
worden genomen, de terugweg langs het
Noordzeestrand, over Rotterdam, den Bosch
en Venlo.
Er zou voor elke reis plaats zijn voor
zeven passagiers.
Wat te doen.
Onder dit opschrift heeft het Huisgezin
een artikel, waarin het blad zegt, dat erkend
moet worden, dat het programma der Re-
geering, wat de hoofdpunten betreft, niet
volledig kan worden afgewerkt. Dus rijst
de vraag Wat moeten we zien te verwezen
lijken Zou het, waar men eenmaal met de
Ziekteverzekering is begonnen, logisch zijn
die ten einde te brengen, aan den anderen
kant weegt zwaar de vraag Wat is het
belangrijkste, aan welken wetgevenden maat
regel heeft het volk het meest. En dan
staat wel buiten kijf, dat hoe gewenscht de
Ziekteverzekering ook moge zijn, de Inva-
liditeits- en Ouderdomsverzekering toch van
meer waarde is. Het blad zou dan ook
aan de Invaliditeitswet de voorkeur geven.
,/Op één beding, vervolgt het blad, dat
er ernstig uitzicht besta, sterker, dat heel
de rechterzijde vast besloten is, wat er
er toorn in hem opwelde, de’eerste, dien hij
ooit had gevoeld tegenover zijn geliefde.
Ik veronderstel, dat ge weet wie ik ben
vroeg hij koud.
Het dametje lachte opnieuw.
O ja, ik weet wie ge zijt! Zij sprak heel
zacht en ietwat lispelend, waardoor haar
stem nog zachter klonk.
Heeft Katie mijn telegram gekregen Zij
verwachtte mij en toch is ze van huis
Met een noodend gebaar hield juffrouw
Elwynne de deur open.
U moet binnenkomen, mijnheer Dunbar
en een kop theedrinken. Ik kan mijn nicht
niet op een behoorlijke wijze verontschuldi
gen, terwijl u op de stoep blijft staan.
Dunbar volgde haar naar de kleine huis
kamer Alles was daar precies, zooals hij ’t
zich van vroeger herinnerde. Het was de
kamer, waarin hij Katie vaarwel had gezegd;
alle kleinigheden waren voortdurend getrouw
in zijn geheugen bewaard gebleven.
Zijn gastvrouw bood hem een zitplaats
aan voor het vuur, terwijl ze in Katie’s lieve
Chineesche kopjes thee schonk. De jaren
van zijn ballingschap schenen uitgewischt te
zijn, nu hij in ’t opvlammende vuur zat te
kijken. Hij gevoelde, dat hij zich slechts
had om te keeren om Katie aan zijne zijde
te vinden, hem een van haar geurige kopjes
thee aanbiedend.
Maar toen hij de proef volbracht, was het
Katie’s tante, die hem wachtte.
Nu ging zij in haar stoel tegenover hem
zitten.
Het moet een zeer groote teleurstelling
voor u zijn, mijnheer Dunbar, dat Katie
hier niet is om u te begroeten. Een oude
vrouw als ik ben, is inderdaad een armza
lige plaatsvervangster. En Katie heeft me
in een moeilijken toestand gelaten. Ik weet
niet hoe ik u de redenen voor haar weg-
loopen moet uitleggen.
Wegloopen? Is Katie voor mij wegge-
Gelezen op het doek in een bioscoop
„De man kreeg levenslange gevangenis en
de vrouw dezelfde straf voor vijf jaren”.
6.35* 7.55
6.47* 8.07
6.57* 8.17
7.08* 8.25
7.23* 8.40
8.-* 9.16
6 30 6.55 8.20* 9.20
6.42 7.07 8.32* 9 32
6.54 7.19 8.44* 9.44
7.— 7.25 8.50* 9.50
7.03
7.54
8.24
MAKKUM—WITMARSUM.
v. 5.40 8.50* 12.20 2.10* 4.20* 7.53
1.05 3.—* 5.10* 8.38
Aan gevangen 1 MEI 1912.
(Plaatselijke Tjjd).
SNEEK BOLSWARD HARLINGEN.
