onze Hoe vierden wij Nationah. feestdag Marijk sa’t har Heit har seach Buit 3n andsch Overzicht fai les ks Rijmwedstrijd. No. 15 n DruKRerlj Fa, van Ook werden de feestelijkheden voor de :k. rij >e- dc le en jk a« Ik ks n- te rs. er de :en g»’ en, ide loe icr in liet tus te nuJteo» A J. veelal het geval was de burgemeester een feestrede uitsprak. Streekblad voor Weit- en Zuidwest Friesland het htntel hclemsicrcQ* in de hinten» j zuchtig* bedoeling van het Ameri- OSIN’GA - Bolsward 43e Jaargang Vrijdag 21 Februari 1947 Bolswards Nieuwsblad Uitgave Feestavond ter stede. Nog 10. ke lit en De jeugd van Prinses Juliana. Toen H. K. H. Prinses Juliana zelf nog een kind was, werd ze reeds spoedig niet alleen herhaaldelijk aan het publiek getoond, maar ook meegenomen naar officieele en minder officieele gelegen heden. Wellicht mede hierdoor won ze de harten van het volk, dat menschelij- kerwijs gesproken eenmaal het hare zou zijn. Toch was het voor haar zelf een verholen marteling. Ondanks haar po pulariteit heeft onze Prinses ook in haar publiek optreden op rijperen leeftijd steeds een zekere schuchterheid aan den dag gelegd. Op jeugdige leeftijd heeft het haar zeer gehinderd, dat het haar lot nu eenmaal was altijd en overal in het middelpunt van de belangstelling te moeten staan en dat ze zoo weinig een kind onder de kinderen kon zijn. Maar nimmer heeft ze er ook maar met één woord over geklaagd, ze heeft het alleen maar aanvaard, spoedig beseffende dat dit alles haar met de beste bedoelingen werd aangedaan. actueel zijnde. We meenden het te moeten doen om ai de de an an en en 33 id. Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS Redactie en Administratie Marktstraat 13 - Bolsward Telefoon 451 (K 5157) ’g. ik- :ne iet les en ia ën le- in is- >or en 11- :n, al- ni- ut- »rd an of bij ite m en n- en ke n- 19 n- en ds l- en r- er :n- oo ng fe- 51- 50 al. ;in an Ier an o- d- it. en il, te ct 16 O, er !1- e, en ild 10- Onze gelukwensch! Wij wenschen ons Prinselijk gezin en H. M. Koningin Wilhelmina, de gelukki ge Grootmoeder, veel geluk met de ge boorte van dit vierde Prinsesje. En we voegen de aloude, maar toch voor de volle honderd procent gemeende bede er aan toe: „dat het Kind mag opgroeien tot vreugde en zegen van de Ouders”. Dat klinkt misschien gewóón, wellicht te gewoon. Maar we willen onzen wensch niet in hoogdravende woorden vervat ten, die maar al te vaak niets anders zijn dan holklinkende leegheid. Laat de ze ons oprechten wensch voldoende zijn! Ook hier ter stede werd in de Doele ec feestavond met een non-stop program ma geboden, waar zooals ook elder. plaats vinden, komende was. Wij wenschten te zwijgen uit schuchter held. Wij wenschten sober te zijn uit eerbied alléén. Liefde tot ons Oranjehuis deed ons stille zijn en met groot verlangen, dat we nochtans niet van de daken verkondig den, de tijd verbeiden, dat het groote oogenblik zou aanbreken. om 6 milliard dol- Abonnemenfsprijs 1.25 per kwartaal bij vooruitbetaling Advertentieprijs10 cent per m m. Giro 8792Ö Prinses Juliana als moeder. Toen de Prinses echter zelf moeder werd heeft ze dat ontzettende maar eerlijke woord gesproken: „Ik heb het altijd vreeselijk gevonden door het publiek te worden aangegaapt.” Als kind had ze gezwegen. Als Moeder sprak zij, slechts om haar eigen kinderen te vrijwaren voor wat een stempel op haar eigen jeugd had gezet. Nu stond onze Prinses daar weer in het middelpunt van aller belangstelling. In de ontwikkeling van het herhaalde moe derschap en het ondergaan van haar ge zegende omstandigheden werd ze ge volgd door duizenden nieuwsgierige blikken. En ze zweeg. Maar zou de nu het wederom zich zelf gold onuit gesproken klacht: „Ik heb het altijd vreeselijk gevonden door het publiek te worden aangegaapt”, thans niet meer gelden? We gelooven het zeker. Om die reden hebben we gezwegen, op gww**r <f betiteld te worden al» njet Moderne arbeidsdienst Wat dit herstel betreft, zij nog ver meld dat de intern, commissie voor de studie van Europeesche vraagstukken thans een soort vrijwillige tewerkstel ling van Duitsche werkkrachten in ge allieerde landen aanbeveelt om het ont redderde economische leven beter op gang te brengen ook in Engeland be pleit men trouwens tewerkstelling van buitenlanders