Nieuws- en Advertentieblad Bolsward en Wonseradeel. Verschijnt Donderdags en Zondags. 1914. 53ste Jaargang. No. 74. Hoe onze huismoeders bezuinigen. Zondag 13 September. BINNENLAND. 1 VOOR Afzonderlijke echtgenoot, die en Alg. H, l we en en We hebben niet vernieuwd volksvoorstellingen van die aan L zus” verleden week over kies- niet naar den tandarts i anders altijd dadelijk, watje met nagelolie dat hielp uitstekend, tenminste ADVERTENTIEPRIJS: 1—7 regels 60 Cts. Vervolgen» 10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte. Het bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4. ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per 3 maanden. Franco per post 50 Cents. nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent. Het Alg. Handelsblad schrijft Of, waarom en hoe De eerste vraag bleek feitelijk overbodig. Want van ongeveer al de vrouwen, die wij hebben gevraagd, of zij bezuinigen in deze dagen, luidde het antwoord bevestigend. En wie nog niet aan de algemeene bezuiniging waren begonnen, maakten al plannen en be rekeningen, cijferden en overlegden met huis- genooten en dienstpersoneel over het hoe en hoeveel. Er wordt dus bezuinigd in Amsterdam en natuurlijk ook daarbuiten. Maar onze enquête heeft zich alleen over Amsterdam kunnen uitstrekken en dan nog maar over een beperkt aantal huismoedersmaar wie onzer lezeressen, na kennis te hebben genomen van ’t volgendena misschien een lesje er uit te hebben getrokken, nog meer, beter en vooral praktische bezuinigingen aan de hand kan doen laat zij het ons doen weten, opdat wij dien goeden raad verder kunnen brengen. Bij voorbaat dank! O, sparen en zuinig zijn Wie is er, die het niet zal toejuichen.dat onze huimoeders rekening houden met het heden; denken aan de toekomst; willen geven van wat zij hebben aan overvloedvan wat zij door overleg hebben kunnen over leggen Dat zij sparen en zuinig zijn Maar dat ze het doen op verstandige wijze, met wijs beleid en volgens systeem. Er moet bezuinigd worden door velen, door zéér velen; gelukkig echter niet door allen. Er zijn gelukkigen die in het geheel geen vermindering van inkomsten hebben of die slechts op zeer buitengewone uitgaven behoeven te bezuinigen. Zij zullen goed doen, werk, dat zij toch moeten laten doen, schil deren of restaureeren van hun huis bijv., waarvoor in drukken tijd zelfs werklieden uit het buitenland worden gehaald, nu te laten doen. En wie wel zuinig moet zijn op het een of ander, bedenke, dat het ónmogelijk is om uit te sparen ook maar één stuiver, zonder een ander voor dien stuiver te benadeelen. We vragen dus hen, die niet door de om standigheden worden gedwongen om zuinig te zijnWilt zoolang het u mogelijk is, voortgaan te leven op uwe gewone wijze 1 Uw leveranciers hebben het tóch reeds zoo zwaar te verantwoorden onbetaalde rekeningen en verminderde bestellingen aan den eenen kant; wissels aan den anderen. Gij, die nog niet wordt getroffen door den kritieken toestand, blijft uwe rozen koopen en uwe koekjes knabbelengebruikt uwe after- noonteae en bestelt uw tailor-mades; geeft uw dineetjes en laat u kappen, even gefriseerd langs de ooren, zacht geonduleerd over den schedel... Maar dan 1 Gij, die wèl moet bezuinigen Ge schaft telefoon af, mevrouw, omdat het luxe inderdaad weelde! Het kantoor van echtgenoot is aangeslotenmakkelijk was het, zoo heerlijk gemakkelijk om uw vriendinnen, die ook luxe-telefoon hebben, en om bestellingen te doen bij uw leveranciers. Die komen echter heel graag bij u aan buis hooren. En, zeidet ge het niet straks in de bloemenzaak op den hoek en bij den banketbakker aan den overkant kunt ge altijd terecht om even te telefoneeren. Maar als ge in dien winkel van de telefoon gebruik wilt blijven maken, mevrouw, help dan ook mede dat de winkeliers hun bestaan kunnen blijven voortzetten. En als ge dan de broze Wellingtons en de zoete kattetongen niet eiken dag meer kunt be kostigen, koop ze dan ééns per week en sier dienzelfden dag uw tafel met wat bloemen uit den winkel, welks eigenaar het klanten zien zoo droevig vreemd is geworden. Toe mevrouw, verdeel