DE ANDEREN EN WIJ.
Elastieken Kousen j
HOFSTEDE f
De Bolswardsche Courant en Westergoo
■I
■1
Diaconiehuis „Avondrust”
MAKKUM.
Stadsnieuws.
11111111
Officiéél orgaan der gemeenten Bolsward, Wonseradeel en Hennaarderadeel
Uitgever A. J. OSINGA, Marktstraat, BOLSWARD A Telefoon No. 12
Woensdag 14 Juni 1933
29^ Jaargang
No. 46
en
A
bezoek verwach-
een
Mlllllllllllllllllllllll
Verschynt Dinsdags-
Vrijdagsavonds.
De nieuwe ijsvereeniging.
We meenen goed te doen even uwe
bijzondere aandacht te vragen voor de
ledenvergadering der nieuwe Ijsvereeni
ging Donderdagavond, bovenzaal Timmc.
Belangrijke besluiten zullen hier geno
men moeten worden en door een des
kundige zullen de grootsche plannen van
deze nieuwe vereeniging worden uiteen
gezet.
We bevelen daarom deze vergadering
in uwe bijzondere belangstelling aan.
A dve r t e n t i n per regel:
Woensdagsnummer 10 cent.
Zaterdagen ummer 12 cent.
Tusschen de tekst dubb. prys.
Vischwedstrijd.
Zondagmorgen heeft de nieuwe ont-
houdersvischclub haar eerste wedstrijd
gehouden in de Makkumervaart achter
Exmorra. Ondanks het minder gunstige
weer is de wedstrijd goed geslaagd. Er
werden 36 baarzen boven de wettelijke
maat gevangen. Als bijzonderheid mag
vermeld worden dat door J. Molenaar
een schar van ongeveer 1 pond werd
gevangen.
De winnaars In dezen wedstrijd zijn
als volgt:
Wisselprijs: J. Molenaar met de dik
ste baars.
Ie prijs: L. Müller met 56 punten.
2e prijs: F. de Wit met 41 punten.
3e prijs: J. van der Zee met 37 punten.
4e prijs: F. Molenaar met 23 punten.
5e prijs: R. v. d. Schaaf met 21 punten.
6e prijs: J. Molenaar met 19 punten.
Eenige dezer prijzen waren welwillend
afgestaan door belangstellende Bolswar-
ders.
De inkwartiering te Bolsward.
Vandaag, Dinsdag, kunnen we dit voor
g Alle soorten prima
Verlaagde prijzen.
W GROOTZAND SNEER jg
9 Juni 1933.
Hedenmiddag is alhier het nieuwe Dia
coniehuis „Avondrust” officieel geopend
en is men zoo vriendelijk geweest daarbij
een paar verslaggevers uit te noodigen.
Ongeveer 2 uur waren de genoodigden
voor zoover ze aanwezig konden zijn, in
de oude Diaconiekamer aan de Vleesch-
markt bijeen.
De consulent, de Eerw. Heer Ds. van
Hoeven van Wons, opent de verg, met
het voorlezen van Ps. 103 en gaat vooi
in gebed.
Hierna wordt het woord gegeven aan
den Voorzitter Diaken den Heer H. v. d.
Meer. Deze geeft hierin te kennen dat
het hem een voorrecht is, een woord van
welkom en van dank te richten voor de
belangstelling die in dit oogenblik wordt
betoond, wat in het bijzonder geldt vooi
den consulent, doch eveneens voor dt
aanwezige heeren Hemmes te Utrecht,
Secr. der Federatie van Diaconiën en
Middelhoven te Veenendaal, Penningm.
Diaconale Armenzorg, van wien men
zeer veel steun en voorlichting voor de
stichting heeft mogen genieten. Sprekei
meent hier ook niet te mogen vergeten
de heeren J .van ’t Land te Groningen
en Mr. F. A. Neleman te Rotterdam, aan
wien, hoewel hier nu niet tegenwoordig
zijnde, men veel dank verschuldigd is
voor ’t vele wat zij voor de Diaconie
vóór en tijdens de stichting van „Avond
rust” zijn geweest.
Verder worden door den heer H. v. d.