mede om op deze wijze herstelbetalingen te verkrijgen en om de Duitsche arbeiders in het buitenland meer vertrouwd te maken met demo cratische opvattingen. Duitschland ziet spook. We vermoeden dat dit plan in Duitsch land op even fel verzet zal stuiten als het besluit der Amerikanen en Engel- schen, dat in hun zónes Duitsche firma’s verbiedt deel te nemen aan binnen- en buitenlandsche trustverbintenissen. men ziet in Duitsche economische kringen hiêrin een poging tot exploitatie .van Duitschland. De Franschen zeggen dat al dit Duitsch gehuil aantoont dat er in de Duitsche mentaliteit nog niets ver anderd is. misschien een hechte brug tusschen Oosten en Westen kunnen zijn. Ten einde raad heeft Engeland besloten de Palestijnsche kwestie aan de Ver. Na ties voor te leggen, de Arabieren zijn daarmee tevreden, de Joden niet. De reden daartoe. „Waarom dan toch?” zult u vragen. U vraagt dat terecht, volkomen terecht zelfs. Was het gebrek aan liefde voor Vorsten huis en Prinsengezin? We hopen niet, dat U stilzwijgend die conclusie getrokken hebt. Het tegendeel is juist waar. Juist omdat wij zoo zeer ons Vorsten huis beminnen en hooge achting en waardeering, bewondering zelfs koeste ren voor onze geëerbiedigde Prins en Prinses, betrachtten wij in onze bericht geving over de naderende blijde gebeur tenis de uiterste soberheid. Aan de jacht naar actualiteiten, zooals die aan sommige bladen zoo eigen is, deden we niet mee. We wenschten geen onbescheiden bli’ ken te werpen in het zij het dan vor stelljk gezin, waar het intiemste var Staten en Rusland aan het licht; de vertegenwoordiger beschul digde de Ver. Staten dat zij atoombom men fabriceerden om druk op andere naties uit te oefenen en hij verwierp het door de V. S. voorgestelde internatio nale controleplan, wat beteekent dat Rusland in deze kwestie zich het veto recht blijft voorbehouden. Een scherp protest uit Moskou tegen een even scherpe uitlating van den wnd. minister van buitenl. zaken der Ver. Staten Acheson, die gezegd had dat de buiten landsche politiek van Rusland agressief is, stelt ook nog in het licht, hoe slecht de verhou- kaansche volk, Marshall en Eisenhower hebben scherp stelling tegen deze be- zu’niging genomen, en gewezen op de ernst der wereldsituatie. Het besluit der commissie moet trou wens nog door het Congres goedge keurd worden en zou beteekenen de in lossing van de belofte der republikeinen aan de kiezers om de inkomstenbelas ting met 20 pet. te verlagen, zonder dat zij daarbij letten op de internationale verplichtingen der V. S. Zaken zijn zaken. Gevreesd wordt wel eens dat de repu blikeinen zich op alle gebied wat min der tegemoetkomend ten opzichte van andere landen zullen toonen, ook bijv, op economisch terrein en dat men er zich niet over zal moeten verwonderen als straks de V. S. op de internationale markten de felste concurrenten zullen zijn van de naties, die van verhooging van haar export haar herstel verwach ten. Wat ons trof. Toch is er iets, dat ons bij zal blijven en waaraan we met dankbaarheid en ont roering terug zullen denken, zoo vaak wij den verjaardag van onze vierde prinses, H. K. H. Maria Christina zullen mogen vieren. En dat was wel het lied, dat direct na de rede van Z. E. Minister- President Beel voor den umroep werd aangeheven, het aloude, maar altijd weer zoo schoone en nu zeker zeer toepasse lijke: „Lof zij den Heer, den almachti- gen Koning der Eere” en dat was ook ’s avonds in de Doele direct na de ope ning het lied: „Wilt heden nu treden voor God den Heere”. Het was ontroerend schoon te zien hoe alle gebeuren, dat ooit in een gezin kan deze liederen bij menschen van verschil lende overtuiging toch weerklank von den. Vele indrukken zullen we vergeten, maar deze niet weer. Voorzeker dit was een goed en schoon begin, de dank en de lof te brengen, daar, waar die ook alleen behoort gebracht te worden. Dit bracht onze feestviering op hooger plan en we gelooven zeer zeker, dat ons Vorstelijk gezin, wanneer het zich ge dragen weet door de voorbede van ons volk, meer gediend is, dan doordat men openlijk toegeeft aan verregaande en misplaatste nieuwsgierigheid. landsche politieke verhoudingen zijn het dezelfde egoistische verlangens der groote mogendheden, welke een we- reldaccoord beletten