o Onze Weekagenda ie ns 10 lie En en Martinytoer 4Óiis-‘/Óias LS Fan de BH. S tal 75 8 door Nederland üs hjoed O O to sizzen S No. 15 45e Jaargang Dinsdag 22 Febr. 1949 Uitgave OSINGA B o I s w a r d Der ’t gjin kriich is, is gjin ear®. H. F. F. :e.n 75 en TE TJ. DE JONG. Maandag 28 Februari Bolsward. De Doele, 7.30 uur Katho lieke Garde, Vastenavond-uitvoering. te van >01 üllt Q telt Veischijnt DINSDAGS en VRIJDAGS Redactie en Administratie Marktstraat 13 - Bolsward Telefoon 451 (K 5157) Abonnementsprijs 1.25 per kwartaal bij vooruitbetaling Advertentieprijs10 cent per m.m. Giro 8792b be its en, els, :e’ >70 en Dinsdag 22 Februari 7.3Q uur Consistorie der Ned. Herv. kerk td Elxmorra. Ledenvergadering Begra fenisver. „De Laatste Eer”. Vrijdag 25 Februari. Bolsward. De Doele. 7.30 uur C.H. Unie Mr. J. J. R. Schmal en opvoering „Ma rijke fan Lytsegea”. lós Ook hier werd een oplossing gevonden doordat de aanstaande pleegmoeder van het jongetje haar rechten op het broer tje afstond aan de joviale Terschellin- ger, die optimistisch beweerde, dat er op Terschelling ook nog wel plaats was voor zo’n heel nietig ventje. Nog na- snilkkend in de mantelmouw van zijn grote zus van misschien wel acht jaar oud, gaat hij toch zielsgelukkig naar de grote bus. Een heel klein meisje staat stil voor zich uit te staren op de koffer, die haar tot bijna aan de middel reikt, terwijl de kof fer toch eigenlijk heus maar een koffer tje is, en stil door druppelen haar traan tjes op het manteltje. Ook haar zusje is van haar weggehaald. Een zeer actieve dame bemoeit zich met het geval en woord Nederlands kende ze reeds. Intussen bemerkte ik, da de één veel meer slag heeft om met kinderen om te gaan dan de ander. Een der verzorgsters praatte met de kinderen en ze waren matig geïnteresseerd, tot er een andere verzorgster binnenkwam. Nu was het plotseling al leven en beweging. „Tante Annie! Tante Annie!” Overal klonk de roep vandaan en tante Annie was niet zo goed of ze moest al die kinderen een hand ten afscheid ge ven, hier een bemoeidgend woord spre ken. waar al enkele tranen te voorschijn sprongen, en daar een grapje van een der kinderen beantwoorden en maar steeds klonk het: „Auf Wiedersehen”. Het ogenblik van afscheid nemen was inderdaad aangebroken. De kinderen zouden uit elkaar gaan. De een hierheen de ander daarheen. Verschillende pleeg ouders hadden hun beschermelingetje of beschermelingetjes al gevonden en voerden ze naar de wachtende autobus sen voor het station. De kleine, grote drama’s hadden ingezet. Een klein meisje van een jaar of zes klampte zich, met grote tranen in de blauwe ogen, vast aan haar iets ouder zusje, dat vol slagen met de situatie verlegen was en trachtte haar te troosten. Maar alle woorden en lieve woordjes gaven niets. Ten slotte werd een oplossing gevon den, doordat de beide kinderen bij buur lui werden ondergebracht, waardoor ze toch heel dicht bij elkaar bleven. Een klein jongetje wilde niet van zijn zusje gescheiden worden, dat naar Terschel ling moest, terwijl hij in de buurt van hege bilêstingen, de hege ünderhêlds- koatén en de lege hieren leine dêrop in swiere druk. Hoe mear de oerheit de soarch foar allerhanne dingen ta har nirnt, hoe lytser de minsken it forlet Hele sille om to sparjen en sunich to wezen. Nou moat hjir gjin