Meer met dank en waardeering nog ge
noemd de Edelachtbare Heeren B. en W.
van Wonseradeel, waarbij ook de reeds
naar Kampen vertrokken Burgemeestei
L. K. Okma; de heeren Timminga, ge-
meente-architect; Klijnsma, vertegen
woordiger van het burgerlijk armbestuur;
Ds. Los van Witmarsum voor het Clas
sicaal Bestuur; de Herv. Vr. Vereeniging,
Jongelings- en Jongedochtersvereeniging;
de heer L. Reinalda te Leeuwarden, archi
tect; J. Roosjen, aannemer te Zurich; P.
de Boer te Akkrum, dagelijksch opzich
ter; Br. de Vries te Makkum, schilder;
F. de Vries en Zn. te Harlingen, instal
lateur voor electra; Joh. Volkerts te
Sneek, installateur centrale verwarming,
K. A. Niermeijer te Leeuwarden in sani
taire benoodigdheden; Wed Schaaf te
Makkum in stoffeerderij; Bosgraaf te
Bergum, S. Attema en Zn. te Makkum
en P. Haarsma te Makkum, voor de aan
leg en beplanting van het omliggende
terrein. Kortom, allen die er het hunne
toe hebben bijgedragen werden in de
toedracht van den heer v. d. Meer her
dacht
We zouden nog vergeten den Heer H.
Eisma te Bolsward als vertegenwoordi
ger van het Provinciaal Kerkbestuur in
Friesland.
Wellicht is ons nog wel een der ge
noemde namen ontgaan, doch dan is dit
niet de schuld van den Spreker.
Onder zeer genoeglijke samenwerking
is ons gebouw „Avondrust” gesticht,
waarvoor onzen oprechten dank hier
wordt uitgesproken. Maar bovenal voe
len wij ons gedrongen onzen God oot
moedig te danken voor zijn groote zege
ningen. Moge Hij ons verder helpen te
gehoorzamen aan het gebod der barm
hartigheid. Thans stel ik U voor samen
eerst het nieuwe gebouw te bezichtigen
en dank U voor de aandacht.
In groote getale, dames en heeren, toog
men nu naar de nieuwe stichting, alwaar
men door Diakenen werd rondgeleid en
ingelicht. Het interieur gaf in alle afdee-
lingen een prachtigen aanblik en bewees
dat men bij de stichting op alle benoo
digdheden en gerieflijkheden had gelet.
Er is een woon- en slaapkamer voor
de Vader en Moeder. Een slaapkamer
voor mannelijke verpleegden en een voor
vrouwelijke dito, elk met zes ledikanten,
I
Bolsward ongewone
ten.
Naar ons van bevoegde zijde wordt
medegedeeld zal het regiment veldartil
lerie hier tusschen 3 en 4 uur aanko
men.
De stukken geschut en caissons en
andere zware wagens nemen direct de
route langs de Kade, om over de Gast-
huisbrug te gaan naar het z.g. Lange
Land, waar ook zeer waarschijnlijk de
keukenwagens enz. een plaats zullen
vinden.
De staf en wat daar onder militaire
benaming bij behoort trekt met de mm
ziek door de stad tot aan het stadhuis,
waar onze Burgemeester deze groep zal
ontvangen. Na afloop hiervan trekt ook
deze groep naar de algemeene verza
melplaats. De kwartieren voor de ko
mende nacht zijn gister door een aantal
manschappen gecontroleerd. Naar alle
waarschijnlijkheid zal ’t vertrek Woens
dagmorgen weer vroeg plaats hebben.
Men kan dan vanuit hef Lange Land via
de straten in het nieuwe stadsgedeelte,
direct op den Sneekerweg komen.
Ongetwijfeld zal dit ongewone bezoek
veel belangstelling trekken.
Kaatsen.
Pas is het kaatsseizoen weer begon-
pen of onze Bolswardsche kaatsers ont
poppen zich op de verschillende wed
strijden als ernstige concurrenten voor
de prijzen.
Bij de kaatspartij te Stiens behaalde
het Bolswardsche partuur S. de Jong,
Frijling en C. de Way een derde prijs.
Veel beter echter hebben de jeugdige
kaatsers K. Falkena, H. Timmer en J. de
Haas het er bij de Dr. Damsté Jongens-
kaatspartij te Huizum afgebracht.
