i
I
I
Rijksdag bevestigt groote
volmachten aan Hitler.
4
De Bolswardsche Courant en Westergoo
I
g
OVERWINNEN OF ONDERGAAN.
Dinsdag 28 April 1942
No. 34
38SS Joargpng
Uitgever Fa. A. J. OSINGA, Marktstraat, BOES WARD
en
Ji
1
Officiéél-orgaan der gemeenten Bolsward, Wonseradeel en Hennaarderadeel
a Telefoon No- 451
De Führer spreekt over de voorgeschie
denis, den huidigen stand en de
toekomstige ontwikkeling van
den oorlog.
1\
K 1.
JI
I V
I
210
5
Jet-
dv
JOt-
-
F
h* p r ij «n'.
I Tim» Infeliflll firm
I
I
paid.
4
t
i
0<
e«
nt
ram
iren
i
590
J
uur.
SGA
I
t
Q A,
itiar:
170
225
70
40
jwe
van
5 en
ipril
g30
teep
rar
ter
ter
tens
end.
port
k<
ran
get
ints
Verschijnt DINSDAGS- en
VKIJDAüöA VONDS.
Leesgcld fr. p. p. per hall jaar 1 1.57
Buiten de provincie f 2.10; inn. 15 c.
Voor het Buitenland f 7.35 per jaar.
Leesg. p. looper 42 et, p. kwartaal.
g
ra
int:
rai
rai
rai
'ar
,nt
g-
Ice
■n
e-
ti-
ït
lit-
■iti-
iet
:en
eu
21
i?
s-
en
SWARD
ro 8792ft
of alle Engelschen het. nog heden ten
dage als een wijze daad zullen beschou
wen, dat zij de talrijke compromissen,
die ik sedert 1933 heb voorgesteld, af
gewezen hebben. Evenmin of zij allen
ook thans nog zoo vast overtuigd zijn,
dat het zoo verstandig is geweest mijn
aanbiedingen tot *he.t Sluiten (van een
bondgenootschap, die ik nog op Sep
tember 1939 had vernieuwd, van de hand
gewezen en mijn vredesvoorstellen na
den Poolschen veldtocht geweigerd te
hebben.
Ik ken thans evenwel nog een ander
gebod. Dit behelst dat de mensch dat
gene, wat de goddn ten ondergang heb
ben gedoemd, zelf nog moet aanpakken.
Zoo zal dus geschieden wat geschieden
moet
jonetten gekomen, doch een waarlijk
constructieve, nieuwe idee. Voor de eer
ste maal werden de bolsjewieken in een
staat niet slechts verslagen, doch vooral
de marxisten gewonnen. Gewonnen voor
den nieuwen opbouw van een betere,
gezondere* maatschappelijke ordening,
die in den staat niet ziet de belichaming
der protectie van een bepaalde klasse
der maatschappij, doch de bestaane-
vodrwaarden voor allen.
Ten tijde dat deze hlstoriaehe febeun-
tMdMM stek valtealaksa, ta bm.
HOOFDREDACTEUR
N1EUWMARKT 29,
Waaróm het gaat.
De Britsche jood Disraeli heeft eens
gezegd, dat het rassenvraagstuk de sleu
tel tot de wereldgeschiedenis is. Wij, na_
tionaal-socialisten, zijn door «dit inzicht
groot geworden. De verborgen krachten^ denden aard niet louter de macfit der ba-
die Engeland reeds in 191.4 in den eer
sten wereldoorlog hebben gedreven, zijn
Joden geweest. De ktacht, die ons zelf
destijds verlamde en ten slotte onder het
motto, dat' Duitschland zijn vaandels niet
meer zegevierend naar huis mocht bren
gen, tot de overgave dwong, was
Joodsch. De Joden nu* hebben sedert
1939 ook het Britsche wereldrijk in zijn
gevaarlijke crisis gemanoeuvreerd..
