im
De knuppel
in het Hoenderhok
n
Buitenlands Overzicht
Provinciale Kroniek
len
EN
M”
lit
No. 62
43e Jaargang
Vrijdag 15 Aug». 1947
Streekblad voor Weit- en Zuidweet Friesland
Uitgave van Drukkerij Fa, A, J, OSINOA Bolaward
ocd
MAAR DOMINEE TOCH....!
LOL
Z.
r 4
de
yn
jg.
i.s.
d”
?en.
.X. XX XXXXXXXXX'.
Wiere warden t
De iene sqn eart is de oare
sqn foer.
ter
de
jes
Ide
ine
jin
lit-
int
en
un-
en-
wij
len
in
als ik me niet vergis, hebt U dat ook wel
begrepen, en was Uw uitweiding inzake
die term meer een kwestie van de tra
ditionele hond en dito stok.
U schuift mij wèl lelijke dingen in de
schoenen, dominee. Sjonge, jonge, wat
trekt U bijvoorbeeld van leer tegen de
zin: „Wat die bruine rakkers zo onder
ling wilden befeesten” enz. Beledigend,
demigrerend, schamper.Onparlemen
tair is nog wel de netste term, die er bij
is. Goeie mensen 1 Maar hebt U mijn brief
wel goed gelezen, dominee? Ik betwijfel
het. Daar stond namelijk: „Vroeger, in
de tijd van Coen en Daendels en Multa-
tuli, en zo (inderdaad zou Multatuli zich
bij de eerstgenoemde heren niet thuis
voelen, maar ik spreek over de tijd van
Multatuli) toen dacht men daar niet aan.
Wat die bruine rakkers zo onderling
wilDen befeesten, och, dat moeSTen zij
weten” enz.
Uit ’t gebruik van de verleden tijd en de
hele zinsconstructie blijkt overduidelijk,
dat ik niet met dergelijke Ideeën rondloop
doch Daendels c.s. En dat laatste zult
U toch wel met me eens zijn. Dominee,
U rukt de zaak toch niet uit zijn ver
band om Uw gal te kunnen uitspuwen?
U gaat toch geen werkwoordtijden ver
wisselen, om Uw woorden kracht te kun
nen bijzetten? Nee, dat vind ik op zijn
minst genomen, onsportief.
U gebruikt grAAg krachttermen, geloof
ik. Want even verder zegt U, dat ik een
bepaald soort mensen „smalend huma-
i Argentinië
bijv, is een grote klan, van Engeland.
Het heeft duchtig geprofiteerd van de
laatste oorlog, is er rijk door geworden,
omdat de oorlogvoerende landen behoef
te hadden aan zijn producten. Het heeft
echter zelf een zo enorm duur 5 jaren
plan opgesteld om zich te industriali
seren en te militariseren ook, en dus
economisch-militair een grote mogend
heid te worden, dat het thans de invoer
van tal van artikelen, welke door Enge
land worden geleverd, heeft moeten stop
zetten. Al met al lijkt het er dan ook veel
op dat Engeland en allicht ook andere
landen, nog eens een beroep op de Ver.
Staten voor hulp op korte termijn moe
ten doen, vóór het
Zuid-Sla vië
zou men dan dezelfde stap mogen ver
wachten. Daarmede zou het vlak van
wrijving dat hier tussen Oosten en Wes
ten bestaat opnieuw worden verbreed.
Deze situatie baart de Ver. Staten ern
stige zorg, vooral nu Engeland om wille
der bezuiniging zijn troepenmacht in
Griekenland moet verzwakken. Deze toe
stand moet trouwens de gehele wereld
zorg baren, want hier kan een conflict
van. ide eerste orde ontstaan. Dat in
Bulgarije de leider der oppositie ter
dood veroordeeld werd en in Hongarije
een belangrijk aantal burgers het kies
recht ontnomen, Is voor deze hoek van
Europa niet verwonderlijk.
