Nieuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseradeel.
1UI8.
No. 12.
57stö Juar6aug
VerscHijnt Donderdags en Zondags.
Redenaties van 'n Leeuwarder.
Zondag 10 Februari.
VOOR
Alg.
BINNENLAND.
Bolswardsche Courant
a 5 Cent.
bepaalde woningnood niets
’t pleit misschien
onwil, maar in
onmogelijkheid.
De gouddiefstal,
De vorige week, zoo men zich zal herinneren,
werd te Amsterdam een kist met ongeveer
vaak grillige
de samenleving
’t Is niet erg eerbiedig en
Wij lezen in de Friesche Courant:
Met groote bezorgdheid wordt in
gezinnen tegen den bekenden 12en
opgezien. Beteekende verhuizen vroeger
incovenient van
ADVERTENTIEPRIJS: 17 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Het bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder No. 4.
van f 18.000 aan goud gestolen,
van
In de laatste dagen
D. Crt., te Dordrecht
gedreven in thee. Verbazend hooge prijzen
worden besteed, nl. f 8 tot f 10 per pond.
Te Bennebroek heeft de politie Woensdag
avond een paard en wagen aangehouden,
waarin onder een dubbelen bodem 150 K.G.
haver werd vervoerd. Tegen den vervoerder
uit Haarlemmermeer werd proces-verbaal op
gemaakt. De wagen en de haver werden in
beslag genomen.
H andelstelegrammen.
Volgens te ’s-Gravenhage ontvangen bericht
is de bekende maatregel van Engeland in
zake het handelstelegrammen-verkeer opge
heven, zoodat dit verkeer weder geheel vrij is.
Koffieprijs.
Men schrijft aan de Maasbode, dat de reden
van de verhooging van den koffieprijs met
20 cent per pond de volgende is:
„De koffievoorraad hier te lande is zeer
klein en men heeft zich verplicht gezien de
130,000 balen Java Robusta koffie te gaan
onteigenen, welke indertijd waren opgeslagen
met uitvoerconsent naar Duitschland.
Vóór 10 Maart 1917 is deze koffie door
importeurs verkocht met een zedelijke garantie,
dat ze zou mogen worden uitgevoerd, waardoor
importeurs f 1 tot f 1.25 per half K.G.
voor de koffie ontvingen. Na dezen datum
verviel de z.g. zedelijke waarborg en daalde
ABONNEMENTSPRIJS: 50 Cents per 3 maanden.
Franco per post 621/2 Cents.
Afzonderlijke nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar
Sigarendiefstal.
Het is de politie te Naarden gelukt een
complot te ontdekken, dat zich al geruimen
tijd voorzag van sigaren ten nadeele van den
fabrikant P. van Rooyen aldaar. Als deze of
zijn zoon zich even verwijderd had naar hun
in de nabijheid van de fabriek staande woning,
hetgeen op bepaalde uren van den dag ge
schiedde, spoedde een der knechts zich met
kistjes sigaren naar buiten, waar zij, door een
militair, die in het complot betrokken was,
in ontvangst werden genomen.
Verschillende andere jongelingen, die wisten
dat de'Ze sigaren van diefstal afkomstig waren,
kochten en verkochten ze dan, hetwelk zoo
langzamerhand een aanzienlijk bedrag beliep.
Reeds in November van het vorige jaar waren
die diefstallen begonnen. Om nu den dief op
heeterdaad te betrappen, had de politie zich
met den zoon van den fabrikant verdekt
opgesteld. De militair stond als steeds te
wachten, en juist toen de knecht weder acht
kistjes sigaren naar buiten wilde brengen,
schoot de zoon op dezen toe, terwijl de
militair door de politie in arrest werd genomen.
Toen had men den draad in handen.
Alg. H.
Weer een krijgskas gestolen.
Men meldt uit Zevenbergen aan De Ned.
In den nacht van Donderdag op Vrijdag
de vorige week beeft men zich toegang ver
schaft tot het bureau van de genie alhier en
daar een bedrag ontvreemd van f 18.000.
Het geld dat daags te voren was aangekomen
voor het doen van verschillende uitbetalingen
was in een geldkistje geborgen en geplaatst
in een houten kist op de slaapkamer van den
sergeant, die met de bewaking is belast.
De dief (dieven) schijnen dus heel goed
te hebben geweten dat er een vrij groot
bedrag aanwezig was, en hebben dit geheel
onopgemerkt kunnen meenemen. Verschillende
soldaten, burgers alsook een sergeant zijn
reeds in verhoor geweest, doch tot op heden
zonder resultaat.
Ken ongelukkig schot.
Te Roermond wist Dinsdagavond een
Duitecher, die wegens verboden terugkeer in
het hem ontzegde gebied over de grens zou
gezet worden, aan de handen van den hem
begeleidenden marechaussee te ontkomen.