en op den duur zelfs tot een nieuwen oorlog kunnen voeren. Een prinses geboren! Onverwacht kwam het. Allerlei ge moedsaandoeningen maakten zich van ons meester: ontroering, blijdschap, dankbaarheid. Indrukken van buitenaf drongen zich op en verdrongen elkaar en we weten thans nu de afkondiging van het blijde nieuws reeds weer meer dan vijftig uren in het verschiet ligt, nauwelijks meer, wat op ons de meeste indruk maakte: het ge beier van de klokken, de blijde gezichten van jong en oud, de feestelijkheid van vele vlaggen, de koortsachtige haast, waarmee door enkelen van ’t personeel gewerkt werd om de feest-editie van on ze krant gereed te krijgen, de vreugde schoten, die weerklonken, de kerkdien sten die we meemaakten, het nationale programma dat ons door den aether be reikte, de feeststemming die heerschte bij burger, boer en buitenman, de. och, er is te veel om op te noemen. We betrachtten soberheid. Buiten het bieden van een zeer uitvoe rig en zeer waardeerend hoofdartikel over het Prinselijk gezin in het algemeen en over H. K. H. Prinses Juliana in het bijzonder, zijn we zeer sober geweest in de berichtgeving rond Soestdijk. Dit was niet zonder opzet. Het zou een klein kunstje geweest zijn iedere week een rubriek aan Hofnieuws te hebben gewijd. Materiaal daartoe lag er voor de redactie om het populair te zeggen voor het grijpen. Waarom dan die soberheid? Misschien omdat voor de laatste nieuw tjes, resultaten van interviews, bizonder- heden en interessante mededeelingen van al of niet officieele zijde geen belang stelling zou zijn? Zeker niet, want ook wij wisten, dat het doorsnee publiek tuk zou zijn op de laat ste nieuwtjes. In het algemeen gespro ken zou dat reeds zoo zijn en destemeer nu het de komst van een Koningskind gold. Toch zwegen we rond Soestdijk zeer bewust en gaven slechts het noodzake lijkste nieuws door. Feest in stad en land. Natuurlijk stond de heugelijke dag van 18 Februari 1947 in het teeken van feestvreugde en natuurlijk daar dit feest de komst van een kind gold deelden ook onze kinderen ruimschoots in dit festijn. Uit stad en dorp bereikten ons allerlei berichten over de manier waarop deze nationale feestdag is gevierd. Daar ons de ruimte ontbreekt, deze alle maal onder ons niéuws op te nemen, zullen we ze hier kort samenvatten. Overal werden de kinderen getracteerd en soms werd voor hen een ijsfeest ge houden, wat wegens de felle koude slechts ten deele kon slagen. Op andere plaatsen werden kinderfeesten in gebou wen en localiteiten georganiseerd, met poppenkast-, film- of zangmiddagen. Het was een goede gedachte van vele dorpscommissies om vooral de nadruk op de kinderfeesten te leggen. Feesten als deze versterken het nationale be wustzijn en, mids gemeenschappelijk ge vierd, het saamhoorigheidsgevoel. Bo vendien hebben de kinderen in bezet tingstijd veel gemist en hebben zij niet zoo vaak de kans een dag als deze mee Verbonden en scherven. Frankrijk maakt dan ook haast met het gereedmaken van het ontwerp voor het defensief verbond met Engeland tegen nieuwe Duitsche agressie. Ook een Fransch verbond met Tsjecho-Slowa- kije schijnt in de maak te zijn en ware Hoewel we met aandacht hebben geluis terd naar de verschillende nummers en we zonder anderen daarmee te willen passeeren het dubbel-kwartet wen schen te noemen, dat met eenige frissche zangnummers de avond opfleurde, moet het ons toch van het hart dat het peil van den avond ons teleurstelde. Bols ward telt toch zeker wel voldoende krachten om een meer nationaal pro gramma te verzorgen. Dan was de avond wellicht stijlvoller geweest, nu leek het te veel op. een gewone bonte Dinsdag ivo. d, een stad als Bolsward onwaar dig. De droom van een dwaast Trygve Lie, de secretaris-generaal van de Ver. Naties, heeft gezegd, dat hij die meent dat de groote mogendheden thans aan oorlog denken, een dwaas is, ze hebben het alle veel te druk met hun herstel. Dat is ongetwijfeld juist, maar het gaat minder om de oogenblikkelijke bedoelingen der mogendheden, dan wel om de richting waarin zij op den duur gedreven zullen worden als het onderlinge wantrouwen aanhoudt. Een spelbreker. Wel is de behandeling der ontwape- i'ngskwestie in een nieuw stadium ge treden, maar dat belooft even onvrucht baar te blijven als