lil.
I
I
£1
I
I
I
l9 1
.VIEI HSHLAB VOO» HET WESTE> VAV FHIESEASI)
RIJKSMAARSCHALK GORING OVER DE
VOEDSELPOSITIE.
VIJANDELIJKE GROEP BIJ STALINGRAD
VERNIETIGD.
BOLSWABDEQ EDITIE
No. 6.
-
I
•wars
I
1 11
Vrijdag 9 October 1942
1
Ie Jaargang.
DEZE IS BETER DAN OOIT.
j
I
I
WEST
RGOO
:e
het
de
Combinatie van:
SNEEKER NIEUWSBLAD
(Drijthout’s Nieuwsblad en
Nieuwe Sneeker Courant) en
DEJONG’S NIEUWSBLAD, Bolsward
Verschijnt eiken Vrijdagavond.
Leesgcld f 0.75 per kwartaal bij
vooruitbetaling. Losse nummers 10 ct.
Jloofdredacteur: L. Kiezebrink, Sneek.
Plaatsverv. hoofdred.C. Smit, Sneek.
100 cent
7 cent
advcucnties
Donderdags tot 10 uur.
Verantw. voor de advertenties:
A. Osinga Bolsward,
- BOLSWARD
Giro 87926,
BELEEDIGING OOSTFRONT.
STRIJDERS EN HUN FAMILIE.
Zware straffen opgelegd.
De höhere SS- und Polizedühre:
’s-Gravenhage deelt mede:
Het SS- und Polizeigericht heeft de
Nederlandsche staatsburgers mevrouw
Schollard, mevrouw Snikkers en"Chris-
tian Oonk, allen uit Rotterdam, rot ge-
vangenisstraffen van een jaar veto.r-
deeld., Zij hebben in luide en kwaad
willige gesprekken Nederlandsche le
den van de SS en van het Vrijwilli
gerslegioen Nederland beleedigd en fa
milieleden van hen met niet weer te
geven woorden beleedigd.
Het SS- und Polizeigericht zal on
verbiddelijk dergelijke ‘vergrijpen ver
volgen.
Gei m.aansche vrijw.iligers, die schou
der aan schouder met Duitsche sol
daten in het Oosten tegen het bolsje
wisme strijden, staan in dit opzicht
onder de bijzondere bescherming va’n
de eer der Waffen-SS.
De verantwoordelijkheid der leiding.
Vervolgens sprak de Rijksmaarschalk een
critische beschouwing uit over de leiding der
tegenpartij en haar wansucceSsen. Kort vermeld
de hij Churchill ên den „chief commander’*-van
thans, Roosevelt, waarna hij Stalin den belang
rijkste noemde van hef driespan, die zijn lei
dingstaak echter meest* 1 kort en bondig met
een schot in den nek afhandelt. Rijksmaarschalk
Göring constateerde daartegenover, dat aan
Duitsche zijde de persoon en het veldheersgenie
van den Führer en organisator van de Duifsche
weermacht alleen de groote, duidelijke strategi
sche richtlijnen, grondslagen en bevelen voor de
oorlogvoering geeft. Verantwoordelijk is steeds
uitsluitend en alleen de Führer en niet degenen,
die aan zijn zijde staan, .hem helpen zijn 'ge
dachten in bevelen om te zetten en er voor zorg
dragen, dat deze bevelen naar de troepen door
gegeven worden* In Duitschland draagt niemand
de verantwoordelijkheid, d’e in het halfduister
staat, maar uitsluitend en alleen de man in het
vrije licht in hoogste instan.tie de Führer alleen,
die verantwoordelijk is voof overwinning of
nederlaag van de geheele weermacht en die ook
niet schroomt deze verantwoordelijkheid te
dragen. Voor de geschiktheid voor de .eiding
zijn niet meer, zooals vroeger, rang, stand, vdbr-
•opleiding, geboorte of leeftijd beslissend, maar,
uitsluitend en alleiji de vereischte hardheid en
doelbewustheid. Dezelfde discipline geldt voor
allen, van den Rijksmaarschalk tot den laatsten
recruut. De generaal, die zijn militaire plichten
niet nakomt, wordt even meedoogenlods uitge
roeid, als de eenvoudige soldaat, die zijn plicht
vergeet. Zoo is een weermacht uit één stuk
ontstahn, hecht -gesmeed in de nationaal-
socialistische wereldopvatting, die trouw en
dapper'tot den laatsten man achter haar opper
sten krijgsheer staat.
VAN DE FRONTEN.
