Nieuws- en Advertentieblad Bols ward en Wonseradeel. No. 56. Verschijnt Donderdags en Zondags. 1913. 52ste Jaargang Zondag 13 Juli. KRONIEK. BINNENLAND. VOOR •I Afzonderlijke i zijn groote vijand en INGEZONDEN. {Buiten verantwoordelijkheid der Redactie Deze Zeeman, dels hertrouwd. ADVERTENTIEPRIJS: 17 regels 50 Cts. Vervolgens 10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte. Het bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4. ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per 3 maanden. Franco per post 50 Cents. nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent. is ons opgevallen, dat de heer v. d. Meer zijne directe herkiezing niet aan rechts maar aan links te danken heeft. Er waren toch 7 briefjes met de namen Bouma, v. d. Meer, Stil en Vis, 1 Bouma, v. d. Meer, Stil en 1 v. d. Meer, Vis, samen dus 9 stemmen van links, zonder welke de heer v. d. Meer geen volstrekte meerderheid had gekregen. Wenscht de heer Wijtzes dit geen ver zwakking der coalitie maar zelfs moedgevend en een bewijs van hartelijke verstandhouding te noemen, dat is natuurlijk zijn zaak. Redactie Bolswardsche Courant. werd in de officieuze dat is in alle bladen van die dagen behandeld als de vijand van het menschelijk geslacht. Er is zelden of nooit meer kwaad van de Engelschen ge sproken dan in den Franschen tijd. Volmaakt verleden tijd 1 Het //trouwe Albion” is ook al bijna een bondgenoot van de republiek, »Bijna” er valt niet op te rekenen. En thans lezen wij in onze bladen de geschiedenis van den dag. Wij zijn verder gevorderd in vele dingen dan onze groot ouders. Wij hebben dingen gezien, waarvan zij niet droomden. Maar wij zijn menschen als zij, niet veel scherpzinniger dooreenge- nomen, al zijn wij een weinig beter onder wezen. Onze gezichtskring heeft zich uitge breid. Onze wereld is een andere wereld dan de hunne. Maar de gave der profetie hebben wij evenmin als zij die bezaten en in een oogenblik vol bedenkelijke verschijnselen, weten wij evenmin als zij wat de naaste toe komst ons brengen zal. Waarschijnlijk is het beter zoo. Pr. Gr. Crt. Alg. Hndbl. Na den strijd. Het bestuur der R.-K. Arbeidersvereniging te Enschede heeft de leden ontraden om in samenwerking met de liberalen deel te nemen aan de aldaar te houden onafhankelijkheids- feesten, zulks naar aanleiding van de jongste verkiezingen, waarbij volgens genoemd bestuur de liberalen hebben gestemd op de anti-konings- gezinde socialisten en vooral om de ergerlijke bestrijding der Katholieken door de Vrijzinnige Concentratie in hare verkiezingscouranten. Geertruidenberg. De kerk der N. H. G. te Geertruidenberg, een gebouw van vrij ouden datum, verkeert sedert eenige jaren in desolaten toestand, zoodat restauratie dringend noodig is, om het merk waardige bouwwerk voor totalen ondergang te behoeden. Aangezien de kerkvoogdij niet de noodige fondsen bezit om deze uitgaven te kunnen bestrijden, is eenige jaren geleden, zooals bekend is, eene commissie tot restauratie opgericht. Deze commissie heeft het echter tot den huidigen dag niet verder kunnen brengen dan een paar duizend gulden. Bij ’t rijk heeft de vrijzinnige gemeente bij de vorige Ministeries aan eene doovemansdeur geklopt. Aangezien de toestand zooals nu onhoudbaar wordt, moeten naar de N. R. Cl. uit betrouw bare bron ter oore gekomen is bij de kerkvoogdij ernstige plannen bestaan om tot afbraak over te gaan, de afbraak te verknopen en op ’t vrijkomende terrein een gebouwtje te stichten, voldoende voor de behoeften der kleine gemeente. Friezendag. 