Horlogemaker, Goudsmid
W. GORTER
D. F. J. HOFSTEDE
GROOTZAND 18 - SNEEK
De Bolswardsche Courant en Westergoo
C.V.S. VEEKOEKJES
MET SUIKER
STEEN OF ZAND.
Spierpijn^^
Kloosterbalsem
Stadsnieuws.
23^5 Jaargang
Le
Vertrouwd envoordeelig adres
A. 'iLEVERTRW
Woensdag 8 Februari 1988 No. 11
Slijpinrichting voor Scharen, Messen,
Scheermessen en Haarmachines.
Officiéél orgaan der gemeenten Bolsward, Wonseradeel en Hennaarderadeel
Uitgever A. J. OSINGA, Marktstraat, BOLSWARD A Telefoon No. 12
‘Cf
en
A
LZ
i.
‘GfcWiï J
W
Verschynt Dinsdags-
Vrydagsavonds.
A dve r t e n t i n per regel:
Weensdagsnummer 10 cent.
Zaterdagen ummer 12 cent.
Tusschen de tekst dubb. prijs.
Aangesloten by het Bureau
voor oplaagcontrOle.
-
‘TARSAVON
Galigastraat - SNEEK
Bl+fAvANVALKEMBlfRG'
wel niee. Die goed vooruit zien, en ook
aan de toekomst denken, gaan hier niet
lichtvaardig over heen, maar zorgen er
voor dat werkelijk de ondergrond
deugdzaam is. Doch maar al te dikwijls
komt het uit, dat ook hier roekeloos en
onbedachtzaam word voortgetreden en
men zijn onheil tegemoet snelt.
Soms als met open oogen, doch zon
der dat het gezien wordt, omdat men
dit niet wil zien, en in groote oppervlak
kigheid over den ernst van het leven
heen leeft Ook hier zou men kunnen
spreken van revolutiebouw, en hierdoor
is meteen verklaard, hoe menig jong ge
zinsleven de kiemen der ontbinding in
zich draagt. Als de winden beginnen te
waaien en de slagregens komen, stort
dat huis ineen, en deszelfs val is groot.
Geen fundament, en geen goed cement,
en daar ploft het heen, in puin en grui-
zel!
’t Kan natuurlijk zijn dat ook Andere,
bijkomstige omstandigheden den val
van een enkelvoudig of van een ge
zinsleven ten gevolge hebben. Tegen
spoed, slechte omgang, de verzoekingen
van het leven, ziekte, werkeloosheid,
dood,te veel om op te noemen. Daar
kunnen over een mensch en over een ge
zin, evenals over een woning heel wat
stormen opstaan, en zij kunnen heel wat
leed en smart en moeite en tranen ver
oorzaken. Hier dient zeer zacht geoor
deeld, en niemand die zich hier heeft te
beroemen op eigen kracht of vermo
gen of gaven. Hooge boomen vangen
veel wind, en ook de eik kan wel ont
worteld worden. Doch bij erkenning van
dit alles, blijft het van groote beteeke-
nis, dat het fundament, ’t welk bij den
aanvang gelegd werd, in stevige aarde
kwam, waardoor de verwachting ge
koesterd mag worden, dat het bouw
werk een toekomst heeft.
’t Is vaak een moeizamen arbeid, zwaar
en kostbaar, en waarvan men in den
aanvang weinig genot heeft, en waar
mede men schijnbaar weinig eere in
legt. Maar het einde kroont dit alles, en
de vrucht blijft niet »it. „Steen of zand”,
was het opschrtn, ’t weik wij hier
boven plaatsten. Wij allen zijn bouwers,
van ons eigen huis én aan dat van an
deren.
