d
MEER DAN 450 JAAR
KRIS-KRAS door Nederland
Martinytoer
„WIENER SANGERKNABEN”
3
üs hjoed
to sizzen
Fan de
r
Admiraal Helfrich over
Nieuw-Guinea
Commissaris opent
„Nij St apert”
Carlsen vorstelijk
ontvangen
Dr Drees naar V. S.
vertrokken
Premielening van
de baan
No. 4
48e Jaargang
Dinsdag 15 Jan. 1952
Streekblad voor West- en Zuidwest Friesland
Uitgave van Drukkerij Fa. A. J.OSINGA -
Bolsward
I
Hwat hat Gabe Skroar
Bolswards Nieuwsblad
I
l.
8
t
Tj. de J.
In verband met het feit, dat de be
roemde Wiener Séngerknaben eerst
daags naar Bolsward komen, vertel
len we onze lezers in dit artikel een
en ander over de ups en downs van
dit koor.
Wiener Séngerknaben
naar Bolsward!
Pseudo-vullnlsman Te Roermond zijn twee
mannen aangehouden, die huis aan huis
hun nieuwjaarswensen aanboden, zeggend
dat zij van de gemeentereiniging waren.
Dat zij dat niet waren geweest, bleek pas
toen de echte vuilnismannen kwamen. Het
tweetal had een flink bedrag bij elkaar
gebeld; het is in beslag genomen.
In folie pong, hoe smoarch, hoe min,
Is elk nel ’t sin.
In lege pong, hoe bést, hoe skjin,
Hyt smoarch en min.
Veischtjnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Redactie en Administratie
Marktstraat 13 - Boisward
Telefoon 451 (K 5157)
Admiraal Helfrich heeft te New York in
een interview met de New York World Te
legram and Sun verklaard, dat Nederland
Nieuw-Guinea dient te behouden om te
voorkomen, dat communisten zich van dat
gebied meester maken, ten einde het te
gebruiken als springplank naar Australië
en de Philippijnen. Helfrich was van me
ning, dat hoewel president Sukarno on
langs de communisten hard had aangepakt
hij, wat N.-Guinea betreft, in him kaart
speelt door het gebied op te eisen.
I-
jarige leeftjjd stierf. Aan zijn tijd als koor
jongen dankt hij echter ook de opleiding,
die het hem mogelijk maakte aan de we
reld zoveel schoons te schenken. Ook
Haydn verhongerde bijkans na zyn tijd als
Sangerknabe.
Tegenwoordig worden de jongens, die de
baard in de keel krijgen, ofwel naar hun
ouders teruggezonden of blijven tot hun
19e jaar op het Instituut, waar, in een
Je komt er niet gemakkelijk in,
maar er uit.
Ieder jaar weer kunnen twintig tot vijf en
twintig jongens in het instituut worden
opgenomen. Indien men bedenkt, dat er
jaarlijks soms twee tot drieduizend jon
gens van een jaar of acht zijn, die ten
overstaan van beroemde Weense musici
het examen voor Sëngerknabe willen af
leggen, dan bewijst dit enerzijds wel de
roem van koor en opleiding. Anderzijds
echter is deze stormloop een demonstra
tie, hoezeer Wenen en de muziek verwe
ven zijn. De oude Keizer Maximiliaan zou
wellicht verbaasd zijn. In zijn tijd en nog
eeuwen daarna, werden jongens, die de
baard in de keel kregen, eenvoudig op
straat gezet. Dit gebeurde zelfs de dromer
Franz Schubert nog, die zich zelf in de
wereld niet kon redden en reeds op 31-
Het Bestuur van het Rusthuis „Nij Sta-
pert” te Wommels deelt ons mede, dat de
officiële opening van het Rusthuis zal
plaats vinden op 22 Januari a.s. door de
Hoogedelgestrenge Heer Mr. H. P. Lint
horst Homan, Commissaris der Koningin
in de provincie Friesland.
