d MEER DAN 450 JAAR KRIS-KRAS door Nederland Martinytoer „WIENER SANGERKNABEN” 3 üs hjoed to sizzen Fan de r Admiraal Helfrich over Nieuw-Guinea Commissaris opent „Nij St apert” Carlsen vorstelijk ontvangen Dr Drees naar V. S. vertrokken Premielening van de baan No. 4 48e Jaargang Dinsdag 15 Jan. 1952 Streekblad voor West- en Zuidwest Friesland Uitgave van Drukkerij Fa. A. J.OSINGA - Bolsward I Hwat hat Gabe Skroar Bolswards Nieuwsblad I l. 8 t Tj. de J. In verband met het feit, dat de be roemde Wiener Séngerknaben eerst daags naar Bolsward komen, vertel len we onze lezers in dit artikel een en ander over de ups en downs van dit koor. Wiener Séngerknaben naar Bolsward! Pseudo-vullnlsman Te Roermond zijn twee mannen aangehouden, die huis aan huis hun nieuwjaarswensen aanboden, zeggend dat zij van de gemeentereiniging waren. Dat zij dat niet waren geweest, bleek pas toen de echte vuilnismannen kwamen. Het tweetal had een flink bedrag bij elkaar gebeld; het is in beslag genomen. In folie pong, hoe smoarch, hoe min, Is elk nel ’t sin. In lege pong, hoe bést, hoe skjin, Hyt smoarch en min. Veischtjnt DINSDAGS en VRIJDAGS Redactie en Administratie Marktstraat 13 - Boisward Telefoon 451 (K 5157) Admiraal Helfrich heeft te New York in een interview met de New York World Te legram and Sun verklaard, dat Nederland Nieuw-Guinea dient te behouden om te voorkomen, dat communisten zich van dat gebied meester maken, ten einde het te gebruiken als springplank naar Australië en de Philippijnen. Helfrich was van me ning, dat hoewel president Sukarno on langs de communisten hard had aangepakt hij, wat N.-Guinea betreft, in him kaart speelt door het gebied op te eisen. I- jarige leeftjjd stierf. Aan zijn tijd als koor jongen dankt hij echter ook de opleiding, die het hem mogelijk maakte aan de we reld zoveel schoons te schenken. Ook Haydn verhongerde bijkans na zyn tijd als Sangerknabe. Tegenwoordig worden de jongens, die de baard in de keel krijgen, ofwel naar hun ouders teruggezonden of blijven tot hun 19e jaar op het Instituut, waar, in een Je komt er niet gemakkelijk in, maar er uit. Ieder jaar weer kunnen twintig tot vijf en twintig jongens in het instituut worden opgenomen. Indien men bedenkt, dat er jaarlijks soms twee tot drieduizend jon gens van een jaar of acht zijn, die ten overstaan van beroemde Weense musici het examen voor Sëngerknabe willen af leggen, dan bewijst dit enerzijds wel de roem van koor en opleiding. Anderzijds echter is deze stormloop een demonstra tie, hoezeer Wenen en de muziek verwe ven zijn. De oude Keizer Maximiliaan zou wellicht verbaasd zijn. In zijn tijd en nog eeuwen daarna, werden jongens, die de baard in de keel kregen, eenvoudig op straat gezet. Dit gebeurde zelfs de dromer Franz Schubert nog, die zich zelf in de wereld niet kon redden en reeds op 31- Het Bestuur van het Rusthuis „Nij Sta- pert” te Wommels deelt ons mede, dat de officiële opening van het Rusthuis zal plaats vinden op 22 Januari a.s. door de Hoogedelgestrenge Heer Mr. H. P. Lint horst Homan, Commissaris der Koningin in de provincie Friesland. Het is nu zeker, dat de nationale premie- lening voor de woningbouw niet zal door gaan. De weerstand van verschillende groe pen, ook binnen organisaties, zoals de Ver eniging van Nederlandse Gemeenten en de Stichting van de Arbeid, welker medewer king noodzakel^jk wordt geacht, zal de ministerraad nopen op z(jn aanvankelijke beslissing terug te komen. Dit zal uiteraard pas geschieden als een ander financieringsvoorstel aan de raad wordt voorgelegd. Aan de uitwerking van dit voorstel wordt thans gewerkt. Gedacht wordt aan een nationale lening, uit te schrijven door de Bank van Nederlandse Gemeenten in Den Haag. Om de gemeentelijke activiteit te prikke len zal in dit voorstel worden bepaald, dat de gemeenten een zeker deel