HOFSTEDE
’ft
De Bolswardsche Courant en Westergoo
I
I
LICHT.
Uit den Omtrek.
Uit de Provincie.
BUIKGORDELS
No.
Stadsnieuws.
26= Jaargang
Woensdag 24 September 1930
f
en
A
J
:vanVALKEHBURQ'S-J
s
was
he
1
men
ssa-
iin-
was
weg
nge-
iliep,
vrij-
Verschijnt Dinsdags-
Vrijdagsavonds.
De nieuwe uniform van de Post
Wanneer in het burgerlijke leven je
Zondags pak sporen vertoont van slij
tage, dan ga je heen, wanneer de beurs
niet al te schraal is en je koopt een
nieuw Zondags pakje en degradeert het
gewezen Zondags spulletje tot een af-
dragertje voor den dag. Dan kan het
TJERKWERD. Het bakkersknechtje
W. T., in dienst bij den bakker R. de J.,
bracht Vrijdag j.l. als naar gewoonte
brood bij de bewoners van het naburige
Ymswoude.
Bij den heer B. S. aangekomen moest
hij om het hek heen stappen en hield
zich daarbij vast aan den dampaal.
.Het bleek dat deze van een niet-ste-
vige constructie was, tenminste het bo
veneind van de steenen paal liet los, on
ze bakker verloor het evenwicht en ver
dween met fiets, korf, brood en al in de
moddersloot.
’t Gelukte hem echter spoedig zich op
het droge te werken, zoodat het onge
val zich beperkte tot eenige doorweekte
brooden en een nat, modderig pak.
A dve r t e n t i n per regel:
Woensdagsnummer 10 cent.
Zaterdagsnummer 12 cent.
Tusschen de tekst dubb. prys.>
Aangesloten bij het Bureau
voor oplaagcentrêle.
.ar
I, dat
ideld
leer
wijst
fiting
mder
eren.
NIJLAND. Bij de Vrijdag j.l. te Wol-
vega gehouden draverij behaalde de heer
P. Kramer te Nijlanderzljl met zijn ren
paard „Rentinus” in de derde klasse den
eersten prijs f 100.
trein
1 ge-
door
xl
neld,
i van
nieu-
ïlijke
eren,
meer
i een
ern-
rens-
ver-
Voetbal.
Door de regenval van Zondag j.l. is
de wedstrijd C. A. B. IH. Z. C. I we
gens terreinafkeuring niet doorgegaan.
Fijn smullen voor een klein beetje
centen.
Abrikozen, nieuwe, voor 12 cent per
half pond. Niet zuur!
Niet denken „dat zal een drukfout we
zen’’, maar gauw profiteeren.
BRANDSMA’s WINKELS.
oek
nis-
iee-
ice,
and
de
dal
'er-
:ra-
et
ard
g«'
lis-
30f
ere
ten
te-
an
>ni
fe
nd
D.
sat
pt
1
’ge
it en
duls.
i na-
r het
acht.
po.
vet
oing
era",
van
ngs-
Tak
sluis
tand
van
:wa-
i, is
in-
lijfi-
inde
ge
inen
?’e
örootzand 18, SNEEK. Telef. 332
Benoeming.
Tot Hoofd der Bewaarschool van het
St. Anthony-JQasthuis alhier, is benoemd
mej. Jacoba Zijsling, thans hoofd der be
waarschool te Medemblik.
g In
:hien
ntus-
ram.
ko-
an-
gaan
niel
wel
s bij
i op
brug
0
n-
ir-
jk
ARUM, 22 Sept Naar we uit be
trouwbare bron vernemen, zal de heer
K. de Vries van Amsterdam voor de Ver-
eeniging „Volksonderwijs” alhier de vol
gende maand spreken.
Bovendien beloofde de zangvereni
ging „Gemengd Koor” medewerking te
verleenen door het zingen van eenige lie
deren.
