ïïïeuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseradeel.
fiOUTEN’S
1913.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
52ste Jaargang
No. 97.
1
•i
versterkend
smakelijk l
goedkoop
a.
j.
Zondag 7 December.
BINNENLAND.
1
SINTERKLAAS!
I
VOOR
Afzonderlijke
’k Meen beursnieuws, politiek
voor
Eén daad
f
k
li
HENRI schrijft in De Nieuwe Courant
het volgend behartigenswaard artikel:
persoonlijk, lezer, die
uw jeugd, die ge nooit
ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per 3 maanden.
Franco per post 50 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Geachte lezer, laten
Sinterklaasfeest, dat
Noordelijke landen, in eere houden,
bevreesd zijn, dat weldra de tijd.
...Z/O, wel hem, wie dat feest
Nog altijd meeviert met een kinderlijken geest!
Wiens hoofd niet al te zeer vervuld is van
[die schatten
Der wijsheid, die, helaas, mijn brein niet kan
[bevatten,
en soortgelijke
[meer,
Om, met zijn kinderen, meê te leven in ’t
[weleer,
Om dagen lang vooruit de winkels rond te
[dwalen
nvrijster” nog zijn hart eens op
[te halen”...
De Genest et.
Gij zijt een
we dat aloude huiselijke
zoo echt thuishoort in
ZZO, Bisschop! schoon’k niet licht een Heilige
[vertrouw,
Heilige, dien ’k haast aanbidden
[zou;
van minzaamheid, van weldoen was
£uw leven,
Of aan een
broertje of zusje, dan slaat
de handen samen en denkt men
zou dat nu het juiste stand-
steeds kostbaarder, steeds
naam van den Sint te
Gered tegen wil en i
Woensdagavond sprong een
met een meisje liep te wandelen op de Prinses-
segracht te ’s-Gravenhage, eensklaps in het
water. Een der omstanders volgde dat voor
beeld, om hem te redden, maar de jongeman
was hiervan niet gediend, en er ontstond
zelfs een worsteling in het water. Toen hij
Uw liefde heeft uw naam de onsterfelijkheid
[gegeven;
Och, dwazen, die een naam, een grooten naam
[begeert,
Kent gij er een, zoo rein, zoo schoon, zoo
[stil vereerd,
uit, met hartlijkheid
[bejegend,
In ’t hart der kindren leeft, door kindren
[wordt gezegend”.
(De Genestet.)
ten slotte op het droge was gebracht, wilde
hij opnieuw in het natte element en zelfs het
dreigement van een der redders, dat zoo hij
er weer in sprong, opnieuw redding en boven
dien een pak slaag zou volgen, baatte niet.
Een politieagent maakte er evenwel een eind
aan en nam hem mee naar een posthuis.
Fad.
Een brutale berooving.
Dinsdag werd in een pand aan den Park
weg. te Nijmegen, een binnenbrand gealarmeerd;
zoo lezen wij in de Prov. Nijm. Ct., die
weldra door eenige buren was gebluscht.
Volgens verklaring van de vrouw des
huizes, alwaar de brand gewoed heeft, is haar
in den avond het navolgende overkomen.
Omstreeks 8 ure werd er aan hare woning
gebeld, zij opende de straatdeur en zag een
haar onbekenden man staan, gekleed in de
uniform van een brievenbesteller, die ver
volgens binnendrong en haar het in haar
bezit zijnd geld vroeg, waarbij hij haar met
een revolver dreigde. Nadat zij aan den man
hare portemonnaie met in houd, zijnde 3 a 4
gulden, uit vrees voor erger, had ter hand
gesteld, greep hij haar vast en duwde haar
een doek in den mond, tengevolge waarvan
de vrouw bewusteloos op den grond viel.
Zoodra zij weder tot bewustzijn kwam, be
merkte zij, dat in eene alkoof, grenzende aan
de voorkamer harer woning en waarin haar
geld en sieraden geborgen waren, brand was
ontstaan. Zij heeft toen onmiddellijk de buren
gewaarschuwd, die den brand spoedig hadden
gebluscht. Later bleek, dat het in de alkoof
geborgen geld en sieraden waren verdwenen,
vermoedelijk door dien onbekende ontvreemd.
Door de gemeente politie is omtrent een en
ander onmiddellijk een streng onderzoek in
gesteld, waarbij het geheele corps brieven
bestellers van Nijmegen met aangeefster is
geconfronteerd. Geen hunner werd als de dader
herkend, terwijl een persoon, zooals die door
haar wordt beschreven, bij het personeel van ’t
postkantoor niet bestaat. Het onderzoek wordt
voortgezet.
Door een trein overreden.
