ïïïeuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseradeel.
No. 54.
Verschijnt Donderdags en Zondags.
1917.
56ste Jaargang.
Donderdag 5 Juli.
RAADSOVERZTCHT.
Een visch wedstrijd.
Oer ditten en datten.
VOOR
al klaar, om te bakken.”
was
en
BINNENLAND.
den
Grauwe
daar gingen ze. Hier
overal gingen de dobbers naar
weldra mocht het J. Oostdijk
De
heel
de wed-
Het
Er werd
gevischt. En toen
nog een
toen
er en er valt niet
Dr. Kuyper.
De Standaard meldt
Dr. Kuyper is gistermorgen naar Lahman’s
Sanatorium vertrokken. De gevolgen van de
gevaarlijke ziekte die hem in den aanvang
van het jaar overviel, bleven nog op zoo
bedenkelijke wijze nawerken, dat zijn artsen
hem een volstrekte rust van enkele maanden
en voortzetting van de medische behandeling
voorschreven. Van correspondentie zal hij zich
in deze maanden geheel moeten onderhouden,
t onweer zich boven
plaats ontlastte, keken verscheidene leden
«Het Baarsje” met betrokken gelaat
de lucht. Hoe zou het morgen zijn
mooi scheen
Om acht uur was alles al in bewe
ging, geen vrouw of kind bleef thuis, alles
naar de Eranekerpoort, vanwaar de afmarsch
met muziek zou plaats hebben.
Het was een aardig gezicht, al die mannen
op te zien komen met hengel en knapzak,
overal hoorde men nitroepen als«zeg jo,
dou vangst de dikste, boorl” of «ik heb de
ADVERTENTIEPRIJS: 17 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Het bureau van dit blad ie telefonisch aangesloten onder No. 4.
De minsken binne al nuvere Angelyk, en
dat is fen de iene kant ek wol goed, oars
scoene de sinnen allegearre op ien en it selde
falie, en dan krige men fierstofolle ientoanich-
heid op ’e wiald, mar minder ginstich is ’t,
Merkols flod'ren oer it wiid
’t Wetter spatte ’r fen omheech,
Seis de fisken liken bliid,
Driuwen op en sakken leech.
Michjes dy’t troch ’t loftrom gounzen,
Liken dat ze fleanend dounsen.
Mar in diel fen 't Antofreden minskdom
seach prot en lilk, en sprieken opAntankbre
toanmen scoe net hoopje, dat we hjir lang
oan fêst sitte moatte, hwent dat reinen kin
yen ek al net folie formeitsje, en it wie sa
gau net droech, ef dyselde ljue lieten hjar
hearre: as ’t net mear reint, den jowt it ek
noch neat. As nou alle minsken sa ris wieme,
dan stie ’t er mei de wrald al hiel slim foar,
mar ta gelok, der binne ek ljue dy’t in each
ha for it goede, en dy’t by tiden in heling
fen tankbrens yn ’t herte fornimme, dat, by
safolle dat de libbenswille binimt, wer fleur
oan ’t libben jowt.
De boeren binne yn alle gefallen mei ’t
reinwetter danich yn ’t skik, al kaem er yn
’e Angetiid dan ek efkes stilstan. De toarre
greiden fleurje en grienje wer op, en hwet
like to forsijerren, hat wer nij libben krigen.
It wie binammen yn ’e omkriten fen Ketlik
en Mildam dat it reinwetter Atkomsl brocht.
Der wierne de kij net mear yn ’t Jan to
balden, trochdat de sleatten de leste drip
wetter Autnommen wierne, en de lannen liken
mear op toarre woestinen as op greidlannen.
Dan wit men hjir yn ’t wetterlan net hwet
it sizze wol krapte fen wetter. De ljue moasten
in ure ride om wetter for hjar fé op to heljen
en sadwaende is ’t gjin wAnder dat men dan
longerjend Atsjucht nei in deimannich wiet
waer. It binne hjir de malkfarders dy’t oer
to min wetter kleije, trochdat se net, as mei
alle lijen by de boerehiemen komme kinne,
en inkele opfearten binne ek al sa droech,
dat er mei in skou net troch to kommen is.
De modderskippers sjonge mei yn ’t selde
kleiliet, en mannich brêggedraeier wol ek wol
mei dwaen, trochdat preammen en bokken
Ander ’e brêgge trochfarre en sadwaende Ant-
komt de man mannige stAr.