Waar het vrijwel vaststaat, dat deze
avond in betrekkelijk vrij ruimen kring
belangstelling zal wekken, zal men goed
doen, flink acht te geven op nadere pu
bliciteit
waarin opgenomen
Officiéél orgaan der gemeenten Bolsward, Wonseradeel en Hennaarderadeel
Uitgever A. J. OSINGA, Marktstraat, BOLSWARD A Telefoon No. 12
Dan is het woord aan den heer J. R.
Steensma, die verslag uitbracht van de
bewaarschool. Wat het financieels ge
deelte betreft, de ontvangsten van de be-
waarschool-commissie hadden f2016.58
bedragen en de uitgaven f 1962.03. De
rekening werd nagezien door de heeren
H. de Bruin en D. Kuipers en door dezen
accoord bevonden.
Namens de Spaarbank-directie bracht
de heer L. Kingma verslag uit, welk ver
slag gunstig gesteld was.
Benoemd werd in de bewaarschool-
commissie de heer R. M. de Boer, zulks
in de vacature, ontstaan wegens vertrek
van den heer J. Schouwerwou. In het
Spaarbankbestuur werd gekozen de heer
B. Tuinstra en herkozen de heer T. H.
Rinia.
De heer D. Kuipers bracht vervolgens
verslag uit van de ambachtsteekenschool
en de heer H. de Bruin, als afgevaardig
de naar de laatstgehouden districtsver-
gadering, een beknopt verslag van deze
vergadering.
Naar aanleiding hiervan ontstond een
geanimeerde bespreking oxer jeugdwerk,
waarvan het resultaat was, dat mej. Bos
uit Amsterdam gevraagd zal worden om
hierover het een en ander mede te dee-
len. Naar werd medegedeeld bestaat hier
wel interesse voor jeugdwerk.
Bij de verkiezing van Hoofdbestuursle
den viel de keus als gewoonlijk op de
nummers 1 der voordracht.
Besloten werd voorts nog drie buiten
gewone bijeenkomsten te houden en wel
een tooneelavond, waarvoor het gezel
schap van der Hilst aan gevraagd zal
worden met Heijermans Ghetto, een mu
ziekavond, te geven door den heer Alt
van Bolsward en zoo mogelijk een avond
met een varieerfend programma van eigen
krachten.
Voor de rondvraag was geen tijd meer
over, waarom de voorzitter de vergade
ring sloot
MAKKUM, Sept. De laatste huishou
delijke vergadering van het Nutsdeparte-
ment in dit jaar werd j.l. Donderdag
avond in „de Prins” gehouden. De op
komst was als gewoonlijk niet bijzon
der groot.
Te kwart over 8 werd de bijeenkomst
door den voorzitter, den heer L. S. van
der Burg, geopend, waarna de secreta
resse, mej. Eelman, de keurige en uitge
breide notulen der vorige vergadering
voorlas, welke onder dankzegging vast
gesteld werden.
te gaan toeroepen, dat het de tijd van
„werken” was, dan werd het als een
schande beschouwd met gesloten luiken
te blijven liggen en de gouden levenstijd
nutteloos en werkeloos te doen voorbij
gaan. Tal van spreekwoordelijke uitdruk
kingen in onze volkstaal wijzen hierop;
in alle landen en talen wordt daarop ge
zinspeeld; bij alle bedrijven en nering
doenden, zoowel betreffende het akker
werk als van den handel en ook van den
huisarbeid kwam dit uit en als in onze
dagen nog oorzaak is om bijvoorbeeld te
bewonderen wat men in die tijden door
fijn naaldwerk of met een ganzenpen on
der eindeloos geduld wist tot stand te
brengen, moet daarbij niet vergeten wor
den, dat men den dag wist te gebruiken;
dat gewoekerd werd met den natuurlijken
werktijd door de hemellichten aangege-
en de donkerheid van den nacht, volgens
ven en de donkerheid van den nacht,
volgens gestelde ordinantie gebruikt
werd, tot versterking van lichaam en
geest en om nieuwe krachten te verga
deren voor den volgenden dag.