Abonnementsprijs i
1.25 per kwartaal bij voorultbetrilng
Advertentieprijs10 cent per m.m.
Giro 87920
uur
:un-
ris-
>g-
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Redactie en Administratie
Marktstraat 13 - Bolsward
Telefoon 451 (K 5157)
10
jes
J>/3
Jkt
ik-
de
:md
ler-
ren
iet-
end
on-
ken
icht
last
r ik
i en
ven
ter.
len
ne-
de
al
ter,
een
en
likt
va-
af-
im-
een
den
het
plan Marshall
misschien uitredding zal brengen. Waar
onder wij dan minder verstaan de Ame
rikaanse hulp welke ook dan nog tijde
lijk nodig zal zijn dan wel de onderlinge
economische samenwerking der 16 Euro
pese landen die het plan als basis aan
vaarden, om zich door onderlinge goe-
derenruil en steun zoveel mogelijk te
redden. Het ontwerpen van een derge
lijke samenwerking zal echter enorm veel
tijd kosten en het is niet te verwonde
ren dat een land als Engeland, dat zo
in de kneep zit, thans naar alle kanten
uitziet om zich ogenblikkelijk wat meer
lucht te verschaffen. Vandaar het Engel
se aanbod aan de Russen die niet
deelnemen aan het Marshall-plan om
de onlangs afgesprongen handelsbespre-
klngen met hen te heropenen.
Dat overigens in het Marshall-plan het
Roergebied
moet worden Ingeschakeld zoals be
kend zijn over de steenkoolproductie van
dit gebied Anglo-Amerikaanse onder-
handelingen geopend, waarbij Frankrijk
misschien zal, en ook behoort te worden
betrokken is hier herhaaldelijk be
toogd.
Wat diet Roergebied voor Europa bete
kent blijkt nog eens uit een studie van
het Franse departement van Economise
Zaken.In 1937 werden in dit gebied meer
kolen geproduceerd dan in heel Rusland.
Het electriciteitsverbruik was groter dan
in het Ver. Koninkrijk. De ijzer- en staal-
productie was groter dan die van Frank
rijk en België tezamen, die van zwavel
zuur even groot als Italië, de productie
van stikstof maakte een tiende deel uit
van die der gehele wereld. Tot op 2000
meter diepte beschikt de Ruhr over 43.350
millioen ton aangetoonde kolen en een
ongeveer even grote reserve, die op
waarschijnlijkheid berust. Duitsland be
schikt over de grootste Reserves van heel
Europa.
Daartegenover kan het gebied een zeer
grote afnemer zijn van landbouwproduc
ten, daar slechts 4 pet. der bevolking
zich met landbouw bezig houdt.
Met deze studie bewijzen de Fransen,
dat zij wel degelijk het belang van het
Roergebied voor het herstel van Europa
inzien al hebben zij ook een enigszins
andere kijk dan Amerika op de wijze
van
enigszins luxe karakter zullen ook bijv,
geen Amerikaanse films meer worden in
gevoerd. De regering had aan het ver
tonen van deze films zo zware voor
waarden verbonden, dat de Amerikaanse
filmmaatschappijen maar hebben beslo
ten in het geheel geen films meer naar
Engeland te zenden.
De critici onder de
Labourleden
waren van oordeel, dat de regering de
maatregelen ter bestrijding van de crisis
vooral op de arbeiders Het drukken, zij
hadden o.a. een zware belasting op de
winsten en een kapltaalsheffing gewild,
en de conservatieven vonden niets goed
in het optreden der regering, die h.i. met
haar socialistische maatregelen het land
te gronde richtte. Overigens is het wel
duidelijk, dat door de nieuwe maatre
gelen Engeland zich misschien wel iets
langer kan redden met de dollars, welke
het van de Ver. Staten geleend kreeg,
doch dat ze geen uitkomst vormen. Eind
October zal de grote Am. lening uitge
put zijn, dan heeft Engeland nog wel
een Canadees crediet en zijn goudvoor
raden, maar Londen is in de beschikking
daarover niet vrij.