8.20* 9.50
8.26* 9.56
8.38* 10.08
8.50* 10.20
8.55
9.33 -
9.48
9.53
5.15 5.30
te cti-r te a c\ .“"j*
5.37 5" 5.52 2,
5.39 2 5.54 ta
5.54 „6.09®
7.30
7.42
7.54
8.—
4.21 Op M., 5.45
5.19 D., D.V.
Niet op school-
vacantiedagen. 7.06*
f 48,— f 57
- 48,— - 58,—
- 54,—
50,— - 53,—
den Buitenlandschen handel kwam
slag, die, daar was hij zeker van, nu zou
komen. Katie gaf niet langer om hem. Zij
zag er tegen op hem de waarheid zelf te
zeggen en daarom was zij weggeloopen.
Wees zoo goed mij alles te zeggen, zei
hij. Is Katie het wachten op mij moe ge
worden? Heeft ze iemand gezien, waarvan
ze meer houdt een jongeren man
Wel neen zei juffrouw Elwynne scherp.
Dat is ’t niet. Als u weer gaat zitten, zal
ik trachten u alles te vertellen.
Edward gehoorzaamde, maar met een zucht
van ongeduld.
Weet u, Katie is altijd
weest. Vijftien jaren zijn
meer dan voor een man.
ze niet zoo gemakkelijk missen. Katie heeft
hard gewerkt. Kent u ’t
verpleegster Ze denkt dat
zoo vreeselijk hebben veran-
dat het u nauwelijks moge-
om tegenover haar te wezen als
Ze was bang u te ontmoeten voor
daarop voorbereid waart. Ze wenscht dat
begrijpt, in haar niet meer terug te zullen
van geen verandering melding te maken.
De productievoorwaarden zijn onveranderd
gunstig, want de vele regens hebben den
grasgroei zeer bevorderd en de grasvoorraad
is inderdaad buitengewoon groot. Daardoor
blijven de aanvoeren groot en kan aan alle
vraag ruimschoots worden voldaan.
Prijzen vertoonden op de Binnenlandsche
markten dan ook geen neiging tot rijzing,
er aanleiding tot
2.05* 2.35
2.11* 2.41
2.23* 2.53
2.35* 3_^5
3.12*
3 27* -
o 3.35*
3.10 a. 3.45*
ook gebeurde, de Invaliditeits- en Ouder
domsverzekering tot stand te brengen.
Die verzekering is een ontzaglijk werk.
Het ontwerp telt nagenoeg 400 artikelen en
de amendementen zullen naar verhouding
zijn. Nu heeft men in het najaar niet
meer dan een maand daarvoor beschikbaar.
Men zou meer tijd hebben indien men
kon goedvinden de politieke begrootingsdis-
cussiën wat in te korten, maar, al brengen
die niets nieuws en weinig interessants, men
mag er niet op rekenen. Integendeel, ze
zullen met het oog op de verkiezingen, licht
nog langer dan anders zijn.
In October-November heeft men dus een
maand voor verzekeringswetgeving vrij.
Daarmee komt men er op geen stukken na.
Men zal dus in het voorjaar den arbeid,
dien men in November heeft laten liggen,
weer moeten opvatten.
En ook dan is het kort dag. Er is
allerlei klein goed, dat van den kostbaren
tijd nog wat afknijpt. Met de stembus in
zicht houdt men de kamer niet lang bijeen.
Zij raakt in een toestand van overspanning
en overprikkeling. Waar nog bij komt het
politiek belang van links om, we zeggen
niet den arbeid te laten mislukken, maar
tot het tot stand komen niet dan tragelijk
mee te werken.
Men moge dit alles wel in het oog hou
den en overwegen. Men zegge niet we
wagen het er op, want zoo iets ware roeke
loos.
Indien men niet zeker weet, dat men de
Invaliditeitswet in veilige haven kan en zal
brengen, mag men het werk niet aan.”
Apachenstreken.
In een eerste-klasse coupé
op de lijn van Parijs naar
gisteren, in de nabijheid
maar ook evenmin scheen
daling te bestaan.
Delft
Leiden
Zwolle
Kampen
In
geen verandering.
Zoowel in Duitschland als Belgie en Erank
rijk bleef de productie voldoende voor eigen
behoefte en beperkte de vraag naar Neder-
landsche exportboter zich tot het hoogst nood
zakelijke.
Denemarken en Engeland eveneens zonder
aanleiding tot verandering.
Alleen de staking in de transportbedrijven
te Londen bracht einde der week eenige
meerdere beweging in den handel, maar deze
beperkte zich tot den uitvoer van de koel-
huisboter, zoodat een directe invloed op den
handel niet werd gemerkt.
