Heerenveen-Ajax
6-5
I
Martinytoer
s
üs hjoed
Fan de
to sizzen
door Nederland
No. 36
46e Jaargang
Dinsdag 9 Mei 1950
1
StreeKblad voor West- en Zuidwest Friesland
Uitgave van Drukkerij Fa A.J.OSINGA - Bolsward
1
ONS GEBREK AAN LEVENSSTIJL
De böge kin net altiten spand stean.
stadgenoot, waarvan de eerste zich blijk
baar ten onrechte opdrong,
Prompt werden diverse opmerkingen ge
plaatst, die we wegens ongeschiktheid tot
plaatsing in deze kolom, maar niet zullen
opnemen, maar die alweer symptomatisch
zijn voor de mentaliteit waartoe we van
daag aan de dag zijn afgedaald, om niet
te zeggen zjjn gezonken.
Giro 87826
Ben strop, Een assuradeur te Amsterdam
zal moeten opkomen voor een tussen Cairo
en Aden verdwenen goudtransport, dat hij
voor f180,000 verzekerde,
Hwat hat Gabe Skroar
Bolswartis Nieuwsblad
Zijn uiliooze Vrijheid waarfl?
1950.
de j.
door Ma-
Tj. de X
Eangstme birtnt de moarn,
Is 't oarloch Giet it oan.
Wy kin it jit net leauwe,
Der wie dochs hope en sein
„Wy sil der büten bliuwe?.
De Steat spriek kleare tael,
Wy wiene dochs neutrael?
Swier brom de fleanmesjines.
Wy ha, op sAngroun boud,
Stim dy’t üs geastkrêft jowt.
„Myn folk. - Wy Wilhelmine.”
Har wurd, fol waerme gloed,
Hwat die 't dat stuit üs goed,
Wy stean der foar, ’t wurdt mienen.
De léste doar gyng ticht,
Wy stean, wy dogg’ üs plicht,
Trou om Har troan foriene.
Dy wünder Ijochte Freed,
Oer ’t bloeiend gea de need,
Yn tsjuster, grize skaden,
’t Waerd ringen iepenbier,
De kommende fiif jier
Barst 't llbben üt de naden.
Veischijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Redactie en Administratie
Marktstraat 13 - Bolsward
Telefoon 451 (K 5157)
1940. 10 MAEIJE.
Sêft slden sude wyn,
Myld gouden sinneskyn,
In pearlgrize dage.
De kleare maitiidsloft,
Fol rüzjend wyld geroft,
It hert fol bange fragen.
Zou het niet van meer stijl getuigd hebben
als deze stuurlui aan wal, maar binnen
waren gebleven? Om maar te zwijgen van
de autoped-tende jeugd, die de tocht be
geleidde en de velen die naast of nog erger
vóór de tocht uit liepen om vooral een goed
plaatsje te hebben om te kunnen zien wat
er ging gebeuren. Ook enkele leden van
het muziekcorps, die met hun instrument
gewapend zich voor de tocht uitspoedden al
of niet op een sukkeldraf, verhoogden de
plechtige stemming niet.
Dit alles z\jn slechts symptomen.
Ernstiger is de vraag hoevelen of liever
misschien hoe weinigen zich geschaamd
hebben, dat wij in tegenstelling met
zovele gemeenten uit de omgeving er
nog steeds niet toe gekomen zijn een pas
send en waardig, zij het dan een beschei
den, monument op te richten om de ge
vallenen te eren.
Ieder jaar worde dit gevoel van schaamte
groter. Camouflage met palmen en vlag
gen, hoe goed overigens ook bedoeld, kan
het gemis van een eenvoudig gedenkteken
niet verhelen.
Onze stijlloosheid ten opzichte van het her
denken en de nonchalante wijze waarop
wij in vele gevallen bevrijdingsfeest heb-
gen gevierd zó wij dit hebben gevierd
althans kan de beklemmende vraag doen
opkomen, of wij eigenlijk onze bevrijding
wel waard zijn.
