Bols ward en Wonseradeel.
Nieuws- en Advertentieblad
1916
No. 2.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
55ste Jaargang.
J
Donderdag 6 Januari.
1915
rl
VOOR
afzonderlijke
I.
P.
P.
Th.
r
Th.
zijne mede-
P.
P.
4
Th.
Ja...
P.
P.
de bevolking
Th.
P.
i
JAAROVERZICHT.
I
I
ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per 8 maanden.
Franco per post 50 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Thomasvaêr.
Zeg vrouw, het is ons beurt al weer,
Nu ’t jaar is heengesneld,
Dient ook ons rijm weer in de krant,
Ons zienswijs weer verteld.
Veel kijkers wand’len om ons heen,
Niet zooveel ziende liên,
Want kijken dat doet iedereen,
Doch niet elkeen kan zien.
Er zijn slechts enkelen uit wier daan
En uit wier laten blijkt,
Dat men de zaken goed doorziet,
Niet enkel maar wat kijkt.
Wij hebben in ons vrijen tijd
Goed trachten rond te zien,
En wat wij merkten bij den dag.
Dat boeit ’t publiek misschien.
Ik stelde ’t liefst maar weer op rijm
Want, dichterlijk van aard,
Vertrouw ik dat de Redacteur
’t Wel keurt een plaatsje waard.
Maar Thomas, ach! de tijden zijn
Te ernstig naar ik gis,
’k Vind, nu alom ellende heerscht,
’t Geen tijd van dichten is.
Veel proza geeft het leven thans,
Veel meer dan poëzie.
Een dichtstuk is haast smokkelwaar
Als ik goed rond mij zie.
Wie in illusie een lusthof zoekt,
Komt thans bedrogen uit,
Dus Thomas, met je rijmlarij!
’k Weet niet, wat dat beduidt.
Je krijgt moreele hoofdpijn, man!
Voor dichtgloed is geen grond,
Daar ’t heele jaar in ’t teeken van
Te veel misère stond.
ADVERTENTIEPRIJS: 17 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Het bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4.
Doch ’t is niet naar der heeren zin
Van d’ ijsbaan bij ons poort,
Die brachten daar verlichting aan,.
Zoo ’t bij een ijsfeest hoort.
’t Was juist voor vijf en twintig jaar,
Dat op gemeenteland,
Daar ginds aan d’ andren kant der stad,
Een ijsbaan kwam tot stand.
Daar op die groote kunstijsbaan
Kwam menigmaal ook feest.
„Sic transit” schrijf ik daarvan, want...
Die baan is er geweest.
Ja, komen, bloeien en vergaan
Dat is des werelds loop,
Doch van deez’ ijsbaan krijgt men toch
Nog lang pleizier, naar ’k hoop.
Die vroegre ijsbaan was te koud,
Zoo ver naar ’t oosten heen,
Deez’ baan ligt nader bij de stad,
Dat ’s beter, naar ik meen.
Die van voorbeen was misschien ook
Op wat te groote schaal,
Eerst ging bet met de kas heel goed,
Doch spoedig werd het schraal.
Ja, met deez’ nieuwe baan zie ’k weer,
Wat samenwerking kan;
Als alles steeds zich isoleert,
Komt nergens meer wat van.
Had d’ oorlog ook maar dit gevolg,
Dat men weer samengaat,
Dan reken ik ’t een groot gewin
Voor ons en voor den staat.
Wat is je meening daarvan, vrouw!
Is de oorlog haast aan kant?
Je ziet soms, meen je, wat vooruit,
Hoe komt het met ons land
Van d’ oorlog zeg ik liefst niet meer,
’k Pronk niet als profetes,
Want als ik van een teeken spreek,
Lees je mij steeds de les.
Dan noem je ’t bijgeloovigheid,
En lach je mij wat uit!
Ik houd mij daarom liever stil,
Ik ken je, oude guit!