Men kan ook niet verwachten dat het
grote verschil tussen Engelands inkopen
in en verkopen naar het buitenland
de oorzaak van de crisis binnenkort,
zal zijn verdwenen. Want het land heeft
niet voldoende arbeidskrachten
om thans voldoende goederen te produ
ceren, welke het buitenland nog wil heb
ben, en als het straks wel genoeg werk
krachten heeft, zal het buitenland geen
behoefte meer hebben aan die artikelen
of niet in staat zijn ze te betalen. Dat is
een der grote problemen, welke de lan
den, die thans trachten hun in- en uit
voer in evenwicht te brengen, bedreigen,
o.a. ook ons eigen land.
Na het grote debat
in het Engelse Lagerhuis over de econo
mische crisis heeft de regering bij de
stemming over de volmachten welke zij
vroeg een ruime meerderheid behaald.
O'ok al waren er in Labourkringen tal
van afgevaardigden ontevreden over de
door de regering aangekondigde maatre
gelen ter bestrijding van deze crisis en
is er in de kringen van het kabinet een
zekere regeringsmoeheid, juist door die
ontevredenheid ontstaan, welke zelfs
aanleiding tot geruchten over een rege
ringscrisis heeft gegeven.
De maatregelen welke de regering voor
stelt, zullen bestaan uit het verdelen der
arbeiders over takken van industrie aan
welker artikelen het meest behoefte is,
een beperking van het aantal troepen
dat op de been is, de mijnwerkers wordt
gevraagd langer te werken; de arbeiders
in het algemeen zullen geen hogere lo
nen mogen eisen, en het gehele volk zal
zich nog wat groter beperkingen moe
ten opleggen, omdat men minder goede
ren wil invoeren, waardoor minder
nisten” noem, Hoe kan dat nou? Stel U
eens voor, dat U zelf humanist was, En
iemand noemde U zo. Zou U zich dan
beledigd gevoelen? Nee toch? Want zo
ja, dan leed U minstens aan een minder
waardigheidscomplex, wat Uw eigen
overtuigingen betrof.
Verder „betwist” U mij het recht, de
bewuste brief te ondertekenen met „na
mens hen”. (Alweer zo’n onprettig woord
„twisten”. Nogmaals, dominee, ik hou
daar niet van. Ik ben geen twister, en
geen man, die er maar op los slaat. Dus
druk U liever wat sympathieker uit).
Weet U wel, waar mijn brief hoofdzake
lijk om ging? Ik heb U gezegd, dat ik
helemAAl geen knuppel in het hoender
hok wilde gooien. Ook wilde *t epistel
geen politieke geloofsbrief zijn. De kern
was mijn dank voor het aan ons gerichte
woord van de redactie en mijn waarde
ring in ’t algemeen van Bolswards
Nieuwsblad. Daarom kon ik namens alle
Bolswarders-in-de-Oost spreken.
Het slot van Uw betoog kan ik niet an
ders dan onderschrijven. God geeft ons
nóg een kans in Indië. De fouten, in het
verleden gemaakt, kunnen nóg hersteld
worden, ’t Is goed, dat de Kerk ze ziet.
Daar moet het natuurlijk niet bij blij
ven. Er moeten zendelingen naar hier,
Evangellebrengers, dragers van de Goe
de Boodschap. Waar zijn ze, al die af
gestudeerde jonge kerels?! Zelfs als veld
prediker kunnen we ze hier niet krijgen.
