MOCCA TRIC TRAC P. B. VAN HAM, Edammer Kaasjes. Wed. J. LEMSTRA. Spaarbank te Bolsward- Opgericht 11 Februari 1867. De jacht in den luchtballon. Chocolade Mocca Stangen, Chocolade Walnoten. Chocolade Vlinders, ware DELICATESSEN. DE JONG, voorh. de Heer Hommes, banketbakker, Dijkstraat, Bolsward. MOCCA-AROMA. OOFT- en GROENTETUIN, Tjummarum. De Stoomververij en -- - Chemische Wasscherij „Renovatrix Bussum, vraagt Depothouders Provisie 15 pCt. Het roode en zwarte Bessensap en Frambozensap Tjummarumer Ooft- en Groentetuin bereid uit volkomen rijpe vruchten, zonder bijvoeging van kleurstof of zuiver en onvervalscht. FROUFROU GEMENGD NIEUWS. Tandarts, Sneek, is eiken DONDERDAG te consul- teeren bij den Heer Eerste kwaliteit Vereeniging Reserve ruim f 40000. die Wacht TT voor NAMAAK. Firma Wed. B. VAN DOESBURG. surrogaten is Dat de daad voor te Stoomdruk Firma B. Cuperus Az., Bols ward. Biscuitfabriek „de Lindeboom”. Firma Wed. B. VAN DOESBURG. als Ze Biscuitfabriek „de Lindeboom”. Firma Wed. B. VAN DOESBURG. met een overheerlijk EN PUIKE V riendelijk aanbevelend, van ’t voorhoofd. Ik liet den haan De uitbarsting deed onzen korf pasteuriseer- wij thans in staat aan de hoogste hygiënische eischen inzake vruchtensapbereiding te voldoen. Op aanvraag zenden wij gaarne franco prospectus en prijsopgave. Adres: Rente 3 pCt. Zittingen: eiken Maandag 7i/2 uur, eiken Donderdag 121 uur in de Consistorie- j kamer der Doopsgezinde Gemeente. met de „LINDEBOOM is de ECHTE. Scharsterbrug. Onze Rijn blijkt tegen woordig vrij vischrijk te zijn. Vooral om en bij het steen- en paalwerk van de brug moeten zich een tal karpers ophouden, waar van er eenige flink uit de kluiten gegroeid zijn, want den eenen dag werd er eentje gevangen van 5 pond en den volgenden een van 7 pond, welke laatste voor f 2,50 werd aangekocht door den beheerder der Hollandia fabriek alhier. J. Cl. Rog voldoende onderwijzers. er bij het bijzonder onderwijs op het oogenblik nog overvloed van beschikbare leerkrachten is, mag wel daaruit blijken, dat zich voor eene tijdelijke vacature van onderwijzer aan de Christelijke school te Varseveld niet minder dan 75 sollicitanten hebben aangemeld. De N. Har linger Crl. schrijft Het woonwagenkamp is heden voor een deel opgebroken de helft der wagens is reeds vertrokken. Voor hen, die op weg gingen naar de Leeuwarder kermis, wordt eene teleur stelling bereid, aangezien in die gemeente geen woonwagens worden toegelaten, terwijl der mannen een i van het tijger, een en ging er mee aan den haal. Hij werd evenwel spoedig achterhaald, en aan de politie overgeleverd, die den Franschman ter be schikking van de justitie stelde. L. K. Verhooging van schoenprijzen. In de op de Maandag 11. te Tilburg ge houden hoofdbestuursvergadering van den Algem. Ned. Bond van Schoenfabrikanten, werd met algemeene stemmen de navolgende motie aangenomen </Het hoofdbestuur van den Alg. Ned. Bond van Schoenfabrikanten, overwegende, dat de prijzen van leder en andere grond stoffen, benoodigd in de schoenindustrie, in den laatsten tijd enorm zijn gestegen, is van oordeel, dat pnjsverhooging van schoenen gebiedend noodzakelijk is, spoort zijn leden aan, om van nu af aan, geen orders aan vroegere prijzen aan te nemen, en waarschuwt het publiek tegen goed- koope aanbiedingen.” Een dierentemmer noodig. Het Huisgezin sprekende over het aftreden van graaf van Bijlandt als voorzitter der Tweede Kamer, zegt, dat de aftredende was welwillend en hoffelijk in den hoogsten graad, maar met welwillendheid en hoffelijkheid regeert men geen Tweede Kamer. worden bereiden. Ik hief mijn geweer op, ging over den rand van den korf liggen en richtte het vuurwapen naar beneden. Ik mikte tusschen de beide groote, ernstige oogen, precies in uit den Door onze nieuwe stoom en steriliseerinrichting zijn Ik ben sportman en Franschman. Irene mijne vrouw doet ook aan sport. Dit was voor een deel de reden, waarom ik haar trouwde. Ze heeft het rechte inzicht in mijne plannen, welke gewone menschen avontuurlijk lijkenze gelooft me, als ik jacht- geschiedenissen