Het is nu zeker, dat de nationale premie-
lening voor de woningbouw niet zal door
gaan. De weerstand van verschillende groe
pen, ook binnen organisaties, zoals de Ver
eniging van Nederlandse Gemeenten en de
Stichting van de Arbeid, welker medewer
king noodzakel^jk wordt geacht, zal de
ministerraad nopen op z(jn aanvankelijke
beslissing terug te komen.
Dit zal uiteraard pas geschieden als een
ander financieringsvoorstel aan de raad
wordt voorgelegd. Aan de uitwerking van
dit voorstel wordt thans gewerkt. Gedacht
wordt aan een nationale lening, uit te
schrijven door de Bank van Nederlandse
Gemeenten in Den Haag.
Om de gemeentelijke activiteit te prikke
len zal in dit voorstel worden bepaald, dat
de gemeenten een zeker deel vermoe
delijk 40 pet. van de gelden, die plaat
selijk worden bijeengezameld, zullen mo
gen gebruiken voor de financiering van de
eigen woningbouw. De overige gelden zul
len dan in een pot worden gestopt, waar
uit de Minister van Wederopbouw en
Volkshuisvesting zal putten om aanvullend
te financieren, daar, waar de woningbouw
al te zeer achterblijft.
In deskundige kringen acht men het bij
eengaren van f 100 millloen, nu geen pre-
mielening wordt uitgeschreven, veel moei-
lijker, zo niet uitgesloten.
In Wenen en overal elders
Terwijl de te Wenen blijvende jongens ge
regeld in de beroemde kerken en in de
Opera zingen, treedt de toumee-groep tot
in de kleinste plaatsen van allerlei landen
op. Daar zingen zij geestelijke A-capella-
muziek uit de zestiende eeuw. Dat zijn
moeilijke vier-, zes- en achtstemmige mo
tetten van Palestrina, Lassus en Gallus.
Dan volgen Mozart, Haydn, Brahms, Gluck,
Bruckner en tal van anderen, die met hun
liederen gulden randen aan het vaak don
kere leven toverden. Denk eens aan de
kinderopera „Bastien ét Bastienne” van
Mozart in Rococo-costuums en poederprui-
ken. Of aan de „Apotheker” van Haydn of
een dozijn andere zangspelen van Schubert,
Offenbach en anderen, waarmee de Wie
ner Séngerknaben de wereld in verrukking
brengen. En dan tot slot, te Wenen en
overal elders, de gezongen walsen, die on
verbrekelijk tot de traditie behoren.
Toen kapitein Carlsen Vrijdagochtend in
de sleepboot Turmoil wakker werd, kreeg
hij direct een voorproefje van wat hem
die dag te wachten stond: de hut jongen
die hem zijn ontbijt bracht, vroeg om zijn
handtekening voor zijn autogrammenal-
bum.
Toen kapitein Carlsen uit de partijspoort
keek, zag hij de waterkant van Falmouth
als een zee van vlaggen en guirlandes en
alle ruimte op de kaa» en de straat geheel
gevuld met een dichte mensenmenigte.
Op de Prince of Wales-kade, waar hij aan
land zou gaan, voor het eerst na zijn ver
trek uit Hamburg, waren werklieden bezig
een tribune te timmeren, electriciens wa
ren bezig microfooninstallaties aan te leg
gen. Het verluidt dat Carlsen pas na enige
overreding door een gemeenteraadslid, die
speciaal daarvoor met een barkas naar de
sleepboot was komen varen, die aan een
boeier in de haven ligt, er in toestemde
overleg te plegen met stuurman Dancy
over 't in ontvangst nemen van de verwel
koming te Falmouth. „Dit is net zo goed
jouw zaak als de mijne,” moet Carlsen
hebben gezegd tot Dancy.