Madame de Thebes van Parijs
Die heeft het goed voorspeld,
En ook zei zij heel duidlijk, hoe
’t Met Holland stond gesteld.
VBlijft Holland buiten d’ oorlog al,”
Zoo sprak zij vóór twee jaar,
//Toch wordt de toestand daar critiek
En ’t land blijft in gevaar.”
Nu daarin was Madam niet mis,
Of ik den invloed voel!
’t Is alles heden scbriklijk duur,
’t Wordt een verlegen boel.
Natuur heeft trouw haar plicht gedaan,
Het weer was meest normaal,
Het najaar zelfs uitstekend schoon,
En d’ oogst ook lang niet schraal.
Dat er nu toch veel schaarschte heerscht,
Heeft ’t menschdom zelf verricht,
De krijg, dus menschenwerk, dat heeft
De maatschappij ontwricht.
De handel maakte grove winst
En haalde wat hij kon,
Doch weldra raakt, men voelt het reeds,
Verstopt nog menig bron.
Al heeft men hier regeeringsspek,
Die prijs is toch nog hoog,
Daarbij is alles navenant
En ’t oorlogsbrood is droog.
Men komt thans zeer bezwaarlijk rond
Met ’t schrale huishoudgeld,
De huisvrouw schiet altoos te kort,
Hoe zij ook tobt en telt.
Th. Ja, d’oorlog is een groote ramp,
Elk volk met haat bezield,
Behalve een slachting in het groot,
Wordt o zoo veel vernield.
Gelukkig bleef ons land bevrijd
En stroomde hier geen bloed
Maar ’t is, zoo als je zeide, vrouw
Men voelt het hier ook goed.
Al maken enklen oorlogswinst,
En wordt de boer ook rijk,
Het is voor ’t algemeen een ramp,
Daarvan geeft alles blijk.
Het argument van den heer E., dat bij
benoemingen voor voogden van het weeshuis,
geen rekening behoeft te worden gehouden
met dat gedeelte der bevolking, dat tot geen
gezindte behoort, is oogenschijnlijk aardig
gevonden.
Maar het wordt door den heer E. aange
voerd pour le besoin de la cause” of in
rond hollandsch, omdat het in zijn kraam te
pas komt.
De heer Eerdmans, die zich in dezen op
het reglement van het weeshuis beroept, ver
geet, dat hij dit formalistisch standpunt niet
steeds inneemt.
Voogden van het weeshuis, zich in de
laatste jaren stellende op een breed standpunt,
passende aan den geest des tijds, deden her
haaldelijk uitgaven in het algemeen belang,
b.v. voor de stichting van een sportterrein,
stadspark enz.
Deze uitgaven, niet direct steunende op het
reglement voor het bestuur van het weeshuis,
werden ook door den heer E. goedgekeurd
en heeft hij zich daar nooit tegen verklaard
op grond van het reglement.
Een tweede voorbeeld.
Bij de benoeming van voogden voor het
Algemeen Stadsarmenhuis, wordt niet vereischt,
dat men tot een erkend christelijke gemeente
moet behooren en toch heeft de heer Eerd
mans er toe meegewerkt, dat de vrijzinnigen
in dit college ook slechts één zetel bezetten.
(Intusschen kunnen de 688 personen, die tot
geen kerkelijke gezindte behooren en zeer
zeker met het oog op hunne kinderen belang
hebben bij de keuze van weesvoogden, het
zich voor gezegd houden, dat ze door den
heer Eerdmans buiten de gemeenschap worden
gesteld).
Wat de vertegenwoordiging in den Raad
betreft, kan de verdeeling der zetels dan ook
niet aan den heer Eerdmans en
standers worden overgelaten.
Bij de benoeming voor weesvoogd, waarover
ons debat gaat, hebben de twee christelijk-
historische leden, die toch zeker ook tot de
rechtsche partij behooren, totaal eene andere
meening getoond te bezitten dan de heer
Eerdmans.
