Rondom Indonesië De Padvinderij in Bolsward iH nfijurn 5 ptie e ARUSl venschtt, 'Hd” Bonnenlijst Mededelingenblad vanwege het Militair Gezag, district Sneelc. Verschijnt 1 maal p. week 2e Jaargang No. 6 Vk. Tj. de J. Een padvinder is spaarzaam. ten, woord en daad. bij de installatie spreken van het vier- Ds. J. VINK. beschikbaar om de leiding pen over te nemen; een 1 leger was nog niet gevormd. V 12 X 12 508 508 508 508 508 aan t in bon- i zij aan aan irten beid n de gbe- van 0-12 :ed.) uur. 3.30- dfir- ?ed) itum Uit- en !.3O uur, 1 u. - ?-STUm enen, ‘bben in de nam. de du eiwnil a *l|°- a. sneak n avond iïEUl van het GUI heeft HflHTOOI iR Jr, ade 3 BI. 2781 nerd, vra- istrj- ;aat», die gend mistische benden niet alleen van weid droomen, maar ook plunderen en 9. in het groot verband slechts als Stadsnieuws. Kritejoun. De krite hat Tiisdei har jiergearkom- ste helden hwerfoar góns bilangstel- ling wie. De seal fan Boermans wie om healwei achten alhiel biset It wie lykwols al goed acht óre ear’t de hear O. Zijsling de gearkomste iepene, mei in hertlik wolkom oan alle bywêzigen. De hear D. A. Tamminga hat doe foarst in healóre üt eigen wurk foar- droegen en letter jitris in healóre oar- lochspoezij fan oare dichters, as Freark Dam, D. van Wieren en fan himsels. Dit binne de moaiste skoften fan de joun west. Men hat mei greate oan- dacht nei dizze dichter-declamator harke. De hear Mol hat in stikmannich fil men, fan him opnommen fan de bi- frijing fan Boalsert, de feesten en de óftocht fan de Dütskers, draeid. Ek dit programmapunt foei der best yn Yn it skoft binne der hwat hüshóldlike saken ófdien. De skriuwer hat it jier- forslach foarlêzen en dênit nimme wy oer: dat der nou mear as 300 leden binne, dat foar it Frysk ónderrjocht de léste winter net genóch bilangstelling wie, mar dat it foarmjen fan stüdzje- rounten skoan foldien hie. Yn ’t plak fan de hearen Hoitsma en Fridsma binne yn ’t bistjór keazen de hearen H. R. Kingma en Tja Radelaar. Under de oprop foar dizze joun stie mei fette letters: Lieteboekjes mei- nimmel! It sjongen kaem lykwols wer net folie fan! Sil dit goed, Kritebistjór, dan moat dat fan to foaren better re- gele wurde. En dy lytse muoite binne ós moaije Fryske sangen dochs mear as wurdich. De Gaesters spylje yn 'e Doele. Op ütnoeging fan de N. V. öfd. Boal sert hat master Bakker fan Gaest mei syn selskip Woansdeitojoun yn 'e Doe le west foar de opfiering fan syn re vue ,,Lyts doarp yn rüzige tiid”. Wy hiene al in pear kear heard dat de Gaester revue ónder al de biset- tings- en bifrijingsrevue’s in weardich plak ynnaem. En wier, dér wie neat tofolle mei sein. It is in hiele sit fan healwei achten oant healwei ienen, mar wy hawwe üs net forfeeld. Dit is in „non-stop”-revue dy’t der wêze mei. geldig tot e* met 16 Febr. Bonkaarten KA, KB, KC 602t 735 250 gr. jam, stroop, ene. 736 50 gr. thee 737 100 gr. gedroogde zuidvruchten 738 250 gr. waschpoeder Bonkaarten LA, LB, LC 602: A 04 melkt iy2i liter melk B 04 C 04 melk: 3 liter melk Bonkaarten KD, KE 602: 835 250 gr. jam, stroop enz. 836 100 gr. gedroogde zuidvruchten 837 250 gr. waschpoeder Bonkaarten LD, LE 602: D 04 E 04 melk: 5 liter melk Tabakskaarten enz. T 12 2 rants, tabaksartikelen (ge,en imP°rtsl0aretten). 100 gr. choc, of suikerwerken 100 gr. choc, of suikerwerken De belofte luidt: Op mijn eer beloof ik 1 ernstig te zullen trachten: Mijn plicht te doen tegenover God en mijn Land, I Iedereen te helpen, De padvinderswet te gehoorzamen. En de Padvinderswet: 1. Op de eer van een padvinder kan men vertrouwen. 