Sa bliuwt er jimmer hwet to winskjen oer,
mar de biwenners fen ’e Fryske walden, binne
oer ’t algemien wol aerdich to sprekken oer
hjar bouwerij. De ierapels en beantsjes steane
der mar bést foar, en as de opbringst wirdt
sa as ’t him oansjen lit, den scil der alle
reden wêze ta tofredenheid. Der is oars al
folie yn us tiid, dat reden jowt ta Antofreden-
heid. Nou ’t alles sa Annoarme dj Ar wirdt, en
mannige mem fen ’e moarn oan ’e joun prak-
kesearje moat ho’t. se ’t oanlizze moat, om
hjar bern hiel en knap to balden, en sêd te
jaen, en dan noch elk sines op ’e tiid tojaen,
en bja kriget dan de tynge: it jern is in cint
ef toalve op it reaf opslein, en it lear is wer
djArder, en de turven jilde mei gauwens it
stik in sint, dan giet hjar de moed wol ris
yn ’e hakken, en it moat yen net binije, dat
mannichien de oarloch forwinsket, noch net
yn 'e earste pleats, om ’t er sa’n poarsje dea
den falie, mar omdat alles hjir sa heislike
djür wirdt. Frisia.
ABONNEMENTSPRIJS: 40 Cents per 3 maanden.
Franco per post 50 Cents.
Afzonderlijke nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
er geen uitzondering op. Geen straat wordt
ontzien, geen boom of plant blijft onverlet,
bloemperken, glasruiten, hekken en stekken,
alles moet het ontgelden. Men kan nagaan,
dat de baldadige jeugd alleen in de maand
Mei te dezer stede voor niet minder dan
f 1300 schade heeft aangericht. Er wordt
met klem op aangedrongen, dat ouders, onder
wijzers en publiek het hunne zullen doen,
om het kwaad zooveel mogelijk te keer te
gaan.
Sneek, 29 Juni. Te IJ 1st deed zich bij
de candidaatstelling voor raadsleden 't zeldzaam
geval voor, dat één der aftredenden, de heer
W. Abma, op de lijst werd vergeten. Twee
zijner collega’s werden bij enkele candidaat
stelling herkozen, bij echter moet nu door
een nieuwe stemming nog gekozen worden.
De onlusten te Amsterdam,
Amsterdam, 3 Juli. Als protest tegen
den aardappelnood hebben de haven- en boot-
arbeiders het werk neergelegd. Het geheele
havenbedrijf ligt stil. Op enkele plaatsen
staken ook de bouwvakarbeiders, terwijl van
de Ned. Scheepsbouwmaatschappij 1000 man
staken.
Hedennacht zijn militairen uit Haarlem
hier aangekomen.
Heerenveen, 29 Juni. Onlangs hebben
we gemeld, dat iemand te dezer plaatse op
zijn jaardag werkelijk aangenaam werd verrast
met een klein fleschje petroleum. Een vroegere
plaatsgenoot, de heer E. P., thans te Amsterdam,
als tegenhanger, dal
der meest
doosje met
anders te
en maakten
feestelijk ge-
’t niet zijn
dat er Ander de minsken sa’n poarsje binne,
dy jimmeroan forkeard en Antofreden bjarren
foardogge, en troch bjar gekrimmenear in oar
it libben ek noch mar sAr meitsje. It waer
hat der in greate ynfloed op, en nou is ’t al
frjemd, mar der binne minsken, dy’t it waer
noait nei ’t sin is. De foarige wike waerd er
stien en bien klage oer de waermte, en men
spriek fen smoaren en fen ranen en fen yn
wetter switten, fen lanforskroeien, it wie
alhiel slim, èn sa men de ljue hearde scoe
men tinke, dat alles troch de hjitte omkomme
scoe. Der waerd mei langstme utsjoen nei
reinwetter, oan 't einliks de wolken gear-
pakten, en in sêfte rein minsken en bisten
forromming joech, en ’t wie krekt ef de hiele
skepping tankber wie for de mylde rein. Yn
’e iere moarntiid-songen op dakken en yn
beammen en heech yn ’e loft, de fAgels in
tankliet, it fé yn ’t fjild wie ’t oan te sjen,
dat it him formakke, blommen en bledden
seagen blij en Antjoegen hjar op tankbre wize,
alles om yen hinne spriek fen tankbrens;
Over den vischwedstrijd van «Het Baarsje”
vermeldt de N. Harlinger Crt.:
Toen Dinsdagavond het
onze
van
naar
En Woensdagmorgen? Hoe
de zon.
pan al klaar, om te bakken." En toen de
«Harlinger Fanfare” aangekomen was, ging
het onder een lustig: //Pas op je dobber,”
op weg, via de Hoogstraat, St. Jacobstraat,
Simonstijlstraat, Rozengracht naar het tram
station.
Het was verbazend hoeveel volk er op de
been was, zich interesseerde voor de eerste
tocht van «Het Baarsje.” Bij de tram werd
lustig deuntje ten beste gegeven en
voort naar de «Grauwe Kat.” Onder
begunstiging van het steeds mooie weer, werd
de «Grauwe Kat” bereikt, en alles geregeld
om met den wedstrijd aan te vangen.
