Buitenlandsclie Revue. J. L de Bos Kuil I ALS TWEE HETZELFDE DOEN... De Bolswardsche Courant en Westergoo Practijk hervat n Woensdag 18 October 1939 15— Jaargang No. 81 Uitgever A. J. OSINGA, Marktstraat, BOLSWARD Voetbaluitslagen. Officieel orgaan der gemeenten Bolsward, Wonseradeel en Hennaarderadeel A Telefoon No. 451 Stadsnieuws. 14 I le er. :en en I tel- an- niet I 5-2. >rij- ct. ien- i 8.45 8.— 3.— 0.30 i„: Ad vert «nt ign per regel: Woensdagsnummer 10 cent, Zaterdagsnummer 12 cent, Tusschen de tekst dubb. prijs. Giro no. 87926. ede tot 250 400 350 nig lui- ite n- We behoeven werkelijk niet te zoeken naar stof voor ons buiteniandsch over- 3de 4de 5de 6de 7de 8ste L oot de ag- l i t van 270 /oer l’/2 tel- iren 483 Verschijnt DINSDAGS- en VRIJDAGSAVONDS. Leesgeld fr. p. p. per half jaar f 1.50 Buiten de provincie f2.-; inn. 15 ct. Voor het Buitenland f 7.- per jaar. Leesg. p. looper 40 ct. p. kwartaal. ;n, ms 30 50 W DÓ uö 75 20 24 15 35 55 I; l' 1. /ast uk l er. 04 4— De wedstrijd werd in de beste ver standhouding gespeeld en was het aan kijken ten volle waard. De partijen wo gen voor de rust goed tegen elkaar op. De verdedigingen zijn het sterkste bij beide partijen. Ze weten tot de rust stand te houden, zoodat de rust met blanken stand ingaat. Na de rust ongeveer hetzelfde spel- beeld. Uit een snelle voorzet van rechts weet de l.-binnen van R.E.S. te doelpunten, 1-0. Enkele oogenblikken later maakt de zelfde speler een schitterend mooi doel punt, 2-0. Bakhuizen komt nu gevaarlijk opzet ten. Er hangt een doelpunt in de lucht. Het succes komt evenwel aan den an deren) kant, waar de midvoor een pracht kans weet te benutten, 3-0. Uit een mis verstand ontstaat het 4de doelpunt, spoedig gevolgd door no. 5. Bakhuizen komt nu geweldig opzetten en weet een zeer verdiend tegenpuntje te maken, even later gevolgd door no. 2. Kort hierop is het einde en heeft R.E.S. verdiend met 5-2 gewonnen. R.-K. VOETBAL. R. E. S. IBakhuizen Op een, ondanks de vele regen, mooi bespeelbaar terrein, is het R. E. S. ge lukt beide puntjes in de wacht te slee- pen. De wedstrijd werd in de beste ARTS Spreekuur 1112 Donderd. 10—12 TELEFOON 555 I waarin opgenomen Dan is dat nog lang niet hetzelfde EngelandRusland en DuitschlandRusland. DE TRANSVAALSCHE OORLOG Een van mijn vrienden, van wien ik weet, dat hij altijd met belangstelling mijn artikelen leest, maar die op de ideeën-wereld het land van mijn tegen voeters bewoont, herinnert mij er in een schrijven aan, dat ik in een mijner bijdragen blijk gaf, het heel erg te vin den, dat Hitler het communistische Rus land als bondgenoot accepteerde. Ook hij zegt zulks verschrikkelijk te vinden. Maar zoo vervolgt hij (en ik wil zijn argumenten woordelijk aanhalen, om- Laat de historie spreken, raadt mijn geachte opponent, en niet onze poli tieke sympathieën. Ik maak er hem op merkzaam op, dat hij in zijn contra betoog zijn éigen antipathieën niet heeft weten uit te schakelen. Men moge zoo anti-Britsch zijn afgestemd als men wil, men ontsiert een betoog, waarin men daarin gewaagt van „wat Chamberlain in een eerlijkebui zeide.” Geen eerlijk mensch betwijfelt de op rechtheid van een Chamberlain, een man, die voor den vrede gestreden en geleden heeft en voor het behoud van d§n vrede groote naar veler mea ning te groote offers heeft ge bracht. Ik weet niet, of Chamberlain ooit gezegd heeft: „Engeland gaat niet den zicht in de laatste weken. Telkens ontwikkelen zich nieuwe ge zichtspunten en van