2. Een Padvinder is trouw. Né, dit roait igge noch seam, dit is troch alles- hinne. De Wieringermar- boeren krije dochs ek meidertiid har pleats werom sónder dat se de meardere kosten bybitelje moatte. De Minister seit, ik kin dat oare net bitel- je, dat soe fiersten tofolle kostje. mar dat is in swak argumint, hwant de Regearing hat as taek de kosten rjocht- feardich to fordielen; kinne wy dat net ireimekoar, hoe sille de slachtoffers it allinnich dan wol kinne? Dat snijt gjin hout Ek de earmoede moat safolle mooglik gelyk droegen wurde, binam- men tsjinoer de lju, dy’t har plak sa dapper skjin makke ha. My tinkt, der is alle reden ta, dat de lju, dy’t hjir mei annex binne, de hannen yn mekoar slaen en har tige warre om rjocht to krijen, hwer’t rjocht wêze moat. Dit is in earesaek foar it hiele folk. Hja meije net sleauwei dizze gedupearde groep oan har lot oerlitte. Hja stiene foaroan yn de striid, hja hawwe üs folk greate tsjinsten biwiizge, moatte wy nou ta- litte, dat it harren sa ófgiet. Dit hat al in bulte forbittering jown, mar it mei net sa bliuwe. De Regearing moat nij bouwe en de boeren bitelje it forskil tusken it ólde gebou en it nije op grounslach fan de nije prizen. Dat is rjocht en mei minder kin men ek yn in earmoedige rite net ta. |Wls, der binne wol swakke stéën yn, mar de tafrlelen binne libben en fleu- rich en jowe in suver byld fan de ta- stón fan doe. De tekst is flot en it sjongen wie ek yn oaider. De Gaesters hawwe sukses hawn, en wy tinke dat dit ek wol for- tuten dwaen sil foar de foriening dy't hja hjir helle hat. Yn ’t skoft hat de hear Cor Hibma fan Arum foar de bitsjuting fan de drank- bistriding sprutsen, binammen nou yn dizze tiid de geastlike opbou safolle krêften fan üs folk ferget. Redactieraadi TJ. DE JONG, Ds J, VINK en J. VISSER Gedrukt I. o. v, M. 0. bij de Fa, A, J, OSINOA Bolaward Vrijdag 8 Febr. 1946 dachte van de desnoods gewelddadige vrijheidsstrijd. En de extremisten ter anderer zijde? Dat zijn die Nederlanders, die ook hunnerzijds van geen onderhandelin- gen willen weten. Hun leus is: eerst het gezag herstellen en dan praten, misschien. Sommigen schijnen alleen maar van een krachtdadig gezagsher- stel te willen weten en het voortbe- saan der koloniale verhouding iets vanzelfsprekends te vinden. Anderen willen wèl praten, maar eerst moeten gezag en orde hersteld worden. Beide standpunten schijnen irreëel. Het standpunt der Indonesische extremisten omdat de moord- en plundermethoden waartoe zij vervallen noodwendig krachtdadig optreden der Geallieerden uitlokken en tegen modern gedrilde troepen zullen hun benden niet opge wassen blijken. Maar evenzeer het standpunt der Nederlandsche scherp slijpers: gewelddadig herstel van ge zag zal een zaak van jaren zijn waar voor wij noch de macht noch het geld hebben en op Geallieerde hulp zal wèl gerekend mogen worden waar het gaat om politioneel optreden ter beteugeling van ongeregeldheden, maar Engeland zal geen troepen beschikbaar willen stellen voor een krachtdadig herstel der koloniale verhoudingen, zij het ook naar de bedoeling van de minst extre mistische lieden, slechts voorloopig, omdat zij daarna wel praten willen. Waarbij nog komt, dat een gezag, dat niet op zedelijke gronden rust moeilijk hersteld en nog moeilijker gehand haafd worden kan. En ons gezag is weg in Indonesië. Het vertrouwen zal eerst hersteld dienen te worden, hoe dan ook, eer daar van werkelijk gezag sprake kan zijn. Óver het standpunt der gematigden ter weerszijden schrijven wij een vol gende keer. Fan de Martiny-toer. De gefolgen fan de oarloch binne foar alle minsken lang net gelyk. Mar üs tinkt, dat it foar sommige dielen wol tige swier is en swier makke wurdt om de oarloch to forjitten. Dizze dagen kamen wy mei sa’n groep yn oanreit- sing en sa’t it üs taliket, giet it mei harren net hón foar foet. Ik wie by ien fan dy boeren, dy’t yn de bisettingstiid wapens yn ’e hüs hie en hwer’t it for- ried syn aeklik wurk dien hat. Ta myn greate forwündering hearde ik dér, dat