20 Juli wordt te Baarn de eerste Friezendag gehouden door It Bonn fen Fryske Selskippen buten Fryslan. De Koningin Regentes heeft voor dien dag de vrije beschikking gegeven over het Pekingboschje. Bij gunstig weer zal de Friezendag n.l. in de open lucht worden gehouden. Als sprekers zullen optreden de heeren B. 8. Hylkema, voorzitter fen It Boun, en R. W. Canne te Amsterdam, die een pro- paganda-rede zal houden. De attractie van den Friezendag zal een Priissj on gerij (zangwed- strijd van Friesche koren) zijn, waaraan zullen deelnemen zangkoren uit Den Haag, Amster dam, Hilversum, Utrecht en Enschede met 280 deelnemers. Er zijn 22 afdeelingen aan gesloten bij It Boun. legers uit den grond te stampen. Voor de oude soldaten van ’t groote leger, de oude grognards, de dappere brompotten, die op de sneeuwvelden van Rusland gebleven waren, traden jongeren, bijna nog knapen, in de plaats. Men had generaals van nog geen veertig jaar, wat voor een generaal geen be tamelijke leeftijd schijnt te zijn. De Fransche bladen herdenken ook de ge beurtenissen van 1813. Er is veel veranderd jn de wereld. De vrienden van toen staan thans bijna vijandig tegenover elkander. En Rusland is de bondgenoot van de Fransche Republiek geworden. Dat alles liet zich niet voorzien, eene eeuw i geledennoch de Fransche republiek, noch het nieuwe Duitsche Rijk en allerminst de oorlog tusschen Rusland en Japan, dat toen niets beteekende voor Europa en thans een machtige staat is gewordennoch de ver brokkeling van Turkije. Daaraan, aan zulke mogelijkheden, die toen onmogelijk schenen, dachten zeker niet de bewoners van deze stad. Het leven ging onder de Fransche heerschappij zijn gewonen gang. Men werd geboren, huwde en stierf en burgers van eenig aanzien kondigden in de bladen aan welke huiselijke gebeurtenissen hen hadden verblijd of bedroefd. Zij deden het anders dan wij. Hoewel de bladen en de advertenties veel duurder waren dan tegenwoordig, zijn de familieberichten veel uitvoeriger. Men liet het niet bij een korte aankondigingmen wilde de lezers doen deelen in zijne vreugde of zijne droefheid. Men verzorgde zijn stijl, soms op eene wijze, die herinnert aan de waarheid, dat een korte afstand het verhevene van ’t belachelijke scheidt. Maar dat behoorde zoo. De tijd was hard en nochtans waren de menschen eenigszins sentimenteel. Behoorde niet „het Lijden van den Jongen Werther” tot de lievelingslectuur van Napoleon? Men trachtte zich te amuseeren ook. Er waren groote militaire vertooningen natuurlijk, want Europa was één legerkamp in die dagen. De Keizer stelde prijs op uiterlijk vertoon. Zelf betrekkelijk eenvoudig gekleed, bedekte Een nieuw Kabinet. H. M. de Koningin heeft aan dr. D. Bos, lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, opgedragen de samenstelling van egn nieuw ministerie, gevormd uit de geheele linkerzijde van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Zakkenrollers. Te Boskoop zijn, bij de groote drukte ter gelegenheid van de rozententoonstelling aldaar, zakkenrollers aan het werk geweest. Gerold zijn drie gouden dames-horloges met dito ketting, een portefeuille met f 400, een porte- monnaie met f 45, een gouden heerenhorloge en een zilveren horloge van... een Haagschen politie-agent. N. R. Ct. Wel wat ongelooflijk. Te Terheijde en ’s-Gravenzande (Z.-H.) is bericht gekomen van drie visschers die voor 18 jaar vertrokken zijn, toen schipbreuk leden met den logger, waarop zij zich bevonden, maar door een vreemd schip werden opgepikt. Daar werden ze voor matrozendienst geprest, doch hebben nu kans gezien te ontsnappen. mannen zijn De Geus, Oversloot en De vrouw van Oversloot is inmid- Wat van dit verhaal waar is, zal nu wel spoedig blijken. hij zijne maarschalken en generaals met goud galon en zijne soldaten droegen alle kleuren van den regenboog. Zij moesten uitschijnen boven ’t gewone menschdom. Tegenwoordig, bestaat het streven om hen zoo weinig mogelijk in ’t oog te doen vallen. Men had tooneelvoorstellingen. In 1811 toen men reeds begon te spreken van den oorlog met Rusland, gaf een reizend tooneel- gezelschap hier o.a. de Gijsbreght, met de onvermijdelijke Bruiloft van Kloris en Roosje en de daarin behoorende zegenwenschen. Er waren ook Groningers gebleven in 1812 bij den Russischen veldtocht. Eene aanzienlijke Groningsche familie annonceerde het overlijden in eene Duitsche stad van eenen zoon, een jong artillerie-officier, die door de kogels, door de Kozakkenlansen, door het ijswater der Berezina gespaard, door de ellende van den terugtocht was bezweken. Maar het leven!... In 1813 vierde men hier het carnaval. Het werd besloten met een gemaskerd bal yin de concertzaal in de Poele- straat. Entree een gulden”. Er was volop ellende en jammer. Maar men raakt