UIT DE WOLKEN GEVALLEN.
F
GEMENGD NIEUWS.
iï
van
was.
een vrouw
dan niet
had
zoo
f 48.—
- 54.50
- 55.—
bijeen te krijgen:
liet alles zich zoo
men
En ergens anders in België gelezen
als winkelopschrift
«Men sprekt Vlamch”
en
«Man spreekt Olands”.
riep Wolfel,
een helder
een
was sedert de laatste drie
Eenige dokters waren
had n.l. een oude vrouw, eenige
ver van het dorp O. wonende, om
en deze had bij een bezoek
de zieke dadelijk opgemerkt, dat melk
een ongehoornde witte geit haar zou
4
u - 60.—
- 54.50
Gelezen het volgende bericht onder
«Burgerlijke Stand”
«Bevallen IJ. Z., wed. 80 jaar.”
Zoo keeren de vruchtbare dagen
Sarah weder
Mooi winstje.
Een arbeider te Surhuisterveensterheide
had een koe, die niet veel melk gaf, maar
er best uitzag. Hij verkocht haar aan een
veekoopman, die ze met een winstje van
f 70 overdeed aan een slager.
Twee maal betalen.
Men zal zich herinneren het geval van
den winkelier te Zwaagwesteinde, die ten
gevolge van oneerlijkheid van een handels-
reiziger een rekening voor den tweeden keer
moest betalen, dit weigerde en zoodoende
op hooge kosten gejaagd werd.
Thans is zijn boeltje verkocht. Het bracht
slechts f 8 op, terwijl een voor hem ge
houden collecte f 10 inbracht. Daarmee
kon hij alles terugkoopen en hield nog
f2 over. Niet noodig te zeggen, dat alles
afgesproken werk was.
Bijgeloof.
Men schrijft uit de provincie Groningen
aan de N. R. Ct.
Een meisje, een 14-jarige dochter uit
groot gezin te O.,
jaren
Eenige eigenaardige vertalingen in Belgische
hotels, die hun Hollandsche gasten wenschen
te believen
voor «Plat du jour” «Dagplaat”.
«Diner en trois plats” «Middagmaal
met 3 platen”.
Gelezen in een water-bericht
Heden bereikte echter het water zulk een
hoogte, dat in de sluizen niet meer kan ge
schud worden.”
Meneer Wolfel, u moest trouwen
Het wordt hoog tijdzei de oude vrouw.
En wat geeft u aanleiding tot dezen
welgemeenden raad? vroeg Wolfel gepikeerd.
Verscheidene redenen ten eerste,
omdat het tijd wordt, ten tweede, omdat het
hoog tijd wordt, ten derde, omdat het de
hoogste tijd wordtWie weet, hoe u zich
bij dit alleen-zijn vaak moet ergeren, krijgt
waarlijk medelijden. Daar is bijvoorbeeld die
historie met hét knoopje van uw boord. U
waart letterlijk blauw in ’t gezicht van woede,
omdat het knoopsgat te klein
Zoo, en als ik nu
gehad, zou het knoopje
weerbarstig geweest zijn
Dat nu
huishoudster,
Na onweer, storm en regen.
Men schrijft uit Noord-Holland
Tot groote vreugde van land- en tuinman
en van allen, die meer of minder belang
hebben bij land- en tuinbouw, is eindelijk
het weer wat bestendiger en kalmer gewor
den. Weken aaneen stonden de werkzaam
heden stil door ruwe wind- en regenvlagen,
maar nu schijnen de buien over te zijn en
kan ieder het zoo lang uitgestelde werk ver
richten.
Nu blijkt ook, helaas hoe groot de schade
is, die regen en wind hebben aangericht;
van vele gewassen zal de opbrengst gering
zijn, van andere is de oogst zoo goed als
mislukt. Het zal menigen kleinen bouwer
moeite kosten, de vaak zoo hooge pachtsom
een paar maanden geleden
gunstig aanzien, nu heeft
de droeve zekerheid, dat dit jaar slecht,
voor velen zeer slecht zal zijn.
Welk een verschil met het vorigetoen
was alles, wat men van de bouwerij haalde,
even duur, nu zijn de prijzen buitengewoon
laag; in 1911 was de opbrengst voldoende
of zeer goed, nu loont de geringe oogst
soms ternauwernood de noodzakelijke kosten;
in het vorige jaar met zijn mooien drogen
zomer waren alle producten van uitstekende
kwaliteit, nu hebben zaden en vruchten zoo
vreeselijk geleden van regen en storm, dat
ze slechts korten tijd bewaard zullen kunnen
worden.
