De Elf-Merentoclit.
A
De Bolswardsche Courant en Westergoo
dauciug boerniahs
ficcounianiskantoor L
Bedrijfsresuitaai over 1940
vannen
'4
BRIL
IJSBAL
18.05 gesloten
Winkelsluiting
te Bolsward
Stadsnieuws
37?!? Jaargang
Vrijdag 17 Januari 1941
uan Aomlnlsiralles
c
C0HTR0LEEREÏ1
E. OLDENZIEL
OOGEN en GELD
Officiéél orgaan der gemeenten Bolsward, Wonseradecl en Hennaarderadeel
Uitgever Fa. A. J. OSINGA, Marktstraat, BOLSWARD
r»
No 5
-art
brengt het volgende onder Uw aandacht
van
1
In de week van 1824 Jan
worden de winkels om
1
Dit no. bestaat uit 2 bladen
Porto Binnenland et.
Buitenland 2^ et.
’t Is nu maar de kwestie, waarin
gelooft men. Niet ons geloof, maar
het voorwerp waarin we geloo-
ven, bepaalde er de waarde van.
En dan schenkt God ons door ’t
geloof uit genade het eeuwige le
ven (Efeze 2 8).
Gelooven is niets anders dan
vertrouwen. Vertrouwen in dit ge
val op hetgeen God ons In Zijn
Woord mededeelt.
Nu is het maar de vraag, wie ge
looven wij, het menschenwoord of
Gods Woord, van dit laatste zegt
1 Joh. 5 9, dat het meerder Is.
Geven wij gehoor aan de roep
stem der liefde Gods, geopenbaard
DE PE ER PECH REVUE IN
DE DOELE.
Na de groote plaatsen, waar dit
gezelschap veel succes oogstte,
krijgt ook Bolsward bezoek van dit
nieuwe revue-gezelschap.
Peter Pech, in een nieuwe kwa
liteit, als rtvue-komiek maakt met
een clubje vroolijke vrienden een
tournée door het land in een caba-
ret-revue van Jacques van Tol, ge
titeld: „Wij zijn niet bang!”
Het experiment van Pech om als
radio-artist over te stappen in de
revue is zoodanig geslaagd, dat ’t
aanvankelijk voor eenige weken
opgezette tourneetje is uitgegroeid
tot een serie van bijna vijf maan
den.
Tot de vroolijke vrienden, die
met Pech deze revue spden, be-
hooren onder anderen: de chan-
sonnière Beppie Muray, de accor-
deonnist Jacques Willard, bene
vens Teun Klomp en zijn Makker,
de zangers van het Vaderlandsche
lied. Aan de vleugel: Cor van Veen.
De voorstellingen worden gege
ven onder het motto: „Zit niet ge
kreukeld in elkander, maar lach
eens een keer om de pech van een
ander”.
s
LEZING ROZENDAL.
Zondagavond j.l. hield de heer
Rozendal van Den Haag wederom
een Evangelie-verkondiging in het
in het Kruis van Golgotha.
God vraagt ons te gelooven het
geen Hij getuigt van Zijn Zoon.
Züllen we op die vraag, op die
bede, een toestemmend antwoord
geven?
Hoe zullen we/-ontvlieden, indien
we op zoo groote zaligheid geen
acht geven (Hebr. 2:3).
Want er is onder den hemel geen
andere naam, die onder de men-
schen gegeven is, door1 welken wij
moeten zalig worden (Hand. 4 verg
12).
Hij alleen heeft de weg geopend
voor het geluk der menschen. Die
weg gaat over Golgotha.
Wat moet er in het hart van den
Heiland omgegaan zijn, als Hij in
Markus 16 16 zegt: Maar die
niet gelooft zal verdoemd (veroor
deeld) worden. Hij wist wat dat
was. Hij had de volle verschrikking
van verloren gegaan ervaren. Hij
wilde niet, dat er één verloren zou
gaan.