Om tien uur echter scheepten de beide
mannen zich, in keurige geleende kleren
gestoken, in een barkas in, die hen naar
de Prince of Waleskade bracht. Daar was
allang zulk een gedrang van het publiek
geweest en zulk een komen en gaan van
autoriteiten, dat het enige tijd duurde,
voordat een middelmatig grote man met
een donker costuum aan, waarover een
blauwe regenjas en met een zwarte baret
fan de Jouwer, de kanten üt nei Akmaryp
en Goingryp, de boeren frijhwat oerstjür
wiene troch de omsetting fan bütlén yn
binlén. Hwant de polder- of wetterskips-
lêsten liigden der net om en it like de
earste jierren, dat it lén earder dea as lib-
ben waerd. It bütlén joech elts jier yn de
simmer géns in smite hea, sünder fierdere
kosten oan bimêsting. It wie wol in büt-
trok htj het eerst de aandacht, omdat hij
met een bouquet witte en gele narcissen
liep.
Hij was de held van de dag, kapitein Carl
sen. Zodra de menigte hem echter had op
gemerkt, deed een gejuich de lucht dave
ren. Het hield niet op voordat Carlsen de
tribune had bereikt, waar hij met zijn
tochtgenoten Dancy en kapitein Parker
van de sleepboot, die de nacht aan wal
had doorgebracht, werd begroet door de
burgemeester van Falmouth. Vlak achter
de burgemeester echter stond de familie
van Carlsen, zijn vader en moeder en zijn
zuster en zwager, die tevoren op het stad
huis hadden kennis gemaakt met de fa
milie van stuurman Dancy en kapitein
Parker, allen ook aanwezig op de tribune.
Nauwelijks was de familie-ontvangst af
gelopen of de burgemeester kwam aan de
microfoon voor de officiële verwelkoming
van Carlsen, Dancy en Parker, die daarna
eveneens spraken, Carlsen als laatste.
Carlsen nam zijn baret af en gaf zijn bou
quet aan de persoon naast hem om vast
‘e houden, terwijl hij voor de microfoon
woorden van dank sprak. Daarna begaf ’t
gezelschap zich naar het stadhuis, waar
Carlsen allereerst een radiotelefonisch ge
sprek zou voeren met zijn vrouw en kin
deren in New York.
Tijdens een persconferentie na de ont
vangst vertelde Carlsen, dat hij de foto’s
van zijn vrouw en kinderen steeds bij zich
had en dat hij tijdens zijn verblijf aan
boord had gebeden. Men vroeg hem of hij
een godsdienstg man was.
„Ik ben niet, wat men noemt, een heiden,”
antwoordde Carlsen.
Carlsen werd overladen met geschenken.
De eerste week van z{jn verblijf aan boord
had Carlsen, vertelde hij, geleefd van de
taart, die de kok had gebakken voor de
Nieuwjaarsviering. Het ergst van alle da
gen vo(nd Carlsen, het ogenblik, dat het
schip in de golven verdween.
Lloyds heeft hem de zilveren medaille ver
leend die bestemd is voor „diegenen, die
door buitengewone inspanning bijgedragen
hebben aan het behoud van schepen en la
dingen, die in gevaar verkeren.”
Teakesyl. En hwat komt nou foar it Ijocht
De stoomtsjettels binne striemin, it is net
mear forantwurde om sa troch to gean.
Op koarte termyn moatte hjir nije yn of
op in oare manear moat deryn forsjoen
wurde. De wet skriuwt foar, dat tsjettels
nei in gebrük fan fjirtich jier, fannijs kard
wurde moatte. Hjir wie men der noch net
oan ta, hwant it gemael stiet der fan 1935
óf. Men miende dus minstens jit fiif jier
feilich to wêzen. Mar it rapport is tige
posityf, it kin net langer!.
Nou stiet men foar in lêstige saek. Koe
Teakesyl trochdraeije, dan hie men alle tiid
om it nije gemael, en alles hwat dêrmei
gearhinget, rêstich to bisjen. Mar dat is
net sa. Der moat daliks oanpakt wurde.
Yn dizze dwangposysje hawwe de Steaten
har tastimming jown oan de restauraesje
fan it Ir Woudagemael yn Teakesyl.