aan alles gewoon en het leven eischt zijn recht. Hebben niet de berichten uit Adriauopel verteld, dat te midden van ’t beleg, terwijl de kanonnen der belegeraars voortdurend op de stad gericht waren, goed bezochte bioscoopvoorstellingen werden gegeven? De bevelhebber de dappere Sjukri pasja, had gezorgd voor afleiding 1 Niemand zal kunnen beweren, dat op ’t oogenblik de toestand van ons werelddeel geruststellend is. Er zijn tallooze onopgeloste en schijnbaar onoplosbare vragen, die aan leiding kunnen geven tot bloedige conflicten tusschen de groote volken, waarbij de on zijdigheid der kleine misschien niet zal worden geëerbiedigd. Wij willen graag gelooven, wat de groote mannen van de Europeesche staat kunde, herders van de dwalende volken, zeggen, dat zij het eerlijk meenen met den vrede. Maar er zijn te veel soldaten, er worden altijd weer kanonnen en geweren gefabriceerd en oorlogsmachines, waarvan men niet droomde in den tijd van Napoleon en van de vuur steengeweren. De Nederlandsche dichter, die, een weinig voor dien tijd, meende, dat de bajonet, met hulp der hel moest zijn gevonden, wat zou hij' zeggen van de machinegeweren, van de gevaarlijke chemische mengsels die de stevigste muren, de forten, de dikste pantser- platen vernielen En vervolgens van de vlieg machines, waaruit men bommen werpt in de vestingen, te midden van de legers? Want nauwelijks is eene nieuwe uitvinding gedaan of men tracht haar dienstbaar te maken aan het bloedige bedrijf van den oorlog. Het was niet voldoende, dat men elkander te land en ter zee bestreed, wij krijgen bij den eersten grooten oorlog in Europa de gevechten in de lucht. Hoelang zal het nog duren eer die oorlog, die eens schijnt te moeten komen, wordt verklaard Dat weet niemand, de scherp zinnigste diplomaat evenmin als de man, die in een snipperuurtje even zijn dagblad door vliegt en dan waarschijnlijk meer aandacht schenkt aan de dingen, die hem en zijnen kring betreffen dan aan de wereldpolitiek. Daarmede werden de dagbladlezers van eene eeuw geleden rijkelijk en bijna uitslui tend gevoed. Het is eene zeldzaamheid als men in een zoogenaamd /.staatkundig blad” uit den Franschen tijd, een bericht vindt van eenige beteekenis uit de stad, waar het blad verscheen. Men was gehouden op te nemen, wat de autoriteiten wenschelijk achtten aan het publiek mede te deelen. Vele kolommen zijn gevuld met officiëele aankondigingen. Maar slechts enkele en dan ook nog min of meer officiëele berichten uit eigen stad en land mochten worden geplaatst. En ver volgens moest op een of andere manier het bericht aldus worden ingekleed, dat de wel daden van het Fransche gouvernement en de grootheid des Keizers schitterend uitkwameu. Daarentegen werd een zeer ruime plaats ge geven aan wat wij tegenwoordig buitenlandsch nieuws noemen. Want toen was het geen buitenlandsch nieuws. Wij waren immers op de bekende manier Franschen geworden en de halve wereld was Fransch grondgebied. Ten minste het halve vasteland van Europa. Engeland hield onverpoosd, met alle middelen, hardnekkig den strijd vol tegen Napoleon. Het stond altijd aan de zijde van zijne vijanden. Het is hem ten slotte te sterk geweest, Engeland was Mijnheer de Redakteur Mag ondergeteekende een plaatsje in Uw blad om een opmerking te maken naar aan leiding van een uitlating Uwerzijds in de Bolswarder Courant van Donderdag 10 Juli Na een specifieke opgave van de verschil lende stemkombinaties zegt U y’t Rechtsche kamp begint zich te splitsen, de heer A. v. d. Meer verkreeg maar juist met 8 stemmen de meerderheid”. De konklusie door U in deze regels neergelegd komt me onj uist voor. De 'specifieke uiteenzetting, waarvoor we U dankbaar zijn, bewijst o. i. het tegen deel als we slechts even een vergelijking maken met de stemmingen van de laatste jaren. Vergun mij dat nader aan te toonen. Bij de gewone stemming van 12 Juli 1909 (om niet nog vroeger te beginnen) waren de rechtsche kandidaten S. J. Oosterbaan, P. v. d. Klei en W. v. Randen. De eerste alleen werd direkt verkozen met 390 stemmen, de beide andere heeren kwamen er bij herstemming met respektievelijk 363 en 389 stemmen. Bij de verkiezing