Op de dag der herdenking maakten we een
klein maar luidschreeuwerig ruzietje In
een van onze openbare gebouwen mee. Het
betrof waarschijnlijk een luttele kleinigheid
hoogstens een voorrangskwestle aan het
loket. Het ging tussen een Jood en een
den lande hoofden en harten beroerden;
wie zal de onuitgesproken gebeden tellen,
dan alleen Hij, tot Wie ze werden opge
zonden
Tot zover was alles in stijl, maar van stijl
loosheid getuigde het, dat er ook honderden
Alweer de goede niet te na gesproken, kan
ongeveer hetzelfde gezegd worden van on
ze bevrijdingsfeesten.
Hier en daar beleefde men gelukkig op
nieuw iets van de nationale verbondenheid,
die eens door ons zo hogelijk werd ge
roemd, over het algemeen echter ken
merkte een zekere stijlloosheid ook de vie
ring van deze dag.
Om opnieuw maar dicht bij huis te blij
ven kiezen we het voorbeeld, dat Bolsward
in dezen te zien gaf (of misschien heter
niet te zien gaf).
Zeker, de dag ging niet onopgemerkt voor
bij. De kinderen hadden ’s middags bijv,
vrij van school.
Een ondeugdende vraag: Hoeveel ouders
zullen hier echt blij mee geweest zijn en
hoeveel zullen gezucht hebben: Alweer een
middag waarop iets móet worden „uitge
vonden”. We zullen ons in dit opzicht maar
niet wagen aan het veronderstellen van
percentages voor de verschillende catego
rieën. Het stellen van de vraag is immers
meteen het beantwoorden ervan.
„Gelukkig” was er voetballen en was er
o.a. een kindervoorstelling in de Doele en
's avonds was er (voor de groteren) be-
vrjjdingsbal. Alles goed en wel, maar waar
was deze dag een „nationaal programma”
om eens een radioterm te gebruiken?
Als er één dag in het jaar is, waarop men
zich één dient te gevoelen en waarop dit
tot uitdrukking gebracht kan worden, dan
is dit toch de bevrijdingsdag. Waar was
ook ditmaal weer een programma, waarin
uitdrukking aan deze gedachte was ge
geven? Is het onredelijk ook in dit opzicht
een verwijt van stijlloosheid te maken?
Misschien zegt de lezer, dat dit goedkope
critiek is en dit artikel een lopen achter
de feiten aan. Het zij zo. Maar niet steeds
mag men van zijn hart een moordkuil ma
ken.
lang nagepraat zou worden, dan is dit de
wedstrijd Heerenveen-Ajax.
Het grote Ajax met zjjn 3 A 4 interna
tionals stond tot ruim 10 mln. na de rust
met 5-1 voor op een matig spelend Hee-
renveen; toen begon de Friese leeuw ech
ter plotseling van zich af te bijten en waar
niemand een moment aan gedacht had,
gebeurde: het beroemde Ajax werd in 25
minuten geheel van de kaart gespeeld, de
ene goal volgde op de andere, totdat 4
minuten voor het eind de genadeslag werd
toegebracht, doordat Heerenveen de Ajax-
keeper voor de 6e maal passeerde.
Was het bi) 5-5 reeds een heksenketel, bij
de stand 6-5 voor Heerenveen was de hel
van Deume er maar een beestje bij, al wat
Noorderling was, schreeuwde en danste
van plezier en toen het eindsignaal klonk,
scheen aan het gejubel geen eind te ko
men. De spelers werden op de schouders
genomen en in triomf naar de kleedkamers
gedragen. Inderdaad een verdiende hulde.
Over de wedstrijd het volgende:
Voor rust was er maar één elftal dat wer
kelijk voetbal speelde, een oppermachtig
Ajax gaf Heerenveen een lesje, zowel in
techniek als in het maken van doelpunten.
Het samenspel was bij de Ajaxieden uit
stekend en mede doordat spil de Jong het
gehele middenveld steeds braak liet liggen,
konden de gasten steeds maar weer de ene
aanval na de andere opbouwen. Het begon
reeds na 5 min. spelen, van Stoffelen gaf
een fraaie trough-pass, de gehele Ajax-
voorhoede sneed als koek door de H.-verde-
diging en voor de nieuwe doelman van Hee
renveen er erg in had, lag de bal reeds
achter hem, spoedig gevolgd door no. 2.