Door de groote welwillendheid van
landheer De Jong, wonende bij de
Kat,” was een prachtig terrein beschikbaar,
gelegen langs de Bolswardervaart, om te
visschen. Dien heer onzen dank voor die
welwillendheid.
Te 11.15 traden alle mededingers voor den
hengelwedstrijd aan en namen hun plaats
in, en na bet lossen van een schot door
den voorzitter, gingen alle hengels te water.
,/Pas op je dobber,” en
en daar en
beneden en
gelukken de eerste visch te vangen,
visch liet zich slecht vangen, en was
klein in zijn soort. Om 12.45 was
strijd geëindigd.
Hierna werd pauze gehouden tot twee
uur, in welken tijd de «Harlinger Fanfare”
zich liet hooren, en het café de «Grauwe
Kat” werd bezocht.
Het weer hield zich uitstekend en om
twee uur begon de peurwedstrijd. De don
kere lucht maakte deze vischpartij tot een
gelukkige, want vele gladde aaltjes vielen
in het gras. Het was een aardig gezicht
te zien, hoe de visschers grabbelden om hun
vangst te bergen, want ook hierbij ging het
om de grootste vangst, de eerste, de grootste
en de kleinste paling.
Te 2,3 haalde S. Engeler de eerste aal op.
Deze wedstrijd trok zeer de aandacht van
het publiek en gelach werd van alle zijden
vernomen.
Voortdurend was het een geroep van
«weer een” en dan was de jury present om
de gevangene op te teekenen.
Om 3 uur eindigde deze wedstrijd.
Nu begon een vrije vischpartij. De dag
werd verder genoegelijk doorgebracht,
het feest was nu niet alleen meer voor «Het
Baarsje,” maar de talrijk opgekomenen uit
de omgeving namen er ook aan deel.
werd een heele sportdemonstratie.
gezwommen, gekaatst en
kwam een groot moment.
Juist toen de muziek de bekende mop
van «Had je me maar” liet hooren, baalde
R. Oswald een snoek uit het water van wel
60 c.M. en ving P. Nielsen bijna gelijktijdig
een groote baars. Dat was een gedrang om
die gelukkige visschers heen, maar toen even
later de secretaris Filarski aan zijn hengel
een ledige bierflesch ophaalde, kwam bet bedrog
uit, en heerschte groote hilariteit.
De heer Oostdijk maakte den dag tot een
feestdag voor de jeugd, en velen zullen nog
wel aan hem terugdenken, hoe joviaal hij met
de kinderen omging, optochten organiseerde,
danste en zong. En wat zoo mooi was, alles
ging onder de grootst mogelijke harmonie.
Ook was het een aardig gezicht, toen in het
middaguur overal in het weiland groepjes zich
afzonderden om picnic te houden.
En voortdurend kwamen nog leden per rij
wiel en tram, om een bezoek aan bet terrein te
brengen. De dag leende er zich uitstekend
voor, en toen de tram kwam en het tijd werd
om op te stappen, was ieder vol tevredenheid
over het genotene, maar allen vonden dat de
dag te spoedig om geweest was. Onder een
„hoera” en een lustig deuntje der muziek,
werd vertrokken. Door de dorpen werd gezon
gen en gespeeld en te zes uur arriveerde men
te Harlingen, om gauw even de vrouwen op
te halen en te half acht weer in de/Harmonie
te zijn, voor een gezellig samenzijn na de
prijsuitdeeling.
woonachtig, meldt ons
hij beden op zijn jaardag als een
gewaardeerde cadeaux ontving een
nieuwe aardappelen. Ze waren
Amsterdam nog niet te krijgen
inderdaad den jaardag tot een
vierden dag. Ér zonder zou
gegaan.
’t Zijn van die kleinigheden, die men graag
in zijn geest noteert, om er later, wanneer
we ons weer in normale tijden zullen mogen
verheugen, af en toe eens op terug te komen.
Een klein fleschje petroleum en een doosje
met aardappelen de meest begeerenswaardige
verjaringscadeaux in het oorlogsjaar 1917.
Repk. Nieuwsbl. v. Fr.
Sneek, 3 Juli. Men ziet heel vaak dat
ongelukken of ongevallen zich wel eens opeen
stapelen. Een langen tijd bleef men van een
onheil verschoond, of daar volgen twee, drie,
vier soms onmiddellijk op elkander.
Zoo ook bier. Zondag j.l. verdronk hier
op ’t Sneeker meer de 18-jarige Haite Schuk-
kink. Met twee zijner vrienden geraakte hij
Zondagmiddag tusschen Sijbesloot en de Roeke-
pol te water. Laatstgenoemden werden door ’t
personeel van een kieiboot gered.
