Buit enlandsche Revue. 1 De Bolswardsche Courant en Westergoo 4 Winkelier, let op Uw saeck! MOEDER EN KIND. V Nederl. Arbeidsfront opgericht Dinsdag 5 Mei 1942 38£gg Jaargang No 36 Uitgever Fa. A. J. OSINGA, Marktstraat, BOLSWARD len u. Officiéél orgaan der gemeenten Bolsward, Wonseradeel en Hennaarderadeel A Telefoon No. 451 h f. iren 590 2(0 35^ LUCTOR. 3 0.41 NOA Die komen er vanzelf wel. Daarvoor le ven wij nu eenmaal in bijzondere om standigheden. Maar het kardinale punt is: Hoe geef ik in dezen tijd de meeste service? En de winkelier, die deze vraag op de juiste wijze weet te beantwoorden schept een basis voor betere tijden en zal ook na dezen moeilijken tijd vaste klanten hebben. Zij, die nu goed bediend worden door hun winkelier, zullen hem na den oorlog niet vergeten! En dót beseft menig zakenman tegenwoordig niet. GA, ities: kg 10.40 0.41 0.36 300 eden 150 n en !!r Verschijnt DINSDAGS- en VRIJDAGSAVONDS. Leesgeld fr. p. p. per half jaar f 1.57 Buiten de provincie i 2.10; inn. 15 c. Voor 'net Buitenland f 7.35 per jaar. Leesg. p. looper 42 ct. p. kwartaal. We hebben het in het verloop van dezen oorlog reeds meermalen beleefd, dat een bespreking tusschen de twee nazi- en fascisme-voorangers in Europa de voorbode of ’t sein vormen voor de Inluiding van een geheel nieuwe actie. Sedert Mei 1040 adjn daarvan verschik 0.41 0.36 I' t zur e laa inn. A <J 7in 11 i p r ij 9 n, J sdi IJ td’.’A, 100 Cf. .elkj rrt.tn. meer 6 ct. Tusschen de tekst dubb. prijs. Giro no. 87926. d lui: ipe Jr. um d Sic djr. i'O cent 1 cent enties sn Arbeiders en Kantoorbedienden schenkt hier aandacht aan Als je in Duitschland werkt, help je dan den „vijand”? Neen, dan zou ook iedere arbeid in Nederland den zoogenaamden vijand helpen. Laat je niet door valsche propaganda afschrikken, maar neem werk daar aan, waar het is. Dat is in Duitsch land het geval. Laat je door het arbeidsbureau in je woonplaats in lichten. ro 8792$ yard. bor fat- lo- De 1 Md-dag is in zeer vele landen dit jaar of onder geheel andere verhoudingen of in het geheel niet gevierd. Rijkskanselier Hitler heeft op dezen dag een boodschap gericht tot het Duit- sche volk, waarin hij o.m. zeide: „Terwijl vroeger de eerste Mei voor ons allen een nationale feeslldag was, waarop het geheele Duitsche volk in machtige demonstraties voor de verhe ven werken van den vrede en van de sociale vooruitvang betoogde, is hij thans voor onze soldaten van ’t front en voor onze werkende bevolking in het vader land een dag van bezinning, doch ook van vastbeslotenheid om te vechten en rusteloos te werken tot de vrijheid en de sociale toekomst van ons volk zijn ge waarborgd. In Frankrijk heeft de oude maarschalk Petain in een toespraak alle Franschen aangespoord tot een gemeenschappelij ke krachtsinspanning voor het tbt stand brengen van vrede in maatschappij en beroepen. Hij herinnerde aan de sociale vooruitgang, welke sedert het begin van zijn bewind is bereikt en aan zijn be toog van het vorige jaar dat men met de ongezonde ideologie van den klassen strijd moet! breken en medewerken aan de arbeidsvreugde. Petain noodigde alle Franschen uit het eens te worden over het tot stand brengen van nieuwe so ciale instituten. Werknemers en werk gevers spoorde hij aan de maatschappe lijke tegenstellingen te laten vallen. Ook in ons land heeft de 1 Mei-dag zich gekenmerkt door een bijzonder feit n.l. de oprichting van het Ned. Arbeids front. De Rijkscommissaris heeft bij die ge legenheid een rede gehouden, waaruit we alvast voor vandaag (hoewel in ze keren zin niet tot het buitenlandsch nieuws behoorende, maar wel in het ka der van de 1 Mei bespreking) deze pas sage willen lichten. „Wij weten dat we thans te strijden lende voorbeelden op te noemen. We denken b.v. aan de bezetting van Neder land en de opmarsch door België, aan den strijd tegen Joego-Slavië, en de deelneming van Roemenië aan den oor log. Telkens hebben vooraf Hitler en Mussolini geconfereerd en wanneer we nu lezen dat op 29 en 30 April deze beide leiders weer een samenkomst gehad hebben te