Dit laatste geldt voor het boerenbedrijf
daar, waar men verlangde naar droogte en
zonneschijn, om te kunnen beginnen, aan de
tweede snede van dijken en wegen. Deze te
hooien, daaraan kan niet gedacht worden
er rest den boer dus niets anders, dan het
gras in te kuilen en zorg te dragen, dat hij
het over een paar maanden aan het vee op
stal zal kunnen voederen. Op deze wijze zijn
er wel veel onkosten aan verbonden, doel;
van belang is de schade niet, en de voorraad
hooi, die in den zomer werd geoogst, was
zeer voldoende.
Door de hooge prijzen der melk, boter en
kaas en de groote hoeveelheid gras is dit
jaar voor den boer zeer goed, maar land- en
tuinman zullen het bijna allen tot de slechte
rekenen.
juist niet, antwoordde zijn
maar uw vrouw zou tot u
gezegd hebben hier, neem een andere boord,
en alles was in orde geweest. Als u een
vrouw had gehad, zou alles veel kalmer en
gemakkelijker gaan, vooral nu u op jaren komt.
Wolfel amuseerde zich. Hij riep
Maar denkt u nu, dat iemand mij nog
zal nemen Mij, met ruim 39 jaar
Nemen Malligheid zei de oude vrouw.
Ge zijt in uw beste jaren en als ge wilt,
daar is ze zette een geslepen gezicht
daar is beneden op de eerste verdieping
hier werd ze gestoord de bel van de voor
deur weerklonk. Ze ging de kamer uit, maar
kwam dadelijk weèr binnen met een ruiker
prachtige rozen en wel eenigszins verbluft
Wel, wel, waarvoor hebt gij toch
zulke mooie rozen noodig
Wolfel vertrok zijn oogen op een komieke
manier.
Kijk, beste vrouw Maier, het wordt
werkelijk tijd, hoog tijd
Nu, ik ben sprakeloos, zei de eerlijke
ziel, nu ben ik totaal sprakeloos. Neen, voor
zoo verstandig had ik u in ’t geheel niet
gehouden.
Dat vereert me zeer,
ieder mensch heeft wel eens
oogenblik.
Vrouw Maier hield nog altijd den ruiker
in de hand, ze was geheel van streek en
mompelde telkens weer wat zeg je daar nu
vanWolfel had intusschen zijn gekleede
jas aangetrokken, bekeek zich opmerkzaam
in den spiegel en borstelde zenuwachtig zijn
jaskraag. Vrouw Maier brandde van nieuws
gierigheid. Keu ik haar? Wolfel knikte.
Misschien die van beneden Wolfel knikte
weer. De oude vrouw zette een zeer
waardeerend gezicht, terwijl ze zeiGoed
succesEen mooi meisje, die juffrouw
Melanie. En mevrouw Dreher, haar tante,
is een zeer nette vrouw Ze werd steeds
nieuwsgieriger en vroeg En kent u elkaar
al lang
Wat? vroeg hij heel onschuldig en
nu kreeg hij tot antwoord Wel, juffrouw
Melanie! Wolfel draaide zich met een
ruk om. Maar wie spreekt er toch van
Melanie ik bedoel immers haar tante
Ik met mijn 39 jaar kan toch geen meisje
van 20 jaar trouwen. Zelfs als ik het wilde,
gelooft ge dan, dat ze zoo dom zou zijn
om mij ouden kerel te nemen Neen, vrouw
Maier, belachelijk wil ik mij niet maken.
In geen geval. Als haar tante mij een
blauwtje geeft, wat ik immers vooraf niet
kan weten, dan is dat toch altijd niet
belachelijk niet waar ’t Is waar, ik
zou de jongere liever hebben, maar dan zou
ik toch eerst nog weer heel lang als een
verliefd jongmensch moeten optreden en dat
ben ik totaal verleerd. Bij mevrouw Dreher
is dat niet noodig die is met haar 35 jaar
een vrouw van ervaring.
Maar hebt ge haar dan nog nooit
doen blijken, dat ge veel van haar houdt,
enz., zooals men dat gewoonlijk doet vroeg
vrouw Maier zeer verwonderd.
Geen sprake van Ik ben dikwijls bij
haar geweest, heb thee met haar gedronken
en met haar gebabbeld, maar het hof maken?
Geen zweem er van Dat kan ik niet meer.