Het spreekt wel van zelf, dat wij deze
dingen niet zeggen tot verheerlijking van
die dagen toen het licht zoo schaarsch
was. Toen wij midden in de oorlogsjaren
bij wijze van distributie ons de olie en.
het kaarsvet zagen toegemeten, werde:
wij even gewaar welk een ongerief en
last ons dat veroorzaakte in dezen nieu
wen, verlichten tijd, waarin wij geheel
ontgroeid zijn aan die dagen waarvan wij
zoo juist een enkel beeld in herinnering
brachten, maar wij vreezen hierbij de te
genspraak niet, dat vooral mede onder
den invloed van het nieuwe kunstlicht
veler leven oneindig moeilijker, en
drukker geworden is, en ook in menig
opzicht veel van zijn frischheid en glans
verloor. Nog eens, wij zouden niet gaar
ne tot het schemerlicht van vroeger te
rug willen; wij zouden het ook niet meer
kunnen, omdat het leven zoo vervormd
is, en zich noodgedwongen aansloot aan
de veranderde omstandigheden, maar ht
kan niet ontkend worden, dat mede
daardoor onze tijd zich kenmerkt, door
een over-spanning, en ecnöver-belasting
die vooral het physieke in den mensch
dermate knoeit, dat onze zenuwlijders-
gestichten en krankzinnigenhuizen over
bevolkt zijn.
Wij, plattelanders, hebben maar eens
een enkele maal het groote stadsleven
vooral bij nacht, van nabij gade te slaan
om de oplossing te vinden van het ver
vormde leven, hetwelk tot uiting komt in
veler sleependen gang en tanige gelaats
kleur en vermoeide trek en gebrek aan
levenskracht en levenslust. Natuurlijk
werken hier ook nog wel andere facto
ren mee en mag lang niet alles wat wij
hier noemden, geschreven worden op re
kening van een ongebonden leven, of een
overtreden van de natuurlijke grenzen
die gesteld zijn om heel het scheppings
werk te onderhouden en telkens nieuwe,
genereerende kracht te geven, maar h
liggen behartigingswaardige levensles
sen, niet het minst voor de jonkheid, die
hun den weg wijzen om in de wereld
vooruit te komen.
licht en naar de volheid, en naar het on
begrensde wil, vanwaar het kwam en
waar het heengaat, de grenzelooze
eeuwigheid, de onbeperkte ruimte; de
volle verzadiging van het diepste ver
langen, zooals zich dit smachtend open
baart in de uitstrekking der handen, al
is onbewust naar het licht, het wondere
licht; het onmisbare licht; het levenslicht
licht uit licht en duisternis. Omdat wij
moeten zijn en steeds meer worden: kin
deren des licht, die in de duisternis niet
kunnen wonen.
WOMMELS, 20 Sept. Ondanks het
gure herfstweer hield het Chr. Fanfare
corps „Euphonia” alhier hedenavond een
rondgang door het dorp.
Op Merschillende plaatsen we|rd een
nummertje ten beste gegeven, terwijl dan
meteen gecollecteerd* werd ten bate van
de muziektent.
Het resultaat ko'n bevredigend worden
genoemd, daar 36 gulden werd bijeen
gebracht.
MAKKUM. Voor de betrekking van
machjnist-opzichter bij het waterschap
de Makkumer- en Parregastermeerpol-
ders bestaat wel animo. Er hebben zich
n.l. 113 sollicitanten voor aangemeld.
De lichtweek te Leeuwarden.
De feestdagen zijn Maandag begon
nen.
Aan de versieringen werd de laatste
hand gelegd.
De Nieuwestad leek al zoo feestelijk
vanmorgen met al die vlaggen en de lan
ge slingers van allemaal electrische
lampjes om de brugleuningen en bij de
huizengevels op. Op de Lange Pijp, te
genover de heeren sociëteit, werd een
hooge, houten stellage opgericht en aan
den overkant, bij Gerzon, werkten elec-
triciens wat ze konden om ook dit groo
te geboux^ van avond nog in het licht te
kunnen zetten.
„Amicitia” wordt intusschen ook In
Of er dan ook geen verblijdende licht
zijde is aan de steeds voortschrijdende
ontdekking en vernieuwing en verbete
ring van het licht?
