JURRES
il
COMPLETE
AMEUBLEMENTEN
H.
is!
prill
ii
De Boiswardsche Courant en Westergoo
Iflfi
H
iteit
MAHTELS N. MAAT
ONZE TIJD.
.111
Samen f225
13
lulljii.
ZIGTERIY1 AITS lïlEÜBELWIÜKELS
IA
Stadsnieuws.
I
23^® Jaargang
Woensdag 26 September 1928
No. 75
Uitgever A. J. OSINGA, Marktstraat, BOLSWARD Ji
r
4 Stoelen, 2 Crapauds
IN
BUITENLAND.
Officieel orgaan der gemeenten Bolsward, Wonseradeel en Hennaarderadeel
Telefoon No. 12
en
Beter dan confectie
In prijs niet meer hooger
voor
AvAN-VALKEmURG'S
EVERTRAAh
1 Tafel,
1 Spiegel-Dressolr
en
Üke
Verschijnt Dinsdags-
Vrijdagsavonds.
Op het eiland Wight tusschen Vent-
nor en Blackgong is een groote aard
verschuiving begonnen in de richting van
de zee. Langzaam en gestadig schuiven
50 acres boschgrond zeewaarts onder ’t
geraas van verbrijzeld wordende steenen
en vallende boomen. Duizenden tonnert
rotsgrond vallen in zee. De verschuiving
is blijkbaar reeds twee maanden geleden
begonnen, toen een groot stuk van de
rotskust tusschen Ventnor en Rocken End
in zee viel.
De boschgrond schuift over een onder
laag van klei, die door de zware regens
van deze weken glibberig is geworden.
ItaUB.
In den nacht van Donderdag op Vrij
dag is een bomaanslag gepleegd op den
zetel van de clericale weldadigheidsver-
eeniging „Opera del cardinale Ferrari”
te Milaan.
Slachtoffers zijn niet te betreuren. Het
gebouw daarentegen (is aan één kant
zwaar beschadigd. Alle vensterruiten van
de omliggende huizen werden door den
luchtdruk verbrijzeld.
De ontploffing veroorzaakte groote
opwinding bij de geheele bevolking.
Omtrent de reden van den aanslag Is
nog niets bekend. Twee verdachte per
sonen zijn gearresteerd, men heeft echter
nog niets tegen hen kunnen bewijzen.
Bij het onderzoek ter plaatse werden
overblijfselen van de bom gevonden.
A dve r t e n t i n per regel:
Woensdagsnummer 10 cent.
Zaterdagsnummer 12 cent.
Tusschen de tekst dubb. prijs.
Aangesloten bij het Bureau
voor oplaagcontröle.
1AS
ime
Ar-
Leeuwarden 4
Een Berlijnsch kantoorbediende, die
5000 mark had verduisterd, is op niet
onvermakelijke wijze tegen de lamp ge-
loopen.
Hij moest van een bank genoemd be
drag innen; hij deed dat, maar vergat er
mee naar zijn kantoor terug te keeren
en liep naar een Berlijnsch station om op
een trein te wachten.
In de wachtkamer zag hij een knappe
jonge dame, met wie hij een praatje aan
knoopte. Fluks was de vriendschap ge
sloten en de juffrouw ging op zijn voor
stel in om mee den pot te verteren.
Samen gingen ze naar het loket om
een kaartje te koopen, waar de jonge
dame zich ontpopte als een ambtenaresse
van de crimineele politie.
Het Britsche Rijk.
Ramsay MacDonald, de arbeiderslei-
der, is van zijn vrij langdurige reis naar
Canada tot herstel van gezondheid te
Londen teruggekeerd.
Hij heeft met belangstelling van het
industrieele en economische leven in Ca
nada kennis genomen en thans in een in
terview verklaard dat de emigratie van
Britten naar Canada het Britsche werk
loosheidsprobleem noch geheel kan op
lossen, noch zelfs kan verlichten.
Op een vraag of het bezoek aan Ber
lijn van Sir Henry Thornton, den presi
dent van de Canadeesche Spoorwegen,
(die dezer dagen ook In ons land is ge-
12
G
Duitschland-
Uit Mainz wordt gemeld, dat het vast
staat, dat Hopp na den moord op direc
teur Nordmann nog eenige andere mis
drijven heeft gepleegd.