Verschijnt DINSDAGS* en
VRIJDAGSAVONDS
Lccsgcld fr. p. p. per half |aar f 1.50
Buiten de provincie 12.-; inn. 15 ct.
Voor het Buitenland f 7.- per jaar.
Leesg. p. looper 40 ct. p. kwartaal.
SNEEK BOLSWARD
Singel 8 Bargefenne 4
IHRICHTEPI
BIJHOUDEH
BELASTINGRECLAMES
Donderdagmorgens ZI11 ING
Schildwijk 33 - BOLSWARD
Mogen wij voor U het
Onze tarieven zijn zeer laag
Vraagt eens inlichtingen.
Accountantskantoor
Leraar Boekhouden M.O.
Gedipl. Belastingconsulent
MARKTSTRAAT 12r, BOLSWARD
Telefoon 425
UITVOERING CHR. MUZIEK
CORPS „ORANJE”.
Voor een geheel bezette Doele-
zaal gaf bovengenoemd corps haar
jaarlijksche uitvoering. Medewer
king werd werkend door het Chr.
Gemengd Koor.
Na de gebruikelijke opening
spreekt de leider van dezen avond
de heer J. H. de Jong, een kort
openingswoord en beantwoordt
daarbij de vraag of het in dezen
tijd wel gewenscht is, uitvoeringen
A d v c r t e n 111! n per regel:
10 cent
12 cent
Dinsdagsnuininer
Vrijdagsnunnner
Tusschen de tekst dubb. prijs
Wat is steeds des rokers
- leuze
„Ik wil gaarne grote keuze”.
Deze hebt gij, waarde heer,
Bij EERDMANS, Bolsward;
nergens méér!
Volksgebouw, over het onderwerp:
„Een vraag, waarop niemand een
antwoord weet.”
De zaal was flink bezet.
Nadat de samenkomst was ge
opend, bepaalde de spreker zijn
gehooT allereerst bij 2 Cor. 5:11-
21. Inzonderheid de laatste drie
verzen.
Duidelijk liet de spr. uitkomen,
de manier waarop menschen soms
denken zalig te kunnen worden en
de wijze waarop God dat in Zich
zelven heeft voorgenomen.
Duizenden snakken naar vrede
en rust en weten niet wat de toe
komst hen zal brengen. Bidden in
alle ernst tot God om zaligheid,
terwijl er duidelijk in het Woord
van God beschreven staat, dat het
God is, Die de menschen bidt, dat
zij zullen gelooven, wat Hij zegt.
’t Meest natuurlijke van God is,
om de menschen gelukkig te ma
ken, dat is Zijn wezen, Zijn be
staan. Daartoe gaf Hij Zijn eenig-
geboren Zoon. Johannes 3 16
leert dat zoo overduidelijk. En toch
wachten zoo velen, onder biddend
opzien, of ’t God moge behagen
hun dat geloof in God te schen
ken.
Met verschillende voorbeelden
wordt aangetoond, dat alle men
schen gelooven. Geen mensch be
staat er die niet in iets gelooft.
de stemverhouding in b.v. het eer
ste nummer een onmelodieuze mo
derne compositie van Bonset te
geforceerd. Beter ligt het koor het
tweede nummer van Gilman. Daar
zit melodie in. No. 7 is een com
positie die door het grootste ge
deelte der aanwezigen niet wordt
begrepen, getuige de absolute stil
te na afloop.
Het tweede nummer is van een
Friesche componist, die nog bezig
is zijn vorm te zoeken. Het koor
heeft dit nummer met viel toewij
ding gezongen en viel het klank-
gehalte, vooral in de zachte pas
sages te roemen.
Van de nummers na de pauze
noemen we Evangelisch Gezang,
dat met begeleiding van orgel uit
gevoerd werd, mier nog dan in de
andere nummers kwam hier het
tekort aan mannenstemmen naar
voren. In no. 13 beluisteren we
veel verwantschap met een te wei
nig bekende compositie van den
Leeuwarder musicus L. Hannema,
onder bijna gelijkluidende titel.
