Bijvoegsel van de „Bolswardsche Courant” van I December 1912. No. 97.
Tweede Blad.
Zeer geschikt St. Nicolaas-Cadeau
JAC. KRAMERS INDUSTRIE
Snorkstraat D 232.
Pfaff- of
Wertheimnaaimachine.
J. de Haan, Dijkstraat.
Sigaren-Magazijn van K. FALKENA Bz.
tegenover ’t Stadhuis, Bolsward.
Wed. H. ALBADA JELGERSMA,
Zooeven ontvangen een rijke keuze Sigaren,
in de prijzen van 4, 6, 8, 10, 12 en 15 ets. per stuk, alles zeer keurig verpakt in
kistjes van 25 en 50 stukseveneens ASSORTIMENTSKISTEN in de prijzen van
f 1.25 tot f 15,per kist.
Op een gevaarlijk' pad.
voor Uurwerken, Goud en Zilver.
bericht dat z(j voor de St. Nicolaas heeft ontvangen:
Keurige collectie Sigaretten in gewone en luxe verpakking,
in doozen van 10, 20, 50 en 100 stuks.
BARNSTEEN SIGARENPIJPJES en SIGARETTENPIJPJES vele soorten.
r
GEMENGD NIEUWS.
Men lette op het adres
Verkrijgbaar bij
Op mijne bekende lage prijzen wordt vanaf 30 No
vember tot en met 5 December 15 pCt. korting
gegeven op de Goederen bij mij gekocht. Een ieder
profiteere van deze gelegenheid voor de a.s. St. Nicolaas.
Appelmarkt, BOLSWARD,
SIGARENAANSTEKERS (Merk R. K.)
1 jaar garantie.
Zeer geschikte Cadeaux voor St. Nicolaas
BELEEFD AANBEVELEND.
IS EEN
'J
25
een
Beleefd aanbevelend.
weinig
meer
SS
5=5
03
Cm
CD
J=
c_a
GO
03
03
S3
03
CD
O
B
CD
GO
Gehoord
vrijhandel
Ik ben voor
natuurlijk ook
vrouw en
alles wat bescherming is,
voor bescherming van de
daarom tegen den vrijhandel.
niet de overhand, doch ze
krijgen ook.
En minister Talma’s bureaucratische wet
ten zullen zoo’n massa arbeid brengen op
de postkantoren, dat de bureaucratie er den
veel geroemden handelsgeest zou beklemmen.
Eene mooie collectie DOOZEN GEVULD MET CHOCOLA, BORST
PLAAT, MARSEPEIN en VRUCHTEN, CHOCOLATABLETTEN, CHO
COLALETTERS, BORSTPLAATFIGUREN en nog vele andere zeer
geschikte artikelen, als: potjes PALING, ROLMOPS en GEMARLON-
NEERDE HARING, vaatjes ANSJOVIS, blikken ZALM, KREEFT en
SARDINES, potjes GEMBER, groote en kleine bussen HAGA’S DRABBEL-
KOEKEN enz.
Bestellingen worden op verzoek gaarne aan huis bezorgd.
Vriendelijk aanbevelend,
gewoonte om
Mevr. Heemskerk op het tooneel.
De Haagsche kroniekschrijver van de Prov.
Gron. Ct. kondigt aan, dat zijn lezers binnen
kort het buitenkansje kunnen genieten, de
echtgenoote van minister Heemskerk op de
planken te zien verschijnen. Mevrouw Heems
kerk, van oorsprong een adelijke Poolsche
dame, is een vrouw van hooge geestelijke
ontwikkeling, dwepend met toonkunst zoowel
als tooneel. Van dit laatste heeft zij reeds
enkele malen getuigenis afgelegd door in intie-
men kring als tooneelspeelster op te treden,
doch thans zal dit te Groningen in het
openbaar geschieden. Ten bate van den arbeid
van „het Roode Kruis” op het Balkanscbier-
eiland zal den 7den December aldaar een
opvoering plaats hebben van Sudermann’s
drama „Das Glück im Winkel” en de voor
naamste vrouwelijke rol zal daarin vervuld
worden door mevrouw Heemskerk. Op 9
December zal te Amsterdam een herhaling
der opvoering plaats hebben, in den Stads
schouwburg ten bate van de Boddaert-tehuizen
voor schoolgaande kinderen, terwijl, al< de
voorstelling succes heeft, het drama den 12den
Dec. nogmaals zal worden gegeven. Ik prijs
(schrijft de chroniquer) natuurlijk ten zeerste
het goede streven van mevrouw Heemskerk
en wensch haar stampvolle zalen toe maar
wanneer ik anti-revolutionair ware, geloof ik
toch, dat ik een ietwat bedenkelijk gezicht
zou zetten over deze libertijnsche gedragingen
van de echtgenoote van mijn minister, voor
wien het tooneel tot het zondige der wereld
moet behooren.