Wat de toestand aan het Oostelijk front zelve
betreft, valt er in de eerste plaats te melden dat
de slag ten Zuiden van het.Ladogameer eindigde
met een volledig succes voor de Duitsche wape
nen. Troepen van het leger hebben in vooroeel-
dige samenwerking met formaties det lucht
macht de na hevige gevechten ingesleten strijd
krachten van den» vijand ter sterkte van 7 divi
sies vernietigd, 12.3TO gevangenen gemaakt, 244
tanks,•3O7-stukken geschut, 491 granaatwerpers
en 843 mitrailleurs, alsmede een groote hoeveel
heid ander oorlogsmateriaal buitgemaakt of ver
nietigd. De verliezen van den vijand aan gesneu
velden bedragen meer dan. 28.000 man. Het
aantal van zijn gewonden is met te schatten.
In de Kaukasus hebben de Duitschers ten Z.
van de Terek de als vestingen versterkte, taai
verdedigde steden Elkotowo en Werchny ■Koerp
stormenderhand genomen. Ook de daar in een
belangrijk petroleumgebied liggende stad Mal-
gobek is veroverd.
Ten Noordwesten van Stalingrad werd de ring
om de ingesloten vijandelijke strijdkrachten weer
nauwer aangehaald. Duitsche en Roemeensche
luchtstrijdkrachten hebben bolsjewistische vlieg
velden en ravitailleeringstrajecten aan weerszij
den van de Wolga met goed effect aangevallen.
Stalingrad zelf is, naar de meening van Duit
sche militaire kringen, geen strategisch doel meer,
doch nog slechts een naam voor een rookenden
puinhoop. Het strategische doel, de afsluiting
van de Wolga, is volgens de militaire deskun
digen al bereikt.
Terwijl, zooals reeds gemeld is, (ie Duitsche
marine en luchtmacht in September in totaal
1.011.700 brt. van Engeland en Amerika in den
grond geboord hebben een scheepsruimte,
En wat zou het lot van ’t Duitsche volk zijn”,
zoo ging de maarschalk verder, „wanneer wij
dezen strijd niet zouden winnen? Het Duitsche
volk zou vernietigd worden. Deze oorlog is niet
de tweede wereldoorlog, maar de groote rassen
oorlog. Of de jood óf de Germaan de wereld
beheerscht, daarom gaat het in laatste instan
tie. De jood is het, die ons d§n strijd op leven
en dood heeft aangezegd. Deze oorlog zal ech
ter geronnen worden, omdat hij moet worden
gewonnen. En wij zijn ook onoverwinnelijk,
zoolang wij een hecht granieten blok der Duit
sche volksgemeenschap vormen. Denunciaties
heb ik steeds veracht, want zij worden uit af
gunst geboren. Helpt liever elkander, De dap
perheid van onze weermacht is een factor, die
onwrikbaar is. Wij hebben het recht optimisten
te zijn Zoo willen wij dan strijden voor ons
oorlogsdoel en ons oorlogsdoel' luidt: de vrij
heid van ons volk, de grootheid van ons rijk en
de veiligheid van onze toekomst, met één
woord: „Duitschland”.”
on reau
Fa. A. J. OSINGA
Marktstr. 13 - Tel. 451 -
Advertentieprlj s
1 tot 10 m.m.
elke m.m. meer
Toezending der
TER DOOD VEROORDEELD.
De Nederlander Voiius van Hamme
is bij vonnis, van hetzDuitsche Hoog
gerechtshof in de bezette Tlederland-
sche gebieden dd. *~3 October 1942,
wegens verboden bezit van wapens,
ter dood veroordeeld.-
Van Hamme heeft in strijd met alle
oproepen tot inlevering van de wapens
twee pistolen en een vrij groote hoe
veelheid mumtie noj? in Mei van dit
jaar tot zich getrokken en in zijn bezit
géhouden.
s Bij zijn arrestatie werd bij hem nog
een aantal anti-Duitsche geschriften
gevonden. Voorts heeft hij in zijn
won.ng een Van een vervalscht per
soonsbewijs voorzienen jood bngeveet
drie weken verborgen gehouden.