Salzburg, mag men zeer stellig de ver wachting koesteren, dat er binnenkort belangrijke beslissingen genomen zullen worden. Het is de laatste maand opval lend stil op het Europeesch oorlogster- rein. Zelfs uit Rusland zijn de Duiflsche weermachtsberichten buitengewoon so ber. Algemeen verwacht men dan ook, dat dit de stilte voor den snorm is, die ongetwijfeld binnen zeer korten tijd met verdubbelde kracht zal herleven. Dat de uiterste krachtsinspanning van het Duit sche volk zal worden gevraagd, bewijst de oproep van Dr. Leij, da rijks-orga- het eerste gezicht wellicht vermoedt. Het spreekt natuurlijk van zelf, dat het goed etaleeren een kunst is, die niet iedereen verstaat. Er komt tegenwoordig bijvoor beeld heel wat meer moeite voor kijken dan voorheen, toen er artikelen te kust en te keur waen en menige etalage een warenhuis in het klein, of een pakhuis leek. Thans heeft men een bijzondere gelegenheid om zich op een bepaald ar tikel, of een combinatie van actueele ar tikelen te specialiseeren. Dat het kan, bewijzen vorenstaande twee voorbeel den. Nog een ander voorbeeld. De schoen- handelaars, die niet een reparatie-inrich- ting annex hebben, verkoopen uit den aard der zaak tegenwoordig niet veel. Het aantal schoenenbonnen dat uitge reikt wordt, is schaarsch. Ons trof het initiatief van een 1 Zooals men weet, is eenigen tijd gele den medegedeeld, dat men bon 2 voor pantoffels kan aanvragen, aangezien er een tamelijke hoeveelheid pantoffels aan wezig is in de winkels. Een winkelier kwam toen op de gedachte om op origi- neele wijze reclame te maken voor het dragen van huispantoffels. Aan de hand van een grafische voorstelling en sta tistieken wees hij in zijn etalage aan, dat een man gemiddeld 2 paar schoen zolen per jaar verslijt, wanneer hij in huis geen pantoffels draagt. Bovendien jaarcijfers: 4 paar zolen en 1 paar schoe nen doen, als( hij ze thuis direct uittrekt en pantoffels draagt. Voor vrouwen, die uiteraard meer in huis loopen, zijn deze jaarcijfers: vier paa zolen en paar schoe nen per jaar. Voorts etaleerde hij alle soorten huispantoffels, die op bon 2 ver krijgbaar zijn, terwijl hij ook een be perkte voorraad pantoffels zonder bon etaleerde. Ook adverteerde hiji met pan toffels. In één maand tijds boekte hij, door den verkoop van pantoffels alleen ca. 80 meer winst dan in de desbe treffende maand in 1940. Zijn winstmar ge bedroeg gemiddeld 25 Een andere schoenwinkelier liet voor zijn zaak blanke houten damesschoen- modellen maken, zooals men verleden jaar des zomers veel zag dragen. Deze blank houten modellen kosten aanmerke lijk minder dan de houten zomerschoenen die men compleet koopt. De bedoeling is dat de koopsters deze modellen zelf af maken. De handige winkelier gaf daar van in zijn etalage een tiental aardige voorbeelden. Deze modellen waren zon der bon te koop. Het resultaat is ge weest mede door een paar aantrek kelijke advertenties dat de man in één week tijds ruim 1400 paren van deze houten schoenen verkocht En nog is er veel vraag naar. Wij willen het hierbij laten. De goed willende winkelier zal hieruit zijn con clusie kunnen trekken en de leege car- tonnen doozen in zijn etalage kunnen vervangen met een betere reclame voor i zijn zaak. De kwestie van vandaag is BEKENDMAKING *s GRAVENHAGE, 4 Mei. Het bureau van den bevelhebber der weermacht in Nederland maakt bekend Voor een Duitschen krijgsraad in Nederland zijn verscheidene processen gevoerd tegen de leidersgroep eener geheime organisatie, die zich in haar werkzaamheid en haar oogmerken en doeleinden richtte tegen de Duitsche bezettingsmacht en die bovendien ge poogd heeft verbinding te krijgen met de oorlogstegenstanders van Duitsch land. Daarbij zijn thans reeds 79 Ne derlanders aan begunstiging van den vijand, spionnage, verboden bezit van wapens en ontplofbare stoffen en voor een deel ook aan het verbreken van het eerewoord als officier schuldig bevonden en op grond daarvan ter dood veroordeeld. 