r
KRIS KRAS door Nederland
Martinytoer
1
In de Burgemeesterskamer reikt de schilder
het dier in menselijk mededogen de hand
ós hjoed
to sizzen
Fan de
Bolsward op expositie
te Amersfoort
Men vindt er het dier dat zijn ondoordring
baarheid verloor
Vergiftigingsgeval
te Pingjum
Margaret en Peter
I
Eindelijk een bestand?
No. 56
Streekblad voor West- en Zuidwest Friesland
Uitgave
Drukkerij Fa. A. J. OSINGA
- B olsward
van
3
Tj. de J.
Hwat hat Gabe Skroar
49e Jaargang
Dinsdag 21 Juli 1953
Bolswards Nieuwsblad
Het Dier in de Beeldende Kunst.
de J.
PIET.
algemene
l-
Q
3
docht op de positive
i
k
bi-
1
3
3
ra
;n
n<
eo
en
te-
Ie
a
e
v
a
3
3
dringbaarheid. Het verhuist van hst twee
de plan naar het eerste plan. Het wordt
menselijk. De schilder maakt het tot dra
ger van de eigen menselijke emotie. Een
paard van Breitner heeft het afgesloofde
van een werkvrouw. Het dier Is tot onze
vertrouwde metgezel geworden en daarmee
tot spiegel onzer ziel. Een hond Is trouw.
Een- geitje Hef. Jonge eendjes zfln schat
tig. Koeien zfln dromerig. Een klein aapje
is als een klein mens gekooid in een on
volmaakt lichaam. De schilder reikt het
dier in menselflk mededogen de hand.”
Deze zaal plaatst ons midden in de met
deze woorden zo voortreffelijk geschetste
periode. Zijn we uitgekeken op Maris’ dro
merige koeien, dan wachten ons Breitners
afgebeulde paarden. Hoe voortreffelijk zijn
deze aquarellen. Ze zijn een tastbare logen
straffing van de bewering, die wel eens
wordt gehoord, dat een olieverfschilderij
meer „waard” zou zijn dan een aquarel, re
den waarom diverse bazars dan ook vaak
trots een kaartje met het opschrift „Op
doek” bij de vergulde lijst insteken. Alsof
daarmee een schilderij reeds bij voorbaat
op de juiste waarde zou zijn geschat. De
aquarels van Breitner zijn echter vooral
niet minder kunstzinnig en „moeilijk” dan
een olieverfschilderij over dit onderwerp
zou zijn. Toevalligerwijs is één van Breit
ners werken, de nog nimmer geëxposeerde
schets in olieverf „Werkpaarden" (18) wel
het beste wat hier van deze schilder rond
de eeuwwisseling (1857-1923) te zien valt.
Deze schets, zo in een half uurtje neerge
penseeld, is wel zéér suggestief. Heel han
dig hebben de samenstellers van de collectie
het doek op de eikenhouten kast geplaatst,
zodat de bezoeker wel gedwongen is „af
stand te nemen”, wat bij een werk als dit
de enigste manier is om het intens te ge-
n it
hoe
Donderdag heeft de commissaris der Ko
ningin in Friesland, mr H. P. Linthorst
Homan, te Amersfoort de tentoonstelling
Friesland in het Centrum officieel ge
opend.
De symbolische sleutel voor deze opening
werd naar Amersfoort gebracht door een
Fries bruidspaar in Fries costuum en in
een Friese sjees, voorafgegaan en gevolgd
door ruiters van de Landelijke rijvereniging
De Oorsprong uit Doniawerstal op zwarte
paarden. Bij him aankomst werd de klok
op het voorplein van het gymnasium geluid
door een Friese boerenjongen.
In zijn openingswoord prees de commlssa-
met het reeds aanwezige saldo en de nog
te verwachten inkomsten ongeveer in even
wicht zullen zijn.
Zo wordt nu Engelands Margaret
Alom, de laatste maanden,
Door het publiek te kijk gezet,
Wat is er met haar gaande?
Heeft z<j haar zinnen heus gezet
('t Gerucht houdt zich lang staande)
Op Peter Tonwsend, wien de „wet"
Reeds tot vertrekken maande?
