VAN EEN KLEINE JONGEN,
DIE EEN VUURTJE STOOKTE
de slach op it saeilan.
Martinytoer
us hjoed
to sizzen
door Nederland
Fan de
Minister Mr. J H. van
Maarseveen overleden
8
Leeuwarder politie trachtte liefdevuur
In Friese harten te blussen met de
brandweerslang
No. 90
47e Jaargang
Dinsdag 20 Nov. 1951
i!
I
Streekblad voor West
en Zuidwest Friesland
sins.
a
i
Veischijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Redactie en Administratie
Marktstraat 13 - Boisward
Telefoon 451 (K 5157)
I/O
1.55
>.55
1.55
5
5
Ultgave van DruKKerij Fa. A. J. OSINGA
tie? Schaar höefc w d® Spinsfewt
en Staaohêuwsstraai te met
hw In M.s!ng' gekomen met «ea
vrachtauto. Het meisje werd door een der
achterwielen overreden en vrijwel op slag
gedood. Het deerlijk verminkte lijkje werd
naar een ziekenhuis vervoerd. De politie
onderzoekt nog de schuldvraag.
Protestgearkomste
Abonnementsprijs
1.50 per kwartaal bij vooruitbetaling
Advertentieprijs: 10 cent per m.m,
Giro 87926
tl
B o 1 wa r d
Hwat hat Gabe Skroar
Bolswards Nieuwsblad
E. S. de J.
BYT.
betrekkeltfk dichtbij.
i
Tj. de J.
wel diep gegriefd moest weten, toen zich
incidenten voordeden, die persé niet waren
uitgelokt. Of is het misschien stijl iemand
die iets wenst te vragen, prompt op z|jn
hoofd te slaan? Terwijl aan de ene kant
van de pilaren beledigingen werden be
recht, werden ze aan de andere kant ge
pleegd.
de Friezen, om yn it heitelün har eigen
tael to brüken foar eitse ynstansje; 2. my
solidair, dus lens, to forklearjen mei har
ren, dy’t op it Fean dat rjucht fordigenen;-
De Friezen binne hurd en taei
By 't easkjen fan har rjochten;
As ien har tael de nekke omdraeit,
Forbiten wurdt der fochten.
Holléners feinzje ünbigryp,
Bigean soms stomme setten,
Gefolch: artikels net to ryp,
En ’t moat juridysk metten.
Massale oprop: 't Frysk yn need,
De floed spielt oer de diken;
Op jimme post, ’t Die f’line Freed
Op ’t Ljouwerter Saeilén bliken.
De minsken binn’ harsels net mear.
De hurde koppen hjitte,
Giet hertstocht boppe rede en ear,
Rjochttsjinners oer de mjitte.
Hwer is de saek forkeard oanpakt,
Taskögers hwat to trinten,
Oerheitsoptreden sünder takt,
Opljeppende studinten?
Hjir fait noch net in helder Ijocht,
Outsiders mei ’t ütwize,
Lykwols, dit wylde strjitterjocht
Kin fan gjin minsk’ oanprize.
De Saeilén-slach. Dit kommentaer:
Kneppels, kapotte raten,
Beide partijen wurd’ 't gewaer,
Sok dwaen docht gjin fortuten.
Men neamt elkoar de sündebok,
Der hoecht net omhinne praet,
Nimmen wint mei de gumjestök
Of mei in rottige tomaet!
ion
ban
half
een
leze
«ra
ids-
lien
ing
En
zen
gd.
(fan
bij
en.
iren
Het ws? eeji gwite en moeilijk te vergeven
vergissing, te rnessn hst liefdevuur in de
Friese harten te moeten blussen door mid»
del van de brandweerslang.
Deze zaak mag niet in de doofpot. Recht
is recht, men moet het ook hier laten gel
den. Een getuige decharge (getuige-des-
kundige) behoeft men niet af te ranse
len, omdat men zich op weg naar huis be
geeft.