Het vonnis vormt een nieuwe, ern
stige en dringende waarschuwing aan
allen, die er'zich ondanks de steeds
weer gegeven waarschuwingen én aan
wijzingen nog steeds n.et van bewust
zijn, dat zij alleen reeds door hei
loutere bezit van een vuurwapen hui.
leven op het spel hébben gezet.
t De luchtaanvallen,
De Rijksmaarschalk deed vervolgens een be
roep op het volk, waarvan de herwonnen een
heid tót een eedsgemeenschap aft krachtbron
werkt, waaruit de ontzaglijke prestaties van
bet Duitsche volk te verklaren zijn. De Duitsche
arbeider heeft zich in Sovjet-Rusland van de
„zegeningen” van het communisme met eigen
oogen zoo grondig kunnen overtuigen, dat hij
daarvan eens en voor altijd is genezen. Van een
dictatuur der arbeidersklasse is aan gene zijde
ook niet het geringste spoor te zien. De eenig
bevoorrechte is in werkelijkheid de jood, die de
dictatuur uitoefent. Het resultaat van het vrij-
heidsregime in de democratieën is een ontzag
lijke ellende. Wanneer de oorlogstijd echter ook
zekere beperkingen van de persoonlijke vrijheid
Biier eischt, dan is dat slechts met het eene doel
en de eene gedachte: den oorlog te winnen.
De Rijksmaarschalk sprak daarna over de laffe Wij
.Vijandelijke luchtaanvallen. „Wij hebben”, aldus
Göring, met krachtige stem, „origineele bevelen
•ZoO. heeft b2v’ !cn Engelsche lucht- vv,„, 6„„OU6CI 11JUC11 ,ci;clllucl lc 1C1U
g craal zijn vliegers bevelen gegeven, waarin Daartoe zijn geweldige inspanningen noodig.
VIJF BELANGRIJKE REDEVOERINGEN.
Met de rede van Rijksmaarschalk Göring,
waarvan men het voornaamste in dit nummer
vindt,'zijn in het verloop der laatste twaalf da
gen vijf groote redevoeringen tot het duitsche
volk gericht. De Führer gaf in een klare u.teen-
zettiug een algemeen overzicht over de toestand
•en wat het Duitsche volk en zijn bondgenooten
reeds in deze oorlog hadden bereikt. De minis
ters von Ribbentrop en Göbbels gaven een
beeld van Duitschland's poLtieke kracht, waar
bij de laatste o.a. kon wijzen op het geweldige
bedrag van-1.208.000.000 mark, bijna 300 mil-
lioeh mark meer dan het vongé jaar, dat door
het Duitsche volk voor de Winterhulp in het
derde jaar was bijeengebracht. Rijksmaarschalk
Göring sprak met name over Duitschland’s voed
selvoorziening, en wel met zeer groote open
hartigheid ten opzichte van het verleden, toen
de’ voedselpositie- blijkbaar zeer moeilijk is ge
weest, terwijl het nu steeds heter wordt. Dit
feit van de. verbeterde levensmiddelenpositie, de
lessen der verschrikkelijke jaren na den vongen
wereldoorlog, het vertrouwen dat het volk in zijn
Führer heett, gepaard aan het besef wat het
Duitsche volk wacht als het dezen oorlog zou
verliezen, zijn even zoovele factoren om dat
volk, hoe zwaar de offers Ook zijn, vast te doen
besluiten den oórlog voort te zetten tot de over
winning. In de bezette gebieden zullen speciaal
de woorden van den Rijksmaarschalk betreffende
de voedselvoorziening daar- de aandacht hebben
getrokken. Immers, hij zeide: mochten door de
maatregelen van de tegenstanders toch moeilijk
heden ontstaan, dan zou niet Duitschland zelt, 1
maar het door Duitschland bezette gebied daar
van de gevolgen ondervinden. Hoewel Göring
zich een sterk voorstander ervan betoonde, aai
er in het bezette gebied geen honger werd gele
den; stélde hij in ondubbelzinnige woorden de
voeding van de Duitsche arbeiders en in het al
gemeen van hen, die in Duitschland werken, op
de eerste plaats. Dit thans onveranderlijke begin
sel was bij hem ontstaan uit de overtuiging, dat
de toestand in de bezette gebieden veel beter is,
dan hij wordt voorgesteld en dat de daar inge
voerde distributie slechts een „extraatje” befee-
keiii naast hetgeen, waarvan men zich door den
sluikhandel voorziet. Deze woorden mogen met
name ter harte worden genomen door diegenen
van onze landgenooten, die zich schuldig maktal
aan zwarten handel. Door hun zelfzucht brengen
zij hun gehele volk in opspraak én gevaar.
Voorts valt de aandacht in Rijksmaarschalk Go-
ring’s rede op zijn verklaring betreffende het
•veldtochtsplan ter verovering van de enorme
levensmiddelen- en grondstoffengebieden van de
Sovjet-Unie. Dit was een doel, dat uitging'bo
ven de dirette noodzakelijkheden van den oorlog.
