K
o
De Bolswardsche Courant en Westergoo
Woensdag 16 Juli 1930
No. 54
SCHEIDEN.
F7
■'•71
Stadsnieuws.
en
I
A
a.s,
IK
e.
k'-.
25^5 Jaargang
MET
SON*
Advertentiön per regel:
Woensdagsnummer 10 cent.
Zaterdagsnummer 12 cent.
Tusschen de tekst dubb. prijs.
Aangesloten bij het Bureau
voor oplaagcontröle.
°/o
bil
lan
r-so-
r BONS 1
GOED VOOR
LEEN DOOS 1
Vbon&onsJ
fe-
Iet
el
an
er
de
te-
het
418
er-
al
de
ld
■lo
rd
n,
r-
ar
m
e-
at
'd
le
ÜJ
een-
het
in
Verschijnt Dinsdags-
Vrjjdagsavonds.
meester en ingezetenen van Bolsward
één zijn.
Velen zullen misschien jammerklach
ten van mij verwachten, over het weer
bijv. Integendeel echter, wij hebben re
den tot dankbaarheid en tevredenheid.
Voorop wil ik stellen, dat wij ook me
nigmaal fouten hebben gemaakt en te
kort zijn geschoten in de organisatie van
de tentoonstelling. Het was immers men-
schenwerk, door eenvoudige burgers van
Bolsward tot stand gebracht. Misschien
zijn er, die teleurgesteld zijn geworden,
die de dupe zijn geworden van onze fou
ten. Daarvoor bieden wij onze veront
schuldigingen aan. Wij hebben getracht
er van te maken, wat er in een zoo klei
ne plaats als Bolsward van te maken
was.
Ook hebben wij tal van bewijzen van
groote waardeering gekregen, ook van
de grootste firma’s. Dat is ons tot groot
genoegen geweest.
Nu rust op mij de taak om dank te
brengen aan de velen, die hebben mede
gewerkt, om de tentoonstelling te doen
slagen. En dan wil ik de Bolswarders
overslaan, wat ik later nog hoop te doen
in een speciale bijeenkomst. Ik doe aan
anderen niet te kort, als ik toch een en
kele noem. En dan allereerst twee namen
die beginnen met een F, en wel de hee-
ren Feddes en Faber. Als zij hun sterke
schouders niet onder het vele werk ge
zet hadden, dan waren wij zeer zeker
niet geslaagd. (Applaus).
Dan hebben wij nog drie namen die
beginnen met de letter H. Dat zijn de
heeren Hendriks, Huisman en Hoekstra,
welke zich van een buitengewoon om
vangrijk werk hebben gekweten. Velen
hebben gezegd: hoe is het mogelijk, dat
die menschen hun hoofd er niet bij ver
liezen. Ik breng hen warme hulde.
(Applaus).
In kan er nog veel meer noemen die
ook bij dag en nacht gewerkt hebben,
doch dat doe ik later.
Nu nog een woord aan de vreemdelin
gen, en dan noem ik allereerst de Pers,
de Koningin der Aarde. Hef is niet met
enkele woorden te zeggen, welk een
prachtige reclame de mooie artikelen
voor ons zijn geweest. Zij heeft de aan
dacht van geheel Nederland gevestigd op
de N.E.B.A.T.
Tevens breng ik een woord van dank
aan de vele exposanten, die het hebben
aangedurfd naar een zoo kleine plaats te
komen. Wij hopen, dat velen een goede
reclame hebben gemaakt voor hun zaak,
al is het dan misschien niet direct ge
bleken. Ook zijn wij dank verschuldigd
aan de muziek die tot laat in den nacht
de fleur er in heeft weten te houden.
(Applaus).
Er zijn nog zoovelen, die door hun
schitterend werk de N.E.B.A.T. hebben
doen slagen. De mannen van de bakkerij.
Men heeft verbaasd gestaan over hun
handigheid. De chef, als hoogstaand vak
man, is een persoon die op alle tentoon
stellingen moet verschijnen. Dan noem ik
nog het atelier W. J. van Doesburg van
Amsterdam, dat Oud-Bolsward heeft op
gezet. Het was prachtig.