een localiseeren van het conflict is nog niet veel merkbaar. Het vredesoffensief van Duitschland is mislukt, zooals trouwens ook algemeen verwacht werd en het wachten is nu op de daad. De ontstemming over de rede van Chamberlain is te Berlijn zeer groot en de toegestoken vredeshand is naar Duitsche lezing afgewezen. Nu blijft er voor Duitschland niets anders over dan oorlog tot het bittere einde of en dat is weer een nieuw gezichtspunt in de Duitsche politiek er zou nog een kleine kans op vrede kunnen blijven be staan wanneer de neutralen zich alsnog tot Engeland en Frankrijk zouden wen den. Gebeurt dit niet, aldus de Duitsche gedachtengang, dan zijn de neutralen mede schuldig aan het voortduren van den oorlog en kunnen ook voor hen zeer moeilijke tijden aanbreken. Dat is de stok achter de deur, maar we gelooven niet, dat een der neutrale landen zich door Duitschland zal laten voorschrijven hoe de neutraliteit moet worden opgevat. We weten het zelf maar al te goed, dat we bij een ver scherping van het conflict in een uiterst moeilijke positie komen. We weten ook, dat elke poging om de strijdende par tijen tot elkander te brengen, ook in ons land veler instemming zou vinden, maar we blijven neutraal op ons eigen terrein. Het is wel eigenaardig, dat men in Berlijnsche kringen zoo algemeen over tuigd is, dat de toestand, die zich thans ontwikkelt voor de westelijke neutrale staten bijzonder kritiek fs geworden. Dat men met deze neutrale staten Nederland en België bedoelt, is zoo duidelijk mo gelijk. De Duitsche perschef, Dr. Dietrich, heeft aan de buitenlandsche journalisten verklaard, dat alleen een initiatief van Roosevelt de vredeskansen zou kunnen redden. Uit Amerika bericht men hierover: Ten aanzien van de Duitsche sugges tie, dfff de Vereenigde Staten Groot Brit- tannië zouden aanraden, Duitschland op een conferentie te ontmoeten, is, naar ’t schijnt, Washington van meening, dat dergelijke stappen diplomatiek onmoge lijk zijn, tenzij en aleer uit het buiten land formeeel verzoeken worden ont vangen. Er is reden te gelooven, dat zelfs in dien Duitschland voorstellen langs for- meele diplomatieke kanalen zou voor dragen, aanvullende stappen noodig zullen zijn aleer de Vereenigde Staten een bemiddeling op zich zouden nemen. Vermoed wordt, dat de Vereenigde Sta ten eerst de Britsche en Fransche regee- ringen op eigen gelegenheid zouden pol sen, aleer zij de rol van vredesstichter zouden aanvaarden. Van Duitsche zijde wordt ten slotte nog gemeld, dat voor deze laatste vre despoging nog voldoende tijd wordt ge laten, mislukt ook dit, dan zal de oor log aan het Westfront met alle hevig heid losbarsten. Ondertusschen gaat de diplomatieke actie voort. De Scandinavische landen, die zich ernstig bezorgd maken over de Russische uitbreiding in Estland en Let land, zullen deze week Woensdag con- fereeren op welke wijze aan deze nieu we bedreiging het hoofd moet worden geboden. Speciaal Finland en Zweden zien met bezorgdheid een verder doordringen van de Russen tegemoet. Een groot gedeelte van de Oostzee is thans reeds in Russi sche handen en wanneer ook nog de eilandjes in de Oostzee, behoorende aan Finland, kunnen worden opgeslokt, heeft practisch gesproken, de Oostzee alleen voor Rusland nog strategische waarde. Wel moet Rusland dan met alle kracht zijn zeestrijdkrachten aanvullen, maar dat is, gezien wat de Sovjetrepubliek in de afgeloopen jaren met het roode leger gepresteerd heeft, binnen afzienbaren tijd op