misforstan üt fuortkomme. Tüzenen minsken moatte yn dizze tlid sunich wêze, hwant de measte ynkommens binne oan 'e lytse kant. Mar dit sunich wêzen, is twongen spul, Men KIN net keapje, men MOAT it litte, mar as der mear yn 't beurske siet, nou dan gyng it oars. Dit kweekt gjin sunige minsken, dit makket de lju earder roppich. Hja fiele har lot as in straf en hja hoopje, dat hja nochris ta de earmtakken yn ’e ryks- daelders omslaen koene, hwat soene se him reitsje. De feiten wize it üt, dat it greate meartal fan 'e minsken binam- men yn de tichtbifolkte gebieten, jim- mer oan 'e ranne en faek oer 'e ranne fan har ynkommen libbet. Soene se wyks in tientsje mear hawwe, dan koch ten hja ek foar in tientsje mear. Omdat it libben tige djür is en de leanen en ynkommens, navenant net heech, kin men dat skoan bigripe, mar sunigens kweekt sa’n situaesje net. Sa is it ek mei it yngripen fan de oerheit yn man- nich ding. Dat er sosiale wetten komd binne, dat der by sykte en ynvaliditeit, by alderdom en bernetal, by wurklea- zens en reinich waer, forsjenningen bi- steane, hat syn histoaryske oarsaken en syn greate foardielen. Mar neist dizze tige greate foardielen hawwe hja as neidiel, dat de needsaek ta omtinken, sparjen en sunichwêzen minder field wurdt. In oar neidiel is, dat it ütfieren troch oerheitsorganen folie djGrder is as it selsdwaen. Binammen as men der yn slagget de minsken op de goede menear yn to skeakeljen, dan stiet men der fan to sjen, hwat in heap wurk hja forsette foar in pear sinten. Ik neam bygelyks it prachtige wurk fan de Boerelienban- ken, it Griene Krüs, de B.B.G. en sa- Neist it minder wurSen fan eigen ini- tiatyf en it lytser wurden fan it forant- wurdelikheitsfielen komt as trêdde fak- tor fan bitsjutting: it weikwinen fan sunigens en it sparjen. It is ien fan de dreechste kwaliteiten fan in normael minske, as hy in biskieden ynkommen hat, om dêrfan frijwillich in diel oan 'e kant to lizzen, hwat hy oars skoan brüke koe. Dat freget in sterke wil en dat makket in sterke wil. Fansels mei dit gjin gjirrigens wurden of neigean- dens, mar sparjen mei in goed doel: foar de bern, foar sykte, êlderdom, in fa- kSnsjareiske, in charitatyf wurk of sokssahwat. Ek is it treflik, as it bart om de saek of ündernimming, of de maet- skiplike müglikheden foar jinsels of de bern to forgreatsjen. Yn earder tiid wie stéfêst ien fan de arguminten foar ünt- halding, it dêrtroch bisparre jild. Jonge minsken moasten sunich wêze, mei it each op har plannen, hüssittende to wurden en foar in sakeman wie it in sterkjende tins, mei eigen jild saken to dwaen sadat er minder noed en kosten hie. En nou sil gjinien üntstride kinne, dat de léste tiid ek dit aspekt fan folks- krêft efterütgien is. Mei it tanimmen fan de soarch fan de oerheit, mei de distribüsje en it puntensysteem is dizze soarch foar in diel fan üs öfnomd. It frije jild hie net folie wearde, men koe der hast neat mei en de lege rinte en len, dat ze blij zijn, dat hun kinderen 'niet weg hoeven. En inderdaad is hel 'wel zo, dat de nood wel hoog moet zijn alg men zijn kinderen, zo klein nog, naar een ver, vreemd land moet sturen, n;:.u ,i verbaasd naar het kleine, tengere ^mensen, die een andere taal spreken, naar mensen bovendien, die ze enkele jaren geleden nog als hun vijanden moesten