IIIEUIU JflARSWERSCHEH
llllllllllllllllll
De Bolswardsche Courant en Westergoo
AUTO
VERHUUR
23— Jaargang
Woensdag 19 December 1928
No»
TRANEN.
W. VAN DER WERFF
Official Ford Dealer
BOLSWARD
llllllllllllllllll
Stadsnieuws.
BUITENLAND.
Winterteenen
Kloosterbalsem
Nieuwjaars-wenschen
worden opgenomen, tegen de
prijs van
en
A
[DRAISHlAvANVALKEnBURC^SiJ
••iLEVERTR
c
20 CENT PER K M.
Verschijnt Dinsdags-
Vrijdagsavonds.
A dve r t e n t i n per regel:
Woensdagsnummer 10 cent.
Zaterdagsnummer 12 cent.
Tusschen de tekst dubb. prijs.
Aangesloten bij het Bureau
voor pplaagcontróle.
Het Britsdie Rijk.
Naar de laatste bulletins melden, geeft
de toestand des Konings geen reden tot
onmiddellijke bezorgdheid.
Plechtige inwijding van het Kath. kerkje
op Kornwerderzand.
Deze gebeurtenis had j.l. Zondag 16
Dec. ’s morgens half elf, plaats.
Ruim 10 uur arriveerde de motorboot
van Doorenbos aan den steiger te Korn
werderzand, met het gezelschap dat zich
te Makkum had ingescheept, en dat be
stond uit eenige Eerwaarde Heeren Gees
telijken, Heeren Koorzangers van Mak
kum, en verdere belangstellenden. Toen
reeds lag „Bresant” van Harlingen, welke
eenige belangstellenden, w.o. de Pastoor
van daa? naar hier had gebracht.
Nadat het klokje had geklept, ving te
half elf de godsdienstoefening aan.
De HoogEerw. Deken J. van Galkom
van Sneek, verrichtte de plechtige inwij
ding, waarna hij een schrijven voorlas
van den Aartsbisschop, o.m. Inhoudende
dat de op dit „eiland” wonende Katho
lieken vanaf heden behooren tot deze
nieuwe parochiekerk genaamd „Stella
Maris” (d.i. Maria, Sterre der Zee).
Duitschland.
De viering van het Kerstfeest is in
Duitschland wel algemeen. Op de stra
ten en pleinen van Berlijn heerscht in de
laatste dagen dan ook' een levendigen
handel in Kerstboomen.
Het verbruik van een wereldstad als
Berlijn aan dennenboomen loopt na
tuurlijk in de millioenen, omdat bijna
elke Duitsche familie een kerstboom
heeft en geheel Berlijn en omgeving deze
boomen op straat koopt.
De prijzen zijn dit jaar zeer hoog,
grootendeels tengevolge van de hooge
vrachtprijzen der spoorwegen. De boo
men die op de Berlijnsche markt ko
men, zijn bijna zonder uitzondering'af
komstig uit Sleeswijk-Holstein, Beieren
en Thuringen. De prijzen schommelen
tusschen twee, en twintig Mark; voor
twee Mark krijgt men een boom van on
geveer een meter hoog.
Welke factoren bepalen nu den prijs?
Een wagon met ongeveer duizend boo
men kost in Sleeswijk-Holstein 300 Mark
in Thuringen 450 Mark en in Beieren
500 Mark.
Ongeveer 400 tot 500 groothandelaren
en twee duizend tot drie duizend klein
handelaren houden zich met den verkoop
van kerstboomen bezig. Berlijn en om
geving heeft tusschen de 5000 en 6000
wagons boomen noodig, dus tusschen
de 5 en 6 millioen boomen, welke jaar
lijks op Kerstavond met kaarsen en al
lerlei glinsterende jen (kleurige versie
ring behangen, de huizen der Berlijners
een feestelijk aanzien geven.
De Parijsche rechtbank heeft het com
munistische oud-kamerlid André Marty
wegens een door hem geschreven open
brief in de „Humanité” als antwoord op
het zoogenaamde interview met maar
schalk Foch in een Engelsch weekblad,
wegens aanzetting tot moord veroor
deeld tot vier jaar gevangenisstraf en
3000 francs boete.