De tsjettels moatte derüt en it liket frij
wis, dat hja der net wer ynkomme sille.
It sil omboud wurde ta in elektrysk ge
mael. De kosten, sizze de deskundigen, bin
ne like heech en dan hat it foardielen.
Tichteby de Lèmmer stiet in transforma-
torstation, men kin nachts mealle en dus
goedkeape stream brüke, men hoecht gjin
tsjettels op to stookjen, efkes in handle
oer en it draeit, it tal minsken kin folie
lytser en jit inkele dingen mear.
Op dit stuit binne der 14 man fêst en ek
safolle los, foar in pear moanne. As it
elektrysk wurdt, kin men mei in stik as
fiif minsken wol ta. Dat ik moat my raer
forsinne of it sil wol op elektrifikaesje üt-
draejje. De Steaten hawwe machtiging
jown om in miljoen foar dit doel to lienen
as dit nedich is. En as dat klear is, dan
sille wy oer it twadde gemael wol gau
mear hearre, liket my ta.
Minister-president dr W. Drees is Vrij
dagavond met de KLM-constellation Maas
tricht van Schiphol vertrokken voor zijn
onofficiële bezoek aan de Verenigde Sta
ten.
Dr Drees zeide voor zijn vertrek, dat men
wel begrepen zal hebben, dat hij zich ge
durende zijn 14-daagse bezoek niet uitslui
tend zal bezig houden met vraagstukken
van politieke aard. De Minister-president
stelt er prijs op een algemene indruk te
krijgen en zal daartoe behalve met poli
tieke figuren contact zoeken met vooraan
staande personen uit het maatschappelijk
leven en vooral ook uit de vakbeweging.
Voorts zal hij zich op de hoogte stellen
van de toestanden in industriële bedrijven
en van de defensie-inspanning in de Ver
enigde Staten.
In Washington hoopt dr Drees president
Truman en minister Acheson te ontmoeten.
Op een desbetreffende vraag zeide dr Drees
dat hij uiteraard bij zijn besprekingen in
Washington niet zal afwijken van de ziens
wijze, die de regering heeft ten aanzien
van ons aandeel in de Europese verdedi
ging. Mocht het gesprek hierop komen,
dan zal de minister-president in elk geval
dezelfde lijn volgen, waartoe na langduri
ge besprekingen in de Ministerraad is be
sloten.
Dr Drees besloot met te zeggen, dat zijns
inziens zijn reis zal bijdragen tot verdui
delijking van de wederzijdse standpunten
der beide landen. Dr Drees is de eerste
Nederlandse ministerpresident die in func
tie een dergelijke reis naar de Verenigde
Staten maakt.
TAE striid fan Fryslén tsjin syn Side fij-
U ftn, it wetter, is altyd ien fan de aller-
wichtichste saken west yn dizze kontrijen.
Men kin sizze, dat yn de tiid, dat it pro-
vinsiael bistjür troch de sentralisaesje-
sykte fan eardere tiden sa lyts en sa bi-
nypt mooglik hélden waerd, jit altyd dizze
striid de folsleine bilangstelling fan dit
bistjür bihélden hie.
Ek hjoed de del, nou’t folie mear dingen
fan bilang troch it provinsiael bistjür dien
wurde, bliuwt de haedsaek jit altyd, de
striid tsjin it wetter.en komt jit om
’e hoeke, de striid foar it wetter.
Foar 1915, it jier fan de oprjuchting fan
Teakesyl, moasten de slüzen mar soargje
foar de wetteröffoer. Winterdeis stiene de
bütlénnen yn de hiele provinsje ünder wet
ter, dat allinnich by Eastewyn de slüzen
oan de westkust fine koe. Hwat al illinde
is der yn dy tiden trochstien, hoe faken
stiene de büthuzen splis en moast it fé
oerbrocht wurde nei hegere plakken.