Joden waren de dragers van de bolsje
wistische infectie, die eenmaal Europa
Aadgi» te vAiniatigMi. wum aahter
309
mere
ian-
?0 cent
'7 cent
'enties
iel-
l
l»p-
’het
pus
oor
:ht-
lio-
1. D. OSINOA,
BOLSWARD.
l
Velen zijn zich bij de daarbij optre
dende historische verschijnselen, de diep
ste opdracht en zin van hun handelen
zoo weinig bewust, zooals dat een ge
woon soldaatje ook wel gaat bij een
groote militaire operatie. Ook zijn de
tijdperken van dergelijke eruptieve pe
rioden zoo groot, dat de afzonderlijke
mensch maar al te gemakkelijk den sa
menhang of ook de beteekenis van zijn
optreden in verhouding tot hef verloop
van he.t totaal miskent.
Maar desondanks zijn ooi: daar weer
profiteurs, waar schijnbaar zin* en nut
van een dergelijk pioces, dat de volken
of zelfs de continenten aan het wankelen
brengt, niet zichtbaar is. Velen gelooven
derhalve te stuwen en zijn zelfs slechts
de gestuwden en allen willen slaan en
zijn <ten slotte de vu slagenen.
Toen op 3 September 1939, na einde-
looze Duitsche vredespogingen, aan het
nieuwe rijk de ooi iogsvc rklaringen van
Engeland en Frankrijk waren overhan
digd nadat deze staten door de verstrek
king van een blanco volmacht om te
b<igi’incn Polen als actieve kracht ten
tooneele hadden gebracht, moest men
i aan het verstand van een
wereld, die schijnbaar zonder eenige re-
den de catastrophe letterlijk naar zich
toe haalde in plSats van het ongeluk
van een dergelijken waanzinnigen oorlog
te mijden.
De versplintering van het Europeesche
f vasteland.
Nu weten wij allen, dat Engeland zich
sedert de innerlijke staatkundige desor
ganisatie van hei vasteland van Europa
zich had vastgeklampt aan een politieke
leerstelling, dit meende in de versplin
tering van het vasteland de eerste voor
waarde te moeten zien voor de welvaart
en de uitbieiding van het Britsche we
reldrijk.
1 Ongetwijfeld had deze gedachte, die
tfei Britsche pdlitiëk beheerschte,: veel
overtuigends. Terwijl Europa in tallooze
interne oorlogen doodbloedde, zag Groot
Brittannië kans met een minimale opof
fering aan menschenlevens een wereld
omvattend gebouw op te richten. Hier
aan werd de titel „imperium” verleend,
maar de aard van dit imperium viel met
het imperiale Rome even weinig te ver
gelijken als een internationaal handels-
éoncern me» een wercldondememing, die
goederen produceert. Daarbij zou men
de Britsche staatsmanskunst zoowel als
het simpele politieke en militaire vermo
gen der Engelschen overschatten, als
men aannam, dat hun optreden dé oor
zaak zou zijn van het destructieve ver
val van Europa. Dat zou beteekenen,
dat men het ontstaan van een toestand
verwisselde met het profiteeren er van.
Want het verval van Europa vloeit
deels voort uif natuuilijke veroudering
van de continentale mogendheid, die na
de ineenstorting van het Romeinsche we
reldrijk de leiding had,' deels uit de on-
dermijping van de elementen, die aan
dit voormalige Centrum van het Avond
land zijn ethischen en politieken grond
den wereldoorlog, streed het voor zijn
twee-mogendhedenstandaard ter zee en
was het niet bereid het Duitsche rijk een
sterkte van vijf laat staan zes tegen tien
toe tej staan. Toen Engeland den oorlog
zegevierend had beëindigd, naAr het
meende, was Japan op de plaats van
Duitschland gekomen en Amerika op die
van Engeland zelf.
Het Britsche wereldrijk nu begon door
dezen strijd in zijn voegen te kraken en
als men in dien tijd van de zwaarste mi
litaire crises hulp vroeg met beloften, die
men van meet af niet voornemens was
naderhand in te lossen, dan was het dui
delijk, daa daardoor wissels waren ge
trokken, die vroeg of laat zouden moe
ten worden voldaan. Noch de Voor-Indi-
sche, noch de Arabische wereld zal de
toezeggingen vergeten, waardoor men
haar eens tot .offervaardigheid voor de
instandhouding van het Britsche wereld
rijk h‘eeft verleid.
