Nieuws- en Advertentieblad
Amerikaansche Nijverheid.
BfWOUDA’S MEEL
j
jWonseradeel.
I
I
I
I
I
1912.
Verschijnt Donderdags en Zondags. 51ste Jaargang.
No. 55.
II
I
F
RONA
Cacao
fllVER0M58MR
7 Juli.
RECLAME.
BINNENLAND.
I
1 Kg.
7a..
X..
^io..
f 150
- 0.80
0.42/a
0.18 k
A
1
I
I
1
lip
PROEF ZE NAAST ELKAAR
VAN HOUTEN’S f^ONA
DR
Afzonderlijke
I
BIJ UITNEMENDHEID.
evenveel
een enorme
een ander
merk
iET TELKEN JARE VERGROOT DEBIET
BEWIJST DE GOEDE HOEDANIGHEID
VAN ----- -
i
I
1
I
ADVERTENTIEPRIJS: 1—7 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Het bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4.
i
VAN HOOTENS
EN GIJ BLIJFT BIJ
X. DE VOLKSDRANK
Wonseradeel, 3 Juli. Tengevolge van de
vele regenbuien is men reeds genoodzaakt
het verbouwde vlas te trekken. Enkele stukken
worden reeds op steel aan Hollanders ver
kocht voor pl.m. f300 per H.A. Tijdens
het onweer werd te Allingawier bij Makkum
een hoop hooi door den bliksem getroffen op
pl.m. 40 meter afstand van de boerderij van
Schrale. Te Makkum werd het waaggebouw
getroffen, doch er ontstond geen brand of
schade. In de R. K. kerk werden bijna alle
fijne naaldjes der lampen van de Centrale
verpulverd, evenals te Witmarsum, waar 86
stuks waardeloos zijn geworden.
Sneek, 3 Juli. De werkman C. R., werk
zaam op de ijzeren werf alhier, die verleden
jaar door een ongeluk zijn rechteroog verloor,
heeft thans een uitspattend stukje ijzer in
het linkeroog gekregen. Men vreest, dat nu
ook dat oog verloren zal zijn.
Hepk. Nieuwsbl. o. Fr.
ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per
Franco per post 50 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgb artikelen.
Het is wel eens aardig te lezen op welke
wijze een volbloed Amsterdamsche zakenman
zijn indrukken over Amerika meedeelt en
over de automobielindustrie aldaar vertelt.
De bekende rijwielfabrikant Adler heeft
er pas een reis naar toe gemaakt en het
vaktijdschrift „de Magneet” uitgekozen om
er deze indrukken in vast te leggen. Jaren
lang had hij de reis naar Amerika willen
ondernemen het land waar velen van spreken
als het werelddeel van onbegrensde mogelijk
heden het land, waar zoovele Europeanen
sinds lange generaties heengegaan zijn en ge
bleven, waar knappe koppen met werklust
en gezond lichaam zooveel succes hadden
het land bekend door zijn enorm groote fa
brieken, fabelachtig uitgebreide handelshuizen
en onnoemelijke rijkdommen.
Hij heeft de reis gemaakt met het bekende
groote schip „Lusitania”, dat hem in vijf
dagen van Liverpool naar New-York bracht.
Ben zijner hoofdmotieven om de reis ein
delijk eens te maken, was een invitatie welke
hij ontving van de Studebaker Corporation,
een maatschappij die dit jaar 50 a 55 dui
zend automobielen zal fabriceeren en geïn
teresseerd als hij was door den alleenverkoop
dezer wagens in verschillende Europeesche
landen, wilde hij die fabriek ook bezichtigen.
En wel hoe eerder hoe beter om in staat
te zijn reeds vroeg de modellen 1912 te
bespreken en importante besprekingen te
voeren over contracten voor de toekomst.
Ik deelde verschillende mijner Amerikaansche
handelsvrienden mijn komst telegrafisch mede,
aldus vertelt hij, en werd dus verwacht.