beschouwen. Over drie maanden zullen deze vijfhon derd kinderen weer teruggaan naar Oostenrijk en zullen ze een indruk heb ben gekregen van Friesland, en de Frie se mensen. Laten we hopen, dat het een goede indruk zal zijn. folie diakoniën, earmbistjüren, forie- nuigsbist,uren fan eltse rjochting. Bi nammen yn de legere ynstansjes, de gewoane ófdielingen, dogge de ljue al les foar it algemien en fynt men gjin hege declaraesjes fan vacaty-jild en sa. Mar wurdt it in tsjinst fan de oerheit, dan komme nei koarten tiid de easken fan direkteur en personiel, fan amtlik ta- sicht en kontrólelichems. En al binne dizze minsken op har plak en dogge hja tige flyt op har wurk, it is en wurdt noait eigen, hja sjogge it oars, it wurdt in breawinning. De sterke sintralisaesje sil dan wol fierder soargje foar it rem men fan it eigen initiatyf en de functi onarissen twinge om yn it amtlik ga reel to rinnen. De deadzjende buro- kraty kriget dan syn kêns en it loket en de amtner hat wer in stik libben üt de maetskippij nomd. En hwat hja ien- kear fêsthat komt nea wer los. Dizze skaedkanten fan in net needsaeklik yn gripen fan de oerheit moast elk foar eagen stean, dy't yn de léste jierren sa maklik en sa gau roppen hat om it nije wet en in nije tsjinst. Dan soe der wer bigryp komme foar in wurd, dat nei myn bitinken in wier wurd is: It initia tyf fan de persoanen en de groepen heart de earste kans to hawwen yn it libben, pas as dat net kin, as har krêf- ten to koart sjitte, kriget de oerheit in taek. In taek, dat initiatyf to wekken, to stypjen en as it moat, foar in diel seis to nimmen. Pas as alderlêste heart de oerheit seis de saek alhiel yn hannen to nimmen. Forantwurdlikens, eigen initiatyf en sunich bihear binne seedlike folksdeugden, dy’t in folk net misse kin en dy’t se net sjen wol of net achtet, miskent de minske sa’t er is. Ik haw soarch, dat er sokke lju hwat al to folie binne. De oare wike it léste hjiroer. Streekblad voor West» en Zuidwest Friesland Hwat hat Gabe Skroar Taal en dialect Een man reed op zijn fiets over de eenzame Middenweg te Wogmeer. Langs de waterkant stond ’n huilende dreumes die schreeuwde: „Me- rietje ligt in het water”. De man sprong in het ijskoude water en zocht tever geefs. Even later werd het hem duide lijk, dat de dreumes „me-rietje” bedoel de, het rietje waarmede hij pijl en boog speelde. Zelfs een Mr 1 Wegens het verzwijgen van vijandelijk vermogen tot een bedrag van f 450.000 is mr. L. W. J. M. uit Vught veroordeeld tot ’n geldboete van f 20000 subs, zes maanden hechtenis. Weer wat nieuws. Een middenstands- tentoonstelling zal in de week van Pink- steren onder de naam „Bihato” te Ber gen op Zoom worden gehouden. St Jan krijgt grote beurt Reeds geruime tijd is men bezig met de restauratie van de St. Jans-kathedraal te ’s-Hertogen- bosch. Ter redding. Wegens het grote aantal autos, dat te water geraakt, heeft de Leeuwarden zou worden ondergebracht. Groningse Reddingsbrigade besloten tot aankoop van een duikcabine. Hiermede zal deze zomer veel in open wateren worden gedemonstreerd. De burgemeester van Hilversum heeft ’t1 heidsdiensten werkzaam te zijn, is bij de initiatief genomen tot de oprichting van regering niet in voorbereiding. vereniging „Hei Goois Scheppend Een weldoener ging heen. Op 72-jarige i leeftijd is te Den