Dat Engeland daarbij zelf economisch
ten zeerste geschokt, financieel belast en
naar volkskracht uitgeput uit den oorlog
te voorschijn kwam, kan als nieuw be
wijs dienen, dat reeds de eerste wereld
oorlog een Pyrrusoverwinning was, een
succes dus, dat slecht de vader van la
tere nederlagen kon zijn. Nog een der
gelijke oorlog tot handhaving van het
Europeesche evenwicht en Engeland
moest onontkoombaar binnen het wereld
rijk zijn noodzakelijke eigengewicht ver
liezen, met andere woorden, de kracht,
verspild aan dé verdediging van een on
mogelijke Europeesche orde, gaat ver
loren voor den samenhang en de verde
diging van het eigen imperium.
Derhalve, kan en zal de nieuwe oor
log slechts eindigen met eén ramp voor
het Britsche wereldrijk. Met wien Enge
land zich ook verbindt, aan het eind van
dezen oorlog >zal het zijn bondgenobt
sterker zien dan het zelf is en kan zijn.
Zjjj'p aartskapitaljsten mogen nu de
bolsjewistische staatslieden met nog zoo
groote huichelachtige vriendchap be
groeten* zijn aartsbisschoppen mogen de
bloedige bestieën van het bolsjewistische
athïesme nog zoo innig omarmen, hoe
meer leugens,’huichelarij en bedrog moe
ten worden toegepast om de tegenna
tuurlijke coalities van dit rijk zedelijk te
dekken tegenover het eigen volk of de
overige menschheid, des te minder zullen
zij in staat zijn de ziende volken wer
kelijk té misleiden en den natuurlijken
weg van een onontkoombare historische
ontwikkeling te beletten.
Er is een zegswijze van de antieken die
zegt, dat de góden met blindheid slaan,
wien zij willen verderven. Ik weet niet,.
werden de fundamenten der centrale
staatsvorming in Europa langzamerhand
vernield.
Daarbij kwam rog de diepe ernst,
waarmed* de toenmalige wereld opging
i i viaagstukken, die aanleiding gaven
Europa in eindelooze interne godsdien
stige conflicten te verwikkelen, terwijl
diezelfde problemen thans als politiek
volkomen zonder beteekenis worden be
schouwd en dienovereenkomstig ge
taxeerd.
Zoo is de ineenstorting van het oude
Duitsche rijk en daarmede van het mid
delpunt van léen üntemd Europeesche
organisatie, die In dezen tijd bestond,
even weinig veroorzaakt door de Engel
schen als destijds de ineenstorting van
Rome door de Germanen. Zoo heeft
Engeland zelve ook niet primair het con-
fcumt ksuMum «ategllBtessn, auua wl
ook tegelijkertijd de oorlogsophitairs in
de gelederen der plutocratieën. Door den
invloed van de Joden werden de Veree-
nigde Staten weer, evenals in 1917,
voetje voor voetje door den Joodsch-
besmetten president en zijn volkomen
Joodsche omgeving zonder eenige reden
en zonder eenigen zin in een oörlog ge
dreven tegen volken, die Amerika nim
mer iets hadden misdaan, tegen naties,
waarvan Amerika nooit iets te winnen
heeft
Want waarin ligt de zin van een oor
log, dien een staat voert, welke een land
zonder volk is, tegen volkeren zonder
land? In dezen oorlog gaat het daarom,
politiek beschouwd, in het geheel niet
meer om de belangen van afzonderlijk?
volken, maar het gaat om een conflict
tusschen naties, die geworden zijn tot
de willooze werktuigen van een interna
tionale wereldparasiet. Het werkelijk op-,
treden van deze Jood^ch-internationaje
oorlogsophitsing hebben de Duitsche en
verbonden soldaten het beste leeren ken
nen in het land, waar het Jodendom uit
sluitend zijn dictatuur oefent en als het
staatkundige wereldidool van een ko
mende menschheid laat prediken.
In dit! oogenbllk verheft dit schijnbaar
verouderend Europa weer als «steeds in
de geschiedenis de fakkel van zijn in
zicht omhoog en zijn mannen trekken op
thans als de vertegenwoordigers van een
nieuwe, betere orde, als de ware jeugd
der sociale en nationale vrijheid van de
wereld.
Positieve volks- en staatsidee.