Dit werd Abe toch te bar en toen hij op
een gegeven moment de bal voor zijn voe
ten kreeg, op minstens 20 meter afstand
van het vijandelijk doel, lag de bal meteen
in het net.
Even voor rust bracht Ajax de stand nog
op 3-1. Ook het eerste kwartier na rust
was Ajax heer en meester en toen de
stand op 5-1 werd gebracht, verzoenden
allen zich reeds met een debacle voor Hee
renveen,
Vanaf dit ogenblik begon Heerenveen ech
ter plotseling van zich af te bijten en weer
was het Abe die met een fraai doelpunt de
achterstand verkleinde. Tot aller verwon
dering begon Heerenveen na dit doelpunt
nog beter te spelen en toen Brandsma zelfs
met een fraaie kopbal opnieuw doelpuntte,
herleefde de hoop op een tenminste drage
lijk resultaat, terwijl Ajax daarentegen een
ietsje begon te weifelen. Vijftien minuten
voor het einde brak Abe nog eens door, hfl
werd echter op het laatste moment unfair
van de bal gelopen. Eén moment was het
doodstil.toen wees de arbiter naar de
witte stip; Jonkmans nam een aanloop.
een knal, en de stand was 5-4.
Vanaf dit moment werd Ajax geheel in de
hoek gedrongen, de Amsterdammers raak
ten geheel de kluts kwijt en zelfs voor
de internationals was deze verrassing te
groot. Heerenveen zette door en dank ztf
linksbuiten Hofma werd het 5-5. Vier mln.
voor het einde voltrok zich het noodlot
over Ajax, n.l. een prachtige H.aanval, be
sloten met een even fraai doelpunt van
Brandsma.
Het was een wedstrijd om nooit te ver
geten.
Abonnementsprijs
1.35 per kwartaal bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 10 cent per m.m.
dat yn koarten in noflik en modern thüs
wurde sil foar in fiks tal bijierre minsken.
Ek it R.K. Gasthüs boude en bout fierder
oan ditselde wurk. De Hollandiafabryk
waerd alhlel fomfld en ütwreide, de Molk-
sükerfabryk forsterke de pleatsellke yn-
dustry, Schukken en Bakker, Heeres en
Lammertsma setten njje gebouwen of mo
derniseerden har bisteande. Betonfabryk
en knikkerfabryk kamen los, de L. A. B.
krige ien fan har wichtichste kantoaren
kreas foarinoar en Florence liet sjen, dat
jonge moed en ündernimmlngsgeast yn de
famylje bleaun wie. Op Lunters fabryk
waerd yngrlpend rationaliseard en Steen-
sma brocht In Aid gebou ta njj libben.
Nou binne de mannen fan Jorritsma mei
de gréften dwaende en litte sjen dat hja
har stiel forsteane, it fljucht der oer en de
swierste karwljen binne hja treast. Oan ’e
Westkant fan de stêd en nel it Noard op
wurkje hja alwer oan njje bréggen en nij
bouterrein, de oansluting fan plan Noard
sil der syn oplossing fine en nije müglik-
heden iepenje. Op folie terreinen krige de
Aide stêd Boalsert in tige goede klank. Dy’t
it nou jit in „dead gat” neamt, is ryp foar
Great Lankum.
Dêrby is de gearwurklng fan de minsken
biljeaven net minder wurden, der is in
geast fan weardearring en meielkoar op-
arbeidzjen, dy’t mannich great plak üs for-
gunt. Derby is de ienfAld hjir bleaun, elk
kent elk en men is mellnoar forboun yn
ien mienskip. Greate hanzen en swéslaen-
ders soene hjir net bankje kinne, derfoar
is Gysberts stéd sljucht en rjucht bleaun.
Mar foar elts, dy’t in man ütmakket, is
hjir in gol plak en graech jowe de Boal-
serters him of har in slt yn har formid-
den.