it Regear der in nuvere opfetting op nei haldt fan skeaforgoeding. Wol sa nuver, dat it üs foarkomt, dat dit der net lans kin en de oandacht dér foar- goed op festige wurde moat. Tomear dêr’t it bliken dien hat, dat ek yn de Twade Keamer frijhwat leden eamstich biswier hiene tsjin de wize, hwerop de Minister de skea forgoedzje wol. De Minister seit, wy bitelje de skea op de basis fan de prizen fan 1940. As wy opbouwe litte, dan krijt de boer, hwaens pleats ófbarnd is, it forskil tusken de wearde fan de aide pleats en de nije net meirekkene, de lilde wearde yn nij jild werom. Dos de pleats, dy’t yn 1940 fan opbouwen f 15.000 kostje boete ha fan in libbenslange hypteek? soe en doe in boufallich spul wie, wurdt rekkene op bygelyks in tredde fan de wearde en de boer kriget f 5000. Wie it in aerdich goed spul, dan kriget er by gelyks 80 pct. fan de wearde, dos f 12000. En dandan freget er in boukundige en lit in bigreating meitsje foar de nijbou. En dan kriget er in sifer, dat boppe de f 40.000 komt, yn elts gefal net folie deründer. Hwant it bouwen, as de materialen der binne, is fêst 150 pet. djürder wurdén. Hoe moat dizze man der nou mei oan. Twa trije jier hawwe de lju, dy’t alles op it spul set hawwe foar it heitelan, omheu- kere, skea op skea en lést op lést hawn. Hja diene dat, om’t se net forneare koene, dat de Dütsker hjir baes bliuwe soe, hja joegen har hós en har feilich- heit foar de greate saek, hja weagen libben en goed en it spul is harren Voetbal. Nu de meeste clubs een 5 a 6-tal wed strijden gespeeld hebben, begint er reeds teekening te komen, en kan men nu al reeds zeggen welke clubs voor een e.t. kampioenschap in aanmerking zullen komen. Zooals het nu staat heeft het Bolswardsche C.A.B. ook weer een mooie kans; wel staat H.Z.C. met 3 punten voorsprong aan ’t hoofd, doch voor Zondag a.s. staat de belangrijke wedstrijd C.A.B.H.Z.C. op 't pro gramma, en mocht C.A.B. deze wed strijd uit het vuur sleepen, dan staan de kansen van de 2 leiders weer vrijwel gelijk. Immers nu het een dubbele com petitie is geworden, moeten alle clubs nog eens 2 maal tegen elkaar in ’t veld komen, en is dus nog alles mogelijk. Het parool voor C.A.B. luidt dus: Er moet gewonnen worden. Openb. Leeszaal en Bibliotheek Bolsward en Omstreken. Over de eerste maand van 1946 zijn door de Leeszaal alhier 1374 boeken, waaronder 4 van uit de Bibliotheek te Sneek uitgereikt. Over diezelfde maand bedroeg het aan tal bezoekers 13 t.w. 3 dames en 10 heeren. Een Chr. H.B.S. te Bolsward? Op initiatief van de C. H. en A. R. raadsfractie is alhier een comité opge richt om te komen tot oprichting van een Chr. H.B.S. Voor zwakke oogen. Van het secretariaat van de B.B.G. ver nemen wij dat er momenteel drukke besprekingen worden gevoerd met Dr. Leffertstra, oogarts te Leeuwarden, om een aantal spreekuren alhier te houden. 3 Verkeersfouten, 1 gewonde. Dinsdagochtend liep de timmerman P. v. d. Werf met een collega achter een kar in de richting van de stad. Zij had den het midden van den breeden rijweg gekozen tot hun plaats. Een uit Hol land komende melkauto haalde hen snel in, en omdat de kar midden op den weg reed haalde de chauffeur van rechts in. De heer v d. W. wilde zich op het laatste moment nog naar het trottoir aan de rechterzijde begeven, wat hem noodlottig werd. Hij werd door de auto tegen het trottoir geslin gerd. Oogenschijnlijk leek hij vrij ern stig gewond, doch na medisch onder zoek en behandeling liet het zich nog vrij goed aanzien. 4. Een padvinder is een vriend voor allen en een broeder voor alle andere padvinders. 5. Een padvinder is ridderlijk. 6. Een padvinder is een dierenvriend. 