Deze loste in de niet verlichte Munsterstraat
twee schoten op den vluchteling, met het
gevolg, dat het daar passeerende acht-jatig
dochtertje van den koperslager W. door een
schot ernstig in den buik werd getroffen. De
toestand van het kind, dat naar het hospitaal
werd overgebracht, is bedenkelijk.
De vluchtende Duitecher werd op het
Munsterplein door twee militairen aangehouden.
(N. R. Ct.)
Varkens op het dak.
Een inspecteur van politie te Rotterdam
heeft gisteren, na tal van acrobatische toeren
over daken te hebben gemaakt, geconstateerd,
dat bewoners van een pand in de 2e Lombard-
straat een varken hielden in de brandgang
die van een binnenplaatsje van bedoeld pand
voert naar de Doelstraat. De dikhuid had
naar schatting reeds een gewicht van 60 K.G.
Een andere inspecteur signaleerde enkele
dagen geleden een paar varkens op het dak
van een huis aan den Goudschen Singel.
een waarde
Een reiziger van een firma uit Hoorn, die
met gouden voorwerpen bij de goudsmeden
rondging, had, toen hij zijn laatsten klant in
de Boomdwarsstraat bad bezocht, den kruier
met de kist naar een bepaald adres gezonden.
Deze, een man van 80 jaar, die al meer
dan twintig jaar den reiziger vergezelt, ging
toen enkele oogenblikken een urinoir in op
de Lindengracht. Van dat oogenblik wist men
gebruik te maken, de kar met de kist weg
te nemen. Er werd dadelijk aangifte gedaan,
en in alle richtingen werd de Jordaan on
middellijk per fiets doorkruist, teneinde de kar
met de kist te ontdekken. Zij was echter weg
en kon voorshands niet ontdekt worden. De
politie bleef zoeken en had kort daarna een
spoor, met dit gevolg, dat de vermoedelijke
daders thans op het bureau in de Westerstraat
achter slot en grendel zitten.
Woensdagavond heeft de politie verdachten
te pakken gekregen. Zij vermoedde, dat dezen
in een café in de Binnen-Dommerstraat aan
het kaarten waren. Een 12-tal rechercheurs
met een inspecteur trok er op uit, maar zij,
die gezocht werden, waren er niet. In den
loop van den avond zijn toen toch vijf ver
dachten gearresteerd en is bij hen huiszoeking
gedaan. De vermoedelijke hoofddader woont in
de Lindenstr., dus in de onmiddellijke nabijheid
van de plaats, waar de kist werd weggenomen.
Bij de huiszoeking is veel geld gevonden en
zijn ook verschillende gouden voorwerpen
aangetroffen. De meeste gouden sieraden
waren verkocht aan een uitdrager, die ze
echter alweer aan vele anderen van de hand
heeft gedaan. Bij de moeder van den hoofd
verdachte werd een belangrijke som gelds in
beslag genomen. De gearresteerden zijn be
kenden van de justitie; twee van hen zijn
deserteurs. N. v. d. D.
Nog geen thee in het vooruitzicht.
Het gerucht gaat (en vond ook reeds een
plaats in enkele couranten) dat 15 dezer weder
met de distributie van thee zou worden voort
gegaan.
Te bevoegder plaatse werd ons echter ver
zekerd, dat daarvan geen sprake is, dat er de
geheele maand Februari nog geen thee komt
en dat niemand nog zeggen kan wanneer wèl.
De minister is nog altijd bezig met te
trachten een overzicht te krijgen van de in
het land aanwezige voorraden en als laatsten
datum, waarop de leveranciers daarvan mede-
deeling moeten doen, is 17 Febr. opgegeven.
Daaruit kan ieder reeds zien, dat die datum
van 15 dezer even phantastisch is als de
thee die we dan zullen drinken.
Ongelukken.
Te Alkmaar hadden arbeiders voor het
ombalen van een boom over ’t Verdronkenoord
een touw gespannen, dat door knapen als
klimtouw werd gebruikt. Toen het 12 jarig
zoontje van den heer A. D. boven het water
was, brak het touw; de jongen viel in het
water eh verdronk.
Keltinghandel in thee.
i wordt volgens de
een levendige handel
vele
Mei
een
enkele dagen of een week,
daarbij - bleef het ook. Moeder de vrouw had
voor en na de verhuizing eenige ingespannen
dagen, misschien de heer des huizes ook,
omdat het stuur uit de huishouding was,
maar men was dan ook „op stel” en och dan
was het leed ook alweer geleden. En in de
meeste gevallen ging het verhuizen vrijwillig
en dus was men eigenlijk zelf de oorzaak van
de herrie.