Fiif jier nei de bifrijing me\je wy slzze, dat
hjir wier is, dat in libben folk bout oan
syn takomst en dat de geast fan de blwen-
ners reden jowt ta greate blidens en hope
op in warbere en bloedende stéd.
en de man mei guod skynde it tsjinjen
zaamheden, wegens gevorderde leeftijd of forleard to wézen. Mar it skip leit al lang
hoe dan ook, valt dit natuurlijk licht te I wer midden yn it soal en der wurdt wer
oanpakt yn affear en op it wurk. De lang
forkroppe libbenswil fan hiel hwat minsken
dy’t Onder de oarloch as molwrotten yn
’e groun sleten, is los komd en hat oan-
vergeven. Moeilijker echter gaat dit ten
opzichte van hen die de hele tocht blijk
baar een aardige en interessante vertoning
vonden, een gratis kijkspel, een optocht,
slach foun, net it minst yn üs goede stêd
en provinsje. Dei’ is gong komd yn hiel
hwat kwesjes, dy’t foar de oarloch slie-
pende wiene en neist it herstel fan hwat
stikken en fornield wie, is der op gAns
hwat terreinen keardelswurk forset.
Doe’t wy lyts twelntich jier forlyn de groun
ütsochten foar de skoalle stie hjir op dit
ein neat oars as de Griffermearde Tsjerke
en har lokalen, in eintsje fierder de Flo
rence yn it Aide kostuum. Ien twa hu-
zen yn it jier, dat wie sahwat it program
en derfoaroer stiene dan yn de stêd wer
trije, fjouwer leech of waerden pakhüs. De
hüshAldskoalle as in eilantsje op 'e romte
en rounom bouterrein en gjin bouwers. Fn
hwa’t nou de stêd oan dy kant bisjocht,
kin him net werom, in hiel stêdsdiel is
fuort foar en nei de oarloch forriisd, rigen
wenten en nije strjitten kamen yn in pear
jier klear. De nije dyk mei syn treflike
müglikheden foar it forkear kaem klear en
de autobussen jowe oan de stêd in sery for
biningen, hwer’t wy nea oan tocht hiene.
Saken en winkels waerden forgreate en
modemiseard, in bilangrike ynstelling as
Ambachtsskoalle woun yn twa jier fol-
slein har bisteansrjucht. Jit foar ien lear-
ling tsjügje kin fan de risseltaten, is de
oanrin sa great en algemien dat it de
stoutste optimisten biskammet. Nei in hur-
de en ienriedige striid waerd de Suvel-
skoalle foar de stêd bihAlden. En jitteris
nei hiel hwat moedsum wurk, hwat allin-
nich de intimi bikend is, is nou de forbou-
wing oan ’e gong.
De nije oerienkomst mei It Ryk Is tekene
en Boalsert en alle ynstAnsjes, dy’t destiids
tasizzingen dien ha, binne con amore ré om
dy to honorearen. De HüshAldskoalle krige
safolle flecht op ’e koal, dat hja ta in
greate ütwreiding oergyngen, dy’t al drok
can ’e gong is. Mel Septimber biginne de
lessen oan de nije H.B.S. hwerby in biskie-
den internaet de learlingen fan om utens
plak jowt. De bistjürders fan Elim namen
in mannelik bislüt en bouden oan de Süd-
kant fan de Tsjerke in manak Rêsthüs,
Een bof. De Nieuwe Rotterdamse Courant
verwierf van de Universitelt te Columbia
een medaille, omdat dit blad o.m. „een der
meest geachte nieuwsbladen van Europa
is.”
Telefoonaansluiting duurder. Bij Koninklijk
besluit zijn met ingang van 1 Mei de kos
ten van eerste aansluiting op het telefoon
net verhoogd van f 6.tot f 25.
Abe deed toezegging. In het weekblad
„Sport” heeft Abe Lenstra in een inter
view gezegd, dat hij graag in het Neder
lands elftal wil spelen en ook volgens „het
systeem”. Mits hij op zjjn eigen linksbin
nenplaats wordt opgesteld.
