17e EEUWSE MEESTERS SPELEND
MET LICHT EN DONKER
KRIS KRAS door Nederland
Martinytoer
us hjoed
to sizzen
Vakman èn Kunstenaar
ROERIG OOSTEN
Fan de
Londen-Parijs: 19 min
gemeenten
JELLE
Rapport over midden
stand in drie Friese
Russen vroegen om
kroningsfilm
Streekblad voor West- en Zuidwest Friesland
Bol«ward
Tj. de J.
en.
Uitgave van DruKKeriJ Fa. A.1OSINGA -
--rlTTIlJ-’ L-’B! ■MgWP— -
Hwat hat Gabe Skroar
T
49e Jaargang
No. 52
Dinsdag 7 Juli 1953
Bolswards Nieuwsblad
HET DIER IN DE BEELDENDE KUNST I
►er.
JU-
or-
>er
►er.
er.
en
er.
ng
A.
de.
D»
iur
tiding roar de
an
tu
it*
>u-
im
Da
der
Witmarsum, 6 Juli 1953.
v. L.
ELF.
ur
in
ng
Bolswards gemeentebestuur heeft in de landelijke pers al menig klopje
op de schouder gehad. Unaniem zijn de kunstkenners van oordeel, dat
nog nooit eerder een dergelijke collectie kunstschatten in Bolswards
raadhuis is bijeen geweest, als thans het geval is. Niemand verzuime dan
ook hiervan te genieten. Om onze lezers enigszins wegwijs te maken,
hopen we in een reeks artikeltjes de bezoekers te wijzen op menig facet
van deze tentoonstelling, dat men by vluchtige bezichtiging waarschijnlijk
niet zou opmerken.
17e eeuw ging vakmanschap en kunste
naarschap gepaard, zodat in de beeldende
kunst een hoogtepunt werd bereikt, dat
de historici later terecht deed spreken van
de Gouden Eeuw.
Dat dit alles nu is te zien in Bolswards
Raadhuis, betekent een kans, die men wel-
Een jongen die vuur
In zijn knuisten verdroeg,
En die ’t Avontuur
Als zijn roeping na-joeg.
Hem lokte de verte,
De duiz’lende vaart,
Maar diep bleef in 't herte
Het heimwee bewaard.
Nu zwijgt deze vogel,
Geen ziet meer omhoog.
Hy is henengevlogen,
Voorgoed uit het oog.
en
fui
stra
ea
X
Abonnementiprijj
f 1.30 per kwartial bij vooruitbetaling
Advertentieprijs: 12 cent per m.m.
Giro 87926
ran
te
48
be
.45
jon
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Redactie en Administratie:
Marktstraat 13 - Bolsward
Telefoon 451 (K 5157)
Man overboord van Ned. loodsboot. Zater
dagavond is te omstreeks half zeven de
matroos B. van de Nederlandse loodsboot
„Rigel” buitengaats de Hoek van Holland,
door nog onopgehelderde oorzaak overboord
geslagen en naar men aanneemt, verdron
ken.
dv
le
kje
ho
les
zv
l 2
rd-
’33
en
4»-
ske
rik
i te
ma
711-
en
ter
an-
ra.
en.
Lifter verdween met f 800.De 52-jarige
heer J. H. uit Den Haag die Zaterdagnacht
een lifter meenam, is daarbij f800 armer
geworden. Bij de kruising Haagseweg
Kruisweg stond een jongeman in uniform,
naar de politie meent, een „pseudo-mili-
tair”. De heer H. liet hem achter in <le
wagen stappen en reed verder in de rich
ting Haarlem. Vlak voor deze stad gaf de
lifter te kennen de wagen te willen ver
laten. Toen de automobilist later zijn col
bertjasje, dat tijdens de rit ook achterin
op de bank had gelegen, wilde aantrekken,
bleek zijn portefeuille met Inhoud te zijn
verdwenen. Van de lifter kon hy slechts
een vaag signalement opgeven.
Loco-burgemeester ontslagen. In verband
met het verdwijnen van een groot aantal
voor rampslachtoffers bestemde goederen
uit een entrepot in Geertruldenberg, is
thans de loco-burgemeester van deze ge
meente, R., uit zijn ambt ontheven.