Men heeft op hem vier ringen gevon
den, twee trouwringen, en twee andere,
waarvan de één versierd is met een zeer
mooie half-edelsteen. Verder een medail
lon met een kostbaren briljant In een
portefeuille heeft men nieuwe foto’s en
brieven gevonden, die mogelijk diehst
kunnen doen om dpze nieuwe zaak op te
helderen.
prfl!
a wj
ingenl
i||:
Een eigenaardig verschijnsel van onze
dagen is hoe verschillend de tijd welke
wij beleven beoordeeld wordt
Daar zijn er die van hem niet veel
goeds weten te zeggen. Zij hebben hei
oog op de inzinking en de verwording
de verwildering en de ontbinding, welke
vooral in de na-oorlogsjaren op meniger
lei terrein gevonden wordt. In den han
del is het misère; bij den landbouw en
veeteelt is het niet florisant; de industrie
wordt gedrukt; de scheepvaart, vooral
de binnenschipperij heeft een zwaren
dobber en wat het volksleven aangaat,
het verkeer van de menschen onderling
neen maar, daaraan kleven allerlei ge
breken, zooals de „goede oude tijd” dié
nooit zou gekend hebben.
De eerlijkheid en vlijt, de deugd en de
trouw, de waarheidsliefde en het verant
woordelijkheidsgevoel, zij worden niet,
of ternauwernood gevonden en daarte
genover steekt de losbandigheid en alles
wat daartoe behoort het hoofd driest
omhoog.
En dan het leven onzer jongeren. De
omgang van de jongens en de meisjes
al vanaf de kinderjaren met op zij wer
ping van alle vormen van fatsoen en
wellevendheid, zoowel in kleeding als
in gedrag, gelijk deze voorheen beston
den en toen in alle eerbaarheid, bedeesd
en schuchter een van het andere ge
slacht deed naderen. Daar weet men in
onzen tijd van spel en sport en dans en
sigarettenrooken en flaneeren, en fuiven,
en kampeeren, en alles wat daarmede
annex is, niet meer van.
Zingen de jonge menschen niet van
„de rijzende zon” en van „den nieuwen
tijd”, die zij met vlaggewimpel en vaan-
delsaluut, en lauwerkransen op de kort
geknipte haren tegemoet gaan, om hem
het welkom toe te roepen in de nieuwe
wereld, zooals deze met al de oude vor
men en tradities en overleveringen ge
broken heeft, om iets nieuws te schep
pen, een maatschappij van verbroedering
en vol van zonneglansen, zooals nog
nooit is gekend.
En dan het leven der ouderen,in alle
klassen en rangen en standen. Dat de
zoo juist bedoelde ontaarding en ver
wording mogelijk maakt, en aan de
waarin opgenomen
Jubileum Kaatsvereen. „M.e.t.o.”
Ter herdenking van haar 30-jarig be
staan hield de Kaatsvereeniging „M.e.
t.o.” Zondag j:.l. een ledenkaatspartij,
waaraan door 7 parturen in de klasse
der jongere en 15 in die der oudere le
den werd deelgenomen.
Over het algemeen werd best ge
kaatst. Vooral onder de jongeren schui
len goede kaatsers, die wel iets beloven
voor de toekomst.
In de klasse der jongeren werd de
eerste prijs behaald door K. Falkena,
KI. Nieuwenhuis en C. Lemstra, terwijl
KI. Altena, C. Huisman en A. Hoekstra
de tweede prijs verwierven.
Van de klasse der ouderen is de uit
slag als volgt:
Eerste prijs: Tj. v. d. Hauw, W.
Bruinsma en H. Brouwer. Tweede prijs:
I. Wolke, D. Nijdam en S. de Jong.
Derde prijs: B. v. d. Meer, J. Vlagsma
en U. Vbrmeer. Vierde prijs: D. Wier
sma, A. Nieuwenhuis en K. v. d. Heide
De uitgeloofde prijs voor den ver
sten bovenslag werd behaald door Tj.
v. d. Hauw.