Zij het een gefundeerde woning, in
een stevigen bodem.
weer voorbij is, dan moge hier of daar
spaan of splinter zijn af geslagen of een
dakpan zijn weggewaaid of verscho
ven, maar het huis zelf richt zich even
fier en flink omhoog als altijd, en wist
van geen wankelen of wijken, omdat
het gefundeerd stond in stevigen bo
dem. Ook deze laatste heeft natuurlijk
iets mede te zeggen. Wie de fundamen
ten van zijn woning in het losse drijf
zand legt, Of in moerassigen grond
waar vroeg of laat alles in wegzakt
en neerploft, is ook al even onverstan
dig en dwaas als iemand, die in het'
geheel geen fundament meent noodig
te hebben en daarom boven op den
grond begint te bouwen. Wanneer daar
de stormen opsteken en de winden ko
men aanrennen als wilde, woeste paar
den, om met hunne geweldige kracht
weg te maaien en neer te sabelen alles
wat hen in hunnen loop stuit, dan be
staat de kans, dat heel het huis ineen
stort en tot een puinhoop wordt. Alzoo,
het fundament, waarop gebouwd wordt
en de grond waarin dit neergelegd
wordt, is van niet te onderschatten be-
teekenis.
Hetzelfde nu wat gezegd kan worden
van den woningbouw, geldt ook van het
persoonlijk leven en van het gezins
leven. Hieraan wordt eveneens ge
bouwd en het is de bedoeling dit zoo
flink en zoo soliede te maken als mo
gelijk is. Daarom is vóór alle dingen
noodig een goede opvoeding in de
jeugdjaren, gepaard aan degelijk on
derwijs in die vakken en kundigheden
welke later te pas zullen komen. Waar
dezé twee verwaarloosd worden, is niet
veel goeds te wachten. Hoewel ook hier
Nu het voorjaar is aangebroken en
wij zoo van lieverlede het gevoel krij
gen, dat de winter ons voor goed ver
laten heeft, is weldra ook weer de tijd
aangebroken waarin de arbeid op het
veld begint uit te komen en ook de
spade in den grond gestoken wordt voor
het graven der fundamenten van nieu
we woningen.
Eigenlijk is dit laatste niet goed ge
zegd. Omdat men in onzen tijd in tegen
stelling van vroeger altijd dóór bouwt
en gedurende het gansche jaar, vooral
in de groote plaatsen, onafgebroken be
zig is om de woningen te bereiden voor
de velen die dakloos zijn, of hierop
wachten.
Zoo ziet men allerwege de nieuwe
huizenreien verrijzen, en op plaatsen
waar kort geleden de groenten nog wer
den geplukt, of de aardappels gedolven,
of waar het vee liep te grazen, zijn
thans reeds de muren opgetrokken van
de grootere of kleinere gebouwen, waar
straks het gezinsleven zich ontplooien
kan. Wie er acht op geeft, moet het op
vallen hoe vlug alles in zijn werk gaat.
Geen wonder ook, omdat alles bijna
machinaal gaat. De steen machinaal
gevormd en gedroogd. Het hout machi
naal gezaagd en geploegd en geschaafd.
Het ijzer machinaal gebogen en ge
vormd ,en op de juiste lengte en breedte
afgesneden alsof het koek was. In een
paar dagen zit de regenbak, kant en
klaar in den grond. De machinaal be
reide specie doet in een minimum van
tijd de muren optrekken tot de ge-
wenschte hoogte Deuren en kozijnen,
balken en vloeren, bindten en spanten,
zij worden zoo maar rechtstreeks van
de fabriek aangevoerd en met behulp
der machines ook al weer de kappen
voor het dak inelkaar geslagen en naar
het bouwterrein getuft, zoodat weldra
de meiboom staat op de kap. Wel is
waar is een en ander niet zoo degelijk
en soliede, als onze voorouders gewoon
waren te bouwen. De kalk is wellicht
niet van zoo goede kwaliteit, het hout
werk is niet zoo zwaar en zoo degelijk
als vroeger eri als het huis voltooid is,
dan lijkt het uitwendig misschien heel
wat, maar een kenner zegt wellicht:
„licht en luchtig” en spreekt van revo
lutiebouw.
Waar het bij het bouwen echter voor
al op aankomt, het is dat er een goed
fundament gelegd werd. Inzonderheid
dient het werk ondergronds goed in or
de te zijn. Men ziet er later wel niet
veel van; het geeft wel geen sieraad of
schoonheid aan de woning; het loopt
niet in het oog en kan als zoodanig niet
bekoren, doch het geeft aan het geheel
wel stevigheid en vastigheid en daar
door meerdere waarde. Zoo’n huis, met
zoo’n goed fundament kan, als het moet,
de stormen verduren en den tand des
tijds verdragen. Laten de winden maar
waaien en de orkanen méar loeien en
de plasregens maar neerstorten en de
vloed maar opkomen, maar een gebouw
dat diep in de aarde zijn stevige fun
damenten heeft, tart al het geweld der
elementen, en als eindelijk het nood-
Ingezonden Mededeelingen
stijve spieren
„Geen goud
zoo goed"
waarin opgenomen
in doozen van 25 K. G.