Haag dr. Belzer over leden, die een groot deel van zijn leven heeft gewijd aan de blindenzorg. Om de drank. Op een vergadering te Utrecht is besloten tot heroprichting van de Ned. Bond van slijters in gedis tilleerd, wijn en andere dranken. Wat een gegoochel. De Ned. Bond, van spreekt haar toe in wat mij voorkomt, onvervalst Weens en belooft haar te pro beren haar in de buurt van het zusje on derdak te verschaffen. „Wie alt bist du denn?” „Neun Jahre,” snikt de kleine. We o kind. Negen jaar? Wij hadden haar hoogstens zes gegeven. Toch wordt ook dit geval min of meer tot genoegen van partijen geregeld. Enkele van die ruwe spoorwegmannen, die even van tevoren hadden beweerd, dat er hier in Nederland genoeg kinde ren waren, die ze met hetzelfde recht hadden kunnen uitzenden om op te knappen, wenden zich af en mompe- Ondanks, dat op de deur van de 3de Zijn zusje gaf hem prompt een lesje in klasse wachtkamer te Leeuwarden een goede manieren, waaraan ze toevoegde: papier was geplakt, waarop stond, dat „Du solst sagen Asjeblieft.” Het eerste deze voor de dienst gesloten was, liep het af en aan op het perron en verdwe nen vele meensen toch in die wachtka mer. En al deze meensen wachtten Er waren mannen en vrouwen, maar het eigenaardige was, dat er bij die mannen zoveel dominé’s waren. Wat moest er gebeuren hier op het perron van de Ne derlandse Spoorwegen te Leeuwarden? Kwart over twee werd het raadsel op gelost. Een lange trein rolde langzaam het station binnen. Het ging niet, zoals het gewoonlijk gaat met een binnenko mende trein. Dan springen de portieren al open nog voordat de trein staat en rollen de eerste reizigers er al uit en hollen over het perron. Daarachter aan komt dan de grote stroom van reizigers. Maar nu gebeurde er niets, geen portier ging open. Maar dat bleek toch maar tijdelijk te zijn. Dan ineens klapt hier een portier open en daar en reizigers van zeer uiteenlopend formaat stappen uit of worden uit de trein geholpen. Het kindertransport uit Oostenrijk is aangekomen. Een stuk of wat jonge vrouwen bewegen zich druk tussen de kinderen, die zelf, in tegenstelling met wat kinderen gewoonlijk zijn, helemaal niet druk doen. Spoedig staan ze dan ook netjes opgesteld, ieder bij zijn of haar bagage. Officieren van het Rode Kruis lopen, met papieren in de hand, speurend tussen de groepen door en ge ven hier en daar aanwijzingen. De kinderen kijken benieuwd rond, maar houden zich overigens erg rustig, on danks de vele grote mensen die hen op nemen. Allen hebben ze een groene kaart om de hals, waar naam en woon plaats op staan. Hier en daar kijkt e al eens zo’n groot mens op die kaart maar verder komt het voorlopig niet. Dan marcheren de eerste groepen naar de wachtkamer. In een oogwenk zijn alle stoelen door de kleine gasten ingenomen. Er zijn nog hele kleintjes bij, maar ook grotere. Er zijn er bij, die er nog behoorlijk goed uitzien en er zijn echte stakkers bij. Een zeer uiteenlopend gezelschap. Er zijn er bij met pikzwarte haren en glanzende donkerbruine ogen en er zijn er bij, die zo uit het een of andere dorp in de om trek van Leeuwarden konden komen. Daar GAAN ze echter heen, maar ze ko men er njet vandaah. Dezei kinderen, welke hier drie maanden zullen blijven, dank zij de zorgen van I. K. V. (Inter Kerkelijk Verband) komen uit