De feestelijke herdenking en prijsuit-
deeling werd ’s avonds in „De Doele”
gehouden. Het was er zeer gezellig.
Dank zij de medewerking van den pia
nist A. Heslinga, heerschte er al direct
een blijde feeststemming.
De voorzitter, de heer A. Feenstra,
opende de bijeenkomst met een woord
van welkom tot de aanwezigen, in ’t bij
zonder tot de afgevaardigden der on
derscheiden sportvereenigingen en het
muziekkorps „Hollandia” benevens de
pers.
Spreker richt een woord van dank
aan den heer K. Goodijk, die altijd te
genwoordig is bij het kaatsen der jon
gens, dezetn ddn „anfitert” en leiding
baar hard, anderzijds onbetrouwbaar los,
zoodat alleen door de kracht der liefde
verricht kan worden tot den einde toe
wat noodig is om het leven waarover wij
spraken, te dienen, en tie maken tot een
vruchtbaar leven.
Dat is niet gemakkelijk, maar het mag
toch ook wel eens gezegd worden dat
de mensch niet enkel leeft voor zijn plei-
zier? Dat kost inspanning, maar dat kost
de sport toch ook, en hier gaat het om
nog iets anders en iets hooger. Dat
vraagt zelfverloochening, maar geeft de
ze geen voldoening?
Feiteljjk eischt dat de geheele per
soonlijkheid, in rustlooze toewijding en
overgave, maar wordt het in degenen
die dit leerden verstaan en toepassen niet
openbaar hoe gelukkig hen dit zeli
maakt, en zij door geven, rijk worden?
Niet door vasthouden, maar door ge
ven; niet door bewaren, misschien wel
zeer zorgvuldig en goed geconserveerd
maar door verliezen; niet door op-gaan,
maar door ondergaan. Omdat het de wet
van het leven is, dat het door de ont
binding ei? de overgave en de dooding
en de diepte heen moet om het volle,
heerlijke waarachtige leven te krijgen.
Gelijk de tarwekorrel, die de donkerheid
en den dood in moet om daardoor der
tig- en zestig- en honderdvoudige vrucht
een lachend gelaat vertoonen, terwijl hun voort te brengen,
ziel schreit. Zij hebben zooveel verloren.
Zij hebben geen rustpunt, geen steunpunt
geen hoogtepunt ook, omdat de idealen
als rook vervlogen. Zij vergaan van hon
ger. Midden in de levensvolle voelen zij
zich vereenzaamd, gelijk in de deining
van het eindeloos watervlak, het drijvend
wrak door niemand waargenomen, door
niemand begeerd, door niemand gemist.
En met geen ander vooruitzicht dan om
straks in de branding te worden ver
splinterd of weg te zinken in grondeloo-
ze diepten. Zoo zijn er velen in onzen
tijd, de geschiedenis van den dag, de
politierapporten en de rechtzittingen be
wijzen dit, en nu is het voor allen die
voor een ander het goede willen zoeken
de tijd om te geven, en om kwijt te
worden, en' om uit te deelen, en om op
te richten, en om thuis te brengen, wat
op ’s levenswegen, verdwaald, of ver
dwaasd, of verbroken terneer ligt en geen
helper heeft.
weest) niet ten doel heeft de emigratie
van Duitsche arbeiders naar Canada,
welke de Canadeesche regeering gaarne
ziet, te regelen, zeide MacDonald dat de
emigratiemogelijkheden in Canada zeer
groot zijn, doch dat Canada als het er
op aan komt aan Britsche werkkrachten
de voorkeur geeft. Er is nog veel land
onbewoond en de nederzettingen dienen
jaarlijks stelselmatig te geschieden.
