Aiscneid meester H. j. de ihsser. ■op Stalen Gezondheidsmatrassen vanaf f10 ZIBTEHmnns mEUBELUJIIIKELS I I S H i i I a De Bolswardsche Courant en Westergoo I JURRES 1 23^1 Jaargang JAPOHHEHnIMAAT SAMENWERKING. BUITENLAND. Bil Officiéél orgaan der gemeenten Bolsward, Wonseradeel en Hennaarderadeel Uitgever A. J. OSINGA, Marktstraat, BOLSWARD A Telefoon No. 12 Woensdag 3 October 1928 No. 77 MuituLUjaame en A heer De Visser hunne ontwikkeling heb- Frankrijk. Een reservist te Toulon ontving per en de ernst der tijden noopte ons, om de aandacht eens te gaan vestigen, waar dit eenigszins mogelijk is op samenwerking. vele dingen zich te bezinnen om gemeen schappelijk met anderen op te komen voor groote belangen, met aan kant zet ting van wat nu nog verdeelt en eigen leven ondermijnt? Daarvoor zal moeten worden geofferd. Daarvoor zal elk die van goeden wille is, iets van het zijne moeten afstaan wat evenwel voor zoover het tijdelijk goed betreft, heelemaal niet erg is, en waar door oneindig meer terug gegeven wordt ’t Is maar een raad, waarover wij ons heeleihaal geen illusies vormen dat hij zal worden opgevolgd omdat dit niet in de lijn van onze natuur en van ons volks- A dve r t e n t i n per regel: Weensdagsnummer 10 cent. Zaterdagsnummer 12 cent. Tusschen de tekst dubb. prijs. Aangesloten bij het Bureau voor oplaagcontrOle. Verschijnt Dinsdags- Vrydagsavonds. zoowel in eenvoudige als gekleede modellen steeds met apart cachet Prijzen f45 en hooger 2 persoons Duitschland. Te Hamburg heeft bij het herstellen van een gaspijp een ernstig ongeluk plaats gehad, waarbij vier personen werden gedood. Vijf arbeiders waren bezig met het dichtmaken van pijpen, die in ’t grond water lagen. Vier van hen, die in de pijpen gekropen waren gaven spoedig geen teeken van leven meer. De brand weer werd gewaarschuwd. Vier brand weerlieden, voorzien van gasmaskers, begaven zich in de pijpen, maar moes ten onmiddellijk daaruit terugkeeren. Intusschen had men de pijpen afge sneden zoodat men de vier verongelukte arbeiders te voorschijn kon halen. Po gingen om de levensgeesten op te wek ken waren tevergeefs. De brandweerlieden hadden ook ern stige gevolgen ondervonden van ’t ver stikkende gas. Een onderzoek naar de aard van het doodende gas is inmiddels gelast. Misschien is er in ons land geen enke- in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd, le provincie, waarin het vereenigingsle- ven zoo sterk tot ontwikkeling geko men is dan juist in ons gewest. Eener- zijds als gevplg van de activiteit wel ke in Friesland allerwege wordt aange troffen, en waarvoor men zeker dank baar zijn mag, al is hier ook een scha duwzijde laan verbonden, ^velke aan- maant om voorzichtig te zijn en met wijs beleid te handelen. Anderzijds als uitvloeisel van ons bizonder volkskarak- ter, waardoor nog meer dan elders het „verdeel en heersch” tot openbaring komt. Het is bekend dat ons Nederlandsche lAvArsVALKErtBUKG'S- post een circulaire, waarop een door een bolsjewistisch candidaat bij de jongste verkiezingen onderteekend manifest stond afgedrukt, tegen het leger en de vloot gericht. Toen hij het blaadje omsloeg zag hij een officieele oproep om zich in ver band met zijn dienst bij de gendarmerie te melden. De reservist wist niet hoe hij het had: was de circulaire van de communisti sche propaganda afkomstig, of was het een officieel stuk der gendarmerie. Hij begaf zich naar het bureau der gendar merie en vernam ’daar dat, teneinde pa- karakter ligt, maar het algemeen belang pier te sparen, in den laatsten tijd de achterzijde van circulaires, tijdens een huiszoeking bij communisten gevonden, voor de gendarmerie diende om mede- deelingen op te doen drukken. s Na een zegenrijken arbeid van bijna 38 jaren gaat de heer H. J. de Visser, Hoofd der Chr. School voor Volksonder wijs, alhier, het onderwjjs en onze stad verlaten. Zaterdag heeft het afscheid plaats ge had. Te elf uur had In een der lokalen van het nieuwe schoolgebouw het officieele afscheid plaats. Behalve het bestuur der School voor Chr. Volksonderwijs waren aanwezig: het