uw zoo toe te juichen zuinigheid en spaarzaamheid. Als ge ééns in de veertien dagen uw middagmaal doet zonder vleesch, behoeft ge de oude huis naaister niet aan den dijk te zetten en de Er wordt bezuinigd. Waarom bezuinigt u, mevrouw? Die vraag hebben we veertig, vijftig keer gesteld, met schroom telkens maar geen der huisvrouwen was er, die niet met beminnelijke openhartig heid en vriendelijke mededeelzaamheid ons heeft geantwoord. Waarom we bezuinigen? Omdat onze inkomsten zijn verminderd dientengevolge ook het huishoudgeld. Omdat iedere maand het bezuinigde geld gedeeltelijk naar het Nationaal andersdeels naar het Amsterdamsche Steuncomité wordt gezonden. Omdat we contant moeten betalen en wij niet aan geld weten te komen; zelfs ons geld op de postspaarbank, dat wij wegbrachten om het als wij het noodig zouden hebben, terug te vragen, kunnen wij slechts met f 25 per week terug ontvangen. Omdat wij niet weten, wat de naaste toe komst ons zal brengen en we dus wel genood zaakt zijn te sparen, te potten voor mogelijke slechte en dure tijden. Omdat wij de op ons genomen verplichtingen willen nakomen: ons dienstbodenpersoneel niet willen ontslaan in dezen moeilijken tijd en dus wel genoodzaakt zijn om te besparen op minder of gansch niet noodzakelijke levensbehoeften en genotmiddelen. Onder een van deze vijf categorieën konden de in velerlei vorm gegeven antwoorden worden saamgevat. De vraag „hoe mevrouw, bezuinigt ge op de, volgens u meest verstandige manier heeft een groot aantal antwoorden uitgelokt. Wij laten ze hier in willekeurige rangschikking volgen, maar schrijven ze volstrekt niet alle neer met het doel om den lezer even zoovele practische en nuttige wenken te geven. Zoo bezuinigen dan onze vrouwen in de eerste plaats op bloemen. Wat bij sommigen tot een bijna dagelijksche behoefte was ge worden, het koopen van een handvol rozen of wilde mimosa aan de mand op straat of in den winkel, is afgeschaft. Geen bloemen meer op het schrijfbureautje of tijdens den maaltijd, in wat kleine vaasjes geschikt, tusschen het kristalmaar ook geen bouquetten meer voor de jarige vriendin en op de verlovingsreceptie van het nichtje een uiterst bescheiden mandje of plantje of ruikertje. Bloemen is luxeEn het is immers voor luxe nu geen tijd. Der halve: geen bloemen. Maar ook geen vruchten Althans zéér, zéér weinig. Want vruchten zijn geen levens behoefte. Likeuren en wijnen afgeschaft. Aan tafel wordt bier gedronken, mineraalwater of... „aqua distillata”.en de heeren uit’t gezin, die voor het aan tafel gaan even een glaasje jenever of een sherry brandy naar binnen nipten, zoo slordig-weg, staande aan ’t buffet, zij vinden de likeurkaraffen leeg in het glazenkastje, jenever en sherry brandy zijn niet noodig in oorlogstijd, zoomin als Bordeaux en Bourgogne. En met die likeuren zijn de dure after dinners in het rookkastje door geen andere, even dure vervangen. Een goedkooper merk ligt op het rookstel, havanna’s, die de helft of nog minder kosten van de fijne merken, „’t Spaart guldens uit, elke week”, zei ons de huismoeder met veel groote zoons Ongeluk. De landbouwer H. van Diepenbeek, op de Hoeve, te Uden, (N.-B.) stortte Dinsdag, terwijl hij bezig was met het omzetten van hooi, van den hooizolder en kwam met het hoofd op den vloer der schuur terecht. Hij werd bewusteloos opgenomen en de geneesheer constateerde her senschudding. Naderhand is de ongelukkige, eene weduwe en eenige kinderen achterlaat, de gevolgen overleden. Arnh. Cl. Botsing tusschen politie en militairen. Gisteravond is het in de Sweelinckstraat te Amsterdam ter hoogte van de Sweelinck- school, waarin infanterie uit Groningen gele gerd was, tot een botsing gekomen tusschen militairen en politie. Aanleiding hiertoe was het feit, dat een 21-jarig milicien uit Nieuwe Pekela door de politie werd aangehouden, omdat hij den houder van een vischwinkel aan de Gerard Doustraat had mishandeld. Met twee andere militairen had hij in staat van dronkenschap verkeerende, in dien visch winkel, de vrouw van den winkelier en haar zoon bedreigd met messen, die op de toonbank