R
open
:ent
uilen
1
9
I
9
0
9
I
9
c
h
c
c
c
c
o
c
c
c
c
c
o
9
9
c
c
5
O00
',N
BOUWCONTINGENT VAN
174.000 WONINGEN WERD OVER DE
PROVINCIES VERDEELD
SN
UIIEREI
Bolswards zangminnend publiek nam op
spontane en stijlvolle wijze afscheid van
Jo Vincent
7
f
üs hjoed
fo sizzen
Friesland krijgt nog geen 2
Fan de
Martinytoer
75
>rs
mijnwerkers
maakten val van 130 m.
12
Hwat hat (jClfaC SlCTOCir
Dokkum gaat
Bonifatius herdenken
„Ome Jan”
Vijfjarig bestaan
Steun Wettig gezag
No. 76
Dinsdag 29 Sept. 1953
49e Jaargang
il
Streekblad voor Weit- en Zuidwest Friesland
Uitgave van Drukkerij Fa. A. J. OSINGA - Bol award
I
KEN
LRD
n
’S
CRD
te ruilen.
nco.
L
1
iRD
-
I
baar
land een flinke toewijzing te geven uit de
12000 die bestemd zt|n voor vervanging
van krotwoningen.
Omdat de Minister, die dit verdellngesche-
ma dezer dagen In Den Haag bekend maak
te, het principieel niet juist acht, dat de
centrale overheid ook de verdeling over de
verschillende gemeenten verzorgt, heeft hij
aan de Colleges van Gedeputeerde Staten
verzocht, zich met die verdeling over de
gemeenten te willen belasten.
>rk
•gel door
en
KACHEL
Tn,
tan
collectie
ing en
orlichting
Bolsward
7EMBER
air.
LCAL.
De marteldood van de heilige missionaris
Bonifatius te Dokkum, in het jaar 754 zal
in 1954 worden herdacht in dit centrum
van Noord-Oost-Friesland, waarvan
naam onafscheidelijk verbonden is aan de
moord op de Angelsaksische bisschop.
Voor de herdenking is een ere-comité in
het leven geroepen onder beschermheer-
BChap van prins Bernhard.
Bonifatius leven en werken zal in Juni
1954 te Dokkum worden herdacht met een
aantal gebeurtenissen van nationaal karak
ter.
De herdenking is van de geestelijke en cul
turele zijde bezien, reden waarom hieraan
floor verschillende levensovertuigingen kan
plan. Op den dür moat it 4000 H.A. wurde.
Dat is dan 20 prosint fan de hiele Haerlem-
mermar. Goed, dit is fuort de oare wike net
klear. It sil in hiele hoart duorje, foar dat
lan der allegearre brukt wurdt mar de boe
ren derre hearre it klokje lieden en it is der
mei as dat in eigner in pleats forkeapet,
hwer’t jit acht of tsien jierren hier oan sit
it klokje hat let en it tikket fierder. Foar in
bütensteander is it min to bigripen, dat it
sa mal moat, mar hwa’t de technyk in bytsje
folget, doart net né to sizzen.
Wy libje yn in wrald, dy’t troch de tech-
nyske ütfiningen sa fundamenteel foroaret,
dat it wol liket oft men nou earst bigjint
to libjen. In pear tsientallen jierren lyn,
doe’t ik sa’n foech jonge wie, stie Fryslan
op ien ein en gyngen tüzenen nei It Fean
om in man to sjen, dv’t mei in fleanmasine
in pear tellen de loft yn gean soe. As it
moai stil waer wie, soe it oangean. Earst
hawwe de tuzenen uren lang wachte omdat
er jit to folie wyn wie, mar einliks ja, der
wie it safier. En as in great wünder seagen-
de minsken in ding de loft yngean, in pear
“u. dee wer del to kommen
wol op in hiel üngelokkige wize namlik
ein yn it publyk op. It brochte rou ek
ileau it libben fan
nou fjirtich
to lyts. En sa is nou oansteande dat op en
nij 1200 H.A. fruchtber polderlan Onteig-
ne wurde sil foar it nije Schiphol. Dat bin-
ne yn ien klap wer fyftich pleatsen mei
kin. It kin yn it libben soms wunderlik gean,
hwant de man, dy’t dit projekt oanhingich
makket is in boeresoan ót Sélfln, de hear
Dellaert. Ien dy’t wit hwat linófnimmen
foar in boer bitsjut. Mar as direkteur fan
de lofthaven Schiphol, in wraldbidriuw,
hwer’t millioenen en jitteris millioenen op it
spul steane, kin hy ek net oars. Hy hat ai
meidield dat de boeren yn dy krite rekkenje
moatte, dat de 2000 H.A. dy’t dit fleanfjild
dan bislaen sil de helte is fan it uteinlik
plan. Op den dür moat it 4000 H.A. wurde.