Dagelijksch Bestuur on zer Gemeente, de Inspecteur van het on derwijs, de Plaatselijke Commissie van Schooltoezicht, eenige collega’s van den scheidenden hoofdonderwijzer, alsmede het onderwijzend personeel der school. Als alten hebben plaats genomen, deelt de heer Jobs, de Boer, voorzitter van het bestuur der school, mede, dat een schrij ven is ontvangen van den heer P. Groe- neveld te Sneek, Inspecteur van Chr. Volksonderwijs, meldende, dat hij tot zijn spijt verhinderd is hier aanwezig te zijn, doch van heeler harte wenscht, dat het aftredend hoofd na moeilijke en eervolle loopbaan nog lang zal mogen genieten van een welverdiende rust en het zijn opvolger gegeven worde het werk in denzelfden geest voort te zetten. Van den heer S. Andela, schoolarts, was eveneens een schrijven van verhin dering ontvangen, waarin deze naast ’n hartelijke afscheidsgroet en betuiging van hoogachting, verzoekt aan „meester De Visser” de beste wenschen voor zijn verder leven over te brengen. Hierna richt de heer De Boer een woord van welkom tot allen die gehoor hebben gegeven aan de uitnoodiging van het bestuur om hier hedenmorgen af scheid te nemen van het Hoofd der School. De heer De Visser zélf, zegt Spreker, wenschte niets liever dan met de stille trom te vertrekken. Het bestuur der school meende echter, dat zulks niet ging maar dat aan Autoriteiten gelegenheid moest worden gegeven afscheid van hel Hoofd der School te kunnen nemen. Wij meenen in den geest van den heer De Visser te handelen, wanneer we heden kort zijn, temeer waar we Maandag avond de gelegenheid zullen hebben den heer De Visser nogmaals toe te spreken. Wij zullen ook niet trachten zijne ver diensten uit te meten, dat is trouwens ook niet noodig. Wij kennen allen den heer De Visser en hebben de vruchten van zijn onderwijs gezien. Vruchten van het lager onderwijs, bijna 38 jaren lang gegeven. Bovendien heeft de heer De Visser 28 jaren lang gestaan aan het hoofd eener. bloeiende Normaalschool, waarop in dien tijd ongeveer 150 onder wijzers zijn gekweekt en de laatste 9 jaren stond Z.Ed. aan het hoofd der M.U.L.O.-School en hebben vele leerlin gen daaraan hunne maatschappelijke po sitie te danken. Wij durven niet te benaderen het getal dergenen, die aan hét onderwijs van den eel is, en zijn beginsel niet licht prijs geeft, of voor een appel en een ei ver koopt. Ook, dat dit beginsel of standpunt hoe men dit dan ook noemen wil, meer malen zoo op de spits gedreven, is, dat het klove en scheidsmuur werd tusschen allen die zich daarmede niet konden ver- eenigen, om niet zelden, tal van scheu ringen, zelfs binnenlandsche oorlogen, of heftige familie-veetes tengevolge te hebben, waardoor soms de innigste ban den des bloeds zelfs verbroken werden. Daar is heel onze geschiedenis, vooral uit vroeger eeuwen, vol van; dat wordt bewezen door menige breuk in het fa milieleven en onder degenen die deze re gelen lezen zullen niet velen gevonden worden, die hiervan nog nooit hebben gehoord, of zelfs de gevolgen ondervon den hebben. Voor hun persoonlijk leven, hun huise lijk leven, hun kerkelijk of maatschap pelijk leven, in de jammerlijke verwijde ring van degenen die anders, om meni gerlei oorzaak bij elkaar hoorden, op el kander waren aangelegd, maar ten ge volge van dit of dat uiteen gingen. Natuurlijk alles ter wille van zijn be ginsel. Omdat men nu eenmaal meende dat het zoo moest. Omdat het een con- cientiezaak werd. Omdat het geloof, of de overtuiging dit mee bracht. Omdat men nu eenmaal de dingen zoo, en niet anders zag, en geen plan had, ook geen begeerte, om hierin verandering te bren gen. In tijd van nood zullen zij elkander zoeken en vinden. Op een begrafenis geeft men elkander de hand, en vraagt België. Achter het fort Hoboken bij de kazer nes te Antwerpen is Vrijdag een mu- nitiedepöt ontploft. Een gelijktijdig door het militair en het civiel parket ingesteld onderzoek in zake deze ontploffing constateert ern stige feiten. Men vond in de nabijheid van de verwoeste barakken een geheel ver brand naftablik en niet ver daar van daan een stuk lont