lagen. Toen de winkelier zelf tusschenbeide kwam en de militairen uit den winkel zette, had de milicien dezen een stomp in het gelaat gegeven. Bij de arrestatie drongen een vijftigtal andere militairen uit de Swee- linckschool op, waarop de politie met de wapenstok ruim baan maakte. Echter groeide het aantal militairen aan en toen dezen wei gerden uiteen te gaan en de bevelvoerende inspecteur bovendien van derden vernam, dat er geroepen was „Naar binnen en de bajonet erop gaf hij bevel de sabel te trekken. Tijdens dit relletje werd in de Jacob van Campenstraat een schot gelost, men weet echter niet door wien. Er werd aan de militaire wacht der school om hulp verzocht, doch deze verscheen niet en evenmin nam de wacht maatregelen om de militairen naar binnen te doen gaan. Een sergeant, die voor de school stond, en een korporaal bleken niet erg geneigd den inspecteur behulpzaam te zijn. Echter heeft deze zelfde sergeant volgens verklaring van een collega wel een twintigtal militairen tegen gehouden, die met de bajonet op het geweer de school wilden verlaten. De aangehouden milicien zegt, zich niets te herinneren van de zaak, daar hij dronken was. Vanwege de militaire overheid werd dadelijk een onderzoek ingesteld. Heden werden de militairen uit de Swee- linckschool naar een loods in de Rietlanden overgeplaatst. Hiertoe was evenwel reeds eenige dagen geleden besloten. Oppenhuizen, 10 Sept. In het naburige G. ving een visscher een flinken paling van wel een paar pond, als... de achterste helft maar aanwezig geweest was, doch deze was, door een schroef bepaald, volkomen van kop en borststuk gescheiden. Den volgenden morgen haalde hij op in een andere fuik de ontbre kende helft, springlevend, zooals een paling- moot soms in de braadpan opspringt. Herin nert dit niet aan het paard van Von Münch- hausen? en toch: het is waar gebeurd. N. Sn. Cl. Roodhuis, 11 Sept. Tijdens het hevig onweder, dat hier gisteravond woedde, sloeg de bliksem in de boerenhuizinge, staande aan „de Hooge dijk” tusschen Roodhuis en Hijdaard en bewoond door den heer Klijnstra. Alles werd een prooi der vlammen, bijna niets werd gered. Het pand behoorde aan de Kerkvoogdij der Ned. Herv. Gem. van Oosterend. N. Sn. Cl. en een echtgenoot, die een zware rooker is. Maar ook zijo er huisvrouwen en we mogen haar uitspraak zeker niet verzwijgen die anders redeneeren. „Neen”, zeggen deze, als er bezuinigd moet wordenals de huishouding „krom moet liggen”, dan kan dat gebeuren op honderd dingen, groote en kleinemaar de mannen in huis, die den heelen dag werken, zullen hun bittertje houden en hun sigaar blijven rooken. We zullen ’t wel op een andere manier vinden. We eten geen koekjes meer bij de thee geen biscuits en geen allerhande, snoepen in den lunchroom geen gebakjes schaffen den afternoon tea met bonbons zwaar geboterde toast afof we drinken ’s middags alleen thee, één kopje mèt, de volgende zonder suikerenkel een wolkje melk. Ook eten we ’s middags, en dat geldt weer voor allemaal, geen „toetjes” bf als we dessert nemen, eten we geen soep en als we soep vóór eten, geen pudding na. ons schouwburg-abonnement en gaan alleen nog naar de we zijn nog lid gebleven ’t Concertgebouw, omdat wij voor 1 Juli niet hadden opgezegd, maar wij kunnen van de andere seizoen-concerten niet profiteeren. We gaan ’s avonds niet meer naar het een of ander café om een biertje te drinken of een stukje te eten. Thuis eten we, als we nog trek hebben, een oorlogsboterham met kaas bij een kop thee, als we eerst nog een straatje hebben omgewandeld of thuis de kranten van a tot z hebben gespeld. Want boeken uit bibliotheken buren we niet, dat loopt nu teveel op we leenen boeken van kennissen. We trammen zoo weinig mogelijk tram men is vrééselijk duur, vooral als je metz’n tweeën of drieën en met kinderen bent; van een rijtoertje is geen sprake en aan een taxi denken we niet eens meer. In de keuken wordt de kachel nu zoo laat mogelijk aangemaakt en zoodra mogelijk weer uitgedoofd. Wist u, dat opgewarmde thee héél lekker is En dat je iemand op z’n verjaardag nu best een groot plezier kunt doen