eh
s
[wandelende jood}
Goed nieuws
Provinciale Kroniek
Krijgen de omzwervingen
een einde
I
Buitenlands Overzicht
l
md 6
EK
voor de Jeugd
No. 86
43e Ja&rgang
Vrijdag 7 Nov. 1947
West.
d
Uitgave
Drukkerij Fa. A. J.
OSINGA
Bolsward
van
In great skip hat in bulte sok
van de
Wordt vervolgd.
Vk.
te Rio
Geer-
ionsma
ver te
Eeuw-
Tiche-
:ele
)ok
eek
sus
beste Nederlanders niet, bij wie deze
stemming leeft.
Toch voelt de Jood zich ook in Neder
land niet meer veilig. Hij weet, dat Ne
derland een klein en zwak land is, dat
hem niet beschermen kan tegen de drei
ging van nieuwe anti-semitische razer-
nijen. En hij weet, dat het nazisme wel
overwonnen is, maar niet dood en dat
velen in Duitsland wachten op een nieu
we kans, hoe men daar speculeert op
een nieuwe oorlog tegen Rusland en de
rest van Oost-Europa en dat dan Duits
land mee zal mogen doen aan de zijde
van Amerika en Engeland en de andere
landen van West-Europa. En wie weet,
zo redeneert de Duitser, wat daar voor
mogelijkheden in liggen voor het Duit
se volk. Ja, wie weetl
De Jood rekent daar mee en hij weet
zich overal in Europa bedreigd. Vandaar,
dat het nimmer gestorven verlangen naar
het Beloofde Land machtig opvlamt in
de harten van bijkans alle Joden. Het
1 jaar,
>ut te
r 1947
as, zv
baard.
1947
lanjnat
(iemke
Bauke
Schar-
Goën-
e Sy-
j. te
i. te
Vom-
j. te
Lem-
Abbe-
Ys-
1 j. te
Abonnementsprijs i
1.25 per kwartaal bij vooruitbet?IIng
Advertentieprijs10 cent per m m.
Giro 8792Ö
•fd aat
MWER
maker
streke
zijn vele nauwe en kronkelende straat
jes en steegjes, zoals reeds heel veel toe
risten voor hen.
De Grouwsters zijn zelf ook wel over
tuigd van de schoonheid van hun pitto
reske woonplaats, maar dit neemt niet
weg dat zij wel degelijk inzien, dat de
kleine huisjes in de nauwe steegjes als
woning niet je DAT zijn. Geen ruimte,
weinig licht en vrijwel nooit de zon.
Er zijn er dan ook heel wat van deze
woningen onbewoonbaar verklaard, al
zal in de naaste toekomst hierin voor
een gedeelte kunnen worden voorzien
door de bouw van vijftig nieuwe wonin
gen. Hoe het ook zij, als te Grouw de
oude huisjes worden afgebroken, wat nog
wel even op zich zal laten wachten, zal
deze plaats ongetwijfeld een deel van
haar aantrekkelijkheid voor de vreemde
ling verliezen. Het is te hopen en ook
wel aan te nemen, dat men er bij de
bouw van de nieuwe huizen, welke voor
de oude in de plaats zullen komen, aan
zal denken om dit te doen geheel in
overeenstemming met het cachet van de
plaats.