Taxlroof. In de nacht van Vrijdag op Za
terdag is de 84-jarige Amsterdamse taxi
chauffeur Nlcolaas Oiy „Ome Ko” door
drie in Amerikaanse uniformen geklede
mannen overvallen en neergeslagen. Ze be
roofden hem van een portemonnaie met
zes gulden en gingen er vervolgens in zijn
wagen vandoor. De taxi is de volgende dag
gevonden aan de Schlpholdijk, bij de Fok
kerfabriek, waar de wagen was neerge
zet.
Een van Engelands nieuwste straaljagers,
de nog altijd op de geheime lijst staande
Vickers-Supermarine Swift F 4 heeft Zon
dag op het traject LondenParijs een
nieuw snelheidsrecord gevestigd door deze
afstand in 19 mln., 18 sec. af te leggen.
Het vorige record, dat op naam stond van
een „Hawker”-straaljager, was 20 mln.
30 sec.
Als eerste in een serie sociaal-economische
publicaties is bij het Economisch Instituut
voor de Middenstand te Den Haag een rap
port over de middenstand in een deel van
Friesland verschenen. Het rapport bevat
het resultaat van een enquête, gehouden
onder alle ambachtslieden, detailhandela
ren, vervoerondememers en caféhouders in
de gemeenten Baarderadeel, Heimaardera-
deel en Rauwerderhem.
Het is voor de behartiging van de belan
gen van de middenstand van grote bete
kenis, dat een gedegen inzicht in de struc
tuur van deze stand wordt verkregen. Het
Economisch Instityut voor de Middenstand
heeft gemeend, hiertoe onder meer te kun
nen bijdragen door het instellen van een
aantal sociaal-economische onderzoekin
gen in verschillende delen van het land.
Op een dergelüke wijze kunnen typisch
plaatselijke en regionale bijzonderheden
over de middenstand aan het licht worden
gebracht en aldus kan een beter inzicht
in de verhoudingen binnen de middenstand
worden verkregen. Aldus schrijft drs. Hub.
L. Jansen, voorzitter van de raad van be
heer van het E. I. M. in zijn „ten geleide”.
Een vrolijke lach
En een stevige hand,
Gewikst met een kwinkslag,
Maar nimmer pedant,
Vrijmoedig van aard
En als vrind zeer gewild,
Doch over het paard,
Heeft geen hem getild.
17e eeuwse meesters.
We gaan u allereerst vóór naar de oude
B. en W.kamer (de verst gelegen kamer in
het nieuwe gedeelte, laatste deur rechts
van de gang boven)Hier zijn wel de meest
kostbare stukken van onze oude meesters
bijeengebracht. Een dertiental doeken van
niet minder dan een tiental 17e eeuwse
schilders vraagt hier de aandacht.
Wat ademt alles een rust, wat demon
streert, bil nadere beschouwing, ook alles
een speelsheid van lijn en kleur, wat biedt
het een veelheid en bonte verscheidenheid
van figuren, echter steeds onderling tot
een eenheid gecomponeerd.
Links van de hoek hangt allereerst een
prachtig doekje van I. van Ostade (1621-
1649): Vertier voor een dorpsherberg (105)
De schilder heeft niet expres het dier wil
len schilderen. Dieren zfln trouwens toch
men leze daartoe ook het voortreffelij
ke voorwoord van Bertus Aafjes in de ca
talogus bfl onze oude meesters sléchts
Daar al deze doeken merendeels ge
schilderd ttJdqns het leven van Gysbert Ja-
plex, toen het door ztfn vader ontworpen
stadhuis net was afgebouwd ons natuur
getrouw iets vertellen over het landelijke
leven uit die tijd, zifn ze ook uit dat oog
punt het bekijken waard. De koelen van
toen zouden in onze welden zeker mis
staan. Men zie vooral de grote hoorns en
hoge poten. De opmerking werd ergens
gemaakt, dat men beter had gedaan deze
17e eeuwse doeken in een 17e eeuwse ruim
te te hangen (b.v. in de raadzaal. De wijze
van ophangen is echter even logisch als
meesterlijk. De aandacht wordt nergens
afgeleid. Slechts één penseeltekening ligt
op de tafel en wel uit de 18e eeuw (Twee
hondenkoppen van S. A. Krausz, no. 75).