De eerste prijs, bestaande uit drie
gouden horloges met afdeelingsmedaille
werd door dit partuur gewonnen.
Een mooie prestatie voor onze Bols
wardsche jongelui en een aanmoediging
om bij volgende wedstrijden de eer dei
Bolswardsche Kaatsvereen. hoog te hou
den.
Hij die slechts geeft uit gevoel
van verplichting,
Die geeft niets als wat waarde
loos goud,
Wie zich zelf erbij geeft, geeft
drievoudig verlichting,
Zich zelf en z’n hong’rende
naaste en... MIJ
LOWELL.
terwijl bovengenoemde acht kamers be
stemd zijn voor betalende inwoners. Een
ruime, mooi ingerichte conversatiezaal
voor de inwoners. Een kamer voor dia-
conievergaderingen. Een badkamer met
douche-inrichting, een linnen- en dienst
bodenkamertje, keuken, kelders voor
provisie, brandstoffen en verwarming.
Kortom, er is van alles wat voor een
gemeenschappelijke samenleving noodig
is. Onder de verpleegden troffen we
slechts twee manspersonen en verdet
grootste mannen en vrouwen, anen vrouwen.
Eigenaardig trof het mij, dat die twee
mannen, waarvan de oudste 87 jaar
Adam en jongste Simeon heete. Twee
bijbelsche namen waaraan eigenlijk een
geschiedenis is verbonden. We vroegen
de oudste, hoe het hem daar beviel,
waarop hij antwoordde, heel best, doch
ik kan zoo moeilijk loopen en mag toch
zoo graag die mooie frisch-groene om
geving hier bezichtigen. Voor hem dus
een Paradijs. Simeon lag rustig in zijn
bed en is blind, zich eigenlijk om niets
meer bekommerende, schijnbaar in een
rustige afwachting om heen te gaan in
vrede, daar hij niets meer te wenschen
heeft.
Toen dan alles was bezichtigd, maak
te men zich gereed tot terugkeer naar
de oude Diaconiekamer, doch vooraf
werd door den heer Hartog van Wit
marsum een foto genomen van het heele
gezelschap.
In genoemde vergaderplaats stond de
thee gereed, die door eenige dames werd
rondgediend, terwijl op advies van den
Voorz.-Diaken H. v. d. Meer, eerst het
woord zou worden gevoerd door Ds.
van Hoeven.
Ds. begint met te zeggen dat hij, en
wellicht allen met hem, zeer voldaan zijn
over de bevindingen van de stichting
„Avondrust”, daar dit gebouw aan alle
eischen voldoet. En wanneer hij zegt, het
oude is voorbij gegaan, ziet het is alles
nieuw geworden, dan wil hij niet verge
ten wat God ons heeft gegeven aan het
oude gebouw, maar nu het nieuwe klaar
is, wenscht hij het oude niet meer terug.
Dit mag hij nu zeggen met dank aan
God, want de Heere heeft ook in dezen
geholpen en daarom zeggen wij het den
psalmdichter na: ’k Zal met mijn gan-
sche hart Uw eer vermelden Heer, U dank
bewijzen. Wij danken ook de Diakenen
voor de nieuwe stichting, die men den
mooien naam van „Avondrust” heeft ge
geven. Mijn wensch is, dat het voor ve
len nog zoo mag zijn, dat het werkelijk
rust mag geven, doch bovenal de rust
voor de eeuwigheid.
Hierna krijgt de Secr. Diaken de heer
M. Jongema het woord. Deze leest eerst
het opschrift voor, dat boven de ingang
van het oude gebouw op een bord ge
schilderd staat, ’t welk aldus luidt:
Stok der ouden weesen Vader
Goedheidsbron, fontein en ader
Hoedt dit huis tot troost geschikt
Voor de armen, al het kwade.
Sterk d’lnwoners met genade
Dat uw geest hun ziel verkwikt.
De letters van dit gedicht hebben
andere vorm dan nu wordt gebruikt en
ook de indeeling der woorden verschillen
bij de tegenwoordige wijze, doch het
gaat ook meer om de kern die er in ligt.
Het oude gebouw is gesticht volgens
den datum op een ingemetselde gevel
steen 1 Aug. 1767.
