onze
Hoe vierden wij
Nationah. feestdag
Marijk
sa’t har Heit har seach
Buit 3n andsch Overzicht
fai
les
ks
Rijmwedstrijd.
No. 15
n
DruKRerlj Fa,
van
Ook werden de feestelijkheden voor de
:k.
rij
>e-
dc
le
en
jk
a«
Ik
ks
n-
te
rs.
er
de
:en
g»’
en,
ide
loe
icr
in
liet
tus
te nuJteo»
A J.
veelal het geval was de burgemeester
een feestrede uitsprak.
Streekblad voor Weit- en Zuidwest Friesland
het htntel hclemsicrcQ* in de hinten» j zuchtig* bedoeling van het Ameri-
OSIN’GA - Bolsward
43e Jaargang
Vrijdag 21 Februari 1947
Bolswards Nieuwsblad
Uitgave
Feestavond ter stede.
Nog
10.
ke
lit
en
De jeugd van Prinses Juliana.
Toen H. K. H. Prinses Juliana zelf nog
een kind was, werd ze reeds spoedig
niet alleen herhaaldelijk aan het publiek
getoond, maar ook meegenomen naar
officieele en minder officieele gelegen
heden. Wellicht mede hierdoor won ze
de harten van het volk, dat menschelij-
kerwijs gesproken eenmaal het hare zou
zijn. Toch was het voor haar zelf een
verholen marteling. Ondanks haar po
pulariteit heeft onze Prinses ook in haar
publiek optreden op rijperen leeftijd
steeds een zekere schuchterheid aan den
dag gelegd. Op jeugdige leeftijd heeft
het haar zeer gehinderd, dat het haar lot
nu eenmaal was altijd en overal in het
middelpunt van de belangstelling te
moeten staan en dat ze zoo weinig een
kind onder de kinderen kon zijn. Maar
nimmer heeft ze er ook maar met één
woord over geklaagd, ze heeft het alleen
maar aanvaard, spoedig beseffende dat
dit alles haar met de beste bedoelingen
werd aangedaan.
actueel zijnde.
We meenden het te moeten doen om ai
de
de
an
an
en
en
33
id.
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Redactie en Administratie
Marktstraat 13 - Bolsward
Telefoon 451 (K 5157)
’g.
ik-
:ne
iet
les
en
ia
ën
le-
in
is-
>or
en
11-
:n,
al-
ni-
ut-
»rd
an
of
bij
ite
m
en
n-
en
ke
n-
19
n-
en
ds
l-
en
r-
er
:n-
oo
ng
fe-
51-
50
al.
;in
an
Ier
an
o-
d-
it.
en
il,
te
ct
16
O,
er
!1-
e,
en
ild
10-
Onze gelukwensch!
Wij wenschen ons Prinselijk gezin en
H. M. Koningin Wilhelmina, de gelukki
ge Grootmoeder, veel geluk met de ge
boorte van dit vierde Prinsesje. En we
voegen de aloude, maar toch voor de
volle honderd procent gemeende bede er
aan toe: „dat het Kind mag opgroeien
tot vreugde en zegen van de Ouders”.
Dat klinkt misschien gewóón, wellicht te
gewoon. Maar we willen onzen wensch
niet in hoogdravende woorden vervat
ten, die maar al te vaak niets anders
zijn dan holklinkende leegheid. Laat de
ze ons oprechten wensch voldoende zijn!
Ook hier ter stede werd in de Doele ec
feestavond met een non-stop program
ma geboden, waar zooals ook elder.
plaats vinden, komende was.
Wij wenschten te zwijgen uit schuchter
held.
Wij wenschten sober te zijn uit eerbied
alléén.
Liefde tot ons Oranjehuis deed ons stille
zijn en met groot verlangen, dat we
nochtans niet van de daken verkondig
den, de tijd verbeiden, dat het groote
oogenblik zou aanbreken.
om 6 milliard dol-
Abonnemenfsprijs
1.25 per kwartaal bij vooruitbetaling
Advertentieprijs10 cent per m m.
Giro 8792Ö
Prinses Juliana als moeder.