7. Een padvinder weet orders te ge hoorzamen zonder tegenspreken. gemaakt geweld te oefenen. Dat extre- 8. Een padvinder glimlacht en fluit ge- onder alle moeilijkheden. Een padvinder is spaarzaam, brandschatten is, hoe vreeselijk ook, 10. Een padvinder is rein in gedach- in het groot verband slechts als een ten, woord en daad. nevenverschijnsel te beschouwen. Het De inhoud van belofte en wet deed mij wezenlijke aan hun standpunt is de ge- 11 voudig beginsel der opvoeding, dat in Goethe’s Wilhelm' Meister, in het hoofdstuk: Die Paedagogische Provinz, geteekend wordt. Men leert daar de jonge mensch vier dingen: eerbied voor wat boven hem is (God), voor wat om hem is (zijn medemenschen, even als hij kinderen Gods) voor wat onder hem is (planten en dieren, evenals hij schepselen Gods), en voor wat in hem is (het goddelijke in hem die naar Gods beeld en gelijkenis geschapen is). Immers deze viervoudige eerbied keert in de Padvindersbelofte en -wet terug. Hier worden waardevolle opvoedkun dige beginselen uitgesproken, die voor de opgroeiende mensch vormende kracht bezitten kunnen. Reeds daarom verdient de Padvinderij de aandacht van ouders en jongeren zelf. Nu zijn hier in Bolsward z.g. open groepen gevormd; zij dragen geen uit gesproken kerkelijk of anderszins we reldbeschouwelijk karakter. Het kan ook anders; men kan ook gesloten groepen vormen, waarin een bepaalde geest heerscht en alleen jongeren van een bepaalde overtuiging samenkomen. Wij hebben dit niet gewild, hebben ge meend, dat we de groepen open moes ten houden, zoo men wil gemengd, samengesteld uit allen, die de in be lofte en wet beleden beginselen aan vaarden, onverschillig of dit geschiedt van een positief christelijke dan wel van een meer algemeen religieus-hu- manistische overtuiging uit. Immers, dit ééne moet goed begrepen worden: de Padvinderij wil niet in de plaats treden van de reeds bestaande jeugd organisaties: Christelijke jongens- en meisjesvereenigingen, Vrije Vogelclubs of Rijzende Kerk-afdeelingen. Zij wil er alleen maar naast komen staan, om dat zij iets geven kan, wat des anderen in die mate niet geven kunnen. Daar ligt de nadruk meer op praten, zich bezinnen a.g. op de theorie; bij de Padvinderij ligt het accent meer op het doen, op de practijk. Zij komt daar door tegemoet aan een kenmerkende behoefte van de jonge mensch: bewe ging, dadendrift. Het is dus niet zoo: óf onze club van tot nu toe óf het nieuwe: de Padvin derij. Nee, het gaat om beide, het een èn het ander. Daarom vraag ik hier aandacht voor deze nieuwe jeugdbewegingsorganisa- tie. Straks worden jongens van twaalf tot veertien jaar uitgenoodigd tot een proeftijd van drie maanden. Ouders en jongens denkt daar eens over! En straks gaat men de stad door om dona teurs te werven! Ouderen steunt dit werk ook financieel! In de dagen om Kerstmis hebben we kunnen lezen, dat er ook in onze stad een groep van de Nederlandsche Pad vinders was gevormd. Het kan zijn nut hebben er hier nog eens even op terug te komen en de zaak nog eens onder de aandacht van het Bolswardsch pu bliek te brengen. Het komt me voor, dat er over de Padvindersbeweging nog al wat misverstand bestaat' en daardoor vooroordeel. Velen zien er een organisatie in met een verdekt mi- litairistisch doel. Dat maakte de zaak in de oogen van velen verdacht. Ons volk heeft in het militairisme nimmer veel meer gezien dan een nood zakelijk kwaad. En door deze verden king bleef de padvinderij bij velen on populair. Schrijver dezes moet eerlijk erkennen zelf ook lang deze meening te zijn toegedaan geweest en er tot nu toe steeds afwijzend te hebben tegen over gestaan. Tot hij tot ander en naar jntstona er een hij vast gelooft, ook beter inzicht kwam regeeringsloos-1 niet omdat hij het militairisme meer llieerde troepen ging waardeeren, maar omdat hij de de Jap- 1 padvinderij beter op haar waarde ging i er toe het voorzitterschap van de Raad van Toe- Toen kwam