UIT DE WOLKEN GEVALLEN. F GEMENGD NIEUWS. iï van was. een vrouw dan niet had zoo f 48.— - 54.50 - 55.— bijeen te krijgen: liet alles zich zoo men En ergens anders in België gelezen als winkelopschrift «Men sprekt Vlamch” en «Man spreekt Olands”. riep Wolfel, een helder een was sedert de laatste drie Eenige dokters waren had n.l. een oude vrouw, eenige ver van het dorp O. wonende, om en deze had bij een bezoek de zieke dadelijk opgemerkt, dat melk een ongehoornde witte geit haar zou 4 u - 60.— - 54.50 Gelezen het volgende bericht onder «Burgerlijke Stand” «Bevallen IJ. Z., wed. 80 jaar.” Zoo keeren de vruchtbare dagen Sarah weder Mooi winstje. Een arbeider te Surhuisterveensterheide had een koe, die niet veel melk gaf, maar er best uitzag. Hij verkocht haar aan een veekoopman, die ze met een winstje van f 70 overdeed aan een slager. Twee maal betalen. Men zal zich herinneren het geval van den winkelier te Zwaagwesteinde, die ten gevolge van oneerlijkheid van een handels- reiziger een rekening voor den tweeden keer moest betalen, dit weigerde en zoodoende op hooge kosten gejaagd werd. Thans is zijn boeltje verkocht. Het bracht slechts f 8 op, terwijl een voor hem ge houden collecte f 10 inbracht. Daarmee kon hij alles terugkoopen en hield nog f2 over. Niet noodig te zeggen, dat alles afgesproken werk was. Bijgeloof. Men schrijft uit de provincie Groningen aan de N. R. Ct. Een meisje, een 14-jarige dochter uit groot gezin te O., jaren Eenige eigenaardige vertalingen in Belgische hotels, die hun Hollandsche gasten wenschen te believen voor «Plat du jour” «Dagplaat”. «Diner en trois plats” «Middagmaal met 3 platen”. Gelezen in een water-bericht Heden bereikte echter het water zulk een hoogte, dat in de sluizen niet meer kan ge schud worden.” Meneer Wolfel, u moest trouwen Het wordt hoog tijdzei de oude vrouw. En wat geeft u aanleiding tot dezen welgemeenden raad? vroeg Wolfel gepikeerd. Verscheidene redenen ten eerste, omdat het tijd wordt, ten tweede, omdat het hoog tijd wordt, ten derde, omdat het de hoogste tijd wordtWie weet, hoe u zich bij dit alleen-zijn vaak moet ergeren, krijgt waarlijk medelijden. Daar is bijvoorbeeld die historie met hét knoopje van uw boord. U waart letterlijk blauw in ’t gezicht van woede, omdat het knoopsgat te klein Zoo, en als ik nu gehad, zou het knoopje weerbarstig geweest zijn Dat nu huishoudster, Na onweer, storm en regen. Men schrijft uit Noord-Holland Tot groote vreugde van land- en tuinman en van allen, die meer of minder belang hebben bij land- en tuinbouw, is eindelijk het weer wat bestendiger en kalmer gewor den. Weken aaneen stonden de werkzaam heden stil door ruwe wind- en regenvlagen, maar nu schijnen de buien over te zijn en kan ieder het zoo lang uitgestelde werk ver richten. Nu blijkt ook, helaas hoe groot de schade is, die regen en wind hebben aangericht; van vele gewassen zal de opbrengst gering zijn, van andere is de oogst zoo goed als mislukt. Het zal menigen kleinen bouwer moeite kosten, de vaak zoo hooge pachtsom een paar maanden geleden gunstig aanzien, nu heeft de droeve zekerheid, dat dit jaar slecht, voor velen zeer slecht zal zijn. Welk een verschil met het vorigetoen was alles, wat men van de bouwerij haalde, even duur, nu zijn de prijzen buitengewoon laag; in 1911 was de opbrengst voldoende of zeer goed, nu loont de geringe oogst soms ternauwernood de noodzakelijke kosten; in het vorige jaar met zijn mooien drogen zomer waren alle producten van uitstekende kwaliteit, nu hebben zaden en vruchten zoo vreeselijk geleden van regen en storm, dat ze slechts korten tijd bewaard zullen kunnen worden. Dit laatste geldt voor het boerenbedrijf daar, waar men verlangde naar droogte en