Toen de Prinses echter zelf moeder werd
heeft ze dat ontzettende maar eerlijke
woord gesproken: „Ik heb het altijd
vreeselijk gevonden door het publiek te
worden aangegaapt.” Als kind had ze
gezwegen. Als Moeder sprak zij, slechts
om haar eigen kinderen te vrijwaren
voor wat een stempel op haar eigen
jeugd had gezet.
Nu stond onze Prinses daar weer in het
middelpunt van aller belangstelling. In
de ontwikkeling van het herhaalde moe
derschap en het ondergaan van haar ge
zegende omstandigheden werd ze ge
volgd door duizenden nieuwsgierige
blikken. En ze zweeg. Maar zou de
nu het wederom zich zelf gold onuit
gesproken klacht: „Ik heb het altijd
vreeselijk gevonden door het publiek te
worden aangegaapt”, thans niet meer
gelden? We gelooven het zeker.
Om die reden hebben we gezwegen, op
gww**r <f betiteld te worden al» njet
Moderne arbeidsdienst
Wat dit herstel betreft, zij nog ver
meld dat de intern, commissie voor de
studie van Europeesche vraagstukken
thans een soort vrijwillige tewerkstel
ling van Duitsche werkkrachten in ge
allieerde landen aanbeveelt om het ont
redderde economische leven beter op
gang te brengen ook in Engeland be
pleit men trouwens tewerkstelling van
buitenlanders mede om op deze wijze
herstelbetalingen te verkrijgen en om
de Duitsche arbeiders in het buitenland
meer vertrouwd te maken met demo
cratische opvattingen.
Duitschland ziet spook.
We vermoeden dat dit plan in Duitsch
land op even fel verzet zal stuiten als
het besluit der Amerikanen en Engel-
schen, dat in hun zónes Duitsche firma’s
verbiedt deel te nemen aan binnen- en
buitenlandsche trustverbintenissen. men
ziet in Duitsche economische kringen
hiêrin een poging tot exploitatie .van
Duitschland. De Franschen zeggen dat
al dit Duitsch gehuil aantoont dat er in
de Duitsche mentaliteit nog niets ver
anderd is.
misschien een hechte brug tusschen
Oosten en Westen kunnen zijn. Ten
einde raad heeft Engeland besloten de
Palestijnsche kwestie aan de Ver. Na
ties voor te leggen, de Arabieren zijn
daarmee tevreden, de Joden niet.
De reden daartoe.
„Waarom dan toch?” zult u vragen.
U vraagt dat terecht, volkomen terecht
zelfs.
Was het gebrek aan liefde voor Vorsten
huis en Prinsengezin?
We hopen niet, dat U stilzwijgend die
conclusie getrokken hebt.
Het tegendeel is juist waar.
Juist omdat wij zoo zeer ons Vorsten
huis beminnen en hooge achting en
waardeering, bewondering zelfs koeste
ren voor onze geëerbiedigde Prins en
Prinses, betrachtten wij in onze bericht
geving over de naderende blijde gebeur
tenis de uiterste soberheid.
Aan de jacht naar actualiteiten, zooals
die aan sommige bladen zoo eigen is,
deden we niet mee.
We wenschten geen onbescheiden bli’
ken te werpen in het zij het dan vor
stelljk gezin, waar het intiemste var
Staten en Rusland aan het licht; de
vertegenwoordiger beschul
digde de Ver. Staten dat zij atoombom
men fabriceerden om druk op andere
naties uit te oefenen en hij verwierp het
door de V. S. voorgestelde internatio
nale controleplan, wat beteekent dat
Rusland in deze kwestie zich het veto
recht blijft voorbehouden. Een scherp
protest uit Moskou tegen een even
scherpe uitlating van den wnd. minister
van buitenl. zaken der Ver. Staten
Acheson, die gezegd had dat de buiten
landsche politiek van Rusland agressief
is, stelt ook nog
in het licht, hoe slecht de verhou-
kaansche volk, Marshall en Eisenhower
hebben scherp stelling tegen deze be-
zu’niging genomen, en gewezen op de
ernst der wereldsituatie.