met een klein en nuttig cadeautje Nuttig vooral Handschoenen voor den win ter nu hoef je ze nog niet te dragen of een warme das of wat zakdoeken dingen moet je geven, die je toch noodig hebtgeen trèfle incarnat of parfum Caruso, geen laven delwater of andere toiletgeurtjes en haarwaters ook geen tridace, een stuk tridace kost f 1.25, je kunt je toch wel met goedkoope zeep wasschen Dasjes en lintjes heb je ook niet noodig. En m’n broche is nu al meer dan drie weken kapot, maar ik heb ze niet weg gebracht om ze te laten repareeren. Wie denkt er nu aan om gouden luxe voorwerpen te laten maken. Een van de gedraaide pilaartjes van onze piano zit los,’t ding moet maar kalm los blijven zitten tot later, als we den meubelmaker weer kunnen nemen; we hebben onze smoezelige vitrage-gordijnen thuis gewasschen voor het eerst en de looper op de boventrap zelf gestopt óók voor den eersten keer. Het abonnement bij onzen klokkenopwinder, dat de volgende maand vervalt, is al opgezegd onze telefoon wordt met 1 November weggenomenals we willen telefoneeren, kunnen we te kust en te keur gaan in den winkel van Palthe, in de bloe menzaak op den hoek, bij den banketbakker, den kruidenier..,; de zwemabonnementen van de kinderen worden niet vernieuwd en het behang in de huiskamer moet nu voorloopig nog maar een jaar rustig blijven zitten. Het weekgeld van de kinderen is vermin derd met vijf-en-twintig procent en ’s avonds komen ze nu allemaal met hun studie- en leerboeken in de huiskamer zitten daardoor branden vijf gaslichten minder, en ook op de bovengangen brandt ’s avonds geen lichtdat spaart op zoo’n manier eiken avond zeven pitten, die gedurende een uur of vier branden. Als de kinderen in het Gooi hun kennissen willen bezoeken, mogen ze dat gerust doen op de fietsgeen tram- of treingeld hun boterhammen nemen ze mee. Bij leelijk weer We hebben nog geen donkeren dag gehad. Maar als het regent gaan ze niet. Uitstapjes maken is toch geen behoefte? We hebben allemaal ons lidmaatschap opgezegd van de vereenigingen, waarvan we louter voor ons genoegen lid zijn vakver- eenigingeu vallen daar natuurlijk buiten of we hebben de contributie verlaagd. De meis jes hebben haar zang- en pianolessen opge zegd en toen pijn klaagde, is ze gegaan dat doet ze Ze heeft het nu met een geprobeerd en voorloopig. We zullen den heelen winter geen diners geven en geen avondjes en ook geen invita ties aannemen, dan zijn ook geen nieuwe avond- en dinertoilettes noodiggeen kanten shawltjes geen lange glacé handschoenen, zijden kousen en lakschoentjes, dan behoeven we niet gekapt te worden, niet per rijtuig of auto gebracht en gehaald dan hebben we geen bloemen en waaiers noodig, geen avond mantel of cape. We nemen voor het aanstaande wintersei zoen alleen een daagschen hoed en geen nieuw mantelpakdat van verleden jaar met een bont er op, is nog bestalleen de fijne wasch gaat buiten de deurwe verstellen nu zelf het goed en hebben geen huisnaaister meer noodig we eten niet meer van den kok, we koken zelf en dat komt, nu de groenten zoo billijk zijn, véél en véél goedkooper. Want we moeten zuinig zijn sparen voor de belastingen, die verhoogd zullen worden sparen om wat te kunnen afstaan, als ons gevraagd wordt om te geven zuinig zijn om wat in voorraad te hebbenzuinig zijn om dat van sommige traktementen al een zeker percentage is ingetrokken en de extra-inkom- sten plotseling ophielden te vloeien. goudsmid kan uw broche repareerenals ge de bezuinigingen in uw groot of in uw klein gezin eens verdeeldet over al uw leveranciers, want niet waar, er zijn er onder u, die geen jams, geen kaas en geen vleeschwaren meer nuttigen, maar nog wel vruchten; die drie blouses koopen maar geen nieuwen hoeddie wèl per trein nog pleziertochtjes maken, maar de gordijnen thuis wasschen. Moogt gij uw kruidenier, uw modiste, uw waschvrouw dan gansch en al vergeten? En is het thans niet onze plicht hoog te houden de lijfspreukLeven en laten leven Bolswardsche Courant i l l I J l J UW was uw alleen af te spreken met

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1914 | | pagina 1