Ja, hierover wordt veel gepraat, geschre
ven. Ieder ziet het zo goed, heeft er het
zijne van te zeggen. Maar, dominee Win
terwerp, hier wordt weer.een dAAd
gevraagd, geëist. Want: daar kan in In
dië iets groots verricht worden!
hoe dit moet Ingeschakeld, Haast nog
dringender dan Engeland behoeft
Frankrijk
overigens internationale samenwerking
om er weer boven op te komen. Het ka-
binet-Ramadier voert een bijna wanho
pige strijd om het land economisch staan
de te houden. Het overweegt daarom
zelfs de handelsbetrekkingen met Fran-
co-Spanje weer te hervatten, die het
ruim iy2 jaar geleden verbrak. Ove
rigens ziet Ramadier zijn taak weer ver
zwaard nu het Franse Vakverbond, dat
onder leiding der communisten staat, en
de werkgeversorganisaties het eens zijn
geworden over een actie tot loonsverho
ging met 11 pet., welke dan wel in de
prijzen zal worden doorberekend, anders
deden de werkgevers natuurlijk niet mee.
Ramadier
heeft zich tegen deze actie verklaard, om
dat er inflatie uit moet voortkomen en
vooral de socialistische ministers! bevin
den zich in een lastig parket, daar de
arbeiders zich moeilijk kunnen voorstel
len, dat dezen zich verzetten tegen een
verhoging van de lonen. Maar toch blijkt
deze regering nog steeds op haar meer
derheid in de nationale vergadering te
kunnen vertrouwen. Zij kreeg met zeer
ruime meerderheid een motie van ver
trouwen inzake haar voorstel tot wijzi
ging van de wet op de gemeenteraads
verkiezingen, waartegen ten slotte bijna
alleen de communisten stemden en even
eens met een dergelijke meerderheid
haar voorstel er door om de herziening
van de verhouding tot Algerië nu ter
stond af te handelen en niet tot October
te wachten.
Inderdaad dient er haast betracht met
het mondig maken van koloniale vol
ken, maar de
Algerijnse nationalisten
zijn nog niet tevreden. Zij willen prac-
tisch volkomen onafhankelijkheid en ge
nieten daarbij de sympathie van de Mo
hammedaanse wereld, zoals de republiek
Indonesië dat ook doet en niet minder
Egypte, welks conflict met Engeland
thans voor de Veiligheidsraad wordt be
handeld. Het gaat hierbij vooral om de
kwestie, dat Egypte de Soedan aan zich
wil trekken, waarover de Egyptische ko-
ning ook souverein is, maar dat in feite
door de Britten bestuurd wordt. De
Hoewel U, dominee Winterwerp, zich in
„enkele opmerkingen” beperkte tot het
maken van enkele AANmerkingen, en er
dus eigenlijk geen sprake is van een
kruising van „opvattingen en zienswij
zen”, (hetgeen U zelf ook zegt) kan ik
toch het idee niet van me afzetten, dat
mijn brief de knuppel wierp in Bolswards
partij-politieke hoenderhok. Hetgeen
stellig NIET de vooropgezette bedoeling
was. Want ik houd daar niet van. Ik
vind zoiets in deze tijd absoluut nutte
loos en waardeloos. We zoeken allen,
als volk, als eenheid dus, naar een op
lossing van de nationale moeilijkheden,
en elke stimulans tot verdeling, tot het
tegen elkaar in ’t harnas jagen van de
diverse groepen, is daarbij uit den boze.
Dit neemt evenwel niet weg, dAt er me
ningsverschillen zijn, dAt ieder zijn eigen
ideeën heeft aangaande de aanhangige
kwestie, en zo Is het niet te verwonde
ren, dat iemand, die in Indië zit, en op
een vrije dag besluit, een brief aan zijn
stad- en streekgenoten te richten, zijn
hart eens lucht, en zijn gedachten on
gezouten te berde brengt.
Want, dominee, we zitten nu ruim een
jaar in het land, dat de oorzaak is van
de hevige spanningen in het moederland.
Vijftien maanden lang hebben we kun
nen gadeslaan, wAt de werkelijkheid
was, en wAAr de theorie begon. Hebben
we het een aan het ander kunnen toetsen.
We hebben, ongestoord en niet gedwon
gen door het voorkauwen of opleggen
van meningen van bovenaf, de onze kun
nen vormen. Niet, zoals elders in het
blad nogal onkies werd geponeerd „op
gezweept door radio Batavia, geraffi
neerde oorlogspsychologie en de kruik-
jjenever-op-’s-lands-kosten”, maar ge
destilleerd uit wat we zagen en mee
maakten.