De krakende coalitie.
Volgens de Goesche Ct. is de met den dag
grooter wordende verwarring in de coalitie
oorzaak, dat de heer de Savornin Lohman
zich opnieuw in het district Goes beschik
baar zal stellen.
Indien hij bedankte, zou er in het district
een strijd ontbranden tusschen de kerkdijken.
Tal van leden der Ned. Herv. Kerk zijn niet
te vinden voor een anti-rev. candidaat.
Een mooie bestelling.
De automobiel- en motoren-firma Benz
Cie., die ook te Amsterdam een kantoor
heeft, ontving een telegrafische bestelling van
de Russische regeering voor 100 lastwagens,
ten dienste van het leger, voor onmiddellijke
levering.
aan een fabriek te Apeldoorn, waar belang
rijke werkzaamheden voor het hof werden
uitgevoerd.
Na aldaar in verschillende werkplaatsen
en dienstvertrekken te zijn rondgeleid, gaf
de Prins het voornemen te kennen ook de...
spoelzaal te bezichtigen.
Op dat bezoek was bij den rondgang
natuurlijk niet gerekend en, om nu den
kortsten weg te nemen, wilde de fabrikant
gebruik maken van een deur in zijn kantoor,
waarvan de sleutel echter zoek bleek.
In allerijl werd toen een bos sleutels op
gezocht, waaraan zich het verloren schaap
moest bevinden en terwijl de Prins geduldig
wachtte, probeerde de fabrikant den eenen
sleutel voor, den anderen na, doch zonder
resultaat.
Inmiddels merkte de Prins, die zelden uit
zijn humeur geraakt, doodleuk op „Wan
neer u een bos sleutels heeft, mijnheer X,
dan moet u altijd den 1 a a t s t e n nemen,
die weigert nooit”.
Julius Maggi.
De bekende fabrikant der Maggi-soepen,
die na een langdurig ziekbed op 60-jarigen
leeftijd is overleden, begon zijn loopbaan als
gewoon molenaar. In dezen man stak echter
te veel energie, dan dat hij gewoon molenaar
zou blijven. In het jaar 1880 ging hij er
toe over, de bekende conserven te fabriceeren,
waaraan hij zijn naam heeft gegeven. Tot
dat doel richtte hij met eenige vrienden de
fabriek van Maggi producten op te Kempthal,
die aanvankelijk met groote moeilijkheden te
kampen had, maar reeds na eenige jaren een
der bloeiendste Zwitsersche ondernemingen
was. Tal van filialen werden in de verschil
lende Zwitsersche kantons opgericht en deze
groeiden de eerste fabriek spoedig over het
hoofd. Door zijn onvermoeiden werklust en
zijn groote energie, is Maggi in staat geweest
een van Zwitserland’s eerste industrieelen en
wereld-bekendheid te worden.
Het gouden vijfje.
De correspondent te ’s-Gravenhage van de
Tel. schrijft in het avondblad van gisteren
het volgende over het nieuwe vijfgulden-stuk:
Hedenmorgen liet de Minister van Financiën
in de Tweede Kamer een aantal exemplaren
van het nieuwe gouden vijfguldenstuk rond
gaan en was zoo vriendelijk er ook op de
perstribune eenige ter bezichtiging te geven.