Het besluit der commissie moet trou
wens nog door het Congres goedge
keurd worden en zou beteekenen de in
lossing van de belofte der republikeinen
aan de kiezers om de inkomstenbelas
ting met 20 pet. te verlagen, zonder dat
zij daarbij letten op de internationale
verplichtingen der V. S.
Zaken zijn zaken.
Gevreesd wordt wel eens dat de repu
blikeinen zich op alle gebied wat min
der tegemoetkomend ten opzichte van
andere landen zullen toonen, ook bijv,
op economisch terrein en dat men er
zich niet over zal moeten verwonderen
als straks de V. S. op de internationale
markten de felste concurrenten zullen
zijn van de naties, die van verhooging
van haar export haar herstel verwach
ten.
Wat ons trof.
Toch is er iets, dat ons bij zal blijven en
waaraan we met dankbaarheid en ont
roering terug zullen denken, zoo vaak
wij den verjaardag van onze vierde
prinses, H. K. H. Maria Christina zullen
mogen vieren. En dat was wel het lied,
dat direct na de rede van Z. E. Minister-
President Beel voor den umroep werd
aangeheven, het aloude, maar altijd weer
zoo schoone en nu zeker zeer toepasse
lijke: „Lof zij den Heer, den almachti-
gen Koning der Eere” en dat was ook
’s avonds in de Doele direct na de ope
ning het lied: „Wilt heden nu treden
voor God den Heere”.
Het was ontroerend schoon te zien hoe
alle gebeuren, dat ooit in een gezin kan deze liederen bij menschen van verschil
lende overtuiging toch weerklank von
den.
Vele indrukken zullen we vergeten, maar
deze niet weer. Voorzeker dit was een
goed en schoon begin, de dank en de
lof te brengen, daar, waar die ook alleen
behoort gebracht te worden.
Dit bracht onze feestviering op hooger
plan en we gelooven zeer zeker, dat ons
Vorstelijk gezin, wanneer het zich ge
dragen weet door de voorbede van ons
volk, meer gediend is, dan doordat men
openlijk toegeeft aan verregaande en
misplaatste nieuwsgierigheid.
landsche politieke verhoudingen zijn
het dezelfde egoistische verlangens der
groote mogendheden, welke een we-
reldaccoord beletten en op den duur
zelfs tot een nieuwen oorlog kunnen
voeren.
Een prinses geboren!
Onverwacht kwam het. Allerlei ge
moedsaandoeningen maakten zich van
ons meester: ontroering, blijdschap,
dankbaarheid.
Indrukken van buitenaf drongen zich op
en verdrongen elkaar en we weten thans
nu de afkondiging van het blijde nieuws
reeds weer meer dan vijftig uren in het
verschiet ligt, nauwelijks meer, wat op
ons de meeste indruk maakte: het ge
beier van de klokken, de blijde gezichten
van jong en oud, de feestelijkheid van
vele vlaggen, de koortsachtige haast,
waarmee door enkelen van ’t personeel
gewerkt werd om de feest-editie van on
ze krant gereed te krijgen, de vreugde
schoten, die weerklonken, de kerkdien
sten die we meemaakten, het nationale
programma dat ons door den aether be
reikte, de feeststemming die heerschte
bij burger, boer en buitenman, de.
och, er is te veel om op te noemen.
We betrachtten soberheid.
Buiten het bieden van een zeer uitvoe
rig en zeer waardeerend hoofdartikel
over het Prinselijk gezin in het algemeen
en over H. K. H. Prinses Juliana in het
bijzonder, zijn we zeer sober geweest in
de berichtgeving rond Soestdijk.
Dit was niet zonder opzet.
Het zou een klein kunstje geweest zijn
iedere week een rubriek aan Hofnieuws
te hebben gewijd. Materiaal daartoe lag
er voor de redactie om het populair te
zeggen voor het grijpen.
Waarom dan die soberheid?