72 van deze doodvonnissen zijn met den kogel ten uitvoer gelegd, slechts in 7 gevallen is de doodstraf door het verleenen van gratie gewijzigd in le venslange tuchthuisstraf, Taak door Rijkscommissaris uiteengezet. s’-GRAVENHAOE. In de werkkamer van den Rijkscommissaris, Rijksminis- ter Dr. Seyss-Inquart, is Vrijdagmorgen de heer H. J. Woudenberg als leider van 't heden opgerichte Nederlandsche Arbeidsfront geïnstalleerd. Installatierede Rijkscommissaris. De Rijkscommissaris, Rijksminister Seyss-Inquart, sprak o.m. als volgt Een dankbaar onderwerp, wat voor heen en ook thans in allerlei toonaarden is bezongen. Een probleem zóó groot en omvattend, dat onze zwakke krachten niet bij machte zijn ook maar bij bena dering een beeld van dit grootsch ge geven te boetseeren. Naar de gezonde moeder en het gezonde kind gaat onze bewondering, maar naar de zwakke moe der en het zwakke kind gaat ons mede lijden en ook ons medeleven uit. Hoe dikwijls komt het niet voor, dat een moeder door de voortdurende zorg voor haar gezin terneer gedrukt, geen levensvreugde meer bezit met als onver mijdelijk gevolg een gedeeltelijk ver waarloosde huishouding, een ongezellig tehuis voor haar man en de andere kin deren. In zulke gevallen geeft ons mede lijden niets, maar moeien we medeleven en wel met de daad. De moeder die niet weer op verhaal kan komen, omdat de dagelijksche zorg haar te zwaar wordt, zij moet er eens tusschenuit fn een boschrijke omgeving of aan zee, des noods met; de kleine peuter die moeder nog niet kan missen, mee, voor de klei ne baas is een dergelijke vacantie ook goed. Maar is dat mogelijk? zult ge vra gen. Ja, die kans i« er. Thans is het duidelijk, dat geheel Europa in de waagschaal der geschie denis is geworpen om in een defen- sieven strijd zijn voortbestaan te red den en in den bevrijdingsttrijd zichzelf te herwinnen en zijn gemeenschap in den veroverenden vrede op te bouwen tot een algemeene welvaart voor zijn bewoners, onafhankelijk van de wille keur van machten, die vreemd zijn aan dit gebied. Europa heeft geheel zijn militaire en economische kracht voor dezen strijd om het bestaan op het spel te zetten. Indien het werkende volk zich aan gordt ter vervulling van deze verplich ting, dan is het oogenblik gekomen om den grondslag te leggen voor de nieuwe sociale orde, waarop het ge bouw der toekomst kan worden be trokken. Dan kunnen ook niet instel lingen, nog dateerend uit een <<ver wonnen tijd en behoorend bij een reactionnaire, separlstische gesteldheid die geen rekening heeft gehouden met de ontwikkeling en in tijd van nood eveneens heeft gefaald, de leiding op zich te nemen. Ik heb dan ook na het advies vooral van mijn Nederlandsche medewerkers besloten op den dag van heden het Nederlandsche Arbeids front op te richten. Pit Arbeidsfront heeft' tot taak de werkende Nederlanders op te voeden in den zin der bedrijfsgemeenschap tot wederzijdsch begrip voor hun econo mische belangen en ter verzekering van den arbeidsvrede, bij de vorming van de sociaal-politieke toestanden mee te werken, zijn leden te adviseeren en te vertegenwoordigen en bovendien de Instellingen op te richten en in stand te houden, die dienen tot be vrediging van de cultureele behoeften der Nederlandsche werkers en tot in standhouding en bevordering van hun prestatievermogen. Om de in het bedrijfsleven werk zame Nederlanders te steunen, zal het arbeidsfront er zich bijzonder op moeten toeleggen hun bekwaamheden dusdanig te ontwikkelen dat geheel het Euro- peesche economische gebied hun open staat. Hiertoe behoort vooral de be- heersching van een gemeenschappelijke taai. Als zoodanig zal in Midden- en Noord-Europa vooral de Duitsche taal in aanmerking komen. Ik benoem tot leider van het Neder landsche arbeidsfront den heer H. J. Woudenberg en tot voorzitter der fi- nancieele commissie, die tot taak heeft op het financieel en huishoudelijk be heer van het Nederlandsche arbeids front toezicht te oefenen, den heer secretaris-generaal M. M. Rost van Tonningen. In deze flnancieele com missie benoem ik voorts als leden op voorstel van den heer Rost van Ton ningen de heeren ir. R. A. Verwey, H. C. van