Buitenlandsche Revue.
De Bolswardsche Courant en Westergoo
III. V. UIERFF
Belastingzaken
THERfflOmETERS
■■mi
REISBELASTING.
Reparatie
aan alle merken
Automobielen
HOFSTEDE 1
No. 20
Woensdag 11 Maart 1936
Uitgever A. J. OSINGA, Marktstraat, BOLSWARD
IIIIIIIIIWIIIIIII
Groote voorraad
Onderdeelen
en Banden
Stadsnieuws,
INGEZONDEN
Officiéél orgaan der gemeenten Bolsward, Wonseradeel en Hennaarderadeel
A Telefoon No. 12
OFF. FORD DEALER
BOLSWARD - TELER 86
Alle soorten
Grootzand 18 - SHEEK,
Tel. 3054
eu
dragen
Advertentiën per regel:
Woensdagsnummer 10 cent.
Zaterdagsnummer 12 cent.
Tusschen de tekst dubb. prjjs.
Verschijnt Dinsdags-
Vrydagsavonds.
Speciale inrichting voor
verliezen moeten aan beide kanten ge
weldig zijn. Dat het hoogte plateau Am-
ba Aladje werkelijk door de Italianen
veroverd is, kan men lezen uit een be
richt uit diezelfde bron, dat de legers
van de hierboven genoemde drie Rassen
oprukken naar de Ama Aladje.
We moeten noodgedwongen al de an
dere onderwerpen, die nog op een be
spreking wachten, ook deze week we
gens plaatsgebrek laten rusten.
NED. BIJBELGENOOTSCHAP.
Vrijdagavond hield de afd. Bolsward
van het Nederl. Bijbelgenootschap in de
zaal aan de Oasthuissingel haar jaarver
gadering.
De voorzitter, de heer M. Verhoeven,
opent de bijeenkomst met het laten zin
gen van Ps. 25 2, voorlezing van Ps.
103 en gebed.
Na een kort openingswoord geeft de
voorzitter gelegenheid aan de functiona
rissen voor het voorlezen van hun ver
slagen.
Uit het
jaarverslag van den Secretaris
vermelden wij, dat de functies in het be
stuur veranderd zijn. De heer W. Bok-
ma is vanaf heden bibliothecaris, terwijl
de heer O. Dijkstra secretaris is gewor
den.
Binnenkort zullen te Tjerkwerd en te
Dedgum propaganda vergaderingen wor
den gehouden, terwijl ook in de stad
wel eenige propaganda gemaakt mag
worden.
De penningmeester deelde mede, dat
de inkomsten f558.55 en de uitgaven
f 234.32 bedroegen, zoodat er een batig
saldo van f324.32 was, waarvan bereids
f284.30 aan den Algem. penningmeester
werd gezonden.
Uit het overzicht van den bibliotheca
ris vermelden wij, dat er in het afgeloo-
pen jaar 61 Bijbels en enkele testamen
tjes waren verkocht.
Daarna spreekt Ds. P. Boerma over:
„Iets over opgravingen".
In een prettige causerie vertelt spr.
heel wat wetenswaardigs over de be
waarde schatten, die vooral de Egypte-
naren ons hebben nagelaten. En op dui
delijke wijze toont spr. aan de waarde
van die opgravingen, vooral wat men be-
i schreven vond op papyrusrollen en welk
licht die op verschillende episoden van
het N. T. hebben laten vallen.
bla een korte pauze spreekt Ds. A,
LEZING OVER DE OORSPRONG VAN
HET GELDWEZEN.
Op Initiatief van de gezamenlijke mid-
denstandsvereenigingen hield de heer
H. R. Kingma een tweetal lezingen in de
bovenzaal van de Wijnberg over boven
genoemd onderwerp.
De opkomst was vooral de tweede
avond ver beneden de verwachting. We
hebben voor enkele weken van deze le
zingen, die toen voor de Jongerein ge
houden zijn, een uitvoerig verslag ge
maakt, zoodat we nu kunnen volstaan
met een korte vermelding.