Mpcht ik nu nog iemand vergeten
hebben, welnu, ik breng hem in het al
gemeen, aan allen die hebben meege
werkt, onzen hartelijken dank. (Applaus)
Ik heb gezegd: U zult geen klachten
hooren, de tentoonstelling is juist welge
slaagd. Wij hebben door deze tentoon
stelling een drieledig doel nagestreefd:
le. De bevordering van het streven
der bakkers om hun vak op hooger peil
te brengen. Welnu, dit mag, gezien de
vakwedstrijden, goed geslaagd heeten.
2e. De bevordering der belangen van
de exposanten. Velen zijn tevreden, ook
enkelen minder goed. Wij hopen echter,
dat de reclame die hier gemaakt is nog
lang zal nawerken.
En last not least hebben wij ook op
het oog gehad het belang der gemeente
Bolsward. Een kleine plaats wordt gauw
vergeten. Door diU-groote gebeuren is
Bolsward weer door het geheele land be
kend geworden.
Over de financieele resultaten is nog
niets met zekerheid te zeggen. Misschien
kon het niet uit. Toch wil ik dit zeggen:
ook al moet het garantiefonds voor f 1000
Of f 5000 worden aangesproken, het nog
niet duur is geweest. Velen in Bolsward
hebben een goede week gehad en recla
me gemaakt voor hun zaken. Daarom,
al is er een tekort, het groote doel is
bereikt.
Nu alles bijna is afgeloopen, kunnen
wij zeggen: „Het is een succes geweest”.
Lang zal men nog denken aan wat men
in Bolsward heeft gezien. Er kan wel
eens weer iets groots worden aange
pakt, waardoor onze stad zal komen tot
meerdere bloei. Aan Bolsward roep ik
toe, in de toekomst steeds het Excel-?
siorl (Applaus).
met medewerking van mevr. Spier
(harp) had een bevredigend bezoek.
De verschillende nummers van het
programma werden zeer vlot afgewerkt.
Het was een zeer varieerend program
ma. Beide kunstenaars hadden volop ge
legenheid hun groote gaven ten toon te
spreiden.
Van de orgelnummers willen we even
noemen no. 3a en b, no. 5 en no. 7b,
nummers, waarbij de zuivere registratie
en meesterlijke orgeltechniek tot uiting
kwamen.
Van de nummers voor harp vinden we
de nummers 6a en b van eer. zeer fijne
structuur. Bewonderenswaardig is hierin
de vingertechniek. Zóó gespeeld is dit
instrument eenig mooi.
Ten hoogste voldaan verlieten de be
zoekers het kerkgebouw.
Om 6 uur herhaling van de gecostu-
meerde kinderoptocht en om 8 uur een
openluchtspel in het Park.
Alhoewel de lucht bleef dreigen zijn
beide nummers nog tot uitvoering ge
bracht. Het concert om tien uur in de
stad had, ondanks de regen, een druk
bezoek.
Ook op Oud-Bolsward (alhoewel er
bijna geen attractie was) waren een
groot aantal bezoekers die zich zoo goed
en kwaad dat ging in de poffertjestent
en de oude Taveerne vermaakten. De
hoop was nu nog gesteld op Zaterdag.
Wanneer het weer maar meewerkt be
loofde dit nog een drukke dag te wor
den.
Zaterdagmorgen al vroeg was ons
eerste oogopslag naar de lucht, dik en
grauw van de regen. Er was ’s nachts
heel wat water gevallen en de heele
voormiddag regende het door.
Al de versieringen hingen troosteloos
langs de palen. De Commissie voor de
hondenrennen overwoog deze rennen tot
nader order uit te stellen, maar ook hier
tegen waren bezwaren. Verschillende
personen die hun honden hadden laten
inschrijven, waren misschien reeds op
reis en... de lucht vertoonde eenige nei
ging wat minder regenachtig te worden.
Te 12 uur arriveerden eenige heeren
uit Dokkum en werd begonnen met de
baan in orde te maken.
Het weer hield zich gedurende een half
uur bevredigend, maar tegen 2 uur
krimpt de wind weer wat In en maakt ’n
stortbui het verkeer op de baan onmoge
lijk.
Er wordt besloten de wedstrijd uit te
stellen. Later is men van gedachte ver
anderd en is onder voortdurende regen
de wedstrijd gehouden.