zonneschijn, om te kunnen beginnen, aan de tweede snede van dijken en wegen. Deze te hooien, daaraan kan niet gedacht worden er rest den boer dus niets anders, dan het gras in te kuilen en zorg te dragen, dat hij het over een paar maanden aan het vee op stal zal kunnen voederen. Op deze wijze zijn er wel veel onkosten aan verbonden, doel; van belang is de schade niet, en de voorraad hooi, die in den zomer werd geoogst, was zeer voldoende. Door de hooge prijzen der melk, boter en kaas en de groote hoeveelheid gras is dit jaar voor den boer zeer goed, maar land- en tuinman zullen het bijna allen tot de slechte rekenen. juist niet, antwoordde zijn maar uw vrouw zou tot u gezegd hebben hier, neem een andere boord, en alles was in orde geweest. Als u een vrouw had gehad, zou alles veel kalmer en gemakkelijker gaan, vooral nu u op jaren komt. Wolfel amuseerde zich. Hij riep Maar denkt u nu, dat iemand mij nog zal nemen Mij, met ruim 39 jaar Nemen Malligheid zei de oude vrouw. Ge zijt in uw beste jaren en als ge wilt, daar is ze zette een geslepen gezicht daar is beneden op de eerste verdieping hier werd ze gestoord de bel van de voor deur weerklonk. Ze ging de kamer uit, maar kwam dadelijk weèr binnen met een ruiker prachtige rozen en wel eenigszins verbluft Wel, wel, waarvoor hebt gij toch zulke mooie rozen noodig Wolfel vertrok zijn oogen op een komieke manier. Kijk, beste vrouw Maier, het wordt werkelijk tijd, hoog tijd Nu, ik ben sprakeloos, zei de eerlijke ziel, nu ben ik totaal sprakeloos. Neen, voor zoo verstandig had ik u in ’t geheel niet gehouden. Dat vereert me zeer, ieder mensch heeft wel eens oogenblik. Vrouw Maier hield nog altijd den ruiker in de hand, ze was geheel van streek en mompelde telkens weer wat zeg je daar nu vanWolfel had intusschen zijn gekleede jas aangetrokken, bekeek zich opmerkzaam in den spiegel en borstelde zenuwachtig zijn jaskraag. Vrouw Maier brandde van nieuws gierigheid. Keu ik haar? Wolfel knikte. Misschien die van beneden Wolfel knikte weer. De oude vrouw zette een zeer waardeerend gezicht, terwijl ze zeiGoed succesEen mooi meisje, die juffrouw Melanie. En mevrouw Dreher, haar tante, is een zeer nette vrouw Ze werd steeds nieuwsgieriger en vroeg En kent u elkaar al lang Wat? vroeg hij heel onschuldig en nu kreeg hij tot antwoord Wel, juffrouw Melanie! Wolfel draaide zich met een ruk om. Maar wie spreekt er toch van Melanie ik bedoel immers haar tante Ik met mijn 39 jaar kan toch geen meisje van 20 jaar trouwen. Zelfs als ik het wilde, gelooft ge dan, dat ze zoo dom zou zijn om mij ouden kerel te nemen Neen, vrouw Maier, belachelijk wil ik mij niet maken. In geen geval. Als haar tante mij een blauwtje geeft, wat ik immers vooraf niet kan weten, dan is dat toch altijd niet belachelijk niet waar ’t Is waar, ik zou de jongere liever hebben, maar dan zou ik toch eerst nog weer heel lang als een verliefd jongmensch moeten optreden en dat ben ik totaal verleerd. Bij mevrouw Dreher is dat niet noodig die is met haar 35 jaar een vrouw van ervaring. Maar hebt ge haar dan nog nooit doen blijken, dat ge veel van haar houdt, enz., zooals men dat gewoonlijk doet vroeg vrouw Maier zeer verwonderd. Geen sprake van Ik ben dikwijls bij haar geweest, heb thee met haar gedronken en met haar gebabbeld, maar het hof maken? Geen zweem er van Dat kan ik niet meer. Juffrouw Melanie was er ook altijd bij en zoo kon ik de een toch niet goed meer zeggen dan de ander. Daarvoor is er nog tijd genoeg na de bruiloft Vrouw Maier liet den ruiker bijna vallen en riep En zoo iemand wil trouwen Wolfel antwoordde eenigszins kribbig Nu, we zullen immers zienZij moeten toch wel gemerkt hebben, dat ik gaarne bij haar ben! Welnu*dan Met deze