Ook heb ik nog geen antwoord op mijne
vraag, waarom zijn anti-revolutionaire collega
bij de eerste stemming een der vrijzinnige
candidaten stemde en bij de tweede stemming,
overging op den katholieken candidaat.
Trouwens uit de voordracht èn van voogden
qn die van Burgemeester en Wethouders,
beide colleges, het eerste in meerderheid, het
laatste in ’t geheel rechts, blijkt wel, dat de
heer Eerdmans in het geheel niet de meening
verkondigt van de geheele rechterzijde.
Tevens ben ik gemachtigd, te verklaren,
dat een invloedrijk katholiek deze benoeming
ten sterkste afkeurt.
Mijn geachte opponent voert verder ter zijner
verdediging aan het argument, dat de Christelijk-
Historische partij in het college van gasthuis
voogden nog in ’t geheel niet is vertegen
woordigd.
Deze uitspraak blijft geheel voor rekening
van den heer Eerdmans. Ze zal voor velen
nieuw zijn te hooren. Verder wijst hij dan
op andere gemeenten, waar de rechtsche minder
heden een eenigszins behoorlijke vertegen
woordiging wordt onthouden.
Nu is het altijd een teeken van zwakte,
wanneer men niet bij de punten van het debat
blijft, doch zich beroept op toestanden elders.
Ik heb den heer Eerdmans eene berekening
gegeven van de bevolking en hare vertegen
woordiging.
Hij gaat op dit zuiver zakelijke standpunt
niet in, maar begeeft zich op zijpaden.
Ik herhaal nogmaals, dat ik ben en blijf
voorstander van evenredige vertegenwoordiging
en steeds wil medewerken, om hiertoe te komen.
Het spijt me, dat ik, wat dit standpunt
betreft, me in den heer Eerdmans heb vergist.
De heer Eerdmans vraagt eens na te gaan,
hoe door de vrijzinnigen in vroegere jaren
bij benoemingen voor allerlei colleges werd
gehandeld.
Welnu, heeft men toen verkeerd gehandeld,
wat ik gaarne erken, laat de heer E. er voor
waken, dat hij en zijne medestanders niet
denzelfden weg opgaan.
Want het is geen verontschuldiging, zich
te beroepen op door anderen gemaakte fouten
en daardoor zich trachten vrij te pleiten voor
het maken dier zelfde fouten.
D. TERHENNE.
Bolsward, 3 Januari 1916,
Bekrompen tijd en angst en vrees
Zijn toch geen stof voor dicht,
De toekomst is zoo duister nog
In ’t jaar dat voor ons ligt.
Hang aan de wilgen maar je lier,
Al is ’t niet je natuur;
Ik geef je hiermee goeden raad,
En goede raad is duur.
Th. Hum! Zoo? Noem jou je raad ook duur?
Ik vind die spreuk niet waar,
Niets krijg ik steeds goedkooper toch,
Maar ’t is er dan ook naar.
Het zwijgen is een schoone deugd,
Maar als de plicht gebiedt,
Dan spreek ik liefst mijn meening uit,
Wat waarheid is, wat niet.
Je moet maar weten wat je doet,
Want jij bent toch de heer,
Wil je mijn raad slaan in den wind,
Ik leg er mij bij neer.
Th. Dus vrouw! til nu maar niet te zwaar,
Ik leef maar liefst goedsmoeds,
Al gaat niet alles naar ons wensch,
Toch is er ook veel goeds.
Het gaat in ’t leven als met ’t weer;
Na regen zonneschijn
En zoo zal ook, is de’oorlog uit,
•’t Wel spoedig beter zijn.
Wij bieden dan in d’eerste plaats,
Geachte burgerschaar!
Ons beider heilwensch graag u aan,
Bij d’ aanvang van het jaar.
Nu ’t licht van d’eersten dag desjaars
Ons blij in d' oogen drong,
Strekt vast dit jaar, met Godes wil,
Tot heil van oud en jong.