Wel jammer dat het weer zoo tegen
werkte, het was nog een succesdag ge
worden. We mogen een woord van hulde
niet onthouden aan de sportvrienden uit
Dokkum en Dantumawoude, die tijd noch
moeite hebben gespaard deze rennen zoo
goed mogelijk te doen slagen. We roepen
deze heeren van harte een tot weerziens
toe.
Het slechte weer liet niet na zijn in
vloed op het bezoek aan de Tentoon
stelling uit te oefenen.
Een dag die ongetwijfeld nog een druk
bezoek had gegeven, werd nu troosteloos
en stil. Nu er toch geen bezoekers meer
verwacht konden worden, begonnen ver
schillende standhouders reeds in te pak
ken.
De openluchtspelen werden afgelast, ’t
was in het Park een troosteloos gezicht
Een gedeelte der op carton geplakte cou
lissen lag doorweekt van den regen op
en bij het podium. Vooral de coulissen
van Flevoland, die door welwillende
handen van het beschuttende oliekleed
ontdaan waren, hadden het zwaar te ver
duren gehad. Alles bijeen genomen is de
Zaterdag geworden tot een groot fiasco.
Jammer, zeer jammer, want juist deze
dag had nog veel financieel kunnen
goedmaken.
Zaterdagavond half tien werd in de
kleine consumptietent een bijeenkomst
gehouden van hoofdbesturen en genoo-
digden, teneinde op eenigszins plechtige
wijze de Tentoonstelling te sluiten.
De heer H. Eisma, voorzitter der Ne-
bat, het4 woord nemende, zeide o.a.:
Toen we Maandag j.l. de tentoonstel
ling officieel openden, waren we vol
spanning wat het worden zou. Er is
thans niet zulk een luister als bij de ope
ning. Thans, bij de sluiting is alles min
der officieel. Toch is weer in ons midden
onze geachte burgemeester Praamsma. Ik
roep hem hier een hartelijk welkom toe
en breng hem hartelijken dank voor de
groote medewerking, die hij als altijd ons
ook nu wederom heeft verleend.
Dit heeft ook de bewondering afge?
dwongen van de vele vreemdelingen, die
in de afgeloopen week naar Bolsward
zijn gekomen. Zij hebben zich kunnen
overtuigen van datgene wat zij vroeger
wel eens gehoord hadden, dat burge-
De heer Van der Kamp te St. Oeden-
rode sprak eenige woorden van dank
namens de standhouders.
Spr. zegt dat men er eerst wel tegen
op had gezien, doch de eerste indruk
was schitterend. Men heeft bewondering
gehad voor de samepwerking der bur
gerij, waarop Bolsward trotsch kan zijn.
Als blijk van waardeering biedt spreker
den voorzitter ’n reusachtige krentenmik
aan. (Applaus).
De heer Landskroon, voorzitter van
de Bolswardsche afdeeling van den Ne-
derlandschen Bakkersbond, voelt zich
gedrongen een kort woord te zeggen aan
den voorzitter, den heer Eisma. Al meer
dan een jaar hebben zij week aan week
met hem vergaderd en hem leeren ken
nen als en man van groote wilskracht.
Zonder hem zouden wij niet een tentoon
stelling gehad hebben zooals nu ’t geval
geweest is. Daarvoor onze warme hulde.
(Applaus).
Ten slotte werd het woord gevoerd
door Burgemeester Praamsma, die o.m.
zegt:
Er is mij in de afgeloopen week veel
lof toegezwaaid, ik ben overladen met
al te veel eer. Ik zou overmoedig kunnen
worden, doch ik heb deze -eer niet als
voor mij persoonlijk aanvaard, doch als
hoofd der gemeente voor mijn ingeze
tenen. Onze voorvaderen hebben getoond
iets te kunnen en te durven. Wij gaan op
denzelfden weg voort. Wij zullen trach
ten voouit te komen, tenminste ons te
handhaven en dat is ons steeds gelukt
Thans zijn aangename herinneringen
weer aangeknoopt, onze naam is weer
beter geworden. In Bolsward woont een
bevolking die iets kan, zij hebben allen
hun best gedaan. Daarvoor hartelijk
dank. (Applaus).
De voorzitter heeft getracht niemand
te vergeten en toch heeft hij dat gedaan
en wel de heer Boersma, de penning
meester, die de financiën zoo goed be
heerd heeft. (Applaus).