Dan werd door den nieuwbenoemden
Pastoor pater Snijders (van de Orde der
Augustijnen) het Misoffer opgedragen,
terwijl het Makkumer kerkkoor een 3-
stemmige Mis van Hub Cuijpers uitvoer
de.
Natuurlijk geldt dit niet van alle tra
nen. Daar kunnen zoo velerlei soort van
tranen worden geschreid, en zij hebben
ailen niet dezelfde oorzaak waarom zij
geweend worden; daarom ook niet de
zelfde beteekenis. Toen wij kinderen wa
ren, hadden wij ze misschien maar voor
het grijpen en het is bekend dat een
enkele kus of streeling van de moeder
soms voldoende is, om hem weg te wis-
schen en plaats te doen maken voor een
blijden lach. Kindertranen zijn spoedig
gedroogd, en daarom zijn kindertranen
goedkoop, en daarom trekken wij het
ons niet te zeer aan, wanneer wij een
kind hooren schreien, tenzij deze ook
reeds in de wieg de tolken zijn van de
levenspijn.
Anders wordt het evenwel wanneer wij,
groote menschen, weenen, al is ook hier
nog veel onderscheid. Daar zijn ook on
der de volwassenen die bij de minste
aandoening het oog hebben gevuld.
Zelfs bestaat de mogelijkheid gelijk
wij het noemen om het het eene oog te
schreien en Tiet andere te lachen, en ook
is het spreekwoord wel bekend: „Hoe
harder gekreten, hoe vlugger vergeten”.
Menige begrafenis heeft daarvan de
bewijzen geleverd. Het zijn niet altijd de
diepste naturen die spoedig klaar zijn
met hun tranen, en bij de mannen wor
den zij over het algemeen minder gevon
den dan bij de vrouwen. Ortidat deze
dikwijls zich meer weten te beheerschen
omdat zij vaak meer meester zijn van hun
ne aandoeningen, als gevolg van hunne
sterkere constitutie, ook wel omdat zij niet
zelden zich schamen voor de openbaring
van hun Innerlijk leven. Mannentranen
zijn daarom duur, en een bevende hand
en een trillende lip en een vale gelaats
kleur en een dof oog waarin een wereld
van smart, en een gebroken stem zeggen
bij hem vaak meer dan een rijken tranen
vloed.
over geschonden, of vertrapte, dus ver
beurde liefde, en daarom paarlen wor
den met eeuwigheidswaarde. Als zij niet
louter beteekenen spijt over hetgeen ge
daan werd om de gevolgen van het
kwaad, maar omdat de liefde geschonden
werd, die zoo diep voelt dje zoo spoe
dig beleedigd is, en die dit het aller
minst verdiende. Zooals ik mij voorstel
dat die afgedwaalde zoon zal hebben
gevoeld toen hij bij den zwjjnentrog tot
zich zelf kwam en weer keerde naar huis
maar met dat woord, hetwelk, hem als
een kolenvuur op de lippen en bovenal
in het hart heeft gebrand: „Ik heb ge
zondigd tegen den hemel en voor u, en
ben niet meer waard uw zoon genaamd
te worden”.
Dan worden de tranen van het be
rouw meteen kostbare liefdetranen, van
welke ons beschreven staan, dat zij be
waard worden in de flesch Gods, dat zij
opgeteekend staan in Zijn register en dat
Hij ze zelf eenmaal met eigen hand van
het gelaat Zijner geliefde kinderen zal
afwisschen.
Hier, in deze bedeeling, is de traan on
afscheidelijk aan het leven verbonden en
doet zij ook haar dienst en heeft zij ook
haar nut. Gelijk de storm, die door de
wouden ruischt de wortelen dieper in
de aarde doet slaan; gelijk de bliksem,
die de lucht doorklieft, meteen de atmos
feer gaat zuiveren en de dampkring ont
laden.