tusschen de over blijfselen van het munitiedepot. Men constateerde eveneens sporen, die er op wezen, dat misdadige opzet in het spel was. Het onderzoek duurt voort. In October 1914 werden verscheidene inwoners van Hasselt door de Dult- schers gefusileerd, doch men wist tot dusver niet waar zij waren begraven. Thans heeft een boer, die graafwerk verrichtte in de nabijheid van een put, vier geraamten gevonden met enkele overblijfselen van kleeren, waardoor kon vastgesteld worden, dat het de lij ken van vier terechtgestelde burgers waren. Spanje. Tusschen Bacja en Javalquinto heeft een botsing plaats gehad tusschen een exprestrein, die uit Andalusië kwam, en een sneltrein, die naar Algeciras ging. De twee locomotieven werden bijna ge heel vernield. Een wagon der eerste klass werd aan splinters geslagen. Acht lijken werden te voorschijn gehaald. Negentien personen werden gewond van wie zeven ernstig. Bij den aanleg van een spoorweg van Saragossa naar Caminera stortte een tunnel in. Acht lijken werden uit de puinhoopen te voorschijn gehaald. Het reddingswerk wordt ijverig voortgezet tot het te voorschijn halen van nog an dere arbeiders. ben te danken. Eenigszins tragisch doet het aan te be denken, dat zoo lang in de kleine school aan het Schildwijk, dikwijls opgepropt met leerlingen, moest worden gewerkt en dat eerst aan het einde der jaren als Hoofd, de heer De Visser in deze nieuwe school zijn krachten kon geven. Dit nieu we schoolgebouw was het misschien ook welke Z.Ed. deed besluiten een jaar langer te blijven dan voor pensionneering noodig was, waarbij nog kwam dat meester noode van zijn werk kon schei den. Maar de jaren vlieden daar henen en wij met hen. En de spreukendichter zegl niet ten onrechte, er Is een tijd van ko men en van gaan. Mijnheer De Visser. Het zal U wee moedig stemmen, maar voor U is de tijd van gaan gekomen. Gelukkig, Gij kunt op een welbesteed leven terug zien. Wij willen niet trachten bij het af- scheidnemen op uw gevoel te werken oi U het hart week te maken, wij willen alleen nog en dan weet ik, zegt Spre ker, In den geest van al de bestuursleden te spreken U van harte toewenschen, dat God de Almachtige, in wiens hand ons leven is, U nog vele gezonde jaren moge geven om te genieten van het pen sioen, in de schoone dreven waarheen U zich begeeft. Mijnheer De Visser, leeft nog lang en gelukkig met uw echtgenoote en gezin In Doetinchem, dat is de wensch van het bestuur der school voor Chr. Volksonder wijs te Bolsward, die het ook te allen tijde zal blijven waardeeren, dat hij steeds zoo vriendschappelijk met U kon samenwerken. Na deze toespraak worden de aanwe zigen onthaald op een eenvoudige tracta- tie, rondgediend door de onderwijzeres sen der school. Daarna is het woord aan den burge meester, den heer S. J. Praamsma. ZijnEd.achtbare zegt, dat het een aan gename taak is hier namens het Dage- Üjksch Bestuur te mogen spreken. Vele herinneringen komen naar voren, wanneer Spreker terugdenkt aan de ve- len, die in het tijdvak van een kleine 40 jaar in het belang onzer stad zijn werk zaam geweest, het leven hebben verla ten. Spreker herinnert zich nog zeer goed, dat de heer De Visser als jongeman naai hier kwam, bezield met den wensch goed onderwijs te geven en in al die jaren welke achter ons liggen op voorbeeldige wijze zijn taak heeft vervuld. Het Dagelijksch Bestuur heeft altijd met genoegen een bezoek gebracht aan uwe school, waar goed onderwijs, ook op godsdienstig terrein, werd gegeven en U altijd een voorbeeldig onderwijzer was. Het Dagelijksch Bestuur zegt U daar voor hartelijk dank. Spreker hoopt van harte, dat de heer De Visser, na zijn beteekenisvollen staat van dienst nog vele jaren van rust mag geriieten^ en richt daarna eenige woorden van waardeering en hoogach ting tot diens echtgenoote en dochter en drukt er zijn spijt over uit, dat hun zoons hier niet aanwezig konden zijn. Namens B. en W. richt Spreker hierna een hartelijk woord van welkom tot het nieuw benoemde Hoofd der School, den heer R. J. Ebens, wijst dezen op de toe standen der vroegere school, waarbij