Juffrouw Melanie was er ook altijd bij en
zoo kon ik de een toch niet goed meer
zeggen dan de ander. Daarvoor is er nog
tijd genoeg na de bruiloft
Vrouw Maier liet den ruiker bijna vallen
en riep En zoo iemand wil trouwen
Wolfel antwoordde eenigszins kribbig
Nu, we zullen immers zienZij moeten
toch wel gemerkt hebben, dat ik gaarne bij
haar ben! Welnu*dan
Met deze woorden maakte hij een einde
aan ’t gesprek en vrouw Maier zei, toen ze
de deur uitgingZoo iets is me nog nooit
overkomen Een van beide zal zeker uit de
wolken vallen
Wolfel nam
den spiegel en
den ruiker, paradeerde voor
probeerde zijn rolMevrouw
laat deze rozen een teeken zijn van de ver-
eering, welke ik reeds lang voor 'u heb
gekoesterd. Hij was tevreden. Het zou
wel gaan.
Toen hij de trap afging, werd het hem
toch wel wat bang te moede en hij wenschte
haast, dat hij zijn huishoudster maar niets
gezegd had. Hij zou gaarne omgekeerd zijn,
maar zich belachelijk maken dat ging niet.
Vrouw Maier was de beste vrouw op de
wereld, maar een tong had zeEen tong
Hij drukte op den knop der electrische
bel. De klank ging hem door merg en been.
De deur ging open en juffrouw Melanie
begroette hem met bekoorlijke verlegen heid'.
Toen ze de rozen zag bloosde ze zoo
verrukkelijk en zag er zoo verlegen uit, dat
Wolfel niet wist, wat hij zeggen zou. Hij
verslond haar met een langen blik en toen
hij nu in de gang stond, nam ze de rozen,
Rijksveldwaeht.
Dat de rijksveldwaeht in Nederland niet
alleen wordt gebruikt voor surveillance- en op
sporingsdiensten, doch ook zeer veel bijdraagt
tot verlichting van de taak der justitie, moge
blijken uit het feit, dat ongeveer 4000 pro
cessen-verbaal van verhoeren in het vorig
jaar door haar werden opgemaakt. Zeker een
respectabel getal, getuigende van den om vang
der justitieele werkzaamheid van dit corps.
Invaliditeitswet.
Het verslag van de commissie van voor
bereiding over het ontwerp-Invaliditeitswet is
verschenen. De Kamerleden hebben één maand
tijd om amendementen in te dienen op het
349 artikelen tellende ontwerp
Ontvoerd.
Te Maastricht zijn Zondagavond uit het
gesticht St. Vincentius a Paulo ontvoerd
drie meisjes, respectievelijk van 19, 16 en
14 jaar, welke aan de ouderlijke macht ont
trokken waren. De moeder, die, gescheiden
van haar echtgenoot, thans in Den Haag
verblijf houdt, schijnt van het oogenblik van
afscheid nemen gebruik gemaakt te hebben,
om de kinderen mee te trekken, waarna ze
in een gereedstaand rijtuig zijn verdwenen.
welke hij krampachtig voor zich uithieldjals
een schooljongen, die iemand moet feliciteeren,
uit de hand, bloosde nog sterker en zei
Hoe mooi, dat u me zulke heerlijke rozen
brengtEn weer keek ze hem met zoo’n
eigenaardigen blik aan, dat Wolfel geheel
van streek raakte. Hij kon haar toch
onmogelijk de rozen weer afnemen dat ging
nietHij mompelde iets, dat heelemaal niet
paste en Melanie zeiU wilt zeker met
tante spreken Het zal haar zeker pleizier
doen Met deze woorden opende ze de deur
van de salon. Wolfel trad binnen. Mevrouw
Dreher, een knappe dame, kwam hem
vriendelijk tegemoet: Ah, meneer Wolfel!
U komt juist op tijd voor de thee. Wolfel
kuste haar de hand.
Melanie riepKijk eens tante, wat
prachtige rozen meneer Wolfel mij meegebracht
heeft
Toen ging ze weg en liet Wolfel met haar
tante alleen. Zonderling, mevrouw Dreher
zette plotseling een eenigszins koel gezicht
en Wolfel zat op zijn stoel met heel
gemengde gevoelens. Het liefst had hij over
het weer gesproken, maar de man in hem
riepniet op den loop gaan En zoo nam
hij dan een aanloopje en begonU weet
wel, of vermoedt het tenminste, dat ik hier
heden om een zeer bijzondere reden verschijn.
Mevrouw Dreher knikte zonder een spier
van haar gelaat te vertrekken.
Zeker weet ik hetIk heb het immers
zien aankomen! Er viel Wolfel een steen
van ’t hart. Ze had het zien aankomen, ze
had hem niet teruggestooten, dus had ze
hem goedgekeurd. Mevrouw Dreher liet hem
echter niet veel tijd tot nadenken en ze
vervolgde
Mag ik volkomen openhartig zijn?