Zoo hebben wij hier de traan noodig
voor het leven, maar om daardoor te
worden bereid voor de eeuwige blijd
schap in het land waar geen tranen meer
zullen zijn. Wie temidden van de levens
pijn en de levenssmart, zoowel als van
de levensvreugd en het levenslief daar
naar heeft leeren verlangén en daartoe
den weg heeft mogen vinden om te rus
ten in den God der blijdschap, die heeft
niet tevergeefs geleefd; ook niet tever-i
geefs geleden, en die zal eenmaal dan
ken voor de geschreide traan. t
Vereenigde Staten.
Uit New-York wordt aan de „Times”
gemeld, dat de thans in "cle Vereenigde
Staten heerschende influenza-epidemie,
vergeleken kan worden met die van 1918
doch niet zoo ernstige gevolgen heeft.
De epidemie grijpt zoo snel om zich heen
dat het departement voor Gezondheids
dienst een speciale commissie heeft be
noemd om het publiek voor te lichten,
hoe de epidemie te bestrijden. Men schat
het aantal aangetaste personen in het
land op 300.000. Gedeeltelijk als gevolg
van de epidemie is het sterftecijfer de
vorige week tot 13.3 per duidend geste
gen tegen 11.9 in de correspondeerende
week van 1927.
De ziekte is epidemisch in de Staten
aan den Stillen Oceaan gelegen en in en
kele der Staten in Midden-Amerika, in de
Oostelijike Staten heeft de ziekte nog
geen epidemisch karakter aangenomen.
In verschillende Staten zijn vele scholen
en universiteiten gesloten.
Te Columbia, in Zuid-Carolina, zijn
ook de schouwburgen gesloten. Te Cou
ncil Buffs, in Iowa, zijn 1600 kinderen
aangetast, in een onderwijsinstelling zijn
dertig onderwijzers ziek. Soortgelijke
berichten komen uit Frement (Nebraska)
Ravenna (Ohio), Athens (Georgia),
Lexington (Missouri) en uit Pittsburgh
en ook een aantal steden in de Staten
aan de kust van den Stillen Oceaan.
Ingezonden Mededeelingen
I „Geen goud 1
I zoo goed” C
traan. Daarom kan zij een-zegen zijn. Zij
kan verlichting en ruimte geven aan het
vol gekropte gemoed. Wij zeggen tegen
diep bedroefden, dat zij zich maar moeten
uitweenen, en gelukkig de mensch bij
wien de tranenbron in tijden van diepe
ontroering, van geweldige beweging, van
hooggaande golfslag niet is verstopt.
W mt dan kan het ook anders gaan.
Dan kan het ook zoo gaan, dat het leven
breekt, of dat het omfloersd wordt door
een nachtelijke duisternis, of dat het weg
zinkt in doffe berusting, of dat het in
krankzinnige verbijstering zich uiten gaat
in een waanzinnige lach. En dat laatste
is misschien nog het vreeselijkste. Als
de levenssmart een uitweg zoekt in de
levenslach. Wie dat ooit heeft gezien of
gehoord of misschien zelf heeft doorge
maakt, weet ook dat het is om nooit te
vergeten. Dat is de waanzinnigheid ten
top; dat is afgrijselijk; dat is de hel!
Daarom kan de traan een zegen zijn.
Omdat zij verlicht en verruimt en kal
meert, en ten slotte zooals het moede
kind aan de borst van de moeder het
hoofd ter ruste doet neerleggen om in de
zachte armen van den slaap al het le
vensleed te vergeten.
Zoek daarom in zulke omstandigheden
dien tranenvloed nooit te stelpen, maar
laat hem vrijelijk zijnen loop, omdat hij
meteen de ontlading is van het volge
kropte gemoed.
Onlangs heeft de Arbeidersleider Ram
say MacDonald hulde gebracht aan de
persoonlijkheid van Koning George.