20 prosint fan de hiele Haerlem-
Sa op it earste gesicht binne der yn it Ebben
dingen, dy’t hast ünoplosber lykje. De tsjin-
stridige bilangen fan de beide partijen, dy’t
derby bitrutsen binne, moatte harren wol yn
it harnas jeije tsjin mekoar, ta in strüd op
Ebben en dea. Ik bidoel hjir de lju, dy t
beide in Ebbensbilang hawwe by itselde
guod en hwerfan ien de striid forspylje
moat. Ljouwert, Snits, Drachten om mar in
pear to neamen binne drok oan it bouwen,
pounsmietten fan it béste lan wurde as sa-
danich fornield en mei san ta in woastyn
makke om dêrnei to tsjinjen foar huzen,
skoallen en sa meat.
Om Ljouwert is it op it heden tige drok en
sawol nei East as west set de stêd him ut.
It is net makEk under wurden to bringen,
hwat der omgean moat yn de herten en hol
len fan de koumelkers en boeren, dy’t hjir
in hopeleaze striid tsjin fiere. Lan, hwat
men jierrenlang brukt hat, hwer’t men alle
eigenaerdighheden fan ken, hwer’t eltse
eker en eltse sleatswal tsjin de eigner of ge-
brüker syn tael sprekt, oerjaen moatte, dat is
hurd, tige hurd. Mar dat skoandere lan by
hiele hoeken fornield to sjen troch nije ka
nalen, diken of wentebouwerij, dat is dubel
hurd. Net allinnich it üntnimmen fan it brea
jowt dit gefoel, mar ek it oansjen moatten
fan de rije oanpak, dy’t net selden mei sokke
ke anneksaesjes mank giet. Der is by Am
sterdam in gefal bard, hwat wol tige pyn-
lik forroun is. Tusken de stêd en Halfweg
wiene in jier as fyftsjin lyn jit greate fean-
puoUen, forlitten en nearne foar brükber
as foar in inkelde fiskerman. In D.U.W.
plan foar de wurkleazen fan Amsterdam hat
mei miUioenen gouneh dizze utfeande puol-
publyk op.
Jsert al b'
forpleatst Mefr. Faber sparre. Wy binne nou fjirtich
ie in hiel jier fierder, fyftich net iens. Hoefolle lju
nou alle dagen rêstich as wy eartiids
wen lizze nou ynsluten troch de brede ring-J yn de Ljouwerter boat? En as wy tinke
feart en dat Irin net langer. Hja moatte 1 doare, hoe sil it oer fyftich jier wêze? De
mear sintra.el yn de polder komme to Ezzen, i stoarmeftige Ontwikkeling fan de technyk is
sadat de Startbanen alle kanten ut kinne. I net mear to helden, mar dy’t de lieding hat,
Men hie dit al jierren as in great tokoart moat him byhalde op gefaer óf, dat hy der
ünderfoun, mar nou kin it net langer sa ónder rekket. Tragyk fan de moderne tiid,
büuwe, it moat oars. Boppedat is it fierst mar hwa kin it keare???} Tj, de J.