Weenen, Linz en Elbersee. Voor drie maanden hebben ze grote centra verlaten om te worden opgenomen in de kleine gemeen schap van de Friese plaatsjes, zowel op het vasteland, als op de eilanden. Vlak bij me, aan een tafeltje, zitten, sa men op één stoel, een tenger meisje en een nog tengerder knaapje. Ik ga eens een praatje met hen maken. Het is hele maal niet moeilijk om hen aan het pra ten te krijgen en al spoedig weet ik, dat ze uit Weenen komen, dat het meisje 10 jaar en de oudste van 6 kinderen, dat het jongetje 6 jaar is en dat de jongste, die nog bij Mutti is, juist 8 maanden is geworden, toen zij afreisden naar Holland. Over de vader wordt niet gesproken en ik vermijd het, hierover een directe vraag te stellen. Wel vertellen ze me, dat ze een mooie reis hebben gehad en dat ze in Venlo in een „Lager” zijn geweest, maar wat ze daar moesten doen was hun of niet helemaal duidelijk, of ze ver meden er over te spreken. Van een der geleidsters hoorde ik later, dat ze daar vier dagen in observatie waren geweest en geheel onderzocht. Ze waren „door gelicht" en in bad geweest met alles wat daarbij hoorde. Toevallig hoorde ik, dat de kinderen, waar ik bij stond te praten, naar de eilanden zouden gaan en dus zei ik hun dat en om het wat aantrekkelijk te ma ken, vertelde ik hun van de duinen en de bossen. Het meisje luisterde aandach tig en vroeg plotseling: „Gibt es auch wilde Tiere da?” Ik ontkende heftig, dat er wilde beesten zouden zijn, maar omdat ik hen toch over de fauna van de eilanden behoorde in te lichten, begon ik uit te weiden over de vele konijnen, de schapen, de koeien en de paarden. Toen wou het kleine kereltje weten of er ook lamme ren waren, want die hadden ze onder weg al gezien. Ondertussen werd er warme chocolade melk rondgediend, en toen de kellner het kleine ventje bijna over het hoofd zag, begon hij te roepen: Bitte! Bitte! Inzake de moord op zuster Riemke Veenstra te Kollum is thans enig licht gekomen. De in Batavia gearresteerde dokter de J. is waarschijnlijk de da der. X De Friese beverfokkers gaan zijch1 organiseren, de heren Halma en Sdemonsma zitten «Ja. in het comité van voorbereiding. X Jac. de Vos van Oldeboorn behaalde op een reciteer. wedstrijd te Koudum zijn 400e prijs. X Te Heerenveen brak in Etmans Con fectiefabriek een wilde staking uit, van de 40 meisjes bleven er 30 absent. X „Us Fryske Bemeboek” héldt wer in Priisfraech foar de béste berneboe- ken. X Er worden twee nieuwe mo torbarkassen gebouwd voor de diensten op Ameland en Schiermonnikoog. X De Friese volksdichter W. J. Koopmans te Akkrum werd 80 jaar. X Teneinde het machinaal melken te stimuleren, werd op het Wllhelminaplein te Leeu warden! een practijkdag meikJmachines gegeven. Een koning stierf. Op 17 Maart zal het honderd jaar geleden zijn, dat Koning Willem II te Tilburg overleed. Die da tum zal in deze plaats herdacht wor den. Er is voor deze herdenking een ere-comité in wording, waarvoor o.m. alle ministers zijn uitgenodigd. Eet meer vis. De) IJmuidensd trawler „De Hoop” voerde een haai van 115 kilo ter markt aan, terwijl bovendien 2 zware kabeljauwen, 21 en 18 kilo Don derdag te koop waren. De school gesloten. In Stieltjeskanaal is bij een 11-jarig zoontje van het hoofd der o.l. school aldaar, nekkramp ge constateerd. Gel/ukkig. jDe Bierbrouwerij) „De .Prie Hoefijzers” te Breda constateert een sterke vermindering van de biercon- sumptie. in Nederland, welke in het ver slagjaar 1947-’48 onder het niveau van 1037 kwam. Klein begin. De eerste afdeling van het Zeekadettenkorps in Nederland is Gouda opgericht. Het oefenterrein deze plaats ligt aan de plassen. 