In de douchecel gestikt. Een 13-jarige
jongen te Wijk aan Zee is tijdens afwezig
heid van zijn ouders in de badcel door gas
verstikking om het leven gekomen. Het ge
zin was pas naar Wijk aan Zee verhuisd
en de vader had wegens de hoge kosten
zelf de warmwaterinstallatie aangelegd.
De ouders hadden hun zoon voor vertrek
op onvolkomenheden in de installatie ge
wezen. -
Honderd dieren naar Rotterdam. Vier leeu
wen, twintig zebra’s, zes antilopen, vier
neushoorns, vijftien struisvogels (echtpaar
met dertien kinderen), acht luipaarden, een
aasvarken, apen ,enz., in totaal circa 100
dieren, zullen vandaag in de Rotterdamse
haven aankomen met de Stad Breda.
Jouster verpleegster vermoord. Op een der
stille wandelwegen, die zjjn aangelegd op
do vestingwallen van Naarden, is Zater
dagavond, toen het daar zeer eenzaam
was en er een dichte mist hing, een twin
tigjarige verpleegster uit het Diaconessen
huis in deze stad en afkomstig uit Joure,
mejuffrouw M. K., met messteken ver
moord. De dader is de 23-jarlge uit Indone
sië gerepatrieerde gedemobiliseerde militair
die te Haarlem woont. Deze jongeman heeft
later getracht zelfmoord te plegen door
zich een polsslagader door te snijden. Hij
kon echter tijdig naar een ziekenhuis wor
den gebracht, waar men hem redde door
bloedtransfusie. Zijn toestand is ernstig,
doch hij heeft de politie enige aanwijzingen
kunnen geven.
Failliet verklaard. Het faillissement is
uitgesproken van de tentoonstelling „Voe-
dingssalon 1950”, die vorige maand in de
Houtrusthallen in Den Haag is gehouden.
Er zou een schuldenlast van f30.000 zijn.
Het aantal bezoekers is kleiner geweest Wanneer er over een kampioenswedstrijd
dan de organisatoren hadden verwacht.
Te Botterdam kwamen met de Westerdam
twee collecties werken van Vincent van
Gogh aan, die in Amerika door een half
millioen Amerikanen zijn bezichtigd.
Jongen verdronken toen bootje omsloeg.
Zondagmiddag tussen vier uur en half vijf
is er op het Snekermeer een ernstig onge
luk gebeurd, dat aan de 14-jarige Hendrik
Ligthart het leven heeft gekost. De jongen
was met een vriend en twee vriendinnetjes
aan het zeilen in een Akkrumer jol. Ver
moedelijk tengevolge van een plotselinge
windstoot sloeg het bootje om. De jeugdige
Roelof Veenstra slaagde er in de beide
meisjes aan wal te brengen, maar Hendrik
Ligthart, die in Sneek als een goed zwem
mer bekend staat, verdween in de diepte
en verdro.uk.
Doodslag met zeis. Zaterdagavor I hebben
twee woonwagenbewoners in het kamp te
Sevenum (Limburg) een ruzie met wapens
beslecht, waarbij de 39-ja-ige gehuwde R.
door zjjn tegenstander met een zeis op het
hoofd werd geslagen. De man is Zondag in
het ziekenhuis te Venlo overleden.
Nederland vooraan. Kees de Ruyter, reeds
Europees kampioen biljarten 47/2, behaal
de nu te Wenen het Europees kampioen
schap groot biljart libre.
Gevallenen herdacht. In de Nieuwe Kerk
te Amsterdam werden de in Indonesië ge
vallenen plechtig herdacht, waarna in het
voorlopig Nationale Monument op de Dam
de urn met aarde van 22 erevelden uit In
donesië werden bijgezet.
Kermispret In ziekenhuis geëindigd. Op ’n
kermis te Amsterdam haperde een lucht
schommel, een z.g. Tornado, waardoor vier
inzittenden vielen en twee van hen ern
stig gewond naar een ziekenhuis moesten
worden vervoerd.
Heeft het geraden? De novelle „De zaak
Beukenoot”, als premie gegeven bij de
Boekenweek, werd geschreven
rianne Philips.
Royale Nederlander.