Daarom, dominee, durf ik pertinent te
beweren, dat de jongelui, die met U in
contact staan, en die volgens U STUK
VOOR STUK tégen ’t gewapenderhand
herstellen van de rechtszekerheid in In
donesië waren, U enkele welwillend^
frases'hebben doen toekomen inplaats
van hun overtuiging. Misschien als ge
volg van Uw brieven of rondschrijvingen.
Want wAAr je ook komt, of je nou in de
schaduw van een Michell-bommenwer-
per met een monteur aan de praat raakt,
of met een chauffeur van de A.A.T. er
gens bij de weg, of met een groepje
soldaten van I of II of III-9 R. I.'op Te-
galega of wAAr dan ook, hun oordeel is
één- en volmondig: geen gepraat, maar
de daad. De mensen hier, die Uw inge
zonden stuk gelezen hebben, waren
vooral bij dit punt hevig verontwaar
digd (ik zal U hun reacties besparen,
want dAn zou ik Inderdaad onparlemen
tair worden!), juist omdat dit een feit schulden in het buitenland ontstaan,
is, aan geen twijfel onderhevig: iedere Naast een aantal voedingsmiddelen
soldaat, iedere burger in Indië (natuur
lijk heeft elke regel zijn uitzonderingen,
maar toch niet zodanig, dat de enkele
buitenbeenders juist Uw corresponden
ten moeien zijn) was ervan overtuigd,
dat de wijze van oplossing, zoals de
Nederlandse regering zich die tot de 21e
Juli voorstelde, de onjuiste was. NIET
omdat de burgers hier de oude, kolo
niale verhouding prefereerden, NIET
omdat de mililitairen hier van een „sla-
d’r-maar-op-los-mentallteit” waren be
zeten, maar omdat men er van verze
kerd was, In Djokja niet met bona-fide
figuren te doen te hebben, omdat men
zag, dat óf deze figuren de moeizame
pogingen onzer regering op alle fronten
saboteerden, dan wel, dat ze nergens
hun de facto gezag in staat waren te
handhaven.
Trouwens, dominee, U ziet tot welke
conclusies deze regering zélf gekomen
is, zo tegen de 21ste Juli. De situatie
werd onhoudbaar. En.’t komt tóch
nog tot militaire acties. Natuurlijk, U
mag nu zeggen: „Wij hebben althans
gedaan, wat in ons vermogen lag”, maar
feit is dan toch maar, dat wanneer men
dit besluit in ’45 had genomen, een en
ander een aanzienlijk aantal mensenle
vens had gespaard, en tevens de ettelijke
millioenen aan broodnodig kapitaal, die
met deze twee jaren gemoeid gaan.
Als je het gebeurde achteraf nog eens
nagaat, zou je warempel nog tot de
conclusie komen, dat die z.g. „positie-
ven-van-voor-de-oorlog” nog zo gek niet
geweest zijn.Maar daarover willen
we niet praten: ik wil niet de schijn
voeren, hun spreekbuis te zijn. Ik geef
mijn eigen mening, die niet politiek ge
schoold is: daarvoor hebben wij, door
tussenkomst van de oorlog en ons on
middellijk vertrek in ’45 niet de gelegen
heid gehad. Daarom bedoelde ik met
„positief” ook niets in die richting, en
meerderheid der bevolking van de Soe
dan schijnt geen inlijving bij of unie met
Egypte te wensen. De
Egyptische regering
heeft dan ook nauwelijks kans voor de
Veiligheidsraad gelijk te krijgen, al is
er misschien een kans voor haar om met
Engeland samen als trustee, een soort
opvoeder dus, voor dit gebied te worden
aangesteld; als Engeland tenminste voor
een dergelijke regeling voelt. Dergelijke
kwesties vormen overigens niet de groot
ste zorgen voor de diplomaten. Dat blijft
wel de verhouding tussen Oost-Europa
en het Westen, welke zich meer en meer
schijnt toe te spitsen op dat ene punt:
Griekenland.