De emigratie-gedachte
leeft blijkbaar sterk onder de boerenbe
volking. Dit heeft tot resultaat gehad,
dat de zes grote Landbouw- en Land-
arbeidersorganisaties de „Centrale Stich
ting Landbouwemigratie” in het leven
hebben geroepen. Het doel van de Cen
trale is om alles wat met het emigratie-
vraagstuk verband houdt, te bestuderen,
zodat zij, die willen emigreren, op de
beste manier worden voorgelicht, terwijl
zij verder de mogelijkheden in de ver
schillende landen onderzoekt. Zo zijn er
momenteel drie deskundigen in Brazilië
voor onderzoek eh voorbereiding van
groepsvestiging. Dit laatste zal vooral in
Zuid-Amerika nodig zijn. De moeilijk
heid in de Zuid-Amerikaanse Staten is
Wal-
t Bijl-
Friesian
echter dat men direct als eigen onderne
mer zal moeten beginnen terwijl men
maar heel weinig geld zal mogen mee
nemen.'Zuid-Afrika is voor boeren min
der geschikt, al zijn er wel streken waar
ook voor onze boeren vooruitzichten
zouden zijn. De Verenigde Staten blijft
nog altijd „het land”, terwijl er, volgens
de directeur van de Centrale, de heer
T. Cnossen, de kansen door ook het
grootst zijn, vooral voor mensen met een
uitgesproken plattelandsmentaliteit. Deze
mentaliteit (vakbekwaamheid, doorzet
tingsvermogen en soberheid) hebben de
Nederlanders in de Verenigde Staten zo’n
goede naam bezorgd, dat zij zelfs bij de
grote werkloosheid, jaren geleden, nooit
lang zonder werk behoefden te zijn. Wel
laten de Ver. Staten nu 3150 Nederlan
ders per jaar toe, maar er staan op dit
ogenblik niet minder dan 12000 inge
schreven. Toch kunnen de boeren een
voorkeursvisum krijgen, als ze voldoen
aan de algemene bepalingen. Zo zal men
in Amerika familie of kennissen moeten
hebben, die een uitnodiging sturen om
te komen, welke uitnodiging gewaar
merkt moet zijn door een Amerikaanse
notaris of een Bank, waaruit blijkt, dat
de uitnodigers borg staan voor de emi
grant. Dit laatste ook al weer met het
oog op deviezen, welke ons land nu een
maal niet heeft.
Zionisme heeft vrijwel alle Joden gegre
pen. Eén drift bezielt in het bijzonder de
Joden in Europa: weg uit dit wereld
deel vol van dreigingen en gevaren; te
rug naar Palestina, ons heilige land.
In dit Zionisme spelen verschillende fac
toren een rol: religieuze en nationale.
Religieuze: het is het door God hun
toebeloofde land en Jeruzalem en zijn
tempel op de berg Zion waren eertijds
het middelpunt van Israëls Godsverering.
En nationale: Palestina is het land der
vaderen, het land van Abraham, Izaik
en Jacob; het is de bakermat van het
volksbestaan.
Deze beide factoren hebben het Zionis
me gevoed. En waar het orthodoxe Jo-'
dendom va,ak godsdienstige (bezwaren
had tegen het Zionistisch streven: im
mers, de Messias zou het volk moeten
verzamelen en terugbrengen en Hij was
nog niet verschenen en van Hem moest
men het heil verwachten en niet van
politieke agitatie als de Zionistische be
weging bedreef, de nood der laatste ja
ren heeft deze redenering teruggedron
gen. Ook orthodoxe Joden willen onder
de indruk van de jongste belevingen lie
ver in Palestina de komst van de Mes
sias afwachten dan buiten het land der
vaderen het volk zien worden uitge
moord.
ook al de aandacht der Ver. Naties zul
len vragen. Want de regering van Htn-
doestan heeft gezinspeeld op een volks
stemming onder internationaal toezicht,
terwijl een hoge autoriteit van Pakistan
al op de hulp van de Arabische Liga
heeft aangedrongen om het gevaar voor
de Islam, ontstaan door de Hindoe-
invasie in Kasjmir, gezamenlijk het
hoofd te bieden. Nog meer werk dus al
licht voor de Ver. Naties, die al de han
den vol hebben aan de kwesties bij hen
in behandeling en met onderlinge ruzies,
welke ook in de afgelopen dagen geen
einde namen.
Het Slavisch blok
staat met zijn inzichten nog altijd on
verzoenlijk tegenover die va", het Wes
ten. Dat kwam ook al weer tot uiting
in de Veiligheidsraad bij de behande
ling van de Indonesische kwestie, welke
daar een voorlopig einde heeft gevon
den door de aanneming van een voor
Nederland gematigde resolutie. Polen
stemde tegen, Rusland onthield zich om
dat zijn tegenstem als veto zou hebben
gegolden en dan helemaal niets zou zijn
besloten. De vervolging van de opposi
tieleider Maniu in Roemenië, het ontslag
van de zelfstandige regering van Slo
wakije in Tsjecho Slowakije, waarach-
de Engelse regering, die al tot over de
oren in de tot nog toe vooral economi
sche en buitenlandse politieke moeilijk
heden zit. Van de laatste noemen we ten
slotte alleen maar de
Palestijnse kwestie.