Inmiddels is het weder voor den hooioogst
ten gunste gekeerd en als dit eenigen tijd
nog zoo blijft, kan veel wat als verloren
beschouwd werd nog gered worden.
Voorloopig schijnt er dus geen aanleiding
om verandering in de prijzen te verwachten.
Sneek, fabrieksboter f 49,50
u boerenboter - 50,
Leeuwarden, fabrieksboter - 50,
De man, die aarzelend op den drempel
van het huis in Clarence Avenue stond, zag
er geheel als vijf-en-veertiger uit. Hij droeg
een bruinen baard, waarin hier en daar grijze
haren zichtbaar waren, en om zijn oogen
merkte men een net van fijne lijnen op, die
zoo dikwijls worden aangetroffen bij menschen,
die een ingespannen leven in de open lucht
leiden.
Edward Dunbar was een sterke man,
iemand, die ternauwernood wist wat vrees
was, maar toch knikten op dat oogenblik
zijn knieën en scheen hem het kloppen van
zijn hart sterker toe dan het geluid van het
verkeer in de omgeving.
Inderdaad was er wel een oorzaak voor
zijn ontroering. Katie Elwynne was hem
vijftien jaren lang trouw gebleven. Dien
langen tijd had hij in Nieuw-Zeeland door
gebracht als veeboer, en langzaam en zorg
vuldig het kleine fortuin bijeen gezameld,
dat hem nu in staat stelde om te trouwen
en in Londen te gaan wonen. Katie was
haar beroep als verpleegster getrouw ge
bleven.
Beiden hadden een groote genegenheid
voor de groote stad, waartoe zij behoorden.
Ze wilden, eenmaal getrouwd, hun leven
slijten in Londen, en nergens anders. Dat
waren ze reeds vóór zijn vertrek overeenge
komen. En dat had de scheiding minder
moeilijk gemaakt. Beiden hadden hun werk
en ze wisselden geregeld brieven. Niettemin
hadden hun de jaren langer geduurd, dan
ze wel hadden willen bekennen.
Maar ten laatste was de scheiding voorbij.
Edward was nog geen uur geleden in Lon
den aangekomen, en nu was hij dan toch
werkelijk op de stoep van Katie’s huis in
Kensington.
Eenigszins beschroomd trok hij
7.15
7.21
7.33
7.45
8.22
8.37
8.38
8.48 10.03
9.— 10.15
HARLINGEN BOLSWARD-SNEEK.
7.25 9.28
7.37 9 40
7.47 - 9.50
7.52 9.53
8.07 10.08
8.45 10.43
8.50* 9.35* 10.30 11.1512,45 ±’ou °"4U" 4.30
9.02* 9.47* 10.42 11.27 12.57 2.02 3.32* 4.42
9.14* 9.59* 10.54 11.39 1.09 2.14 3.44* 4.54
9.20*10.05* 11.— 11.45 1.15 2.20 3.50* 5.—
Alleen Vrijdags nam. van Arum 3.27, te Witmarsum 3.45, te Bolsward 4.20.
ARUM FRANEKER LEEUWARDEN.
1.26
1.56
2.04
2.55
LEEUWARDEN-FRANEKER ARUM.
•1.05
2.26*
WITMARSUM-MAKKUM.
Witmarsum v. 8.— 10.10* 1.15 3.15* 5.40* 8.55
Makkum a. 8.50 10.55* 2.— 4.—* 6 25* 9.40
De met een geteekende trammen loopen Zondags niet en met een f geteekende alleen Vrijdags.
door twee individuen aangevallen, die hem
van alles wat hij aan waarde bij zich had
beroofden en daarop hun slachtoffer uit den
trein wierpen. De ongelukkige werd in zwaar
gewonden toestand op den weg gevonden,
door lieden, die gezonden waren om hem
op te sporen.
Hij werd toch te Caen verwacht. Een
hotelomnibus was gezonden om hem af te
halenden koetsier werd wel door een
onbekende de stok en de hoed van den heer
De Borniol overhandigd, maar deze zelf ver
scheen niet. De koetsier keerde hierop
het hotel terug, gaf stok en hoed aan
broeder van den heer De Borniol, die toen
een onderzoek ging instellen.