toch prachtige resultaten van het onderwijs zijn verkregen en op diens schoone taak in dit nieuwe en ruime schoolgebouw on derwijs te mogen geven en wenscht hem Gods zegen op zijn werken. De heer Brons, inspecteur van het on derwijs, hierna het woord verkrijgende, brengt dank voor de ontvangen uitnoodi ging en zegt, dat het hem gespeten zou hebben bij dit afscheid niet aanwezig te kunnen zijn. Spreker sluit zich geheel aan bij de waardeerende woorden van den voorzit ter en den Burgemeester, die daarbij heb ben gewezen op den beteekenisvollen staat van dienst. Bij zijn bezoeken aan de school van den heer De Visser heeft Spreker ervaren, dat deze geheel opging in het onderwijs en er altijd een aange name verstandhouding heerschte tus. schen het Hoofd en het onderwijzend per soneel, wat school en werk ten goede is gekomen. Vele oud-leerlingen zullen op dezen dag met dankbare herinnering terugden ken aan uw onderwijs. Spreker hoopt van harte, dat de heer De Visser nog vele jaren In rust mag doorbrengen. Daar Spreker wellicht niet tegenwoor dig kan zijn bij de officieele installatie van het nieuw benoemde Hoofd, richt hij thans gaarne eenige woorden tot dezen. Spreker hoopt, dat hij bij zijn verdere misschien naar eikaars welstand, maar zoo in het gewone leven, als er niets bi- zonders is, leeft men naast elkaar, om el kander ternauwernood te groeten, en nog veel minder gemeenschap met elkan der te hebben. Men behoort immers tot een andere kerk, een andere richting, een andere partij, een anderen stand, en om dat men op verschillend standpunt staat is er evenmin toenadering tot elkaar als bij de pyramiden van Egypte, of de mo numenten op onze kerkhoven. Wie is hier de schuldige? Natuurlijk niemand. Of in elk geval de andere. Wie heeft hier het recht, of het „gelijk” of de waarheid op zijne zijde? Natuurlijk allen. Of in elk geval die het hardste roept, of het sterkste is. En wat is hiervan het gevolg? Maar wat anders, dan krachtverbreking, en geldverspilling en liefde-verkoeling, en harten-verharding. Wat anders, dan dat degenen, die elkaar zoo brood noodig hebben, door verdachtmaking en verkil ling zoo ver van elkander af leven, dat de een ternauwernood van den ander weet, en dat op menigerlei gebied een kommervol bestaan geleden wordt. Tot schade van het persoonlijk leven en van het gemeenschapsleven. Natuurlijk gaat dit uit heilige overtui ging, wij nemen gaarne aan, met de beste en reinste bedoelingen, omdat men meent dat dit moet, om echter daarbij te vergeten, hoevelen men afstoot, en per soonlijk de liefde-warmte der gemeen schap mist. ’t Spreekt vanzelf dat niemand heer schappij heeft te oefenen over eens an ders meening of opvatting en inzicht. Wanneer het gaat om belangrijke, gees telijke goederen, die het zieleleven raken dan behoort hier eene vrijheid van be weging te zijn, en heeft niemand het recht, om noch door zijn macht, noch door zijn geld, noch door zijn positie een ander te dwingen om te doen of te laten, te gelooven of niet te gelooven wat door dezen persoonlijk wordt voorge staan, en elke poging daartoe Is tiran nie. Ook daardoor is in ons land menig maal een strijd ontbrandt, waarbij wel is waar niet immer met geestelijke wapenen gestreden werd, en ook wel eens onhei lig vuur op het altaar kwam, als uit vloeisel van de onvolkomene menschelij- ke natuur, maar waarvan de aanleiden de oorzaak was dat men aangetast werd in wat men als een kostbaar kleinood wil-’ de houden en bewaren. Hier zij een ieder en wat men voor zich zelf opeischt, heeft men ook een ander te gunnen. Alleen is het wel zaak om ernstig te onderzoeken niet het minst in onzen tijd, of niet getracht moet worden bijeen te brengen wat bij elkaar hoort, en met op zij zetten van ondergeschikte dingen, waar die niet zelden aanleiding tot ver wijdering geven, de eenheid te bewa ren. Wat zouden door meerdere samen werking op menigerlei gebied prachtige resultaten te bereiken zijn, en wat gaat men niet zelden om allerlei kleinigheden, uiteen. Wat zit daar dikwerf, een hoog moed, een eerzucht, een eigenbelang, een