Het was niet uit te houden in onze vreeselijke
nauwe behuizing. Dit was geen kwestie van
oorlog of vrede, blokkade of geen blokkade. Ook
in vredestijd zou het op den duur onmogelijk
iMiKbiiictdiöciicHK neiiiuierue er aan, weiK f j
een bijna bovenmenschelijke wilsprestaties de Z>1» geweest het Duitsche volk te voeden; wij
-••• - - 1 - moesten uit deze benauwing.
Staatssecretaris Backe heeft in zijn rede na
de vaststelling dat de Duitsche bodem de grond
slag. van dq voedselvoorziening zal blijven en
dat in ’t bezette gebied de productieslag goede
vorderingen maakt, dan ook gezegd: „thans is
daar het Oostelijk gebied bijgekomen, om voor
goed den levensgrondslag te Jeggen, dien noo
dig was; maar deze grond wordt pas Duitsch,
wanneer Duitsche handen den ploeg door den
akker drijven en tien-, ja honderdduizenden
Duitsche boeren de pioniers naar het Oosten
zullen volgei^ om eindelijk het machtige Duit
sche rijk te scheppen, waarnaar duizend jaren
is gehunkerd.”
In de rede van den Führer, zoowel als in die
van den Rijksminister van Buitenlandsche Zaken,
von Ribbentrop, was er de aandacht' op geves
tigd, dat de tijd thans voor Duitschland werkt.
Een nieuwe bevestiging van deze stelling vindt
men ook in Duitsche politieke kringen in het feit,
dat Stalin in schriftefijke verklaringen aan den
Amerikaanschen journalist Cassady opnieuw cri-
tiek op zijn bondgenooten heeft geleverd. Hij
verklaarde o.a., dat het tweede front een zeer
belangrijke plaats men kan wel zeggen: een
plaats van primaire beteekenis inneemt bij de
In het Spörtpalast te Berlijn heeft Zondag
Rijksmaarschalk Hermann Göring ter gelegen
heid van den dankdag voor den oogst hoog?
onderscheidingen uitgereikt aan boeren en land-
arbeidersleiders, die zich bijzonder verdienste
lijk hebben gemaakt voor de verzekering van de
voedselvrijheid van Duitschland en Europa.
Ndmens den Führer bracht Göring dank aan
allen, die in, zwaren, onvermoeiden arbeid er toe
hebben bijgedragen, dat ondanks alle ongun
stige weersomstandigheden een oogst kon wor
den binnengehüald, die veel beter was dan aan
vankelijk na den derden ijskouden winter mocht
worden gehoopt.
Door de vorstschade in ongekenden omvang
in dien winter, moesten de rantsoenen vermin-
derd worden. Met de z.g. blokkade van den
vijand haddtn deze moeilijkheden niets te ma-
ken, zij zijn thans overwonnen en kunnen in het
geheel niet terugkeeren. Ook het probleem van
de saneering van het transport is intusschen
bijzonder goed opgelost.
In de bezette gebieden.
Omtrent de voedselpositie in de bezette ge
bieden verklaarde Göring, dat wel is waar daar
ook overal bonnen zijn ingevoerd, maar wat
men daarop krijgt, is maar een extraatje en men
voorziet zich daar in hoofdzaak via den sluik
handel.
Dientengevolge is bij mij het onwrikbare
beginsel ontstaan, waaraan onomstooteiijk
wordt vastgehouden: bij de voeding komt in de
eerste plaats en bovenal het Duitsche volk. Ik
ben er sterk voor, dat in de onder onze hoede
genomen gebieden dé bevolking geen honger
lijdt. A1s evenwel door maatregelen van onze
tegenstanders moeilijkheden ontstaan, dan moe
ten allen het weten: als er gehongerd wordt,
dan in geen geval in Duitschland. De Duitsche
arbeider en degene, die in Duitschland werkt,
wordt qua voeding van allen het'best voorzien,
dat moet onomstooteiijk vaststaan.
Ondanks alle veroverde gebieden blijft even
wel de oogst van het eigen vaderland beslissend
.voor de voorziening. Duitschland bevindt zich
thans in de gelukkige omstandigheid, dat de
geheele Duitsche weermacht, aan welk frönt zij
ook staat, uitsluitend door de veroverde gëbie-
Xlen wordt gevoed en verzorgd,zoodaf de
vaderlandsche oogst het volk ten goede kan
komen en nog in toenemende mate uit de ver
overde gebieden aanvullingen komen.