Men hoorde dat bij aankomst van
bedoelden trein te Mezimon een portier open
was gevonden en toen door een beambte
wederom was gesloten. Bij het voorbijgaan
van het station Mesuil-Mauger waren, gelijk
op gedane navraag bleek, alle portieren
gesloten geweest. Men mocht dus verwachten
den heer De Borniol tusschen die beide
stations te moeten vinden, en werkelijk was
dat het geval. De ongelukkige was nog bij
kennis toen men hem vond en zeide iets van
twee lieden, die hem aangerand hadden.
Spoedig geraakte hij evenwel buiten kennis,
zoodat men het ware niet van hem kon te
weten komen.
De mogelijkheid schijnt niet uitgesloten,
dat de ongelukkige tegen een portier leunende,
uit den trein gevallen is en toen door lieden
is beroofd.
Boor een hond verraden.
Voor een paar dagen vond men op een
landweg in Bretagne (Frankrijk) het lijk van
den daglooner Jules Jacob uit Plumeliau.
Het lijk droeg de sporen van
messteken en het hoofd was i
lijke snede bijna geheel van
scheiden. Verscheidene dagen lang zocht
12.30 2.05*
12.42 2.17*
12.52 o 27*
12.56
1.11 2.42*
1.50 3.20*
men vergeefs naar den moordenaar, totdat
de hond van den vermoorde de politie
beambten uit eigen beweging te hulp kwam.
Toevallig kwam het trouwe en verstandige
dier met verscheidene personen in aanraking,
die in verdenking stonden den moord te
hebben gepleegd, maar de hond toonde niet
de minste ontroering, totdat men hem een
pantalon voorhield, die toebehoorde aan een
19-jarigen metselaar, Lecorre genaamd.
Dadelijk geraakte de hond in de grootste
woede en beet naar het kleedingstuk. De
politie-beambten gingen nu met den hond
naar het huis van Lecorre. Daar bereikte
de woede van het dier zijn toppunt en slechts
met moeite kon men den jongen man be
vrijden voor de aanvallen van den hond.
Men vond nu een broek bij Lecorre, die
vol bloedvlekken zat en die door honden
beten voor een deel in flarden was gescheurd.
Lecorre legde weldra een volledige bekentenis
af. In Frankrijk zijn er weliswaar politie
honden, maar men hoort maar heel zelden,
dat zij bij misdaden gebruikt worden. Hier
had men het' vinden van een moordenaar
dus te danken aan de vrijwillige werkzaam
heid van een hond.
Handel in blanke slavinnen.
De Russische politie heeft op zeer lof
waardige wijze huisgehouden onder een bende
blanke slavinnen-handelaars.
Enkele dagen geleden kwamen te Warschau
vijf zeer chic gekleede heeren aan, allen
afkomstig uit Zuid-Amerikaansche staten.
Zij gedroegen zich echter of zij met elkaar
niets te maken hadden en verbleven in de
duurste hotels, waar zij een grooten staat
voerden. In hun reispassen stonden zij als
toeristen opgegeven, maar de politie vond in
hun bezit papieren, waaruit bleek, dat zij
handelaren in blanke slavinnen waren en dat
zij in Russisch Polen nog 75 agenten hadden.
Die werden daarna allen geleidelijk gearre
steerd.
De politie wist al lang, dat te Warschau
het geheime hoofdkwartier der bende gevestigd
was, maar de aanwijzingen waren tot nu toe
nog te vaag geweest. Thans is echter de
geheele bende met al haar vertakkingen aan
de politie bekend.
Vroeger bestond er een geregelde en lucra
tieve handel in blanke slavinnen op de
passagiers-schepen tusschen Odessa en Kon-
stantinopel, maar daar is nu ook geheel een
einde aan gekomen, dank het krachtige op
treden van de havenpolitie. Ziedaar dus eens
iets goeds van de politie in Rusland!
De /Onder de Streep” schrijver van
het Algem. Handelsblad schrijft
En in het reglement van het „Houpla
Americain”
„Om te winnen moet de ring om het voor
werp liggen plat op de tafel. Hangende op
de prijs is niet gewonnen”.
Stoomdruk Firma B. Cuperus Az., Bolsward
Edward was opgestaan en wachtte op den
Edward Dunbar was zich bewust, dat
jongen, zijn gelaat snel naar de straat, zich
MARKTBERICHT VAN BOTER.
V.
5.05f
6-f
1.50
I
1.56*