De „Lusitania” Honderden keeren heb
ik zeereizen medegemaakt. Honderden keeren
van en naar Engeland van en naar Frank
rijk, reeds vele en vele jaren steeds in mooiere
en meer luxueuze schepen of treinen, doch
de „Lusitiania” overtreft alles wat ikgezien heb.
Wat de gezelligheid betreftde 5 dagen
op de boot waren een genot voor mij. Ge
zellig, en een heerlijk aangename rookkamer,
prachtige bibliotheek, uitstekend voedsel,
goede bedieningalles is daar om de reis
zoo aangenaam mogelijk té maken. Een
paar uur wandelen per dag over de ver
schillende deks, wanneer het weer zacht is.
Een kalm zitje op een gemakkelijken stoel,
gezellig spreken met je huurliedenmuziek
bij ’t diner, ’s avonds soiréein een woord,
zulk een reis doet men voor zijn pleizier,
een gedwongen rust, die een ieder, die steeds
gewend is hard te werken, gezond maakt
en aangename herinneringen achterlaat, want
steeds denkt men, voelt men of men wel
vaart men vergeet het men verbeeldt
zich in een groot huis te zijn neen in
een kolossaal groot hotel, waar honderden
kellners klaar staan je op je wenken te be
dienen.
Het is, nu ik dit schrijf, Vrijdagmorgen
8.30, Amerikaansche tijd en tegen 10 uur
hopen wij land te zien. Wij zijn dan te 3
uur te New-York.
Bij aankomst trof ik vele zakenvrienden
aan de boot om mij te verwelkomen. Voor
komend en practisch als de Amerikanen
zijn, hadden zij alles in gereedheid gebracht
voor de reis naar Detroit. Te 4 uur 15 min.
had ik voldaan aan de douaneformaliteiten
te Hoboken (aanlegplaats te New-York) en
om 5 uur zaten wij in den Pullmantrein
naar Detroit waar de plaatsen, die wij zou
den innemen, reeds gereserveerd waren.
De Pullmantreinen zijn veel mooier en
doelmatiger dan de restauratie- of slaapwagens,
die in Europa loopen. Alles is automatisch in
gericht, behalve de bediening die door negers
geschiedt. De rook- en eetsalons zijn buiten
gewoon luxueus. Er is maar één klasse.
Scheiding tusschen arm en rijk is er dus
niet. Men ziet van zelf wel met wien men
niet of wel converseeren wil, hoewel het
noodig is, dat men een tijd de Amerikanen
zou moeten bestudeeren om te kunnen uit
maken wat eigenlijk een groot of klein
kapitalist of wat ’n arbeider is. De milli-
onnair is in zijn gewone dagelijksche ma
nieren even eenvoudig als een burgerman
netje.
Des morgens te 8 uur van den volgen
den dag arriveerde ik in het hartje van de
Amerikaansche automobiel-industrieDetroit.
Minister en partijleider.
In Studiën en Schetsen herinnert prof. D.
P. D. Fabius aan het volgende, dat geheel
voor zichzelf spreekt
Op blz. 18 der Memorie van toelichting
bij het mede door dr. Kuyper als Minister
in 1905 ingediende ontwerp betreffende ver
zekering „tegen invaliditeit of ouderdom”
leest men „Ondergeteekenden erkennen, dat
er in beginsel geen grond bestaat om den
arbeider te verplichten zich niet alleen in
geval van invaliditeit, maar ook bij het
bereiken van een bepaalden leeftijd te ver
zekeren”.
Echter is, naar dr. Kuyper verklaarde in
„Uit het diensthuis uitgeleid”, blz. 23, „een
gul oudendag pensioen” noodig voor de stem
bus van 1913, om in dat jaar „nog schitte
render overwinning dan in 1909” te behalen,
Joure. Er zal duchtig gewerkt worden
voor onze waterleiding. Uitsluitend voor hier
bestaat er een com. van 20 voorstanders,
die in tienen verdeeld, twee aan twee, een
deel van de bewoners van het nut er van
zullen trachten te overtuigen, om dan hun
toestemming voor aansluiting te verkrijgen.