Ds. Kosters had de leiding van deze
vergadering waarop we slechts twee
bestuursleden van de hier bestaande
middenstandsvereen. aantroffen.
De causerie van den heer Kingma
werd met belangstelling gevolgd. Na af
loop werden enkele vragen gesteld en
bij de beantwoording hiervan bleek, dat
de spreker een groot voorstander is van
den gouden standaard.
Aan het slot van deze avond bracht
de Voorzitter een hartelijk woord van
dank aan den spreker voor zijn leerzaam
betoog.
Wanneer we het woord vredesgeruch-
ten neerschrijven, dan denken we na
tuurlijk in de eerste plaats aan den oor
log In Oost-Afrika.
De Commissie van Dertien uit den
Volkenbond heeft nogmaals getracht een
weg te vinden tot onderhandelingen.
Volgens de laatste berichten zijn beide
partijen bereid te onderhandelen. Het
komt er nu maar op aan, zijn de voor
waarden, die de Duce met het oog op
de groote overwinningen die de Itali-
aansch getinte bladen de Wfreld Instu
ren, niet een beetje te veeleischend? Af
wachten is ook hier de boodschap.
Ondertusschen vergaderde weeir een
andere commissie uit den Volkenbond
over de aanvallende partij (in dit geval
Italië) het beste economisch te treffen?
Met ’n uitvoerverbod van petroleum; zoo
is ons nu bijna een jaar lang voor ge
houden. De vraag rijst dan onwillekeu
rig: wanneer dit middel dan zoo bij uit
stek geschikt kan wezen, deze oorlog te
beëindigen, waarom dit dan niet toege
past. Het antwoord op deze vraag is
onwillekeurig iets sarcastisch, omdat de
echte vredeswil nog niet bij de regeerin-
gen aanwezig is.of heeft ze misschien
te veel voordeel van deze veroverings
oorlog die alleen aan Italië een millioen
per dag kost.
Hoe staat de zaak eigenlijk in Oost-
Afrika? Wat is er nu waar van de uit
voerige berichten, die van Italiaansche
kant de wereld ingestuurd worden? Het
leger van Ras Kassa verslagen, dat van
Ras Seyoem op de vlucht en ten slotte
de legermacht van Ras Moeloegeta irt een
wanordelijke terugtocht, achtervolgd
door Italiaansche vliegtuigen. Het is
moeilijk te controleeren. Zeker is, dat de
Abessijnen klop hebben gehad en een
flinke terugtrekkende beweging ge
maakt, maar dat al die legers nu zoo
maar zijn weggevaagd, wil er bij ons
niet in. Nog vandaag lezen we een tele
gram uit Addis Abeba, waarin melding
gemaakt wordt van nieuwe groote ge
vechten op het Tigre-front, dat is dan
het Noordllijk front Het resultaat van
deze slag is nog niet bekend, maar de
E. RUTTER,
lid v.d. R.K. Staatspartij.
Bfflsward, 7 Maart 1936.
cent, 4 dagen later een gulden per dag.
Neen, dét schepje kan er juist niet meer
op. Zij staken hun reisjes, blijven thuis.
Gevolg: minder inkomsten yoor de
spoorwegen, enz. De terugslag zal groo-
ter zijn dan de winst!
Wij zien de zaak anders. Ons inziens
had men er iets op moeten vinden, dat
de lengte van de reis en niet de duur
daarvan belast werd. Iemand, die naar
de Rivièra, naar Biarritz of naar Sass
nitz gaat, daarvan kan men veilig aan
nemen, dat hij goed bij kas is en de
belastingtoeslag gemakkelijk betalen
kan. Een reis naar Weenen, Zürich, Bern
Nice, Rome, Florence of Meran kan niet
gelijk gesteld worden met een trip naar
de Ardennen en de grot van Han, naar
Brussel en „Manneke”, naar Königswin-
ter en de Drachenfels.DAAr moet
men het in zoeken en niet in den duur
van die uitstapjes.