Spreker deelt mede dat er over het
vroegere beheer en de wijze van verple
ging zeer weinig bekend is, maar omdat
de tand des tijds het zoo heeft bewerkt,
dat een zware vertimmering of een nieuw
gebouw 'noodzakelijk was, Is het gelukt
het laatste te bereiken. Reeds voor drie
jaar werd er over gesproken om een
nieuw gebouw te stichten. Men had al
eens een stukje grond bezichtigd, maar
tof den aankoop kon geen accoord wor
den getroffen, doch ten slotte is men tot
den koop overgegaan van het stuk grond
waar nu de stichting is gebouwd. Et
moest echter aan zeer veel formaliteiten
worden voldaan, doch hoeveel drukte
met verzoekschriften en velerlei bepalin
gen er ook aan vooraf hebben moeten
gaan, het is gelukt.
Aan den architect Reinalda te Leeu
warden werd het maken van eenige plan
nen opgedragen, waaruit er een is geko
zen welke met de bedoeling en de kosten
van de Diaconie overeen kwam. Bij de
aanbesteding werd het bouwen van de
stichting gegund aan de aannemer J.
Roosjen te Zurich en het verfwerk aan
de schilder Br. de Vries te Makkum en
wij hebben hedenmiddag gezien waf er
tot stand is gebracht.
Het administreerend diaken de heet
R. M. de Boer doet nu een financieel ver
slag over verschillende posten der kos
ten, waaruit blijkt dat alles te samen de
som van f 24.000.bedraagt.
Hierna krijgt de heer Hemmes hef
woord en spreekt zijn genoegen uit over
Het Sacramentspel „Anno Bancto”
te Amsterdam.
Op 18 Juni zal in het stadion onder
leiding van den heer Huib Luns een
Sacramentsspel worden gegeven waar
voor reeds meerdere maanden van
voorbereiding zijn gebruikt
De arbeid aan dit spel verbonden
geweest is voor de artistieke leider dé
heer Luns zoo veelzijdig geweest dat
daarvan in een kort bericht onmogelijk
een beeld is te vormen.
De naam van dezen leider waar
borgt evenwel een artistieke uitvoering.
Bovendien zal Z.Hoogw. de Bisschop
van Haarlem ’s middags een plechtig
Lof in het stadion houden. Het zal ook
mede deze plechtigheid zijn die duizen
den Amsterdammers in het Stadion bij
een zal brengen. Maar niet alleen uit
Amsterdam, ook uit andere provincies
maakt men zich op dit Sacramentsspel
bij te wonen.
Wij vestigen in dit verband even de
aandacht op een advertentie in dit num
mer van de fa. v. d. Zee en Groenhof,
die met hun luxe autobus de gelegen
heid open stellen dit groot^flie spel bij
te wonen.
schrikkelijk „braaf” leven? Met al dat
„lieve” gedoe en gezemel over „liefde”
en den „naaste” en zoo? Kom, kom, dat
lijkt maar zoo: de kwestie is, dat we
over die „liefde” en den „naaste” niet
moeten praten en niet moeten „zemelen”
doch alleen maar... ze diep in ons hart
koesteren en bedrijven en stilzwijgend
door daden tot uiting brengen. En dan
nog dit: het eenigste wat waarlijk diepe
en blijvende satisfactie geeft, is juist on
zelfzuchtige opoffering. Vraag maar eens
aan de
waarin zij nu wel hun grootste vreugde
en voldoening gevonden hebben. Onver
anderlijk zullen zij aan die oogenblikken
denken, waarin zij persoonlijk gemak
opofferden en zichzelf gaven in den
dienst waarin geen roem, geen geldelijk
gewin, doch waarschijnlijk zelfs misken
ning van motieven hen zou wachten.
FLORIS C.
het vlotte verloop met de stichting, ter
wijl hij vol lof is over de inrichting van
het gebouw, waarvoor hij een compli
ment richt aan den architect en den aan
nemer.
In vroeger jaren, aldus Spr., moest al
les geschieden in overleg met de Over
heid, doch men heeft met die traditie
kunnen breken. De inzichten zijn nu zoo
veel anders dan vroeger, want waar men
vroeger alleen de allerbehoeftigsten
hielp, is het thans zoo, dat ook de min
der behoeftigen tegen een matige ver
goeding huisvesting kan worden ver
strekt, waar zij een gezellig thuis kun-,
nen vinden.