Als jik (vandaag namens deze ware
jeugd van Europa en daarmee van êen
jongerq wereld tot u spreek, dan doe ik
dat met het gevoel van een man, die den
zwadrsten strijd van zijn leven voor een
heilige zaak achter ziöh heeft. Voorts
spreek ik tot u als de aanvoerder van
legers, die een lot hebben overmeesterd,
dat als zwaarste beproeving der Voor
zienigheid slechts kan worden opgelegd
aan degenen, die tot het hoogste zijn
geroepen.
Dezen winter is een wereldstrijd be
slist, die in zijn probleemstelling.ver uit
steekt boven wat >n normale oorlogen
moet en kan worden opgelost. Wij ken
nen het theoretische beginsel en de gru
welijke werkelijkheid der oogmerken
van de Joodsch-bolsjewistische wereld
pers. Heerschappij^ van het proletariaat
heet het en dictatuur van het Jodendom
is het. Uitroeiing van de nationale lei
ding en intelligentie der volken en be-
heersching van het proletariaat dat dan
zonder leiding en daardoor tevens door
eigen schuld weerloos is geworden, uit
sluitend door de Joodsch-internationale
misdadigers.
Wat zich in Rusland in zoo afschuwe-
lijken omvang had voltrokken, de uit
roeiing van tallooze millioenen leidende
geesten moest in Duitschland worden
voortgezet. Wij hebben.* in enkele deelen
yan ons rijk de inleiding tot dezën toe
stand beleefd en met opoffering van ’t
bloed van talrijke idealisten weer opge
heven. Zwaarder drukte de vloek van dit
satanswerk op Hongarije. Ook daar
slaagde men er slechts met nationale
macht in de macht der Joodsche heer
schappij te breken.. De naam van den
man, die als aanvoerder in den strijd te
gen deze snoodheid de redder van Hon
garije werd, leeft nog thans onder ons
als een der eerste vertegenwoordigers
der beginnende Europeesche verheffing.’
Het zwaarste conflict evenwel met de
dreigende vernietiging van volk en staat
werd in Italië uitgevochten. In een hsro-
ffken opstand zonder weerga hebben
Italiaansche deelnemers aan den oorlo,
en Italiaansche jeugd onder aanvoerin,
van een uniek begenadigde het compro
mis van democratische lafheid en bols
jewistische heerschappij in een bloedige
worsteling verpletterd, en op de plaats
daarvan een nieuwe, positieve volks- en
staatsidee gesteld.
Eerst na de ovenvlnning van het fas
cisme kon men spreken van een begin
nende jredding van Europa. Want nu
was opl de plaats van een conglomeraat*,
van gedachten van destructieven, ontbin-
DE JONG s NIEUWSBLAD
waarin opgenomen
Arbeiders en Kantoorbedienden
schenkt hier aandacht aan 1
Nederlandsche arbeider 1 Je be
hoeft niet werkloos' te zijn. In
Duitschland is er allerlei werk
voor je. Je wordt goed betaald,
je hebt dezelfde rechten als de
Duitsche arbeider en kan in het
onderhoud van je gezin voorzien.
Meld je daarom voor werk in
Duitschland aan bij het arbeids
bureau 1
IN DE KROLL-OPERA. den jaren eenmaal aan jhet wankelen
BERLIJN, 26 April. (D. N. B.). Na een brengen en daardoor een nieuwe dui-
pauze van meer dan vier maanden was j zendjarige periode inleiden.
de Duitsche Rijksdag voor de zesde maal
in dezen oorlog dodr zijn president Go
ring voor het aanhooren van een ver
klaring der regeering bijeen geroepen.
Duizenden en nog een duizenden Ber-
lijners stroomden naar de toegangswe
gen, die naar de Kroll-opera leiden, om
den Führer te kunnen begroeten tijdens
zijn rit naar den Rijksdag.
Toejuichingen weerklonken, zoodra de
dichte rijen der bevolking in de lange
reeks auto’s een der bekende leidende
figuren is het °°S kreeg. Met gejubel
werd maarschalk Göring begroet. De
geestdrift wilde maar niet luwen toen
de Führer zich naar de Kroll-opera be
gaf. Voor het vergadergebouw inspec
teerde hij de eere-compagnie van zijn
lijfgarde.
In de Kroll-opera overheeifschte het
grijs der militaire unilormen, want een
groot aantal afgevaardigden staat in de
eerste gelederen aan 'het front en in hét
vaderland.