De productie-slag moet échter hog verder
iworden opgevoerd, om de meer dan 6 millioen
Émitenlandsche arbeiders en meer dan 5 millioen
krijgsgevangenen mede te verzorgen.
Extra-rantsoenen.
Nu ik, zoo vervolgde Göring, den oogst beter
kan overzien, heb ik staatssecretaris Backe ver-
Eocht, voortaan te zorgen, dat in streken met
ïuchtgevaar het vleesch nog met 50 gram wordt
vermeerderd. Thans reeds wordt er ijverig aan
igewerkt, het Duitsche volk met Kerstmis een
Keel bijzonder extraatje aan vleesch, ‘meel en
jjjoo mogelijk ook andere kostelijke dingen te.
kunnen geven.
Van nu af krijgt voorts iedere Duitsche sol
daat van den eenvoudigsten tot aan den veld
maarschalk, als hij met, verlof is, bij het over
schrijden van de grens, in opdracht van den
Führer eerr pak cadeau met een kilo meel, een
kilo erwten of boonen, een kilo suiker, een pond
boter en een groote houdbare worst. Hij krijgt
dit niet voor zichzelf, want hij heeft er 'geen
behoefte aan. Dit pak is bestemd voor de zijnen
thuis.
Inzake de vetvoörziening verklaarde Göring
o.a., dat ook hier binnenkort een compensatie
voor het Duitsche volk zou worden gevonden,
door de zonnebloemenolie uit de gebieden in
Sovjet-Rusland, door de Duifsche soldaat ver
overd, en welke nog beter is dan onze raapolie.
De aardappeloogst overtreft alles wat nog
ooit op Duitschen bodem is geoogst. Het moei-
lijkste is ook in de voedselvoorziening over
wonnen. Van nu af zal het voortdurend beter
.worden; dit is nog slechts eén kwéstie van
organisatie.
De beste gebieden hebben wij den Russen
ontnomen. Wij wisten wel wat we deden en
hebben genomen, wat doelmatig was. Eens zal
men inzien, hoe noodzakelijk deze strijd is. Het
was niet uit te houden in onze vreeselijke nauwe
behuizing. Dat was geen kwestie van oorlog en
vrede, blokkade of geen bjokkade. Ook in
vredestijd zou het op den duur*enmogelijk zijn
geweest, het Duitsche volk te voeden. Wij
moesten uit de benauwing weg.
Op het gebied van de grondstoffen is de toe
stand even gunstig als bij de voeding. Steen-
kool en ijzer bezit Duitschland in voldoende
mate, daarbij zijn nog ontzaglijke hoeveelheden
veroverd. In dit verband huldigde spr. den mijn
werker voor zijn prestaties en deelde mede, dat
hij dezen speciale voordeelen voor mn geweldig
werk heeft verleend, zijn loon moet aan het
hoofd komen van alle beroepen, zijn zwhre
arbeid moet volgens het prestatiebeginsel erkend
«n gewaardeerd worden.
WEERMACHTSBERICHT.
uit goed ingerichte woudstellingen glworpen.
1 egenaanvallen op de nieuw veroverde src'hng
mislukten.
Pogingen van den vijand om de-Newa over
te steken werden door doeltreffend arti'ierievuur
verijdeld en- de luchtaanvallen op belangrijke
Sovjet-spoorwègtrajecten in den Noordeluxen
f'-ontsector werden met goede resultaten voort
gezet.
Ten Westen van de Baai van Kanddlaxsja en
aan het front in Lapland werden bij aanvals-
acties verscheidene sterke steunpunten van den
vijand in een strijd van man tegen man geno
men.
In den nacht van 6 op 7?October deden tor-
pedomotorbooten een aanval op de Britsche
kust, vielen oji verscheidene punten het viji n-
dthjke convooiverkeer aan, brachten vier :oop-
vaarders met tezamen 11.500 b.r.t. alsmede een
patrouillevaartuig-tot zinken en beschadigden
door torpedotreffers nog twee andere schepen,
welker ondergang door den krachtige.! afweer
met meer kon worsen waargenomen.
Aan de Zuidkust van Engeland vielen ge
vechtsvliegtuigen overdag militaire doelen en
v< or den oorlog belangrijke opslagplaatsen can.