Het is niet waar, dat een belasting
van 50 cent per dag voor hen, die zich
een buitenlandsch reisje veroorloven,
niet fnuikend kan zijn: het is juist de
druppel, die het vat doet overloopen er
kunnen geen kosten meer bijkomen.
De ontworpen wet heeft een geldig
heidsduur van drie jaar, in verband met
de onevenwichtige, economische om
standigheden in het buitenland, waar
van de reisbelasting een direct gevolg
is. Voor grensbewoners en beroepsrei
zigers is een speciale regeling getroffen,
verband houdende met de belastbare
som voor de gemeentefondsbelasting.
Schoolreizen en kinderen onder de 17
jaar zijn vrijgesteld en daar een zee
schip als grondgebied van het land,
onder welks vlag het vaart, geldt, zijn
buitenlandsche reizen onbelast, zoolang
men op een „Nedprlaqdsch (zeeschip’l’
verblijft.
Ook personeel op buitenlandsche trei
nen, vreemde diplomaten eji consuls met
hun gezinnen zijn vrijgesteld. Voor rei
zen om gezondheidsredenen bijv, voor
langdurig verblijf in Davos, heeft men
een speciale regeling getroffen, maar
en dat doet wel heel vreemd aan een
reis naar onze overzeesche gewesten,
valt onder de gewone wetsbepalingen!
Over het geheel genomen vinden we,
dat deze wet zooals de laatste jaren
herhaaldelijk het geval is weer eens
den kleinen man treft en de goedgesitu-
eerden betrekkelijk koud kan laten!
Daar spelen 25 gulden meer of minder
gen rol bij!
Men bedenke zich nog tijdig!
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.
Mijnheer de Redacteur,
Mag ik U beleefd verzoeken om plaats
ruimte van dit woord aan „Waarheids- J
vriend” en Uwe lezers?
ABNORMAAL IS HET ZEKER!
Slechte lezers maken een verkeerde
gevolgtrekking van ’t geschreven woord
en dat komt veelvuldig voor bij het le
zend publiek. Ik wil „Waarheidsvriend”
daarover niet hard aanvallen. Hij heeft
de motie van de R. K. Staatspartij, afd.
Bolsward niet begrepen en hamert er
maar op los. „Waarheidsvriend” leest
slecht, bouwt daarop een verkeerde stel
ling om dan een verkeerde conclusie te
trekken. Hierop ga ik natuurlijk niet in
en ik vermoed het afdeelingsbestuur ook
niet.
De motie behelsde de houding van den
Voorzitter, zonder meer en de houding
van de A.-R. fractie zonder meer in de
geheele toedracht rondom kindertoeslag.
De eene, een afkeuring als onpartijdig
magistraat, de andere, een goedkeuring
als eenig partij-orgaan. Had de inhoud
der motie anders moeten luiden, dan had
ze vrij zeker iaan het adres van den
Vrijzinnig-Democraat bezorgd moeten
worden, die met het voorstel kwam tot
afschaffing.
Tot verheldering van het principe kin
dertoeslag wil ik U zeggen, dat dit niet
een gewetenszaak is speciaal voor Ka
tholieken, maar voor allen! Ook voor
„Waarheidsvriend”. Een gewetenszaak
direct van den individueelen mensch en
indirect van de gemeenschap. Het groo
te gezin is de bouwer en de instand-
houder van de gemeenschap. Een land
en een volk staat of valt daarmee.
En nu is het onbegrijpelijk hoe
de mensch de christelijke mensch
zóó inconsequent kan zijn: door wèl op
te eischen uit gemeenschapsbelang in tij
den van vrede en oorlog van de moeders
het afstaan van hare kinderen in de bloei
van hun jaren; en toch vele, christelijke
menschen, die deze gemeenschapstaak
wel verstaan en in handen hebben. Niet
zien de keerzijde van de medaille en
schromelijk nalaten het gemeenschaps
belang te dienen door diezelfde vaders
en moeders in de moeilijke jaren van de
opvoeding van het kind hun die gemeen
schapstaak liever verzwaren dan ver
lichten. In deze kwestie passief blijven
toekijken, nadat de vader en de moeder
al die jaren moeizaam gewerkt hebben
aan de gemeenschapstaak.