Onmiddellijk na de conferentie der Ar
beiderspartij te Birmingham, over veer- geeft bij hun spel,
tien dagen, zal MacDonald zich naar
Weenen, Praag en Berlijn begeven om
den toestand in Centraal-Europa te be-
studeeren.
den, her en der. En zij zeggen: Het is ’n
lust om te leven, en daar wordt gemusi
ceerd en gekwinkeleerd den ganschen
lieven dag en de arbeid die als een nood
zakelijk kwaad daar tusschen door ver
richt wordt, is niet het doel, maar slechts
het middel om daardoor dat vlinderleven
te kunnen voortzetten, zoolang de zon
schijnt en de levensdag duurt en de le
venslamp brand. Of ook, men acht het
een heerlijken tijd, omdat naar de mee-
ning van dezen meer dan ooit in dezen
tijd, de gelegenheid bestaat om kwijt te
worden wat voorheen niet dan gesloten
deuren en gesloten harten vond, maar
waar de nood van het leven en de inner
lijke armoede en de geestelijke honger
van deze dagen van zelf den weg toe
baant. Zij zien achter dat blanketsel en
verguldsel en die opgeplakte vroolijk-
heid, de schreiende ellende van de ledige
zielen. Zij hooren in dat luidruchtige ver
toon van de jongen en de ouden, de
zucht naar iets anders, de kreet naar
brood, het onbevredigd verlangen naar
vrede en naar rust en naar zekerheid,
en naar alles in één woord wat aan het
leven waarachtige beteekenis en waar
de geeft, en tevens een vasten grond voor
de toekomst.
Arme menschen zien zij, die gelijk
vaak de tooneelspeler op de planken
Spanje.
Uit Madrid wordt gemeld:
In het revue-theater „Theatro Noveda-
des" is Zondag even voor het einde van
de middagvoorstelling een ernstige brand
uitgebroken, die vermoedelijk door kort;
sluiting is ontstaan.
Het vuur breidde zich met ongekende
snelheid uit. Onder de toeschouwers ont
stond een paniek. Behalve het theater
brandde nog een blok huizen om het
theater af. Er zijn 200 gewonden, onder
wie 80 zeer ernstig. Men rekent op eenige
honderden dooden.
Volgens een via Parijs uit Madrid ont
vangen bericht zou het totaal aantal
slachtoffers ongeveer 500 bedragen.
Volgens een later bericht heeft men
reeds 63 dooden onder de puinhoopen
vandaan gehaald. Men veronderstelt, dat
er nog ongeveer 100 slachtoffers zijn.
Het theater had ongeveer 3000 zitplaats
sen, die allen bezet waren.
De kortsluiting is ontstaan op een don
ker tooneel, waar eenige danseressen
optraden met electrlsch verlichte staven,
waarvan wellicht de constructie niej
goed was.
gesn,
en
ns 18
u 15
10
15
eit
eiend
Daar zijn ook anderen. Zij noemen de
zen tijd een rr.ooien tijd, een heerlijken
tijd, een prachttijd. Omdat hij zooveel
kansen geeft. Omdat hij zoo vol is, en
zoo rijk aan nieuwe perspectieven en
nieuwe ontdekkingen en nieuwe vindin
gen, en nieuwe gelegenheden. Een tijd
van fleur en van feest, en van zang en
muziek, en van vroolijkheid en vrijheid
en van uitbreken uit de oude vormen
waarin het leven zoo gebonden was en
in zijn ontwikkeling werd tegen gehouden
om als nooit te voren naar alle kanten
zich uit te leven, gelijk in de ongerepte
natuur de woekerplanten naar alle zijden
gelegenheid hebben de wortelen uit te
slaan en zich te verbreiden en te versprei-
jeugd in die richting een opvoeding geeft, maal op allerlei terrein een evolutie, een
Hoe ellendig ziet het er in menig gezin
uit. ten gevolge de verstoorde verhou
dingen, waardoor alle achting en eerbied
en liefde en gehoorzaamheid verloren
ging, en elk zijn eigen leven, naar eigen
goeddunken leeft, gewoonlijk meer bui
ten- dan binnenshuis, ook in den vrijen
tijd.
En de pessimisten zien met somberen
blik en ernstige hoofdschudding deze
verwildering nooit daar gewezen, aan, en
verwachten op grond daarvan in de
naaste toekomst (niets dan verderf en
ondergang. Gelijk immers de ontbin
ding van het leven dit steeds tengevolge
heeft.
voortschrijding een overgaan in een an
deren vorm, welke niet gemaakt, maar
geboren wordt, en dezen voortgang te
willen tegenhouden en stuiten, staat ge
lijk met de vermoording van het leven.