- --- -IIIIIUBIM
even groot als de geheele koopvaardijvloot in
vredestijd van ’n zoo befangnjk scheepvaartland
als Denemarken kon het Duitsche legerbe-
richt Dinsdag 'melden, dat in- den strijd tegen
de Sovjet-Unie de Duitscne marine in Septem
ber op de zwarte Zee door.motortorpedobooten
24 schepen met tezamen 42.000 b.r.t, op de Oost
zee een duikboot en een mijnenveger tot zinken
had gebracht. In hetzelfde tijdsbestek bracht het
luchtwapen op de Zwarte Zee, op de WoT^a en
op het Ladogai.teer J1 koopvaarders tot zinken
en beschadigde 26 schepen benevens een drij
vend dok. Aan oorlogsvaartuigen werdén een
kanonneerboot, een torpedoboot, een mijnenve
ger en een bewakingsvaartuig in den grond ge
boord; 2 mijnenvegers, 3 kanoimeerbooten en 4
bewakingsvaartuigen werden vernietigd.
Tenslotte heeft de woordvoerder der Japan-
sche marine, admiraal Hiraide, meegedeeld, dat
in zware gevechten in het Z.W.-deel van den
Stillen Oceaan, vooral bij de Salomons-eilanden,
verscheidene vliegtuigmoeders^hepen, meer dan
10 transportschepen en meer dan 10 andere
vaartuigen van de Amerikanen verloren zijn ge
gaan. Een zeer zwaar verlies door de Ameri
kanen geleden maakt ook het Itaiiaansche hoofd
kwartier bekend. De Itaiiaansche duikboot Bar-
barigo onder bevel van kapitein Enzo Grossi
heeft nafhelijk op den Atlantischen Oceaan een
Amerikaansch slagschip van de Mississippi-
klasse tot zinken gebracht.
DUITSCHE MAATREGnzEN TEGEN
BRITSCHE VvREEDHEDEN.
Naar aanleiding van-het feit dat uit een ge
rechtelijk verhoor is gebleken dat tijdens de
mislukte land ngspoging der Britten te Dieppe
wel degelijk Duitsche gevangenen geboeid zijn,
hoewel het Britsche ministerie van oorlog dit
had ontkend, en zich een soortgelijke gebeurte
nis heelt voorgedaan op 4 October op het Ka
naaleiland Sercq, heeft het opperbevel der Duit
sche weermacht ziipi gedwongen gezien ie be
palen:
i. V uil 8 Uv.vmu* M.u uur z.ui.eii alle bij
Dieppe gevangen genomen Britsche officieien en
soldaten m de bceipn geslagen worden. Deze
maatiegel blijft zoolang van kracht, tot het
Britsche ministerie van oorlog bewijst, dat het
in het vervolg ware verklaringen aïiegt omtrent
het boeien van Duitsche krijgsgevangenen, of
dat het zich het gezag heeft verschaft om zijn
bevelen bij de troep ook ten uitvoer te doen leg
gen. in het vervolg zullen alle terreur- en sa-
lotagetroepen der Britten en hun handlangers,
die zich n et als soldaten, maar als bandieten
gedragen, door-de Duitsche troepen ook als zoo
danig behandeld worden en waar zij optreden,
ineecioogenloos in den strijd neergelegd worden.
BOMMEN OP NEDERLANDSCH GEBIED.
20 dooden, 13 gewonden.
In deir nacht van Maandag op Dinsdag heb
ben de Britten wederom boven Nederlandsch
gebied gevlogen Van de burgerbevolking wer
den 20 personen gedood "én 13 zwaar gewond.
Bovendien werd een gjpot aantal personen licht
gewond. 'Enkele personen worden nog vermist.
Een aantal gebouwen, waaronder twee zieken
huizen, zijn vernield.
In den nacht van Dinsdag op Woensdag heb
ben opnieuw Britsche vliegtuigen boven Neder
landsch gebied gevlogen. Lukraak werden er
bommen uitgeworpen, die slechts geringe ma-
terieele schade aanrichtten. Eén burger werd ge
dood, een ander ernstig en verscheidenen light
gewond.
UNIVERSITAIRE«F.iUDIE MET LAGERE
z SCHOOLOPLEIDING.
Het is nog niet lang geleden, dat de toe
komstmogelijkheden voor onze jeugd zoo goed
als geheel afhankelijk waren van <je finantieele
positie der ouders. Dat was de tijd, waarin onze,
universiteiten en hoogescholen voor het over-
grootste deel werden bezocht door jongelui die
uit een paar bevoorrechte kringen voortkwamen;
op deze wijze hadden deze kringen m wezen het
alleenrecht voor de bezetting van die le.dendë
posities, waarvoor een academische óplefding
noodzakelijk is. En dat zijn er heel wat, zoowel
in de bestuursorganen, als in handel en industrie.