De voorzitter heeft mij verzocht de
tentoonstelling te sluiten. Ik zal dat doen.
Echter niet zonder een woord van dank
te brengen aan den Commissaris der Ko
ningin, den heer van Harinxma, die deze
tentoonstelling heeft geopend. Wij hebr
ben dit op hoogen prijs gesteld. Dikwijls
heeft hij blijk gegeven met ons mee te
leven. Steeds heeft hij ons gemeenschap
pelijk pogen gesteund. (Applaus).
Ook komt hulde toe aan de mannen
van de politie, die de orde er zoo goed
in hebben weten te houden.
Ik zou meer kunnen noemen. Er zijn
er, die zeggen: „wat is het jammer, dat
het nu weer afgeloopen Is”, maar aan
alles komt een einde. Voor velen is het
goed, dat er een einde komt, die thans
rust toekomt na een drukken tijd. Ik
breng den voorzitter van het comité, den
exposanten, in één woord aan allen dank
die hebben meegewerkt dit evenement te
doen slagen en Ik hoop, dat het voor
velen vrucht mag afwerpen. (Applaus).
Nabetrachting over de N. E. B. A. T.
Nu, eenige dagen na de Tentoonstel
ling, gaat het nog niet aan de balans op
te maken, waaruit zal blijken in hoeverre
de Nebat aan de hoog gespannen ver
wachting heeft beantwoord.
Enkele uitlatingen van vreemdelingen
en standhouders, die meerdere Tentoon
stellingen hebben meegemaakt, verster
ken ons in de reeds eerder uitgesproken
meening, dat de Nebat ook voor even-
tueele standhouders een succes kan wor
den genoemd.
Over het algemeen is men zeer tevre
den over de bestelfingen die gedurende
de Nebat gedaan zijn. Dit gedeelte der
Tentoonstelling mag dan ook zeer zeker
geslaagd heeten.
Het zeer moeilijke onderdeel: de huis
vesting, gaf zoo nu en dan nog al eens
bezwaren, maar alles werd door welwil
lende medewerking der betrokkenen
meestal spoedig opgelost.
Het tempo waarmee Oud-Bolsward de
eerste dagen der Tentoonstelling Inzette,
heeft men de tweede helft niet kunnen
volhouden, ook hier was men gehandi
capt door het weer.
Aan elk menschenwerk kleven fouten,
ook hier; maar toch willen wij reeds nu
een woord van hulde brengen aan het
Nebat-bestuur, Inzonderheid aan het da-
gelijksch bestuur, voorzitter, secretaris
en penningmeester voor het vele ondank
bare werk lang voor en in de Nebat-week
verricht. Daar is gewerkt, soms nachten
door om alles op tijd klaar te krijgen.
Een /eindeloos geduld, vooral in de
week der opbouw, is van hen gevraagd.
We hebben maar één wensch, dat het
financieel resultaat bevredigend moge
worden.
De uitslag der gevelversiering Is als
volgt:
Maar wat hindert haar die gutsende re
gen, waardoor hare kleeding doorweekt
wordt, en zich vermengt met haar zweet
hetwelk de inspanning uit de poriën
dringt. Zij is gezond en sterk en krachtig
en van haar blozend gelaat straalt de
arbeidslust en met haar gespierde armen
verwerkt zij de zware zandberg, alsof
het kinderspel was. Beeld van alle leven,
hetwelk zich naar aanleg en vorming en
roeping ontplooien kan, daar waar het
hoort en zich thuis gevoelt.
Maar hoe anders wordt dat alles wan
neer de ure van scheiding komt. Hoe ge
heel anders wordt dan opeens het leven.
Weg is de glans, en weg is de fleur, en
weg is de vroolijkheid. Want de breuke
dreigt, de slag komt, de groote, zware
slag, die aan alle bestaan efen einde
maakt. Misschien werd deze ver vooruit
gezien, zoodat men op de scheidingsure
was voorbereid; misschien kwam het on
verwacht, en ongezien, Is vooral in deze
dagen van wild gejacht en toomlooze
vaart ons leven niet elk oogenblik in
’t gevaar, zoodat wij heden niet weten
wat het volgend oogenblik zal brengen,
en de morgen niet weet, wat ten avond
wacht?