minuten mar om doe
en i
kerijen. De Hoofddorper Courant wit nou in ein yn it
to tortellen, dat der hiele nije plannen op hjir yn Boafsert
steapel steane. Hiel Schiphol sil f
wurde, de sintraele gebouwen geane m mt* pci u
ein nei it Südwesten ta, hwant dy gebou- fleane
len ta in complex lan oanmakke, hwer’t boe
ren en grientekwekers op oanfoelen as bijen
op de huning. It wie djür lan mar bést lün
en dat slach fan pyoniers, dat men by eltse
Ontginning wer kommen sjocht, hat him
hjir opwurpen en fan jier ta jier it lan better
en fruchtberder makke. In goed tsien jier
is dat sa gien mar nou is it Ot. De eigners
en hierders reitsje dit lan kwyt en hwat
doe mei millioenen makke is ta fruchtber
lan wurdt nou mei trucks en buldozers for-
oare yn in greate woestenij, hwer’t nije tO-
zenen stedsbiwenners straks har wente for-
wachtsje. Dit tragysk barren op great en lyts
formaet is aUe dagen oan 'e oarder fan de
dei. Kin men it keare? Kin men in oare op
lossing fine foar de needsaeklike wentebou?
Kin men yn ’e stêdden net de hichte mear
yn? En dan moat men om earlik to wezen,
sizze, dat men yn de greate stêd eartiids al
fjirst to folie de boel ynmekoar boud hat.
Hwant de tüd is nou ienkear sa foroare,
dat alle eardere plannen fjirst to lyts blike
to wêzen.
Yn de keam fan de greate stêd krioelt it
as yn in eamelersnêst en wurde de lju op
en undermekoar plakt dat it jin oandeare
moat. De aide stedskearn is yn alle greate
plakken in freeslik fraechstik. Hie men des-
tiids mar oars dien!
Derom meitsje hja de nije strjitten rommer
en iepener en elts folgjend geslacht is fan
oardiel dat it eardere to binypt en to lyts
west is yn syn „planning”.
En hoe bilangriker de stêd is hoe düdliker
tael de tiid sprekt. De measte jierren komme
wy in kear yn it jier op Schiphol, de greate
Nederlanske lofthaven.
Hoe fantastysk Ontwikkelt him dit flean
fjild. Alle jierren sjogge wy hwat nijs en
de omfang fan dit kompleks is nou aï 825
H.A., dat is it lan fan tritich fjirtich buor-
Bolswards Nieuwsblad
i
op
1953
1868
A
PIET
de
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Redactie en Administratie:
Marktstraat 13 - Bolsward
Telefoon 451 (K 5157)
De ftfwêzlchheit Is foar de leafde hwat de
wyn is foar it fjür: hja Ut it greate op-
lögje, mar it lytse bUest hja üt.
Abonnementsprij s
f 1.50 per kwartaal bij vooruitbetaling
Advertentieprijs: 12 cent per m.m.
Giro 87926
Er wordt door de Overheid al het moge
lijke gedaan om die grote nood te lenigen.
Ieder jaar worden door het Rijk honderden
millioenen gulden bijgepast bij de bouw
kosten van nieuwe woningen. En In alle
gemeenten kent men verordeningen, die tot
doel hebben de beschikbare woonruimte op
zo eerlijk mogelijke wijze over alle gega
digden te verdelen.
Het is duidelijk, dat deze medewerking van
de Overheid aan een zeker maximum ge
bonden is. Er zijn, behalve de woningnood,
nog vele andere belangen van het groot
ste gewicht, die van het Rijk enorme finan
ciële offers vragen. Maar niet alleen de
geldkwestie maakt het nodig ergens een
grens te trekken. Behalve geld is er nog
Iets anders nodig om huizen te bouwen:
materialen en arbeidskrachten. Bij het op
stellen van plannen voor woningbouw moet
rekening gehouden worden met de aantal
len bouwvakarbeiders, waarover men in
ons land beschikt. Al zou tweemaal zoveel
geld voor woningbouw kunnen worden uit
getrokken, dan zouden daardoor nog niet
meer woningen kunnen worden gebouwd.
Er moet een evenwicht zijn tussen de om
vang van de bouwplannen en de hoeveel
heden arbeidskrachten, die voor het uit
voeren van de plannen nodig zijn. Versto
ring van dit evenwicht zou allerlei scha
delijke spanningen en ontoelaatbare prijs
verhogingen tot gevolg hebben.