Thans meldt de draadlooze dienst dat
hij Vrijdagavond in een rede wederom
over de ziekte des Konings heeft gespro
ken én zeide dat allen er diep getroffen Na het Evangelie hield Pastoor Dieve-
door zijn. „Dit medevoelen is geen
slaafschheid”, zoo betoogde hij. „Dege
nen van ons, die het groote genoegen
hebben den Koning persoonlijk te ken
nen, die weten hoe oprecht hij toegewijd
is aan zijn plicht, welke hij met volko
men constitutioneele onpartijdigheid ver
richt, gevoelen op dit oogenblik hoe bui
tengewoon goed hij zijn taak heeft ge
daan, hoe hij geheel aan de natie toebe
hoort en zijn gansche leven heeft ge
tracht de nationale belangen te dienen. Er
is geen lid van het vroegere arbeiders-
kabinet of hij zal zich aansluiten bij mijn
bede, dat de Koning herstellen zal.’’
Frahkrijk.
Het eerste officieele verhoor In de
zaak van de „Gazette du Franc” is Vrij
dag afgenomen.
Het betrof in hoofdzaak de quaestie
der activa.
Mevr. Hanau gaf uiting aan haar ver
wondering, dat een bedrag van 1.600.000
frs., hetwelk zij in hare woning zegt te
hebben gedeponeerd voor de terugbeta
ling van inleggelden, bij de huiszoeking
niet is gevonden.
(Bij een nader ingesteld onderzoek is
ten huize van mevr. Hanau nog een be
drag van *1.600.000 francs gevonden).
Na het verhoor verklaarde de vrededi-
ger van mevr. Hanau, dat noch hij, noch
zijn cliënte tot dusver wisten, welke alge-
meene aanklacht tegen haar is ingediend,
en op welke feiten deze is gebaseerd.
Na mevr. Hanau werd graaf de Cou-
ville gehoord.
In het nummer van „De Jong’s
Nieuwsblad”, dat Oudejaars
avond, Maandag 31 December
verschjjnt, kunnen
40 ets. voor 4 regels
elke regel meer 10 ets.
In Bolsward kan men
deze Nieuwjaars-wenschen op
geven aan ons bureau of aan
den heer VORMEER, die U daar
voor dezer dagen hoopt te be
zoeken.
Buiten Bolsward kan men
deze opgeven, rechtstreeks per
post aan ons Bureau of aan onze
Agenten en Courantbezorgers.
WF" Tijdige opgave is zeer
gewenscht.
En daar zijn tranen van droefheid, en
tranen van pijn, en tranen van hartzeer,
en tranen van spijt, en tranen van toorn,
de laatste brandend heet, die door hun
verzengenden gloed als een druppel wa
ter op een gloeiende plaat verdampen en
verdwijnen.
Daar zijn ook tranen van blijdschap,
tranen van dankbaarheid, tranen van
aanbidding, liefdetranen waarin heel
de ziel zich uitstort voor het voorwerp
hetwelk zij bemint. Zooals bij die geluk
kige moeder, die zich heenbuigt over de
wieg van haar eerste lieveling in welke
zij het toppunt vindt van haar levensge
luk, omdat deze de weergave is van hem
dien zij lief heeft, en daarbij eigen vleesch
en bloed. Zooals bij die bruid die reik
halzend het oogenblik verbeidt, waarop
zij eigen leven kwijt wordt om dat an
dere, hetwelk zij leerde beminnen, daar
voor te ontvangen. Zooals bij dat kind,
hetwelk niet eerder rusten kan, dan wan
neer het aan ’t hart van den vader al de
smart en al de zonde van het leven heeft
uitgeweend.
Want bij al die tranen die genoemd
werden, en die ook alle meer of minder
waarde hebben, hetzij voor de ontspan
ning van het overspannen physieke le
ven, hetzij de natuurlijke uiting van hel
psychische, waardoor dus ons zieleleven
zich openbaart, zijn de tranen van het
berouw wellicht nog de kostbaarste.
Omdat zij de tolken zijn van de smart
voetbalA
c. A. B. IDokkutn I: Uitslag 91.