Samen met de doeken vertegenwoordigen
deze kunstschatten de waarde van heel
wat echte paarden en koeien samen. In de licht niet spoedig weer zal krijgen.
Een herinnering.
Een open gezicht,
Onbezorgd nog en jong,
Een tintelend licht
In dfe ogen, als zong
Hem van boven gedurig
De leeuw’rik in 't oor:
Wie zocht er zo vurig
Zijn wolkenhoog spoor?
Als ’t even kon, zwenkt®
Hij af voor een duik
Naar zijn dorp en men wenkte,
Als was ’t zo ’t gebruik.
Wel sloeg ons de schrik
Om het hart menigmaal.
Ach, razende leeuw’rik,
Nu mis ’k je kabaal!
Drink wetter üt dyn eigen
saed.
De ketenen rammelen achter het „ijzeren
gordijn”: er blijven berichten binnenkomen
over heftige beroering. Voedselgebrek in
landen, die vóór de oorlog rijk waren aan
graan en vee, is mede een aanleiding tot
de onrust, welke tot uiting komt In open
lijke opstand dan wel in haastige èn dras
tische regeringsveranderingen om dit ver
zet te voorkomen. Maar in wezen is hier
sprake van de logische consequentie van
de gebeurtenissen in Oost-Dultsland zo
als president Eisenhower in een recente
brief aan de West-Duitse bondskanselier
Adenauer reeds voorspelde.
Dit zijn de laatste ontwikkelingen:
1. In Hongarije heeft Imre Nagy premier
Rakosi vervangen en in het verbaasde par
lement maatregelen aangekondigd, die het
communistische systeem in dat land als
het ware binnenste buiten keren. Het ac
cent komt nu te liggen op voedselproductie
in plaats van op de zware industrie.
2. Uit Polen komen hardnekkige berich
ten over gevechten tussen Poolse rebellen
en Russische tanks. Dit nieuws wordt in
het Westen weliswaar met voorzichtigheid
ontvangen en radio-Warschau ontkende
het Zondagavond ten stelligste maar be
voegde kringen in Zweden noemen de toe
stand explosief en bevestigen wèl, dat de
Russen op verscheidene plaatsen veilig
heidsmaatregelen hebben genomen.
De Poolse pers erkent openlijk de moeilijk
heden met de voedselvoorziening.
3. Uit Oost-Duitsland wordt nog steeds
melding gemaakt van nieuwe stakingen.
Premier Grotewohl heeft bij de boeren aan
gedrongen op een spoedig oogsten.
4. In Roemenië en Tsjecho-Slowakije ten
slotte worden de moeilijkheden met de
voedselvoorziening officieel^ toegegeven.
Roemenië zal de rantsoenen verhogen.
Beatrtx-oord kreeg wachtlokaal. In te
genwoordigheid van het Dag. bestuur, eni
ge Hoofdbestuursleden, directie en perso
neel van het Sanatorium „Beatrlx-Oord”
te Appelscha, architect, aannemers en tal
van genodigden, werd Vrijdagmiddag het
pas gebouwde wachtlokaal van deze inrich
ting geopend door de voorzitter van het
bestuur, de heer G. H. Kuperus, burge
meester van Heetenveen. Dit gebouw voor
ziet in een reeds lang gevoelde en dringen
de behoefte.
Luisterde de Omroep niet? Onmiddelltjk
na de persberichten van 1 uur, waarin
melding werd gemaakt van een plotseling
verscheiden, werd een S.O.S.-bericht uitge
zonden, waarin een familielid naar huis
werd ontboden wegens ernstige ziekte van
degene, wiens overlijden reeds door de
(nieuwsdienst werd bekend gemaakt.
Goud blonk in koe. Te Akkrum ontdekte
men dezer dagen bij de F.C.E., dat een der
geslachte koeien een gouden ring by zich
droeg. Er stond het jaartal 1935 op.