woorden maakte hij een einde aan ’t gesprek en vrouw Maier zei, toen ze de deur uitgingZoo iets is me nog nooit overkomen Een van beide zal zeker uit de wolken vallen Wolfel nam den spiegel en den ruiker, paradeerde voor probeerde zijn rolMevrouw laat deze rozen een teeken zijn van de ver- eering, welke ik reeds lang voor 'u heb gekoesterd. Hij was tevreden. Het zou wel gaan. Toen hij de trap afging, werd het hem toch wel wat bang te moede en hij wenschte haast, dat hij zijn huishoudster maar niets gezegd had. Hij zou gaarne omgekeerd zijn, maar zich belachelijk maken dat ging niet. Vrouw Maier was de beste vrouw op de wereld, maar een tong had zeEen tong Hij drukte op den knop der electrische bel. De klank ging hem door merg en been. De deur ging open en juffrouw Melanie begroette hem met bekoorlijke verlegen heid'. Toen ze de rozen zag bloosde ze zoo verrukkelijk en zag er zoo verlegen uit, dat Wolfel niet wist, wat hij zeggen zou. Hij verslond haar met een langen blik en toen hij nu in de gang stond, nam ze de rozen, Rijksveldwaeht. Dat de rijksveldwaeht in Nederland niet alleen wordt gebruikt voor surveillance- en op sporingsdiensten, doch ook zeer veel bijdraagt tot verlichting van de taak der justitie, moge blijken uit het feit, dat ongeveer 4000 pro cessen-verbaal van verhoeren in het vorig jaar door haar werden opgemaakt. Zeker een respectabel getal, getuigende van den om vang der justitieele werkzaamheid van dit corps. Invaliditeitswet. Het verslag van de commissie van voor bereiding over het ontwerp-Invaliditeitswet is verschenen. De Kamerleden hebben één maand tijd om amendementen in te dienen op het 349 artikelen tellende ontwerp Ontvoerd. Te Maastricht zijn Zondagavond uit het gesticht St. Vincentius a Paulo ontvoerd drie meisjes, respectievelijk van 19, 16 en 14 jaar, welke aan de ouderlijke macht ont trokken waren. De moeder, die, gescheiden van haar echtgenoot, thans in Den Haag verblijf houdt, schijnt van het oogenblik van afscheid nemen gebruik gemaakt te hebben, om de kinderen mee te trekken, waarna ze in een gereedstaand rijtuig zijn verdwenen. welke hij krampachtig voor zich uithieldjals een schooljongen, die iemand moet feliciteeren, uit de hand, bloosde nog sterker en zei Hoe mooi, dat u me zulke heerlijke rozen brengtEn weer keek ze hem met zoo’n eigenaardigen blik aan, dat Wolfel geheel van streek raakte. Hij kon haar toch onmogelijk de rozen weer afnemen dat ging nietHij mompelde iets, dat heelemaal niet paste en Melanie zeiU wilt zeker met tante spreken Het zal haar zeker pleizier doen Met deze woorden opende ze de deur van de salon. Wolfel trad binnen. Mevrouw Dreher, een knappe dame, kwam hem vriendelijk tegemoet: Ah, meneer Wolfel! U komt juist op tijd voor de thee. Wolfel kuste haar de hand. Melanie riepKijk eens tante, wat prachtige rozen meneer Wolfel mij meegebracht heeft Toen ging ze weg en liet Wolfel met haar tante alleen. Zonderling, mevrouw Dreher zette plotseling een eenigszins koel gezicht en Wolfel zat op zijn stoel met heel gemengde gevoelens. Het liefst had hij over het weer gesproken, maar de man in hem riepniet op den loop gaan En zoo nam hij dan een aanloopje en begonU weet wel, of vermoedt het tenminste, dat ik hier heden om een zeer bijzondere reden verschijn. Mevrouw Dreher knikte zonder een spier van haar gelaat te vertrekken. Zeker weet ik hetIk heb het immers zien aankomen! Er viel Wolfel een steen van ’t hart. Ze had het zien aankomen, ze had hem niet teruggestooten, dus had ze hem goedgekeurd. Mevrouw Dreher liet hem echter niet veel tijd tot nadenken en ze vervolgde Mag ik volkomen openhartig zijn? Goed Ge staat op het punt een zeer on verstandige daad te doen. Neem het mij