De Amerikanen hadden in de subcom
missie voor Palestina der Ver. Naties
voorgesteld, dat Palestina tegen 1 Juli
1948 verdeeld zou worden in een Jood
se en Arabische staat en dat de Britse
troepen er voorlopig toezicht zouden
blijven houden. De Russen hebben dit
plan echter van de hand gewezen en wil
len dat het Britse mandaat al 1 Januari
a.s. eindigt en de verdeling via de Ver.
Naties zal plaats hebben.
1 Jean-
der.
7 jaar,
a.
nten
2nd, da|
werli
rs, Koei
Staartl
elli|nei>|
Leidsel*
iz. All'l
g voc
Diem
an hi
xxxxxxxxxjb
V Wiere tuurden M
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Redactie en Administratie
Marktstraat 13 Bolsward
Telefoon 451 (K 5157)
:r 1947
is, zv
chat te
nga en
i: Min-
n Gep-
s Wil-
Bauk-
Geertje
ma en
d; Jet-
in Ab-
Schet-
L
Kent ge de legende van de Wandelende
Jood, lezer? Zij dook op in de overleve
ringen van het Duitse volk ongeveer ge
lijktijdig met de sage van de magiër
Faust.
In deze legende werd verteld van de
schoenmaker Ahasveros, een aanhanger
van de Farizeën en mitsdien een felle
vijand van Jezus, over wiens veroorde
ling en kruisiging hij zich bovenmate
verheugde. Hij heeft mee voor Pilatus
Zijn dood geëist en als deze daartoe
eindelijk heeft besloten, snelt Ahasveros
naar huis. Hij woonde aan de kruisweg
naar Golgotha en daar wacht hij in een
grimmige voldoening de nadering van
de kruisstoet af. Maar juist voor Ahas
veros’ deur wordt de Heer Zijn kruis te
zwaar,z Hij blijft staan en zoekt een
ogenblik steun tegen de deurpost van
Ahasveros’ huis. Maar deze in zijn ver
betenheid gunt Hem deze rust niet, maar
jaagt Hem weg met ruwe, boze woor
den. Dan richt de Heer zich op en zijn
blikken indringend op Ahasveros vesti
gend, zegt Hij: Ik wil hier staan en rus
ten, gij echter zult gaan. En, zo vervolgt
de legende: sinds dien is het uit geweest
met de rust van Ahasveros. Hij kon niet
meer los komen van de blik dezer ver
oordeelde, wie hij op de grens van dood
en leven zelfs een schamel beetje barm
hartigheid geweigerd had en met het
oordeel van Christus beladen zwierf hij
over de wereld, eeuw in eeuw uit als
een stomme getuige van het wereldge
beuren en aan zijn zwerftocht zou geen
einde komen voor het einde van de we
reld zelf met Christus’ wederkomst.
In deze legende kan men een verbeelding
zien van het lot van het Joodse volk, in
de gestalte van deze wandelende jood
een personificatie van zijn eigen be
staan. Het lot der Joden is veelszins tra
gisch geweest. Sinds zij gedwongen wer
den hun eigen land te verlaten en hun
volksbestaan in eigenlijke zin ophield,
hebben zij geen rust meer gekend. In
een huiveringwekkende samenwerking
hebben godsdienstige en racistische fac
toren 'de afkeer en de haat tegen hen
gevoed en versterkt.
De Christenen hebben hun nimmer de
kruisiging van hun Heer vergeven en
levend te midden van andere volken
stootten dezen zich aan hun ras-eigen-
aardigheden: men ervoer telkens weer,
dat zij anders waren. En in de afkeer
mengde zich een element van vrees:
men erkende hun bekwaamheid in bij
kans ieder opzicht en een niet erkend
gevoel van eigen minderwaardigheid
dreef de afkeer van velen aan tot felle
haat. Op zijn best geduld, meestal ge
minacht en soms verwenst hebben zij
moeten leven op vreemde grond. En zo
wel in de Middeleeuwen als in de mo
derne tijden zijn de haat en de vervol
gingen telkens weer uitgebarsten. Maar
nooit zo hevig en zo systematisch als
onder de Duitsche Nationaal-Socialisti-
sche furie, die het Duitse volk door de
gaskamers van Auschwitz met een eeu
wige schuld en schande heeft belast.