52 jon gens hebben zich reeds gemeld. Een amandelactie werd op 20 Februari door het Joods Nationaal Fonds gehou den. De opbrengst er van over de ge- helfe! wereld wordt gebruikt voor het planten van 6 millioen bomen, verdeeld over vier wouden in Palestina. Van de Partij van de Arbeid bedroeg het ledental op 1 Januari j.l. 117.244. De ledentallen van 2126 in Noord-Brabant en 1263 in Limburg wijzen niet op een „doorbraak” van de P. v. d. A. onder het katholieke volksdeel. Een zeven meter hoge stelling, die aan gebracht was voor herstellingen aan 't Carolus ziekenhuis te ’s-Hertogenbosch, is ingestort. Van de drie werklieden die er zich op bevonden, is de 62-jarige J. Hauff overleden, een andere werd zwaar gewond en de derde liep lichte kwetsuren op. Hans Kaart en zijn gezelschap zijn er in geslaagd om per jeep de Sahara door te trekken. Wordt nu bakker. De vestigingseisen vöor brood- en bankletbedrijven zijn geregeld. Vastgelegd is, dat voor de vestiging van verkoopsbedrijven de eisen voor handelskennis lager zijn dan die, welke gelden voor het algemeen mid denstandsdiploma. Schedelresten en delen van een mense lijk skelet uit voorhistorische tijden zijn bij Maastricht in het Trichterveld door arbeiders gevonden. van DruKKerij Fa. A. J. vielen in de strijd tegen de vijand. Het monument werd ontworpen door Hildo Krop. De ontginning van de Peel zal door de gemeente Venrayen Sevenum met kracht ter hand worden genomen. Uit Nijmegen en Groningen zijn daartoe 400 arbeiders aangetrokken. 1950 Tentoonstellingsjaar! De gemeen teraad van Arnhem besloot een crediet van f 550.000 toe te staan voor de nati onale tentoonstelling „Het Koninkrijk vooruit” in 1950. Zeelt mag men thans gaan vissen wan neer men wil. Er zal dit jaar geen z.g. gesloten tijd zijn. Speelgoederen en kunstnijverheidsvoor- werpen, zullen ook al niet meer aan prljsvoorschriften oriderhevig zijn. „De Ooievaar”, de molen aan de Zaan nabij Zaadijk is van de monumentenlijst afgevoerd en zal weldra worden ge sloopt. Een zeer bijzonder jubileum heeft giste ren de 72-jarige Joh. Meyer in Delden gevierd. Hij was 60 jaar in dienst bij de katoenfabrïek van de firma Schrader, Schneider, Tvet en Co. Ze mogen nog blijven. Een algemeen verbod voor communisten om in over heidsdiensten werkzaam te zijn, is bij de een i Ambacht”, waarin alle beoefenaren van het edelambacht zullen worden ver enigd. Goed idéé. De raad der gemeente Zie- rikzee heeft besloten tot aankoop van zeven oude schilderijen, familieportret ten van Zierikzeese regenten uit de 17e en 18e eeuw. Uit piëteit. Tijdens de jaarlijkse stille Goochelaars' houdt Zaterdag 26 Febr” omgang op 4 Mei zal te Kampen een zijn jaarlijks congres te Bussum. Onge- monument worden onthuld ter gedach-1 veer 200 goochelaars maken thans deel tenis aan de inwoners van die plaats, die uit van de bond. 5 Bolswards Nieuwsblad Kindertransport i t i IIICJ 111 vuvi UC1 C1U1U£. - i

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1949 | | pagina 1