No. 70. Verschijnt Donderdags en Zondags.
51ste Jaargang.
1912.
Meuws- en Advertentieblad
I
Bols ward en Wonseradeel.
1
r
1
Donderdag 29 Augustus.
3
UIT DE PERS.
Tweede Blad.
BINNENLAND.
DE KLEINE BARON.
r
Ingezonden.
VOOR
Afzonderlijke
r
hem
I
wijze
koop
w
Het
het
den kantonrechter.
De geschiedenis van een kus.
ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per 8 maanden.
Franco per post 50 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
ADVERTENTIEPRIJS: 17 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Het bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4.
er ordelijk gewerkt moeten
In de Friesche kaatswereld, niet het
minst onder de kaatsers zelf, wordt er over
geklaagd, dat de kaatswedstrijden zoo snel
op elkander volgen en het voor de spelers
te druk loopt.
Vooral in het laatst van Juli en in
Augustus vrijwel de geheele maand, is dit
het geval.
In Juni heeft men in den regel de Bonds-
partij en in de laatste drie jaren den inter
nationalen wedstrijd te Sneek; overigens
worden in die maand weinig kaatswedstrijden
gehouden.
Van sportief standpunt beschouwd terecht,
I want de tijd van oefenen heeft dan nog ont-
I broken; een bezwaar, dat ook vaak is aan-
Was
een slechten toestand, mijn
waar ik nog slechts eenige
zoo onschuldig gekheid mee
gevoerd tegen het houden van een bonds
wedstrijd op Pinkstermaandag.
Echter, op Zondag kan men in vele ge
meenten daarvoor geen verlof krijgen en die
partij, met hare kosten, op
houden, dat durft
Door tal
kaatsers nu
wachten.
Zaterdag 31 Augustus wedstrijd te Leeu
warden, Zondag te Pingjum, Maandag te
Wommels en Dokkum, Dinsdag te Bolsward.
Ontsporing door den regen.
Door den overvloedigen regenval in den
laatsten tijd is de nieuwe lijn van de West-
landsche stoomtram naar Maassluis, tusschen
Naaldwijk en de Lee, verzakt, Zondagmor
gen 7 uur derailleerde daardoor de tram.
De machine sloeg om en zakte in den wee-
ken grond en de eerste passagierswagen
ging ook over stag, ’t Is nog wonder dat
hij niet onderst boven tuimelde. De pas
sagiers kregen slechts lichte kneuzingen.
De dienst was eerst gestoord, zóódat o. a.
de dominé van Vlaardingen, die te Loos-
duinen moest prediken, een half uur te laat
kwam. Het personeel der werkplaats te
Loosduinen, met de ploegwerkers, was den
ganschen dag bezig, om alles weer in orde
te brengen. Tel.
Vischverkoop door de gemeente,.
Er is reeds meermalen op gewezen, dat
aankoop van visch, een zoo begeerlijk voe
dingsmiddel, door de gemeenten in het groot
en voor lagen prijs, er toe zou leiden, dat
ook minderbedeelden goedkoop zich daarvan
zouden kunnen voorzien.
Thans vernemen wij, dat de Raad der
gemeente Winschoten heeft besloten, bij
van proef, tot den aankoop en ver-
voor rekening der gemeente van versche
zeevisch over te gaan.
De Oranjebloem.
Te Hoorn en elders is de toestem
ming tot verkoop van de z.g. Oranjebloem
op 31 Augustus, waarvan de opbrengst uit
sluitend zou strekken ten behoeve van de
Christelijke militaire tehuizen, geweigerd.
Nu het water in deze provincie steeds
stijgt, wenschen de gegadigden op de nagras
verhuringen te Oostermeer en Suameer niet
te bieden, omdat in de veorwaarden stond
z/bij eventueele waterschade wordt de helft
vergoed”. Zij wenschten dan volle vergoeding.
Ten slotte gaven de eigenaars toe en konden
de verhuringen doorgaan.
Tengevolge van de vele gevallen
regens is in de laatste dagen het binnenwater
zoodanig gestegen dat de poldermolens in
den omtrek met alle kracht malen om het
overtollige water uit de polders te verwijderen.
Indien het regenachtige weder aanhoudt
is de provincie binnen korten tijd wederom
in watersnood.
Door Ged. Staten is last gegeven met alle
sluizen te stroomen.
Twee Hollanders in Duitschland gevangen.