Mei de oprjuchting fan Teakesyl kaem der
in greate foroaring yn dizze situaesje en
koe men folie better as eartiids it wetter
kwyt wurde. Dit hie greate gefolgen. Men
koe nou tinke oan it ynpolderjen fan büt
lén en de Steaten hawwe mei krêft dizze
gong fan saken bifoardere. Allinken gyng
men rounom oer ta dizze forgreating fan
binlén, net omt de opbringst fan dy nije
binlénnen fuort safolle better wie, mar om
dat de kwaliteit stikken better waerd. Der
wie lykwols ien ding by nedich, men moast
dat nije binlén tige swier bimeste, hwant
oars waerd it lén earder minder as better.
Ik wit noch skoan, dat yn de omkriten
Dodelijk ongeval. Te Sneek verleende de
wielrijder Piet de Jong geen voorrang aan
een naderende personenauto. Hij werd aan
gereden en zodanig gewond, dat hij in het
ziekenhuis aan de gevolgen overleed.
De grootsten zongen in dit
knapenkoor
DEN greep uit de roemruchtige geschie-
denis van dit knapenkoor leert reeds,
hoe uitstekend altijd het onderwijs is ge
weest. Het koor stond voor de gehele mo
narchie en ver buiten de grenzen daar
van ten voorbeeld. Zingend Oostenrijk
richtte zich naar de Séngerknaben en van
alle kanten stroomden jaarlijks jeugdige
candidaten naar Wenen om de strijd aan
te binden voor de eer om in net koor te
worden opgenomen.
Aan Joseph Haydn, die thans in de voorste
rfjen der klassieke meesters staat, viel bij
voorbeeld die eer te beurt en aan Gluck
en Schubert, wier schone liederen door de
ganse wereld bekend zijn. Op 12-jarige
leeftijd was Wolfgang Amadeus Mozart
reeds componist voor de Séngerknaben en
ook Bruckner heeft voor dit koor werken
geschreven, die nog steeds op het program
ma staan.
wetter op ütmeald waerd. De easken oan
Teakesyl waerden dus hleltyd greater en
al jierren sjocht men de tiid kommen, dat
Teakesyl it wurk net mear oan kin. It
twadde gemael komt om ’e doar kypjen.
En nou komt der hommels raer nijs üt
Teakesyl. By de tarieding fan de plannen
foar in twadde gemael, achten Deputearre
Steaten it winskllk in deskundlch ünder-
lénsfrucht en it gie meast nei de hokke- syk ynstelle to lltten nei de situaesje yn
speciaal daartoe Ingericht gebouw voor
hen voor een onderkomen en mogelijkhe
den tot studie is gezorgd. Er wordt strikt
op gelet, dat zij verder een goede opvoe
ding krijgen. Velen hunner kiezen een mu-
ziekloopbaan.
Keizer Maximiliaan I van Oostenrijk gaf in 1498 opdracht een
knapenkoor voor de kapel van zijn Hofburcht te Wenen op ta
richten. Reeds in het vólgende jaar zongen jongens tijdens de
kerkdiensten van Zjjne Keizerlijke Majesteit, die zulks zeer waar
deerde. Deze vorst heeft waarschijnlijk niet geweten, dat hij in
zijn reeds bjj uitstek muzikale land een daad van grote, blijvende-
waarde heeft verricht. Duizenden en nog eens duizenden jongens
hebben door de eeuwen heen tot 1918 toe gratis zang- en muziek
onderwijs ontvangen. Zjj leefden oorspronkelijk als jonge klooster
lingen. Later genoten zjj meer vrijheid, dan de kloosterregels toe
staan. Naast geestelijke liederen en kerkmuziek brachten zjj In
de 16e eeuw reeds wereldse muziek aan het Hof ten gehore. Door
het Keizerlijk bevel van 1498 Is een daad van blijvende culturele
waarde verricht.
kinderen is de oudste 69 en de jongste 47
jaar. Er zijn reeds 35 kleinkinderen en 40
achterkleinkinderen.
