Nieuws- en Advertentieblad Bolsward en Wonseradeel. w No. 27. Verschijnt Donderdags en Zondags. 54ste Jaargang. 1915. FOCKE 8. KLEIN, Harlingen. 3 Zondag 4 April. BINNENLAND. VOOR Afzonderlijke koart!” I f NAAR DE AMBACHTS SCHOOL TE HARLINGEN. plan was een de waterwegen tl 1 fa men ’t wijten, dat de 1914 sloot met een saldo van ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per 8 maanden. Franco per post 50 Cents. nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent. Theedrinksters, die KLEIN’S THEE van 20 ct. per ons, 25 ct. per vierdel, nog niet hebben gedronken, noodigen we uit deze Thee eens te probeeren ze is mooi grof, zonder stof, schenkt goudgeel, heeft een volle, geurige smaak en is zeer waterhoudend. THEEHANDEL Voor weerverkoopers verkrijgbaar: Te Bolsward bij Wed. J. J. LEMSTRA. i, Makkum bij W. v. d. GOOT. aan de tal van fraaie aan de wanden en ADVERTENTIEPRIJS: 17 regels 50 Cts. Vervolgens 10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte. Het bureau van dit blad it telefonisch aangesloten onder No. 4. Sneak 2 April. Vreemdelingenverkeer hield Woensdag in Amicitia haar jaarlijksche leden vergadering. De mobilisatie kon rekening over f282.621/2. ’t Aantal leden bedraagt nu 218. ’t Bestuur deelde mee, dat ’t met goedkeu ring van de vergadering van kaart in ’t licht te geven van van Friesland. Na een drukke bespreking van ’t voor en tegen van zoo’n uitgave, hoopt de Commissie, voor bewust plan benoemd, eerstdaags met een plan van uitgaaf te komen. Wijders besloot men dit jaar iets te orga- niseeren, dat volk in onze stad brengt. Snoek, 1 April, ’t Is in de jongste raads zitting met de benoeming van een architect weer vreemd, allervreemdst gegaan. Nota bene werd op no. 1 der aanbeveling, de heer J. Kerkhof, gemeente-architect te Beverwijk, tegen aller verwachting slechts ééne stem uitgebracht. Als men had geweten wat de heer K. te Beverwijk presteert, welke moeite ’t D. B. zich heeft getroost, om hier de rechte man op de rechte plaats te krijgen, wellicht hadden de 11 vroede mannen, die thans stemden voor een reserve-luitenant, zich nog eerst eens beraden voor en aleer men iemand koos, die wie weet wanneer in functie kan treden. Wel zullen B. en W. pogingen aanwenden, de afwezigheid van den nieuwen titularis niet te lang te doen duren; maar wij allen begrijpen evengoed als ’t D.B. dat de komst van den heer Flipse zich niet laat dwingen. We kunnen ’t daarom rijmen, dat het raadslid De Wolf in krasse bewoordingen zijn groote ontevredenheid te kennen gaf, toen no. 3 der aanbeveling de gelukkige werd. Work'tm, 1 April. De afslag van visch vanwege het Steun-Comité heden morgen al hier op de Markt gehouden, viel ditmaal mee. De afschutting was goed geregeld, zoodat men goed kon zien wat werd aangeboden. Ieder die thans voor weinig geld eens een lekkere portie wilde hebben kon thans goed terecht. Kleine en groot ere hoeveelheden werden aan geboden, zoodat er voor «elk wat wils” was te krijgen. De Banier. Oudehaske. Hedenmorgen geraakte een jongetje van zekeren De Vries onder een auto van de firma Jager en Wierda, welke juist passeerde toen het ventje van achter een vrachtwagen te voorschijn kwam. Het kreeg van het spatscherm een stoot tegen den arm en geraakte met den voet onder de auto. Een in de auto zittende pleegzuster legde een voorloopig verband, waarna het kind naar het ziekenhuis te Heerenveen werd getransporteerd. De toestand is nogal ge ruststellend. O. N. Kampen. Een mislukte April-grapGis termorgen werd alhier per bulletin bekend gemaakt, dat ’s middags om twaalf uur zou den arriveeren de luitenant-aviateurs Versteegh, Meel en Van Heyst om van hieruit eene proeftocht boven de Zuiderzee te doen. De grappenmaker(s) had zeker gedacht de Kam pers, waarvan de roep uitgaat, dat ze niet erg slim zijn, bij den neus te kunnen nemen, doch hij had buiten den waard gerekend. De x/domme” Kampers waren dezen keer toch slim genoeg om zich een gang naar bet aan gewezen terrein te besparen. 