te lossen. De onderhandelingen met Finland du ren nog voort. De Finsche minister van buitenlandsche zaken Erkko verwacht, dat binnen enkele dagen een vreedzame oplossing kan worden bereikt. Echter, aldus de minister, koesteren wij toch een zekere bezorgdheid, niet alleen wat Finland betreft, maar ten aanzien van geheel Europa. Als er geen oplossing wordt gevonden voor den hul digen wereldtoestand, gaat Europa de grootste catastrofe in zijn geschiedenis tegemoet; de toestand hier te lande, al dus Erkko, is slechts een afspiegeling van het geheel. De minister wees er op, dat Finland de noodige voorzorgsmaatregelen heeft genomen. Daar Helsinki aan de open zee ligt en een versterkte zöne is, heeft de regeering 'haar plan gereed om de hoofdstad te oorlog in voor eenig klein volk, doch wèl als het Engelsche imperium wordt bedreigd”. Waarschijnlijk zou hij van het Britsche” imperium hebben ge sproken. Maar als Chamberlain zoo niet heeft gesproken, zal hij toch wel zoo hebben gedacht. Er is geen enkele regeering, welke zijn eigen volk in de ellende van een oorlog stort uitslui tend omwille van een vreemd volk. Echter, wanneer vreemde volkeren systematisch en achtereenvolgens wor den aangevallen en vernietigd door een groote mogendheid, dan kan het een gezamenlijk belang voor kleine en groote volkeren worden om zich te gen verdere agressie te organiseeren en te verzetten. In dat verband is er ook geen enkele reden om de „arme Fransche soldatën” te beklagen als wordende „den dood in- C. A. B. II-L. S. C. ni 2-3. Het tweede roodwitte elftal speelde Zondagmiddag tegen een L. S. C.-elftal. We kregen den indruk, dat deze C. A. B. ers nog een beetje onwennig op het veld staan. Het duurt alles veel te lang, vooral wanneer de voorhoede den bal te pakken heeft. De achterhoede en een deel van de middenlinie is vrij goed, de keeper zelfs zeer goed. Wil dit elftal in het vervolg succes boeken, dan moet er veel meer spel ge leverd worden, meer combineeren en vooral veel vlugger op doel spelen. Wat het combineeren betreft, waren de L. S. C. ers stukken beter en met een minder houvaste keeper onder de C. A. B.lat was de stand geheel anders geworden. De adspiranten C. A. B. die tegen een dito L. S. C.-combinatie speelden, ver loren met 0-2. dat men ze méér hoort uiten) „Maar bij de beoordeeiing moeten we niet vergeten dat de Engelsche staatsman Churchil, die thans in het ministerie zit (zooals Hitler voorspeld had) van ’t voorjaar de 180 millioen Russen vroolijk optel de tegenover de 80 millioen Dult- schers plus de 40 millioenen Italia nen, waar Hitter op snoefde. Dat Freno-C. A. B. 5-3. Tegen de verwachting in verloor C. A. B. Zondag j.l. in Franeker maar even tjes met 5-3. Over de wedstrijd het volgende: C. A. B. is direct aanvallend en be zorgt de F.-achterhoede het eerste kwar tier benauwde oogenblikken, echter wil het niet recht vlotten, zoodat doelpunten uitblijven. Franeker zit geweldig op de bal en weet reeds spoedig het spel weer in evenwicht te brengen. Uit een der aan vallen wordt een tam schot op doel ge lost, Visser grijpt mis en tusschen zijn voeten door verdwijnt de bal in het doel. Weer komt F. opzetten en weer ver dwijnt een gemakkelijk houdbare bal voor de 2de maal in het C. A. B.