De heer Smldt van
Gelder, werd tot commandeur in de Bel
gische Leopold-orde bevorderd, omdat hfj
een groot huls, „gevuld” met vele kunst
schatten, aan de stad Antwerpen cadeau
deed.
folk. O siker, der wiene nei de blfrtjing
wylde riten en brike setten. Der moast
earst hiel hwat geduld brükt wurde om de
minsken wer ta it bisef fan de werkelike
libbenswearden to bringen. De lang Onder
drukte winsken en bihoeften sochten in üt-
waren, die de tocht niet meemaakten. Voor wei, de swarthanneïer wie fuort net wyt
zover ze verhinderd waren wegens werk-
As léste sekerhelt
En hoop oan diggels lelt,
Bleau ’t berallk Godsbltrouwén.
Rüze yn mineur-akkoaid,
Troch gjin „Sieg heil" forsmoard,
't Wilhelmus fan Nassouwe!”
PYT.
Maetje 1940 en Maefle 1950, dêr tusken liz-
ze tsien jier. Fiif jier fan haet en fomie-
ling, fan traepjen en rövjen, fan Ijeagen en
bidragerjj en fiif jier fan bifrijing, fan we-
romkommen, fan bisinning en rekkenskip,
fan bouwen en striden tsjin jin seis en de
gefolgen fan de oarloch.
Twa kear fiif jier, hweryn in wrAld op ’e
ranne stie fan ündergong en slavernij,
hweryn wy allegearre, dy’t dat bilibben,
de dea ünder de eagen sjoen hawwe en yn
famylje of goekunde meimakke ha. Bittere
jierren fan ünrjucht en bikroaning fan ün-
rjucht, fan noed en soarch om hüshAlding
en bem, om blstean en takomst en jitte
ris fiif jier, hweryn de kinne wer opgyng
Wanneer dit blad bij u door de bus glijdt die men voorbij kon laten trekken en waar-
of over de onderdeur in het achterhuis ge- over men critische opmerkingen en mopjes
deponeerd wordt, is de bevrijdingsdag al kon ten beste geven,
weer enige dagen oud en de herinnering
er aan reeds weer vervaagd.
Eerlijk antwoord gevraagd: Hoe hebt gij
uw bevrijdingsdag gevierd?
Dus niet: Hoe hebt gij die dag doorge
bracht, maar hoe hebt gij die dag gevierd,
dat wil in dit verband zeggen: Hoe hebt
gij die dag doorleefd, beleefd in de ware
zin van het woord?
Als wij zo onze omgeving overzien, voor
zover dat tenminste van achter onze re-
dactietafel mogelijk is, moeten we hier en
daar een vraagteken plaatsen.
Zeker sommige dorpen hebben hun best
gedaan de dag van dodenherdenking en be-
vrijdingsviering zo stijlvol mogelijk te hou
den. Dit zij tot de eer van diverse dorps-
verenigingen, die dit organiseerden, ge
zegd. We behoeven bijv, slechts te wijzen
op het o.i. alleszins gelukkige initiatief
dat Tjerkwerd nam door een drietal spre
kers van resp. R.K., Gereformeerde en Ned.
Herv. zjjde te laten optreden, teneinde zich
onder dit gehoor te bezinnen op de bete
kenis van het verleden, het heden en de
toekomst.
Op vele plaatsen kan zoiets niet eens meer
en weet men de juiste vorm maar niet te
vinden. Trouwens het spontane ontbrak op
de voorbije herdenkingsdagen te veel. Waar
was het enthousiasme van vijf jaar gele
den?
Werden toen met gebrekkige en ontoerei
kende middelen feesten georganiseerd
(neen, niet georganiseerd, maar „geboren”)
thans nu er weer van alles is, schijnt het
vaak moeilijk te zijn nog iets van de blijd
schap van toen te laten doorschemeren.
Zijn we de kunst van feesten verleerd?
Zijn we onze bevrijding vergeten Von
den we het zo wel welletjes en wilden we
vooral geen hand uitsteken, waren we mis
schien nog te lui om de vlag te hijsen?