Een klein lucifertje kan oorzaak zijn van
een grote brand, het spelen met vuur is en
blijft gevaarlijk. Iemand op de tenen trap
pen is beledigend al komt het voor, ook
onder beschaafde mensen. Een geheel volk
op het hart trappen is.vul U zelf het
juiste woord maar in.
Wanneer dit muisje om Ineens een heel
ander beeld te gebruiken geen staartje
heeft, breekt ons de klomp.
Met belangstelling wachten we de komen
de dingen af. Want ook in ons hart is het
vuur nog niet gedoofd. Dat kunnen geen
waterstralen.
in presintsje, bisteande üt in tegel mei de
Martiny-Toer derop en deründer de wur-
den: „HOUDT STAND IN DE STORM!”
Hy sei dêrby: „Ik mei jou skriuwen stom
me graech léze, hwant it is altyd rjucht
op ’e man öf, earlik en opbouwend, mar
ik jow jo dit biswiis fan meilibjen, om
dat ik wit, dat der dagen komme sille,
dat jo it. net maklik ha sille. Sjoch dan
jitteris nel dizze tegel en dizze wurden
en dan hoopje ik, dat se foar jo in stipe
wêze meije.”
Dat wurd fan üs éld-dokter bin ik net
forgetten en de léste wiken hat it my
aloan foar eagen stien. Hwant slimmer
as ik ea tocht hie, hat de stoarm oer myn
holle raesd en ek nou trillet alles fan
spanningen en sensaesje. My tinkt, dat
de lêzers fan de Martiny-Toer wol alder-
earst it rjucht hawwe, om krekt to wit
ten, hoe’t de saken der foar lizze. Ik mien
dat ik it harren skuldich bin. in düdlik
wurd hjiroer to sizzen. En dan lit ik hjir
earst letterlik folgje, hwat ik yn Ljou-
wert foar de Rjuchtbank sein haw. Ik hie
it op papier setten hwant ik woe it risico
net rinne, dat ik to min of to folie sei.
Hjir is it:
M. de R., ik bin bHid, dat Jo my de gele-
genheit jowe in wurdmannich to sizzen.
Doe’t ik myn artikel skreau, woe ik op-
„Houdt de dief” klonk het dezer dagen
door Barneveld: er zat een man op het
dak. De heer des huizes hem na. Na ver
loop van tfjd was de dief gegrepen (niet
door de heer des huizes, maar door andere
Barnevelders: het halve dorp was op de
been). Hij bleek evenwel geen dief, maar
de vriend van het dienstmeisje.
Inbreker „wachtte op zjjn meisje”.
ik seach it wol en koe dus net oars sizze.
Fedde Schurer sjocht ek nou noch syn
foarm as de goede en kin der dus nea
hwat oars fan sizze. De Polysjerjuchter
hat miend him it foarbyld fan Jan Pie-
benga foar eagen hélde to moatten, mar
dat er dat net goed sjoen hat, kin men yn
it haedartikel fan de Ljouwerter krante
fan Sneon seis neilêze. Jan Piebenga hat
der in antwurd jown, sa klear en sa fel,
dat it allegearre, dy’t nou noch net bigripe
hwer’t it om giet, de eagen iepenje kin.
Deryn moatte de lju harren net forsinne.
En Fedde Schurer, èn Jan Piebenga èn de
hünderten en tüzenen yn Fryslén en fier
der büten, dy’t it ynmoed is mei har wrat
ten foar Fryslén en it Fryske folk, litte
harren net ütinoar driuwe. Ien is har
striid, ien is har doel en freonen binne hja
yn ’e biweging. Mar de middels en de
wurden binne nei aerd en temperamint
forskillend. Hja kinne oer taktyk en me-
thoade ütinoar rinne, hja kinne Under me-
koar as bruorren yn in greate hüshéldlng,
knap tsjiere, mar bem fan ien heitelén
en bem mei ien memmetael, sille hja elts
foar inoar opkomme foar har mienskiplik
stribjen. Hwa miene soe, dat Mr. D. Okma
dy’t de fordigening binutte om op in tref-
like wize de eftergroun fan de Fryske bi
weging to biljochtsjen, net in baes-strider
foar it heitelén wêze soe, omdat hy dizze
masterlike apology yn de Nederlénske tael
hélde, forslnt him alwer. Der binne in bulte
paden, dy’t Fryslén ta doel hawwe. En
elk moat dy dingen brüke, dy’t him, nei
eare en gewisse en nei de omstannichhe-
den, it gaedlikst talykje. Ek deryn moatte
wy frije Friezen bliuwe.