De kranten geven grof geluld,
Sensatie komt gelegen,
Schrijven hun referendum uit,
Spreek lezers: vóór of tégen?
Wordt de Prinses straks Peters bruid,
Vertel het eens gedegen,
Mag een hoog kerkeljjk besluit
Hier „liefdes onrecht” plegen?
Een Koningskind hoeft niet benijd,
Die moet veel vrijheid missen.
Liefde? elk simpele burgermeid
Mag zelf haar keus beslissen,
Prinses; men tracht intimiteit
Zo mogeltjk uit te wissen.
Persmannen, die vak-dienstbereid
Naar hartsgeheimen grissen,
Leer de eerste deugd, bescheidenheid,
Soms geldt: verboden vissen!
a
Tankboot Slledrecht lek gestoten. Het 10560
br. r. ton metende Nederlandse tankschip
Slledrecht, dat in 1950 te Göteburg is ge
bouwd, is Woensdagavond, toen het langs
het weinig gebruikte Noordelijke kanaal de
Tafelbaai te Kaapstad binnenvoer, op een
zich onder water bevindend obstakel ga
stoten, waardoor er een scheur in de romp
kwam. Ook in enige van de tanks, waarin
in totaal 16000 ton olie werden vervoerd,
ontstonden scheuren, zodat honderden ton
nen olie in de zee vloeiden.
Abonnementsprijs
f 1.50 per kwartaal bij vooruitbetaling
Advertentieprijs: 12 cent per m.m.
Giro 87926
eo»
Ik
ee!
iif
kt
e
m
di
gs
ee
>o
lg
L.
L
3
Bij landbouwers is men tegenwoordig druk
bezig met het z.g. doodsproeien van aard
appels. Dat dit bij harde wind niet zonder
gevaar is, blijkt wel doordat tengevolge
van vergiftiging bij een veehouder te Ping
jum reeds twee stamboek hokkelingen ge
storven zijn, die naast een besproeid per
ceel aardappels in de weide liepen. Ook de
andere beesten alsmede een paard zijn
ziek. Ook moesten zich reeds enkele ar
beiders onder dokters behandeling stellen',
omdat ook zfl nadelige gevolgen van de
sproeimiddelen ondervinden.
Men zij dus voorzichtig met deze arsenaat-
houdende stoffen.
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Redactie en Administratie:
Marktstraat 13 - Bolsward
Telefoon 451 (K 5157)
ii<
d
rd
d
in
de,
de
id
ar
lie
er
id.
x
e-
ie
e-
at
it
L
n
d
is
a
J.
n
i,
i
I.
>p.
iet
ak
n.
a-
;e-
A
5U
ht
te
;n
P-
m
jf
paed. Aloan hoopje wy, dat it nou better
_-t - j_ __x__ -iepen
tor-
zpear
ckich
minske, foar hwa dizze hope en forwach-
I
Iflst zullen stappen. Eigenlijk is het jam
mer, dat de schilder de boer er ook bfl
heeft gepenseeld. Op 't perspectief is hier
bij blijkbaar niet gelet, zodat de proporties
Ineens niet meer deugen. Jammer is ook,
dat de tand des tflds aan dit doek knaagt.
Trouwens dat is met de meeste werken uit
deze periode het geval. Er werd in deze
jaren gewerkt met een procédé, dat de
eeuwen niet kan trotseren, zoals dit met de
17e eeuwse meesters het geval is. Loopt
U maar eens op het doek toe, de verflaag
vertoont vele barsten, die slechts door be
schilderen kunnen worden gecamoufleerd.
Dit is ook de reden dat men uit deze pe
riode ook op deze zaal verschillende
olieverfschilderijen achter beschermend en
vochtwerend glas heeft geplaatst.