GOEDKOOP en BEST!
„Eenmaal geprobeerd blyft U
gdbruiker.”
Verkrijgbaar aan onze fabriek te Sneek.
T e Bolsward bij G. J0RR1TSMA.
uitzonderingen zijn, die echter den
regel bevestigen, kan gerust gezegd
worden, dat veronachtzaming van op
voeding en onderwijs ’t verongelukken
van het latere leven tengevolge moeten
hebben. Als we de levensgeschiedenis
sen eens wisten van de vele mislukte
levens, die elk wel kent en die wij da
gelijks aan onze woningen zien voorbij
gaan, of die om hulp of steun vragen,
of in den vorm van een kleinhandel er
een bedekte bedelarij op na houden,
dan zou het ons duidelijk worden dat
de eerste oorzaak dezer maatschappe
lijke en misschien ook wel zedelijke
verwording, gezocht moet worden in
de prille eugdjaren, toen het kind niet
die opleiding kreeg, welke noodig was,
om grondig voor het leven te worden
toegerust, ’t Was een leven zonder fun
dament. Of het had misschien een
fundament, maar gelegd in het losse
zand. Niet in een rotsvasten bodem, die
stevigheid gaf. Een sterk sprekend
voorbeeld hiervan hebben wij in die
vijf millioen verwaarloosde kinderen,
die als jeugdige bandieten en vagebon
den de Russische steden en dorpen on
veilig maken, die daar in troepen rond
zwermen, die reeds in de jeugdjaren
lichamelijk met allerlei ziekten besmet
zijn, en van wie gezegd wordt, dat
hunne verdelging nog moeilijker is dan
van ratten. Diep ongelukkige, gedege
nereerden, voor het land een bezoe
king en plaag, en voor de toekomst van
het volk zóó hopeloos beklagenswaardig
dat er ternauwernood woorden zijn om
hieraan uitdrukking te geven. Reizigers,
die deze ongelukkige, vroeg-rijpe
straat-typen van beiderlei geslacht in
hunne verwaarloozing en ellende, hunne
honger en onreinheid gezien hebben,
keerden zich met afgrijzen af van dit
tooneel en zijn het hierin met elkander
eens, dat deze verwaardoosde jeugd
mede de ondergang wordt van het ge
demoraliseerde volk.
Elk heeft in zijne nabijheid wel eens
dergelijke voorbeelden als uitzonderin
gen gezien en het grootste percentage
misdadigers komt voor uit die kringen,
waar de jeugd verwaarloosd, en op
geen steen-, maar op zandgrond werd
gebouwd.
En hetzelfde zou ook gezegd kunnen
worden van het gezinsleven.
Nooit ernstig genoeg kan het jonge
menschen, die het gezinsleven willen
beginnen, kunnen gezegd worden, dat
het leven niet is een grap, en allerminst
het huwelijk, en dat het van zoo groote
beteekenis is, dat men wèl overweegt,
wat men doet. Dat het toekomstig fa
milieleven een goed -fundament heeft.
Dat het materiaal waarvan het gebouw
zal worden opgetrokken, bij elkaar past.
Dat het hierbij ook niet aan degelijk
heid ontbreekt. Dat van te voren wel
terdege goed is uitgezien hoe, en op
welke wijze én waar en met wie den
bouw wordt ondernomen. En of de on
dergrond wel zoo stevig is, dat er een
goed fundament kan worden gelegd,
zoodat men de stormen, die wel eens
zullen opsteken niet behoeft te vreezen.
Verstandige menschen rekenen hier
g'
mi
i
elementen,
Sim
Leesgeld fr. p. p. per half jaar f 1.50
Buiten de provincie f 2.-; inning 15 ct.
Voor het Buitenland f7.- per jaar.
Leesgeld per looper 40 ct. p. kwartaal.