De gemeentetaak moet op de eerste
plaats zijn de behartiging van het alge
meen belang, d. 1. gemeenschapszaak en
zoodoende is hier geen sprake van „rie
men snijden uit andermans leer”.
„Waarheidsvriend” spreekt van een
„goedkoop principe”. Hiermede de
monstreert hij het gemis aan kennis van
de roeping van een Christenmensch in
een christelijke maatschappij en niets
begrijpt van de plichten van de men
schen onderling, belichaamd in het voor
naamste gebod: „Hebt elkander lief, ge
lijk U zelve”.
Ouders van een groot gezin hebben
uit gemeenschapsoorzaak meer recht of
in elk geval dezelfde rechten, hun kind
een gelijkwaardige opvoeding te kunnen
geven dan een eenlingskind. In een on
christelijke samenleving, waarin men de
ware, Christelijke gemeenschapstaak
niet meer verstaat, wordt een eenlings
kind bevoordeeld boven anderen en
gaat langzaam maar zeker land en volk,
gewest en stad ten onder. De egoïstische
mensch, hij kent alléén zich zelf en zoekt
zijn eigen recht op leven en hij lacht om
gemeenschapszin en gemeenschapstaak.
De godsdienstige, vaderlandslieven
de mensch en der Christelijke gemeen-'
schap getrouwe Vader en Moeder stich
ten een gezin, een maatschappij en een
volk, waarin binnenshuis en In de maat
schappij plaats Is voor de Christelijke
gedachte: „leven en laten leven”.
Dit principe, „Waarheidsvriend”, kost
groote offers aan rijke en arme ouders,
en is geen „goedkoop principe”. Maar
arme ouders, als vervuilers van hun
roeping en eenige gemeenschapstaak,
hebben juist daardoor recht op hulp
i en vervulling van een taak, die van God
i en de gemeenschap is en waaruit de
i gemeenschap leeft en werkt en opbloeit,
of in verval raakt, naarmate men dit
principe verstaat. Dat door de crisis het
even der menschen onderling en de
maatschappij is ontwricht, doet aan deze
waarheid en aan dit principe niets af en
toe. De crisis zoude zeer zeker nog ern
stiger zijn.
Compromis zijn hierbij niet mogelijk
en het is schande, dat deze worden ge
vraagd en verwacht bij een gemeen
schapsbelang voor ieder mensch, onver
schillig van welke richting. Abnormaal
is hei zeker!
waarin opgenomen
ring van dit Locamo-verdrag en is dit
dan ook wel de grootste aanleiding ge
weest, dat Duitschland gemeend heeft
zich om dit verdrag ook niet meer te
bekommeren. De militaire bezetting van
de Rijnoever behoeft men nog niet te
beschouwen als een daad, die het drei
gende Europeesche oorlogsgevaar zoo
veel dichter bij brengt. We zien daarin
meer een bevrediging van een stukje
Duitsch eergevoel. .De kern van de
kwestie zit dieper. De nu reeds enkele
jaren voortdurende onrust in de regee-
ringen, die zich in de Fransche republiek
als paddestoelen opwerpen en door de
elkaar fel bestrijdende partijen weer om-
vergegooid, heeft de grond vruchtbaar
gemaakt voor een communistische sa
menleving. Het nu gesloten verdrag met
Rusland, dat parallel loopt met het Tsje-
chisch-Russisch pact, geeft aan die slui
merende communistische gedachte nieuw
voedsel. Geen wonder dat Duitschland in
de eerste plaats ter beveiliging van zijn
grenzen, maar ook pm het groeiende
bolsjewisme te keeren, alles in het werk
stelt een nieuw Locamo-verdrag op te
stellen. Duitschland is ten allen tijde
bereid hierover onderhandelingen aan te
knoopen, maar, alleen op de voet van
gelijkgerechtigheid. Onder deze voor
waarden zal Duitschland ook weer tot
den Volkenbond willen toetreden en
volgens de woorden van den Leider zijn
beste krachten inspannen tot het behoud
van den wereldvrede.