Wie die dit zou willen ontkennen of
bestrijden. Het licht is onmisbaar. Het
licht is levensvoorwaarde. Het licht is
kostelijk en liefelijk en levenselement.
In het licht behooren wij thuis. In het
licht zijn wij op onze plaats. In het licht
kunnen en worden de sluimerende krach
ten en gaven van lichaam en geest ont
wikkeld en openbaar.
Zonder iets af te doen aan de verkwik
king van den nacht en den zegen van
den slaap, en ook aan de stille over
denking die soms in de donkerheid raad
en wijsheid verschaffen kan, gaat de dag
bovenal, en komt de spanning van het
leven in hare zegenrijke vruchten open
baar. Daarom, hoe meer licht, mits ver
standig gebruikt en toegepast, hoe meer
krachtsontplooiing en hoe voller en rijker
en overvloediger leven. Voor het lichaam
en ook voor den geest. Waarom wij im
mers ook ten opzichte van de ontwikke
ling van onze kennis en ons verstand,
spreken van een verlichte tijd.
In dat licht zijn wij „thuis”. Naar dat
licht haakt in toenemende mate onze
denkende geest en als wij «in onze
dagen soms verbluffende staaltjes vinden
van moed en van durf en van zoeken
naar het verborgene, het vreemde, het
onbekende, het verre, het tot nog toe
nooit bereikte; als daar is een streven
naar het onmeetlijk hooge, of het peilloos
diepe, of het schier onbereikbare in de
lengte of in de breedte, dan is dit niets
anders dan de openbaring van het leven
in zijn natuurlijken aanleg, dat naar het
Voor de tweede maal in bloei.
Vermeldden we de vorige week, dat
in een plaatsje in N.-Holland een tuin
der voor de tweede keer aardbeien ge
plukt had, thans kunnen we ditzelfde
bericht ook uit onze plaats melden.
Een zoontje van den heer L. Kramer,
wonende Gysbert Japikstraat toonde ons
dezer dagen een pas geplukte aardbei,
een groot prachtexemplaar.
De aardbeistruiken die dit voorjaar
reeds veel vruchten hebben opgeleverd,
zitten ook nu weer vol bloem en vrucht
waarvan natuurlijk nog maar heel en
kelen rijp zullen worden.
nomen.
Met de verstrekking van de nieuwë
uniform is het echter nog treuriger ge
steld. Het lijkt wel een bonte Jrermis. De
eene besteller krijgt een nieuwe pas,
maar loopt in zijn oude pantalon rond en
heeft nog een oud model pet als hoofd
deksel. Een andere besteller loopt met
alleen een nieuwe pet. Weer een ander
heeft alleen een nieuwe jas en pet ont
vangen.
De burgerij vraagt dan ook; van welk
militair wapen bent u eigenlijk
Waar moet dat heen? Als straks
de jas totaal is versleten, krijgt men een
nieuwe pet of broek. Het behoeft geen
betoog, dat de combinatie foeileelijk is.
Het lijkt wel alsof alles van de „armen
kamer” gaat in plaats van het Rijksklee-
dingbureau.
Tot overmaat van ramp denkt de bur
gerij ook nog, dat wij die nieuwe plunje
voor niets krijgen, terwijl in werkelijk
heid het zóó is, dat wij voor die onge
lijke combinatie nog f2 per jaar meer
moeten betalen.
Wij vragen dan ook; Is een meerdere
uniformiteit in de verstrekking niet mo
gelijk? Waarom geeft het Rijkskleeding-
bureau niet een geheel nieuwe uniform,
zoodat wij als het ware met een schoone
lei kunnen beginnen?
gebeuren dat de broek op den duur op
sommige edele deelen bedenkelijk door
zichtig begint te worden en je noodge
dwongen bij het niet afgedragen jasje
een nieuwe broek bestelt Je tracht dan
natuurlijk zoo goed mogelijk bijpassend
te krijgen, zoo was het vroeger ten min
ste. Tegenwoordig is dat heel anders.