De Sovjet-Unie heeft vorige week bij de
Griekse regering een protest-nota inge
diend wegens z.g. onvriendschappelijke
daden, die niet In overeenstemming wa
ren met de diplomatieke betrekkingen
tussen belde landen. Vermoedelijk effent
Moskou zich hier de weg tot verbreking
der diplomatieke betrekkingen met deze
Griekse regering, waarna het gelegen
heid zou hebben, een z.g. „vrije Griekse
regering” van de Griekse communisten
in het Noorden des lands, waar deze de
steun der buren genieten, officieel te er
kennen. Van
Bolswards Nieuwsblad
2
dt gehou-
tt
jed
een
/an
ens
es-
Fries stamboekvee
voor Groningen aangekocht is. Het zwart-bon-
te-vee wordt daar graag gezien en wij zien
het ook liever dan die Groninger witkoppen.
Overigens krijgen wij ook wat uit Groningen,
daar Mr. T. J. Hillebrands, kassier der boe
renleenbank te Leek, benoemd is tot direc
teur van het instituut voor landbouw-coöpe-
ratie in Friesland.
Belangrijk is het juist verschenen jaarverslag
van de Kamer van Koophandel over 1945 en
1946, dat een duidelijk beeld geeft van de na
oorlogse ontwikkeling van het Friese be
drijfsleven.
De fuikvissers
van het Ijsselmeer, die hun netten hebben
staan langs de afsluitdijk en bij de spuisluizen
van Kornwerderzand treffen ook nog heel
weinig in hun fuiken aan. Het aanhoudende
mooie weer is niet gunstig voor de paling-
vangst. De aanvoer van snoekbaars, baars,
voorn, snoek en karper uit het Ijsselmeer was
ook gering. Overigens ziet men in het Ijssel
meer weinig dode vis, wat in het binnenwater
weer meer voorkomt. Gewone witvis maar ook
snoek en baars. De vissen kunnen blijkbaar
niet tegen de aanhoudende warmte. De afge
lopen winter zijn er ook heel wat omgekomen,
zodat het niet kan uitblijven of de visstand
vooral in de kleine wateren, moet wel gevoe
lig getroffen zijn. De warmte doet niet alleen
haar invloed gelden op de vis maar ook op de
tuinbouwproducten
Zo waren de slabonen dit jaar ongeveer 10
dagen eerder plukrijp dan andere jaren. Op
de grote veilingen te Buitenpost, waar ook
door verschillende conservenfabrieken uit alle
delen van Nederland, wordt gekocht, was de
aanvoer dan ook groot. De stijgende aanvoer
drukte natuurlijk de prijzen. Ze daalden van
29 cent tot 16 cent per Kg. Bij deze lage
prijzen is de verbouw niet lonend meer. Bo
vendien komt door de grote droogte een ge
deelte der bonen niet tot volle wasdom, maar
wordt geel en valt af.
Onder voorzitterschap van de heer D. Hoog
land van Harlingen hield de jonge afd. Fries
land van de
Niet alle hooi
is even mooi binnen gekomen en hooibroei
doet zich dan ook op verschillende plaatsen
voor. Zo ook bij Tj. van der Lei aan de Sin-
telweg onder Rinsumageest. Er brak brand
uit, welke echter door het krachtdadig optre
den van de brandweer van Murmerwoude al
vrij spoedig kon worden bedwongen. De boer
derij kon zelfs worden gered. Een gedeelte
van het in de schuur aanwezige hooi is ver
brand, welke schade door verzekering gedekt
wordt.
Een ongeluk ligt op een klein plaatsje
Dit ondervond de vrouw van de heer W. R.
van Winsum die door het omvallen van een
trapje waar zij op stond, zodanig kwam te val
len dat haar knie op twee plaatsen brak en
zij naar het ziekenhuis te Leeuwarden ver
voerd moest worden.