de noodmaatregel, dat men de ordehandhaving tijdelijk moest opdragen aan de Japansche bezettings troepen. Van deze situatie maakte Soe- karno gebruik om de Indonesische re-1 publiek uit te roepen. En van die situ- I atie maakten de Japanners gebruik om hun laatste troef tegen de Geallieerden ta jiske wurdenGiet it nou oan, dizze minsken mei in tredde part óf to sóltsjen op groun fan de Dütske ligerij: alle wearde is op de basis fan 1940 fêstskroefd en wy kinne der net boppe gean? Party slachtoffers kinne op dizze wize har hós en pleats net wer opbouwe. Der moat ommers in kaptael by. De Minister fielt seis wol, dat it sa net to dwaen is, hwant hy hat letter bikend makke, dat de lju, dy’t net by steat binne om de kosten to dragen, dy kinne in hypteek krije fan it Ryk of as se dat leaver hawwe, in foarskot, hwer’t se 2 pet. jiers op ófbitelje kinne. De kon- dysjes sil de Minister dan wol hwat skikke. Mar is dat nou rjocht? De boer, dy’t syn stjelp frij en eigen hie, kriget nou de pleats werom mei in hypteek fan f 28000. Hoe kloppet dat nou mei de beloften fan de Regearing yn de bisettingstiid? Soene wy de earme lijers en dappere forsetters nou yn de skuld sette, omdat de Dütsker har tsjinstan brekke woe troch brón en roof? Is it net moai genóch, dat dizze minsken twa, trije jier en hwa wit hoe lang noch, by freonen en famylje om- heukere hawwe? Moatte se nou in Het Indonesisch vraagstuk blijft ons verontrusten en een oplossing is nog steeds niet bereikt. En daar zijn vele menschen, die in de veelheid van mee- ningen en stroomingen geen weg meer weten, met de vraag omloopen: wat is er eigenlijk aan de hand en wat wil men eigenlijk. Wij willen trachten hier een zoo een voudig mogelijke teekening te geven van achtergrond en opvattingen van dit vraagstuk. Voorop staan twee din gen: Indonesië wil vrij worden en In donesië is volstrekt niet Japansch ge zind. Integendeel, het heeft de Japan sche bezetting als een ondragelijke druk en smaad gevoeld, niet minder dan wij het de Duitsche deden. Mogen er al geweest zijn, die hoopten met Japansche hulp van Nederland vrij te komen en ook Soekarno schijnt aan vankelijk die meening toegedaan ge weest te zijn, Japansche sympathieën moet men daarachter niet zoeken, ten hoogste politieke kansberekening. Het overgroote deel der Indonesische be volking schijnt uitgesproken anti-Ja- pansch te zijn. Maar men wil vrij zijn en dat vrijheids- verlangen is na de Japansche capitu latie met een onverwachte hevigheid uitgebroken. Achterna wel begrijpelijk, Het dateerde niet van vandaag of gis ter. In toenemende mate hadden de In donesische volken deel gekregen aan de ontwaking van het Oosten. Maar wij Westerlingen hadden de kracht van dat verlangen miskend, hebben het te veel gezien als de wensch alleen van een kleine in Europa haar wetenschap pelijke vorming ontvangen hebbende intellectueele groep, wier streven maar weinig weerklank vond bij de groote massa. Dat het ook in die massa leef de en hoe langer zoo meer leven ging hebben velen niet gezien. En hun mis kenning van dit verschijnsel is begrij pelijk. Het schijnt ook weinig naar buiten getreden te zijn, meer als een inwendig smeulend vuur in de harten van-velen geleefd te. hebben en niet uit geslagen te zijn in een felle brand door de wijdverbreide overtuiging der mas sa, dat dit doel: de vrijheid, toch niet bereikbaar was, dat het blanke ras te sterk was en zij te zwak om zich met kans op welslagen tegen de koloniale macht te kunnen verzetten. Toen kwam de Japansche invasie en men ontdekte opeens, hoe zwak die Nederlandsche macht in feite was, dat wij niet in staat waren de Indonesiërs tegen de ook door hen gehate Jappen te verdedigen. Toen ging men verstaan dat het eigen vrijheidsstreven niet uit zichtloos behoefde te zijn. Daarbij