Bij een donker pak draag je gerust een
zeemleeren broek en bij een licht jasje
een donkere dito. Niemand die in het
burgerlijke leven daar aanstoot aan
neemt, dat is mode. Wanneer echter ge-
uniformde menschen ook aan die nieuwe
mode beginnen mee te doen, nou dan
krijg je de wonderlijkste combinaties.
Daar heb je nu de post. Er was van
hoogerhand bepaald dat de bestellers bij
de post een nieuwe uitmonstering moes
ten hebben. Heel veel studie is vooraf
gegaan, voordat men het eens was over
model, versiering, kwaliteit, enz.
Enfin toen al die moeilijke vraagstuk
ken naar genoegen der hooge autoritei
ten waren opgelost werd het Rijksklee-
dingbureau opgedragen met bekwamen
spoed aan het werk te gaan. Men had
dus kunnen verwachten dat binnen af-
zienbaren tijd de bestellers bij de Post
in glundere tevredenheid met hun nieu
we uniform langs de straten zouden fla
nceren.
Het resultaat is precies het tegenover
gestelde, overal ontevredenheid. Leest U
maar eens wat men schrijft in het „Or
gaan” van den C. B. P. T. T.
De kwaliteit van de stof van de nieu
we uniform is ons erg tegengevallen. Zij
is vrijwel gelijk aan die van de oude.
Men schijnt in Den Haag maar slecht
op de hoogte te zijn, van wat of nu
eigenlijk laken is. Reeds nu valt te voor-?
Wij leven in een tijd van licht. Bij elke
feestelijkheid speelt het licht eene voor
name rol ten einde glans te geven aan de
vroolijkheid en den nacht om te zetten in
dag.
Hoe langer zoo meer wordt het ge
woonte in plaatsen van eenige beteeke-
nis een lichtweek te houden als bijzon
dere attractie op het feestprogramma,
niet het minst om het schitterend effect
hetwelk dit nummer sorteert, waar voor
al de groote openbare gebouwen als ker
ken en torens, stadshuizen en musea, an
tieke gevels en middeleeuwsche gebou
wen van historische waarde of van
groote kunstzin getuigend, daardoor in
vorm en lijn bijzonder uitkomen. Geen
wonder, dat het groote publiek zonder
onderscheid in rang en stand, in ouder
dom en jeugd uitgaat om dit te aan
schouwen en dan getroffen te worden
door het mènschelijk vernuft, hetwelk
zoo buitengewoon, scherp £n..sterk af
steekt tegen den nachteTijken hemel!
Wie wordt bijvoorbeeld in de groote
steden niet onwillekeurig geboeid door
de reuze lichtreclames welke door kapi
taalkrachtige firma’s avond op avond
hoog in de lucht in stralenbundels wordt
verspreid om daardoor reclame te maken
voor de zaak of het product waarin ge
handeld wordt. Hoewel de arbeid stil
staat, en bij wettelijk voorschrift het
werk in kantoor en werkplaats, in fa
briek en winkel is afgeloopen, gaat een
stille prediker van de daken verkondigen
hoe goed eri voortreffelijk het fabrikaat
is hetwelk over dag aan tal van lieden
handenarbeid geeft,1 en welvaart schenkt
zoowel aan den stoeren werker als aan
den denkenden geest van den uitvinder
of den ondernemenden werkgever, die
ook in dat verspreiden van den roem zij
ner productie zijn tijd toont te kennen en
meegaat met de nieuwste vindingen,
waartoe zeker niet het minst behoort,
hetwelk door de wonderen van de tech
niek en speciaal op het gebied der elec-
triciteit tot ons komt.
Inzonderheid zijn de laatste tientallen
jaren buitengewone vorderingen ge
maakt op het gebied van de lichtvor-
ming. Onwillekeurig werpen wij bij de
overdenking van dit onderwerp een blik
achterwaarts en denken hierbij aan de
primitieve wijze waarop onze voorouders
ook in dit opzicht moesten leven, of ook
nog wat de ouderen onder ons ten op
zichte hiervan zelf hebben meegemaakt.
In de steden maar niet het minst op
het platteland.