Nog steeds is de woningnood in ons land een van de grootste volksvijan
den. Vele duizenden gezinnen en jonge mensen, die een gezin willen
stichten, ondervinden dagelijks de gevolgen van het tekort aan woon
ruimte, dat in de ene gemeente groter is dan in de andere, maar dat
overal in den lande een storende invloed heeft) op dat, wat ons als „huise
lijke” Nederlanders zo lief is: een gezinsleven binnen de muren van een
eigen woning.
Het zijn deze overwegingen geweest, die
de Minister van Wederopbouw en Volks
huisvesting ertoe hebben gebracht ook
voor de periode van 1954 tot en met 1956
een schema op te stellen voor een verde
ling van de bouwactiviteit over het gehele
land. Zoals in de Troonrede werd aange-
kondigd, zal gestreefd worden naar het
bouwen van ongeveer 65000 woningen per
jaar, dat is dus in de periode van 1954 tot
en met 1956 een totaal van 195000. Voor
bijzondere doeleinden worden daarvan
21000 woningen „in reserve” gehouden.
Over de verschillende provincies konden dus
worden verdeeld 174000 woningen. Hoe is
nu deze verdeling tot stand gekomen?
De commissie, die de Minister over deze
verdeling heeft geadviseerd, heeft een be
rekening gemaakt van de behoefte aan wo
ningen, die in elite provincie bestaat. Er is
daarbij gebruik gemaakt van de inzichten
van werkgroeping, waarin zowel de pro
vincies als de gemeenten waren vertegen
woordigd. Aan vier factoren is bij de be
rekening aandacht geschonken. In de eer
ste plaats aan de te verwachten groei van
de bevolking In de verschillende provin
cies. Vervolgens heeft men een raming ge
maakt van de veranderingen, die in de be
volking van de provincies zullen optreden
door vertrek en vestiging. Ten derde heeft
vanging van krotwoningen.
Nemen we de moeite deze cfjfers met el
kaar te vergeleken, dan blijkt, dat Fries
land (uitgezonderd Zeeland, waarvoor in 1
verband met de gevolgen van de waters-
130 meter in een mijnschacht maakten.
De lift, die omstreeks 45 personen bevatte,
was door een mechanisch gebrek vier me-
tor r.mlna(rcrpcrWifiT, Haama dp
matlsche rem plotseling tot stilstand ge
komen en door deze schok bezweek een
deel van de bodem met het genoemde
rampzalige gevolg.
De slachtoffers waren 7 Italianen, 3 Bel
gen, 1 Fransman en 1 Pool. Hun ontzielde
lichamen werden in de avond naar boven
gebracht. Het ongeval gebeurde in de mijn
„Charbonnage de l’Espérance” nabij Qua-
regnon in de provincie Henegouwen.
Wie, in ons vaderland
Die deze naam niet weet,
En, welke rang of stand,
Hem niet zijn „broeder” heet,
De grote philantroop,
Vol gloeiende élan,
Met onverwoestbare hoop,
Ons aller „Ome Jan”.
Hij voelde jong de smart
Van ziekte die besmet,
Heeft met zijn warme hart
Spontaan zich ingezet.
Tpt strijd in liefde en vreê
Nu reeds teen halve eeuw van
Volksvijand: t.b.c.
Zo werd hij „Ome Jan”.
Geen moeite was te zwaar,
Voor het hoge levensdoel,
’s Lands grootste „bedelaar”
Niemand ontving hem koel.
Hij liep voor „Zonnestraal”
Bij dag en nacht in ’t span,
Elk internationaal
Bewondert „Ome Jan”.
Negentig jaar nu, staat
Hij nog rechtop, vooraan,
In naastendienst paraat,
Zjjn kracht is niet vergaan.
HU strijdt, werkt en getuigt,
Toont wat bezlèling kan,
Het beeld der eeuwige jeugd
Wij zien ’t in „Ome Jan".