Met no. 14 was dit een goed ge
deelte van het programma.
Een afzonderlijke vermelding
verdient dan ten slotte no. 15a, ’n
compositie waarin het koor zich
geheel geeft en die het beluisteren
zeer zeker waard was.
De 'goed geslaagde uitvoering
werd door cand. K. Jansma op de
gebruikelijke wijze gesloten.
MET EEN
VAN
EEN1GSTE S1AATSGEDIPL
OPTIClËN TER PLAAISL
Zooals op de betreffende aanvraagformulieren
vermeld, kan onjuiste aangifte gestraft worden
met gevangenisstraf van ten hoogste één jaar of
geldboete van ten hoogste vijfduizend gulden.
GEVONDEN VOORWERPEN
over de maanden October,
November en December 1940.
Een paar gymnastiekschoentjes,
eenige rijwielbelastingmerken,
eenige beurzen met inhoud, eenige
rozenkransen, een dames regen-
muts, koperen melksleutel, trxtiel-
kaarten, ceintuurs, heerenhoed,
vleeschkaart, eenige handschoenen
boodschaptasch, actetasch, eenige
polshorloges, een blikken doosje
met distributiebonnen, eenige le
dige zakken.
Inlichtingen omtrent deze voor
werpen zijn dagelijks te bekomen
aan het bureau van politie te Bols
ward.
Bij controle van de aanvragen voor een rantsoen vaste brandstoffen voor b.v.
Winkels, Kantoren, Verhuur van kamers, Leskamers, Café's, Kapperszaken,
Vereenigingsgebouwen enz,, is gebleken, dat vele onjuiste opgaven zijn verstrekt.
In vele gevallen werd de te verwarmen ruimte in M3 of het verbruik van
vorig jaar te hoog opgegeven, in andere gevallen werden brandstoffen gevraagd
voor Lokalen, waar geen stookgelegenheid aanwezig was, in nog andere
gevallen werden kamers ten onrechte als verhuurd opgegeven, enz.
Een groot aantal van deze onjuistheden werd reeds achterhaald, terwijl onder
zoek naar verdere verkeerde aangiften nog gaande is.
Tot op heden heeft de Brandstoffencommissie zich beperkt tot rectificatie van
de toegewezen rantsoenen, doch bij vaststelling van verdere opgaven in strijd
met de waarheid, zal tot andere maatregelen worden overgegaan.
Echter wordt een ieder thans nog de gelegenheid gegeven
zijn opgaven met de werkelijkheid in overeenstemming te
brengen, waartoe men zich schriftelijk of persoonlijk kan
wenden tot DE BRANDSTOFFENCOMMISSIE te SNEEK,
Marktstraat 1, eiken middag van 2-4 uur tot 31 Januari a.s.
A.s. Zondag 19 Jan
Dan a.s. Zondag geen les
Dooi weerdan LES
We worden buiten gecontroleerd.
Vriendelijke dames aan diverse ta
feltjes stempelen ons af en wen-
schen ons goede reis, Over de Polle
naar de Houkesloot en zoo het Zo-
merrak en staan we bit de Jouster
Kade, dankbaar en voldaan.
Fryske marren binn’ bifêzen,
Uren fier is alles iis,
Hwer is ’t moaier om to wêzen,
’k Bin mei it wetterlin sa wiis,
Tankber meije wy bitinke
Det gjin plakje yn ’e wrSld,
Us safolle moais kin skinke,
Al wirde wy ek noch sa Aid.
K.
Het is Zaterdagmorgen, 11 Ja
nuari, zeven uur.
Hoe zou bef weer zijn? Vlug er
uit en naar buiten zien. Nevelig,
niet vorstig, maar ook geen dooi.