Maasdijk, Fr. B. Gips en Sch. G. Sormani. De Nederlandsche arbeiders sullen zich kunnen voorhouden, dat thans reeds enkele honderdduizenden aan werk zijn gekomen en dat voortaan in toenemende mate alle werkkameraden aan werk zullen komen, dus niet meer hopeloos op den aalmoes der onder steuning zijn aangewezen. Hoe geef Ik In dezen tijd de meeste service Een etalage is eigenlijk net zoo iets i als een advertentie. In beiden maak je reclame voor je zaak. De> een kost het wat moeite, om een goede, sprekende etalage samen te stellen, als het geld, besteed aan een in het oog vallende an nonce, zijn goed besteed. Beiden bren gen rente op. De winkelier, die in dezen tijd èn zijn etalage'verwaarloost èn niet meer adverteert, doet zijn zaak dus zichzelf tekort en zal daarvan te eeniger tijd schade ondervinden. Wanneer je met winkeliers over deze dingen spreekt, dan is het eerste wat ze antwoorden: „Maar ik heb niets, om te etaleeren of te adverteeren!” Dat is een argument, dat geen steek houdt en deswege onaanvaardbaar is. Want als er werkelijk „niets” is om te etaleeren, of te adverteeren, dan is er evenmin wat om te verkoopen en kan de zakenman rijn winkel wel sluiten. Een andere winkelier zei laatst tegen mij: „Noemt U dan maar eens Iets op, waarmee Ik kan adverteeren." Ik keek zijn zaak eens rond en merkte o.a. op, dat hij nok tandpasta en -poe der verkocht. De man bleek er zelfs een bijzonder grooten voorraad van in huis te hebben. „Een onbekend merk, mijn heer,” zei hij, toen ik er de aandacht op vestigde. „Het wil er niet in bij het pu bliek." Maar hoe kwam dat? Omdat er niet genoeg reclame voor werd gemaakt. Ik gaf hem een paar aanwijzingen en een paar dagen later had de winkelier, bij wien het niet aan „goodwill” ontbrak, zijn etalage op fleurige wijze ingericht voor deze (tandpasta^. De fabrielk had hem enkele pakkende reclameplaten ge geven. Er stonden In de etalage twee poppen, waarvan de een met gitzwarte tanden en de ander met hagelwitte. Bij schrift: Vóór en na het gebruik. Verder waren de verschillende doozen en tubes tandpasta eenvoudig, doch smaakvol opgqsteld, '‘terwijl er op ie toonbank een kleine stand was geplaatst eveneens met deze tandpasta. Er werd een paar malen met deze tandpasta ge adverteerd en het resultaat was, dat ie omzet van dit artikel in één maand tijds met ruim 300 steeg. De man had slechts één artikel geëtaleerd; het resul taat was verbluffend. Een andere winkelier klaagde zijn nood dat hij vrijwel niets anders dan surrogaten had om te verkoopen. Ik gaf hem een tip en de man stelde zich in vei binding met de huishou dschool in de nabijheid van zijn woonplaats. De win kelier stelde een bepaald aantal surro gaten voor deze school gratis ter be schikking en de leerlingen zagen kans om, met behulp van deze vervangings middelen, een twintigtal heerlijke scho tels samen te stellen. De man adverteert op hef oogenblik met deze vervangings middelen; de schotels, bereid door de leerlingen van de huishoudschool ver vaardigd met de surrogaten, prijken thans In de etalage van den winkelier, niet: hoe trek Ik klanten naar mijn zaak, terwijl er gelegenheid is om het een en ander In den winkeil te proeven. Verder worden er door de diectrice van de huis houdschool èn in de krant èn in den winkel van dezen zakenman, deskundige adviezen gegeven aan de huisvrouwen, die belang stellen in de schotels. Het re sultaat was na één week, een omzetstij ging van verschillende surrogaten van ruim 170 Is dat de moeite waard of niet? Uit een en ander blijkt toch wel duide lijk genoeg, dat er meer mogelijkheden bestaan, zelfs in dezen tijd, dan men op nisatieleider die in deze opoep toü alle werkenden herinnert aan de bijna bo- venmenschelijke eischen die de strenge winter aan de Duitsche soldaten heeft gesteld en de plicht van het thuisfront door een algemeene krachtinspanning de mannen aan het front den weg naar de overwinning voor te bereiden. De Duitsche soldaten hebben in den afge- loopen winter het groote gevaar voor een bolsjewiseering van West- en Zuid- Europa