vermoe delijk 40 pet. van de gelden, die plaat selijk worden bijeengezameld, zullen mo gen gebruiken voor de financiering van de eigen woningbouw. De overige gelden zul len dan in een pot worden gestopt, waar uit de Minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting zal putten om aanvullend te financieren, daar, waar de woningbouw al te zeer achterblijft. In deskundige kringen acht men het bij eengaren van f 100 millloen, nu geen pre- mielening wordt uitgeschreven, veel moei- lijker, zo niet uitgesloten. In Wenen en overal elders Terwijl de te Wenen blijvende jongens ge regeld in de beroemde kerken en in de Opera zingen, treedt de toumee-groep tot in de kleinste plaatsen van allerlei landen op. Daar zingen zij geestelijke A-capella- muziek uit de zestiende eeuw. Dat zijn moeilijke vier-, zes- en achtstemmige mo tetten van Palestrina, Lassus en Gallus. Dan volgen Mozart, Haydn, Brahms, Gluck, Bruckner en tal van anderen, die met hun liederen gulden randen aan het vaak don kere leven toverden. Denk eens aan de kinderopera „Bastien ét Bastienne” van Mozart in Rococo-costuums en poederprui- ken. Of aan de „Apotheker” van Haydn of een dozijn andere zangspelen van Schubert, Offenbach en anderen, waarmee de Wie ner Séngerknaben de wereld in verrukking brengen. En dan tot slot, te Wenen en overal elders, de gezongen walsen, die on verbrekelijk tot de traditie behoren. Toen kapitein Carlsen Vrijdagochtend in de sleepboot Turmoil wakker werd, kreeg hij direct een voorproefje van wat hem die dag te wachten stond: de hut jongen die hem zijn ontbijt bracht, vroeg om zijn handtekening voor zijn autogrammenal- bum. Toen kapitein Carlsen uit de partijspoort keek, zag hij de waterkant van Falmouth als een zee van vlaggen en guirlandes en alle ruimte op de kaa» en de straat geheel gevuld met een dichte mensenmenigte. Op de Prince of Wales-kade, waar hij aan land zou gaan, voor het eerst na zijn ver trek uit Hamburg, waren werklieden bezig een tribune te timmeren, electriciens wa ren bezig microfooninstallaties aan te leg gen. Het verluidt dat Carlsen pas na enige overreding door een gemeenteraadslid, die speciaal daarvoor met een barkas naar de sleepboot was komen varen, die aan een boeier in de haven ligt, er in toestemde overleg te plegen met stuurman Dancy over 't in ontvangst nemen van de verwel koming te Falmouth. „Dit is net zo goed jouw zaak als de mijne,” moet Carlsen hebben gezegd tot Dancy. Om tien uur echter scheepten de beide mannen zich, in keurige geleende kleren gestoken, in een barkas in, die hen naar de Prince of Waleskade bracht. Daar was allang zulk een gedrang van het publiek geweest en zulk een komen en gaan van autoriteiten, dat het enige tijd duurde, voordat een middelmatig grote man met een donker costuum aan, waarover een blauwe regenjas en met een zwarte baret fan de Jouwer, de kanten üt nei Akmaryp en Goingryp, de boeren frijhwat oerstjür wiene troch de omsetting fan bütlén yn binlén. Hwant de polder- of wetterskips- lêsten liigden der net om en it like de earste jierren, dat it lén earder dea as lib- ben waerd. It bütlén joech elts jier yn de simmer géns in smite hea, sünder fierdere kosten oan bimêsting. It wie wol in büt- trok htj het eerst de aandacht, omdat hij met een bouquet witte en gele narcissen liep. Hij was de held van de dag, kapitein Carl sen. Zodra de menigte hem echter had op gemerkt, deed een gejuich de lucht dave ren. Het hield niet op voordat Carlsen de tribune had bereikt, waar hij met zijn tochtgenoten Dancy en kapitein Parker van de sleepboot, die de nacht aan wal had doorgebracht, werd begroet door de burgemeester van Falmouth. Vlak achter de burgemeester echter stond de familie van Carlsen, zijn vader en moeder en zijn zuster en zwager, die tevoren op het stad huis hadden kennis gemaakt met de fa milie