Het nieuwe geldstuk is ongetwijfeld een
fijne munt. Op de voorzijde is de beeldenaar
der Koningin geslagen, met de woorden
„Koningin Wilhelmina” er om heen. Op de
achterzijde het Nederlandsche wapen met de
woorden „Koninkrijk der Nederlanden” en
een aangifte van de waarde der munt. De
kop der Koningin komt goed uit, maar de
gelijkenis laat wel iets te wenschen over,
hoofdzakelijk door de kin, die eenigszins
mislukt schijnt. De voorzijde der munt heeft
een iets mattere goudglans dan de achterzijde.
De grootte is ongeveer die van het kwartje,
iets kleiner zelfs nog. De munt is zeer licht.
Waar wij in ons land met het artistieke
schoon van onze geldstukken niet verwend
zijn, maakt de nieuwe munt in dat opzicht
geen slechten indruk, Maar in de practijk
zal moeten blijken, of haar formaat en licht
heid niet hinderlijk zijn voor het dagelijksch
gebruik.
Diefstal van een bankbiljet.
De concierge van een perceel op de Kei
zersgracht te Amsterdam, miste dezer dagen
een bankbiljet van honderd gulden. Daar hij
zijn dienstbode verdacht, waarschuwde hij de
politie en twee rechercheurs begaven zich
naar het huis. Terwijl dezen de dienstbode
ondervroegen, wond het meisje zich vreeselijk
op en eensklaps holde zij de kamer uit, de
achterdeur door, de straat op. Achtervolgd
door de vrouw van den concierge, den con
cierge en de rechercheurs, viel het meisje
op straat neer, hevig stuiptrekkend. Ze bleek
een zenuwtoeval gekreg'en te hebben, gaf
bloed op en moest in een apotheek binnen
gebracht worden om weer op haar verhaal
te komen. Den volgenden dag verklaarde de
huisdokter dat ’t meisje, een tuberculose-
lijdster, niet gehoord mocht worden, zoolang
ze zoo zwak is.
’s Avonds laat kwam de moeder het bank
biljet terugbrengen op hare dochter bevonden.
Tel.
De- „Onder de Streep” schrijver van
het Alg. Hbld. schrijft
Een anecdote van den Prins. Over den
Prins citeeren wij deze anecdote:
Eenigen tijd geleden bracht hij een bezoek
van een tegenstander van
Met klem willen wij dus wijzen op het
groote gevaar dat er voor den goeden gang
bij de posterijen schuilt in de thans gevolgde
allerlei werkzaamheden op de
postkantoren te brengen, die er niet thuis
behooren.
Men doet reeds en zal dat in nog erger
mate gaan doen schade aan het meest
moderne verkeersmiddel, de post.
De bureaucratie heeft bij de posterijen
moet die nimmer
Oostergo schrijft
Het is van algemeene bekendheid en het
wordt door iedereeen bekend, dat de posterijen
in ons land bijzonder goed zijn ingericht en
voor het publiek maar hoogst zelden aan
leiding geven tot klachten.
De organisatie van den postdienst bewijst,
dat niet steeds een rijksbedrijf behoeft achter
te staan bij dat eener particuliere maatschappij
of vennootschap.
Bij de posterijen schijnt men een harmo
nisch evenwicht gevonden te hebben tusschen
de centralisatie en de decentralisatie. Het
vervoer geschiedt vlug en accuraat. Voor
den buitenstaander heeft het soms den schijn
alsof de nauwkeurigheid en de securiteit wel
eens wat op de spits gedreven worden, doch
het publiek ondervindt daarvan geen na-
deelen.
Onnoodige rompslomp dient vermeden
vooral daar, waar snelheid hoofdvereischte
is. Ook dient aan den dienst niets vastge
koppeld te worden, wat er niet bij behoort
en wat slechts storend, remmend of afleidend
kan werken op een goeden gang van zaken.
Er dreigt echter voor de posterijen in ons
land een gevaar, dat lang niet denkbeeldig is.
Aan de posterijen is vastgeknoopt de rijks-
postspaarbank en de uitvoering der onge
vallenwet.
