Nieuws- en Advertentieblad
Bolsward en Wonseradeel.
NEDERL. KAATSBOND-
59ste Jaargang.
Zaterdag 10 April 1920.
No. 15.
De Meimaand nadert.
Uitgever:
Firma B. CUPERUS Az., BOLSWARD.
J
VOOR
STADSNIEUWS.
1
Tooneel voorstelling.
Schaakwedstrijd.
Reciteerwedstrijd.
Grasverpachting enz.
Bolswardsclie Courant
Afzonderlijke
per
den Nederlandschen
de 59 aangesloten
een dankbaar
ADVERTENTIEPRIJS: 1—7 regels 50 Cts. Vervolgens
10 Cts. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
Rel bureau van dit blad is telefonisch aangesloten onder Ne. 4.
ABONNEMENTSPRIJS: 50 Cents per 3 maanden.
Franco per post 621/2 Cents.
nos. van dit Blad zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
een huis is niet het
Op den 2den Paaschdag voerde de gunstig
bekend staande tooneelvereeniging rW. I. K.”
alhier op, het blijspelIn den Mist naar het
Engelsch van Darnley.
De opkomst was wel niet groot, maar toch
was de Doelezaal behoorlijk gevuld.
Wij wisten vooraf dat de verzorging van
dit tooneelstuk bij deze vereeniging in goede
handen was. Als haast bij elk blyspel moest
het spelen de attractie brengen. Los en innig
spel moet het succes geven, en daaraan werd
hier ten volle voldaan.
Een fraaie verlichting van het podium, de
goede aankleeding van ’t tooneel, een gepaste
grimeering, voor zoover die noodig was, voeg
daarbij dat elk zijn rol kende «n begreep,
en met toewijding speelde, ziedaar de gegevens
waaruit te concludeeren valt dat de opvoering
beviel, want de klucht boeide en wekte de
belangstelling.
Toch meenen we dat ook bij dit gezelschap
stukken met wat degelijker inhoud en van
wat meer practische strekking beter zullen'
bevallen. Wij lezen in de geschiedenis van
tooneel en letteren dat in ons land op het
laatst der 17e eeuw de heeren A. Pels en
Dr. Meijer het nationaal tooneel wilden ver
beteren zij stelden zich aan 't hoofd van
een letterkundig gezelschap dat zich noemde
»Nil volentibus ardium,” d.i. ,Willen is
Kunnen.”
Het voorbeeld vond op vele plaatsen navol
ging en bijval, maar ’t was ongelukkig meest
nadoen van Fransche vormen en ideeën. Er
kwam weinig oorspronkelijks en nationaals
voor den dag, doch wel ontaarding van 's lands
zeden een spoedig verval was daarvan
't gevolg.
Juist de gelijkluidende naam dezer Kamer
en mede het feit dat ook een buitenlandsch
tooneelproduct was gekozen, bracht ons zulks
in de gedachte. Dit opgevoerde brok leven
uit de groote Engelsche wereldstad, waarbij
tot goed begrip van den toestand vooraf een
verklaring noodig werd geacht omtrent het
verburen van gemeubileerde apartemeaten,
leverde de stof voor deze klucht gebaseerd op
de gelijknamigheid van twee buren, die beiden
zoo’n intrek hadden gehuurd en later hun
vrouw daar verwachtten. De volledige om
schrijving van den inhoud zou te veel plaats
ruimte vergen, maar de klucht is gegrond ep
de gelijknamigheid der huurders, waardoor de
later gearriveerde echtgenooten beiden meenden
thuis te zijn in dezelfde woning. Door een
toevallige ontmoeting in den mist met een
dame van het tooneel, kwamen er wel drie
dames mee annex. Inplaats van een spoedige
opheldering werd het door de bemoeiingen
van een detective nog veel ingewikkelder en
kwam de echte bewoner John Smith nog in
een moeielijker positie. Aardige en echte
comische momenten kreeg men te zien en te
hooren in deze drie nog al omvangrijke bedrijven.
De ontknooping scheen ten slotte zoo indruk
wekkend, dat de man van 't kleed er een
oogenblik zijn functie bij vergat.
Alle rollen werden, dat hebben we trouwens
al veoraf laten gaan, vlot gespeeld, en toch
er waren moeielijke momenten in overvloed.
De dilettanten schenen hier eigenlijk beroeps-
menschen te zijn. Misschien had de detective
iets kalmer en bezadigd behooren te zijn, doch
ook hij, evenals al de medewerkende dames
en heeren, hebben eer van hun werk.
Aan Mabel, de vrouw van den hulpprediker,
werd voor haar subliem spel een bouqnet ver
eerd aan 't einde van het stuk.