vertel en is niet bang voor geladen geweren. Zoo moet de vrouw van een sportman zijn Maar toch kan ik niet altijd op de sympathie van Irene rekenen. Dat was bijvoorbeeld het geval, toen ik in het schuitje van mijn ballon stapte om op tijgers te gaan jagen. Ze was toen aan mijn zijde, want er zijn gevaren, welke menschen, die elkander liefhebben, steeds gezamenlijk onder de oogen moeten zien. Ik had reeds lang gewenscht eens op tijgers te jagen en nu kwam ik op de ge dachte, dat het iets grootsch en voornaams en tegelijk zeer practisch moest zijn uit een luchtballon op deze wilde beesten te schieten. Dat zou heel wat emotie kosten en boven dien absoluut zonder gevaar zijn. Irene gilde van schrik, toen ik haar dit plan mede deelde, maar ze weigerde niet mee te gaan. Ze was reeds vaker in een luchtballon ge weest, maar had nog nooit een vrij rond loopenden tijger gezien. Nu kon ze deze beide amusementen tegelijkertijd genietenen bij mij wezen. We waren toentertijd in eene garnizoensplaats, waar eenige ingenieurs in een luchtballon militaire waarnemingen deden. Het was .een ballon captif, die niet gebruikt kon worden om vrij in de lucht te zweven. De ballon werd met gas gevuld, voldoende om mij en mijne vrouw, geweren en onont beerlijke dingen te dragen en de verhouding van zijne draagkracht tot het gewicht, dat er onder aan hing, was zoodanig, dat hij zich tot op de hoogte van een kerktoren boven de aarde moest verheffen. Ongeveer tien mijlen van de stad was eene lange streep woest, dor land, dat zich wel een vierde mijl tusschen een moeras en een woud uitstrekte en tot aan eene rivier liephier werden dikwijls tijgers gezien, die de open vlakte doorkruisten om hun dorst in den stroom te lesschen of om op anti lopen te loeren, die eveneens dorst hadden. Er kon geen beter punt voor mijne proef zijn. Onze reis tot aan het jachtveld was prachtig. Wij namen plaats in den gemak- kelijken korf, die onder aan den ballon hing en stegen zoo hoog als de kabel, waarmee de ballon vastgehouden werd, het veroor- zichtbaar enkel en alleen op onzen ballon gericht. Hij keek naar ons op en ook naar beneden naar het einde van het touw, dat zich een paar meters ver als eene slak voort bewoog, zoodra de ballon een weinig van richting veranderde. Dat scheen den tijger te interesseeren. Hij stond een oogenblik stil en keek er naar. Hij was nu dicht ge noeg bij om hem nauwkeurig te kunnen opnemen. Wij deden het, ademloos van belangstelling. Het was een lange tijger en zeer dun zijn magere flanken schenen er op te wijzen, dat hij honger had geleden. Plotseling nam hij een besluithij hield op met den ballon aan te kijken, zijne oogen waren strak op het einde van het touw ge richt. Met een paar sprongen bereikte hij het. Hij kromde zijn rug en keek toe, hoe het zich bewoog, daarop zette hij er een klauw op. Wij bogen ons over den rand van den korf en sloegen hem gade. Het touw was zoo bevestigd, dat Irene, ze den arm uitstrekte, het kon bereiken. trok er aan en bewerkte, dat het benedeneind zich sneller over den grond bewoog. De tijger maakte zich gereed, altijd de oogen op het eind van het touw gericht. Daarop sprong hij vooruit en telkens en telkens weer zette hij zijn klauw op het touw en wierp het dan vooruit. Thans bewoog het touw zich voor een oogenblik niet. De tijger begon de aardigheid er af te krijgen en keek naar boven. Plotseling schoot hem eene gedachte door den kop. Hij trok het touw in zijn kolos- salen bek en deed een grooten sprong ach teruit. Welk een beweging aan den korf, wat een schrik 1 Het was erger dan eene aardbeving. Ik moet bleek zijn geworden. Hoopte hij ons naar beneden te trekken Deze vreeselijke gedachte ontlokte mij een half onderdrukten zucht, en Irene wendde zich tot mij en zei met haar gewone stem Dat kan hij niet, het is onmogelijk voor hem om ons op deze wijze naar beneden te trekken. Hij speelt maar. Het touw amuseert hem. Wij behoeven niet te fluisterenzelfs al hoort hij ons. Is het thans geen tijd om te schieten? Bedaard overlegde ik, hoe de zaak stond als ik nu schoot, was het