De Duitsche vrees voor het Russische
roode leger kunnen we ons indenken,
wanneer we lezen, dat de vredessterkte
van dit leger is 1.350.000 man, het re-
serveleger 17J4 millioen en over de
grootste luchtmacht beschikt.
In de voorstellen, die nu door Duitsch
land aan de onderteekenaars van het
Locarno-verdrag gedaan, vonden we als
no. 1 vermeld, dat de Duitsche regee-
ring onmiddellijk bereid is, met Frank
rijk en België in onderhandeling te tre
den over een gedemilitariseerde zone.
Par. 4 zegt: De Duitsche regeering is
bereid, indien de Koninklijke Neder-
landsche regeering dat wenscht en an
dere verdragspartijen het gewenscht
achten, Nederland in dit verdragsysteem
te betrekken.
De vraag, welke motieven de Duit
sche regeering nog meer gehad heeft
voor het stellen van deze oppositioneele
daad, zou nog stof genoeg voor een ge
heele revue kunnen opleveren. Eén ge
dachte willen we wel lanceeren, kan 't
ook een noodsprong zijn van een land
dat bezig is zich economisch, militair en
politiek vast te loopen?
De tijd zal ook op deze vraag een
antwoord geven.
Die Wacht am Rhein. De
vredesgeruchten. De stand
aan het oorlogsfront.
Als een donderslag bij heldere hemel
verkondigden Zaterdagmorgen de tele
grammen, dat het Duitsche leger de
Rijn overgetrokken was.
Verschillende commentaren deden
naar aanleiding van dit bericht de ronde.
Een beetje erg nerveuze menschen meen
den reeds oorlog te bespeuren. Ja zelfs
bracht men de luchtbeschermingsoefe-
ningen met deze feiten in verband.
Nu we evenwel een paar dagen verder
zijn en de enkele telegrammen gevolgd
zijn door kolommen nieuws, kan men de
zaak iets beter en ook kalmer bekijken
en blijkt voor een bepaalde oorlogson-
gerustheid geen reden te bestaan. Wan
neer we de feiten eens even in hun lo
gische volgorde gaan rangschikken, dan
beginnen we met het indertijd na den
oorlog gesloten verdrag van Locarno. Dit
verdrag heeft Duitschland bepaalde ver
plichtingen opgelegd, maar in diezelfde
mate ook aan Frankrijk, Polen, enz. Nu
vormt het de vorige week door Frank
rijk gesloten bondgenootschap met Rus
land een niet te miskennen sabbottee-
We moeten het bekennen, er is vlug
gewerkt. Trouwens: haast is een ver-
eischte, als men de reisbelasting nog dit
reisseizoen wil invoeren. De Tweede
Kamer heeft een wetsontwerp voor de
heffing van een reisbelasting op de
agenda geplaatst.en wij zien met
spanning de dingen, die gaan komen,
tegemoet!
Het is een precair ding, die reisbelas
ting. Nauwelijks was het bekend, dat
^r plannen in die richting bestonden,
of reeds ging Zwitserland op z’n poot
spelen.zag het toerisme bedreigd,
waarvan dit land het hebben moet, was
beducht voor navolging in andere lan
den.
Er werd per request aan de Zwitser-
sche regeering het verzoek gedaan, te
gen die landen, die de reislust van hun
onderdanen belemmeren, represaille
maatregelen te nemen. Als nu Duitsch
land met zijn Rijngebied, met de Arden
nen en de Vlaamsche stadjes, Engeland
met zijn veelzijdig natuurschoon.alle
represaillemaatregelen gaan nemen, dan
zijn we met onze reisbelasting veel ver
der van honk, dan we ooit vroeger wa
ren!