0. N, Omdat het Donderdag 1 April was, mag ik mijn artikel sluiten met een historische Aprilgrap. Op mijn wandeling door de straten komende op een hoek waar een drie- of viertal knapen zich in de zon lagen te koesteren, riep een hunner, terwijl hij de straat inwees, waar ik vandaan kwam: //Mijnheer, mijnheer, men roept je daar!” Toen ik, niet op een grap bedacht, omkeek, kreeg ik lachend te hooren... //April!” Ik lachte met ze mee doch tegelijk flitste ’t door mijn hoofd: Z/Dat zal ik je betaald zetten” en ik zei met een lachje: «Ferm, jongen, dat heb je aardig gelapt! Hier, ik vind dat zoo mooi,” en terwijl ik met duim en vinger in den vestzak grabbelde vervolgde ik: //Als je de pet ophoudt, krijg je een stuiver voor sigaren!” Eluks had hij zijn hoofddeksel in beide handen, doch ik hervatte: //Neen, dat geldt niet! Ik zei: houd je pet op, maar je neemt hem af!” De jongen keek sip, de anderen lachten nu hem uit en ik maakte dat ik om den hoek kwam. vorm bewerkte, er eerst eens goed op wees hoe hij den hamer in dit geval moest laten neerkomen, en toen dit nog niet het ge- wenschte resultaat had, werd het voorgedaan en aangetoond hoe de bout nu de juiste draai nam. Woord en voorbeeld, theorie en prak tijk moeten hand aan hand gaan. Aan een ijzeren balk in den hoofdingang van ’t hoofd gebouw dezer school staan de woorden ge schilderd „Doclf't wirk mei oerliz en fortidn, Bruk earst de holle en dan de hdn”. Deze spreuk, al is ze weinig dichterlijk van vorm, bevat toch een practische wenk voor allen arbeid en voor elk werk. Ik heb daarom ook meer gekeken naar het smeden en het uit de hand gladvijlen van stoelhaken, plaatjes en grendels, dan naar het mechanisch werk der machines, waar men bezig was het ijzer te polijsten, te schaven of te draaien. In grootere werkplaatsen en fabrieken zijn zulke machines voorhanden, en ’t is goed dat de leerlingen de behandeling er van leeren, maar in de meeste smederijen, zoowel in de stad als op 't platteland, komt het meer aan op het zelf doen. Daar moet men hebben goede practische smeden. Toch is het verrassend te zien hoe mooi die machines werken, een der grootste jongens was bezig een dik rond stuk ijzer uit te hollen, en er was reeds een aardige diepte in gegroefd doordat het rondwentelend boor- of schaaf ijzer telkens schilletjes en reepjes uit den wand meenam. Een jongmaatje zei lachend tot zijn kameraad: «Dit kon zoo wel een klein kanon worden”. Of de oorlog ons volk ook begeestert Ik heb mij verlustigd bouwkundige teekeningen op de tafels der ruime expeditiezalen der eerste verdieping. Ook de smeden en schilders hebben veel fraais gewrocht, echter niet alleen in teekening, want de verschillende vervaar digde voorwerpen getuigden van hun kunnen en willen. Verschillende werkelijk goed be werkte voorwerpen, die door vorm en be schildering er bekoorlijk uitzien zijn als prijzen beschikbaar voor de jaarlijks te houden ver loting. Veel ook is voor verloting minder geschikt, en dat wordt tegen billijken prijs te koop aangeboden, of de grondstof wordt weer op andere wijze bewerkt. Waren er eenvoudige ronde plankjes, gladde bakjes enz. uit het eerste leerjaar, die men denkt ook zelf wel haast zoo goed te kunnen maken, de volgende leerjaren geven blijk van moeielijker en degelijker werk. Een kap van een deftig woonhuis, met lei gedekt, met sierlijk uitbouwsel en dakgoot, kant en klaar, vulde een hoek der rechtsche benedenzaal, een complete puibetimmering met schuifdeuren voor een kamer en suite, trappen in verschil lende afwerkingen, deuren, ramen, kozijnen enz. De smeden hadden er op de bovenzaal fraai eigengemaakt gereedschap tentoongesteld, kunstig gesmeed, nauwkeurig bewerkt, fraai gepolijst ijzerwerk, kachels, sloten, ankers, schroeven enz, (hoefbeslag was in de werk plaats gebleven). De schilders, de minst talrijke klasse aan deze school, hadden op tafeltjes, kastjes, bakjes, en ook op ijzerwerk hun kunst ge toond. Imitatie houtsoorten en smaakvolle decoraties, kunstige lettervormen en smaak volle versieringen getuigden dat er gewerkt is onder goede leiding. Door de welwillendheid van den Directeur, den beer H. W. Brouwer, ontving ik een jaarverslag dezer school over 1914, en tevens ontving ik van dezen enkele inlichtingen, waarvoor ik bij dezen nogmaals mijn dank betuig. In