zeker een geschikt oogenblik. Alles was zoo plotseling gekomen, dat ik geen tijd had gehad om kalm te worden en mij voor de daad voor te ’t midden neervallen, schudden. Van beneden klonk een krachtig, lang durig gebrul naar boven. In ’t eerst kon ik den tijger niet zien, maar toen de rook was weggetrokken, ontdekte ik, dat ik juist in zijn verstandige, vurige oogen keek. Hij sprong van de eene zijde naar de andere, den staart hield hij stijf gebogen en toen hij zijn wijden muil opensperde en zijn keel holte, de roode tong en zijn lange witte tanden liet zien, liep mij eene rilling over den rug. Instinctmatig greep ik den arm van Irene. Ik geloof niet, dat je hem geraakt hebt, zei ze. Zie, hoe hij opspringt. Hij kan niet gewond wezen. Het moet zeer lastig zijn naar beneden te mikken, maar laat mij het eens probeeren. Ze mikte lang en bedachtzaam en toen ze vuurde, brulde de tijger op een verschrik kelijke wijze. Ohoschreeuwde ik. Je hebt hem geraakt. Werkelijk, Irene, je hebt hem geraakt. Maar slechts in een poot, zei ze. Zie maar, hoe hij stil staat en den poot aflikt I Ik nam mijn geweer. Weer schoot ik en ook dezen keer trof ik hem niet. Ik had nooit beproefd op iets beneden mij te schieten en de geringste beweging van Irene maakte mijn mikken onvast. Het gedruisch scheen den tijger nog woedender te maken. Hij rende van dep eenen kant naar den anderen, knarsetandde en ik meende zijn vreeselijken adem hier boven te kunnen ruiken. Plotseling hield hij met alle be wegingen ophij ging op den grond liggen en maakte geen leven meer, hij sloot zijn bek, hij sloot zijn oogen half, maar zij waren onafgebroken op mij gericht en flikkerden groen als smaragd. Nu, zei Irene, is het tijd om weer een schot te lossen. Zal ik het probeeren Ik strekte mijne hand uit om haar te verhinderen zich te bewegen. Daar kwam eene donkere plek voor de zon. Instinct matig keek ik naar boven. Een wolk trok langzaam voor de zon langs. De ballon daalde zachtkens. De ooraaak was mij spoedig helder. Door het gemis aan directe zonnestralen begon het gas zich te verdichten. Wij gingen naar beneden, langzaam maar zeker naar beneden. Slot volgt. loofde. Het eind van het touw werd door twintig inboorlingen goed vastgegrepen en nu trokken deze ons met den ballon voort. De groote, boven ons hangende ballon be schermde ons tegen de zonwij leunden tegen den rand van den korf, bewonderden het landschap en ademden de frissche morgen lucht in. Ik was gelukkig, Irene was gelukkig. We hadden zoo nog wel dagen achtereen willen reizen. Maar toen we bij de bewuste plek kwamen, maakten we toebereidselen voor de uit voering van ons plan. Wij hadden een werktuig bij ons om den ballon voor anker te leggen en de inboorlingen gingen vlug aan ’t werk,' ze dreven het anker diep in den grond, ongeveer halverwege tusschen het water en het moeras, zoodat wij op een ge- schikten afstand van den grond verwijderd waren. Hier was geen wind, de ballon hing bijna onbeweeglijk. Plotseling slaakte een i kreet. Op het dichte gras van het moeras wijzende, riep hijeen tijger, een tijger Voor een oogenblik hielden onze harten op te kloppen en onze oogen waren op het moeras gericht. Daar, tusschen de dorre bladeren en het riet, verscheen een groot dier, geel en zwart ’t was een werkelijke tijger. In het heldere zonnelicht konden we hem duidelijk zien. Hij was door het rumoer der inboorlingen wakker geworden en uit zijn schuilhoek te voorschijn gesprongen om te zien, wat er te doen was. Met een woest geschreeuw sloegen de inboorlingen op de vlucht. Wij zagen ze nooit weer, maar wij dachten ook niet meer aan hen. Onze oogen waren vast op de zwarte en gele strepen en op den grooten kop gericht. Zonder lang te overleggen greep ik mijn geweer. De tijger kwam nu langzaam uit het moeras, zoodat wij hem heelemaal konden I zien, en naderde ons. Ik hief mijn geweer op. Plotseling fluisterde Irene mij toe I We zitten niet vast. De mannen hebben het touw niet vastgebonden, we zullen langzaam hier wegdrijven, misschien over de rivier en dan zijn we van hem af. Het is te