Onder Worth-Rheden zag gisteravond de
machinist van een van Arnhem komenden
goederentrein, op den spoorweg tusschen de
beide sporen, het lijk van een vrouwspersoon
liggen. Hij bracht den trein tot stilstand en
nam de droeve vracht mee naar het station
de Steeg, waar al spoedig bleek, dat het de 20-
jarige A. H. M. uit Worth-Rheden was, die
des avonds naar een naburige boerderij zou
gaan, zich op de spoorbaan heeft begeven en
toen door een van Arnhem komenden trein
was aangereden. Naar de ouderlijke woning
overgebracht, kon de inmiddels ontboden ge
neesheer slechts vaststellen, dat de nek gebroken
was. Arnh. Ctx
Juist gevoel volle dichter wèl hem,
die nog in blijde stemming komt, als daar
nadert die heilige dag van den vreemden
weldoener, die nu reeds sedert eeuwen jaar in
jaar uit tot ons komt uit verre landen.
Z/Jal... kinderheilige nog neemt mijn
hart u aan” al zijt ge niet meer die
groote majesteit voor me als in de dagen
mijner jeugd.
Maar toch!... 'k weet het nog als de dag
van gisteren. Hoe klopte mijn hart op den
bewusten avond van den vijfden December,
als zoo tegen een uur of vijf het donker viel
en we met vader en moeder om de kachel zaten.
Hoe bekneld kwamen de liedjes er uit, als
we daar zongen van:
en nog veel meer andere versjes, welke de
schooljuffrouw ons reeds een paar weken te
voren had geleerd, opdat we ze toch maar
goed zouden kennen, als de gewichtige avond
aanbrak, en Sinterklaas met Pieterbaas, de
knecht, zich te luisteren legden aan ramen
en schoorsteenen, om te hooren, of we wel
werkelijk ,/Zoet” waren.
Wie daaraan mocht twijfelen, die moest
ons zien zitten, ineengedoken bij de kachel,
opschrikkend bij 't minste geritsel en kleurend
tot achter de ooren, als daar Pieterbaas onder
kettinggerinkel door den ouden schoorsteen
riep: „Zijn hier nog stoute kinderen?”
z/Wel neen! immers geen sprake van
maar de geruststelling kwam pas als vader
en moeder het bevestigden en riepen: //Neen,
Pieterbaas, zeg maar tegen Sinterklaas dat ze
z/zoet” zijn geweest.
Onder een hoedje waren we te vangen
dien avond en als we eindelijk ontkleed
ons stoeltje mochten klaarzetten, en brood en
water plaatsten onder den schoorsteen voor
den ouden schimmel, dan klopte ons hartje
nog eens zoo snel als anders, en eenmaal te
bed, kropen we maar diep onder de dekens
om te luisteren en nog eens te luisteren of
we den schimmel ook hoorden... tot we
weldra in zoeten slaap vielen en heerlijk
droomden van den goeden Bisschop, die
’s nachts zou rijden over de daken.
Zou ’k u den morgen beschrijven, wanneer
we voor dag en dauw reeds er uit kwamen,
en vader en moeder met stralende gezichten
vroegen, of we mochten gaan zoeken?
Zou ’k u de beelden voor oogen halen, als
we daar eindelijk ons mandje vonden... waarin
onze schatten lagen
Gij allen kent ze
heerlijke dagen uit
zult vergeten, hoe oud ge mocht worden.
Wat een genotvol feest, wat een blijde
onschuld, wat een heerlijk gelooven-en vast
vertrouwen in dien liefhebbenden kindervriend
uit ’t verre Spanje.
Wat al illusie’s zijn daar sinds dien tijd
verloren gegaan, wat een poëzie is daar sedert
uit ons leven gebannen, wat is ons veel ont
vallen uit die heerlijke kinderjaren, maar
toch Sinterklaas is en blijft voor ons de
verpersoonlijkte weldoener, de goede geest,
die ons opwekt tot weldoen, die ons hart
openstelt voor goede indrukken.
het aloude kinderfeest zoo algemeen mogelijk
te maken.
Dan zal de goede Sint ook u niet ver
geten maar ook u geven een warm en
rijk gemoed.
ADVERTENTIEPRIJS: 1—7 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Het bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4.
Een 97 -jarige omroeper.
Lemmer, 4 Dec. Den 10 dezer maand
hoopt de heer A. Riemersma alhier zijn 97en
geboortedag te herdenken. De oude heer is
nog zeer kras en heeft nog bijna het volle
gebruik van al zijn zintuigen. Hij is reeds
48 jaar onze dorpsomroeper en nog dagelijks
hooren wij zijn nog heldere stem langs onze
straten klinken. Als touwslager werkt hij nu
al 86 jaren lang in een lijnbaan, de eerste
jaren als leerling, de laatste 48 jaar als
patroon.
Hij is de oudste ingezetene onzer gemeente.
Sneek, 4 Dec. De 15-jarige dienstbode H.
D., in dienst bij den caféhouder D. W. ten
Strake, zou Dinsdag j.l. een melkkan naar
beneden brengen. Bijna op de bovenste tree
gleed zij uit, met ’t noodlottig gevolg, dat
zij op ’t hoofd in het portaal terecht kwam.
Bewusteloos opgenomen, werd ze in een
ziekenkar naar ’t St. Anthonius Ziekenhuis
gebracht. Eerst gistermiddag kwam ze weer
tot bewustzijn. Thans moet haar toestand zich
zoo laten aanzien, dat er alle kans op haar
behoud is. Hepk. Nwsbl. v. Fr.