Willem Maris (1844-1910) is in deze ruimte
met niet minder dan een drietal werkc
Vertegenwoordigd. De kleinere stukjes 87
en 88 zfln variaties op hetzelfde thema:
.„koeien in de weide” en „koeien in het
riet”. Het eerste is olieverf, het tweede
aquarel, beide zfln ze meesterlijk van toon
en sfeer. Ze hebben iets dromerigs. Dit
doet ons denken aan wat Bertus Aafjes in
zijn voortreffelijke inleiding schreef: „In
de 19e eeuw verliest het dier zijn ondoor-
De sfeer die er hangt in het oude gedeelte van het historische raadhuis
te Bolsward, heeft in de Burgemeesterskamer (recht tegenover de trap-
penhal) een bijzonder accent. Het is ons bij rondleidingen meermalen op
gevallen, dat een gezelschap dat na de verschillende zalen in het nieuwe
gedeelte te hebben bezichtigd, de Burgemeesterskamer binnenstapt als
het ware door deze sfeer wordt overrompeld. Inplaats van naar de schil
derijen, ziet men hier veelal onder de indruk van ’t vooralsnog ondefi
nieerbaar majestieuze verwonderd rond in deze antieke ruimte, af-
gebakend door grote wanden en een zwarte balkenzoldering.
Inderdaad laat deze ruimte vooral als
men hier voor het. eerst binnen treedt
niet na indruk te wekken. De zalen in het
nieuwe gedeelte de nieuwe B. en W.-
kamer incluis doen koud aan, vergele
ken bij deze kamer, waar de eeuwen spre
ken. Geen wonder, dat deze ruimte, gestof
feerd met antieke meubels, waarbij een
eikenhouten kast, waarvan men te Bols
ward de weerga niet vindt, zich uitstekend
leent voor een expositie van kunstwerken.
Hier kan men geen prullen plaatsen. Het
zou een even schrille dissonant zjjn als ’t
krijsen van een vloek onder de preek.
Deze ruimte vraagt stemmige, rustige,
evenwichtige en goed doordachte werken,
geen ijl geëxperimenteer en schelle kleu
ren.
Men zou zich op het standpunt kunnen
plaatsen, dat deze ruimte zich bfl uitstek
zou lenen voor ’t zeventiende eeuwse werk.
Dit stamt immers uit dezelfde tijd, waar
in deze zaal werd gebouwd. Een practische
reden deed echter de doorslag geven, hier
werk uit later tijd te plaatsen. De ruimte
vraagt n.l. ook om enige grote forse doe
ken, het hier plaatsen van een groot aan
tal kleine 17e eeuwse werkjes zou afbreuk
doen aan de rust die hier heerst en de
wanden te druk maken.
Gelukkig heeft de 19e eeuw dit tijdperk
was bfl de passage der eeuwen aan de beurt
vertegenwoordigers, die hier uitstekend
passen. Herinnert U zich het prachtige
bruine paard uit de nieuwe B. en W.-ka-
mer? Dezelfde schilder Mauve (1838-1888)
is hier vertegenwoordigd met een doek
„Melktijd” (90), dat bfl het betreden van
deze ruimte spoedig alle aandacht vraagt.
De koeien (bijna levensgroot) zfln voor
treffelijk geschilderd. Als bij een drie de-
mensionale film zou men bijna verwachten,
dat ze op een gegeven moment bulten de nieten.
Het tekenwerk van Anje ZHlstra, waarvan
de tafels er vol liggen is even subliem als
sierlijk. Ook in waterverf weet ze effect
te bereiken. Het verbaast ons, dat van dit
werk nog slechts een enkel stukje is ver
kocht.
Van het beeldhouwwerk boeit ons in de
eerste plaats het voortreffelijke paardje
(192) van Jan Groenenstein (geb. 1919).
Groenenstein modelleert niet alleen voor
treffelijk, hij weet in zijn scheppingen ook
iets van zijn eigen gemoedsontroering te
leggen. Bekijkt men dit paardje aandach
tig, dan wordt men er stil van. Er spreekt
Goed, mei bldrobh byinoarhelle,
tdl welrane.
Blijf Hoogvlieger. De politie te Hilversum
heeft op grond van plaatseltjke polltie-ver-
ordenlng proces-verbaal opgemaakt tegen
piloten van straaljagers, die te laag over
de gemeente hadden gevlogen.