Cwrrno gtixpcweeho)
HAARWASCHM1DDEL
ïtmoos ntKzrtppsfPASAO
WRKRUSBAAitit<FLE33GHEN
WH TOiSSCMLUOitBSlOarTB.
nyrrgxn Hmm- tztsaj «oaa.
TARSAVON COMBWY - HAARLEM
elEerw. Heer Ds. Op ’t Holt brengt
11e sprekers voor
gesprokene, hoopt
den Heere ook de
;unst van menschen ons deel
>esluit met den wensch, dat
appelijk zingen van Ps.
nEerw. de bijeenkomst
voor dit huis. Het uit;
nen hierbij volgen, is,
een geheel vrijwillige
iemand, die verzorging noodig heeft, liever
in een gezin of bi| familie blijven, dan zal
hem dit geheel vrij staan. Dwang mag in
dez«n niet worden vitgeosfcj’d. Ook J« bij
de inrichting van dit rusthuis van de gedachte
uitgegaan, dat ieder een eigen kamer of ver
trek zal hebben, waarin men zich kan terug
trekken, terwijl in een conversatiezaal allen
elkaar kunnen ontmoeten.
Aanvankelijk kunnen diakenen verblijd zijn.
Ettelijke ouden vonden reeds plaats en van
het viertal woningen voor gehuwden worden
eerstdaags een tweetal bezet.
Bijzonder verblijd het ons, dat in vader en
moeder Castelein een echtpaar is gevonden
dat aanvankelijk goede hope geeft voor de
toekomst
Diakenen meenen goed te doen om bij ge
legenheid van dit Rusthuis de corporaties,
waarmede zij in betrekking staan of die zich
in onze stad op eenzelfde terrein bewegen,
of van welke zij financieelen steun genieten,
gelegenheid te geven om met dezé stichting,
op hoe bescheiden schaal zij ook is inge
richt, kennis te maken. Wii verheugen ons
over hunne tegenwoordigheid, alsmede over
die van Burgemeester en Wethouders onzer
stad, die van hunne welwillende medewer
king ten opzichte van den bouw, blijk gaven.
In het bijzonder komt een woofd van dank
toe aan Mevr, de Wed. Joma, dat zij heeft
willen medewerken, dat aan de voorwaarden
door het Dagelijksch Bestuur gesteld, dat er
voor de woningen in den tuin een uitgang
moest komen aan de achterzijde, kon worden
voldaan. Ook zeggen wij den heer C. Lam-
mertsma en de aannemers van den verbouw
de heeren L. van der Veen en D. F. Feenstra
alsmede den schilders Van der Wal en Con-
radie hartelijk dank voor de wijze waarop
zij de hun opgelegde taak hebben uitge
voerd.
En ten slotte zij dit huis voor het echt
paar EerdmansNooitgedacht, dat zich groo-
te offers heeft getroost voor den aankoop
van dit pand, steeds een liefelijk aandenken
van hun offervaardigheid. Men zegt zelfs,
dat we mede door hun mildheid in net bezit
zijn gekomen van een historisch plekje in
onze goede stad, een huis dat in vroeger ja-
ÏL™. 1—ft gedaan, als een uiting
Christelijke barmhartigheid. Welnu, het
x— iims jij. jii__
raad met diakenen steeds een oorzaak van
blijdschap en God de Heere stelle het tot een
liefelijk Elim voor onze ouden van dagen tot
Hiermede verklaar ik dit Rusthuis voor
geopend, terwijl thans alle aanwezigen
groepsgewijze gelegenheid ontvangen om een
DE JONG s NIEUWSBLAD
>t waarvan
dat zou geschieden.
I
verzorgen van eigen ouden van dagen en
‘„..aging wordt
Z.Ed.Achtb.
tot in lengte van
[n voor vele ouden
f dadelijk wrijven met het eenlge
l middel dat tot diep ta Uw
«pieren doordringt en U «nel
f weer lenig maakt. Akker’)
Tentoonsteffing van schilderwerk.
Zaterdagmiddag werd in het café van den
heer Witteveen een tentoonstelling gehouden
van de verschillende werkstukken vervaar
digd door de leerlingen van den cursus aan
de schildersschool van den heer Taco van
der Meer, alhier.