In de dagen van de vetkaarsen en de
zwavelstokken en de tuitlampjes met de
oliebakken en snuiters, die hoogstens ’n
schemerachtig licht verspreidden, en in
groote schaduwbeelden den naasten om
trek weerkaatsten.
Het was mede den tijd dat noodge
drongen de menschen meer leefden in
overeenstemming met de wisseling van
dag en nacht en onwillekeurig men
vroegtijdig ter ruste ging, om evenwel
met het kriken van den morgen weer op
te staan.
Uit die dagen vooral is het woord af
komstig en door menigeen ook als waar
heid ervaren, dat de morgenstond, goud
in den mond heeft, en ook ondervonden
wat in onze tijd vaak meer als wandver
siering dient dan als een beteeke'nis-
volle levensles ter harte genomen wordt:
„Moarns let, de hiele dei let!”
Men moest het in die dagen van het
daglicht hebben, en wanneer de gouden
zon als hemelwachter ’s morgens in de
vroegte uit hare slaapkamer kwam om
dan als een held haar pad te loopen,
waarbij het hanengekraai de reveille blies
om de slapenden te doen ontwaken en
lillr pi
Een mooi succes voor onze Ambachts-
Teekenscliool.
Bij de vorige week gehouden natio
nale schilderstentoonstelling behaalden
in de rubriek „Jeugdprijsvraag” onze
stadgenooten de heeren S. Monkel een
Isten prijs en de heer S. Dijkstra een
2den en 3den prijs.
Een zeer mooie prestatie van deze jon
gelui, maar tevens een hulde aan onze
Ambachtsteekenschool en deszelfs lei
ding.
11
Auto-ongeluk op den Sneekerweg.
Hedenmorgen had op den Sneekerweg
even voorbij de bebouwde kom een
auto-rtmgeluk plaats, dat betrekkelijk
nogal goed is afgeloopen.
De vrachtauto van den heer Visser,
geladen met kaas uit de boterfabriek der
K. M. aan de Sneekerstraat reed te ruim
11 uur langs den Sneekerweg. Doordat
de chauffeur iets laat was en de vracht
op bepaalde tijd in Sneek moest zijn,
werd direct „full speed” aangezet.
Toen de huizenrij gepasseerd was,
wilde de chauffeur onder het rijden door
een der zijraampjes dicht doen, hierdoor
is hij eenigszins het stuur kwijt geraakt
en geraakte de auto met de voorwielen
over de tramrails. Het midden der tram
baan is nu juist geen ideale autoweg,
zoodat de wagen als een hollend paard
over de diverse kuilen botste.
Tegen dergelijke bokkesprongen is
weer een auto niet bestand, zoodat in
een ommezien de Wagen de 2de rails
overhobbelde en op ’e kop in de kikker-
sloot naast de weg terecht kwam.
De kaasjes verhuisden onder deze spellen, dat de draagtijd te lang is ge-
salto mortale gedeeltelijk in en nabij de
sloot. Spoedig waren hulpvaardige han
den bezig de drenkelingen op te vis-
schen.
De fabriek heeft toen maar gebruik ge
maakt van onze veilige N. T. M. voor
verder vervoer.
Wonder boven wonder bekwam de
chauffeur geen letsel. De wagen die naar
wij hoorden, niet verzekerd was, wel.
Het linkervoorwiel is geheel versplin
terd. Wat er overigens meer aan kapot
is, is nog niet te zien, omreden het heele
zaakje nog op ’e kop in de sloot rust.
i
•LLEUWAl
i
DE JONG s NIEUWSBLAD
t
i de
gis-
Leesgeld fr. p. p. per hall jaar f 1.50.
Buiten de provincie f2.-; inning 15 ct.
Voor het Buitenland f7.- per jaar.
Leesgeld per looper 40 ct. p. kwartaal.
i.s.
i is
de
4 I
SOLIED ADRES VOOR
BRILLEN
BREUKBANDEN
-EN-
1
Big,
eind,
iging
wed-
Jake
ïr, In
van
lljart
groot
1.
3Tg.
Dit no. bestaat uit 2 bladen.
Porto Binnenland P/a cT.
Buitenland 2Yi ct.
1 i i
- I
I