Heffing zuivelfonds verlaagd. Blijkens 'n
rondschrijven voor Zuivel kan de heffing
van het zuivelfonds IV, lopende van No
vember 1952 tot November 1953, worden
verlaagd, omdat de uitgaven vermoedelijk
Veel broedeieren. Er is dit jaar een goed
broedseizoen geweest, deelde de voorzitter
van de Ver. van broedertjen en pluimvee-
fokbedrflven mede, tijdens de te Apeldoorn
gehouden algemene vergadering van deze
vereniging. In het geheel werden er 48
mlllioen stuks gebroed; 15 16 mlllioen
meer dan in 1952.
Faas WUkes naar Spanje? Wanneer Faas
Wilkes geen bezwaren heeft dan is de kans
groot, dat de Nederlandse voetballer door
zijn vereniging kan worden overgedaan aan
de Spaanse club Valencia Stappen in deze
richting zijn reeds door de manager van
Faas’ club ondernomen.
Meer Amerikanen. Het aantal Amerika
nen, dat ons land bezoekt, is groter dan
verleden jaar aldus wordt opgemaakt
uit cijfers van de American Express.
Aangenomen. De Tweede Karner heeft
Donderdagmiddag het wetsontwerp tot
goedkeuring van de verlenging van de par
ticuliere exploitatie van de Domaniale
Mijn aangenomen met 48 tegen 24 stem
men. Tegen: P.v.d.A. en C.P.N.
Stelend echtpaar. Een echtpaar, dat werd
aangehouden wegens diefstal van een fles
advocaat, blijkt een hele serie winkeldief
stallen te hebben gepleegd. In het huls van
het echtpaar vond de recherche een grote
hoeveelheid kleding, sieraden, huishoudelij
ke artikelen enz. De man, de 34-jarige A.
J. de M., is geen onbekende van de politie. -
Kinderen uit rampgebieden naar Hongarije.
Ruim 80 kinderen, afkomstig uit plaatsen,
die door de watersnood zijn getroffen, zijn
per trein naar Hongarije vertrokken. De
kinderen zullen op aanbod van de Hon
gaarse regering hun vacantle in Hongarije
doorbrengen. De uitzending is georgan<
seerd onder, auspiciën van het „Landelijk
Comité voor Volkshulp”.
N. O. P. 15000 Inwoners. Donderdag is
op het gemeentehuis van Emmeloord in de
Noordoostpolder de 15000ste inwoner in
geschreven. Het was het dochtertje van
de heer A. Kwakman, Petronella Johanna
Maria. Zij kreeg een spaarbankboekje met
f 65.—.
Ver geetachtige toerist. De politie van Am
sterdam heeft al heel wat vreemde kar
weitjes opgeknapt. Voor een moeilijk pro
bleem kwamen de mannen de vorige week
te staan toen een toerist kwam vertellen,
dat hij niet meer wist in welk hotel hij
zijn geld had achter gelaten. Een eerlijke
gids had de man aangeraden in het hotel,
waar hjj de vreemdeling had ontmoet, zfln
geld achter te laten. De toerist had een
mooie dag, maar kon ’s avonds het bewuste
hotel niet meer terugvinden.En nu de/
politie maar zoeken naar de eerlflke
gids.
Avifauna failliet. Alphen aan de Rfln zal
zfln grootste attractie over enkele maan
den kwflt raken. De vorige week heeft de
civiele kamer van de Amsterdamse reent-
bank onder presidium van mr B. de Gaay
Fortman het uitstel van betaling ingetrok
ken, dat tot volgend jaar Mei verleend was
aan de N.V. Britlmfl Vogelpark Avifauna
en deze maatschappij in staat van falllis-
't Schflnt noodzaak dat het groot publiek,
Zfln nieuwtjes-dorst moet lessen;
Gul valt men aan op „politiek”,
Op prinsen en prinsessen.
Huwelflksgeruchtennooit uniek,
Elk weet de juiste adressen,
Zulk nieuws schiet voort op snelle wiek,
Men leert elkanders lessen.
ris der Koningin de Amersfoortse Gemeen
schap, die deze tentoonstelling organiseer
de. Hfl hoopte, dat de tentoonstelling een
versterking zal opbrengen der vriend
schapsbanden tussen de bewoners der an
dere provincies en Friesland.