Zijn we na vijf jaar misschien reeds te moe
geworden
Och, wij weten het wel, het tanen van de
belangstelling is voor een groot deel te
zien als een heel natuurlijk verschijnsel.
Het is misschien niet erg galant een mens
met een koe te vergelijken, maar om boven
staande duidelijk te maken, hebben we mo
menteel geen beter beeld voorhanden, dan
dat van deze viervoetige dieren.
We hebben dezer dagen immers overal
kunnen zien hoe de koeien, na een lange
stalperiode werden losgelaten. Hoewel door
de Aprilkou het gras eerst niet overvloe
dig was, hebben de Aaltjes en Afkes, de
Bontjes en Mina’s en hoe ze verder ook
mogen heten, hun bevrijding met de voor
hen traditionele brooddronkenheid gevierd.
Vlaggend en zwaaiend met hun staart zijn
ze de voorjaarslucht opsnuivend tot diep
in him koeienlongen, het weiland doorge
rend, hebben ze gestoeid en op hun wijze
bevrflding gevierd.
Nauwelijks vijf dagen later waren het de
zelfde koeien niet meer, zo rustig en kalm
als ze lagen te herkauwen en zo doodbe
daard ze het dagelijkse wandelingetje naar
de „jister” maakten.
Een mens is geen koe. Maar onnatuurlijk
is het niet, als na vjjf jaar bevrijding de
spontaniteit niet meer in dezelfde mate
aanwezig is, dan toen we de bevrijding zelf
vierden.
Nog eens: een mens is geen koe. Maar om
dat een mens geen koe is, zou men toch
mogen verwachten, dat de dagen van her
denken met wat meer stijl werden ge
vierd.
Stijlloosheid kan soms hinderlijk zijn vooral
voor hen, die zelf de goede stijl wensen
te betrachten.
Als voorbeeld van wat wij bedoelen een en
kel woord over stijl en stijlloosheid rond de
z.g. Stille Tocht, die der traditie getrouw,
ook Donderdagavond te Bolsward weer ge
houden werd.
De deelname aan deze tocht was gelukkig
goed te noemen, zo niet boven verwach
ting.
De verkenners verdienen een pluim voor
de manier waarop zij dit gebeuren mede
tot een plechtigheid maakten, een plech
tigheid, die zeker op hen zelf en op zo-
velen een diepe indruk heeft gemaakt. Het
spelen van het Wilhelmus dat in devote
stilte werd aangehoord of zacht en bijna
eerbiedig werd meegezongen was ontroe
rend. Geen wonder, dat we hier en daar
een traan zagen. We zeggen dit zonder
sentimenteel te willen zijn, enkel om vast
te stellen, dat deze tocht geen dode vorm
is, maar voor velen een gebeuren, een be
leven.
Honderden liepen in de tocht mee, plech
tig, stilzwijgend, gedenkend. Wie zal zeg
gen welke gedachten in die twee minuten x
plechtige stilte te Bolsward en overal in oer in fortrape lAnsdouwe en in forhünd
Vliegende Benelux. Van Hilversum uit zal
de Kon. Ned. Ver. voor Luchtvaart, sa
menwerkend met de Aero-clubs van België
en Luxemburg, op 16 Juni een vlucht naar
Zuid-Limburg en Luxemburg houden.
Vlug er uit! In Augustus en September
zullen vijf extra schepen worden ingescha
keld om burgers uit Indonesië naar Neder
land te evacuëren.
Ahoy! Te Rotterdam wordt 15 Juni een
grote havententoonstelling, genaamd Ahoy
geopend.
Verkeer nog niet veilig! Volgens het Cen
traal Bureau voor de Statistiek bedroeg
het aantal slachtoffers van verkeersonge
vallen vorig jaar in totaal 17.622, waar
van 851 met dodelijke afloop.
Op zijn Mohammedaans. In I n Haag
bestaan plannen oiz etó Mc akee te stich
ten, waartoe de Imam van de Moskee te
Londen eerlang naar de residentie zal ko
men.
Grapje met dodelijke afloop. Te Katwijk
werd een soldact gedood, toen een kame
raad voor de grar cp m richtte, mot
een geladen geweer.
I
r feu»