Een staats- en particulier' beitrzensysfeein
moest er tezelfdertijd voor zorgen, dat de hoog
geroemde gelijkheid van rechten tenminste
uiterlijk bewaard 'bleef Practisch veranderde
hierdoor'echter maar heel weinig. Thans echter
valt een kentering, waar te nemen. Het Lange-
marck-Studium heeft zijn leergangen voor onze
Nederlandsche jeugd opengesteld. Elke flinke,
jonge kerel van 16 tot pl.m. 22 jaar, die meent,
tot verdere vakschoolstudie of zelfs tot univAt)
sitaire studie in staat te zijn, doch die deze stu
die uit eigen middelen niet kan bekostigen,
krijgt door ’t Langemarck-Studium de kans een
dergelijké opleiding te volgen. Bij de toelating
spelen alleen de prestaties, die hij in staat is te
leveren, <^n rol. Voor inlichtingen en aanmel
dingen kan men zich wenden tot het Lange
marck-Studium, Waalsdorperweg 12; den lm -g.
gezegd wordt, dat niet de oorlogsindustrie
belangrijkste is, maar de vernieling van
woonwijken. De terreur voor de Duitsche be
volking, het neerwerpen van bommen op vrou
wen-en kinderen is voor dezen heer dus het
beslissende. Zij kunnen er zeker van zijn, dat
allés, wat menschelijkerwijze mogelijk is aan
inspanning, in het werk gesteld zal worden om
in den toestand van deze slachtoffers van den
oorlog uit de lucht hulp te brengen.
Zwaartepunt in het Oosten.
Het zwaartepunt van den strijd, ook van het
luchtwapen, ligt op het oogenblik echter in het
Oosten. Wanneer Churchill bluffend heeft ver
teld, dat hij lederen nacht een pleiziertocht door
duizend vliegtuigen boven Duitschland zal laten
maken, dan moet daarop geantwoord worden,
dat hij nog nooit vluchten in dien omVang heeft
ondernomen en er ook geen óhdernemen zal.
Overigens' komen hem deze „pleziertochtjes’
zoo duur te staan, dat hij zich reeds beperkin
gen heeft opgelegd. Ons luchtafweerwapen
wordt verder zeer vergroot en het zal steeds
beter schieten met behulp van 'nieuwe, betere
instrumenten. De nachtjagers worden over het
geheele Duitsche Rijk verbreid.,Wanneer in het
Oosten de tegenstander' neergeslagen is, dan
spreken wij elkander goddank in Engeland
weer.”
De Rijksmaaischalk nep vervolgens het Duit
sche vólk op even onbuigzaam en wonderbaar-
lïjk als tot dusver te volharden en zich door geen
enkelen terreuraanval hit de lucht te laten schok
ken. „Ik zal er zelf voor zorgdragen”, aldus
de Rijksmaarschalk, „dat terstond groote op
slagplaatsen worden gevormd, waaruit terstond
voor de uit de lucht getroffenen geput kan wor
den. Ik heb in alle voor mij toegankelijke lan
den, zonder rekening te houden met de kosten,
voorraden in ontzaglijken omvang opgekocht,
opdat degenen, die vandaag alles verliezen, mor
gen ten minste het noodige terugkrijgen.”
Nadat Göring met bijtende spot had gespro-'
ken over het streven der tegenstanders inzake t
oprichten van een tweede front en t.o.v. de
astronomische getallen der Amerikaanschen be
wapening verklaard had, dat men in Amerika
één woord met groote letters schrijft, n.l. hét
woord „bluf”, sprak hij over de bedrieglijke
verwachting, die de democratieën ook thans nog
hebben t.a.v. een innerlijk verval van het Duit
sche volk, dat echter intusschen uit het verleden
zijn lessen getrokken heeft. Met sjaot en hoon
wees Göring ook de door de tegenpartij uitge
strooide geruchten van de hand, o.a. dat hij per
soonlijk een belangrijk deel van zijn rijkdom
men als voorzorgsmaatregel naar het buitenland
heeft overgeschreven. Laat men mij slechts
'zeggen, aldus de Rijksmaarschalk, waar deze
rijkdommen in het buitenland zich bevinden#
opdat ik ze te pakken kan krijgen. Ik zou gaarne
het grootste deel daarvan ter beschikking pel
len van ’t Duitsche volk.
Prestaties van Hitler.