Dan zal hij doorgaan, de Elfmeren-
tocht, dan maar vlug in de klee- jeder sukkelt zoo’n beetje,
ren, ontbijten, de schaatsen gegre-
pen en weg door de duisternis naar
de tram. Een week terug stond ik
op hetzelfde uur eveneens bij het
tramstation te wachten, toen was
het daar doodstil en eenzaam. Nu
was het leven en lawaai in de duis
ternis. Mgkaar begroetende, me
kaar zoekende menschen, allen vol
goeden moed, allen met de schaat
sen gewapend. Biljetten en plaat
sen werden veroverd en een lange,
eivolle stoomtram trok naar Sneek.
Kwart voor negen aankomst al
daar. Stroomen schaatsenrijders
spoeden zich langs de straten. Ve
len in een ijstoilet volgens de mo
de, anderen meer geïmproviseerd,
maar om eiken mond zat een vaste
trek: ik wil er komen vandaag.
Een uitstekende voorbereiding even wachten tot ons gezelschap
r_j en zetten af naar het
ten hadden en dus voort naar het paviljoen op de Sneekermeer. Klu-
>ïs- Ine over Rijksweg 43. Jammer, maar
Hoezee, daar is familie. „Goede ^et kon niet anders. De weg wijst
1 nu van zelf en eigenlijk zijn we er
i:„d.t.
morgen en veel succes” begroeten
ons bekenden. Ieder gaat naar de voor we er goed idee in hebben,
controle of naar de Geeuw. Hier i”’
zorgen politie-agenten en Opbou
wers voor een goede verkeersre
geling en zonder eenig last of op
onthoud staan wij op de schaat
sen. Baancenten klaar in de linker
want, opleggen, vastgrijpen. Links
rechts, langzaam aan beginnen.
Het ijs is goed, heeft niets van
de dooi geleden en is voldoende
hard. De Westenwind is niet hin
derlijk. Te Ijlst begroet het pu
bliek ons. De brug wordt gedraaid
en verder gaat het in de richting
Oudega. Hier komt de eerste kluun-
partij en het is opvallend hoeveel
strootjes deze duizenden schaat
senrijders een heel eind meenemen I
als deze te houden. Naar spre
kers oordeel is de muziek een gave
Gods, die ook in ernstige tijds
omstandigheden zeer zeker be
oefend mag worden. Door klank
en geluid worden we opnieuw op
gewekt tot den dienst van God en
we mogen dankbaar zijn, dat we
nog kunnen musiceeren in een om
geving die voor het oorlogsgeweld
gespaard is gebleven.
Spreker roept beschermheer en
Eere-voorzitter van de beide ver
een. een hartelijk welkom toe en
wenscht de talrijke aanwezigen een
blijden avond en aandachtig ge
hoor.
Wanneer we de programmanum-
mers stuk voor stuk willen bespre
ken moeten we dat kort doen.
Van de twee eerste nummers van
het corps blijkt de marsch het bes
te vertolkt te worden. Dat blijkt
trouwens gedurende de verdere af
werking van het programma, dat 1
deze muziekvorm aan dit corps ’t
beste past; krachtige volle toon-
vorming en een goed tempo. No. 3
was iets minder en vooral in het
middengedeelte onzeker. Een uit
zondering meenen we te moeten
maken voor no. 6 Gendrillonette
van Andrieu. Dit nummer is het
glanspunt van de geheele uitvoe
ring geworden. Correct en be
schaafd gespeeld en in een zuiver
rythme was het een genot naar dit
nummer te luisteren.
Jammer, dat een dergelijk hoog
tepunt na de pauze niet meer be
naderd kon worden. Het werd over
het algemeen veel rommeliger, waf
zelfs in de marsch merkbaar werd.
Het Chr. Gemengd Koor onder
leiding van den heer Haitsma heeft
niet meer die hoogte kunnen bena
deren, die we bij vorige uitvoerin
gen mochten constateeren. Een te
kort aan mannenstemmen en een
nood^akelijke verjonging van de
sopranen zijn de twee ernstige
moeilijkheden waarmee momenteel
dit koor worstelt. Daardoor wordt
T' -
SNEEK, WYMBRITSERADEEL, YLST,
BOLSWARD, HENNAARDERADEEL,
BAARDERADEEL en RAUWERDERHEM
tot eigen schade, maar we raken
er uit en komen in Oudega.