Men schrijft aan Het Volk:
Op 29 Juli j.l. werden te Duisburg-
Ruhrort twee personen gearresteerd, die als
stokers voeren op de sleepboot «Dieu Donné
IV”. De aanleiding tot deze arrestatie was,
dat bedoelde stokers, P. van Felsen en Joh.
Klop, hun vuist hebben opgestoken tegen
een onderkruiper, die zich aan boord bevond
van de sleepboot^ *Carl Schroers VIII”,
terwijl deze booten zich op de rivier bevonden
en minstens 100 120 meter van elkander
verwijderd waren. Van handtastelijkheid kan
dan ook geen sprake zijn”.
Het Volk, er op wijzende, dat deze zaak
eerst 17 September zal behandeld worden en
dat deze menschen, zelfs al worden zij vrij
gesproken, tot zoolang van hun vrijheid
zullen zijn beroofd, stelt de vraag of de
Regeering daar niets aan doen kan.
Tegen de Tariefwet.
Het Anti-Tariefwetcomité rust niet in het
uitdenken van middelen om propaganda voor
den vrijhandel te maken. Een 5 tal gekleurde
prentbriefkaarten, door Jordaan geteekend,
doen goede diensten. Ze zullen wel verkocht
worden. De uitgave werd voor het cornilé
bezorgd door den uitgever W. de Haan te
Utrecht, die ze in den boekhandel verkrijg
baar stelt voor een dubbeltje de vijf,
oogenblik heel stil in de
ging voor het venster
de eenzame straat. Mijn
Wij spraken over kussen. Wanneer drie
jonge echtparen met eenige ongetrouwde
heeren van rijperen leeftijd met elkaar een
glas ouden Rauentoler zitten te drinken,
dan is dit misschien niet zulk een ongewoon
onderwerp.
Een der heeren zeide «Wij moesten de
zaak toch een weinig methodisch behandelen.
Iedereen moet de geschiedenis vertellen van
den kus, die hem de merkwaardigste toeschijnt
van zijn leven en’t aardigste verhaal wordt,
door onze lieve gastvrouw opgeschreven.
Dat voorstel viel in goede aarde,
best beviel ons de ^geschiedenis van
allerliefste vrouwtje van d„„ L.„1
Hier volgt ze.
Het is nu drie jaar geleden een jaar
ongeveer vóór onze verplaatsing naar Berlijn.
Daar bracht mijn man eens op een dag een
heel jong substituut griftïertje mee aan
tafel. Die kleine jonge man was hem
onlangs gerecommandeerd en toegevoegd
hij had mijn man heel openhartig zijn leed
geklaagd over de slechte voeding aan de
jongeheerentafel, zoodat zijn chef haast niet
kon nalaten hem aan te bieden bij ons te
komen dineeren of liever onzen eenvoudigen
maaltijd te deelen.
Ik wil den jeugdigen substituut kortweg
het baronnetje noemende naam doet niets
ter zake.
Het duurde niet meer dan enkele minuten
of ik merkte dat de kleine baron doodelijk
voor mij was, Ik mocht zoo iets bestopmerken
hij was nog maar 22 jaarEn als men
zelf al 27 is en 4 jaar getrouwd, dan be
schouwt men zich zelf als een vrouw van
tachtig jaar tegenover zoo’n kijk in de
wereld.
Toch wil ik gaarne bekennen dat de hulde
den kleinen baron mij niet onaangenaam
Het was zoo’n knappe, teere gedistin-
Het nieuwe zittingjaar.
Dr. Nolens wijdt aan dit onderwerp een
artikel in de N. Venlosche Courant
Dit laatste zittingjaar van de ten
einde loopende legislatieve periode zal
voor de Tweede Kamer een zeer druk
jaar zijn.
En al is de Kamer ook voortdurend
bezig geweest, toch is men geneigd te
vragen of de belangrijkste werkzaam
heden zich niet wat al te zeer in dit
jaar ophoopen, en of niet het een of
ander onafgedaan zal blijven liggen.
Ook in de wetgeving wordt meestal
hooger gemikt dan getroffen.
Bij te zorgvuldige voorbereiding loopt
men ook daar wel eens gevaar den noo-
digen spoed uit het oog te verliezen.
En wat regeeringsprograms en troon
reden betreft, zeer dikwijls blijkt dat
niet ten onrechte bij deze aan het
gezegde van de vork en het te vele
hooi gedacht wordt.