Op de angen yvas de generaliteit en
de admiraliteit vértegenwoordigd. In de
middenloge bevond zich het corps diplo
matique, Vooraan de vertegenwoordi
gers van Italië en Japan. Ook'de binnen- -wel wanhopen
en buitenlandsche pers was voltallig ver
schenen. Op dé. regeeringsbanken had
den de ministers p aars genomen. Op de
eerste bank zag men minister ven Rib
bentrop, groot-admiraal Rdder, generaal
veldmaarschalk Keitel, minister dr. Göb-
bels en minister graaf Schwerin von
Krosigk. Vlak naast ’t sprekersgestoelte
aaien minister dr. Lammers en de pers
chef dr. Dietrich.
Diepe stilte heerschte in de zaal toen
ce Ftilnei om drie uur binnentrad. Naast
hem liepen rijksmaarschalk Hermann
Göring, (minister dr. Frick, rjijksljsider
Bormann, rijksleider der S.S., Himmler,
en de persoonlijke en militaire adjudan
ten van den Führer. Toen Hitler zijn
plaats had bereikt, werd hij het voor
werp van een geestdriftige huldiging van
de afgevaardigden.
Rijksmaarschalk Göring opende de
zitting met het voorlezen van de namen
der gesneuvelde Rijksdagleden. Hij her
dacht voorts de overleden leden, der re
geering Todt en Kerrl en vebond aan
xlit eerbetoon de gedachte aan alle zware
offers aan menschenlevens, die de natie
tot dusver heeft gebracht.
De Rijksdag had zich in zijn geheel
ter eere van de gesneuvelden en overle
denen van zijn zetel verheven.
Tot slot verzocht Hermann Göring den
Führer tot het Puitsche volk te spreken.
De rede van Hitlér werd steeds weer on
derbroken door'stormachtigen bijval.
HUter’s rede.
De Führer begon in zijn Rijksdagrede
- met er aan te herinneren, dat hij op de
laatste zitting van den Rijksdag van 11
December j.l. rekenschap had afgehgd
over het verloop van de gebeurtenissen
van het afgeloopen jaar.
Deze zijn, zoo verklaarde hij o.a. in
haar historische grootheid en duurzame
politieke beteekenis van een formaat, dat
wellicht eerst eeuwen later in zijn geheel jslag hadden verleend. In de tweespalt
zijn omvang zal worden overzien.
Van de verplettering van den opstand
te Belgrado, door Engeland en Moskou
gemeenschappelijk aangesticht, begon
Europa reeds enkele weken later wellicht
voor het eerst sinds eeuwen de gemeen
schappelijke bedreiging uit 'het Dosten
te beseffen. Van de succesvolle afwen
ding daarvan heeft bestaan of ondergang
van ons continent reeds zoo dikwijls af
gehangen.
Voor vele menschen traden nu de oor
zaken van den bloedigsn oorlog, die ons
in September 1939 opgedróngen was,
duidelijke!- aan den dag. Want deze oor
log droeg niet meer de kenteekenen van
de van oudsher bekende interne Euro
peesche conflicten. In toenemende mate
won de indruk veld, dat deze histori
sche worsteling een der elementaire con-
Ig, tór vaatel 4e wezal4 la dulaan*
100 et.
plkc ffl.ffi, meer 1 6 ct,
Tusschen de tekst dubb. prijs.
Giro no. 87926.
is het er in geslaagd in zooverre profijt
te trekken uit de ontstane versplintering
van Europa als het dank zij zijn insulaire
positie, nog slechts een minimum aan
kracht, zij het dan ook gecombineerd
met een maximum van slifwheid, noo-
die had om de Europeesche onmacht in
stand te houden en met de resteerende
eigen kracht een andere wereld te ver
overen^ die ten deele nog diiet dobr-
vorscht ,of althans cultureel en militair
inferieur was, gedeeltelijk zich zelf in*
eeuwigen nnerlijken strijd uitputte.
Slechts een dwaas kan daarbij over
het hóofd.zien of bestrijden, dat ook dit
evenals elk ander politiek ordening».
proces nut heeft gehad voor de ménsch- 1
heid. Maar even dwaas zou het zijn aan
te nemen, dat het Britsche imperium dit
ï.g. evenwicht der krachten in Europa
eeuwig zou kunnen handhavén.