het eerste. De Vei ligheidsraad heeft n.l. na zes weken strijd de door de Ver. Staten voorge stelde resolutie, waarin de raad be sluit met spoed maatregelen uit te wer ken ter uitvoering van de door de Alg. Vergadering der V. N. aangenomen beslu'ten tot ontwapening, aanvaard. Deze resolutie werd aangenomen met stemonthouding van Rusland. Het botert nog niet. En toen als eerste van deze maatregelen Engeland in de kou. In een kolenland bij uitnemendheid als Engeland, is door de grimmige winter een zoo ernstig tekort aan steenkool aan het licht gekomen, dat er een crisistoe stand door is ontstaan, met zeer ern stige werkloosheid, op een tijdstip dat juist alle man aan het werk moest zijn om de slag om Engelands herstel te winnen. Dit heeft velen in Engeland en ook daarbuiten aan het denken ge bracht over de oorzaken van dit alles. En men komt tot de conclusie, dat En geland, ja zelfs Engeland, dat de zaak van den heropbouw terstond na den oorlog forsch aanpakte, nog te optimis tisch heeft geleefd. Minder tabak, minder films Nog meer zal het leven, dat in Enge land toch al sober is, versoberd moeten worden, er zal minder tabak en er zul len minder films moeten worden inge voerd omdat deze dollars kosten, men zal het in het huishouden met minder electriciteit, gas en steenkool moeten doen ter voorraadvorming voor den volgenden winter, een loonstop zal die nen te worden ingevoerd, de arbeids week zal niet mogen worden verkort; en met nog meer energie zal men zich op den uitvoer moeten werpen, zoodat er dus nog minder goederen voor de bmnen1 andsche markt zullen beschik baar blijven. Een programma dat dus weer zware offers van het Engel sche volk zal vragen, terwijl de bereidheid de atoomregeling aan de orde kwam, tot deze offers, tot heil der gemeen-1 trad direct al weer het diepgaande ver- schap, zoo constateeren buitenlandsche schil van meening tusschen de Vereen waarnemers, in veel mindere mate aan-j ftsrir. r> "11 J- wezig is dan tijdens den oorlog, toen Russische het er om ging den buitenl andschen vijand te verslaan. Groepsbelangen hebben er weer de overhand gekregen, waardoor ieder het onderste uit de kan wil hebben, zonder daarbij te letten op de schade, welke men daardoor de ge meenschap doet. Ma.w. het ontbreekt aan verantwoordelijkheidsgevoel en zelfbeheersching, aldus beschouwingen van correspondenten uit Londen. Koning Ego regeert. Ofschoon het Fransche kabinet daar en expansionistisch i niet van wil weten, is er daarin toch eens j zooveel verdeeldheid over deze vraag- ding- tusschen deze beide landen is. stukken, dat de krachtige leiding der Zal Amerika bezuini zaken ontbreekt en reeds hoort men j weer-stemmen, die voorspellen dat in Het besluit der begrootingscommissie Frankrijk innerlijk sterkeer, dan zou^het Frankrijk de democratie heeft gefaald uit het Am. Congres en het land rijp is voor een dictatuur lar op de door Truman inged’ende be- van rechts of links. Woedt er in de bin- grooting te bezuinigen, waarbij ook op nenlandsche politiek van menig land defensie geschrapt zal worden, moge een strijd van groepsbelangen, welke geruststellen omtrent eenige oorlogs- volwassenen wegens het weer binnens huis gevierd. Bijna overal werden spon taan dankdiensten gehouden waarbij I een sympathieke geste vaak de die- I naars des Woords van verschillende ge zindten in éénzelfden dienst voorgingen. Diverse vereenigingen gaven in de om- liggende dorpen vaak hun medewerking 1 met muziek en zang, tooneel en decla- zoo te handelen in den geest van Hare matie. Koninklijke Hoogheid zelve. We zwegen, maar met des te grooter spanning wachtten we de blijde mare af. We zwegen, maar met des te grooter blijdschap en dankbaarheid ontvingen wij het blijde nieuws: Terwijl wij dit schrijven zijn reeds ruim een tiental gelegenheidsrijmen binnen gekomen. Zoolang het termijn nog niet is verstreken, mogen wij nog geen keus doen. De uitslag wordt dus eerst in het volgende nummer bekend gemaakt. He laas zullen we geen ruimte hebben alle verzen af te drukken. We doen dus slechts een greep, zonder daarmede te bedoelen, dat het geplaatste vers voor een prijs in aanmerking komt.'De uit slag wordt Dinsdag bekend gemaakt. De redactie

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1947 | | pagina 1