It iennichste hwat wy nedich hawwe, bin
ne minsken, dy’t in groeijend bisef krjje
fan Frysléns need en syn rjucht op soan-
nen en dochters, dy’t noch witte, hokfor
wearden der lizze yn in geef en biwust,
eigen' folksdiel. Der lizze jit tüzenen to
sliepen en jitteris tüzenen, dy’t it brea-
fortsjinjen alles is of it jildtellen en it
maklik libbentsje. Dat binne de tükelteam-
men, dy’t oerwoun wurde moatte, hwant
net yn Hollén en yn de Hollanners leit it
kwea, mar it sit yn de sloppens en de ün-
Moaije klean stean my wol oan,
Wurd’ se from en earllk woun:
Mar kin ’t net as mei skelmerij,
’k Rin leaver dan yn ’t grouste pi).
Sneontomiddei is op in gearkomste fan de
Ried fan de Fryske Biweging, it Striid-
boun „Fryslén Fr|j” en de Fryske Forie-
ning foar in Federael Europa bisletten ta-
komme Freedtojoune 23 Novimber yn Sea-
len Schaaf to Ljouwert, ütgeande fan de
trije organisaesjes, in protestgearkomste
to hélden nei oalieding fan hwat forline
Freed yn en om it Paleis fan Justysje to
Ljouwert bard is.
De gearkomste sil foar elkenien tagong-
lik wêze. De hear E. B. Folkertsma, foar-
sitter fan ft Striidboun „Fryslén Fr|j” en
redacteur fan it Frysk Deiblêd, J. Pieben
ga, haedredakteur fan de Ljouwerter
Krante en J. H. Scheps, lid fan de Twad-
de Keamer, sille sprekke oer: it wurd, it
fatsoen en de frijheit fan it Fryske folk.
De trjje organisaesjes hawwe fierder de
mooglikheit bipraet fan fierdere stappen.
De
Apeldoomse politie heeft Zaterdagmorgen
een man gearresteerd, die zich verdacht
ophield in de parkenbuurt en desgevraagd
verklaarde „op zijn meisje te wachten”, 't
Bleek een 47-jarige Amsterdammer te zijn,
dfe na verhoor toegaf in de voorbije nacht
op twee plaatsen aan de Daendelsweg po
gingen tot inbraak te hebben gepleegd. H|j
werd beide malen door de bewoners ge
stoord. Hst heerschap werd voor dergelijke
delicten sedert 1935 niet minder dan zeven
maal veroordeeld.
Kerkgangers blusten brand in de kerk.
Tijdens de dienst is Zondagmorgen brand
uitgebroken in de Gereformeerde Kerk te
Zijldijk, 12 kilometer ten Noorden van Ap-
pingedam. De gemeente verliet ordelijk ’t
kerkgebouw. Aangezien het dorp geen
brandweer rijk is, werd Appingedam ge
waarschuwd. Inmiddels snelden velen met
brandblusapparten toe en men slaagde er
in de brand in het ongeveer 80 jaar oude
kerkje met schuim te bedwingen. De op
geroepen brandweer verrichtte nablus-
singswerkzaamheden.
TEN fan de moaiste mominten, dy’t ik yn
myn libben as Martiny-Toer-man mei-
makke ha, wie de joun fan it êfskied fan
Dr. ten Cate.