Deze tentoonstelling is bezocht door een
flink aantal belangstellenden, zoowel vakge-
nooten van hier en elders, als particulieren
en werd vereerd met een bezoek van het
hoofdbestuur van de Friesche Schilders-
patroons-Vereeniging en het hoofdbestuur
van de vereeniging „St. Lueas", afdeeling
Friesland.
Opening Geref. Rusthuis „Elim”.
Maandagmorgen 10 uur had de officieele
opening plaats van het Geref. Rusthuis
„Elim” alhier.
Van de beleefde uitnoodiging tot bijwoning
dezer opening was door velen een dankbaar
gebruik gemaakt. O.m. waren aanwezig B.
en W., Voogden van het Weeshuis en Ar
menhuis, afgevaardigden van diaconiën en de
Kerkeraad der Geref. Kerk, mevr, de wed.
G. F. Joma, de heer en mevr. Eerdmans
Nooitgedacht en de heer S. Andela, dokter
van het huis.
Nadat de WelEerw. Heer Ds. Op 't Holt
enkele verzen uit Jesaja 58 had gelezen en
daarna voorging in gebed, wera door Z.-
Eerw. de volgende toespraak gehouden:
Zeer geachte genoodigden.
Het is mij een waar genoegen door den
Kerkeraad te zijn aangezocht, om bij de of
ficieele opening van dit Rusthuis voor ouden
van dagen der Geref. Kerk een oogenblik het
woord te voeren.
Ongeveer een tiental laren geleden is de
gedachte om in het bezit van een Rusthuis
te komep voor onze oudjes, naar voren ge
komen. Meer dan eens zijn er pogingen aan
gewend om die gedachte te verwezenlijken,
doch telkens stuitte men op financieele be
zwaren. Toen in eigen kring de uitvoering
niet wel doenlijk bleek; ook de samenwer
king met de broeders, die toen nog de kerk
van Bolsward B vormden, niet wilde vlotten,
is getracht om in bond met de Diaconieën in
de Classis Bolsward de zaak ter hand te
nemen.
Van die zijde werd instemming met het
plan betuigd, doch toen er een kostenbere
kening was opgemaakt, vond men zich toch
bezwaard er moest van het plan weer wor
den afgezien. Door dë vereeniging der ker
ken in Juni 1924 kwam de zaak weer naar
voren en kon het reeds bestaande fonds
worden verdubbeld. Weer was de zaak een
schrede gevorderd, maar tot uitvoering kwam
het niet. En in dit stadium zouden we wel
licht nog hebben verkeerd, indien niet on
verwachts en ongedacht een echtpaar in de
gemeente Br. en Zr. O. EerdmansJ. Eerd-
mans-Nooitgedacht onder zeer gunstige be
palingen een kapitaal beschikbaar stelden,
toereikend om tot aankoop van een pand
over te gaan, terwijl door rentelooze aandee-
len en giften de diaconie in staat werd ge
steld den verbouw en de inrichting van dit
pand ter hand te nemen. En zoo is de Geref.
Kerk van Bolsward in het bezit gekomen van
het Rusthuis, dat, hoewel gedeeltelijk reeds
in gebruik genomen, heden op de gebruike
lijke wijze tot zijne bestemming wordt in
gewijd.
„Elim”, ziedaar de naam aan dit Rust
huis gegeven en dit is zeker niet een on
doelmatige, ja een voor zich zelf sprekenden
naam. Wie kent het Elim niet, de derde le
gerplaats der kindferen Israeli op hun tocht
door de woestijn, nadat te Mara de bange
ervaring was opgedaan, dat het drinkwater
aldaar bitter en dus onbruikbaar was. En
wel werd door een wonder Gods dit euvel
weggenomen, maar het was Israels bestem
ming niet om aldaar te blijven. Maar verder
de woestijn intrekkende, wat zal het volk dan
ontmoeten? Misschien nog iets veel ergers
dan bitter water. Wat kan men in een
woestijn niet ervaren? Maar die vrees werd
grootelijks beschaamd. Verder trekkende
vond men in de woestijn een oase. Men
kwam, o wonder, aan een plek waar 12 wa-
terfonteinen en 70 palmboomen werden ge
vonden.