volk over het algemeen nogal principi- jaloezie, een gelddorst, misschien ook wel een eigengerechtigheid achter. Of ook, wat is menigeen vast gehecht in zijn denkbeelden, welke door anderen van dezelfde beginselen al lang zijn losgela ten. Natuurlijk zullen er altijd zijn die hun eigen reden hebben om hiermede niet accoord te gaan. Men meent dat dit een verdoezelen van zijn beginsel is. Men acht het veel flinker om te zeggen altijd in alles zich zelf te blijven. Men vindt het kerelswerk om desnoods alleen te staan, en zijn kracht in zijn isolement te zoeken. En om niet verkeerd begrepen te worden zij het nog eens gezegd dat er omstandigheden kunnen komen dat men zegt: „Hier sta'ik, ik kan niet anders”. Maar men vergete niet, dat dit laatste in den gewonen regel slechts in de aller hoogste aangelegenheden geldt, niet voor tallooze dingen die het stoffelijke leven betreffen, en waar helaas ook zoo veel verscheurdheid gevonden wordt. Onze tijd heeft zoo broodnoodig be hoefte aan samenwerking van allen die het goede willen zoeken voor huisgezin en staat en maatschappij, om kort te gaan voor heel het leven op velerlei ge bied waarvan men zelf de vruchten mede genieten zal. En door aanraking en omgang, komt waardeering en vertrouwen en diepgang en ontwikkeling en meer een medeleven met den naaste. Wij gaan de drukke wintermaanden weer tegen, met hunne campagne voor velerlei belangen en leuzen, en elk zal straks weer strijden voor het zijne; zou het misschien niet eens goed zijn over waarin opgenomen Het Britsche Rijk. De gemeenteraad van Edmonton bij Londen, die een meerderheid van leden der arbeiderspartij heeft, heeft, naar de „Evening Standard” meldt, een motie aangenomen, waarbij aan het gemeen- tepersoneel verboden wordt in eigen tijd voor anderen te werken. Onder dit besluit zou eventueel een onderwijzer vallen, die beroepsvoetballer is gewor den. Degenen, die het besluit overtreden zullen op staanden voet worden ontsla gen. Een man, die tijdens zijn vacantie- week voor een ander werkte, is zelfs al ontslagen. Er schijnt nog maar één ander geval te zijn, waarin een raad aan zijn perso neel heeft verboden in zijn vrijen tijd te werken, n.l. te Barrow-in-Furness. Daar gaat men echter voorstellen het besluit in dien zin te herzien, dat het personeel in eigen tijd mag werken voor zoover hun eigenlijke werk voor de ge meente er niet door in het gedrang komt. Nu de vacanties weer achter den rug zijn en de avonden langer worden, ont- waakt meteen het Vereenigingsleven, en komt de eene convocatie na de andere de deur binnen. Want wij zijn rijk aan Vereenigingen en corporaties en bonden en clubs, en kransjes, die werken op al lerlei levensterrein. Onder kleinen en grooten jongen en ouden, mannen en vrouwen, jongelingen en jonge dochters, arbeiders en boeren, en fabri kanten, dienstbaren en vrijen, dominees en dokters, en allerlei vakmenschen, ge zonden en zieken, neutralen en Christe- lijken, en degenen die er zich op beroe men heelemaal geen godsdienst te heb ben. Kerkelijk, staatkundig, maatschap pelijk, coöperatief, federatief, exclusief, kleur bij kleur, kerk bij kerk, stand bij stand, om vooral niet te vergeten wat ook nog op het gebied van onderwijs verbindt, of scheidt, de hoofden en har ten bezig houdt, den tijd in beslag neemt, en talloos velen gedurende de avond uren uit den kring haalt tot nut van het algemeen. Vertelde ons onlangs niet een huisva der dat hij „dertien avonden onderdak” was, waarmede dan bedoeld werd, dat hij bij een vergadering was betrokken, en een ander, dat hij maar even zitting had in 40, zegge veertig besturen, waar hij verschillende functies bekleedde? DE JONG s NIEU WSB r «Ml Dit no. bestaat uit 2 bladen. Porto Binnenland l*/a et. Buitenland 4 ct. Nieuwestad 63 Tel.992 Leeuwarden Leesgeld fr. p. p. per half jaar f 1.50 Buiten de provincie f 2inning 15 ct. Voor het Buitenland f7.- per jaar. Leesgeld per looper 40 ct. p. kwartaal. LEEUWARDEN GRONINGEN Voorstreek 7 O. Ebbingestr. 31 u

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1928 | | pagina 1