Goed Ge staat op het punt een zeer on
verstandige daad te doen. Neem het mij niet
kwalijk het is de meening van een vrouw,
die levenservaring heeft opgedaan.
Wolfel was als versteend. Hij voelde een
ijzige koude door zijn heele lichaam gaan.
Zulk een douche had hij niet verwacht.
Mevrouw Dreher vervolgde haar toespraak
ge wilt trouwen De kleinste helft van de
mannen kent de beteekenis van dit woord
in zijn ganschen omvang. En als ze die
kennen dan is het meestal te laat. De
menschen zouden gelukkiger zijn, wanneer
er minder ongelukkige huwelijken waren.
Dat komt uitmerkte Wolfel op, die
in zijn neerslachtigheid eigenlijk niet wist
wat hij zeggen moest.
‘Nauwelijks ontmoet gij mannen, zoo'n
jong ding op uw pad, of, bom, ze willen
trouwen. Ja, als ze nu tenminste nog er
varing in de huishouding hadden, zooals bij
een vrouw op rijper leeftijd! Mevrouw glim
lachte met veel zelfvoldoening. Maar zóó
dat is akelig. Geloof mij, ik heb het door
gemaakt. Ik met mijn overleden man.
Altijd verschil van meening. De rekeningen
waren hem te hoog, het leven te duur, dit
paste niet en dat paste niet. Bij elke
modistenrekening viel hij haast in onmacht.
En ik ben volstrekt niet veeleischend. In
tegendeel
Zeker, integendeelzei Wolfel. Wees
echter verzekerd, dat ik nooit een woord
over buitensporigheden zeggen zal
Uw inkomsten zijn volkomen voldoende,
dat weet ik, zei mevrouw Dreher, maar
toch
En vergeet mijn innige toegenegenheid
nietviel Wolfel haar in de rede, zeer ver
blijd over de openhartigheid van zijn can
didate.
Och mijnheer Wolfel, wanneer is
iemand zeker van zijn genegenheid? Het
huwelijk is immers een proef, die men
slecht kan afraden.
Buiten de kamer rinkelde iemand met het
servies, Wolfel verzamelde al zijn moed, viel
voor mevrouw Dreher op de knieën en zei
Hoe het ook zij, ik probeer hetWie
waagt, die wintBij deze woorden keek hij
haar zoo trouwhartig in de oogen, dat ze
berustend vriendelijk glimlachte en hem de
hand, welke hij hartstochtelijk kuste, niet
onttrok.
Nu, als ’t dan zijn moet ga je
gangHoeraschreeuwde Wolfel, mag
ik En daar ze niet «neen” zei, drukte hij
haar een kus op den mond. Op dit oogen
blik kwam Melanie binnen, overzag den
toestand, vloog op haar tante toe en om
armde haar.
Mevrouw Dreher was ontroerd en zei
Zoo, geef elkaar een kus en weest gelukkig
met elkaarMeneer Wolfel, dit zeg ik u
thans reeds, ik zal een goede schoonmoeder
voor u zijn.
Wolfel zette een onbeschrijfelijk gezicht.
Melanie stond met schitterende oogen tegen
over hem, bereid om in zijn armen te vliegen.
Hij stameldeMaar, Melanie, bemin je me
dan werkelijk
Dadelijk daarop lag ze aan zijn borst en
stelde hem op dit punt gerust. Mevrouw
Dreher echter scheen zich plotseling bewust
te worden, dat ze een domheid had begaan.
Toen Melanie de kamer uitging om de
thee te halen, trad ze op Wolfel toe en keek
hem doordringend aan. Meneer Wolfel,
beken het maar, ik ben verschrikkelijk dom
geweestMaar, niet waar, discretie is eere-
zaak Met een zucht verliet ze het vertrek.
Toen Wolfel des avonds zijn huishoud
ster alles vertelde, eindigde hij met de
woordenZie je, die uit de wolken viel
ben ik I
Vrouw Maier lachte slim. Nu, erg bezeerd
hebt ge u daarbij niet
Stoomdruk Firma B. Cuperus Ai., Bolsward,
ongesteld.
reeds geraadpleegd, zelfs uit een naburig
dorp, terwijl mede een geneesheer uit een
van de Duitsche grensplaatsen om raad was
gevraagd.
Niets echter hielp, zelfs de vele huismid
delen, waartoe de ouders hun toevlucht
namen, hadden weinig verandering in de
ziekte van het meisje gebracht.