Het was een plaats waar men voor den
geesel der woestijn, gebrek aan water, niet
behoefde te vreezen en waar men onder de
70 palmboomen schaduw vond tegen de
brandende Oostersche zon. Dit was dus wel
een plaats van verkwikking. Geen wonder,
dat men die plaats „Elim” noemde, letterlijk
overgezet beteekenende „prieel” of „plaas
van verkwikking en rust.”
Het is zeker niet geheel onjuist, om een
rusthuis voor ouden van dagen, als dit huis
bedoelt te zijn, met denzelfden naam „Elim”
te bestempelen. Het leven is vaak naar zijn
uitwendige zijde een woestijn gelijk en vooral
voor den niet met aardsche goederen be
deelde is de gedachte aan den ouderdom en
daarmee dikwijls gepaard gaande armoede,
een schrikbeeld.
De vraag, hoe zal het straks komen, wan
neer wij oud en zonder middelen van be
staan zijn, komt dikwijls naar voren en is het
dan niet een liefelijke gedachte, dat er aller
lei gestichten en instellingen zijn, door de
band der liefde tot den naaste gesticht, waar
de oude dag zonder zorg kan worden dbor-
gebracht.
Welnu, dit bedoelt ook dit rusthuis te zijn,
al is het een stichting op zeer bescheiden
schaal. Ze is dan ook een diaconale instèl-
ling, waar eenvoud op den voorgrond dient
te staan. Toch zullen ook anderen, die voor
*eigen onderhoud kunnen zorgen, maar ove
rigens min of meer hulpbehoevend zijn, hier
onderdak en verzorging kunnen vinden, voor
zoover de ruimte dit toeiaat.
Evenwel zijn en blijven hulpbehoevenden,
in financieel opzicht, de eerst aangewezenen
voor dit huis. Het uitgangspunt, dat diake
nen hierbij volgen, is, dat opname in dit huis
een geheel vrijwillige daad moet zijn. Wil
De heer S. Oosterbaan spreekt hierna na
flens voogden van het Weeshuis.
Bij den rondegang is spr. gebleken, dat
dit oude koopmanshuis, thans op practische
wijze is ingericht tot een Rusthuis, dat tot
stand is gekomen door naastenliefde.
De WelEerw. Heer Ds. Op ’t Holt doet
voorlezing van een zeer waardeerend schrij
ven van den heer A. van der Meer, berich
tende dat hij verhinderd is hier aanwezig te
zijn.
Ook door ds. Prins en ds. Pel te Schraard
was bericht van verhindering ingezonden.
De heer J. S. Praamsma sprak namens
Voogden van het Armenhuis. Ook dit col
lege is dit Rusthuis, waar de armenzorg zoo
uitstekend in praktijk wordt gebracht, zeer
sympathiek.
De heer Van Randen van Wons, sprak
namens de diaconie der Geref. Kerk aldaar.
Spr. wijst op de zware taak ouden van da-
pen te verzorgen en is verblijd, dat in de
toekomst ook behoeftige oudjes uit de clas-
sie kunnen worden opgenomen.
De heer J. H. van der Veen, ouderling der
Geref. Kerk alhier, bespreekt het liefdewerk
der diaconie en wenscht de diakenen van
harte geluk met dezen dag, waarop zij ein
delijk een ideaal in vervulling zien gebracht,
waarnaar reeds jaren was uitgezien.
Spr. hoopt, dat de ouden van dagen hier
zullen vinden rust voor lichaam en ziel, een
rust, die er overblijft voor het volk van God.
De heer Visser te Schettens sprak namens
de diaconie der Geref. Kerk van Schettens
en Longerhouw.
De W<
een woord van dank aan alle sprekers voor
hunne wenschen en het
dat naast de gunst van
voorspraak en gi
moge zijn en bi
deze stichting een zegen mag zijn.
Na het g<
72 vers 11, sluit Zij
met dankgebed.
Van de gelegenheid het Rusthuis te be
zichtigen is den geheelen dag en ook heden
een druk gebruik gemaakt
Waar uw verslaggever van plan was na
dit-bescheiden verslag nog een beschrijving
te geven van de inrichting van het gebouw,
noodzaakt de plaatsruimte hem daarin kort
te zijn.
Het Rusthuis is gevestigd aan de Dijkstr.
no. 19. In den voorgevel bevindt zich een
marmeren plaat, waarin met gouden letters.