De heer M. A. Reinalda, commissaris der
Koningin in Utrecht, achtte het een winst
der na-oorlogse jaren, dat mensen van di
verse levensbeschouwing gezamenlijk werk
zaam zfln ter verhoging van het culturele
welzfln van het volk.
Dr H. G. W. van der Wielen, voorzitter
van de Fryske Kultuerrie gaf als zfln
mening te kennen, dat de grote geweste-
Iflke organisaties, gebundeld in de Cultuur-
raad, achter deze tentoonstelling staan,
welke geen show is, maar een samenvat
ting „van onder op”, gedragen door schil
der, kunstenaar, ambachtsman, literator,
schipper, boer en verzamelaar, van allen
samen.
Nadat enige Friese liederen waren gezon
gen, kregen de genodigden gelegenheid de
tentoonstelling te bezichtigen.
Op deze tentoonstelling is ook Bolsward
door een „stand” en enkele verspreide
voorwerpen vertegenwoordigd.
Allereerst willen een paar exclusieve fo-
to-opnamen van raadhuis en koorbanken
uit de Martinikerk in een apart hoekje van
de „stedenzaal’’ de aandicht op onze stad
vestigen. In een ander expositiezaaltje
wordt het prachtige, uit omstreeks 1475
daterend missale Romanum, afkomstig uit
de Bolswarder Martinikerk tentoongesteld
in een afzonderlijke vitrine en dit bleek
reeds op de openingsavond zeer de aan
dacht van de talrflke genodigden te trek
ken.
In de zaal van o.m. het oud-Friese zilver
vallen enkele bijzonder fraaie 17e eeuwse
gegraveerde bekertjes van Bolswarder
origine, behorende tot de uitgebreide „Ot-
tema-Kingma”-collectle, te bewonderen.
Ten slotte wordt in de culturele sector nog
speciale aandacht gevraagd voor de figu
ren van Schelte Bolswert en Gysbert
Japlks.
iets tragisch door dit samenspel van Ifl-
4 nen en vormen, het suggereert een sterk
geladen heimwee. Heimwee naar het leven
wellicht, dat het lichaam van dit stervend
paard ontvliedt?
Het bronzen bisonbeeld van de in 1947
overleden L. Zfll (217) heeft iets van het
stoere, krachtige van de bison zelf. Op
dezelfde kast staat een stuk modem Bali
nees houtsnijwerk, dat een karbouw voor-
stelt. Alszodanlg past dit werkstuk hier
niet, maar het biedt ons aardig vergelij
kingsmateriaal en zal ook wel alszodanig
zfln bedoeld. Had de zo pas genoemde bi
son iets van het zelfbewuste, oersterke,
deze karbouw heeft het bevallige, vrouwe-
Iflke dat de Balinese kunst zo eigen is.
Ook in deze opsomming is niet alles ge
noemd, dat de Burgemeesterskamer biedt
aan beeldende kunst. Deze artikelen willen
immers allerminst het kopen van een ca
talogus en een bezoek naar het stadhuis
overbodig maken. Ze willen juist een sti
mulans zfln de gelegenheid te grflpen nu
die voorhanden is. Waarom zal men een
verre reis maken, terwfll het schoon ons
hier omringt?
3 posysje fan arbeider, feint en hierde-
like goed de nije oanpak fan muzyk-
fanfareforienings, sjongforienings, bi-
•ske sport en gymnastiek, de L.T.C en de
H.B.S. de groei fan it hüshaldünderwiis, de
tanimmende bilangstelling foar de tentoan-
stellings op it stedhüs, it skoandere initiatyf
fan „ien ure goede muzyk” foar de jonger-
ein, de bibliotheken, de clubs foar natür-
stüdzje en al sa meat. It gaastlik libben is it
Ja Neen»
67.907 - 2.285
„Ja, prinses Margaret behoort een
huwelflk te mogen sluiten met kolo
nel Townsend als hfl de man van
haar keuze is.”
Aldus verklaarden 67.907 lezers en
lezeressen van 't grote Engelse dag
blad „Daily Mirror”, in antwoord op
een door dit blad Ingesteld „opinie
onderzoek”.