Bruidegom om het leven gekomen. Dins
dagmorgen is by Noord-Scharwoude een
motowijder in volle vaart tegen een vracht
auto opgereden. Het bleek te zijn de heer
P. Kuiper uit Harenskarspel, die enkele
uren later in het huwelijk had zullen tre
den. Er waren al verschillende bruilofts
gasten aanwezig geweest; de bruidegom
wilde echter eerst nog even naar zijn kap
per te Noord-Scharwoude, om zich wat
te laten opknappen.
Vrouw doodde buurman. De 37-jarlge
vrouw E. P. van H. S. heeft in haar wo
ning in de buurtschap Geinbrug o.d. Wees-
perkarspel een buurman, de 63-jarige vee
koopman Gerrit van der Roest, van het le
ven beroofd. Terwijl de man Vrijdag
ochtend volgens zijn gewoonte by haar op
bezoek was om een kopje koffie te drin
ken, zou er tussen hen een hevige onenig
heid zijn ontstaan. De vrouw moet toen in
haar drift met een ijzeren roostertje van
een petroleumstel Van der Roest enkele
zware klappen op het hoofd hebben gege
ven. Direct daarna heeft zij het lichaam
van de verslagene verborgen onder een luik
in de gangvloer. Pas ’s avonds laat ver
telde zij haar man, wat er in de woning
was geschied.
Niet alles ineens.
Het is een goede gedachte geweest voor
deze tentoonstelling doorlopende kaarten
beschikbaar te stellen. Bolswarders en be
langstellenden uit de omgeving doen er
goed aan hiervan gebruik te maken, want
het is onmogelijk de tentoonstelling, waar
in bijna 300 nummers zijn tentoongesteld,
in een paar uur te bezichtigen, laat staan
te genieten, We achten het de beste me
thode bij uw eerste bezoek vrijelijk rond
te dwalen, zonder nog al te veel uw cata
logus (voor, serieuze bezoekers onmis
baar!) te gebruiken. Heeft men zo een to
taal indruk gekregen van de grote ver
scheidenheid van vorm en lijn, kleur en
compositie, dén pas kan men, hetzij direct,
hetzij bfl een volgend bezoek, de stukken
eens rustig één voor één bekijken.
De oare kears haw ik hjir wiisd o]
bilang fan it bidriuwsekonomysk
van Aafjes: Met welk een feilloos oog
bekeken onze voorvaders het dier dat hen
omringde. Een typische eigenschap van
de 17e eeuwers demonstreert zich hier wel
heel duidelijk. Let U eens op. Dit licht (en
welk een licht!) is hoewel het tafereel
zich in de openlucht afspeelt géén dag
licht. Het lijkt meer alsof het alles is be
schenen door een felle schijnwerper. Na
tuurlijk bestonden die van de 17e eeuw
nog niet, zodat we m. a. w. wel tot de con
clusie moeten komen, dat de schilder deze
prachtige lichtvallingen heeft gefantaseerd
Hierop lette men ook bij het zien van de
volgende doeken, no. 23 „Rust voor de her
berg” van A. van Calraet (16421722) en
no. 8 „Landschapje in Italië” van N. P.
Berchem (16201683). Passen deze doe
ken weer bij elkaar, andersoortig zijn weer
de „Geiten” (124) van O. Saftleven (pl.m.
16091685) en de „Paardenstal” (22) van
Calraet. Hier treedt het dier meer zelf
standig naar voren en is de mens slechts
bijfiguur. By het laatstgenoemde schildery
schuilen ze n.l. geheel weg, terwijl juist
weer een dier (het bruine hondje!) in de
compositie wérkt als verbinding tussen de
twee schimmels. Als U deze bekykt, ver
zuime u niet te zien hoe subliem de poten
zyn geschilderd. Een waar juweeltje Is het.
„Landschap met vee” van W. Romeyn
(121), dat Vooral onvergeteiyk is van sfeer.