gekeerd. Deze verdiensten zal men den Duifechen soldaat niet kunnen onthouden, nu niet en ook niet in de toekomst. De oproep van Dr. Leij be sluit met deze woorden: „Wat er ook moge komen en hoe lang de oorlog ook móge duren, beslist wordt hij door de beste soldaten en de beste wapens. En dat de Duitschei soldaat de beste is, dat weten wij allen. Dat hij de beste wapens en de beste munitie in overgroote hoe veelheid ter beschikking moet hebben is een eerezaak en heilige verplichting voor ons allen. Een wereld is bezig ineen te starten, een nieuwe rijst op. Zij zal tweetal winkeliers. I tot lente worden voor ’t nieuwe Europa. Zij wordt slechts bevochten door het Duitsche volk onder de wapens, door den Duitschen arbeider in de fabrieken en den Duitschen boer op het land.” De komende maanden zullen wel het bewijs op deze voorspelling moeten le veren. HOOFDREDACTEUR I. D. OSINGA, NIEUWMARKT 29, BOLSWARD. hebben met de moeilijkheden, dat het levenspeil van breeds lagen van le be volking door de ontberingen die deze wereldoorlog verscherpt door de tegen de burgebevolking gerichte blokkade van Engeland, veroorzaakt, gevoelige beperkingen ondergaat op het oogenblik dat de nieuwe orde voor Europa wordt ingeluid. We mogen evenwel de verwachting koesteren, dat de Ned. arbeider nuchter en zakelijk genoeg is om het onvermij delijke te begrijpen van een situatie die moet worden beschouwd als een strijd en derhalve een tijd van opoffering voor een betere toekomst. Het essentieele van deze toekomst bestaat daarin, dat de arbeid en dus ook de arbeider niet meer mag worden beschouwd als voorwerp van economische calculatie, dus ge woonweg als handelsartikel, maar als waardevolste, en derhalve waardigste uiting van de persoonlijkheid en de be drijfsleider zich geplaatst mag weten in de gemeenschap van zijn bedrijf, dat zijn tepwille van het algemeen aanvaarde grootere plichten met’ grootere rechten vergeldt om hen zoo ’n waarlijk natio nale verantwoordelijkheid te verleenen”. Wanneer we dan na deze korte uit weiding weer terugkeeren tot het meer directe oorlogsnieuws, dan trektl de strijd om China en Brltsch-Indlë wel in de eerste plaats onze aandacht. De op marsch van het Japansche leger tot La- sio en Mandelay is een ernstige bedrei ging voor den Birmaweg die tot nu toe als de verbindingsweg voor den aanvoer van oorlogsmateriaal voor het Chinee- sche leger werd beschouwd. Door de bezetting van deze plaatsen is de ver binding tusschen Tsjoenking of met an- derej woorden tusschen het leger van Tsjang kai Sjek en Britsch-Indië afge sneden. Hiermede is dan ook de levering van oorlogsmateriaal aan dit Chineesche le ger zoo goed als stopgezet wat natuur lijk als een belangrijke handicap voor de Engelsche troepen in Birma moet wor den beschouwd. Door de biokkeering van de Chinee sche kust, de bezetting van Indo-China, Malakka en het grootste deel van Birma benevens de welwillende neutraliteit van Thailand is er zoo goed als geen moge lijkheid meer oorlogsmateriaal uit de industriecentra’g der geallieerden naar het China van Tsjang kai Sjek te zen den, waardoor de tegenstand van dit le ger een gevoelige slag ig toegebracht. Bovendien is daar.nog steeds de drang In Britsch-India naa de onafhankelijk-; held. Het Britsch-Indische congres heeft i dezer dagen nog een motie aangenomen waarin wordt gezegd geen plannnen of voorstellen in overweging te nemen, waarbij ook maar een deel van de En- gelsche contröle en gezag gehandhaafd zou blijven. Slechtg op de basis van ge heele onafhankelijkheid kan Br.-Indië met Engeland en andere staten onder- I handelen. I i it- ‘iti- fet len 'ui 21 ig n- s- 1- SWARD I Daar steeds meer bakkers avergaan tot het bakken van volkorenbrood hebben de molenaars bet druk gekregen met het malen van het hiervoor benoodigde meel. Een kijkje in een der molens van „De BangerT nabij Hoorn. Het gemalen graan loopt in de meelzak. (VJ’^nPalygooa-Eulper-s.J r tfp- iii- DE JONG s NIEUWSBLAD waarin opgenomen j

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1942 | | pagina 1