van stuurman Dancy en kapitein Parker, allen ook aanwezig op de tribune. Nauwelijks was de familie-ontvangst af gelopen of de burgemeester kwam aan de microfoon voor de officiële verwelkoming van Carlsen, Dancy en Parker, die daarna eveneens spraken, Carlsen als laatste. Carlsen nam zijn baret af en gaf zijn bou quet aan de persoon naast hem om vast ‘e houden, terwijl hij voor de microfoon woorden van dank sprak. Daarna begaf ’t gezelschap zich naar het stadhuis, waar Carlsen allereerst een radiotelefonisch ge sprek zou voeren met zijn vrouw en kin deren in New York. Tijdens een persconferentie na de ont vangst vertelde Carlsen, dat hij de foto’s van zijn vrouw en kinderen steeds bij zich had en dat hij tijdens zijn verblijf aan boord had gebeden. Men vroeg hem of hij een godsdienstg man was. „Ik ben niet, wat men noemt, een heiden,” antwoordde Carlsen. Carlsen werd overladen met geschenken. De eerste week van z{jn verblijf aan boord had Carlsen, vertelde hij, geleefd van de taart, die de kok had gebakken voor de Nieuwjaarsviering. Het ergst van alle da gen vo(nd Carlsen, het ogenblik, dat het schip in de golven verdween. Lloyds heeft hem de zilveren medaille ver leend die bestemd is voor „diegenen, die door buitengewone inspanning bijgedragen hebben aan het behoud van schepen en la dingen, die in gevaar verkeren.” Teakesyl. En hwat komt nou foar it Ijocht De stoomtsjettels binne striemin, it is net mear forantwurde om sa troch to gean. Op koarte termyn moatte hjir nije yn of op in oare manear moat deryn forsjoen wurde. De wet skriuwt foar, dat tsjettels nei in gebrük fan fjirtich jier, fannijs kard wurde moatte. Hjir wie men der noch net oan ta, hwant it gemael stiet der fan 1935 óf. Men miende dus minstens jit fiif jier feilich to wêzen. Mar it rapport is tige posityf, it kin net langer!. Nou stiet men foar in lêstige saek. Koe Teakesyl trochdraeije, dan hie men alle tiid om it nije gemael, en alles hwat dêrmei gearhinget, rêstich to bisjen. Mar dat is net sa. Der moat daliks oanpakt wurde. Yn dizze dwangposysje hawwe de Steaten har tastimming jown oan de restauraesje fan it Ir Woudagemael yn Teakesyl. De tsjettels moatte derüt en it liket frij wis, dat hja der net wer ynkomme sille. It sil omboud wurde ta in elektrysk ge mael. De kosten, sizze de deskundigen, bin ne like heech en dan hat it foardielen. Tichteby de Lèmmer stiet in transforma- torstation, men kin nachts mealle en dus goedkeape stream brüke, men hoecht gjin tsjettels op to stookjen, efkes in handle oer en it draeit, it tal minsken kin folie lytser en jit inkele dingen mear. Op dit stuit binne der 14 man fêst en ek safolle los, foar in pear moanne. As it elektrysk wurdt, kin men mei in stik as fiif minsken wol ta. Dat ik moat my raer forsinne of it sil wol op elektrifikaesje üt- draejje. De Steaten hawwe machtiging jown om in miljoen foar dit doel to lienen as dit nedich is. En as dat klear is, dan sille wy oer it twadde gemael wol gau mear hearre, liket my ta. Minister-president dr W. Drees is Vrij dagavond met de KLM-constellation Maas tricht van Schiphol vertrokken voor zijn onofficiële bezoek aan de Verenigde Sta ten. Dr Drees zeide voor zijn vertrek, dat men wel begrepen zal hebben, dat hij zich ge durende zijn 14-daagse bezoek niet uitslui tend zal bezig houden met vraagstukken van politieke aard. De Minister-president stelt er prijs op een algemene indruk te krijgen en zal daartoe behalve met poli tieke figuren contact zoeken met vooraan staande personen uit het maatschappelijk leven en vooral ook uit de vakbeweging. Voorts zal hij zich op de hoogte stellen van de toestanden in industriële bedrijven en van de defensie-inspanning in de Ver enigde Staten. In Washington hoopt dr Drees president Truman en minister Acheson te ontmoeten. Op een desbetreffende vraag zeide dr Drees