Al zijn nu nog de nachten lang,
De dagen droevig kort,
Een troost is 't, als de koude snerpt,
Dat ’t gauw weer lente wordt.
In 't oude jaar kwam winter niet,
Dat zijn w’ ook wel gewoon,
En dat het weer wat zacht nu is,
Past om de brandstof schoon.
De smokkelaars doen ook hun best,
Trots wet en volksbelang,
Hun komt dus wel het brandmerk toe
Van Speenhojf in zijn zang
ffWien Neerlandsch geld in ’t laadje vloeit,
Door reuzenknoeierij,
Wiens hart voor contrabande gloeit,
ffls goochemer dan wij.
Hij leeft met ons in ’t vaderland,
ff Doch zou uit volle borst,
Verpatsen graag voor woekerwinst
z/Ons Vaderland en Vorst”.
Maar met dat //goochmer” ga je dan
Toch zeker niet accoord
Ei neen maar ’k heb toch met veel schik
Van ’t liedje wel gehoord.
Een spreuk van Keizer Titus luidt
z/Het geld ruikt altoos goed”.
Die meening komt nu weer in zwang,
Men waagt voor geld zijn bloed.
Ja ’t is wel zoo als Speenhoff zei
Voor hooge woekerwinst
Daar sparen zij zich zelf niet om,
Ons land het allerminst.
De handel schachert in het groot,
Dat lees je nu en dan,
Neen, heilig dan des landmans winst,
Die komt er eerlijk anJ
Het vee, de boter en de kaas,
’t Is alles even duur,
Men hoort geen boer thans klagen meer,
’t Gaat boven zijn natuur.
De wol en 't oude hooi nam ’t Rijk,
Maar ’t werd wel goed betaald,
Men zegt, dat door den boer wordt thans
Ruim dub'le huur behaald.
Ja, beter boer dan burger nu,
Want hierop komt het neer:
Wat thans de boer te veel ontvangt,
Dat geven wij ook meer.
De werkman en klein ambtenaar
Die uitten klacht bij klacht,
Men heeft als pleister op de wond
Hen toeslag toen gebracht.
Maar o die arme middenstand
Mocht ook wel toeslag thans,
Want als het zoo nog langer duurt,
Dan wordt het hem te mans.
was deez’ dure tijd voorbij
Dat er maar uitkomst kwam
Ik smul niet graag als d’Hagenaar
Slechts van een houten ham.
De eetwaar, kleeren, brandstof duur.
En de verdiensten sehraal...
en nog meer belasting ook,
Het wordt een sober maal.
’t Wordt tijd hoor! dat er vrede komt,
De ellende wordt reeds groot,
En toch, bij ’t buitenland gezien,
Is ’t hier nog Abrams schoot.
In ernst dus vrouw, wat denk je wel,
Is vrede haast in ’t zicht
Neen, o.udje neen, je fopt me niet
Lees jij maar ’t krantbericht.
Het vorig jaar vertelde ik wat,
Want ik voorzag wel iets,
Toen heb je braaf daarmee gespot,
Je hoort nu verder niets.
Al spreek ik dus van d’oorlog niet,
Weet toch, dat ik vernam,
Dat er dit jaar in onze stad
Reeds tweemaal vrede kwam.
Wat blief? ’k Verklaar je nader toch
’k Weet je bedoeling niet,
Je ziet zoo ernstig, dat ik denk
Je werklijk wat voorziet.
Voorzien ’k Spreek van verleden tijd
Want in de politiek
Kwam een verzoening hier tot stand,
En een bij de muziek.
Wordt vervolgd.
INGEZONDEN.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie).
Geachte Redactie!
Het zij me vergund, naar aanleiding van
het ingezonden stuk van den heer D. B.
Eerdmans in het vorig nummer van dit blad,
het volgende in het midden te brengen.
Bolswardsche Courant
H
n
<1 Üj
PlETERNEL.