Al schrijvende denken we aan een ander
vuur. Een vuur, dat ook geblust moest
worden. Tenminste naar het oordeel van
autoriteiten te Leeuwarden, die de brand
weer lieten aanrukken. Wjj bedoelen het
liefdevuur in de Friese harten, dat gloeit
voor eigen taal en cultuur. Het verhaal
lijkt veel op dat hier boven staat. Alleen
de aanstichter was (officieel) geen kind
beer. (Het tussen haakjes geplaatste
woord is een citaat uit een kwalificatie
van Fedde Schurer, dat door de politie
rechter wèl, door de verdediger op de
rechtszitting van j.l Vrijdag, niet beledi
gend werd geacht.)
Het vuur, waaraan we denken, brandde in
het hart van veearts Van der Burg, die
het eerst verboden werd zich voor het Kan
tongerecht in zijn eigen taal uit te druk
ken.
Wij kunnen ons moeilijk ontworstelen aan
de gedachte, dat met dit vuur werd ge
speeld. Er moest een tolk komen, er kon
later (na uren wachten) geen tolk komen.
Het Fries kon eerst niet worden-verstaan,
toen kon het „officieel” niet worden ver
staan, enz. U heeft het verhaal wel ge
hoord, want het ging in de afgelopen we
ken in Friesland van mond tot mond.
Toen werd er in dit vuur geblazen. Hard
geblazen. Dat was niet erg, maar de ma
nier waarop geblazen werd, was „te bot”
om met de heer Tjebbe de Jong te spre
ken.
De blazers om deze beeldspraak nog
even vast te houden hadden zich des
wege voor het gerecht te verantwoorden.
Daaraan merkt de lezer wel, dat men dit
verhaal niet op één lijn kan stellen met 't
hierbovenstaande.
Daar was het jongetje de schuldige. Hier
waren het de blazers. Recht is recht, wij
willen dit laten gelden. Maar het vuur
had intussen vuur aangestoken. Honder
den Friezen waren naar de hoofdstad ge
togen, om af te wachten of ook daar, waar
het Friese hart Vrjdags op het hevigst
klopt, met vuur zou worden gespeeld.
Men heeft niet betoogd. En als men het
wel gedaan heeft, dan was het niet omdat
men wenste, dat een belediging ongestraft
zou bleven, maar omdat men vreesde, dat
er opnieuw met vuur gespeeld zou worden.
Het leek er veel op. Men mag niet disqua-
lifiseren. Maar dat men zeer ontactisch is
opgetreden is toch wel te zacht gezegd.
Beroepsjournalisten werden met de gum
mistok uit het gerechtsgebouw verwijderd,
mensen, die er niets of zeer weinig hadden
te maken, toegelaten. De contrêle op wie
bij deze openbare rechtszitting al of niet
zou worden toegelaten (o, inconsequen
tie) was slap en niet deskundig. Dit is
geen aantijging, maar het constateren van
een feit, dat te bewijzen is. Buiten wacht
te de menigte. Gelaten. Maar ook geladen.
Geen wonder. Werd daar binnen wéér met
vuur gespeeld?
Het werd een wel zeer dure brandstofbe-
sparing (de reden waarom men de kleine
inplaats van de grote zaal had genomen).
Had men de belangstellenden (niet Jan
rap en zijn maat, maar de bloem der Frie
se intelligentie, representatieve personen,
journalisten enz.) in deze openbare(I)
zitting toegelaten, dan had men geen
brandweer behoeven te alarmeren, noch
extra politie te laten aanrukken, dan had
het publiek er getuige van kunnen zijn,
dat Mr. Wolthers hier een morele neder
laag leed: hier werd het Fries als taal
voor de rechter (hoewel niet als taal te
genover God) toegelaten, al had de politie
rechter eerst de grootst mogelijke moeite
om het getal 1912 (njoggentjinhündert
toalve) te verstaan. Dan had men ook
kunnen horen hoe wat ons eigen blad
betreft de verdachte ridderlik toegaf
op onjuiste wijze te hebben gereageerd
op een zaak, die ook nu nog volgens
spreker veroordelenswaardig was.