Geen wonder, dat het verlangen naar ’t
eigen land in het hart der Joden onuit
blusbaar bleek. Al waren er ook hier
gelijk onder ieder ander volk lieden, die
van mening waren, dat hun vaderland
was, waar zij het goed hadden. Vóór de
Duitse razernij hebben stellig vele Joden
in Holland zo gedacht en gehandeld.
Hier waren zij waarlijk veilig, hier wa
ren zij gelijkberechtigde staatsburgers,
ook al bleven zij hier een ras apart. Het
is de roem van het Nederlandse volk dit
opgejaagde ras sedert eeuwen gastvrij
heid verleend te hebben en op voet van
gelijkheid behandeld. En het is de schan
de van de N. S. B.ers, die zien het puik
der natie achtten, deze verkrachting van
onze volksaard door hun Duitse rotge-
noten zonder protest geduld te hebben
en zelfs in vele gevallen aan de wan
daden van hun Duitse meesters te heb
ben meegedaan.
Maar sinds deze uitbarsting van Duitse
„cultuur” voelt de Jood zich nergens
meer veilig, ook in Nederland niet, niet
omdat het Nederlandse volk in zijn hou
ding wezenlijk veranderd zou zijn. Een
zeker anti-semitisme is ook hier in som
mige kringen, mede door ervaringen
met sommige Joodse onderduikers, wel
op te merken, maar ernstig hoeft men
dit waarschijnlijk niet te nemen. Het is
te incidenteel en te individueel en past
te weinig bij de in wezen humanisti
sche aard van ons volk. Het zijn de
Ministerieel bezoek.
Het waterland heeft deze zomer wel zeer
in de belangstelling van de toeristen ge
staan en zeker niet in het minst van de
toeristen van de andere kant - van de
voormalige Zuiderzee.
Ook nu weer heeft het de belangstelling
van iemand van de overkant, al is die
dan ook geen toerist, maar wel minis
ter van Landbouw, Visserij en Voedsel
voorziening. Minister Mansholt bracht
op uitnodiging van Ged. Staten van
Friesland een bezoek aan het Lage Mid
den van onze provincie, om de plannen
te bespreken tot verbetering van de cul-
tuurtoestand. De Minister was niet al
leen gekomen, maar was vergezeld van
Ir. Staf, Directeur-generaal van de land
bouw, de heer Mesu, directeur van de
Cultuurtechnische dienst, de heer Bak
ker, Referendaris van het departement
van Financiën en Ir. Nijsingh, rentmees
ter van Domeinen. De bestaande plan
nen werden tot in de finesses besproken,
waarbij de Commissaris der Koningin,
Mr. Linthorst Homan, verscheidene leden
van Gedeputeerde Staten, hoofdambte
naren van Rijks- en Provinciale diensten
en enkele belanghebbenden de Minister
van voorlichting dienden. Na de bespre
kingen werd een tocht naar het Zwette-
gebied ondernomen, waarna de hoge
gasten op het bedrijf van Akkerman zich
er van konden overtuigen, dat de op de
ontgonnen gronden bereikte resultaten,
een verdere ontginning verantwoord de
den zijn. Om echter met succes aan het
werk te kunnen gaan, zal het nodig zijn
dat er een goede weg wordt aangelegd.
De Minister zeide, het grote belang voor
Friesland van deze ontginning in te zien
en beloofde dat hij al zijn aandacht aan
dit vraagstuk geven zou. De besprekin
gen werden te Grouw gevoerd en onge
twijfeld zullen de hoge gasten hebben
genoten van dit schilderachtige dorp met
Het grote Canada
biedt echter ook grote kansen. Het land
is 280 maal zo groot als Nederland, wat
echter niet wil zeggen, dat het ook 280
maal zoveel landbouwgrond heeft als
Nederland. Maar toch zijn de gunstigste
stukken nog 40 maal zo groot als ons
land en is er nog ruimte genoeg, als
we bedenken dat op die enorme opper
vlakte slechts 12 millioen mensen wonen,
waarvan ook nog de helft in de steden.