dat hij uiteraard bij zijn besprekingen in Washington niet zal afwijken van de ziens wijze, die de regering heeft ten aanzien van ons aandeel in de Europese verdedi ging. Mocht het gesprek hierop komen, dan zal de minister-president in elk geval dezelfde lijn volgen, waartoe na langduri ge besprekingen in de Ministerraad is be sloten. Dr Drees besloot met te zeggen, dat zijns inziens zijn reis zal bijdragen tot verdui delijking van de wederzijdse standpunten der beide landen. Dr Drees is de eerste Nederlandse ministerpresident die in func tie een dergelijke reis naar de Verenigde Staten maakt. TAE striid fan Fryslén tsjin syn Side fij- U ftn, it wetter, is altyd ien fan de aller- wichtichste saken west yn dizze kontrijen. Men kin sizze, dat yn de tiid, dat it pro- vinsiael bistjür troch de sentralisaesje- sykte fan eardere tiden sa lyts en sa bi- nypt mooglik hélden waerd, jit altyd dizze striid de folsleine bilangstelling fan dit bistjür bihélden hie. Ek hjoed de del, nou’t folie mear dingen fan bilang troch it provinsiael bistjür dien wurde, bliuwt de haedsaek jit altyd, de striid tsjin it wetter.en komt jit om ’e hoeke, de striid foar it wetter. Foar 1915, it jier fan de oprjuchting fan Teakesyl, moasten de slüzen mar soargje foar de wetteröffoer. Winterdeis stiene de bütlénnen yn de hiele provinsje ünder wet ter, dat allinnich by Eastewyn de slüzen oan de westkust fine koe. Hwat al illinde is der yn dy tiden trochstien, hoe faken stiene de büthuzen splis en moast it fé oerbrocht wurde nei hegere plakken. Mei de oprjuchting fan Teakesyl kaem der in greate foroaring yn dizze situaesje en koe men folie better as eartiids it wetter kwyt wurde. Dit hie greate gefolgen. Men koe nou tinke oan it ynpolderjen fan büt lén en de Steaten hawwe mei krêft dizze gong fan saken bifoardere. Allinken gyng men rounom oer ta dizze forgreating fan binlén, net omt de opbringst fan dy nije binlénnen fuort safolle better wie, mar om dat de kwaliteit stikken better waerd. Der wie lykwols ien ding by nedich, men moast dat nije binlén tige swier bimeste, hwant oars waerd it lén earder minder as better. Ik wit noch skoan, dat yn de omkriten Dodelijk ongeval. Te Sneek verleende de wielrijder Piet de Jong geen voorrang aan een naderende personenauto. Hij werd aan gereden en zodanig gewond, dat hij in het ziekenhuis aan de gevolgen overleed. De grootsten zongen in dit knapenkoor DEN greep uit de roemruchtige geschie- denis van dit knapenkoor leert reeds, hoe uitstekend altijd het onderwijs is ge weest. Het koor stond voor de gehele mo narchie en ver buiten de grenzen daar van ten voorbeeld. Zingend Oostenrijk richtte zich naar de Séngerknaben en van alle kanten stroomden jaarlijks jeugdige candidaten naar Wenen om de strijd aan te binden voor de eer om in net koor te worden opgenomen. Aan Joseph Haydn, die thans in de voorste rfjen der klassieke meesters staat, viel bij voorbeeld die eer te beurt en aan Gluck en Schubert, wier schone liederen door de ganse wereld bekend zijn. Op 12-jarige leeftijd was Wolfgang Amadeus Mozart reeds componist voor de Séngerknaben en ook Bruckner heeft voor dit koor werken geschreven, die nog steeds op het program ma staan. wetter op ütmeald waerd. De easken oan Teakesyl waerden dus hleltyd greater en al jierren sjocht men de tiid kommen, dat Teakesyl it wurk net mear oan kin. It twadde gemael komt om ’e doar kypjen. En nou komt der hommels raer nijs üt Teakesyl. By de tarieding fan de plannen foar in twadde gemael, achten Deputearre Steaten it winskllk in deskundlch ünder- lénsfrucht en it gie meast nei de hokke- syk ynstelle to lltten nei de situaesje yn speciaal daartoe Ingericht gebouw voor hen voor een onderkomen en mogelijkhe den tot studie is gezorgd. Er wordt strikt op gelet, dat zij verder een goede opvoe ding krijgen. Velen hunner