Of dan al wat leeft moet worden vrij
gelaten om naar eigen willekeur zich te
ontwikkelen met al de ziekelijke ver
schijnselen of de uitwassen daarbij. Maar
dat heeft immers alleen slechts plaats in
het oerwoud, waar alles zich zelf is, niet
in een geordende menschen-maatschap-
pij, die toch méér zijn dan een woeker
plant, en ook nog roeping hebben voor
een ander.
Hier dient vruchtbaar werk verricht,
zooals de tuinman dit doet met den bo
dem, en het zaad, en de stekjes, en de
planten, om deze te verzorgen, en te
kweeken, en te snoeien, en voor alle
schadelijke invloeden zooveel mogelijk te
bewaren om daardoor de meeste en de
beste vruchten te verkrijgen, welke be
geerd worden en waar het om gaat. Ja,
waar het om gaat. Want het gaat om de
vrucht. Daar is heel wat kennis voor
noodig een hart vol liefde. Wie deze niet
heeft, hij blijve af van het werk, hetwelk
bedoeld de opbouw van het leven. Want
hij stuit hier op moeilijkheden en be
zwaren, op tegenslag en teleurstellingen,
op distelen en doornen, op rotsgronden
en zandbodems, eenerzijds onvermurw-
De Burgemeester brengt hij dank
voor zijn bereidwilligheid om de Ver-
eeniging in de gelegenheid te stellen
deze feestviering op Zondagavond te
mogen houden. Hij hoopt dat allen zul
len medewerken om te zorgen voor een
goeden afloop.
Daarna geeft Spreker een kort over
zicht over de oprichting en geschiedenis
van „M.e.to.”.
Hieruit blijkt, dat een 100-tal jon
gens, die in een stal bijeen waren ge
komen, de vereeniging hebben opge
richt. Van die oprichters zijn nog velen
in de zaal aanwezig en hebben ook ve
len zich zeer verdienstelijk gemaakt.
Spreker richt een woord van dank aan
den heer D. Mulder, die met wijlen den
lieer H. de Vries, zooveel heeft gedaan in
’t belang der Vereeniging en der kaats-
sport.
Na nog te hebben medegedeeld, dat
eenige leden van het „Krite Toaniel”
bereid waren dezen avond hunne mede
werking te verleenen, waarvoor hij dezen
bij voorbaat dank zegt, besluit Spreker
met den wensch, dat de Kaatsvereeni
ging „M.e.to.” indachtig haar devies:
„Moed en trouw overwint” ook haar
50-jarig bestaan zal mogen vieren en
dat binnenkort het getal harer leden,
dat thans 103 bedraagt zal zijn geste
gen tot 300.
Met een toepasselijk woord van den
voorzitter werden daarna de prijzen uit
gereikt. Gewezen werd op de eerste me
daille welke aan het vaandel prijkt en
de jongeren aangespoord hun best te
doen opdat spoedig meerdere medailles
voor het vaandel beschikbaar zijn. Dank
werd gebracht aan de Kaatsvereeniging
„Bolsward” voor de drie extra mooie
prijzen die zij had beschikbaar gesteld
en aan hem die een prijs had uitgeloofd
voor den versten bovenslag.
Van de gelegenheid om de Vereeni
ging te complimenteeren met het feit
van den dag werd het eerst gebruik ge
maakt door den heer D. Banning, voor
zitter der Kaatsvereeniging „Bolsward”.
Spreker zegt, dat hij met veel genoe
gen tegenwoordig is bij de feestelijke
herdenking van het 30-jarig bestaan der
Kaatsvereeniging „M.e.t.o.”, die vele
moeilijke jaren heeft gekend, doch ook
wel reden om met dankbaarheid terug
te zien op het thans afgesloten tijdperk.