Bovendien bestaat ook in Canada de ten
dens van de vlucht van het platteland
naar de steden. De grond is uitstekend,
maar moet eerst worden opengelegd. De
prijs van de gronden is laag, waardoor
het mogelijk is om na een paar jaar wer
ken, onder normale gunstige omstandig
heden, zoveel over te houden, dat men
een bedrijf over kan nemen en dan ver
der afbetalen. De emigratie-regeling van
Canada is zo, dat men genegen moet
zijn minstens een jaar in loondienst op
het land te werken. Men kan inlichtin
gen inwinnen bij de Centrale Stichting
Landbouw Emigratie, Raamweg 26 Den
Haag. Dat er wel liefhebberij voor is,
kan wel hieruit blijken, dat men hoopt
er het volgend jaar zo’n 8000 man heen
te kunnen laten gaan.
Beste jongens en meisjes!
Jullie zullen wel gedacht hebben:
„Wat duurt het lang voor we weer
eens iets van Kappie horen”. En je
had groot gelijk, het duurde ook lang.
Maar, zie je, dat had zo zijn reden.
De lange reis die Kappie maakte
duurde de gehele zomer en was vrij
eentonig. Tenminste er gebeurde niet
veel, waar een verhaal van viel te
maken. Maar nu gaat het weer los.
Er volgt gewoon een „knal” verhaal!
Wanneer je nu de prentjes uitknipt en
in een schrift plakt, desnoods in een
vol schrift, dan krijg je langzamer
hand een prachtig plaatjesboek. En
wanneer je ze dan ook nog gaat kleu
ren, wordt het helemaal mooi! Doe
maar flink je best! Red.
vard
ent) en
wij dl
wed.
Pietje
van
:rl. te
echt-
Vest-
ter ook communistische pogingen om in
dat land de macht in handen te krijgen
worden gezien, en nieuwe arrestaties
van Hongaarse politici wijzen er op dat
in Oost-Europa Rusland de teugels
steeds strakker trekt. De gevluchte Pool
Micolajszyk is intussen in Engeland aan
gekomen, hij kreeg een verblijfsvergun
ning van de Engelse regering. Wel ge
heel anders dan in Oost-Europa is de
ontwikkeling van de binnenlandse po-
tieke verhoudingen in de West-Europese
landen, waar de volken door vrije ver
kiezingen in staat zijn hun mening te
uiten. De definitieve resultaten van de
Franse gemeenteraadsverkiezingen
wijzen uit dat de centrum-, rechtse -en
Gaullistische partijen 45.1 procent van
de zetels verworven hebben. De socialis
ten en onafhankelijke socialisten kregen
18.7 procent, de radicalen 20.5 procent,
de republikeinse volksbeweging 8.8 pro
cent en de communisten en aanverwante
groepen 6.9 procent. In de nationale ver
gadering heeft het kabinet Ramadier
zijn vertrouwensmotie er maar nauwe
lijks doorgekregen, n.l. met 300 tegen
280 st. In zijn rede maakte Ramadier
zowel front tegen communisten als
Gaullisten, maar sterk is noch zijn re
gering, noch zijn beleid. Hebben de ge
meenteraadsverkiezingen in Frankrijk
aangetoond, dat de stroming rechts ge
richt is, dat is ook gebleken bij die in
Engeland,
waar de conservatieve partij belangrijke
winst boekte ten koste van de Labour-
partij. De conservatieven eisen al dat er
nieuwe parlementsverkiezingen zullen
worden gehouden, maar Labour zal
daartoe nog. wel niet besluiten. Dit lijkt
ook al te voorbarig, maar toch schijnt
de kleine middenstand die in 1945 bij
de parlementsverkiezingen met Labour
meeging, thans bevreesd voor de socia
listische maatregelen der regering en laat
haar in de steek. Zal Labour trachten
deze stemmen terug te winnen door ge
matigder politiek? Zo ja, wat zal dan
de linkervleugel der Labourpartij daar
van zeggen? In ieder geval is dit wan
kelen van het vertrouwen der kiezers
in deze regering een nieuwe zorg voor
prijzei
De tragedie van India. I
Niet zonder leedvermaak ziet een deel
van Europa thans naar India. De rege- 1
ringen van Hindoestan en Pakistan heb- 1
ben, toen de Engelsen Brits-Indië aan
haar toevertrouwden, zo hoog opgege
ven van de bekwaamheid van Oost-Azië