Men handelde niet alzo. Men trad tegen
over het publiek zeer uitdagend op. Hier
was geen sprake van gepeupel dat het bij komme foar trije dingen: 1. it rjucht fan
voorbaat voor iemand die met de politie -•
in aanraking komt, opneemt. Hier gold
het een door liefdevuur aangestoken re
presentatie van de Friese natie, die zich
Ook Sneek gaat lening aan. De raad van
Sneek heeft besloten een obligatielening
ten behoeve van de woningbouw aan te
gaan, groot f 750.000. De lening wordt uit
gegeven in coupures van duizend, vijfhon
derd en honderd gulden, terwijl de in
schrijving open staat tot 15 Jan. 1952.
Meisje botst tegen auto en wordt gedood.
Vrijdagmorgen na het verlaten van de la-
van
Het potje bruine bonen. Almelo’s politie
is te hulp geroepen door een bejaarde heer
uit Deventer die zich op reis herinnerde
dat h|j thuis een potje bruine bonen op
het vuur had staan. Samenwerking met de
politie in Deventer bracht een en ander
in orde.
op juwelierswinkels en in de meeste ge
vallen met een behoorlijke buit verdween.
In Dordrecht wist h|j een plateau met 50
ringen te bemachtigen.
Directeuren van zuivelfabrieken beboet.
Voor de Heerenveense kantonrechter heb
ben de directeuren van twee Friese zui
velfabrieken terecht gestaan, omdat hun
arbeiders in de afgelopen zomer herhaal-
delijk te lang hadden gewerkt. De dag-
vaardigingen, in beide gevallen een meter
lang bevatten resp. 69 en 70 gevallen,
waarin arbeiders te lang hadden ge
werkt.
Fries museum wordt verbouwd. Het
Friesch Genootschap heeft het plan opge
vat om b|j het 125-jarig jubileum in 1952
de archaealogische en numismatische af
delingen van het Friesch Museum te mo
derniseren en daartoe het nodige te ver
bouwen. Gedeputeerden stellen aan de
Staten voor f 14.500 subsidie te verlenen
voor dit doel. De geraamde kosten z|jn in
totaal f 27000.
TETMAN MAKKE LIET8JES.
De revue, dy’t it Selskip Tetman de Vries
Tongersdeitojoun yn ’e Harmony opfiere
sil, is de titel fan foroare yn: „Wy kinne
it net litte”. Der binne in rige nije teksten
yn forwurke, dy’t slane op it sensasjonele
barren fan forline Freed op it Saeilan.
De opbringst fan de ütfiering is omearre
foar de Fryske saek.
Tetman en Jarich stiene ek yn ’e gong
en mochten der net yn. Hja seine doe al:
Hjir sit stof yn foar in n|je revue.
Scheepsorder van v|jf millioen. De N.V.
Maatschappij tot exploitatie der scheeps-
en machinefabriek „Holland-Nautic” te
Haarlem heeft dezer dagen van de Brazi
liaanse regering een order ontvangen voor
de bouw van zes zee-sleepboten tot een
bedrag van circa f 5 millioen.
Ruitentikker uit Dordt gepakt. De man,
die Zondagnacht b|j een juwelier in Dord
recht z|jn slag wist te slaan, terwijl twee
politiemannen in de winkel de wacht hiel
den, is door de Rotterdamse politie bij een
inval in ’n huis te Kralingen gearresteerd.
Het bl|jkt de los-werkman A. van der B.
te zjjn, die de laatste weken in verschil-
lende plaatsen aanslagen heeft gepleegd gere school is het 11-jarige meisje A.
brand
dachten, dat deze te Hichtum was, ande
ren te Waaxens of misschien te Lollum.
We hebben heel wat telefoongesprekken
gevoerd, zelfs met de heer Burgemeester
van Wonseradeel, want we leefden in de
stellige overtuiging, dat de brand ergens
in Wonseradeel moest z|jn. Later bleek,
dat deze nog verder Noordwaarts was en
wel te Achlum. Het volgende kunnen we
daaromtrent melden.