-doel C. A. B.’s voorhoede zet er thans alles op, en E. Ruiter weet ten slotte den ach terstand te verkleinen. Na rust is ’t spoedig weer mis. J. Bos ma en Visser zijn totaal uit vorm en binnen l|0 Iminutqn is laajtstgenoej-nde voor de 4de maal gepasseerd. Weer pro beert C. A. B. om den achterstand in te loopen, het wordt zelfs 4-3 door een pracht 3de doelpunt van Hoekstra, doch achter is men er geheel uit, en als Fr. nummer 5 in de touwen jaagt, is C. A. B. een geslagen elftal. Als ploeg speelde C. A. B. veel beter, jammer dan ook, dat deze 2 punten door ’t volkomen falen der achterhoede ver loren zijn gegaan. In een volgende wedstrijd opgepast, C. A. B., we zijn nog 2 punten op Ni- cator en Rood Geel voor, er is dus nog niets verloren. verlaten als de toestand dit vereischt. Er zijn troepen geconcentreerd om Finland’s neutraliteit te verdedigen, niet om iemand aan te vallen. De evacuatie van Helsinki was niet gedwongen. De menschen werden ingelicht en hun werd toegestaan de gevaarlijke zöne vrijwil lig te verlaten, met name, kinderen en bejaarde lieden. Degenen die het noodig hadden kregen hulp bij het vervoer en ten aanzien van hun "verblijfplaatsen. Deze vrijwillige gedeeltelijke evacuatie verzekert dat er, als er een verdere eva cuatie noodig zal zijn, geen paniek zal zijn en alles vlot zal loopen. Ook Zweden treft militaire voorzor gen. De inspecteur-generaal van de passieve verdediging tegen aanvallen uit de lucht, heeft opdracht gegeven de evacuatie van de 20 grootste steden te bestudeeren. Onder meer overweegt men 20 tot 25 der bevolking van Stock holm te evacueeren. Wat de verhouding ten opzichte van Turkije betreft, komen de laatste dagen meer geruststellende berichten. Vermoe delijk zal een overeenkomst worden ge sloten, waarbij beide partijen tegen el kaar steun betoonen bij een eventueele aanval van derden, maar bovendien zal Turkije eveneens vriendschapsbetrekkin gen onderhouden met de andere staten, zooals Frankrijk en Engeland. In die Balkanhoek schijnt het gevaar voor een uitbreiding van het conflict eenigszins geweken, vooral nu Roemenië een krachtige neutrale houding aan neemt, daarbij gesteund door Hongarije. Verscheidene divisies der Roemeensche weermacht zijn aan de Hongaarsche grens onttrokken en gedirigeerd naar de Bessarabische grens. Het schijnt, dat Rusland ’n begeerig oog heeft geslagen op deze Roemeensche provincie. Bessarabië heeft een opperplakte van 44000 K.M.2 met ’n inwonertal van ruim 3 millioen. In Bessarabië wonen Russi sche minderheden en het ligt geheel in de lijn van den tegenwoordigen tijd, dat die minderheden soms tegen hun wil bij het groote rijk worden gevoegd. De neu trale houding van de andere Balkansta- ten is vrij goed verzekerd. Bulgarije, Griekenland, Joego-Slavië, maar dan ko men we aan de groote vraag: Wat zal Italië doen? Meer en meer wijzen de teekenen er op, dat Mussolini de neutraliteit zal handhaven, in ieder geval niet met Duitschland één lijn zal jtr^kken. Een aanwijzing in die richting meent men te mogen zoeken in het ontbreken van zelfs ook maar de kleinste zinspeling op de oude vriendschap in de Rijksdagrede van Hitler. Resumeerende zijn we dus vandaag precies even ver als de vorige week. Er is een week tijd gewonnen, maar veel opluchting heeft deze rustpoos niet gebracht. FILMAVOND IN „ONS GEBOUW”. Door de propagandisten van de stich ting „Bartimeüs”, de eenige Protes- tantsch Christelijke School voor Blinden, in Nederland, werd Maandagavond een filmavond gegeven in „Ons Gebouw”. Na opening van deze bijeenkomst met gezang en gebed hield de leider een korte causerie over het leven en werken van de blinde kinderen. Juist deze school kan die blinde kinderen, die leven in