Straks laait de zuivere vlam
Van dank om dees vazal,
Vereend te Amsterdam,
In de Apollo-hal.
Het mooist geschenk is bouw
Mee aan zUn levensplan,
Steun allen gul en trouw,
Het werk van „Ome Jan”.
liederen met een heldere, zuivere, nog
klankvolle stem, waaraan gelukkig alle
schoolsheid vreemd was, en waarin voor
dracht, nuancering (dit in Verkltiring van
Franz Schubert) en fracering op zeer ver
antwoorde wijze tot hun recht kwamen.
Als toegift kregen we tot slot nog een
Hollands liedje te horen, dat zo ingrijpend
evenvoudlg werd voorgedragen, alsof er de
weemoed van een afscheid in uitgezongen
moest worden.
Het doet toch altffd pijn de lier aan de
wilgen te moéten hangen.
Na afloop dankte Burgemeester J. G. S.
Bruinsma namens het comité van aanbe
veling Jo Vincent in hartelijke bewoordin
gen voor al het schone wat we deze avond
van haar nog eens mochten genieten.
Een woord van dank aan de organist was
niet minder verdiend.
Een prachtig bloemstuk, de zangeres aan
geboden, en door deze zeer op prijs gesteld,
was zeker een welverdiende hulde.
JO VINCENT MEVR. BOS
Mevr. Bos van Overveen was als
jong meisje reeds begaafd. Dit bleek
echter pas overtuigend, toen vader
Vincent, die organist was in de Am
sterdamse Weeshuiskerk, haar naar
het zangkoortje van Cathirtna van
Rennes, liet gaan.
Op initiatief van deze studeerde ze
voor zanglerares, waarvoor ze cum
laude slaagde, hoewel ze van het
theoretische deel weinig wist (dit
spiekte ze uit een boekje).
Van het geld, dat ze met lesgeven
verdiende, nam ze op haar beurt les
bU Comelie van Zanten in Den Haag
echter in ’t geheim, want vader Vin
cent wilde niets van opleiding tot
concertzangeres weten.
Na December a.s. zal Jo Vincent niet
meer in het openbaar optreden en
onder haar ware naam Mevr. Bos
als gewone Nederlandse burgeres
naar we hopen, nog lang en geluk
kig leven.
Twaalf eeuwen na 745
(Jan van Zntfen de pionier der t.b.c.--
bestrijding)
7 October
Aan de oproep van het comité van aan
beveling tot de Ingezetenen van Bolsward
om bovengenoemd concert bt) te wormen,
hadden velen uit de stad, maar ook uit de
omtrek daarvan, gehoor gegeven.
Ieder, die gevoel voor muziek en zang heeft
en daartoe in de gelegenheid was, wilde
deze laatste kans, de begaafde zangeres
nog eenmaal te horen, niet onbenut voorbU
laten gaan.
Het zal niemand der vele luisteraars ge
speten hebben van de zeldzame gaven de-
eenvoud, het karakter en levensstijl van
de zangeres, die ook in optreden, houding
en gebaren, ja zelfs in uiterljjke verschU-
nlng uitkwamen.
Met gevoel, overtuiging, algehele overgave
(o.a. In Agnus Dei van Mozart) en af en
toe sterke overredingskracht, zong ze de
heldere, zuivere,
zer talentvolle kunstenares te mogen ge
nieten. Men zal echter niet alleen uit het
oogpunt van kunstgenot naar de Geref.
Kerk zijn getogen, maar niet minder om
zjjn (haar) erkentelijkheid te betuigen voor
het zeer veel mooie dat zij met haar schone
volle, ffjn afgeronde, vocale klankontwik
keling gedurende een reeks van jaren aan
zeer velen heeft geschonken.
Het mooie moet vooral, zoals ook nu weer,
hierin bestaan hebben, dat het haar een
behoefte was door middel van het lied en
de zangkunst uitdrukking te geven aan
haar innerlijk zieleleven, waarin men op
deze manier toch altijd het best kan sla
gen.
Van het programma, dat uit 8 nummers
bestond, nam de organist Gezinus Schrik
uit Sneek, de helft voor zjjn rekening, n.l.
de nummers 1, 8, 5 en 7.