Slechts 2235 personen waren de te
genovergestelde mening toegedaan
en zelden „neen”.
privileezje fan de minske en dêryn bistiet syn
heechste weardichheit.
Wy sille it hjir net fierder ütiensette, der is
it njir it plak net foar, mar elts moat fiele,
dat materiële bloei op himsels in jefte
likegoed in kwea as in stipe wurde kin. It
stoflike moat bettere en hegere dingen müg-
lik meitsje, mar it mei gjin baes wurde, dan
giet alles eroan. „De sucht nei bisit, seit de
Skrift, is de woartel fan alle kwea”. It kin
lykwols in machtich middel wêze sawol by
inkeling as by eltse mienskip om folie goeds
müglik to meitsjen, dat oars net birikt wurde
koe. As it mar middel bliuwt en gjin doel.
Wy wiene juster yn in moderne Hüshald-
skoalle, hwer’t de finsters wiid iepen steane
foar alle goede initiativen. Neist fiks theore-
tysk en praktysk ünderwiis, krigen de fam-
kes, piano, fioel, oargelles, sjongen, folks-
dounsjen, modern dounsjen, toanielspyljen,
sport en gymnastiek yn great forskaet en der
by bisiik oan tentoanstellings fan skilder- en
byldhouwurk, „Jaarbeurs” en „Melkweg"
goede films en toanielfoarstellings. It wie
prachtich en ik tochte oan de famkes, dy’t
as boerinne letter op in buorkerij safolle
dwaen kinne foar de rykdom fan in hüshal-
ding, as har eigen kinnen en kennen derta
by steat is. Sjoch sok in oplieding, sok in
alsidige foarming fan geast, hert en lichem,
dat is it béste hwat men de bern meijaen kin.
Mei in gouden polsholoazje, dat mannich-
ien jammer genóch mear seit, birikt men
dat net. Hwat soe de tiid, dy’t wy nou bi-
libje, it plattelan ta greate segen wurde kin
ne, as foar de jonges sawol as foar de fam
kes de libbensrykdom en de fordjipping fan
har bistean dertroch birikt wurde koene. Dan
waerd dy tiid en dy kans brukt sa, dat er
hwat fan oerbliuwt fan greate wearde.
Hwant net it hüs makket de minske, net
hwat hy om en oan hat, mar hwat hy seis
hat oan kinnen en kennen, oan kultuer en
wiere biskaving, oan forstan en hert, dat is
eigen, diür bisit. Dit makket de dagen fol
en it libben riik, dit is earlik, wier en rinte-
dragend eigendom. En dit mei üs mei de
bern net üntkomme, dit erfskip komt harren
Der bliuwt in striid yn it libben, op alle ter
reinen fan minsklik stribjen en hanneljen.
Tusken goed en kwea, tusken echt en ünecht,
tusken kultuer en snobisme, tusken geast en
flêsk, ja rounom sit in libben minske yn
striid biwuolle. Hat in groep minsken op it
iene gebiet, lit üs sizze: it materiële bistean,
de striid worm; dan wurdt it tokoart oan
kultuer en geasteslibben desto skerper sjoen
en moat, sil it net forkeard rinne, fannijs de
striid oangien wurde om de folsleinens fan it
minskebistean, dat üs as ideael jimmer yn
syn tsjoen haldt hwat mear to birikken. Wy
binne mar lytse, knoffelige Adamsbern, stiK
foar stik, mar de langstme nei better, heger
en harmonysker libben sit üs likegoed yi
bloed. Wy binne fan goede komof en al
slim it libben üs ek teistere hat, de neitins
fan hwat wêze koe en west hat, lit üs nea
los. Alphons Laudy seit it sa treflik yn syn:
„Paradijsvloek" as hy de sykjende, taesten-
de en longerjende minsken typearret: Wij
zoeken de weg naar het zonnelanden
Adam gaat vooropDe tocht nei it sinnelan
Dat is de kearn fan elts minskehert, al wurdt
it ek bidobbe fan toloarstelling en desillüzjes.