De Nederlandse hulp aan Italië Vier na
tionale Rode Kruis verenigingen hebben
hulp verleend bij de rampen die Italië het
laatst van het vorig jaar hebben getrof
fen. Daaronder slaat Nederland, waar de
bevolking een bedrag van ongeveer
f 475.000.bijeen bracht, een zeer goed
figuur.
Bliksemlnslag In.Januari Tijdens een
kort maar hevig onweer in de nacht van
Donderdag, sloeg de bliksem op het elec-
trisch net bij de Ned. Herv. Kerk te Jor-
werd. Het schakelbord werd van de muur
geslagen.
Zo „het een en ander” op zjjn kerfstok
Bij de politie te Monster heeft zich gemeld
de 45-jarige groentehandelaar J. H. van
H. H. is door de Monsterse politie naar de
Haagse politie overgebracht. De groente
handelaar heeft bekend, in de afgelopen
drie jaar 27 inbraken en diefstallen te
Monster en 7 te Wageningen te hebben
gepleegd. In Den Haag had hij 3 inbraken
en één kippendiefstal op zijn geweten.
Een wonderlijke geschiedenis De Haagse
politie heeft aangehouden de 45-jarige
mevr. H. van de B. uit Delft, die in Den
Haag inkopen was komen doen. In een
kledingmagazijn nam deze koopster nylons
en schoenen mee, in een tweede winkel
eigende zij zich een vest en een jumper toe,
waarbij zij op heterdaad werd getrapt. B(j
onderzoek bleek, dat zij niet minder dan
f 1000 op zak had. Na verhoor is zij heen
gezonden.
KLM op Knocke? Bij de KLM zijn plan
nen in studie om weer over te gaan tot
de invoering van een luchtverbinding met
de Belgische badplaats Knocke. Vóór de
oorlog was er veel belangstelling voor dit
luchtlijntje, waarbij tussenlandingen wer
den gemaakt in Rotterdam, Haamstede en
Vlissingen. België zou gaarne zien, dat deze
luchtlijn werd geopend in verband met de
ontplooiingsmogelijkheden van de Belgi
sche badplaatsen. Op het ogenblik zijn de
besprekingen, die enige tijd geleden zijn
aangevangen, weer hervat.
Abonnementsprijs
1.50 per kwartaal bij vooruitbetaling
Advertentieprijs: 12 cent oer m.m
Giro 87926
lingen, dy’t by élds en ek nou noch wol in
abonnemint skine to hawwen op it min
dere üt ’e gollen,mar men hie dochs hiel
hwat weiden hea foar in bytsje jild. Waerd
sok lén ynpoldere, dan stie deryn lykwols
deselde frucht, in wetterfrucht, mei in
bulte lizen, snilen en breeablêddige ger-
zen.
Dizze frucht bigoun, doe’t de wetterstén
leger hélden waerd, to kwinen en it lén
like dea en ünfruchtber. „Hwat sizze jo
derfan,” seine de boeren dan, „is it net in
skandael, dat Deputearre Steaten üs twon-
gen hawwe yn in wetterskip to gean? It
lén wurdt elts jier minder en nou moatte
wy like goed dy hege lésten bitelje!”
Troch sterke bimêsting, binammen mei
slakkemoal, koe hjir foroaring komme,
dêrtroch moasten de goede gerzen, dy’t der
mar in bytsje tusken sieten, fannijs oan ’e
gong komme en linkendewei it lén wer
bisette.
Dat hat der doe frijhwat ynhongen, ipar
krekt as rounom wint it bettere it op den
dür fan it mindere. De foarütgong wie
net mear to kearen, deskundige advizen,
dy’t hjir en der opfolge waerden, lieten
sjen, dat it gjin praetsje wie en de iene
nei de oare gyng mei kleimodder of kunst
mest, syn bütlén to liif en seach fan jier
ta jier de risseltaten kommen. Dit is nou
histoarje wurden op de measte plakken,
allinnich yn it Swettegebiet en de Kolken
sit men jit mei dizze kant fan dit fraech-
stik. Mar ek dêrre binne de plannen al in
hiel ein hinne klear om dat to foroarjen.