In Haskerhorne en Oudehaske hebben
belangstellenden ook al vergaderd en ook
daar zal meer belangstelling gewekt worden.
We vernamen zoo terloops, dat er kans
bestaat voor aansluiting van boerderijen, ook
voor de stallen. We hoorden daarbij, dat een
flinke boerderij per dag, als ’t vee gestald
is natuurlijk, dan daarvoor pl. m. 2x/2 a 3 M3.
of 2500 a 3000 liter water noodig zou hebben.
Gesteld nu dat zich zoo hjer en daar, ook
in Schoterland en 2Engwirden, eenige vee
houders voor dit doel aan willen sluiten, zou
dan de waterleiding voldoende „bron” hebben
en zouden de hoofdleidingbuizen dan ook
wijder moeten?
Want dan zou er per dag
hoeveelheid water noodig zijn.
Enfin, de autoriteiten zullen wel zorgen,
dat dit „reg kom”. J. Crt.
Inbraak.
Terwijl de bewoners van een winkel op de
Westersingel te Culemborg zich op de kermis
vermaakten, hebben ongenoode gasten Dins
dagnacht tusschen halftien en halftwaalf langs
't dak zich toegang weten te verschaffen tot
hunne woning. Het geld in de toonbanklade
verwisselde daardoor van eigenaar. De politie
doet onderzoek.
Zoo heeft men ook in de treinen de een
voudige controle vóór het instappen en bij
het verlaten van den trein. Gedurende de
reis wordt men niet gestoord
Ik heb reeds gezegd, dat er
electrische- als benzinewagens loopen. Daar
van kan men weer aannemen, de helft goed-
koope en de andere helft dure wagens. In
de groote steden, waar de kapitaalconcentra
tie zit, ziet men een meerderheid van luxe
auto’s en daarbuiten gebruikt men de een
voudige goedkoope wagens voor zakelijke
doeleinden op allerhande gebied.
Wat den rijwielhandel betreftfietsen ziet
men zeer weinig. In twee dagen te Detroit
had ik drie wielrijders gezien 1 De fabricatie
van rijwielen is zeer stabiel, vraag en aan
bod overtroffen elkaar niet, dus daarin is
een volkomen normale verhouding.
In groote steden ziet men bijna in het
geheel geen rijwielen. Maar de motorfietsen
nemen hoe langer hoe meer de overhand
hoewel de wegen er veel slechter zijn dan
bij ons of in Engeland. Maar het grootste
deel der in Amerika gefabriceerde motorfietsen
gaan naar het buitenland.
Ziedaar, de algemeenheden, die ik schots
en schreef dooreen heb gehaspeld. Ik be
kommer mij als zakenman niet over vorm
of stijl. Behoefte had ik slechts, om mijn
versche indrukken van een voor mij nog
nieuwe wereld te schetsen.
wetensbezwaar de auto’s aan den weg onbe
heerd worden achtergelaten te midden van
vele andere auto’s. Straks, als men terug
komt, vindt men zijn eigen wagen wel weer
terug en rijdt er mee heen 1 Een ieder
doet daar z’n zaken en boodschappen per
auto. En dit is verklaarbaar als men be
denkt dat voor den Amerikaan de dollar
evenveel waard is als voor ons de gulden.
Hij koopt voor ’n 800 dollar z’n wagen en
daar geeft hij evenveel om als wij om 800
gulden. Stel u voor dat wij voor 800
a 1000 gulden een nieuwe, modern inge
richte auto zouden kunnen koopen. Maar
ook de protectie is een machtige factor in
Amerika zeer hooge inkomende rechten ter
eene en machtige trusts ter andere zijde
dragen er stilzwijgend zorg voor dat de ver
koop der Amerikaansche producten op peil
gehouden wordt.