Misschien omdat voor de laatste nieuw
tjes, resultaten van interviews, bizonder-
heden en interessante mededeelingen van
al of niet officieele zijde geen belang
stelling zou zijn?
Zeker niet, want ook wij wisten, dat het
doorsnee publiek tuk zou zijn op de laat
ste nieuwtjes. In het algemeen gespro
ken zou dat reeds zoo zijn en destemeer
nu het de komst van een Koningskind
gold.
Toch zwegen we rond Soestdijk zeer
bewust en gaven slechts het noodzake
lijkste nieuws door.
Feest in stad en land.
Natuurlijk stond de heugelijke dag van
18 Februari 1947 in het teeken van
feestvreugde en natuurlijk daar dit
feest de komst van een kind gold
deelden ook onze kinderen ruimschoots
in dit festijn.
Uit stad en dorp bereikten ons allerlei
berichten over de manier waarop deze
nationale feestdag is gevierd.
Daar ons de ruimte ontbreekt, deze alle
maal onder ons niéuws op te nemen,
zullen we ze hier kort samenvatten.
Overal werden de kinderen getracteerd
en soms werd voor hen een ijsfeest ge
houden, wat wegens de felle koude
slechts ten deele kon slagen. Op andere
plaatsen werden kinderfeesten in gebou
wen en localiteiten georganiseerd, met
poppenkast-, film- of zangmiddagen.
Het was een goede gedachte van vele
dorpscommissies om vooral de nadruk
op de kinderfeesten te leggen. Feesten
als deze versterken het nationale be
wustzijn en, mids gemeenschappelijk ge
vierd, het saamhoorigheidsgevoel. Bo
vendien hebben de kinderen in bezet
tingstijd veel gemist en hebben zij niet
zoo vaak de kans een dag als deze mee
Verbonden en scherven.
Frankrijk maakt dan ook haast met het
gereedmaken van het ontwerp voor het
defensief verbond met Engeland tegen
nieuwe Duitsche agressie. Ook een
Fransch verbond met Tsjecho-Slowa-
kije schijnt in de maak te zijn en ware
Hoewel we met aandacht hebben geluis
terd naar de verschillende nummers en
we zonder anderen daarmee te willen
passeeren het dubbel-kwartet wen
schen te noemen, dat met eenige frissche
zangnummers de avond opfleurde, moet
het ons toch van het hart dat het peil
van den avond ons teleurstelde. Bols
ward telt toch zeker wel voldoende
krachten om een meer nationaal pro
gramma te verzorgen. Dan was de avond
wellicht stijlvoller geweest, nu leek het
te veel op. een gewone bonte Dinsdag
ivo. d, een stad als Bolsward onwaar
dig.
De droom van een dwaast
Trygve Lie, de secretaris-generaal van
de Ver. Naties, heeft gezegd, dat hij die
meent dat de groote mogendheden
thans aan oorlog denken, een dwaas is,
ze hebben het alle veel te druk met hun
herstel. Dat is ongetwijfeld juist, maar
het gaat minder om de oogenblikkelijke
bedoelingen der mogendheden, dan
wel om de richting waarin zij op den
duur gedreven zullen worden als het
onderlinge wantrouwen aanhoudt.
Een spelbreker.
Wel is de behandeling der ontwape-
i'ngskwestie in een nieuw stadium ge
treden, maar dat belooft even onvrucht
baar te blijven als het eerste. De Vei
ligheidsraad heeft n.l. na zes weken
strijd de door de Ver. Staten voorge
stelde resolutie, waarin de raad be
sluit met spoed maatregelen uit te wer
ken ter uitvoering van de door de Alg.
Vergadering der V. N. aangenomen
beslu'ten tot ontwapening, aanvaard.
Deze resolutie werd aangenomen met
stemonthouding van Rusland.
Het botert nog niet.
En toen als eerste van deze maatregelen
Engeland in de kou.
In een kolenland bij uitnemendheid als
Engeland, is door de grimmige winter
een zoo ernstig tekort aan steenkool aan
het licht gekomen, dat er een crisistoe
stand door is ontstaan, met zeer ern
stige werkloosheid, op een tijdstip dat
juist alle man aan het werk moest zijn
om de slag om Engelands herstel te
winnen. Dit heeft velen in Engeland en
ook daarbuiten aan het denken ge
bracht over de oorzaken van dit alles.