zich zelf te regeren en dat het daarbij 1
geen hulp van Europese staten nodig
had, dat zij zelf wel enigszins te
leurgesteld moeten zijn over hetgeen
er thans in India gebeurt. Het vorsten
dom Kasjmir, grenzend in het noorden
aan de Sovjet-Unie en China, heeft een
in' overgrote meerderheid Mohamme
daanse bevolking, maar wordt geregeerd
door een vorst, die Hindoe is, Sir Hari
Singh. Deze schijnt de bedoeling gehad
te hebben zijn vorstendom aan te doen
sluiten bij Hindoestan. Zoals bekend
werd bij de deling de vorstendommen
de keus gelaten of ze zich bij deze Hin-
doestaat dan wel bij de Mohammedaanse
staat Pakistan wilden aansluiten. Lo
gisch ware het dat Kasjmir met zijn
overwegend Mohammedaanse bevolking
voor Pakistan koos. Zodra laatstgenoem
de staat dan ook in de gaten kreeg, dat
Sir Hari Singh andere bedoelingen had,
werden van die zijde ondergrondse po
gingen gedaan de macht in Kasjmir in
handen te krijgen. Goed gewapende ben
den, die moeilijk anders gevormd kun
nen zijn dan op Pakistans gebied, dron
gen Kasjmir binnen en schoten hard op
in de richting van de hoofdstad. Daarop
sloot Sir Hari Singh zich officieel aan
bij Hindoestan en riep militaire hulp
van deze staat in, welke direct gezon
den werd. Waarop Pakistan de bevel
hebber van de Pakistanse troepen, de
Engelse luit.-generaal Gracey opdroeg
Kasjmir binnen te trekken. Generaal
Gracey begreep dat dit op oorlog tussen
de twee Indische domionstaten ging
lijken en raadpleegde veldmaarschalk
Auchinleck, de Engelse opperbevelheb
ber van alle troepen in beide dominions.
Deze heeft daarop zowel Hindoestan als
Pakistan doen weten, dat de Engelse
officieren aan beide kanten de hoge
officiersposten in beide legers worden
nog door Engelsen bekleed bij een
botsing tussen Hindoestan en Pakistan
ontslag zouden nemen. De veldmaar
schalk achtte het de beste oplossing dat
beider troepen Kasjmir zouden verlaten
en een volksstemming over het lot van
het vorstendom zou beslissen. Een rede
lijk voorstel, m^ar het is de vraag, of
de verhitte Indische gemoederen dat ook
zullen vinden. Vooral aan Pakistanse
kant, want de Hindeestanse regering
had ook nog wel Sikh-troepen naar
Kasjmir gezonden en tussen hen en de
Moslims van Pakistan zit een hoop
kwaad bloed sedert de volksverhuizingen
van deze zomer. Bovendien is het niet
alleen de Kasjmir-kwestie welke een ge
schilpunt tussen de beide grote Indische
staten vormt. In ’t hart van Hindoestan
ligt het vorstendom Junagad, waar de
situatie precies andersom is als in
Kasjmir, de vorst is Mohammedaan, de
bevolking in grote meerderheid Hindoe;
maar de vorst heeft zich aangesloten bij
Pakistan, dat een kleine 1000 K.M. uit
de buurt ligt en wenst dat ook te doen
met twee van zijn leenstaten, die intus
sen door Hindoestan bezet zijn. Er zijn
dus inderdaad zeer ernstige geschillen
tussen de twee jonge, maar grote loten
aan de Engelse dominionstam, welke
Streekblad voor
In Frankrijk
hebben de boeren een vestigingsvergun
ning nodig, maar er zijn toch nog wel
enkele boerderijen te krijgen. Dode en
levende have moet men zelf meebrengen,
echter ook al niet zoveel als men wil,
maar tot een bepaald limiet. U ziet, er
zijn weer enige kansen. Dit geldt echter
alleen voor de boeren en voor Zuid-
Afrika eventueel voor vakarbeiders, maar
niet voor intellectuelen, tenzij ze in dienst
treden van een maatschappij die het mo
gelijk maakt.
Nu we het toch over intellectuelen heb
ben, kunnen we gelijk wel iets zeggen
over datgene, wat hen tot die staat ge
bracht heeft, n.l. boeken.
Die hebben we wel in Friesland en
vooral in
De Provinciale Bibliotheek.
Daar zijn er zelfs zoveel dat men ruimte
te kort komt, ondanks dat men beschikt
en Zuidwest
Bolswards Nieuwsblad
- I