Toen men eenige maanden geleden plot
seling beterschap meende te bespeuren de
patiënte kreeg meer eetlust en begon zich
en dan in de buitenlucht te ver-
MARKTBERICHT VAN BOTER.
In aansluiting met het vorige overzicht,
waarin wij een betere stemming in uitzicht
stelden, kunnen wij thans mededeelen, dat
die nu inderdaad is gekomen. Zoowel voor
het Binnen- als Buitenland was de handel
de afgeloopen week vlug en de prijzen waren
over de geheele linie monteerende.
Het voortdurend ongunstige weder, waar
door de productie belangrijk is ingekrompen,
speelde daarbij een groote rol.
Voor de grootste Binnenlandsche con-
sumtiemarkten bedroeg de prijsverhooging 1
a 2 gulden en voor de exportmarkten 2 a 3
gulden per 40 K.G.
Delft f 54.a f 61.
Leiden - 53.
Zwolle - 50.
Kampen - 52.- 55.
De Buitenlandsche handel was zeer opge
wekt en vooral Duitschland trad weder als
kooper op. De prijzen stegen daardoor op
de Brabantsche markten f 2,50 en op de
Eriesche eveneens.
Van belang was evenwel het feit, dat de
handel in tegenstelling met vorige weken veel
opgewekter verliep.
De Deensche- en Engelsche prijzen bleven
onveranderd.
Veel afwijkende soorten werden aangevoerd,
hetgeen zeer zeker is toe te schrijven aan
de veranderde productievoorwaarden, omdat
veel vee reeds gestald wordt en men nu allerlei
soort bij voeder geeft, dat wegens de ongun
stige weersgesteldheid slecht van qualiteit
is. Men denke slechts aan veel te velde
staand graan, dat geen waarde meer heeft
dan alleen als veevoeder en dan den dieren
half verrot moet worden voorgelegd.
Voor de volgende week wordt een vlugge
handel verwacht.
Sneek, boerenboter
fabrieksboter
Leeuwarden
zoo nu
toonen.
Wat er dan wel was gebeurd
Niets anders, dan dat de melk, die door
de patiënte nu werd gebruikt, werd ge
molken uit een witte geit... zonder hoornen.
Men
uren ver van
raad verzocht
aan
van
doen opknappen.
Doodslag.
In een café aan de Nieuwsteeg te Rotter
dam kregen in den nacht van Zaterdag op
Zondag een' slager en een los werkman ge
schil over ’n meisje. Beiden verlieten al twis
tende het café om op de straat het pleit te
beslechten. Daar werden zij handgemeen en
in het gevecht dat volgde, bracht de slager
zijn tegenstander een messteek in de rech
terborst toe. De met kracht toegebrachte
steek deed den werkman in elkander zakken.
Burgers droegen hem naar het ziekenhuis.
Na den slager als dader te hebben genoemd,
raakte hij daar buiten kennis en overleed
spoedig daarna.
De slager, die inmiddels de vlucht had
genomen, werd door politieagenten in de
Lijnbaanstraat aangehoudtn en overgebraebt
naar het bureau in de Pauwensteeg, waar
hij voorloopig werd opgesloten. Het mes,
waarmede hij den doodelijken steek heeft
toegebracht en dat hij op zijn vlucht had
weggeworpen, is door een politieagent ge
vonden. Hij is naar het huis van bewaring
overgebracht. N. R. Cl.
Prof. Nathorst, de poolonderzoeker,
heeft uit Tromsö een telegram ontvangen,
waarin bericht werd, dat de walvischvaarder
«Bèta” een boei heeft gevonden, gemerkt
met het nummer 10, welke door den ballon-
reiziger André moet zijn uitgeworpen. De
boei bevatte echter geen bericht en geeft
dus evenmin eenige opheldering over het
tijdstip waarop de expeditie, bestaande uit
André en zijn twee metgezellen Strindberg
en Frankel, is verongelukt, als de boei, die
kort na de opstijging in 1897 is aangetroffen
en tot dusver het laatste overblijfsel was,
van de expeditie afkomstig.
In het museum te Nancy heeft iemand
met een sigaar twee brandvlekken gemaakt
op een schilderij van Emile Friand, voor
stellende een idylle op een brugje. De dader
heeft juist de gezichteq der beide voorgestelde
personen voor zijn vandalenwerk uitgekozen.
De «Onder de Streep” schrijver van
het Algem. Handelsblad schrijft
Nog eens uit een weerbericht
Op de Schotsche Hooglanden wint de zon
neschijn het van de bevolking.
Dat die bevolking zoo gehecht is aan
regen