Maar nu is het heel wat anders. Te moeten
verhuizen is niets meer of minder dan een
ramp, want óf er is een huis beschikbaar,
maar de huur is te hoog, óf er is heelemaal
geen woning. Bij honderden hebben de deur
waarders voor Januari huuropzegging gedaan
en het klonk toch wel erg naïef toen in den
Raad van de bestuurstafel werd gezegd, dat
er van een
bekend was.
Hoe hoog de nood was, bleek uit een door
enkele lotgenooten bijeengeroepen vergadering,
waarin ruim honderd gezinshoofden, vrouwelijke
als mannelijke, tegenwoordig waren, uit
makende een bonte schare van diverse pluimage,
waaruit blijkt, dat het huizengebrek onder
schier alle standen der maatschappij zit. Op
een tweede vergadering was de opkomst nog
aanzienlijk grooter en wanneer men veilig
kan aannemen, dat er veel meer thuis gebleven
zijn, die in het zelfde geval verkeeren, mag
men gerust spreken van een zeeronrustbarenden
toestand.
Als resultaat van deze vergaderingen is
reeds een request aan den minister van Justitie
gezonden met een memorie van toelichting en
afschriften aan de Tweede Kamer, burge
meesters, wethouders en raadsleden van de
gemeenten Leeuwarden en Leeuwarderadeel.
Uit de mededeelingen in die vergaderingen
gedaan, bleek hoe noodig hier van overheids
wege moet worden ingegrepen. En wanneer
we bedenken, dat in den tijd van de spoorweg
staking 24 simpele uren voldoende waren om
een wet te ontwerpen en tot wet te be
krachtigen, dan kan nu toch ook wel gezorgd
worden, dat er eens een beetje gang wordt
gezet in de „tank” waaruit de wetten worden
geschoten. Zeer waardevolle wenken gaf de
kantonrechter Höfelt te Amsterdam reeds in
dezen en het is te hopen, dat de woorden
van dezen verstandigen man, die reeds een
Nederlandsche vermaardheid bezit voor den
praktischen zin en de bondigheid in zijne
rechtspraak, niet in den wind worden geslagen
of zijne opmerkingen met hooghartige noncha
lance zullen worden genegeerd. Want voor
alles hebben we gezond verstand in onze
wetgeving noodig en vooral in deze uiterst
moeielijke tijden. In ieder geval moet er worden
ingegrepen, want het is ondenkbaar dat flinke,
goedgezinde burgers, die steeds in alles aan
hunne verplichtingen hebben voldaan, op
straat zullen worden gezet omdat ze de ver
hoogde huur niet kunnen betalen of de eigenaar
ze met een ander oogmerk loozen wil.
Wel heeft de burgemeester een beroep
gedaan op de ingezetenen om een gedeelte
van hunoe huizen beschikbaar te stellen, maar
al is de wil goed, in de praktijk stuit een
dergelijk verzoek op schier onoverkomelijke
bezwaren, omdat men niet weet hoe lang men
een ander gezin in zijn huis moet opnemen.
Was het de kwestie van enkele weken of een
paar maanden desnoods, dan zou er wel raad
te schaffen zijn. Maar met het vooruitzicht
misschien voor een jaar of langer te moeten
schikken, zullen slechts zij die veel ruimte
vrij hebben in de termen vallen en dat getal
zal wel niet groot wezen.
Er is bier geen sprake van
de allermeeste gevallen van
Van groot belang is het, dat in dezen tijd
geen woningen tot pakhuizen worden in
gericht. Die pakhuizen hebben in elk geval
minder haast, dan de menschen die zonder
dak boven hun hoofd komen te zitten.
Vooral in deze tijden waarin reeds zoo veel
gevraagd wordt van het uithoudingsvermogen
der groote massa, dient gewaakt te worden
dat deze nieuwe plaag tot staan wordt gebracht
voordat het te laat is.
deze koffie tot circa 60 ct. per half K.G.
De importeurs hebben dus het geld verdiend
en de „kettinghandel” zou het verlies van
circa f 7.000.000 lijden. De raadgevers van
den minister hebben het schijnbaar beter
geacht, om den minister te adviseeren alle
eventueele verliezen op het publiek te verhalen.
De prijs van de onteigende koffie is door
de koffiecontróle-commissie getaxeerd op 65
cent en dit gaf het verlies van circa 7 millioen.
Ten einde nu deze oorlogswinstmenschen
voor dit verlies, dat intusschen nog steeds
een klein gedeelte bedraagt van de oorlogs
winst door hen gemaakt, te dekken, moet
iedereen in deze zeer moeilijke tijden 20 ct.
meer betalen voor zijn pondje koffie. En
wanneer wij er bij bedenken, dat juist het
„volk” in evenredigheid veel meer koffie
drinkt dan de betere standen, dan kunnen
wij dezen maatregel, met medeweten van de
regeering genomen, op zijn zachtst uitgedrukt,
niet anders dan zeer eenzijdig noemen”.