Een geanimeerd bal besloot den gezelligen
avond.
handhaving der spelregels. Ten slotte werd
met algemeene stemmen besloten, dat de
scheidsrechter door de betrokken afdeeling
wordt aangewezen, doch dat deze benoeming
bekrachtigd moet worden door het H.B.
De afd. Harlingen had ter bevordering van
het samenspel der parturen voorgesteld om aan
het H.B. op te dfagen een voor het heele
seizoen bindende lijst aan te leggen, waarvoor
de kaatsers zich in vaste parturen kunnen
doen inschrijven. Dit voorstel viel als hl te
bindend niet in den smaak men wenschte den
kaatsers, die zelf bet best kunnen weten of ze
bij elkaar hooren, dien dwang niet op te
leggen. Voor een goed en steeds beter samenspel
achtte men wenschelijker het veel vaker uit
komen van club tegen club, vereeniging tegen
vereeniging te bevorderen. Harlingen trok ten
slotte z’n voorstel in, met instemming der
vergadering, de hoop uitsprekend, dat er zoo
weinig mogelijk verandering in de partuur-
formatie plaats heeft, waar trouwens de V. v.
K. zelf ook reeds naar streeft. Een voorstel
Leeuwarden van dezelfde strekking ging den-
zelfden weg.
Langdurig werd gesproken over het voorstel-
LeeuwardenDe alg. verg, spreke zich uit
over het bestaansrecht van de Vereen, v.
Kaatsers. Velen waren van oordeel, dat een
vereeniging in een vereeniging een gevaar kan
zijn voor de sport, doch waar de jeugdige
V. v. K. getoond heeft in alle opzichten met
den N. K. te willen samenwerken voor de
belangen der kaatssport, daar is er geen reden
om haar niet te willen erkennen. Slechts
als haar besluiten indruischsn tegen het alg.
reglement, dan kan er een botsing komen;
één strijdpunt doet zich reeds voor, doch
men hoopt en vertrouwt dit door een nadere
bespreking alsnog te kunnen oplossen.
Op voorstel van Amsterdam, ondersteund
door nog enkele buitenafd., werd besloten
tot instelling eener commissie, die zal onder
zoeken a. de mogelijke reorganisatie van den
Bondswedstrijd op Pinkstermaandag; b. de
mogelyke instelling van competitie-wedstrijden
en daarmee in verband staande indeeling van
het kaatsgebied in districten.
Als plaats voor den Bondswedstrijd in 1921
werd aangewezen Bolsward, terwijl Berlikum
de meeste stemmen op zich vereenigde voor
de Jong Nederl. partij in 1920.
Alg. H.
Te Franeker werd j.l. Zondag de 24ste
algemeene vergadering van i’
Kaatsbond gehoudenvan
afdeelingen waren 35 vertegenwoordigd, uit
brengende 97 stemmen. De Bondsvoorzitter,
de heer W. Weatra, gaf in zijn openingswoord
een terugblik over het kaatsseizoen 1919.
De rekening van den secr.-penningm. werd
goedgekeurd ib ontvang en uitgaaf op resp.
f 3685.17 en f 3151.43,een voordeelig saldo
dus van f 533.74.
Met zoo goed als algemeene stemmen werden
herkozen tot leden van het H.B. de heeren
D. de Zee en W. K. Postma, terwijl in de
vacature Brouwer werd gekozen de heer A.
F. Gerbens te Menaldum.
De heer Yntema van Harlingen hield hierop
de eerste van de drie inleidingen, welke op
de agenda waren geplaatst, en wel over Kaatsen
door de jeugd”. Spr. wees op de steeds toe
nemende criminaliteit ook onder de jeugd,
een gevolg van den demoraliseerenden oorlog,
van te veel vrijen tijd, gebrek aan voldoende
speelterreinen, bioscoop, prikkellectuur enz.
Door sport moeten we de jongens onttrekken
aan die verderfelijke invloeden, ook het kaats
spel kan het teveel aan vrijen tijd zoo mooi
aanvullen, doch daarvoor is een goed speel
terrein noodig. De afdeelingsbesturen moeten
hiertoe krachtig soeewerken en de jeugd op
leiden in goede sportmanieren. Spr. beval
tenslotte aan het vroeger ook wel beoefende
z.g. muurkaasten en het perkspel, waaraan
door een groot aantal jongens tegelijk kan
worden deelgenomen.
De heer F. Wiersma van Amsterdam hield
een interesante causerie over De wijze van
beoefening van het kaatsen in verschillende
plaatsen in Zuid- en Noord-Holland en hoe
daar te komen tot de beoefening naar de spel
regels van den Nederl. Kaatsbond”. Hij ver
telde hoe het balspel (zij het dan ietwat anders)
in vroeger eeuwen sterk beoefend werd in heel
Nederland, in België, Frankrijk, Engeland
enz., oorspronkelijk vooral onder de hoogere
standen en niet het minst door de adelijke
dames. Langzamerhand echter is het balspel
achteruitgegaan en verdwenen, naar men wil
voornamelijk door de grootere weddenschappen.