de duistere wereld, het licht brengen van het geloof en daardoor hun geven een vast steunpunt. Ook de practische op voeding van onze blinde kinderen is veel beter geworden. Ze kunnen nu leeren lezen en schrij ven, handwerken beoefenen, muziek ma ken, enz. enz. Spr. vertelde aardige bijzonderheden over het leven van die blinde kinderen en ook over de mooie resultaten die be haald zijn met de studie voor deze blin den. Vroeger kon een blinde maar één handwerk uitoefenen: bedelen. Die tijd ligt gelukkig achter ons. Ja, als blinde kinderen altijd thuis ge houden worden en op een stoel achter de kachel zitten, dan blijven het stakkers, maar op Bartimeüs leeren zij zich vrij bewegen; leeren zij lezen, schrijven, re kenen en alle andere vakken van de la gere school. Als ze grooter worden lee ren de jongens een vak: pianostemmer, mandenmaker, organist, rijwielhersteller, dictaphonist; de meisjes worden be kwaam gemaakt voor het verrichten van huishoudelijke bezigheden, worden op geleid in muziek en tot hulp in groote ziekenhuizen. Toch is hiermede niet alles gezegd. Spreker doet ten slotte een beroep op allen om deze mooie stichting te steu nen met het gebed en een gave. De film, die vertoond werd, gaf een j duidelijk overzicht van de opvoeding der blinde kinderen, waarbij de ontspanning niet wordt vergeten. VISCHCLUB „ONS GENOEGEN”. Zondag hield bovengenoemde visch- club haar( 6de wedstrijd. Niet alleen pro fiteerden de leden van het mooie weer, doch ook de vangst was best te noemen. Er werden 38 meest flinke baarzen ge vangen. N. Ebbendorf, die een baars van 30 c.M. ving, wist zijn tegenstander met slechts 1 c.M. verschil van zich af te schudden, waarmede deze dan ook be slag legde op den Isten prijs. 2de prijs: A. Zoethout. J. Adema Sr. J. Zoethout Sr. J. Adema Jr. F. Rijpma. St. Ruiter. G. Ruiter. gejaagd voor Engelands bedreigde we- reld-heerschappij”. In dezen oorlog zijn de Britsche en Fransche belangen ge lijk aan elkaar. Gesteld, dat de Franschen niet met de Britten tesamen streden en dat En geland zou worden verslagen. Wat zou Frankrijk dan nog kunnen doen tegen Italiaansche pogingen om de Romein- sche desiderata te verwezenlijken? Als de Engelschen door de Duitschers wer den geslagen, zouden de hongerige wol ven dan niet’huilen in het bosch: Nice! Corsica! Tunis! Djiboetzi! Suez! Wat zouden de Franschen dén nog tegen het gevaar kunnen ondernemen? En nuf gewagen we nog niet eens van de desiderata, welke ook in Duitsch land zouden herboren worden ten aan zien van Elzas-Lotharingen, Marokko enz., wanneer Frankrijks vrienden en bondgenooten achtereenvolgens zou den zijn neergeslagen. „Laat de historie spreken zoo raadt me mijn opponent en niet onze politieke sympathieën”. Maar wie de historie laat spreken, brengt sympathieën tot uiting. Trans vaal! zoo herinnert mijn briefschrijver. Zeker, de geschiedenis van Transvaal is een Angel (saks) in het Hollandsche vleesch, ook in het mijne. Maar moet een onrecht van veertig jaar geleden een motief zijn om thans te berusten in een nieuw onrecht door anderen? Een feit, zegt mijn briefschrijver: 20.000 vrouwen en kinderen stierven in de concentratiekampen van Trans vaal. Kan Engeland daarom later nooit geen recht meer doen? Ik zal aan een ander feit herinneren: 32.000 Belgische burgers werden in 1914 door de Duitsche invallers ge dood. Zouden de Duitschers daarom op heden onmogelijk meer iets goeds kunnen uitrichten? Ik beweer dat niet. Als we de historie, het