Als het waar is, is het weer een treurig
staaltje van bevoorrechting van het groot
kapitaal.
tegen mij, ik kan het niet helpen, maar ik
zie zoo erg weinig tegen de geleerdheid op.
En heelemaal niet tegen de geleerden, die mij
hunne geleerdheid willen doen gevoelen en er
zich op laten voorstaan.
De sage luidt, dat eens een student ge
ëxamineerd werd, die zoo onbeschrijflijk weinig
wist, dat de examinator hem vroeg hoe het
mogelijk was zich zoo aan een examen te
durven onderwerpen. Waarop het slachtoffer
zeide, dat hij geen roeping gevoelde om alles
wat reeds in boeken stond nogmaals in zijn
hersens te stampen.
’t Is natuurlijk een mop, maar van waarheid
is de opmerking niet geheel en al ontbloot.
Er wordt veel te veel geleerd. Geleerd, nou
ja, laten we zeggen, dat op een gegeven
oogenblik een voldoende „blasse Ahnung”
voorhanden is om met succes een examen-
vuurproef te doorstaan.
Is men niet al te zeer geblakerd daaruit
te voorschijn gekomen, dan is in de meeste
gevallen het leven wel zoo goed om de over
tollige hersenballast weg te spoelen. Maar
daarvoor hebben we toch eigenlijk niet zitten
blokken.
Over het algemeen is men de meening
toegedaan dat alleen menschen, die veel geleerd
hebben, in staat zijn lastige kwesties uit den
weg te ruimen. Vandaar, dat men in de
hoogste colleges en commissies alleen mannen
van groote wetenschap en klinkende namen
vindt. Toch zal bij nadere kennismaking in
de meeste gevallen het resultaat volstrekt niet
beantwoorden aan de verwachtingen, die men
op grond van geleerdheid en titels meende te
mogen bouwen. Ja, wie er dichter bij komt
zal paf staan van het weinige doorzicht en
totaal gemis aan menschenkennis, dat bij als
hoogst bekwaam aangeprezen menschen dikwijls
te vinden is.
De geleerdheid is in de meeste gevallen
een sta-in-den-weg.
Heeft een advocaat meer rechtsgevoel om
dat hij in de rechtswetenschap heeft gestu
deerd? Heeft de geleerdheid van een professor,
een predikant, een hoofdonderwijzer iets met
de ontwikkeling uit te staan? Neen; ontwik
keling zit in den persoon zelf, is iets ingeborens,
dat tot hoogere uiting geraakt naarmate hij
met het leven in aanraking komt. Men mag
dan ook veilig aannemen dat de ontwikkeling
van een werkman aan de maatschappij grooter
winst geeft dan het behalen van de hoofdacte
bij den onderwijzer of het behalen van een
doctorstitel bij een of andere studie.
Wat we bij de geleerden, de veel wetenden,
missen is de heldere kijk op de dingen en
het organiseerend vermogen. De overgroote
meerderheid leeft in een eigen wereldje en denkt
zich dat wereldje geweldig groot en zichzelf,
als het middelpunt. En toch is ’t zoo klein,
dat men de geur van de pannekoeken, die er
gebakken worden duidelijk in de omringende
landen kan ruiken.
En evenzeer is het waar, dat de minder
geleerden, die menschen die minder hun levens
beschouwing aan boeken hebben ontleend en
die meer in de nabijheid-van het leven met
zijn eigenaardige eischen en
wendingen zijn gebleven, voor
dikwijls heel veel meer presteeren, dan zij,
van wie getuigd kan worden, dat al wat in
boeken steekt in hunne hoofden is gevaren.
Paul Kruger heeft eens gezegd dat hij niet
geletterd maar wel geleerd was, waarmede hij
te kennen wilde geven, dat hij rijk was aan
ervaring en arm aan schoolsche kennis.
En toch was hij een groot man.
’t Is niet om een pleidooi voor de luiheid
te geven, 't is niet om het leeren als overbodig
voor te stellen, maar wei om te doen uitkomen,
dat de geleerdheid allerminst recht heeft met
een zekere geringschatting op den minder
„ontwikkelde” neer te zien. Voor de maat
schappij beteekent de tweede groep dikwijls
heel wat meer dan de eerste.
In beslag genomen.
Dokklim. Bij een paar slagers in deze
gemeente zijn niet minder dan ruim 90 zijden
spek in beslag genomen, en bij enkele winke
liers een hoeveelheid thee.
Naar men verneemt bestaat het voornemen
deze goederen onder de ingezetenen te distri-
bueeren. de Banier.