In Amsterdam werd zoo sterk gekaatst (zooals
thans de jeugd trapt met wat haar maar voor
de voeten komt), dat in de 14e eeuw bij
oorkonde verboden werd binnen de wallen
op straten en pleinen te kaatsen. In het
laatst van de 18e (eeuw werd in de steden
niet veel meer gekaatst wel op het platteland,
zooals nog in sommige plaatsen en er zijn
bereids pogingen gedaan om aanknooping met
den N. K. te zoeken.
Het voorstel van het H. B. yDe alg. verg,
spreke zich uit over het bestaansrecht van
vereenigingen van volksvermaken of commissies
buiten het verband van den Ned. Kaatsbond”,
lokte een uitvoerige discussie uit.
Ten slotte werd met 70 tegen 22 stemmen
deze motie aangenomen:
De algemeene vergadering van den Nederl.
Kaatsbond, gehouden op 4 April 1920 ta
Franeker, gehoord de inleiding van den Bonds
voorzitter en de daarna gevoerde debatten
van oordeel, dat uit een organisatorisch en
financieel oogpunt een fusie van Vereenigingen
voor Volksvermaken en (of kaatscommissies)
met de ter plaatse bestaande Bondsafdeelingen
noodzakelijk is, met dien verstande, dat des-
verlangd de zelfstandigheid van elke vereeni
ging en (of) commissie blijft gehandhaafd;
bet wenschelijk achtend, dat de vereenigingen
voor volksvermaken en (of) commissies worden
opgenomen in het verband van den Ned.
Kaatsbond
draagt het Hoofdbestuur op, in samenwerking
met de bestaande ter plaatste gevestigde Bonds-
atdeeling een samenspreking aan te vragen
met de besturen der vereenigingen voor volks
vermaken en (of) kaatscommissiën worden
opgenomen in het verband van den Ned.
Kaatsbond, waarbij tevens de fioancieele re-
sulaten dier V. v. V. en kaatscommissies ten
nutte komen aan de behartiging dar kaats
sport daar ter plaatse.
Ook het voorstel van het H.B. tot het aan
stellen van Bonds-scheidsrechters op de door
de afdeelingen te houden wedstrijden, vond
geen onverdeelde instemming. Men wilde baas
blijven in eigen huis, al werd toegegeve»,
dat vooral in sommige plaatsten met gestreng
heid toegezien moest worden op een betere
En wat dat zegt dat weet men.
Moge het aantal trouwlustigen niet zoo
groot zijn als wellicht vroeger, mogewoning-
schaarschte menig jong paartje nopen tot
uitstel der huwelijksvoltrekking, nu de voor
jaarszon weer schijnt, houden velen zich
onledig met de inrichting van hun huis. En
dit is nu juist niet de gemakkelijkste taak.
Vroeger trof men in menig buis veel
waardelooze prullen aan. Men bezette zoowel
in salon als woonkamer, tafel, kasten en
schoorsteen met allerlei dingen, als inktstellen,
beeldjes, aschbakjes, bloembakjes en vaasjes,
alle van die licht breekbare voorwerpen, die
de huismoeders veel werk bezorgden 1 Het
waren echte stofnesten, die het zeer nood
zakelijk maakten een stofdoek in de nabijheid
te hebben. Maar het heette nu eenmaal mooi,
allerlei ditjes en datjes rte pronk” te hebbsn,
ook al zou weglaten der prullen de schoonheid
van het geheel niet schaden.
Bezag men den inhoud der kamer, dan viel
het oog op ’n klein tintelend tafeltje, topzware
beeldenstander met minder fraai beeld,
fladderige kleedjes en dan... wankele stoelen.
't Geheel gaf een onrustigen.onharmonischen
aanblik, maar vast stond, dat moeder de vrouw
veel bezigheid kon vinden met het op de plaats
zetten en afstoffen van haar meubeltjes. Erger
nog, ’t was het meest verkieselijke, dat
niemand een voet binnen het vertrek zette,
want alle beleid was wel noodig om zonder
iets te beschadigen door de kamerruimte zich
te bewegen.
Men had een mooie kamer, niet voor gebruik
geschikt. En moeht de pronkkamer al gebruikt
moeten worden voor logeerende oom en tante,
wee hun, vanwege die bedompte bedstede.
Een mooie kamer.
Daar hield men vroeger van.
Tegenwoordig is men wijzer en schaft men
dat overtollige vertrek af, of richt het voor
gebruik in.