De gasten verschijnen met 3 invallers,
o.a. voor hun rechtsbinnen Wüst. Toch
is dit voor de heeren geen beletsel om,
evenals in de vorige ontmoeting direct
tot het offensief over te gaan. Eerst na
dat de elfde C. A. B.~er zijn elftal com
pleteert (waarom in eigen plaats nu toch
te laat op het appèl?) komt de roodwitte
voorhoede meer in actie en reeds spoe
dig opent de rechtsbuiten de score, wel
ke stand voor de rust wordt opgevoerd
tot 3—0.
Aan weerskanten werden in deze peri
ode mooie kansen gemist. De Dokkumer
keeper maakte dezen middag een uitste
kende indruk vele lastige ballen wer
den door hem gestopt, doch aan het weg
werken dient hij meerdere zorg te beste
den. De voorhoede der groentjes was
bepaald onfortuinlijk een fraai schot
van Van der Woude werd helaas door
een eigen clubgenoot gestopt; een zeker
tegenpunt ging daardoor verloren.
Ook de mooie hoekschoppen van den
Dokkumer linksbuiten dienen gememo
reerd.
Na de thee is C. A. B. weer de ster
kere; wel ondernemen de gasten verschil
lende aanvallen, doch succes blijft uit. De
Bolswarder achterhoede geeft haar hier
toe weinig gelegenheid; in de midden-
linie valt het tactische spel van de hard
werkende spil op, terwijl bij de backs
Menno ons aan wedstrijden van vorige
seizoens herinnert. Zijn trapvastheid en
ingrijpen van hedenmiddag geven ons
alle hoop, dat de oude vorm weer op
komst is, hetgeen een niet te onderschat
ten versterking der geheele achterhoede
zal beteekenen.
Ook de Bolswarder doelverdediger
weet eenige malen een mooie kans der
gasten te verijdelen.
Na mooi samenspel der C. A. B.-voor-
hoede moet de Dokkumer voor de 4de
maal visschen, terwijl kort daarna Wier
sma met flink doorloopen voor no. 5
zorgt.
Successievelijk wordt de voosrprong
opgevoerd tot 90; een ieder verwacht
dubbele cijfers, doch dan weet de vete-
laar van Makkum de eigenlijke oprich
ter dezer kerk een predicatie, naar
aanleiding van: „Verheugt U, want de
Heer is nabij I”
Met den lofzang „Te Deum Lauda-
mus”: U, o God, U loven wij, werd de
plechtigheid besloten.
Onder de vele parochianen werden o.a.
opgemerkt: de reeds genoemde heeren
Pastoors; die van Witmarsum; dokter
Hoogkamer, geneesheer van het eiland;
van Renswouden, technisch ambtenaar
bij de Zuiderzeewerken; Krol, lid van de
Prov. Staten; J. Bergsma, lid van den
Raad van Wonseradeel; vertegenwoordi-
ger van het Gemeentebestuur.
Na afloop kwamen vele genoodigderi
nog een tijdje op de bovenzaal van de
„Cantine” bijeen, alwaar verschillende
ingekomen berichten van verhindering en
gelukwenschen werden voorgelezen. Me
nig dankwoord werd er ook nog ge-r
hoord. Zoo heeft Monseigneur den Aarts
bisschop voor het financieele gezorgd,
en heeft men van de Regeering en van
het Gemeentbestuur van Wonseradeel
volle en sympathieke medewerking on
dervonden.
Nog vermelden we ten slotte, dat het
houten kerkje, vervaardigd door den aan
nemer Ettema van Franeker, eventueel
verplaatst kan worden (als n.l. de arbeid
op andere oorden plaats vindt).
Er is degelijk en fraai werk door hem
geleverd, wat ook gebleken is bij de
laatste stormen: niet het minste letsel
heeft het kerkje hiervan ondervonden.
De nieuwe pastoor blijft voorloopig
nog te Makkum wonen; met een eenvou
dige pastorie |op Kornwerderzand zal
eerlang worden begonnen.
Daar worden in deze wereld heel wat
tranen geschreid, ’t Eerste menschelijk
levensteeken is een kreet; ’t laatste geluid
hetwelk van hem wordt opgevangen is
gewoonlijk een snik, en tusschen dat
geboortemoment en het stervensoogen-
blik ligt voor velen een tranenzee.