De „Hoefsmid” (159) is weer van Wou-
werman. Dit kostbare doek wordt waar-
schyniyk hier te Bolsward voor het laatst
door het Ryksmuseum uitgeleend. Het
blauw van de lucht doet het .wat onwen- I
nig op dit 17e eeuwse stuk, waar men h
eerder een grysbrulne nuancering zou ver- 1
wachten. Trouwens over het het gehele
doek hangt een blauwachtig waas. Wy
vernamen dan ook, dat dit schildery na de
expositie vakkundig zal worden schoon-
gemaakt.
Ten slotte noemen we nog no. 77 van J.
Lingelbach (16221674) dat ons de „te-
rugkeer van de markt” voorstelt.
:ije-fiouwer moanne. Soks wit
joekhalding en dertroch sille
de birekkens en de konklüzjes ek neat om ’e
hakken hawwe. Wol men in oardiel jaen
kinne oer de gong fan in bidriuw, dan moat
men alles witte omt it iene fakentiids wer
it gefolch is fan it oare. Hwat seit it de boer
as hy mei fé-oanwas in bést sifer hellet as
er net alle omstannichheden oanjowt hwer-
troch soks biynfloede is. Der wie in oare
boer, dy hie in bést sifer foar de féforkeap.
Mar by neijer ündersyk die bliken, dat er
op ien nei alle rierren forkoft hie omt de
bolle tige tsjinfallen wie, doe’t de rierren
melk waerden. En net allinnich dat, mar de
hokkelingen wiene ek under deselde bolle
west en dy woe dizze boer ek kwyt. Soks
jowt in hiel oar Ijocht op de sifers en eltse
boer sil it hjiroer wol iens wêze, dat it win-
liken neat seit as men allinnich de sifers hat
fan opbringsten en molkjild as men net wit
hoe’t alles gien is. Bidriuwsekonomy is tige
nedich, hwant derüt docht bliken oft men
op de goede wei is en hwer’t de üt komsten
gunstich.troch biynfloede wurde. Dan is der
j it in oar punt.
By dit ündersyk wurdt de kapitaelsfaktor op
de goede wize birekkene. Hwant it kin ein-
lings neat skele hoe’t de boer der finansieel
foar sit, it komt der op oan, hoefolle kapi-
en derby sein, dat de gewoane boekhalding
foar de bilêstings net geskikt is foar dit doel.
Ik neamde doe as ien fan de punten de bi-
trouberens fan de boekhaldingen, dy’t allin
nich mei it each op de fiskus bihalden wurde.
Der is gjin aks je op komd, dat ik leau wol
net sa Her fan de wierheit öf west to haw-
vzen mei to sizzen, dat it neiste der miskien
wol yn stiet, mar it alderneiste net. Mar der
binne jit folie mear redens, hwerom men
net op dat beaken sile kin. Der wie bygelyks
in boer, dy hie yn ’5l/’52 in molkeproduksje
fan 30.530 kilo, mei 3.98% fet. Yn ’52/’53
hie hy mei it selde tal kij in produksje fan
50.456 kilo mei 4.02%. Beide kearen gie it
oer de tiid, dat de bisten op stal wiene.
Hwat hat men nou oan dizze boekhaldsifers
as men neat mear fan de saek wit. In blin
ders bytsje. Hwant hwer siet de oast?
Yn ’51/’5 2 wie it mei de keallerij alhiel
mislearre. Der wiene mar fiif bisten dy’t sa-
hwat op’e tiid ófkeallen, de oaren hiene alle-
gearre it keal forsmiten. Sommige ien-twa
moanne oaren tri’
men net üt de boel
Yn dizze hoeke ha wy fan ’e wike in rite
bést heawaer hawn en der is dan ek gans
hwat bard. De heamieldagen wiene to ier,
mar it is goed west dat se trochset binnen en
yn it algemien goed slagge. De merkespullen
mei hwat draeijerij en hwat boarterij makken
goede saken en fan slanerij en fjochterij haw
ik neat sjoen.