En men komt tot de conclusie, dat En
geland, ja zelfs Engeland, dat de zaak
van den heropbouw terstond na den
oorlog forsch aanpakte, nog te optimis
tisch heeft geleefd.
Minder tabak, minder films
Nog meer zal het leven, dat in Enge
land toch al sober is, versoberd moeten
worden, er zal minder tabak en er zul
len minder films moeten worden inge
voerd omdat deze dollars kosten, men
zal het in het huishouden met minder
electriciteit, gas en steenkool moeten
doen ter voorraadvorming voor den
volgenden winter, een loonstop zal die
nen te worden ingevoerd, de arbeids
week zal niet mogen worden verkort;
en met nog meer energie zal men zich
op den uitvoer moeten werpen, zoodat
er dus nog minder goederen voor de
bmnen1 andsche markt zullen beschik
baar blijven. Een programma dat dus
weer zware offers van het Engel sche
volk zal vragen, terwijl de bereidheid de atoomregeling aan de orde kwam,
tot deze offers, tot heil der gemeen-1 trad direct al weer het diepgaande ver-
schap, zoo constateeren buitenlandsche schil van meening tusschen de Vereen
waarnemers, in veel mindere mate aan-j ftsrir. r> "11 J-
wezig is dan tijdens den oorlog, toen Russische
het er om ging den buitenl andschen
vijand te verslaan. Groepsbelangen
hebben er weer de overhand gekregen,
waardoor ieder het onderste uit de kan
wil hebben, zonder daarbij te letten op
de schade, welke men daardoor de ge
meenschap doet. Ma.w. het ontbreekt
aan verantwoordelijkheidsgevoel en
zelfbeheersching, aldus beschouwingen
van correspondenten uit Londen.
Koning Ego regeert.
Ofschoon het Fransche kabinet daar en expansionistisch i
niet van wil weten, is er daarin toch eens j
zooveel verdeeldheid over deze vraag- ding- tusschen deze beide landen is.
stukken, dat de krachtige leiding der Zal Amerika bezuini
zaken ontbreekt en reeds hoort men j
weer-stemmen, die voorspellen dat in Het besluit der begrootingscommissie Frankrijk innerlijk sterkeer, dan zou^het
Frankrijk de democratie heeft gefaald uit het Am. Congres
en het land rijp is voor een dictatuur lar op de door Truman inged’ende be-
van rechts of links. Woedt er in de bin- grooting te bezuinigen, waarbij ook op
nenlandsche politiek van menig land defensie geschrapt zal worden, moge
een strijd van groepsbelangen, welke geruststellen omtrent eenige oorlogs-
volwassenen wegens het weer binnens
huis gevierd. Bijna overal werden spon
taan dankdiensten gehouden waarbij
I een sympathieke geste vaak de die-
I naars des Woords van verschillende ge
zindten in éénzelfden dienst voorgingen.
Diverse vereenigingen gaven in de om-
liggende dorpen vaak hun medewerking
1 met muziek en zang, tooneel en decla-
zoo te handelen in den geest van Hare matie.
Koninklijke Hoogheid zelve.
We zwegen, maar met des te grooter
spanning wachtten we de blijde mare af.
We zwegen, maar met des te grooter
blijdschap en dankbaarheid ontvingen
wij het blijde nieuws:
Terwijl wij dit schrijven zijn reeds ruim
een tiental gelegenheidsrijmen binnen
gekomen. Zoolang het termijn nog niet
is verstreken, mogen wij nog geen keus
doen. De uitslag wordt dus eerst in het
volgende nummer bekend gemaakt. He
laas zullen we geen ruimte hebben alle
verzen af te drukken. We doen dus
slechts een greep, zonder daarmede te
bedoelen, dat het geplaatste vers voor
een prijs in aanmerking komt.'De uit
slag wordt Dinsdag bekend gemaakt.
De redactie