Gaasterland. Men schrijft ons, dat de ZZN.
V. Mij. Gaasterland” met 1915, wanneer de
pachtcontracten voor het jachtrecht afloopen,
niet van plan is, deze weder te verpachten,
doch ze zelf in exploitatie te nemen.Alsdan
zou een vaste jachtopziener in dienst worden
gesteld, waarvoor de heer U. B. de gewezen
hooiboer zou worden aangewezen. Dit zal voor
//Nimrods” zonen een groote teleurstelling zijn.
O. N.
Blauwhuis. Hedenmiddag veroorloofden een
drietal jagers zich de vrijheid om in een koppel
tamme eenden te schieten welke behoorden
aan den heer K. B. onder Wolsum woonachtig.
De eigenaar waarschuwde inmiddels de politie
die negen stuks eenden, door den eigenaar
als de zijne herkend, in beslag nam. Vaneen
en ander werd natuurlijk procesverbaal opge
maakt. 0. N.
dank.
i jongeman, die
onze
Of we
zal aanbreken, dat de schimmel niet meer zal
rijden over de daken, en het gerammel der
zware kettingen van den zwarten Pieterbaas
niet meer gehoord zal worden neen, dat
vooreerst niet maar toch, ’t Sinterklaasfeest
heeft in den loop der jaren een andere be-
teekenis gekregen.
Voor mij moest het nog altijd in de eerste
plaats blijven het aloude kinderfeest en
niemand zal het willen ontkennen, dat het
heerlijke feest veel van zijn natuurlijke een
voud heeft verloren. Weelde en overlading,
die twee ondeugden, welke in den tegenwoor-
digen tijd zoovelen ten gronde richten, hebben
in den loop der tijden ook het eenvoudige
feest van den goeden Sint besmet. Z/Een
kinderhand is spoedig gevuld” zegt een
bekende spreekwijze maar als men eens
nagaat, welke kostbare cadeaux worden in
gekocht voor broertje of zusje, dan slaat men
wel eens
onwillekeurig
punt wezen, om
grooter cadeaux uit
laten brengen?
Wij gelooven van niet. Zou de tegen
woordige jeugd gelukkiger zijn op den morgen
van den 6en December, dan wij vroeger waren,
toen ons mandje gevuld was met een paar
prentenboekjes, taartjes, speculaasjes, een
ganzenprent en nog enkele aardigheidjes meer,
die de goede Sint voor ons had meegebracht
in den donkeren Decembernacht?
Nogmaals, we gelooven van niet. De talrijke
winkels, waar de goede Sint zijn inkoopen
doet, zijn opgepropt met het fraaiste en duurste
speelgoed, wat er maar te bedenken is. En
ieder jaar’worden de verschillende cadeaux
fraaier en kostbaarder. Werkelijk de brave
Sint mag wel voorzien zijn van een flink
gespekte beurs, anders kan hij in den tegen-
woordigen tijd in de winkels niet meer terecht.
Wij voor ons vinden dit jammer, en we
zouden den vroegeren Sint terugwenschen in
zijn waren eenvoud, die ^kleinigheden” gaf,
welke dankbaar en blij werden aanvaard.
En zou het thans niet voorkomen, denkt
ge, lezer, dat men meer verwacht had van
den Heilige, dan hij in den donkeren nacht
op ’t stoeltje plaatste?
En toch, tegenover de met weelde overladen
kinderen staan de kleinen, voor wie het ver
haal van den Heiligen Sint, den goeden
Bisschop, klinkt als een bittere spotternij.
In ieder gehucht, dorp of stad vindt men
ze, de stumpers, bij wie de goede Sint niet
over de daken rijdt. En vooral nu de dure
tijden het koord van de beurs nog steviger
doen dichthalen nu de eerste levensbehoeften
zoo verschrikkelijk duur zijnstelt de goede
Sint zijn bezoeken bij nog meerderen uit, dan
anders het geval zou zijn.
Vooral in de groote steden drukken de
blauwe verkleumde gezichtjes zich stijf tegen
de groote winkelramen, waarachter die schatten
liggen in overvloed, waaruit Sinterklaas immers
zijn inkoopen doet, om ze ’s nachts uit te
deelen... aan de kindertjes die ,zzoet” zijn
geweest. Maar over hun huis rijdt de oude
schimmel niet. Hun daken zijn te oud
hun schoorsteenen te nauw o, bittere
ironie om Sinterklaas toegang te verschaffen.
Vreeselijk, nietwaar, als ze ’s morgens hun
stoeltje ledig moeten vinden, omdat Sinterklaas
niet geweest is in de schamele woning.
Daarom helpt in dezen een handje mee
om ook Sinterklaas, de vriendelijke kinder
heilige den weg te wijzen naar de donkere
steegjes en afgelegen krotten, waar men op
koude zolderkamertjes droomt van den goeden
kindervriend, die immers niemand vergeet.
Werkt dan allen mee naar uw vermogen, om
Die dus, eeuw in, eeuw
„Zie de maan schijnt door de hoornen,
Makkers staakt uw wild geraas...
F
Bolswardsche Courant
i
I
r,