It wie hwat fordivedaesie foar it jongfolk
en in greate pré foar de oern. In protte boe
ren wiene der Tongersdei net, dy hiene it
jit to drok mar jotlns kaem der dochs hiel
hwat üt dg doarpen wei. It moat ek wol in
alderköstelikst gefoel jaen oan sa’n jonge
baes, dy’t dei oan dei it bannige wurk dwaen
moat, om yn in auto to sitten en dan krekt
sa healwiis as er wol tsjin elkenien op to
fleanen, sünder dat er skea of lij en fan komt.
en giere. Kin
it wol moaijer. De healwizens moat it dochs
hjir of dér ris yn üttierje kintie op dy leeftiid
en hjir hat gjin minske der les’t fan. Dy
mannich gounen fortsjinnet er fan ’e wike
wol wer. De sake-show it tinkt my foar de
standhalders net sa’n sukses west en dat is
hwat spitich. Hwant dy seach der tige goed
üt en hie ek in moai rom plak. Mar de tiid
is foarby, dat der krapte fan guod wie en as
der gjin bysündere nijichheden to sien bin
ne, fait it net mei om de lju der hinne to
krijen. Wol wie it in goede reclame foar
de winkel- en sakelju, mar oft it yn dizze
foarm en op dizze dagen wer in kins hawwe
sil, -soe ik bitwivelje.
Hawar, it is foarby en it wurk wachtet wer.
De oare kears haw ik hjir wiisd op it greate
bilang fan it bidriuwsekonomysk ündersyk
sa Herd, dat men net mear bilêsting bitellet
as perfoast moatten is, dat sprekt.
komt men nea 1
driuw. En dat is nou krekt hwer’t it
giet. Party boeren sille dan ek graech mei
dwaen oan dit ündersyk as it as in peal bop-
pe wetter stiet dat it neat mei de bilêstinge
ut to stean kriget. Mar dat kin allinnich as
men dizze saek as in aparte saek tabitroud
oan in lichem, dat selsstannich is en gjin
persoanlike sifers bikend makket. Dan sil der
grif in greate dielname komme. Der binne
nou al tüzen boeren, dy’t it yn de breklike
foarm dogge, dy’t oant nou ta bistiet. It mist
üs net dat dit bidriuwsekonomysk wurk in
greate takomst yn 'e mjitte giet. En der binne
•wy tige wiis mei.
stoffering van het genrestuk, waarin de
mens de eerste viool speelde. Dat is hier
ook het geval. Niet zonder humor laat de
schilder ons zien, hoe ee>n aangeschoten
boer op een wagen moet worden geladen.
Zou het toevallig zijn, dat een zwijn staat
toe te kijken? Waarschijnlijk is het als
(in dit geval raak getroffen) symboliek
bedoeld. Van Ostade is jong gestorven.
Hy werd slechts 28 jaar, maar hoe toont
hy zich een meester in het hanteren van
het penseel. Dit geldt ook van zyn tydge-
noot Philips Wouwerman (16201668) die
het doek naast dat van Ostade schilderde
(160). Het stelt een Paardenwed voor
doorwaadbare plaats in een beek en in
derdaad vindt men hier de paarden in ve
lerlei standen afgebeeld. Zelfs aardig
trekje ziet men op de achtergrond boe
ren hooi opsteken en een „weide loegjen”,
precies op dezelfde manier als wy het voor
enkele jaren nog deden. Beide schilderyen
zyn vry onbekend, weinig of niet geëxpo
seerd en afkomstig üit de unieke collectie
van B. de Geus van den Heuvel van Am
sterdam, die de Bolswarder tentoonstelling
vele kostbare doeken heeft afgestaan.
Uit het Ryksmuseum is het volgende schil-
dery, eveneens van Wouwerman (158) dat
een krygstoneel voorstelt. Het is echter een
tafereel „in i-uste”, waarby het prachtig
geschilderde witte paard in het midden alle
aandacht opeist. Prachtig zyn deze doe
ken op elkaar afgestemd.
Van iets ander genre zyn de „Vogels van
diverse pluimage” (52) van de bekende
vogelschllder Gysbert d’ Hondecoeter
(16361695). Op het eerste gezicht is het
wat onlogisch in de vrye natuur een lepe
laar, ooievaar, struisvogel, kraanvogel, pa
pegaai, zwaan, eend, enz. op eenzelfde doek
byeen te brengen. Maar deze vryheid gun
nen we de schilder graag als we zien met
hoeveel liefde deze vogels zijn weergegeven.