kiezen een mu- ziekloopbaan. Keizer Maximiliaan I van Oostenrijk gaf in 1498 opdracht een knapenkoor voor de kapel van zijn Hofburcht te Wenen op ta richten. Reeds in het vólgende jaar zongen jongens tijdens de kerkdiensten van Zjjne Keizerlijke Majesteit, die zulks zeer waar deerde. Deze vorst heeft waarschijnlijk niet geweten, dat hij in zijn reeds bjj uitstek muzikale land een daad van grote, blijvende- waarde heeft verricht. Duizenden en nog eens duizenden jongens hebben door de eeuwen heen tot 1918 toe gratis zang- en muziek onderwijs ontvangen. Zjj leefden oorspronkelijk als jonge klooster lingen. Later genoten zjj meer vrijheid, dan de kloosterregels toe staan. Naast geestelijke liederen en kerkmuziek brachten zjj In de 16e eeuw reeds wereldse muziek aan het Hof ten gehore. Door het Keizerlijk bevel van 1498 Is een daad van blijvende culturele waarde verricht. kinderen is de oudste 69 en de jongste 47 jaar. Er zijn reeds 35 kleinkinderen en 40 achterkleinkinderen. De Nederlandse hulp aan Italië Vier na tionale Rode Kruis verenigingen hebben hulp verleend bij de rampen die Italië het laatst van het vorig jaar hebben getrof fen. Daaronder slaat Nederland, waar de bevolking een bedrag van ongeveer f 475.000.bijeen bracht, een zeer goed figuur. Bliksemlnslag In.Januari Tijdens een kort maar hevig onweer in de nacht van Donderdag, sloeg de bliksem op het elec- trisch net bij de Ned. Herv. Kerk te Jor- werd. Het schakelbord werd van de muur geslagen. Zo „het een en ander” op zjjn kerfstok Bij de politie te Monster heeft zich gemeld de 45-jarige groentehandelaar J. H. van H. H. is door de Monsterse politie naar de Haagse politie overgebracht. De groente handelaar heeft bekend, in de afgelopen drie jaar 27 inbraken en diefstallen te Monster en 7 te Wageningen te hebben gepleegd. In Den Haag had hij 3 inbraken en één kippendiefstal op zijn geweten. Een wonderlijke geschiedenis De Haagse politie heeft aangehouden de 45-jarige mevr. H. van de B. uit Delft, die in Den Haag inkopen was komen doen. In een kledingmagazijn nam deze koopster nylons en schoenen mee, in een tweede winkel eigende zij zich een vest en een jumper toe, waarbij zij op heterdaad werd getrapt. B(j onderzoek bleek, dat zij niet minder dan f 1000 op zak had. Na verhoor is zij heen gezonden. KLM op Knocke? Bij de KLM zijn plan nen in studie om weer over te gaan tot de invoering van een luchtverbinding met de Belgische badplaats Knocke. Vóór de oorlog was er veel belangstelling voor dit luchtlijntje, waarbij tussenlandingen wer den gemaakt in Rotterdam, Haamstede en Vlissingen. België zou gaarne zien, dat deze luchtlijn werd geopend in verband met de ontplooiingsmogelijkheden van de Belgi sche badplaatsen. Op het ogenblik zijn de besprekingen, die enige tijd geleden zijn aangevangen, weer hervat. Abonnementsprijs 1.50 per kwartaal bij vooruitbetaling Advertentieprijs: 12 cent oer m.m Giro 87926 lingen, dy’t by élds en ek nou noch wol in abonnemint skine to hawwen op it min dere üt ’e gollen,mar men hie dochs hiel hwat weiden hea foar in bytsje jild. Waerd sok lén ynpoldere, dan stie deryn lykwols deselde frucht, in wetterfrucht, mei in bulte lizen, snilen en breeablêddige ger- zen. Dizze frucht bigoun, doe’t de wetterstén leger hélden waerd, to kwinen en it lén like dea en ünfruchtber. „Hwat sizze jo derfan,” seine de boeren dan, „is it net in skandael, dat Deputearre Steaten üs twon- gen hawwe yn in wetterskip to gean? It lén wurdt elts jier minder en nou moatte wy like goed dy hege lésten bitelje!” Troch sterke bimêsting, binammen mei slakkemoal, koe hjir foroaring komme, dêrtroch moasten de goede gerzen, dy’t der mar in bytsje tusken sieten, fannijs oan ’e gong komme en linkendewei it lén wer bisette. Dat hat der doe frijhwat ynhongen, ipar krekt as rounom wint it bettere it op