De broeders in Makkum hebben bij al
hun plannen steeds goed contact gehou
den met de Federatie van Diaconiën.
Vervolgens spreekt nu Ds. Los van
Witmarsum namens het Classicaal Be
stuur. Hij is blij dat men in Makkum
zoo’n mooi huis heeft kunnen openen
voor hen, die in een noodtoestand ver-
keeren. Er is wel eens verzocht om eens
enkele Zondagen in het jaar in de pre
diking te wijzen op de moeilijke tijden,
waarop is geantwoord dat dit zelfs ei
ken Zondag behoort te gebeuren. Wij
hopen dat dit mooie tehuis mag zijn tot
zegen voor de gemeente. Wij hopen ook
dat dit huis mag zijn tot steun van arme
en oude menschen en dat de eere van
dit alles mag worden gegeven aan God.
Hierna werd het woord gegeven aan
den heer Reinalda. Deze wenscht aan de
Diakenen geluk met het gebouw en ver
zekert de aanwezigen dat de verstand
houding tusschen diakenen en hem al
tijd zeer goed is geweest. Ik heb ge
tracht een goed en goedkoop gebouw
te plaatsen. Ik dank U voor het vertrou
wen in mij gesteld en voor het vertrou
wen in den heer P. de Boer, onder wiens
leiding alles is tot stand gebracht en die
voor de aan hem toevertrouwde taak
was opgewassen.
Ten slotte spreekt nog de heer Klijn
sma, vertegenwoordiger van het Burger
lijk Armbestuur van Wonseradeel en
brengt zijn dank voor de vriendelijke
üitnoodiging. Met verwondering heeft
hij het nieuwe gebouw bezichtigd, in het
belang der zaak hoopt hij, dat het ge
bouw geheel gevuld mag worden en dat
het een plaats mag zijn van rust en vrede
en tot eere van God.
Daar nu niemand meer het woord
vroeg, sloot Ds. van Hoeven met dank
gebed en was hiermede de plechtigheid
officieel geëindigd.
Wanneer politieke zoowel als econo
mische stormen de volkeren teisteren,
wanneer de eene moeilijkheid zich op de
andere schijnt te stapelen en ramp na
ramp zich doet gelden, wanneer onrust
en vrees, armoede en ontevredenheid,
kortom wanneer allerlei tegenspoed
schijnt te heerschen, dan vragen sommi
gen zich wel eens af: hoe komt dat 'nu
allemaal? Wat is de oorzaak van al deze
sociale verwarring? Is dit ons opgelegd
door een oncontroleerbaar wispelturig
noodlot waarover we geen zeggenschap
hebben, is het daarom onvermijdelijk en
slechts in deemoedigheid te dragen en
te aanvaarden als onafwendbaar? Of...
zijn wij er schuldig aan, hoewel we het
niet inzien en liever de schuld gooien
op het „systeem” of op het „lot”? Tja,
zie eens hier, als menschen dié aan al-
goed en alwijs opperst Bestier gelooven,
dienden we te beseffen, dat de bedoeling
met de wereld goed is. En dus hebben
we de oorzaak te zoeken in het feitt dat
we op de een of andere manier van het
goede pad zijn afgeraakt, den verkeerden
weg hebben ingeslagen en als gevolg
daarvan nu allerlei donkere paden door
kruisen en moeilijkheid na moeilijkheid,
ramp na ramp ondervinden, totdat we
eindelijk als moede kinderen, gekneusd
en geslagen, na veel schade en schande,
weer het rechte pad terugvinden. Mis
schien armer, maar in ieder geval wijzer,
veel wijzer.