Wat er in Detroit alzoo te zien is, is
voor ons Europeanen weinig belangwekkend.
Het is een echte fabrieksstad even als Bir
mingham in Engeland. De heele opkomst
heeft Detroit te danken aan de automobiel
industrie. Een groot bezwaar voor deze stad is
het feit dat het vervoer per spoor zeer veel
te wenschen laat. Er wordt momenteel veel
meer gefabriceerd dan er kan worden ver
voerd. Duizenden gereedstaande auto’s aan
de fabrieken stonden eigenlijk in de open
lucht te wachten op spoorwegwagens die
hen zouden vervoeren. Niet minder dan
3000 wagons zoo verklaarde men zijn
in de maak.
Na een verblijf van vier dagen in Detroit
vertrok ik naar New-York, de machtige
plaats met zijn ontelbare wolkenkrabbers.
Nu imponeerend is ’t zeker als men voor
het eerst zulke gebouwen aanschouwt. Twin
tig tot vijftig verdiepingen... jongens dat
is geen kinderwerk En dan de zetels der
groote maatschappijen, kantoren en han-
delsbuizen, ’t zijn paleizen in optima
forma. De taxi’s te Amsterdam, Londen,
Parijs etc. kunnen watertanden als zij de
prijzen hooren die men hier betalen moet
voor één kilometerf 1.60 in Hollandsche
munt uitgedrukt. De hoteltaxi’s leggen
er nog een dollar op... voor de terugreis.
Wel is het in Parijs, Londen en Berlijn
veel drukker taxi-vervoer dan hier, maar dat
zit hem minder in de tarieven dan in het
feit dat de bovengrondsche spoorwegnetten
door de stad veiliger, vlugger en goedkooper
af-en-aanrijden van den vroegen morgen tot
in den nacht.
De Amerikanen aan het hoofd van zaken
werken hard en men wordt er beleefd be
handeld. Zij zullen alles laten rusten als
zij hooren dat men een groote reis achter
zich heeft, om handelszaken te bespreken.
Dat gaat voor en die cliënt wordt ’t eerst
geholpen. Zij zijn uiterst ordelijk en stipt
in de afwikkeling van alle zakelijke beslom
meringen.
Al wat men ziet is goed, deugdelijk af
gewerkt het bekoort het oogstreelt de
gevoelens voor het mooie. Het is in hoofd
zaak machine-, automatische arbeid die er
verricht wordt. Handenarbeid neemt hoe
langer hoe meer af wat bij ons ook wel zoo
is, maar niet in zoo sterke mate.
Zij, die aan het hoofd van een zaak staan,
zijn daarbij onvoorwaardelijk persoonlijk
financieel betrokken. Enkel capaciteiten of
protectie brengen iemand niet naar voren.
Eerst .moet hij z. g. eigenkapitaal bezitten
en dan is er plaats voor hem 1 Dat is dus
een hee] ander principe dan bij ons in
Europa. Het zakelijk gehalte der onder
nemers is gezondbij den opzet van ’n
zaak zal men de waarde der aandeelen op
50 zetten, doch door kracht en vernuft
brengt men ze op 100, hoewel de balansen
ze eenvoudig op 50 houden. Eerst als er
voldoende reserve is gemaakt wordt dat
anders, maar vóór dien tijd blijft men con-
sekwent vasthouden aan de 50 pCt.l
Steeds houdt men ook een beduidend deel
der winsten voor reserve, hetgeen in eigen
lijken zin wil zeggen, dat men uitstekende
financieele leiders heeft.
1
Bolswardsche Courant
VIERKANTE
BUSSEN
■I I
4
AAA èAA AAA AAA AJ
I 1
I.
KONA Cacao
EN EEN ANDER MERK GOEDKOOPE CACAO