ver voor een schut. Ja zeker, antwoordde ik. Wij moeten wachten en als we over de rivier drijven, vinden we daar misschien weer andere wilde dieren. Wees stil De tijger kwam langzaam naar ons toe het was verschrikkelijk zoo onbeweeglijk te blijven en hem te zien komen. Den vluch tenden inboorlingen had hij blijkbaar geene aandacht geschonken, zijne gedachten waren Daarvoor wordt gevraagd een koel hoofd, een ijzeren vuist, geen zenuwen en geen hart, qualiteiten, zal men zeggen, een dierentemmer niet missen kan. Welnu, een Tweede Kamervoorzitter in onze dagen moet ze ook hebben. Het is geen compliment voor de Kamer dit te moeten constateeren, maar de werke lijkheid laat geen complimenten toe. Hoe warm het was. Wij hebben dit jaar niet zoo’n warmte gehad. De thermometer stond Vrijdag in de vroegte nabij de 70 gr. F. Het groote voch- tigheidsgehalte der lucht voorspelde toen reeds een warmer dag. Toen de zon hooger aan den hemel kwam, steeg de temperatuur spoedig tot 75 gr. Om 10 uur was al 76 bereikt, om 11 uur bedroeg de temperatuur in de schaduw reeds 78.5 gr., terwijl om 12 uur de thermometer precies 80 aanwees. De hoogste thermometerstand kwam voor om 2 uur, en bedroeg 82.5 gr. F. Daarna nam de warmte slechts langzaam af. Zooals men zich wellicht nog zal herinneren, bedroeg de grootste warmte van het vorige jaar (eind Juli) 89 gr. F. Brief-automaat. De correspondent te Zurich van de N. R. C. schrijft Eenigen tijd geleden schreef ik over een automaat, die op eenvoudige wijze ook na het sluitingsuur der loketten, een inge worpen brief aanteekende. Deze automaat stond in de hal van het postkantoor te Bazel. Ik schrijf stond, want het praktische ding staat er nu niet meer. Toen ik dezer dagen in de hal van het postkantoor kwam, om het vernuftig-gevon- den ding nog eens in details te bekijken, was de plaats leeg. De postchef had de vriendelijkheid mij hieromtrent het volgende mede te deelen De automaat voldeed uitstekend, zijn me chaniek werkte nauwkeurig en regelmatig. Er ontbrak maar één ding aan, nl. het toe stel was zijn tijd vooruit. Het groote pu bliek is nog niet genoegzaam op de hoogte van post-taxen, van verschillende bepalingen en dergelijke dingen, die door den man achter het loket kunnen gecorrigeerd worden maar door den automaat niet. Het ding nam alles aan onvoldoend-gefrankeerde brieven, geldzendingen in geglaceerde om slagen, aangeteekende stukken zonder naam van den afzender enz. Daarom heeft men het automaatje moeten wegnemen, totdat het publiek beter op de hoogte zal zijn. Doch in de behoefte om na posttijd, d. w. z. na acht uur, toch nog een aange- teekenden brief te kunnen verzenden heeft de post nu op een andere wijze voorzien. Zij heeft voor dezen dienst een eigen loket aangewezen, waar de beambte tegen betaling van 10 centimes boven den normalen taxe aangeteekende brieven aanneemt tot ’s avonds elf uur. geen straatmuziek wordt geduld. Bij publicatie van den heer Commissaris van Politie is den wagenbewoners medege deeld, dat in den vervolge geen woonwagens en straatmuziek in de gemeente Harlingen worden toegelaten. Voorts verdient het aanbeveling het gebruik van stoomfluiten, bellen, enz., door sommige kermisinrichtingen, mede te verbiedendit lawaai tot in het holst van den nacht is een schromelijke last voor de omwonenden. Ongeoorloofde loterij. Een rechercheur van politie te Zwolle heeft, zoo meldt de Zw. Ct., bij verschillende winke liers aldaar in beslag genomen loten en reclame- biljetten van de Eerste Rotterdamsche Spaar- kas-Vereeniging zonder Baatzucht, gevestigd te Rotterdam; tegen den hoofdagent van deze spaarkas te Zwolle, F. K. van W., is procesverbaal opgemaakt ter zake van het openlijk bevorderen van het deelnemen aan een ongeoorloofde loterij. Diefstal. Een handelsreiziger uit Nijmegen liet bij een cafédeur te Kerkrade zijn rijwiel staan; in een aan de fiets gebonden koffertje bevon den zich 1500 b 1600 gulden. Een Fransch mijnwerker kwam voorbij, sprong op de fiets r: Natuurboter

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1912 | | pagina 4