Neen, wij kunnen ons met die gedachten
niet immer bezighouden, omdat zij onze
kracht zouden verlammen, maar niette
min blijft het feit, tot de werkelijkheid
komt. Voor allen en voor elk.
Dan komt het uit dat scheiden doet
lijden. Wat is die levensband sterk. Hoe
moeilijk valt het om dan los te laten en
losgelaten te worden, en hoe geweldig
is de leegte die dan komt, als alles is af
geloopen, gelijk wij dat noemen. Won
derlijk is het. En onbegrijpelijk tevens.
En ongelooflijk schier, ’t Valt nog niet in
te denken, ’t Kan niet doordacht worden,
’t Is een mysterie. Gelijk trouwens het
geheele leven van den aanvang af tot 't
einde toe een raadsel blijft. Zoowel de
geboortekreet als de stervenssnik, maar
deze laatste niet het minst. Omdat men
niets meer hoort, en niets meer ziet, en
daarom niet meer thuis is, in eigen wo
ning, in die omgeving, waar de majesteit
van den dood zoo geheimzinnig rondom
ons waart en huiveringwekkend ons aan
grijpt. Want niemand ontziet hij, nie
mand spaart hij, niemand gaat hij voor
bij, die geweldige, die sterke, die Koning
der verschrikking, gelijk hij genoemd
wordt en daarom beven wij reeds voor
zijne nadering. Temeer waar hij ons of
de onzen wier tijd van heengaan nog
niet gekomen is, zoo verweesd en
zaam achterlaat. En weer ruischt
klagend door ons hoofd en hart en
onze woning:
Het is bestemd in Godes Raad,
Dat men, van al wat hier bestaat,
Moet scheiden, moet scheiden...
Of er dan te midden dezer donkerte en
somberheid, geen enkele vertroosting is?
Tenzij; ;)het worfdere Ijdvénsgeheim dter
Opstanding uit de dooden wordt gekend
waardoor het geloof leert uitzien en ho
pen en verwachten het wederzien, waar-
1 door de smart van het scheiden wordt
verzacht en verzoet, en een andere we-
1 reld zich voor het oog ontsluit, waar
1 geen scheiden meer wezen zal, en het
1 weerzien wacht. Dat is de glans der
eeuwigheid over het gebroken leven; dat
is de blijdschap die zelfs in het schei-
dingsuur van het aanzicht kan stralen en
die alle leed verzacht, waardoor de ber
gen zelfs vlak en de zeeën droog worden.
Het is voor deze arme, donkere wereld
vol graven en vol kerkhoven de blijde
verwachting die de Levensvorst schenkt
aan allen die in Hem hun leven vonden
en nu weten dat hun leven geborgen is
in God.
>4
Het is bestemd in Godes Raad.
Dat men van al wat hier bestaat,
Moet scheiden.
Zoo heeft een Duitsch dichter gezon
gen en dat zoowel de woorden als de
melodie van dit lied is overgenomen in
de taal van andere volken is wel het bes
te bewijs hoe de inhoud van deze woor
den weerklank vindt in aller hart.
Wie heeft niet vroeg of laat, meer oi
minder de waarheid, alsook de diepte, en
het pijnlijke en schrijnende van dit woord
bij ervaring gekregen. Wij gevoelden ons
eigens zoo thuis, ’t Leven ging zoo rus
tig en kalm voorbij, en de levensboot
gleed zoo stil voort als op de kabbelen
de golfjes van het water in een dorps-
vaart. Lachende zonneschijn vervroolijk-
te het pad en niets deed ons verlangen
naar verandering.
We hadden het zoo goed, en waren te
vreden en dankbaar in ons bezit. Neen,
wij waren niet altijd even doordrongen
van den rijkdom en waarde van hetgeen
wij hadden en spraken daar niet elk
oogenblik over, want dat kan ook een
dooden vorm zonder inhoud zijn, maar
wij waren daar toch wel van overtuigd.
Soms kwam het plotseling op ons los,
hoe, dat wisten wij niet, en dan welde
een stille danktoon op uit het hart, met
als ondergrond: „O God, wat zijt Gij
toch goed, en mild, en genadig!” En zoo
gingen de tijden, misschien wel de jaren
voorbij in stil genieten, in rustig ver
trouwen ook en in de weelde van het
„hebben” en „zijn”...