GEREF RUSTHUIS ELIM 1927.
In de vestibule, waarvan de muren gedeel
telijk zijn opgezet met gekleurde tegels, is
aan den buitenmuur aangebracht een prachtig
beschilderde tegel, waarop staat: „En tot den
ouderdom toe zal Ik dezelfde zijn, ja tot de
grijsheid toe zal Ik ulieden dragen. Ik heb
het gedaan en Ik zal u opnemen en Ik zal
dragen en redden. Jesaja 46 4.”
Aan den binnenmuur bevindt zich een
schilderij in gips voorstellende het laatste H.
Avondmaal van Jezus en Zijn discipelen.
Voor aan de straat is een ruime, vriende
lijk ingerichte conversatiezaal, daar achter de
kamer waarin vader en moeder wonen, ver
der royale keuken, waschlokaal enz.
Boven en beneden zijn een 9-tal kamers
zoodat de bewoners kunnen beschikken over
een vrij kamertje, iets, waarop de oudjes
zoo bijzonder gèsteld waren.
De vroegere tuinkamer, gelegen aan den
zuidkant, is ingericht voor ziekenzaal.
Het gebouw m den tuin is zeer doelmatig
verdeeld in vier woningen, bestemd voor
echtparen.
Het geheele pand is in alle opzichten doel
matig, practisch en netjes ingericht, elec-
trfscn verlicht en voorzien van alle gemak
ken, zoodat van deze stichting kan worden
getuigd, dat het in waarheid is een
Rusthuis voor ouden van dagen.
moge zijn en
remeenschai
prettigen indruk heeft g<
derde plaats, uit het feit
In de tweede plaats dat dit gebouw thans
en op prac
tische wijze doelmatig is ingericht als een
Rusthuis voor ouden van dagen, dat op ons
allen een
In de 1
thans van deze plaats toespreek ais burge
meester blijkt wel, dat er
plaats grijpt waarvan wij
vermoeden dat zou gescni
’t Doel van deze stichting, aldus spr., het
waarbi,
gelaten, is ons allen sympathiek.
h<
jaren een zegen moge
van dagen.
•gen van eige
ii] dezen vrijheid van bewe;
loopt, dat deze stichting
vroegeren bewoner van dit pand, wijlen het
raadslid J. C. Cuperus, waarmee hij als
overbuur steeds In goede verstandhouding
leefde en hoe in dit gebouw hard is gewerkt
en mooi werk werd geleverd en dat thans de
zoo bloeiende zaak uit de stad is verdwenen.
In de tweede plaats dat dit g<
pigendom is van de Geref. kerk
1
Rusthuis voor ouden van dagen, dat op
remaakt.
ft, dat ik U
dit leven veel
vooraf niet konden
ren ook dienst heeft
van C'
is er ons te liever om. Zij dit huis den kérke-
blijdschap
liefelijk Eli:
in verre geslachten.
terwijl thans alle aanwezigen
en ander in oogenschouw te nemen.
Voordat de aanwezigen gebruik maakten
van de gelegenheid om het gebouw te be
zichtigen, verschafte de heer H. Haitsma,
voorzitter van het college van diakenen,
inlichtingen omtrent de inrichting van het
gebouw en de bestemming der verschillende
appartementen.
Spr. deelde mede, dat in het Rusthuis kun
nen worden opgenomen personen behoorende
tot de Geref. Kerk, 65 jaar oud zijn en 5 jaar
lidmaat van de Geref. Kerk alhier.
Daarna werd door alle aanwezigen het
gebouw in oogenschouw genomen.
Teruggekeerd in het tot ontvangkamer in
gericht lokaal, waar voorheen een talrijk per
soneel werkzaam was en de snelpers lustig
draaide, werden we door eenige dames be
diend van koffie en koek.
Als eerste spreker werd nu het woord ge
voerd door den Edelachtb. Heer S. J. Praam
sma, als burgemeester en voorzitter van het
dag. bestuur.
Wanneer Z.Ed.Achtb. terugdenkt aan vroe
gere jaren, dan blijkt, dat thans veel is ge
schied. wat toen niet vermoed kon worden.
In de eerste plaats herinnert spr. aan den