niet kwalijk het is de meening van een vrouw, die levenservaring heeft opgedaan. Wolfel was als versteend. Hij voelde een ijzige koude door zijn heele lichaam gaan. Zulk een douche had hij niet verwacht. Mevrouw Dreher vervolgde haar toespraak ge wilt trouwen De kleinste helft van de mannen kent de beteekenis van dit woord in zijn ganschen omvang. En als ze die kennen dan is het meestal te laat. De menschen zouden gelukkiger zijn, wanneer er minder ongelukkige huwelijken waren. Dat komt uitmerkte Wolfel op, die in zijn neerslachtigheid eigenlijk niet wist wat hij zeggen moest. ‘Nauwelijks ontmoet gij mannen, zoo'n jong ding op uw pad, of, bom, ze willen trouwen. Ja, als ze nu tenminste nog er varing in de huishouding hadden, zooals bij een vrouw op rijper leeftijd! Mevrouw glim lachte met veel zelfvoldoening. Maar zóó dat is akelig. Geloof mij, ik heb het door gemaakt. Ik met mijn overleden man. Altijd verschil van meening. De rekeningen waren hem te hoog, het leven te duur, dit paste niet en dat paste niet. Bij elke modistenrekening viel hij haast in onmacht. En ik ben volstrekt niet veeleischend. In tegendeel Zeker, integendeelzei Wolfel. Wees echter verzekerd, dat ik nooit een woord over buitensporigheden zeggen zal Uw inkomsten zijn volkomen voldoende, dat weet ik, zei mevrouw Dreher, maar toch En vergeet mijn innige toegenegenheid nietviel Wolfel haar in de rede, zeer ver blijd over de openhartigheid van zijn can didate. Och mijnheer Wolfel, wanneer is iemand zeker van zijn genegenheid? Het huwelijk is immers een proef, die men slecht kan afraden. Buiten de kamer rinkelde iemand met het servies, Wolfel verzamelde al zijn moed, viel voor mevrouw Dreher op de knieën en zei Hoe het ook zij, ik probeer hetWie waagt, die wintBij deze woorden keek hij haar zoo trouwhartig in de oogen, dat ze berustend vriendelijk glimlachte en hem de hand, welke hij hartstochtelijk kuste, niet onttrok. Nu, als ’t dan zijn moet ga je gangHoeraschreeuwde Wolfel, mag ik En daar ze niet «neen” zei, drukte hij haar een kus op den mond. Op dit oogen blik kwam Melanie binnen, overzag den toestand, vloog op haar tante toe en om armde haar. Mevrouw Dreher was ontroerd en zei Zoo, geef elkaar een kus en weest gelukkig met elkaarMeneer Wolfel, dit zeg ik u thans reeds, ik zal een goede schoonmoeder voor u zijn. Wolfel zette een onbeschrijfelijk gezicht. Melanie stond met schitterende oogen tegen over hem, bereid om in zijn armen te vliegen. Hij stameldeMaar, Melanie, bemin je me dan werkelijk Dadelijk daarop lag ze aan zijn borst en stelde hem op dit punt gerust. Mevrouw Dreher echter scheen zich plotseling bewust te worden, dat ze een domheid had begaan. Toen Melanie de kamer uitging om de thee te halen, trad ze op Wolfel toe en keek hem doordringend aan. Meneer Wolfel, beken het maar, ik ben verschrikkelijk dom geweestMaar, niet waar, discretie is eere- zaak Met een zucht verliet ze het vertrek. Toen Wolfel des avonds zijn huishoud ster alles vertelde, eindigde hij met de woordenZie je, die uit de wolken viel ben ik I Vrouw Maier lachte slim. Nu, erg bezeerd hebt ge u daarbij niet Stoomdruk Firma B. Cuperus Ai., Bolsward, ongesteld. reeds geraadpleegd, zelfs uit een naburig dorp, terwijl mede een geneesheer uit een van de Duitsche grensplaatsen om raad was gevraagd. Niets echter hielp, zelfs de vele huismid delen, waartoe de ouders hun toevlucht namen, hadden weinig verandering in de ziekte van het meisje gebracht. Toen men eenige maanden geleden plot seling beterschap meende te bespeuren de patiënte kreeg meer eetlust en begon zich en dan in de buitenlucht te ver- MARKTBERICHT VAN BOTER. In aansluiting met het vorige overzicht, waarin wij een betere stemming in uitzicht stelden, kunnen wij thans mededeelen, dat die nu inderdaad is gekomen. Zoowel voor het Binnen- als Buitenland was de handel de afgeloopen week vlug en de prijzen waren over de geheele linie monteerende. Het voortdurend ongunstige weder, waar door de productie belangrijk is ingekrompen, speelde daarbij een groote rol. Voor de grootste Binnenlandsche con- sumtiemarkten bedroeg de prijsverhooging 1 a 2 gulden en voor de exportmarkten 2 a 3 gulden per 40 K.G. Delft f 54.a f 61. Leiden - 53. Zwolle - 50. Kampen - 52.