De brand ontstond ongeveer half elf in de
Dakpannenfabriek Achlum N.V. te Ach
lum, terwijl alleen de stoker zich in het
pand bevond. Het vuur greep zo vlug om
zich heen, dat aan blussen niet meer te
denken viel. De bedrijfsleider, de heer Van
der Gaag, die zich in het woonhuis naast
de fabriek bevond, kon zich door de
stoker gewaarschuwd nog op het laat
ste moment in veiligheid stellen. Evenals
de fabriek brandde ook het woonhuis ge
heel uit.
Inventaris zowel als huisraad en inboedel
gingen voor een groot deel verloren. Ver
zekering van een en ander dekt wel de
schade, maar naar w|j vernemen was het
pand veel te laag verzekerd, zodat de N.V.
door deze brand een gevoelig verlies heeft
geleden. En niet alleen de N.V., heel het
dorp voelt deze brand als een ramp. Be
halve de zuivelfabriek was dit de enigste
industrie ter plaatse.
Het blussingswerk werd verricht door de
brandspuit van Franeker, die spoedig ter
plaatse aanwezig was, maar de ramp niet
meer kon voorkomen.
De publieke belangstelling was groot. Van
alle kanten kwam men naar Achlum om
getuige te z|jn van dit gebeuren.
3. Myn greate soarch üt to sprekken foar
de opskuoar, dy’t troch Mr. Wolthers syn
optreden üntstean moast.
Oer dizze dingen tink ik op dit stuit noch
krekt gelyk. De wize, hwerop ik dat dien
haw, like my doe de iennige goede me-
thoade. Ik wie troch dit barren op It Fean
rekke, opsternaet. Dat it artikel „beledi
gend” wie, hie ik DOE net tajown. Ik woe
net „biledigje”, Ut woe sljuchtwei sizze,
hoe’t it wie.
Nou sjoch ik it net mear sa. En ik wol
dat sizze, hwant elk, dy’t hjirmel to kr|jen
hat, hat rjucht om to witten, hwat hy oan
my hat. Ik freegje gjin clementy, mar ik
wol rekkenskip jaen. Oan Jo, M. de R.,
oan Mr. Wolthers, oan de Friezen en ek
oan de net-Friezen. En dan siz ik planüt:
de foarm, hweryn ik myn protest getten
hie, kar ik of. It is to bot, to rüch en to
persoanlik, it gie oer de reade streek.
By dy gelegenheit joech Dr. Beekhuis my it muoit my tige, dat ik my net better
yn ’e macht hawn haw, hwant myn for-
stén seit my, dat dit net de goede me-
thoade is. It bilang fan Fryslén en de eare
fan it Fryske folk, de soarch foar syn
kultuer en tael, binne sokke weardefolie
dingen, dat hja üs fergje mejje op in aktyf
arbeidzjen. Mar dan yn in akty mei styl
en mei weardichheit. Deryn bin ik tokoart-
sketten en dat muoit my!”
GROTE BRAND TE ACHLUM.
Dakpannenfabriek prooi der
vlammen.
Gisteravond om ongeveer half elf werd ge
heel de lucht in het Westen van Friesland
rood gekleurd door een felle, uitslaande
brand, die ver in de omtrek was waar te
nemen en door de wind werd aangewak-
kerd.
Eerst leek (vanaf Boisward gezien) de
Sommigen
Zondagavond om kwam voor twaalf is, na
een aanval van angina pectoris, te zijnen
huize te Utrecht op 57-jarige leeftijd over
leden mr. J. H. van Maarseveen, minister
van Binnenlandse Zaken.
Het verscheiden van deze bewindsman, die
menigmaal in de na-oorlogse jaren zulk
een belangrijke rol in de geschiedenis van
land en volk heeft vervuld, zal allerwege
diepe indrak maken.
Johannes Hendrikus van Maarseveen
werd 3 Augustus 1894 te Utrecht geboren.