Het is nu eenmaal eigenaardig gesteld
met de buitenlandsche reizen van tal van
Nederlanders. Natuurlijk zijn er men
schen en daarop is dit belastingont-
werp ook gericht die zonder eenig
bezwaar twee, drie, vier of meer weken
in het buitenland verblijven liefst
aan de Rivièra, de Italiaansche meren
of een ander fraai oord. Maar ook zijn
er zoovelen, die met moeite een reisje
bijeen gespaard hebben, die een heel
jaar of langer gezwoegd hebben, om
ook eens een echt berglandschap te zien
de sensatie van een buitenlandsch reisje
te beleven, de grot van Han eens te be
wonderen. Voor hen beteekent de
belasting een verzwaring, die niet meer
opgebracht kan worden.
We moeten niet vergeten, dat we in
de valutajaren verwend zijn geworden.
Daar trok Jan en alleman naar Duitsch
land om daar van de gelegenheid te
profiteeren eens het buitenland gezien te
hebben; iets, waarover zij nog tien en
twintig jaar daarna spreken! Zoo her
inner ik me nog duidelijk het enthousi
aste verhaal van m’n loodgieter, die me,
onder het repareeren van het fontein
kraantje vefjhaaldq, dat hij in iBerlijin
geweest was.Van Brandenburger
Tor of Unter den Linden wist hij niets,
zoomin als van de Tiergarten of de Un-
tergrundbahn.maar hij was nog
steeds een en al opwinding over de
heerlijke leverworst, de hoogfijne „Ber
liner”, die hij er gegeten had.
Met dit grapje demonstreer ik" slechts
even, hoe tal van menschen in die jaren
het buitenland ingingen; en in daarop
volgende jaren spaarden zij dan zooveel
bijeen, dat zij wederom een, zij het dan
ook bescheiden reisje naar die dreven
konden maken, want nog steeds is het
spreekwoord van kracht, dat „over
smaak niet valt te twisten” en vele men
schen voelen zich veel meer aangetrok
ken tot het heerlijke berglandschap dan
tot het overigens volkomen te waar-
deeren Nederlandsche vlakke land.
Waarlijk, velen van ons kennen dat vlak
ke land reeds op en top. En de duinen
en de Veluwe zijn ook al geen nieuwtje
meer.sinds ze er als soldaat met pak
en zak doorheen gezwoegd hebben, foe
terend over het mulle zand.Het ver
keer daarentegen heeft de wereld ge
opend. In ruim 3 uurtjes zitten we in
Brussel.in Aken, Keulen.binnen
een dag zijn we in Londen. Trein of
boot gepakt en.... naar buiten 1 Daar
enboven is het daar over de grens in vele
gevallen nog veel goedkooper.Wie
zou dan nog aarzelen, om te gaan?
Maar nu komt de reisbelasting: iederen
dag 50 cent.na acht dagen zelfs 75
FIT flï/ Eiken DONDERDAG
KI 11 K Zitting te BOLSWARD
UWUll schildwijk 33 bij de Markt
Mijnheer de Redacteur,
Mogen wij „Waarheidsvriend” en
kele voorname dingen opmerken?
Ie. dat het zeer onbehoorlijk is en
speciaal een waarheidsvriend onwaardig,
om zich anoniem te bemoeien met par
tijen die met open vizier voor hun mee-
ning uitkomen.
„Echte waarheidsvrienden
geen maskersl"
2e. Dat het niet voldoende Is, zich
vriend van de waarheid te noemen, maar
dat allereerst het kennen der waarheid
noodzakelijk is.
„Onbekend is immers onbemind!”
3e. Dat hij, na ’t noodzakelijk dé
masqué alle toelichting op het door ons
ingenomen standpunt, met veel liefde
kan krijgen.
Het Bestuur van de afd.
Bolsward van de R.-K.
Staatspartij.
Bolsward, 7 Maart 1936.
NAAR
-
DE JONG s NIEUWSBLAD
Leesgeld fr. p. p. per half jaar 1.50
Buiten de provincie f 2.-; inning 15 ct.
Voor het Buitenland f7.- per jaar.
Leesgeld per looper 40 ct. p. kwartaal.
u___
3