Contröle op het ijs in een groote
tent. Wel 10 controleurs zitten op
een rijtje en stempelen er op los,
dat het een lust is om te zien:
Opschieten jongen* en langs
smalle, slingerende watertjes in ’n
verrukkelijk landschap gaan dui
zenden rijders in glijvlucht naar
Heeg. Ook hier is de brug open
en kunnen wij doorrijden. De Hee-
germeer op, de Rakken langs naar
Woudsend. Tweede contröle.
Hier ontbrak een verkeersrege
ling, waardoor ik in de knel ge
raakte tusschen 500 stempelcon-
currenten. Gemangeld, gestreken,
gekneusd en getrapt kwam ik ten
slotte weer uit die kluwen, zocht
mijn troost bij een kop „hiete
melk”.
Alle leed was aanstonds verge
ten en zetten we koers naar Slo
ten. Schitterend is de route geko
zen, het is een en al afwisseling,
geen enkel vervelend lang stuk er
tusschen, altijd door slingeren wij
langs een schitterend stuk winter
panorama.
Plotseling, kijk daar heb je de
kop van den wedstrijd die ons te
gemoet snelt. Verbazend, wat rij
den die kerels, met voorover ge
bogen romp, die meedeint met elke
beenbeweging, het is een lust om
te zien.
Even verder op de Slotermeer
vormt zich een kistwerk, maar de
voorbeeldige organisatie zorgt al
weer. Planken zijn gelegd, toch
zien wij een al te haastige rijder
buitelen en hij haalt een nat pak.
Te Sloten is ook alles in actie
om de wedstrijders te controleeren
en wij kunnen zoo doorgaan. De
tol hebben we geen last van, een
baancenf is voldoende en wij zijn
al weer op weg naar de Brande-
meer en rijden nu Z. O.
In de verte doemt de straatweg
op. Met die nevel is het wat moei- I
lijk oriënteeren. We klunen over de
trambaan en komen ten slotte in
Follega.
Hier i^ de contröle in de herberg,
dus afbinden. Bovendien meenen
wij dat eenige rust met een boter
ham ons toekomt. Frico is uitver
kocht; limonade idem. Maar er is
nog „hiete melk”. Dus hiete melk
en boterham eten. Door een toe
val krijgen we nog een stoel, ma
ken kennis met een familie uit
Overijssel. Treffen veel vrienden
en bekenden, allen zijn vol goeden
moed. Vermoeidheid bestaat niet
en na een zeer behoorlijke rust
poos gaat het in de richting van de
Tjeukemeer.
Och wat een vlakte, wat een
eind. In het begin geen mooi ijs.
maar
allengs wordt het beter en we zet
ten koers naar Ulesprong, de in
gang van de Scharsterrijn. Bij
Scharsterbrug staan hulpvaardige
menschen klaar om ieder gratis
met een frissche dronk te laven.
Het wordt door ieder zeer ge
waardeerd. We koersen verder, al
tijd zitten we in een onregelmatige
colonne van elfmerenrijders. Voor
ons en achter ons schaatst het
steeds maar door. Voor ik het ver
wachtte, daar waren de Langweer-
der Wielen en het Paviljoen, een
drukte van belang. Agenten leid
den het verkeer, maar burgemees
ter van K., die ik sprak, was te
leurgesteld. De mislukte start van
den wedstrijd zat hem dwars.
Wij rusten even, moeten weer
r,en unsKKenoe vooroereiuing even Wacht
maakte, dat wij spoedig, onze kaar- COmpleet is
er
1
I
I
I
I
I
I
I
l
I
3
jffi; -
I
t
3
1
„WAAR Pt BLAUW t BRIL UIT HANGT1*
i
IJS.
DE JONG s NIEUWSBLAD
waarin opgenomen
DE MDSIOFFEDIffl»
voor de Gemeenten