Lykwols, sa as it yn it libben faker giet,
it iene probleem ropt wer in oar op. De
bütlénnen fordwounen, de binlénnen broch-
ten troch mounen en gemaeltsjes har oer-
stallich wetter op tiid nei büten en it like
dat dêrmei de saek alhiel klear wie. Mar
dat pakte oars üt. Meidat de binlénnen
aloan greater waerden, waerd de wetter-
berging aloan lytser, towyl der folie mear
Modern en der traditie getrouw
In 1918 stortte het koor, tegelijk met de
Oostenrijks-Hongaarse monarchie, ineen.
Rector Jozef Schnitt echter heeft in die
periode met vijftien jongens de traditie
hoog gehouden. Een nieuw instituut werd,
zonder geld en ter ere van de kunst en
haar beoefening gesticht. In de moderne
tijd werden moderne methoden van muziek
en zangonderwijs en van opvoeding inge
voerd. De levenslustige jongens van tegen
woordig leven in tegenstelling tot de
vroegere even levenslustige kloosterlin-
getjes op een echte muziek-kostschool
die bovendien aan hun ouders geen cent
kost. Ook in de laatste tientallen jaren zijn
vele bekende musici uit de rijen van de
Séngerknaben te voorschijn gekomen.
Deze moderne mensen krijgen in het Au-
garten-Paleis, waar thans het instituut is
gevestigd, der traditie getrouw het onder
wijs, dat steeds weer de roem van het
wellicht meest muzikale land der wereld
Oostenrijk naar alle windstreken be
vestigt.
Zelf aan de kost.
Sinds 1918 heeft de wereld kennis ge
maakt met de Wiener Séngerknaben, die,
omdat geen overheidssubsidie meer kan
worden gegeven, zelf aan de kost moesten
zien te komen. De opleiding van de jon
gens duurt thans drie jaar, meestal in
teams van ongeveer twintig. De beste en
verst gevorderde jongens gaan op tournee
door geheel Europa om de middelen voor
de opleiding en het levensonderhoud voor op het hoofd, de aandacht trok. Wellicht
zichzelf en him kameraadjes bijeen te zin-
gen. Deze noodmaatregel is op een grote
vreugde van geheel muziekminnend Europa
uitgelopen. Telken jare bezoekt een koor
enige landen en steeds loopt het storm om
het te horen. De Séngerknaben zijn van
een Weens tot een Europees symbool van
pure, heldere zang geworden. De invloed
van hun voorbeeld is zeer groot. Het stich-
tingsbevel van Keizer Maximiliaan heeft
bewezen een blijvende, grootse daad voor
de ganse wereld te zijn. Meer dan door
veldslagen en staatsmansbeleid is zijn
roem door de traditie der Séngerknaben
bevestigd.
Vreemdelingen verteerden bijna f 8.000.000 Platina huwelijk In Brabant Op 20 Febr.
Volgens een verantwoording van de direc- I hoopt het echtpaar D. van SchijndelVan
teur van de VVV te Apeldoorn, de heer I Oorschot te St. Oedenrode zijn 70-jarige
A. Fortuyn Hareman, hebben in de zes huwelijksfeest te vieren. De echtgenoot is
seizoenweken van 1951 ongeveer ander- 94 en de echtgenote 92 jaar. Van hun elf
half millloen bezoekers in Apeldoorn
f 2.973.040 uitgegeven. Dagbezoekers ga
ven f 1.242.000 uit (fl per persoon) en
het hotel-, pension-, kampeercentra- en fa
miliebezoek leverde f 1.631.040 op.
Man over boord De 54-jarige matroos D.
Zondervan uit Marken, met de IJmuidense
logger Gorredijk (IJ 75)van de Kanaalvis-
serij op weg naar huis, is ter hoogte van
Noordwijk over boord geslagen. Het ge
lukte de bemanning de matroos weer op
te halen, doch hij bleek reeds overleden.