Neen, wij zijn niet pessimistisch ge
stemd als wij dit neerschrijven; het is
een eenvoudige erkenning van de feiten.
Dichters hebben deze aarde dan ook een
tranendal genoemd, omdat het uitne-
mendste van het leven vaak moeite is en
verdriet, en de traan de tolk onzer droef
heid kan worden genoemd.
De traan hoort dan ook bij het le
ven. Zij is hiermede onafscheidelijk ver
bonden om uit te drukken en weer te
geven de geheime ontroeringen van het
zieleleven. Zooals/ het zweet past bij
den strijd, en daarom in de ure van ster
vensnood dit parelt op het gelaat van
degene die scheiden gaat uit het leven,
zoo hoort de traan bij dat leven zelf, in
al zijn openbaringen van de smart en
ook van de vreugd, van pijn en ook van
diepe aanbidding of kinderlijke dank
baarheid voor ontvangen gunstbewijzen.
Spreken wij ook niet van bruidstranen?
Eigenlijk zouden we van alle leven
kunnen zeggen, dat de traan hieraan
eigen is. Omdat het waarheid is wat eens
iemand van ons geslacht heeft gezegd,
dat het „gansche schepsel” zucht, en als
in barensnood is, en met opgestoken
hoofde uitziet naar verlossing. Ook het
dier deelt in het wereldleed.
Van het hert wordt verhaald dat het
in stervensnood den kop ten heml richt,
en dan uit zijn brekend oog een traan
valt. Elk dier kreunt op zijn eigen wijze
de smart van zijn leven uit, hier nauw-
lijks hoorbaar, maar déér zich uitend In
een harden schreeuw, in een snerpende
kreet, in een luiden gil, en wie geleerd
heeft zijn oor te luisteren te leggen naar
het lijden rondom hem, in de hoogte en
in de dietpe, aan zijn rechter- en aan
zijn linkerzijde, bij dag en bij nacht,
die hoort onafgebroken en in allerlei taal
in allerlei klank de bevestiging van dat
eeuwenoude woord: „Het gansche schep
sel zucht!”
Zelfs de bloemen die wij afrukken van
hunnen stengel om er mede te pron
ken op onzen disch en de grashalmen
die moeten buigen voor de scherpte van
het vlijmend mes van den maaier, zoo
wel als de reus der wouden, die bezwijkt
onder de bijlslagen van den houthakker
omdat hij zijn tijd aldaar gehad heeft,
en tot iets anders geroepen wordt, zij
allen te zamen zouden eveneens zeg
gen: „Wat doet gij mij pijn!” wanneer
zij slechts uiting konden geven aan hun
nen levensdrang.
Dé traan hoort daarom bij de negatieve
zijde van het leven. Waar dat leven dus
In gevaar komt, of in de knel raakt, of
pijn wordt aangedaan of plotseling van
den eenen toestand in den anderen ge
bracht wordt, en waarbij de overgang
van het een tot het ander zich niet in
woorden kan uiten maar wel in eene
waarin opgenomen
Officieel orgaan der gemeenten Bolsward, Wonseradeel en Hennaarderadeel
Uitgever A. J. OSINGA, Marktstraat, BOLSWARD A Telefoon No. 12
DE JONG s NIEUWSBLAD
LEEUWARDEN
VO'
wlc
i
Leesgeld fr. p. p. per half jaar f 1.50
Buiten de provincie f 2.-; inning 15 ct.
Voor het Buitenland f7.- per jaar.
Leesgeld per looper 40 ct. p. kwartaal.
NIEUWE 6-PERS.
s WAGENS,
GROOTE RITTEN
SPECIALE PRIJS!
U behoeft niet met winterteenen te
blijven loopen. Maar U moet er
1 wat tegen doen. En U künt er wat 1
tegen doen. Akker's Kloosterbabem i
herstelt de cellen der huid, verzacht
onmiddellijk de pijn en voorkomt I
ernstiger ontstekingen. Akker's i