In nummer 1 konden we al dadelijk het
technisch kunnen en de registratie be
wonderen, alhoewel de diepe bastonen wat
te sterk werden aangedreven.
Nummer 3: Tripelfuga in Es van J. S.
Bach, was wel wat monotoon, maar tech
nisch zeer goed verantwoord.
De Pastorale van Cesar Franck hebben we
met zeer veel genot aangehoord, terwUl
van nummer 7 hetzelfde gezegd kan wor
den.
De nummers 2, 4, 6 en 8 nam de zangeres
voor haar rekening, waarbij ze door de or-
ganlst op prUzenswaardige wUze begeleid
werd, waarbU deze zich zeer bescheiden,
zoals dat bij begeleiding behoort te geschie
den, op de achtergrond hield, wat lang niet
altijd van zoiets gezegd kan worden.
De keuze der zangnummers was niet alleen
in overeenstemming met de plaats van het
gebeuren, maar getuigde bovenal van de
men berekend, hoeveel woningen in elke
provincie in de plaats zullen moeten ko
men van krotten. En tenslotte is bestudeerd
hoe groot in elke provincie het bestaande
tekort aan woningen is. Bij de verdeling
van het aantal nieuwe woningen is met dit
tekort op zodanige wijze rekening gehou
den, dat die provincies, die de grootste ach
terstand hebben, een groter deel van haar
tekort zullen kunnen inlopen dan de pro
vincies met de kleinste achterstand.
Rekening houdend met al deze factoren,
kwam de volgende verdeling tot stand
Voor Zuid-Holland in drie jaren totaal
36.900 woningen, voor Noord-Holland
25.200, Voor N.-Brabant 22.500, voor Gel
derland 18.300, voor Limburg 15000, voor
Overijssel 11400, voor Utrecht 9900, voor
Drenthe 4500, voor Groningen 4200, voor
Friesland 3450, voor de Noord-Oostpolder
2300 en voor Zeeland 1500 woningen.
Een aantal van 19500 woningen is in re
serve gehouden voor emigratie en, vervan-
I ging. 12000 daarvan zijn bestemd voor ver
worden meegewerkt. Het werkcomité be- I
Staat uit practische overwegingen uit per- I
Bonen, die in Friesland woonachtig zUn.
In een gevormd groot comité, om het werk
comité van advies te dienen, hebben voor
aanstaande figuren van alle richtingen zit
ting genomen.
Daar Bonifatius een internationale figuur
was, hebben in een erecomlté naast pro
minente kerkelijke en overheidsvertegen
woordigers uit ons land ook zitting geno
men de bisschoppen van Fulda, Mainz en
Plymouth.
Gewerkt wordt aan een herdenklngssame-
komst van Interkerkelljk karakter en aan
fle opvoering van een Bonifatiusspel. Aan
de Friese dichter Fedde Schurer te Hee-
renveen is opdracht gegeven tot het schrij
ven van dit spel, dat gedeclameerd zal
Worden met muziek van de componist Ds
B. Smilde van Garijp. Het is de bedoeling
het spel tweetalig, in het Fries en het Ne
derlands op te voeren in de Bonifatiuskapel
Onder regie van de heer Van Ree te Gro
ningen en met muzikale medewerking van
het Frysk Orkest (L.O.F.) te Leeuwar
den.
Een regeringssubsidie van drieduizend gul
den is hiervoor toegezegd. De componist
zal de muziek zodanig schrijven; dat ze ook
geschikt is om uit te voeren op het orgel,
zodat het spel ter stimulering kan worden
opgevoerd in een aantal Friese dorpen.
Besloten is voorts een tentoonstelling over
het werk en leven van Bonifatius in te
lichten in het stadhuis te Dokkum. Er
Wordt getracht voor de herdenking, waar
voor twintig tot dertig duizend gulden
nodig zjjn, subsidies te verkrijgen van
overheid, instellingen en bijdragen van par
ticulieren.
De gemeente Dokkum zal eind Augustus
een feest van twaalf eeuwen Dokkums his
torie vieren.