Dit geldt ook van het kleine olieverfschil-
1 derytje, dat er boven hangt, n.l. de „In
secten en vruchten” (38), geschilderd door
Jan van Kessel (16251679). Voor de
meeste bezoekers zal echter het grote doek
van Adriaan van der Velde (16361670).
veel meer sprekend, zyn (142).
Dit doek stelt de landeiyk rust voor, die de
I herder met vrouw en kind en dieren om
ringt. Hoe meesteriyk is de lichtval op
het witte paard (zie vooral de hals!) en
hoe vredig liggen de rode koeien te her
kauwen. Alleen de lammetjes zyn speels,
terwyi we ook nog een ezel, een schaap
(met hoorns) en een hond ontdekken.
Hier geldt wel in het byzonder de uitroep
Weer luchtvoartshow In Leeuwarden. Even
als in het afgelopen jaar, zal ook deze zo
mer en wel op 15 Augustus op de vlieg
basis Leeuwarden een luchtvaartshow ge
houden worden, onder auspiciën van de
Stichting „Ons Garnizoen”. Behalve de
Kon. Ned. Luchtmacht, de Nederlandse
Vliegtuigindustrie en de georganiseerde
sport- en zweefvliegery zal ook van bui
tenlandse zyde aan de shew worden deel
genomen.
Man verdrinkt by reddingspoging. De 49-
Jarige fabrieksarbeider Mölders is dezer
dagen omstreeks acht uur verdronken,
toen hy trachtte een 10-jarig jongetje te
redden, dat in de Slingerbeek by Winters-
wyk aan het pootjebaden was en plotse
ling in de diepte verdween. M. kon zelf niet
Op verzoek van het Gemeentebestuur van
Moskou is Zaterdag een exemplaar van de j En dan de fammen mar -e
grote kleurenfilm over de kroning van ko- I j-
ningin Elizabeth per vliegtuig van Londen
naar de Russische hoofdstad overgebracht.
De Sovjet-autoriteiten hadden verklaard,
dat zij de film in de Moskouse bioscopen
wilden laten vertonen.
taelguod wurdt der brükt en hat dat rinte
dien. Lan, pleats en reau hawwe in bipael-
de wearde, der giet it om. En fan dy wearde
moat ek rinte rekkene wurde en fan pleats
en reau ek ófskriuwing neffens de wearde,
dy’t soks op it momint hat. Itselde jildt foar
it bidriuwskaptael, dat nedich is. Al kin dy
boer soks üt it fesjebüsje bitelje, it wurdt
hjirfoar brükt en dus moat it bidriuw it op-
bringe. En dan gjin boekwearde, mar réele
wearde. Dus de kij net op f 500.sette, mar
as it gebrüksfé is, op f 800.sahwat en as
it stamboeksfé is, ek neffens de stamboeks-
wearde. Elk, dy t hjir in bytsje bigryp oer
hat, moat ynsjen, dat in boekhalding roar de
bilêstings neat wurdich is foar it suver bi-
driuwsekonomsk ündetsyk. Hja rinne elkoar
hyltiten foar de fuotten. Büten lan en pleats
kaem men yn it ressort Ljouwert al op in
rintebidrach fan f 70.per H.A. Dizze pear
tüzen gotine rekkenje de measten as winst,
mar it is gjin winst, it is rinte fan jild, hwat
yn de ynventaris sit. Lyksa is it mei it eigen
wurk. Ik bidoel hjir it wurk fan de boer en
syn bern, soms op lytsere bidriuwen ek fan
de frou en fan de skoanheiten of heiten.
Hoe wol men de leanpost bioardielje as men
net üt de pin wit hoe’t it hjirmei gien is.
Sommige boeren wurkje mear as in arbeider,
oaren sitte oan de hals yn forienigingswurk
en oare dingen en-der sille ek wol guont
wêze, dy’t om oare reden net folie dogge. Ek
sykte en krupsjes kinne hjir folie ynfloed
hawn hawwe. De fiskale boekhalding wurdt
ing t
;prekt. Mar dan
ta in krekt byld fan it bi-
L1L- k 1; om