een der lokalen waar de teekeningen in rijke keuze geëtaleerd waren had het woord «Militairen” prijkende in groote letters aan den wand, mijn aandacht getrokken. Ik ver nam nu dat de teekeningen in dat gedeelte der zaal door militairen vervaardigd waren, die in Harlingen in garnizoen lagen sedert de mobilisatie. Aan dezen was de gelegenheid aangeboden de avondteekenlessen aan de school te volgen en eenigen hunner hadden daarvan een dankbaar gebruik gemaakt. Met ver nieuwde belangstelling bezag ik daarom nog eens die teekeningen, die bij den eersten omgang al de gedachte hadden gewekt, dat deze niet onder de vakteekeningen waren te rangschikken. Een aantal fraaie schetsjes trok ons oog. Echt lieve, idyllische aquarels waren er bij. Ook een paar zeegezichten van grooter afmeting, het grootste van alle was een zee gevecht, waar twee dreadnoughts in volle actie waren en dus de vuurmonden rook en vlam spuwden, terwijl een derde op den achter grond naar de diepte ging. Wij zagen geen onderzeeër, misschien was die juist onderge doken om te ontkomen aan ’t scheepsgeschut der twee groote oorlogsschepen, ’t Is naar mijn meening een goede daad van het bestuur dezer school, dat het de militairen op deze wijze een aangename en tevens nuttige tijd- passeering wilde verschaffen. Aan 't jaarverslag willen wij nog enkele mededeelingen ontleenen, bij voorkeur die, waarop wij een vorig jaar niet zoozeer de aandacht hebben gevestigd. De mobilisatie heeft in vele werkzaam heden stoornis gebracht, ook deze ambachts school ondervond eenige moeielijkheid doordat een der leerkrachten, de schilder en onder wijzer in het vak-, vorm- en handteekenen, zijn palet moest verwisselen tegen het geweer. Daar hij evenwel zijn dienstplicht in de Ge meente kon vervullen, heeft hij zooveel mogelijk zijn vrije dagen en uren aan zijn betrekking kunnen wijden, en de lessen aan de avond school grootendeels geregeld kunnen geven. Een leeraar in het smeden werd ongesteld, zoodat ook in die klassen stoornis ontstond. Iemand die hem tijdelijk zou vervangen, moest dit wegens zijn eigen affaire spoedig weer staken. De leeraar, die verbonden was aan den cursus voor hoefbeslag, vertrok uit de Gemeente, doch met het Bestuur van de Vereeniging: Het //Friesche Paardenstamboek", dat uit zijn midden een Commissie van Bijstand heeft benoemd, is het reglement en leerplan voor hoefbeslag nu zoo geregeld, dat den leer lingen van den cursus na een gehouden examen, dat ten overstaan dier Commissie moet worden afgenomen, het diploma door Bestuur Paarden stamboek en dat der Ambachtsschool samen wordt uitgereikt. De diploma’s die de leerlingen na goed volbrachten leertijd erlangen, geven alleszins een waarborg dat zij beslagen ten ijs komen als zij later bij een baas of op een fabriek geplaatst worden. De resultaten met oud- leerlingen opgedaan zijn hiervoor reeds bewijs. De finantieele uitkomsten der school laten helaas nog te wenschen over, ’t Vorig jaar heb ik daarop in mijn verslag ook al op moeten wijzen. Hoewel de Rijkssubsidie f 1000 hooger werd gesteld, is toch het nadeelig saldo van ’t vorige jaar nog niet geheel versmolten. Het Bestuur hoopt dat het getal leden, dezer nuttige instelling inplaats van zoetjes aan te 'dalen, zal gaan klimmen. De gegoede inge zetenen der stad en belanghebbenden van naburige gemeenten worden dringend uitge- noodigd deze nuttige inrichting te komen steunen, finantieel en daardoor ook moreel. Wij willen nog even melden dat met den aanvang van dit jaar het getal leerlingen 75 bedroeg, verdeeld als volgt: timmeren 30, smeden en bankwerken 41 en schilderen slechts 4. Voor den nieuwen cursus hebben zich aan gemeld 11 .voor het timmeren en 14 voor ’t smeden. Twintig leerlingen verwierven het getuig schrift terwijl 6 smeden nog een 4de leer jaar zullen doormaken. Aan den cursus voor voortgezet Technisch onderwijs werd aan deze school deelgenomen door 11 leerlingen. De avondteekenschool werd bezocht door 62 leerlingen, waarvan 4 uit Wonseradeel. 