Legt men de opgave van den stand
der werkzaamheden van de Tweede Kamer
op 15 Juli 1912 voor zich, dan
moet bij ieder de vraag rijzenhoe
komt de Kamer daar door?
Men vindt in die opgave zeer belang
rijke ontwerpen waaromtrent het verslag
is uitgebracht en die derhalve rijp zijn
voor openbare behandeling.
Van andere is het voorloopig verslag
vastgesteld en werd het antwoord inge
wacht, zoo b.v. op het recht van ver-
eeniging en vergadering, de afsluiting
der Zuiderzee, wijzigingen der Hinder
wet, onrechtmatige daad, debietrecht op
tabak, inkomstenbelasting.
Van de zeer belangrijke ontwerpen:
administratieve rechtspraak, gemeentewet,
invaliditeitsverzekering, naamlooze ven
nootschap enz., die in handen eener
commissie van voorbereiding werden
gesteld, kan het verslag spoedig ver
wacht worden.
En niet minder gewichtige voorstel
len moeten nog in de afdeelingen worden
onderzocht.
Van hoeveel gewicht vele dier ont
werpen ook zijn, voor behandeling
komen in de eerste plaats in aanmerking
die ontwerpen die nauw met elkaar
verbonden zijn, n.l.de verzekerings
wetten, het tarief en de regeling der
administratieve rechtspraak.
Daarmede zal de Kamer de handen
reeds meer dan vol hebben.
Daarbij komt, dat de laatste drie
maanden van dit jaar grootendeels door
de begiooting in beslag worden ge
nomen, en dat de algemeene politieke
beschouwingen, waarschijn lijk niet minder
tijd zullen vorderen dan dit in vorige
jaren het geval was.
Ook indien er aan opzettelijk rekken
gedacht behoeft te worden, en men
zelfs een algemeene neiging tot zelf
beperking der discussies en andere
obstructie niet zou willen onderstellen,
zal met den beschikbaren tijd gewoekerd
moeten worden.
En zullen de leden, vooral de rechtsche
leden, voortdurend op hun post moeten
zijn.
En zal
worden.
al de min of meer bedekte toespelingen en
zeide Ik gun het arme ventje die vreugde.
Ja, het verheugde hem, wanneer ik kwam,
dien kleinen baron. Zoodra ik den knop
van de deur neerdrukte, hoorden wij hem
al roepen «Ach, is u het mevrouw” en
iederen dag weder was het alsof die stem
jubelde. Natuurlijk schudde ik zijn kussens
op, ik ondersteunde hem wanneer hij een
klein beetje van den wijn dronk dien mijn
man voor hem had meegebracht, en het
deed mij bepaald een eigenaardig soort ge
noegen, wanneer ik gloed zag komen in zijn
mooie, heldere oogen en zijn ademhaling
sneller en zwaarder werd. En juist toen
het wat beter ging met den kleinen baron
en de dokter gesproken had van een reis
naar het Zuiden, moest ik op reis.
Ik was zelf verbaasd hoe veel het mij
kostte afscheid te nemen van het kleine,
lage huisje. De gedachte, voor een lieven
zieke zooveel te wezen, had mij gelukkig
gemaakt het bewustzijn zooveel invloed
uit te oefenen op dien jongen man, had
mijn vrouwelijke ijdelheid gestreeld en
nu zat ik bij hem en moest ik afscheid van
hem nemen.
Hij zag er zoo onuitsprekelijk ongelukkig
uit, dat mijn man zelfs er van schrikte.,
«Maar beste jongenzei hij vriendelijk,
het hoofd omhoog als je blieft. Jij gaat
ook op reis en nog wel heel spoedig.”
«Ja, en als u dan frisch en opgesterkt
terugkeert, dan komt u dikwijls bij ons niet
waar en ik zal uw lievelingsliedjes voor u
zingen” voegde ik er bij.
Ja indien ik terug kom, zeide de jonge
man zachtjes. Dit klonk onuitsprekelijk
treurig en wanhopig.
Ik had plotseling het gevoel of ik door
een ijskoude hand werd aangegrepen,
hij in zulk
kleine baron,
weken geleden
gemaakt had
Ik deed mijn best den ouden, gekscheren-
den toon weer aan te slaan.
O, ondeugende, nietswaardige jongen, zei
ik op schoolmeesterachtigen toon, ik word
heel, heel boos als je ooit zoo iets leelijks
weer zegt Maar nu moet ik weg, anders
kom ik te laat aan den trein Kan ik nog
iets voor u doen voordat wij afscheid nemen,
een wensch van u vervullen
Toen hief de jonge baron het hoofd een
weinig op en zag mij aan, ja, het was of
hij mijn gelaatstrekken goed in zijn geheu
gen wou prenten voor tijd en eeuwigheid.