„M.e.t.o.”, zegt Spreker, is in al die
jaren een grooten steun geweest voor de
kaatsvereeniging „Bolsward”, daar zij
zich tot doel heeft gesteld het aankwee-
ken van jonge kaatsers en waardoor de
Kaatsvereeniging „Bolsward” haar
voortbestaan heeft te danken. Met
waardeering gewaagd Spreker van de
goede samenwerking der beide Vereeni-
gingen, waardoor de mogelijkheid is
ontstaan, dat hier ter stede, in tegen
stelling met andere plaatsen, twee af-
deelingen van den Nederl. Kaatsbond
mochten blijven bestaan. Hij hoopt dat
deze samenwerking tusschen de beide
Vereenigingen nog lang zal blijven be
staan en eindigt met een: „Leve de
Kaatsclub „M.e.t.o.”.
Dan is de beurt aan den heer J. Vo
gelzang, die namens de gymnastiek-
vereeniging „Lycurgus-Wilhelmina”,
onder overreiking van een keurige bloe
menmand, het bestuur van „M.e.t.o.”
hartelijk gelukwenscht met het 30-jarig
bestaan der Vereeniging en haar ook
in de toekomst het beste toewenscht.
De heer W. Brandenburg doet daar
na op verzoek van den heer D. Mulder
voorlezing van een door dezen geschre
ven stuk, door middel waarvan hij op
dezen gedenkdag eenige woorden
wenscht te richten tot het bestuur van
„M.e.t.o.”. Hij meent een enkel punt naar
voren te brengen, teneinde de kaatssport
te doen bloeien.
Voor 22 jaar terug is een adres aan
den gemeenteraad gezonden om een
oefenterrein te bekomen, wat tengevol
ge heeft gehad, dat wij thans een sport
terrein bezitten. Dit is wel geweest een
stap in de goede richting, doch niet ge
heel naar den wensch van „M.e.t.o.”,
wier oorspronkelijk plan, een oefenter
rein te bezitten, nog nooit is verwezen
lijkt. Hij hoopt dat bestuur en leden
steeds actie zullen voeren tot het ver
krijgen van een oefenterrein.
De heer Feenstra zegt ieder spreker
Wat zullen wij nu van al deze din
gen zeggen en wie van hen die hier aan
het woord waren, hebben gelijk? ’t Komt
ons voor dat ook hier de waarheid in het
midden ligt. Ongetwijfeld zijn de dagen
die wij beleven in menig opzicht verschil
lend bij die van voorheen, en ieder zal
verstandig doen daarmede rekening te
houden.
Als het getij verloopt, dienen de ba
kens verzet. Men kan het betreuren, men
kan daarover jammeren, men kan met
inspanning van alle krachten pogen den
stroom des tijds tegen te houden, bin
nen de bedding, maar dat zal niet geluk
ken en is bovendien onpractisch. Nieuwe
tijden eischen nieuwe vormen, en een
zoeken naar nieuwe wegen en nieuwe
middelen ter voorziening in den nieuwen
nood. Wie de klok van den tijd poogt
achter uit te zetten is even dwaas als
hij, die meent het zonnen-uurwerk te
kunnen tegenhouden door het sluiten
van zijne luiken, waardoor het midden
op den dag nachtelijke duisternis in de
woning kan heerschen. Daar is nu een-
We hadden het over onzen tijd, on
getwijfeld geheel verschillend van die,
welke was en over de openbaring van
het leven in onze dagen. Daar zou nog
heel wat te zeggen zijn, en we hopen
in verband daarmede dat ook wel te doen
om ditmaal te eindigen met deze opmer
king, dat elke tijd zijn licht- en schaduw
zijden heeft, en het boven alles hoog noo
dig is hem te bezien en te gebruiken in
het licht der eeuwigheid.
D
DE JONG s NIEUWSBLAD
5
Leesgeld fr. p. p. per half jaar f 1.50
Buiten de provincie f 2.-; inning 15 ct.
Voor het Buitenland f7.- per jaar.
Leesgeld per looper 40 ct. p. kwartaal.
Dit no. bestaat uit 2 bladen.
Porto Binnenland l'/a ct.
Buitenland 4 ct.
Nieuwestad 63. Tel. 992
LEEUWARDEN GRONINGEN
Voorstreek 7 O. Ebbingestr. 31
a$
I
s