De Rijksmaarschalk herinnerde er aan, welk
Führer in den afgeloöpen, harden oorlogswinter
verricht heeft. Iedere nieuwe moeilijkheid heeft
zijn wil nog slechts harder gemaakt. Iedere
moeilijkheid is overwonnen en aldus zijn de uit
gangsposities voor de nieuwe overwinningen
van dezen zomer verzekerd. Ook de komende
winter zal weer zware eischen stellen, maar hij
zal belangrijk gemakkelijker te dragen zijn dan
de winter van verleden jaar, aaugezien wij voor
bereid en tegen zijn gevaren gevrijwaard zijn,
lyia’ar zelfs onder de moeilijker omstandigheden
van den vorigen winter hebben de Sovjets ook
niet één succes van bescheiden tactischen om
vang kunnen bevechten.
Binnen het bestek van de oorlogshandelingen
moet de Führer vaak harde bevelen geven en
ook hij, de Rijksmaarschalk, moet vaak het ge
bruiken van de laatste krachten eischen. Dat is
geenszins gemakkelijk en slechts het bewustzijn,
dat zij zelf eens vier en een half jaar in den
strijd hebben gestaan en zwaar gevèond zijn
geweest, geeft hun beiden de kracht daartoe.
j allen vatten onze taak bloedig ernstig op,
om zorg te dragen voor het Duitsche volk, zijn
bestaan te verzekeren en zijn toekomstig ge
slacht eens gunstiger tijden tegemoet te leiden.
HOOFDKWARTIER VAN DEN FüHRER,
8 Oct. Het opperbevel der Duitsche weermacht
deelt mede: x
In het Kaukasusgebied werden vijandelijke
aanvallen af geslagen; de eigen aanvalswiggen
werden ondanks verbeten tegenstand ^verder
naar voren gedreven.
Ook in Stalingrad moest de vijand in zwaren
strijd opnieuw terrein prijsgeven. Ten N.W. van
de stad werden de ingesloten, in twee groepen
verdeelde vijandelijke strijdkrachten vernietigd.
Sterke Duitsche luchtstrijdkrachten en' Roe
meensche gevechtsvliegtuigen, alsmede lucht
doelgeschut ondersteunden het leger 'doeltref
fend, Andere formaties gevechtsvliegers bombar
deerden wederom, zoowel overdag als des
nachts, belangrijke verkeersknooppunten* ën ra
vitailleer.ngsverkeer aan den benedenloop van
de Wolga en aan de Kaspische Zee.
In den sector ten W. vaji Kaloega namen
Duitsche troepen in een verrassenden aanval een
heuvelstelling der Sovjets en richtten zich daar
tot de verdediging in. Bij piaatselijke onderne
mingen werden talrijke gevechtsstellingen ver
nietigd.
Ten Z. van het LadogameeMwerd de vijand
beoordeel.ng van den toestand voor het oogen
blik door de Sovjet-Unie. In vergelijking met
de hulp, welke de Sovjetunie den bondgenoo
ten bewijst, door de hoofdstrijdkrachten van'de
Duitsch-iascistisChe troepen op zich zelve te
concentreeren, is de hufp van de Dondgenooten
aan de Sovjetunie voorloopig nog weinig doel
treffend 'lot verbetering en uitbreiding van
deze hulp is maar één ding noodig: eén alge-
heele nakoming en te rechter tijd van de
door de bondgenooten aanvaarde verplichtingen.
In de Ver. Staten en Engeland hebben deze
uitlatingen van Stalin opnieuw onder het publiek
de vraag opgeworpen, of-er eigenlijk wel vol
doende eensgezindheid .tusschen de geallieerden
bestaat, om dezen oorlog met de juiste doel
treffendheid te voeren. De leiders in die landen
tochten matuurlijk deze ongerustheid te bezwe
ren. Zoo heeft senator Reynolds, voorzitter van
de comm. vóór militaire aangelegenheden in den
Am. senaat* de geallieerden opgeroepen vertrou
wen te hebben en geloof in hun militaire leiders.
„Wanneer wij dit niet doen, zijn wij verloren.
‘Zij weten duizend maal meer over deze aange
legenheid, dan het publiek, of wij, die hier in
den senaat zitten. Ik begrijp heel goed, dat Sta
lin uiterst bezorgd is en de hulp van de gealli
eerden noodig h'éeft.Maar wij moeten vertrou
wen op degenen, in wier handen wij ons ver
trouwen gesteld hebben en die omtrent de ge
heele aangelegenheid heel wat beter ingelicht
zijn dan wij.”
Alet dergelijke woorden kan men echter de
stemming in de Sovjet-Unie niet verbeteren.
Daar zou men de verdenking kunnen koesteren,
dat Londen en Washington het er slechts om te
doen is, beide tegenstanders in het Oos+eu zich
te laten uitputten.