kwam nog iets anders. Er schijnt in Indonesië slecht gevochten te zijn. Ook waar men tegenover de invallers nume riek in de meerderheid was deed men weinig meer dan terugtrekken. Deze beide feiten hebben ons prestige volle dig ondermijnd en daarin ligt de ver klaring van het plotseling vulkanisch uitbarsten van de Indonesische vrij heidsbeweging, wier kansen vergroot werden door de onverwachte Japan- sche capitulatie. Toen ontstond er een toestand van gezag- en i heid, er waren geen geallieerde troepen j ging g van c_ Nederlandsch schatten. Het bracht hem I zicht in onze stad' te aanvaarden. Een internationaal leger van de vrede wer den. de Padvinders bij hun installatie hier ter stede genoemd, niet een leger van en voor den oorlog. Ter betere informatie van hen, die de Padvinderij óf niet kennen óf niet op de juiste wijze zien meen ik niet beter - 11 te kunnen doen dan hier onder elkan- uit te spelen: zij verkwanselden hun der af te drukken de text van de pad. wapens aan Indonesische vrijheids- j vindersbelofte en van de padvinders. scharen, vergrootten zoo ae chaos en wet bemoeilijkten zoo de positie van de Ge- I - - - - allieerden, laatste poging van de over wonnenen (en een geslaagde!) om de overwinnaars afbreuk te doen. Twee vragen rijzen hier: wat willen de Indonesiërs eigenlijk en wat willen wij? Beide vragen zijn niet gemakkelijk te beantwoorden, omdat in geen van bei de kampen daaromtrent eenstemmig heid heerscht. Daar zijn de extremis- 13. Het is de plicht van een padvinder ten aan beide zijden en daar zijn de zich nuttig te maken en anderen te gematigden. De Indonesische extremis- helpen, ten wenschen geen enkele vorm van overleg met het Nederlandsch bewind en als onzerzijds hun vrijheid en onaf hankelijkheid niet onvoorwaardelijk erkend worden, welnu, dan zullen zij die nemen met geweld. En de Japan sche wapenen hebben het hun mogelijk I or ande irden i de jok- niet 1« khi ntvange, COStuUEl allee» U wordt bestelling ipgeoeni mmeli i. 0 e i i 1946 lo/cerlj niet orden jeval- illeen hun iuden er af- J ibben rvoor ij dag DAO, UI» ng. indschei pbrengn loogt bi| 14 Jaar A 508 B 508 3 508 3 508 E 508 rs al» etter» laan- nsdag m Z; .30-4; Fcbr, TKE- rELS- ijp in erdag tij urn. voor 6 en irmu- i op inge- BOLSWARD’s NIEUWSBLAD Liederenavond Dora Lindeman. Dat niet alle Hollanders na de be vrij ding on» Friesland vergeten, bleek gisteravond in de Doelezaal, waar de Heer en Mevrouw Van Doorn-Lindeman een groote manifestatie van erkentelijkheid aan de Bolswardsche burgers hebben geschonken voor de hulp, aan het hon gerend Holland verleend. De burgemeester, getooid met den ambtsketen, toonde zich een voortreffelijk en geestig gast heer, die de tolk was van de talrijke genoodig- den, toen hij deze beide begenadigde kunste naars ook voor de toekomst den weg wees naar onze mooie grachtjes, maar ook naar de con» certzaal en de Martinikerk met het mooie or gel. Een prachtig samengesteld en fijn ge nuanceerd programma bood den geheelen avond de gelegenheid, te genieten van het wonderschoone geluid van Dora Lindeman, die, bijzonder goed gedisponeerd als zij wa», het talrijke publiek dan weer in verrukking bracht door haar stralenden zang, dan weer door haar fijne, zoo zuiver met het hart aan gevoelde voordracht. De Heer Van Doorn, die hier voor het eerst optrad, en ons dezen avond de eer aandeed van de première van eenige door hem gecomponeerde liederen, deed zich kennen als een voortreffelijk musicus. Ook zijn voorname begeleiding van Schubert’s prachtige liederen zullen wij niet vergeten. Moge de zeer voldane en dankbare stemming in de zaal aan de sympathieke en gulle kunstenaars niet zijn ontgaan. v uui ovaaczjj v czxji uic ivaau van a uu"

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1946 | | pagina 1