Er zijn nog jongens met durf,
al zullen ook velen het ondernemen van de
Harlinger Gerrit Barneveld, de Marsumer L.
Wildschut en de Amsterdammer L. Meyer,
met .domdryst” bititelen. Zij zijn n.l. met de
zeilsloep „Gerjan” van Hoek van Holland
uitgezeild voor hun tocht naar Suriname. Zij
gaan eerst naar Engeland, vandaar naar Por
tugal en dan over de Oceaan naar Zuid-Ame-
rika. Tijdens de Terschelling-tocht zullen ve
len weinig vertrouwen in het scheepje hebben
gekregen, dat toen door de reddingsboot bin
nen gebracht moest worden.
De bijenhouders
van Oudeschoot hadden een strop, daar zij in
plaats van de volle kasten die ze daar ver
wachtten aan te treffen, de kasten leeg vonden.
De bijen vlogen niet op de klaver van de
Noordoostpolder. Of die klaver nu niet ho-
nigt, of dat de bijen er niet bij kunnen komen,
is een vraag die nog niet is opgelost maar
zeker is in elk geval dat de imkers niets in
hun kasten aantroffen.
Ned. Fruittelers organisatie
haar eerste fruitteeljd’g te St. Anna Parochie,
waar de heer Ir. H. J. M. Henkes sprak over
„De afzetmogelijkheden voor ons fruit.” De
heer Henkes zeide onder meer, dat door de
verminderde koopkracht van het publiek de
prijzen van het fruit naar beneden moeten,
maar toch zullen er maatregelen moeten wor
den genomen om de bestaansmogelijkheden
der kwekers te verzekeren. Het gemiddeld
fruitverbruik in ons land was de laatste jaren
150 millioen Kg per jaar, terwijl de kwekers
thans vermoedelijk op een jaarproductie van
300 millioen Kg komen. Maar voor overpro
ductie behoeft men nog niet bevreesd te zijn.
Er zijn 2 hoofdproblemen, n.l. hoe telen we
zoveel mogelijk fruit dat het gehele seizoen
door geleverd kan worden, en, hoe kunnen
we de afzet bevorderen en de productie over
het gehele land spreiden.
Men zal voor verschillende dingen in coöpe-
raief verband moeten optreden en wel spe
ciaal voor het stichten van bewaarplaatsen
voor fruit. Spreker dacht hierbij aan de En
gelse koelhuizen met gasbewaring. Sprekende
over de prijzen zei Ir. Henkes, dat bij een
consumentenprijs van 65 et. gemiddeld per Kg
voor kwaliteitsproducten, een lonend bedryf
mogelijk zou zijn.
De export-mogelijkheden waren niet groot.
70 pct. van onze peren gaan naar Engeland,
maar de concurrentie van andere exporteren
de landen wordt steeds groter. Duitsland kan
weer een belangrijk afzetgebied worden, voor
al voor minderwaardige soorten fruit, die
daar kunnen worden verwerkt. Ir. v. d. Slikke,
rijkstuinbouwconsulent voor Friesland, wilde
hier een apparaat hebben, waar uit de markt
genomen fruit verwerkt zou kunnen worden.
Dit zou zeer belangrijk zijn en misschien komt
dit punt nog ter sprake op de
studiedag Industrialisatie
welke op 3 Sepember op „Allardsoog”, de
volkshogeschol bij Bakkeveen, wordt gehou
den. Ir. B. Aninga van de Philipsbedrijven te
Eindhoven zal spreken over: „De voorwaar
den welke industrialisatie bevorderen,”, en Ir.
A. Bennink, directeur van het Arbeidsbureau
te Emmen, over: „De ervaringen met de in
dustrialisatie te Emmen”.
Misschien zijn die ervaringen even goed ge
weest als die van Groninger veehouders, die
vorig jaar Fries vee voor hun bedrijven had
den aangekocht. Dat heeft zo goed voldaan
dat er nu weer