Na in zjjn geboortestad het gymnasium
te hebben doorlopen, studeerde h|j rechten
aan de Utrechtse rijksuniversiteit. In 1920
behaalde hij de meesterstitel en vestigde
zich als advocaat en procureur in z|jn eigen
stad. In 1929 trad h|j, die inmiddels juri
disch adviseur van de Nederlandse Ka
tholieke Arbeidersbeweging was geworden,
als lid van de Utrechtse gemeenteraad
toe. Hjj maakte er deel uit van de R.K.
fractie. Van September 1935 tot Maart
1937 was hij wethouder van financiën in
die gemeente. In laatstgenoemd jaar vaar
digde de R.K. Staatspartij hem af naar de
Tweede Kamer, waarin hjj zitting hield tot
3 Juni 1946, toen hjj in het nieuwgevorm
de kabinet-Beel als minister van Justitie
werd opgenomen.
En nou hat elk it rjucht om deroer syn
eigen miening to hawwen. Dit is mines
en sa goed as ik myn eigen oertsjüging
der op nei hald, hat elk it rjucht om der
oars oer to tinken. Mar ien flater moat
men derby net meitsje. Dy’t miene soe,
dat ik mei dizze wurden de hélding fan
Fedde Schurer, dy’t yn Ljouwert forklear-
re, gjin wurd tobek to lüken, fan hwat
er skreaun hie, oantaeste wol, dy forsint
him.
Fedde Schurer hie deselde plicht as ik, to
sizzen, hwat syn earlike miening wie. Hy
hat dat dien en hy forklearre him solidair
mei mines. Ik haw myn eigen miening
sein en ik forklearje my solidair mei
sines. Hwant Fedde Schurer is him seis j forskillichheit fan mannich lid fan it Frys-
trou bleaun. Wy binne net deselde minsken i® greatste kwea en des to
en wy hawwe üs allebeide op eigen wize hiskamsumer omdat it üs eigen kwea Is.
utere. Mar it stiet foar my fêst, dat hy ne^ ne' t°rkearden sykje om utens
like rounüt sein hat, hwat er mient as 1 en oaren, mar sjoch seis yn de spegel.
ik. Hie ik net ynsjoen, dat myn foarm net ^k Mr. Wolthers is in Fries,
doogde, dan hie ik dat nea tajown. Mar
TTET verhaal van een jongetje, dat een
^vuurtje stookte! Hoe vaak komt het
niet voor en hoe vaak lezen we er niet van
ook in ons Bolswards Nieuwsblad? Het
begint meestal vrjj onschuldig. Het jon
getje speelde. Dat was heel gewoon. Het
speelde met vuur. Dat was dom. Maar hij
deed het echt niet met de bedoeling een
grote brand te stichten. Hij had alleeni
maar behagen in het spel als zodanig. Dat,
dit gevaarlijk was, besefte hij niet. Maar’
ondertussen was het wèl gevaarlijk. Het
vuur gloeide aan. Vuur heeft n.l. de eigen
schap toe te nemen aan kracht, vooral als
er in geblazen wordt. Veelal ontstaat er
dan een uitslaande brand en moet’ ..de'
brandweer komen om het vuur te blus
sen
Dat was het verhaal van het jongetje,
waarvan in de kop van dit artikel sprake
is:
Onregelmatigheden b|j Wederopbouw.
Naar w|j vernemen wordt er door de Justi
tie een onderzoek ingesteld naar aan het
licht gekomen onregelmatigheden bjj het
departement van Wederopbouw te Den
Haag. In afwachting van de resultaten is
het hoofd van de afdeling algemeen secre
tariaat de referendaris, de heer A. J. J.
M. E. in z|jn functie geschorst.
Ambtenaren minder naar recepties. Het
aantal uitnodigingen aan ambtenaren voor
recepties en feestelijke gebeurtenissen
moet, volgens de Haagse Raad in zijn voor
lopig verslag beperkt worden, opdat zo
min mogelijk ambtenaren aan hun werk
worden onttrokken. Men verzocht B. en W.
over het gevoerde beleid in dezen te wor
den ingelicht.
Malversaties te Maastricht. Op verzoek
van de officier van Justitie heeft de
Maastrichtse recherche een onderzoek in*
gesteld naar ernstige ongeregeldheden,
welke zich hebben voorgedaan b|j de bouw
van het nieuwe ziekenhuis St. Annadal te
Maastricht.