den dür fan it mindere. De foarütgong wie net mear to kearen, deskundige advizen, dy’t hjir en der opfolge waerden, lieten sjen, dat it gjin praetsje wie en de iene nei de oare gyng mei kleimodder of kunst mest, syn bütlén to liif en seach fan jier ta jier de risseltaten kommen. Dit is nou histoarje wurden op de measte plakken, allinnich yn it Swettegebiet en de Kolken sit men jit mei dizze kant fan dit fraech- stik. Mar ek dêrre binne de plannen al in hiel ein hinne klear om dat to foroarjen. Lykwols, sa as it yn it libben faker giet, it iene probleem ropt wer in oar op. De bütlénnen fordwounen, de binlénnen broch- ten troch mounen en gemaeltsjes har oer- stallich wetter op tiid nei büten en it like dat dêrmei de saek alhiel klear wie. Mar dat pakte oars üt. Meidat de binlénnen aloan greater waerden, waerd de wetter- berging aloan lytser, towyl der folie mear Modern en der traditie getrouw In 1918 stortte het koor, tegelijk met de Oostenrijks-Hongaarse monarchie, ineen. Rector Jozef Schnitt echter heeft in die periode met vijftien jongens de traditie hoog gehouden. Een nieuw instituut werd, zonder geld en ter ere van de kunst en haar beoefening gesticht. In de moderne tijd werden moderne methoden van muziek en zangonderwijs en van opvoeding inge voerd. De levenslustige jongens van tegen woordig leven in tegenstelling tot de vroegere even levenslustige kloosterlin- getjes op een echte muziek-kostschool die bovendien aan hun ouders geen cent kost. Ook in de laatste tientallen jaren zijn vele bekende musici uit de rijen van de Séngerknaben te voorschijn gekomen. Deze moderne mensen krijgen in het Au- garten-Paleis, waar thans het instituut is gevestigd, der traditie getrouw het onder wijs, dat steeds weer de roem van het wellicht meest muzikale land der wereld Oostenrijk naar alle windstreken be vestigt. Zelf aan de kost. Sinds 1918 heeft de wereld kennis ge maakt met de Wiener Séngerknaben, die, omdat geen overheidssubsidie meer kan worden gegeven, zelf aan de kost moesten zien te komen. De opleiding van de jon gens duurt thans drie jaar, meestal in teams van ongeveer twintig. De beste en verst gevorderde jongens gaan op tournee door geheel Europa om de middelen voor de opleiding en het levensonderhoud voor op het hoofd, de aandacht trok. Wellicht zichzelf en him kameraadjes bijeen te zin- gen. Deze noodmaatregel is op een grote vreugde van geheel muziekminnend Europa uitgelopen. Telken jare bezoekt een koor enige landen en steeds loopt het storm om het te horen. De Séngerknaben zijn van een Weens tot een Europees symbool van pure, heldere zang geworden. De invloed van hun voorbeeld is zeer groot. Het stich- tingsbevel van Keizer Maximiliaan heeft bewezen een blijvende, grootse daad voor de ganse wereld te zijn. Meer dan door veldslagen en staatsmansbeleid is zijn roem door de traditie der Séngerknaben bevestigd. Vreemdelingen verteerden bijna f 8.000.000 Platina huwelijk In Brabant Op 20 Febr. Volgens een verantwoording van de direc- I hoopt het echtpaar D. van SchijndelVan teur van de VVV te Apeldoorn, de heer I Oorschot te St. Oedenrode zijn 70-jarige A. Fortuyn Hareman, hebben in de zes huwelijksfeest te vieren. De echtgenoot is seizoenweken van 1951 ongeveer ander- 94 en de echtgenote 92 jaar. Van hun elf half millloen bezoekers in Apeldoorn f 2.973.040 uitgegeven. Dagbezoekers ga ven f 1.242.000 uit (fl per persoon) en het hotel-, pension-, kampeercentra- en fa miliebezoek leverde f 1.631.040 op. Man over boord De 54-jarige matroos D. Zondervan uit Marken, met de IJmuidense logger Gorredijk (IJ 75)van de Kanaalvis- serij op weg naar huis, is ter hoogte van Noordwijk over boord geslagen. Het ge lukte de bemanning de matroos weer op te halen, doch hij bleek reeds overleden.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1952 | | pagina 1