Alle oorlogen, die Engeland sedert
eeuwen onafgebroken tegen het conti
nent heeft gevoerd, konden in wezen
slechts zpolang succesvol verloopen als
het ging om de bestrijding van zuiver
staatkundige bouwsels van dynastiek
karakter door andere, dergelijke licha
men. Op het’oogenblik evenwel, waarop
de volkeren begonnen te ontwaken, af
gezien dus van dynastieke belangen,
moesten de middelen van de tot dusver
gevolgde Britsche politiek in Europa
schipbreuk lijden.
Ondanks talrijke oorlogen was het En
geland op den duur niet mogelijk cjen
nationalen FranscHëri staat te vernietigen
ondanks alle pogingen zag ’t geen kans
de aaneensluiting der Italianen te belet
ten. En ondanks alle inmenging is het
Duitsche rijk uit zijn puinhoopen van
weleer door den wil der Duitsche stam
men en dank zij het optreden van groote
heroën opgestaan.
Het Engelsche denkbeeld om op den
duur met wat slappe argumertjten de
Europeesche naties verdeeld of in on
derling conflict te kunnen houden moest
schipbrèuk lijden. Daardoor was Enge
land gedwongen in plaats van op zijn
gemak profijt te kunnen trekken vail een
bepaalden toestand, dezen toestand te
verdedigen of zelfs voortdurend in stand
te houden. Daardoor nu kwam een einde
aan de kunst van het intrigeeren en in
plaats daarvan kwam de noodzaak zelf
te strijden cn niet alleen de bereidheid
daartoe, maar ook het vermogen'.
Maar evenals Engeland werd gedwon
gen in Europa zelf zijn bloed te vergieten
zoo moet ook eenmaal het oogenblik ko
men, waarop de handhaving van de
Europeesche verdeeldheid van Engeland
meer kracht eischt dan hef kan missen
voor het instandhouden van zijn, eigen
wereldrijk.
Afgezien echter daartan was dé mee-
ning dat het Britsche wereldrijk als be
staansvoorwaarde een in onmacht ver
splinterd Europa noodig heeft, slechts
zoolang geldig als aan de Peripherie van
dit wereldrijk zelf geen equivalente sta
ten bestonden, die het bedreigden.
„De. kracht door Groot-Brittannië ver
spild aan de verdediging van een ón
mogelijke Europeesche orde, gaat ver
loren voor den samenhang en de verde
diging van het eigen imperium”.
Zoodra (de Russische kolos zich al
strijdend een weg tot in Oost-Azië baan
de, zoodra de Amerikaansch» Unie een
van Engeland even onafhankelijk als vol
komen voor aanvallen gevrijwaard li
chaam werd en vooral zoodra het Japan-
sche keizerrijk evenals Italië en
Duitschland uit zijn slaap ontwaakte
en dé opperheerschappij in Oost-Azië
verwierf, waren de voorwaarden voor ’t
voortbestaan van het Britsche wereld-
rijk principieel gewijzigd.
Niet tegen Europa kon dit lichaam op
den jiuur in stand gehouden worden,
maar ten hoogste met Europa. Toen En
geland derhalve in 1914, ondanks lang-
durige Duitsche vredespogingen, weder-
om in dén geest van zijn oude leerstel-
ling het toenmalige rijk met een sterkere
coalitie van mogendheden den oorlog
I verklaarde, had het Duitschland zelf wel
tijdelijk in Europa verzwakt, en uit de
rest van de wereld verdreven, maar twee
feiten moest ieder, die niet volkomen
i verblind was, aan het slot van deze tot
dusver bloedige worsteling in de we-
I reldgeschiedenis inzien en erkennen:
1. Dat het slechts een kwestie van
tijd was. alvorens Duitchland zich van
zijn banden zou ontdoen;
2. ;de door Engeland in den loop van
dezen oorlog zelf aangezochte helpers
waren er nu eenmaal,d. w. z. het beroep,
■dat de Engelsche regeering in uitersten
nood had gedaan op Amerika, heeft dit
continent gebracht tot een economische
i en politieke beteekenis, die Engeland
I zelf nooit meer zal vermogen ongedaan
te maken.