Wil men een schoon geheel in huis hebben,
dan kiest men een eenvoudige meubileering.
Geen imitatie heeft men noodig. Ze is toch
onsterk en dikwerf leelijk. Vandaar dan, dat
een opgelegde mahoniehouten kast plaats
moet maken voor een eiken. Men zorgt daarbij,
dat de verkooper ons geen opgelegd eiken in
de hand stopt. En voorts kiest men voor krom
gezaagde en uitgesneden meubelen, die alle
stevigheid missen, stoelen enz. met rechte
lijnen.
En men hangt den wand niet vol met
allerlei schilderijtjes. In geenen deele. Een
paar schilderijen met houten lyst geen
vergulde van kalk zijn voor een wand
voldoende.
Op den vloer duldt ge geen matten als
stofnesten, noch namaakzeil. Is er geen geld
voor zeil van zeer goede kwaliteit, dan laat
men liever de schilder den vloer verven.
Voor de ramen hangt men geen vitrages,
die tot de lorren behooren, maar een psar
waschechte gordynen.
Eenvoud is het kenmerk van 't ware.
’t Spreekwoord zegt het.
Daarom, wie een huishouden gaat opzetten,
verspille geen geld voor etagèretjes, beeldjes,
uitgesneden stoeltjes en andere misbare voor
werpen. Geen lorren is men noodig.
Degelyk beddengoed, flinke linnenkast,
houten stoelen met leeren of rieten matten,
eenvoudig klokje, ouderwetsche stoven of
voetbankjes, daar heeft men iets aan.
't Geheel moet frisch en levendigend zijn.
Alles moet voor gebruik geschikt zijn. Wat
heeft men aan een melkkan in den vorm van
een zuil. Wat voor levendigheid brengen
houten bloemen in den kamer
Geenerlei
De inrichting van
werk voor iedereen.
Smaak is daarvoor noodig.
Maar dan is huisinrichting
werk.
’t Leert karakters kennen.
De grootst mogelijke verscheidenheid wordt
daarbij aangetroffen.
De uitslag van den schaakwedstrijd van
den Frieschen Schaakbond is als volgt:
le klasse, le prijs S. Rijpma te Bolsward;
2e pry’s T. Cnossen te Oudega; 2e klasse,
le prijs J. de Graaf te Burgwerd; 2e prijs
ds. G. Brink te Oosterlittens; 3e klasse, Ie
groep, le prijs Tj. Reitsma te Wommels;
2e prijs H. Bonsma te Oosterlittens; 2a
groep, le prijs S. Cnossen te Oudega; 2e
prijs J. Heeres te Bolsward.
Vanwege de vereeniging »Halbertsma” te
te Warga werd Zondag j.l. een reciteerwed-
stryd gehouden, waaraan in de afd. Brnst 8
en in de afd. Luim 7 personen deelnamen.
In de afd. Ernst behaalde onze stadgenoote
Mej. M. Steensma met 116 punten den len
prijs met ^Bernesmert”; mej. T. Wijnstra
van Akkrum den 2en met rÓan 't Mounle-
dykje” en de beer H. Klom, alhier, den 3en
met rWaarom de mottige niet kwam”. In
de afd. Luim behaalde de heer Klom boven
genoemd bovendien den len prijs met ^Rekke
en dochs mis” met 111 punten.
w
Woensdag werd ten Raadhuize verpacht
het grasgewas van eenige perceelen aan de
gemeente beboerende, alsmede het recht van
tolheffing op de Leeuwarder trekweg.
Voor 5 jaren werd verpacht:
Het erf bij de Gemeentewerkplaats.
Gepacht door 8. Hengst voor f 67.25
jaar, vorige pacht f 30,
Voor 1 jaar het grasgewas van:
a. den weg Bolsward naar Hichtum.
Gepacht door A. Dijkstra voor f73,
vorige pacht f 75.50.
A. den Stadswal van Sneekerbrug tot Sint
Janspoort.
Gepacht door Y. Wiarda voor f 14.50,
vorige pacht 16,
e. den Stadswal van St. Jans- tot en met
Blauwpoort.
Gepacht door T. vaa der Zee voor f 12.75
vorige pacht 17.25.
d. de Cnossonlaan.
Gepacht door F. Blinksma voor f 0.85,
vorige pacht f 0.40.
den Trekweg tot Gronzertille.
Gepacht door R. Ettema voor f 28,
vorige pacht f 27.50.
f. Grasgewas om den Tuinbouw bij Cnos-
senlasn.
Gepacht door F. Blinksma voor f 16.50,
vorige pacht f 18.50.
g. Het Julianapark.
Gepacht door A. Dykstra en P. Hilarides
voor f 156,vorige pacht f 175,