Het zijn soms zulke onschuldig uitzien
de zijpaadjes, die ons, oogenschijnlijk o
zoo’n klein stukje om maar, van den
hoofdweg, den rechten weg afleiden. De
kwestie is bijvoorbeeld, dat we de goede
wetten der rechtvaardigheid veronacht
zaamd hebben in onze menschelijke ver
houdingen. Dat we onze naasten niet
hebben liefgehad, gelijk ons zelve. En
dat we, in plaats van dezen Gulden Re
gel, een wet van het Goud hebben heb
ben opgesteld, het goud hebben laten re-
geeren. Waarbij de Gulden Regel na
tuurlijk geen plaats kon vinden
Er moet natuurlijk een basis gevonden
kunnen worden voor de oplossing van
al onze sociale moeilijkheden en pro
blemen. En die basis zal wel liggen in
het verwerven van dusdanige gedachten,
als bijvoorbeeld zijn neergelegd In de
bekende woorden: „zalig zijn de nede-
rigen van hart, zijn de barmhartlgen,
zijn de relnen van hart,” enz. Omdat
langs het pad van deze en dergelijke
gedachten en gemoedsgesteldheden het
einddoel van een ideale wereld slechts
bereikt worden. En nu Is zulk een „ide
ale” wereld natuurlijk een groot woord
en vele van ons hebben er misschien niet
eens een ook maar eenigszins vage
voorstelling van hoe die ideale wereld
er uit zou zien. Doch dan is het goed,
het woord van een Stopford Brooke te
bedenken, dat zegt, dat het slechts door
een gelooven in, een liefhebben en vol
gen van onbegrensde idealen is, dat de
mensch waarlijk groot wordt. Welnu,
laten we dan maar beginnen met zoo
danig te leven, dat er inderdaad van ons
gezegd kan worden, dat we het onbe
grensde ideaal van een ideale wereld
liefhebben. Dan worden we ten minste
„groot”. En dan kan die ideale wereld
ook niet ver meer zijn. Want een we
reld met waarlijk „groote”, waarlijk
goede, ruim denkende, liefdevolle, offer
vaardige, onzelfzuchtige menschen erin,
kan toch zeker niet anders dan een
„Ideale” wereld zijn?
Een vrij „taaie” geschiedenis, dit?
Een vrij saai vooruitzicht, zoo’n ver-
waarin opgenomen
De marschroute van het 6de regiment
Veldartillerie.
Maandag vertrok uit Leiden het 6de
regiment veldartillerie naar de Leger
plaats bij Oldebroek en zal daartoe ge
bruik maken van den Afsluitdijk.
De marschroute is:
12 Juni. Vertrek pl.m. 6 uur pet
spoor uit Leiden naar Schagen en van
daar marcheeren naar Wieringen (in
kwartiering).
13 Juni. Marcheeren van Wieringen
over den Afsluitdijk naar Zurich en ver
der naar Bolsward (inkwartiering).
14 Juni. Van Bolsward marcheeren
over Sneek en Woudsend naar St Nico-
laasga (inkwartiering).
15 Juni. Van St. Nicolaasga marchee
ren over JoureHeerenveen naar Steen-
wijk (inkwartiering).
16 Juni. Van Steenwljk marcheerer
over Meppel naar Zwolle (inkwartie
ring).
17 Juni. Van Zwolle marcheerer.
naar de Legerplaats bij Oldebroek.
De Inkwartiering is steeds zonder
voeding; eten wordt verstrekt uit de keu
kenwagens.
Fourage voor de paarden wordt on
derweg aangekocht.
De sterkte van het regiment is pl.m
24 officieren, 50 onderofficieren en 200
korporaals en soldaten, benevens 180
paarden.
Het regiment voert mede: 12 vuurmon
den, 6 caissons, 2 keukenwagens, als
mede goederenwagens, proviandwagens,
rijwielen enz.
Het doel is: het houden van een
marschoefening, oefening betreffende in
kwartiering, het houden van oefeningen
onder den heenmarsch, enz.
Van 1728 Juni verblijf in de leger
plaats tot het houden van schietoefenin
gen.
Terug naar het garnizoen: per spoor.
Het regiment staat onder bevel van den
luitenant-kolonel J. E. Haitsma Mulier.
Naar wij vernemen is het Badhuis al
hier Dinsdagavond tot .10 uur openge
steld voor de militairen die dan gratis
een kuip- of douche-bad kunnen nemen.
DE JONG s NIEUWSBLAD
Dit no. bestaat uit 2 bladen.
Porto Binnenland V/a ct.
Buitenland 2^i ct.
Leesgeld fr. p. p. per half jaar f 1.50
Buiten de provincie f 2.-; inning 15 ct.
Voor het Buitenland f7.- per jaar.
Leesgeld per looper 40 ct. p. kwartaal.