Maandagmorgen halfnegen was ’t op de
straat voor de firma Vroom Dreesman haast
een bloedbad. In de portiek n.l. waar men
elkaar voor een ophanden zijnde opruiming
haast dood drukte, brak een spiegelruit,
’t Neervallende glas wondde vijf personen
meeren minder ernstig. Twee doktoren, Ament
en Hertzberger verleenden hulp.
En geen drie uren later kregen twee ver
pleegden in ons Armhuis elkaar te pakken.
De 36-jarige Reinder Steenhuis bracht den
63-jarigen Darmen Miedema meteenaardappel-
mes plotseling een steek in den hals toe.
De slagader werd doorgesneden.
Dr. Posthumus, de huisdokter, wist ’t bloed
zoo lang te stelpen, totdat dr. Bouma kwam
om den gekwetste te verbinden.
’t Drama eindigde met Miedema naar ’t
Ziekenhuis en Steenhuis onder politiegeleide
naar Leeuwarden te brengen.
Sneek, 3 Juli. Te Nijland, deelt men ons
mee, stelde de veldwachter in de vorige week,
de menschen in de gelegenheid (op bons nog
wel) turf te koopen voor f 3,50 per 100 en
dan nog wel fabrieksturf. ’t Is te rijmen dat
speculanten in Wijmbritseradeel thans hun
slag slaan.
Leeuwarden, 30 Juni. Zoolang er een
jeugd op de wereld heeft bestaan, en dat
was al kort na Adam en Eva het geval, heeft
men ook geklaagd over haar baldadigheidszin
en vernielzucht. De Leeuwarder jeugd maakt
De kermis schijnt tegenwoordig een gelief
koosd onderwerp voor onzen raad te zijn.
Eerst stelde een anti-kermisvriend bij de
behandeling der begrooting voor, om den
ontvangpost inkomsten opbrengst van staan
gelden gedurende de kermis, te royeeren,
natuurlijk met de bedoeling om eveneens een
veto over de kermis uit te lokken.
De meerderheid van B. en W. kwam daarop
met het radicale voorstel om de kermis af te
schaffen. Voor dit verstrekkend voorstel was
echter geen meerderheid te vinden, de bekende
tegenstanders verklaarden zich uitsluitend
daar voor.
Blijkbaar was deze uitslag voorzien en
volgde, zonder dat de burgerij er iets van
afwist en er dus ook geen bezwaar tegen in
kon brengen, een tweede voorstel om den
Zondag van de kermis te doen vervallen en
bovendien den duur op vijf dagen te bepalen
n.l. van Maandag tot en met Vrijdag.
De neuzen voor dit spiksplinternieuwe
voorstel bleken goed geteld te zijn, met vlag
en wimpel werd dit voorstel aangenomen.
Toen volgde eene verpachting van staan
plaatsen, waarna nogmaals de gunning van
enkele inschrijvingen aan de goedkeuring van
den raad werd onderworpen.
Ieder zou meenen, dat thans het pleit
beslist was en de gekortwiekte kermis dit
jaar zou doorgaan.
Bij die laatste gunning toch was de gas
en brandstofnood even critiek als nu en blijft
het een raadsel dat toen niet reeds een voorstel
van B. en W. kwam om de kermis dit jaar
niet te houden. Een lid van den raad lokte
wel een dergelijk voorstel uit, maar blijkbaar
bestonden toen daarvóór nog geen plannen.
De voorstanders van kermis en de handelaars
en industriëelen, die belang hebben bij het
houden van kermis en bij het bevorderen van
het vreemdelingenbezoek, hebben buiten den
waard gerekend, want ten slotte kwamen
B. en W. toch met het voorstel om dit jaar
de kermis niet te laten doorgaan. Het hoofd
motief gasbesparing deed de deur dicht en
slechts vier raadsleden verklaarden zich tegen
het voorstel.
Wij stemmen gaarne toe, dat de algemeene
toestand tegenwoordig alles behalve rooskleurig
is, toch valt niet te ontkennen, dat alle
pretjes en wedstrijden buiten onze stad een
stroom van Bolswarders trekken, zoodat het
geld nu toch evengoed verteerd wordt, echter
niet in maar buiten de stad.
Als het in den raad genoemde cijfer van
pl.m. 700 stères gas, welke in 1916 in de
kermisgelegeoheden werden verbruikt, juist
is,, dan is die hoeveelheid niet van groote
beteekenis, terwijl men toch als voorwaarde
had kunnen stellen, dat ieder voor eigen
brandstof had te zorgen.
Enfin het besluit ligt
aan te veranderen.
Dat de meerderheid der burgerij deze be
slissing toejuicht, gelooven we niet.
Bolswardsche Courant
II