't Kan wezen dat een enkele maal die
rust en kalmte wel eens gestoord werd
door 'n kleine kink in de kabel, gelijk ook
in 't natuurleven soms de schoonste dag
plotseling omfloersd wordt door een op
komenden nevel, of een dreigend onweer
waarbij de losgelaten elementen het
menschdom beven en verwonderen doet.
Als bliksemflitsen ’t luchtruim doorklie
ven en ratelende donderslagen de ruiten
in hunne sponningen doen beven als om
te prediken, dat gerukt wordt aan ’t ge-
blndte van onze woning en vroeg of laat
dat huls zal instorten. Nog eens, dan be
ven wij, omdat een onbestemd gevoel
ons zegt, dat wij alle uur in gevaar zijn
en de gulden keten van ons persoonlijk
of huiselijk-, of maatschappelijk geluk
zoo spoedig verbroken kan worden.
Maar als dan het onweer is afgetrok
ken en de bui over ons hoofd en dak
heenging zonder kwaad te doen, dan
wordt weer ruimer geademd, en de zorg
is geweken en de zon breekt weer door
en de arbeidslust staalt tot nieuwe kracht
en de mond wordt weer vervuld met
lachen en de tong met gejuich.
Wat kan het leven schoon zijn, en lief
lijk en teer. Sprankelend en fonkelend en
glanzend als uiteenspattende vuurvonken
die naar alle kanten heen verblinrbiid
licht verspreiden en alles in helle g;.:ed
gaan doopen, omzoomd met een 1;;^ .tn
diamant en schitterend edelste» Dan is
(het een lust om te leven. Dan maakt de
volle beek van wellust dronken van lief
de tot hetgeen men heeft en dan kan het
zijn dat bewust of onbewust het woord
wordt nagesproken van een man, die als
wegzinkend In de overstelpende vloed
van gunstbewijzen die over hem werden
uitgegoten, anders niet wist te zeggen:
„De snoeren zijn mij in lieflijke plaatsen
gevallen en een schoone erfenis is mij
geworden.”
Dat is een der hoogtepunten van het
volle, rijke leven. Vol van blijdschap en
vol van licht, en daarom vol van geluk,
hetwelk afstraalt van het gelaat van de
gene die dit heeft, niet enkel als een
dood kapitaal, maar in waarheid als een
schat waarvan de rente niet in procenten
kan worden uitgedrukt. Zij geeft de lust
en de kracht voor den arbeid, zelfs als
het moet ook voor het dragen van een
kruis en laat niet na te sterken en te
stalen voor alles waartoe geroepen
wordt.
Wijl ik dit schrijf, valt de regen in
stroomen neer en spoedt elk zich in haast
over den weg. Alleen vlak voor mijn
raam is een zwoegende schippersvrouw
onafgebroken bezig zware scheppen zand
te laden op den wagen, om de schuit
zoo spoedig mogelijk leeg te krijgen en
dan een nieuwe vracht te kunnen halen.
Geen alledaagsch werk, allerminst voor
een vrouw, en ik bewonder dat stoere
lichaam, zoo handig en Ijverig en sterk,
in het verwerken van de zware ballast,
waarbij alle spieren in contact zijn.
oplaag van het
Dinsdagnummer
is thans gestegen tot 4500
exemplaren.
Officieel orgaan der gemeenten Bolsward, Wonseradeel en Hennaarderadeel
Uitgever A. J. OSINGA, Marktstraat, BOLSWARD A Telefoon No. 12
DeN.E.B.A.T.
In ons Vrijdagnummer der vorige week
beschreven we de Vrijdagmorgen in af
wachting van het mooiere weer dat maar
niet komen wilde.
Het orgelconcert in de Groote Kerk
id
zult tijdens Uw arbeid
zoo nu en dan een krachtige
opwekking noodig hebben;
S het beste middel is ongetwijfeld
PABRIKANT
VANSLOOTEN
HAR.LINC.KN
in
de
in-
lijk
nge
nd”
418
lis
in.
ie-
>St
ii-
an
■er
■ol
ti
en
Leesgeld fr. p. P- Per half jaar f .50
Blljten de p'ovincie f 2.-; inning 15 ct.
Voor bet Buitenland f 7.- per jaar.
Leesgeid per looper 40 ct. p. kwartaal.
DE JONG s NIEUWSBLAD
waarin opgenomen
’.I*
I