10 Militairen hebben ook gebruik gemaakt van deze avondschool. Bij hel verlaten van het gebouw voor Ambachtsonderwijs merkte ik dat in dezelfde buurt nog een gebouw voor onderwijs in aan bouw is, n.l. de zeevaartschool. Dit deftig gebouw met tegelattributen in den gevel, is in fraaien trant opgetrokken, en ziet er met de gekleurde glasramen comfortabel uit. Ik heb trouwens bij een vroeger bezoek aan de zeestad Harlingen wel eens gedacht als mij het opschrift het nederige witte gebouwtje zei, dat daar die gewichtige tak van onderwijs huisvesting vond: Z/Hier is eenvoud zeker 't kenmerk van het ware”. Een tijdje heb ik rondgezien in Frieslands voorstad van Engeland, de haven bezichtigd, die nu zooveel ruimte biedt, doch door de oorlogstroebelen ook al lijdt onder de tijds omstandigheden, daar de kaden daar ledig heenliggen, en ik slechts kleine binnenvaar tuigen zag, behalve de //Minister Tak” die pas was aangekomen van Amsterdam met een flinke last aan vrachtgoederen, en ik heb daarna de reis huiswaarts aanvaard, Gaarne gaven wij Donderdag j.l. gevolg aan de tot ons gerichte invitatie om een kijkje te gaan nemen op de tentoonstelling van gemaakte voorwerpen en teekeningen der leerlingen, alsmede op de openbare les aan de ambachtsschool te Harlingen. Hoewel van onze stad de jongelui, die daarvoor in de termen vallen, de meer nabij zijnde Sneekerschool bezoeken, is toch voor Wonseradeel, waar ons blad ook wordt ver spreid, de Harlinger school *van beteekenis. Twaalf leerlingen toch uit de dorpen van die Gemeente troffen wij aan in de naamlijst, terwijl er ook van gemeentewege een jaarlijk sche subsidie van f 100 werd toegestaan. Wij meenden daarom van de aangeboden gelegen heid gebruik te moeten maken en geven van ons bezoek het volgend artikel. Het weer lokte Donderdagmiddag wel uit tot een uitstapje. Ofschoon er een frisch koeltje waaide, scheen toch het zonnetje heerlijk. Die wind en zonneschijn deden goed aan de bouwlanden, waarop men overal druk aan het werk was. Door de vele regen en sneeuw, die maand Maart dit jaar gaf, is het landwerk achterlijk. Bij aankomst te Harlingen valt reeds dadelijk het oog op het massieve en hooge gebouw aan de Noordzij der stad. De vroolijk in de lucht wapperende driekleur beduidt, dat het voor de school een extra dag is. Van 24 uur openbare les en tentoonstelling. Uit den aard der zaak geeft zoo’n jaarlijksche tentoon stelling eener school veel wat er ook het vorig jaar te zien was. Voor vaklieden zal er misschien wel telkens wat nieuws vallen op te merken, dat de leek voorbij gaat, zonder er bepaald aandacht aan te schenken. Wij willen om herhalingen met onze verslagen van vorige jaren te vermijden, melding maken van 't geen nu onze bijzondere aandacht trok. Er was om 2 uur al dadelijk een druk bezoek aan de school, want de jongens der gewone scholen hadden, onder geleide van hun onderwijzers, ook toegang. Een goede maatregel dunkt ons, want de jongens, die later zijn aangewezen op het leeren van een ambacht, krijgen nu al vast een kijkje op ’t geen in onzen tijd eigenlijk behoort tot de voorbereiding van een handwerk. Dat de jongens nn het gewone leerlokaal in het gebouw voorbij gingen, verwonderde mij niet. Een school met banken en borden, nu ja, daar moet je alle dagen in zitten, maar de andere lokalen waar de timmerlui, smeden en ververs echt aan ’t werk waren, dat was je ware. Aardig vond ik bij de intrede van het timmerlokaal de opmerking van een kleinen kleuter, die stond te kijken naar een leerling van ’t eerste leerjaar, die bezig was van een kantige lat een ronden stok te maken. z/Wirdt dat nou soms ’n pols?” vroeg hij en liet er op volgen: //Nou, den wier er mij to De kleine broekeman dacht bepaald aan eierzoeken in de Paaschvacantie, en ik maakte bij mij zelf de opmerking dat in de stad Harlingen ook nog wel Friesch wordt gesproken. In de smederij vertoefde ik, ondanks het gedruisch dat er gemaakt werd door ’t ge hamer op tal van aambeelden, nog al een poosje, en mijn aandacht werd geboeid door de wijze waarop de jongens van het 3e leer jaar werden onderricht in ’t bewerken van smeedijzer. Ik zag hoe de leermeester een hunner, die zijn bout niet in den vereischten Bolswardsche Courant

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1915 | | pagina 1