- 55. De Buitenlandsche handel was zeer opge wekt en vooral Duitschland trad weder als kooper op. De prijzen stegen daardoor op de Brabantsche markten f 2,50 en op de Eriesche eveneens. Van belang was evenwel het feit, dat de handel in tegenstelling met vorige weken veel opgewekter verliep. De Deensche- en Engelsche prijzen bleven onveranderd. Veel afwijkende soorten werden aangevoerd, hetgeen zeer zeker is toe te schrijven aan de veranderde productievoorwaarden, omdat veel vee reeds gestald wordt en men nu allerlei soort bij voeder geeft, dat wegens de ongun stige weersgesteldheid slecht van qualiteit is. Men denke slechts aan veel te velde staand graan, dat geen waarde meer heeft dan alleen als veevoeder en dan den dieren half verrot moet worden voorgelegd. Voor de volgende week wordt een vlugge handel verwacht. Sneek, boerenboter fabrieksboter Leeuwarden zoo nu toonen. Wat er dan wel was gebeurd Niets anders, dan dat de melk, die door de patiënte nu werd gebruikt, werd ge molken uit een witte geit... zonder hoornen. Men uren ver van raad verzocht aan van doen opknappen. Doodslag. In een café aan de Nieuwsteeg te Rotter dam kregen in den nacht van Zaterdag op Zondag een' slager en een los werkman ge schil over ’n meisje. Beiden verlieten al twis tende het café om op de straat het pleit te beslechten. Daar werden zij handgemeen en in het gevecht dat volgde, bracht de slager zijn tegenstander een messteek in de rech terborst toe. De met kracht toegebrachte steek deed den werkman in elkander zakken. Burgers droegen hem naar het ziekenhuis. Na den slager als dader te hebben genoemd, raakte hij daar buiten kennis en overleed spoedig daarna. De slager, die inmiddels de vlucht had genomen, werd door politieagenten in de Lijnbaanstraat aangehoudtn en overgebraebt naar het bureau in de Pauwensteeg, waar hij voorloopig werd opgesloten. Het mes, waarmede hij den doodelijken steek heeft toegebracht en dat hij op zijn vlucht had weggeworpen, is door een politieagent ge vonden. Hij is naar het huis van bewaring overgebracht. N. R. Cl. Prof. Nathorst, de poolonderzoeker, heeft uit Tromsö een telegram ontvangen, waarin bericht werd, dat de walvischvaarder «Bèta” een boei heeft gevonden, gemerkt met het nummer 10, welke door den ballon- reiziger André moet zijn uitgeworpen. De boei bevatte echter geen bericht en geeft dus evenmin eenige opheldering over het tijdstip waarop de expeditie, bestaande uit André en zijn twee metgezellen Strindberg en Frankel, is verongelukt, als de boei, die kort na de opstijging in 1897 is aangetroffen en tot dusver het laatste overblijfsel was, van de expeditie afkomstig. In het museum te Nancy heeft iemand met een sigaar twee brandvlekken gemaakt op een schilderij van Emile Friand, voor stellende een idylle op een brugje. De dader heeft juist de gezichteq der beide voorgestelde personen voor zijn vandalenwerk uitgekozen. De «Onder de Streep” schrijver van het Algem. Handelsblad schrijft Nog eens uit een weerbericht Op de Schotsche Hooglanden wint de zon neschijn het van de bevolking. Dat die bevolking zoo gehecht is aan regen

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1912 | | pagina 4