Thans ligt het in de bedoeling ook de
uitvoering van de verzekeringswetten door
middel van de posterijen te doen geschieden.
Men is hier op een verkeerden weg. De
logge bureaucratie gebruikt de snelvoetige
post als haar gangmaker. Dat is uit den
booze. Er is geen enkel verband, noch
administratief noch soortelijk tusschen een
spaarbank, een ongevallen-verzekering en de
posterijen. Beide behooren veeleer op een
belasting-kantoor thuis.
Het is een absolute miskenning van doel
en beteekenis der posterijen, het is een wan
begrip van haar plaats in de maatschappij,
dat men haar als loopjongetje van den Rij ks-
verzekeringsbank en den Rijkspostspaarbank
gebruikt.
De post is een verkeersmiddel. Het gaat
er mee als met het spoorwegverkeer. Men
tracht de snelheid te vergrooten door de
treinen kleiner te maken, den locomotieven
grooter capiciteit te geven en het aantal te
vergrooten. Aan een sneltrein zal men geen
zwaarbeladen, logge goederenwagens vast
haken.
Toch doet men aldus met de posterijen.
Twee zware goederenwagens hangen er al
aan, nu dreigen er nog drie bij te komen.
De bureaucratie grijpt met gretige handen
naar de snelle en betrouwbare posterijen, om
haar voor haar lompen wagen te spannen.
Arme post, die in de klauwen van dat mon
ster valt
De Rijkspostspaarbank en de Rijksver-
zekeringsbank werken belemmerend op den
dienst der posterijen. Vooral aan de kleinere
kantoren waar geen extra personeel voor
deze beide bijwagens is aangesteld.
Het ongelukkige papiertjes-plak-systeein
van den Rijkspostspaarbank houdt veel te
lang op.
Er is echter nog meer.
De uitkomsten van het postbedrijf worden
onzuiver door de diensten, die het aan andere
vakken van rijksdienst heeft te verleenen.
De rijkspostspaarbank betaalt aan de pos-
sterijen voor ieder boekje dat ze te administree-
ren krijgt de kapitale som van één dubbeltje
per jaar. Wanneer ieder boekje maar tien
maal ’s jaars wordt gepresenteerd aan een
postkantoor, hetzij om geld bij te schrijven
of op te vragen, of om rente te laten bij
schrijven, betaalt de rijkspostspaarbank één
cent per iederen keer.
Dat door die noodlottige samenkoppeling
van spaarbank, ziekenfonds en posterijen óf
de dienst van de beambten wordt verzwaard,
bf het getal personeel moet worden uitge
breid en wellicht ook het bureau, laten we
nog maar buiten bespreking.
Wij kunnen het slechts ten zeerste be
treuren, dat de posterijen gebruikt zijn voor
een doel, waar ze krachtens haar oorsprong,
haar aard en haar taak nimmer voor ge
bruikt mogen worden.
Er zijn renpaarden en karrepaarden. Het
gaat niet aan te zeggen dat renpaard loopt
zoo bard en kan dus wel een wagentje
achter zich aan trekken.
Zooals wij reeds zeiden behoort de uit
voering van de verzekeringswetten veel eer
thuis op de belasting-kantoren. En uit een
practisch oogpunt en uit den aard der admi
nistratie.
Belasting-kantoren zijn gewoonlijk slechts
uren per dag open, zelfs zijn ze een
of- meer dagen per week gesloten. Een
ruimer tijd van openstelling, desnoods met
speciale uren voor spaarbank, ongevallenwet,
sociale verzekering zou een oneindig veel
betere oplossing zijn dan de koppeling aan
de postkantoren.
Op belasting-kantoren is het werk lang
niet zoo gejaagd als op de postkantoren en
de snelheid op de belasting-kantoren staat
zeer achter bij de post. De eerste zijn in
volstrekten zin administratieve instellingen,
de laatste een verkeersinstituut,
CS*
CD
GO
CD
CD
zs.
CD
CD
GO
CO
SD
CD
est
p»
03
S3
GO
03
GO
03
s
GD
c_a
<j