verleden la ten spreken om de daden van heden te kenmerken, wie kan er dan nog iets goeds en rechtvaardigs uitrichten? Hebben we in onze eigen geschiedenis niet evenzoo onze zwarte bladzijden? Het onrecht uit de geschiedenis zal blijven, als we ons niet bereid betoo nen het heden en de toekomst te helpen inrichten naar de beginselen van het objectieve recht. Slechts aldus kunnen we den vrede vestigen. En daartoe kan slechts de democratie ten dienste wezen. De democratie, zooals die zich ont wikkelt en vervolmaakt. Wanneer een volk, in zijn geheel, zich kan laten gel den bij het nemen van beslissingen over oorlog of" vrede, dan zal er vre de zijn. Ook het Duitsche volk zou de wereld den oorlog van thans niet heb ben aangedaan, als het zich had kunnen laten gelden. Ja, als men teruggaat tot den Trans- vaalschen oorlogToen was het volk zich nog niet bewust, niet politiek ontvoogd. „Het volk”, dat waren in die dagen de grootkapitalisten, de in dustrie, de generaals. Op het oogenblik zou het Engelsche volk zeer beslist niet dulden, dat de Engelsche oorlogsma chine tegen een ander cultuurvolk in beweging werd gesteld om het te over weldigen. Maar de dictatoren van Europa ver nietigen zonder dat hun volkeren zulks wenschen hèt eene volk na het andere in de vrijheid en vreugde van het eigen zelfstandig bestaan: Tsjechoslowakijë, Poten, Litauen, Let land, Estland, Finland. Wie volgt? Laat deze historie, de geschiedenis van den dag van heden, spreken! Md. werd toen niets erg gevonden. Men telde toen Stalin, wiens handen druipen van bloed, zonder ge moedsbezwaren bij de demo cratie. Heeft men nu wel recht om zoo luid te protesteeren als Hit ler de Russische troef tracht uit te speten tegen Engeland? Of mag Engeland datgene doen, wat an dere naties moeten nalaten? Denk ook nog even aan Transvaal. Twin tigduizend vrouwen en kinderen stierven in de concentratiekampen. Dat zijn geen praatjes, doch dat is de vreeselijke waarheid. En ver geet ook niet, wat Chamberlain in een eerlijke bui zeide: „Engeland gaat niet den oorlog in voor eenig klein volk, doch wèl als het Engel sche imperium bedreigd wordt.” Arm Polen, dat viel als eerste pion in het vreeselijke schaakspel: arme Fransche soldaten, die den dood ingejaagd worden voor Engelands bedreigde wereld-heerschappij. Laat de historie spreken en niet onze politieke sympathieën.” Het lijkt zoo logisch geredeneerd: Engeland zocht een accoord met Rus land, waarom mocht Hitler niet het zelfde nastreven? In dat verband herinner ik aan de strekking van een Latijnsch spreek woord, hetwelk zegt: .als twee hetzelfde doen, is het daarom nog niet hetzelfde. Zeker, de Sovjets zijn de verklaarde en erkende vijanden van de democratie en zij zijn het in niet mindere mate van het nationaal-socialisme, maar het doel, dat Engeland en Duitschland nastreefden via een verbond met Rus land, was geheel tegengesteld. Of ik met mijn vijand een overeenkomst sluit om een bedreigden buur te helpen, dan wel of ik met mijn grqotsten vijand accoord kom om een kleinen buur sa men uit te plunderen, maakt toch wel eenig verschil. Behalve de communisten zelve heeft nooit iemand de 180 millioen Russen bij de democratie geteld wèl hebben ve len gehoopt, dat ze deze Russen zou den mogen rekenen tot degenen, die be reid waren om zich tegen verdere Duitsche agressie-pogingen gezamen lijk te verzetten. Ml DE JONG s NIEUWSBLAD I I n i i) I i I

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1939 | | pagina 1