Ja, zeide hij toen met luide, vaste stem,
ik heb een wensch. Wilt u mij een kus
geven
Het was een
kamer. Mijn man
staan en keek naar
hart klopte tot in mijn keel.
Frits, riep ik met beklemde stem. Dade
lijk draaide mijn man zich om. Zijn gezicht
had een ernstige, maar vriendelijke uitdruk
king.
Ja, ja, vrouwtje, zeide bij vol liefde, met
een merkwaardige weeke en vriendelijkestem,
daar zal niets aan te doen zijn, de ziekenoppas
ster heeft haar patient al te erg verwend I
Oogen vol dankbaarheid en gloeiende van
koorts werden tot mijn man opgeslagen
toen voelde ik eensklaps twee armen om
mijn hals en heete, jonge lippen op mijn
mond.
Dat is de kus, dien ik nooit vergeten zal,
de laatste vreugde, die ik een stervende heb
mogen verschaffen. Arnh. Crt.
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Mijnheer de Redacteur.
Mag ik U vragen, wat dunkt U, is de
Gemeente Bolsward, (in dit geval ten op
zichte der gasfabriek) bevoegd of gerechtigd
om als leverancier en verhuurder op te
treden van gashaarden, gaskookplaten enz.
of zou het niet op haar weg liggen?
Ik had reeds gedacht, dat meer belang
hebbenden hierover hun mond zouden ge
roerd hebben.
UEd. antwoord gaarne afwachtend,
teeken ik, Hoogachtend,
D. VELDMAN,
Bolsward, 28 Augustus 1912,
een werkdag te
men nog niet ondernemen,
van omstandigheden staat den
eene zeer drukke periode te
van
was.
geerde jonge man, hij kon met zulk een
dweepende uitdrukking glimlachen, zoodra
ik mijn mond opendeed, zoodat ik mij zelfs
soms heel geestig begon te vinden. Hij
bracht bloemen en lekkernijen voor mij mee,
sloeg de muziek om als ik vroolijke liedjes
bij de piano zong, hij paste op mijn waaier
en fichu in de balzaal wanneer ik danste
kortom hij hield zich steeds op in mijn
nabijheid als een ridderlijke, jeugdige page,
steeds aandachtig op iederen wenk van zijn
meesteres. Ik zou wel een vrouw willen
zien die onverschillig blijft voor zulk een
vereering of neen ik wou haar liever
niet zien, want het moet een akelijk
onvrouwelijk wezen zijn.
Een half jaar duurde die vreugde. Toen
werd de kleine baron ziek, een hevige ziekte
die zich plotseling vertoonde. Het was zulk
een vochtige, ruwe herfst en hij was zoo zwak.
Er kwam een kennis van hem bij ons en
zeide
«De jonge baron ligt ziek in zijn bedje
en hij verlangt naar u. Hij heeft koorts
en klaagt over pijn op de borst. De dok
ter is bang voor longontsteking.”
Wij gingen natuurlijk dadelijk naar
toe. Daar lag hij met vochtige, schitterende
oogen in zijn «bedje”, zooals zijn vriend
had gezegd en in de primitieve omge
ving van een kleinsteedsch gemeubileerde
kamer zag hij er nog dubbel jongensachtig
en aristocratisch uit.
Hij stak mij zijn mooie blanke handen
toe en zeide met aandoenlijke innigheid
O hoe lief van u dat u gekomen is. Ik
dank u I ik dank u
Toen greep hij mijn hand en hield die
krampachtig vast even als een kind dat
bang was in donker en nu met een gevoel
van verlichting de hand van zijn moeder
beschermend in de zijne voelt I
Van dat oogenblik af aan gingen wij
iederen dag naar hem toe, naar het lage,
grijze huisje, de kleine gemeubileerde kamer,
waar de jeugdige aristocraat werkelijk als
een verwend ziek kind in bed lag.
Natuurlijk mankeerde het niet aan goede
vrienden en trouwe buren, die niet begrijpen
konden hoe mijn man zulk een ongepaste
vriendschap kon goedkeuren, ja, haar zelf
pog kon ondersteunen, Mijn man lachte om
Bolswardsche Courant,
■i'