De inkeling docht it en de groep docht it
ek, de folken, lyts en great sykje datselde
r*J A,“’
wurde sil, elts nij jier stean de herten i<
fan forwachtinge, eltse heit en mem
fachtet it foar har bern en elts jong
sjocht it glanzgjen yn de takomst. Lok
ae minske, fi
tinge nea stjert, hwant dit is it silt fan it
libben.
Engels, nog wel enige tfld kunnen vergen. Sykjende nei de libbensharmonije foar in-
Spoedig, zo niet binnen een week, kan een
wapenstilstand op Korea worden getekend,
die een einde zal maken aan de reeds drie
jaar durende strijd op dit ongelukkige
schiereiland.
Dit was ’t commentaar van generaal Mark
Clark en autoriteiten te Washington na
ontvangst van het gunstige nieuws uit Pan
Moenjon, dat de Chinezen en Noord-Korea-
nen voorbereidingen willen treffen voor ’t
tekenen van een bestand op Korea.
In Washington was men het er echter wel
over eens, dat „administratieve bijzonder
heden”, zoals het vaststellen van een de
marcatielijn en het verlaten van de offi
ciële stukken in het Koreaans, Chinees en
Van Kleffens voorzitter V.N.-Assemblee
De Nederlandse gezant te Portgual, mr E.
N. van Kleffens wordt in kringen der V. N.
genoemd als mogelflke candidaat voor het
voorzitterschap van de op 15 September
beginnende algemene vergadering der
V. N.
Televlsle-honorarla. De Bedrflfsunie van
de samenwerkende organisaties in de kunst
hebben met de Televlsie-Stichtlng over
eenstemming bereikt over de honoraria, die
voor de musici voor uitzending in het beeld
f30 per half uur zullen bedragen voor
repetities f7.50 per uur met een minimum
van twee uur.
keling en folk, bliuwt de spanning tusken
alle facetten fan dizze folsleine libbensfol-
ling biwarre. De mateariële kant: wurk en
bistean, de sosiale kant: de weardearring yn
de mienskip de kulturele kant: forriking
en fordjipping fan minsklik kinnen en ken
nen de geastlike kant: it bisiele kontakt
mei de Skepper, hja bliuwe stik foar stik
har easken stellen oan üs allegearre en nea
fine wy de folsleine rêst en oarder oan diz
kant fan it grêf.
Mar lykwols bliuwt dit it doel, lykwols haldt
dit ideael üs libbenslang fêst en moat de
inkeling en de lieder, de groep en it folk,
jimmer wer op it kompas op dizze koerts
rjuchtsje. Hoe faek wy misgripe en de wei
kwyt reitsje is net it wichtichste, mar wol
dat wy de goede wei sykjen bliuwe, elk foar
oar en allegearre meiinoar. As de wrald fol
is fan üngerjuchtichheit en Mammonstsjinst,
fan oarloch en konsintraesjekampen, fan se-
deloasheit en swindel, dan bliuwt it like wier,
dat de minske allinnich mar libje kin, omt
hy de wierheit en de rjuchtfeardichheit, de
leaf de en de trou, de suverens en de skient-
me net forjitte kin. Elts minske kin it Pau
lus neisizze: it goede, hwat ik woe, dat haw
ik net dien en it kweade, hwat ik net woe,
dat die ik. Mar dermei is tajown, dat it goe
den en it wiere troch elts en fan elts yn it
hert bigeard wurdt. Dat rekket de minske
nea alhiel kwyt, dat kin net stjerre, om it de
funk is, dy’t deryn lein is fan hegerhan.
Derom moat alle initiatyf, dat op forant-
wurde wize in birop docht op de positive
dingen yn it minskebistean, fan herte stipe
wurde. Gjin materiële bloei lost de fragen
op, al is it wichtich. In bettere sosiale funksje
en weardearring telt jit swierder en wol de
saek net wankantich wurde, dan mei de
geastlike en kulturele kant net binefter
bliuwe. Dêrom is der folie, hwat goed docht
yn üs tiid, net allinnich de prizen fan fé,
molke, boufruchten, net allinnich de bettere
sosiale
boer, 1
en f
hearske sport