op 6 Juli 1911 werden alleen de de heeren Keikes (met 432) en Lunter (met 449 stemmen) gekozen en bij herstemming de heer D. B. Eerdmans met 381 stemmen. Als U bedenkt, dat er nu 386 stem biljetten waren, die de kombinatie K. M. P. vertoonen, ziet U, dat de kern der rechtsche kiezers zich niet heeft verplaatst en dat van splitsing nog geen sprake is, wat nog meer blijkt uit het feit, dat nu bij eerste stemming dadelijk de drie kandidaten van rechts werden gekozen, wat in lange jaren niet is gebeurd. Waarop grondt U nu Uw meening, dat er een splitsing plaats heeft Het verschijnsel, dat er zoo zonderlinge kombinaties voorkomen, kan niet de grond zijn voor een algemeen oordeel. Bij gemeente raadsverkiezingen is een niet geplaatste lantaarn of iets dergelijks vaak aanleiding tot ’t niet geven van zijn stem, om andere motieven maar niet te noemen. Dat de heer v. d. Meer met slechts 8 stemmen verkozen werd, bewijst dan ook niets tegen rechts. De feiten integendeel spreken duidelijk uit, dat de koalitie niet verzwakt is en deze stemming is een moedgevend bewijs van een hartelijke verstandhouding, die niet anders dan goed voor de toekomst kan werken. Met dank voor de verleende plaatsruimte. Uw dw., A. L. J. WIJTZES. Bolswakd, 11 Juli ’13. Met genoegen willen wij ons nader verklaren. Volgens gehouden aanteekeningen stemden j.l. Maandag 278 Kath., 124 Anti-rev. en 109 Chr. Hist., samen dus 511 kiezers van rechts. De coalitie-candidaten hadden dus recht op dat aantal stemmen, terwijl uit onze opgaaf is gebleken, dat er slechts 386 kiezers uitsluitend de candidaten Kramer, v. d. Meer en Praamsma stemden, 125 rechtsche kiezers weken dus af van het advies hunner leiders. Dat gaf ons de uitdrukking in de pen, dat ’t rechtsche kamp zich begint te splitsen en dat valt na onze toelichting niet te ontkennen. Bij het nauwkeurig nagaan onzer specificatie De lezing van oude dagbladen en tijd schriften, maar van dagbladen vooral, stemt tot bescheidenheid in ’t beoordeelen van de wereldsche zaken. Men beweert dat die be scheidenheid niet van onzen tijd is en men, zooals een Duitsch rijmpje zegt, het zonder haar verder brengt. Dat is best mogelijk. Er zijn menschen, die het inderdaad ver brachten in de wereld omdat zij bij alle gelegenheden zich op den voorgrond plaatsten, de anderen, die als alles naar recht en billijkheid toeging maar dat doet het niet verdringende. Maar ten slotte wat baat het hun Zij spelen een rol voor eenigen tijd in kleinen kring en beleven daarvan niet eens de vol doening, die zij zich hadden voorgesteld. Men duldt hen, want men kan niet tegen hen opschreeuwen, maar men gevoelt geene achting voor hun persoon en hunne manier van doen. Men vindt in oude kranten zeer dikwijls de namen van personen, die blijkbaar maunen van gewicht waren in hunnen tijd, die vol zelfvertrouwen heel wat beweging maakten en die totaal vergeten zijn in’t gunstigste geval. In ’t andere geval en dat komt voor zijn zij langzaam gedaald of ook plotseling neergestort van de hoogte, die zij hadden weten te beklimmen. Er zijn onder hen eenigen, die treurig eindigden. Maar vooral leeren wij uit deze kronieken van ’t verleden, de oude kranten, hoe beperkt onze gezichts kring is en hoe slecht ons de profetenmantel past. Het komt gedurig anders dan men op een gegeven tijdstip waagde te voorspellen. Wij weten thans en wij worden er dit jaar telkens aan herinnerd, hoe het toegegaan is bij de groote gebeurtenissen, die een einde maakten aan het laatste wereldrijk, dat van Napoleon. En nh, den afloop van het drama kennende, kunnen wij gemakkelijk zeggen yhet moest wel zoo komen”. Maar dat het zoo komen zou daarvan hadden de tijdgenooten geen flauw vermoeden. Zij hoopten. Er waren, als de moeder van den soldatenkeizer, de strenge Laetitia, die bezorgd zuchtten //Als dat maar zoo blijft”. Er waren, die volstrekt niet inzagen, waarom het niet zoo blijven zou, want zij rekenden met de toovermacht van den keizer, zelfs na den Russischen veldtocht, na Moskou en de Berezina. Immers, hij scheen in staat de Bolswardsche Courant. i', Si I'

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1913 | | pagina 1