De Dokkumer gemeenschap wil met deze
Viering erkennen, wat zij te danken heef
aan het martelaarschap van Bonifatius en
zich confronteren met haar taak, in een
tijd, waarin West-Europa zijn christelijk
karakter dreigt te verliezen en weer sterk
®en behoefte heeft aan het evangelie, dat
Bonifatius bracht. Zjjn werk en dood is
het uitgangspunt van Dokkums historie.
Het dorpje kreeg een centrale functie, in
moderne zin een stedeljjke functie.
Wel te verstaan, aldus burgemeester drs
8. van Tuinen, werd Dokkum in 754 geen
Btad in juridische zin. Het dorpje bestond
feeds toen Bonifatius hier predikte en het
bleef een dorp. Er wordt dus niet gevierd
12 eeuwen stadsrecht of 12 eeuwen bestaan
Van Dokkum, maar 12 eeuwen Dokkumer
historie en 754 ais historisch beginpunt.
Het Nationaal Instituut Steun Wettig Ge
zag bestaat thans vjjf Jaar. Men is er in
die tijd in geslaagd een organisatie op te
bouwen, die voor zover het Friesland be
treft, bijna is voltooid.
De minister van Oorlog en Marine, Ir C.
Staf, die Zaterdag te Leeuwarden, gearri
veerd per helicopter, de viering van het 5-
jarig bestaan bijwoonde, verklaarde al
thans in zijn herdenkingsrede, dat de actie
voor Steun Wettig Gezag in Friesland ge
slaagd mag worden genoemd.
Het korps Reserve-Polltle heeft de vereiste
getalssterkte reeds bereikt, de Nationale
Reserve is hieraan bijna toe en de pas be
gonnen actie voor het korps Luchtwacht
dienst maakt al goede vorderingen.
Minister Staf toonde zich zeer ingenomen
met dit resultaat en hij prees het ent-
thouiasme, waarmee men in Friesland
werkt aan de opbouw van het nationaal in
stituut.
De herdenking van het vijfjarig bestaan
werd Zaterdagmiddag op het Zaailand be
gonnen met een défilé voor de minister en
de hem vergezellende autoriteiten door
Friese troepen van de Nationale Reserve,
de Reserve Gemeentepolitie, de Reserve
Luchtwacht, de Reserve Grensbewaking en
de Reserve Rijkspolitie, voorafgegaan door
de drumband van de Nationale Reserve te
Den Haag en het Leeuwarder politiemu-
ziekcorps.
In een grote hangar op het vliegveld Leeu
warden werd des avonds voor ruim drie
duizend vrijwilligers en hun familieleden
een bont programma gegeven door het ge
zelschap Tetman de Vries, de toneelgroep
„Fryske Trou” en de Leeuwarder Skots-
ploech.
nood een speciale regeling geldt) wel erg
bekaaid wegkomt. De 8450 woningen, die
Friesland mag bouwen, vormen nog geen
twee procent van het totaal te bouwen aan
tal, m. a. w. van elke 100 woningen die
in Nederland in de komende jaren zullen
worden gebouwd, mag Friesland er nog
geen 2 bouwen, terwijl onze provincie er
volgens het bevolkingsaantal zeker
tweemaal zoveel recht zou hebben.
Men bedenke echter dat de woningen niet
verdeeld zijn naar aanleiding van de hui
dige bevolking, maar naar aanleiding van
de behoefte. Er wordt blijkbaar op gere
kend, dat Friesland in de komende jaren
niet zal industrialiseren en dus, zo rede- I
neert men, zijn er geen woningen nodig. Twaalf mijnwerkers ztjn omgekomen, toen
Andersom geldt natuurlijk, dat daar, waar na ongeluk met een nft een val van
geen woningen zijn, dus geen mensen wo-
nen, de industrie zich ónmogelijk kan ves
tigen.
Hoe het ook zij, een ernstig feit is, dat 1 ter omlaaggegleden, daarna door de auto-
Friesland als provincie eens de tweede
van de zeven! langzamerhand op het
achterste bankje komt te zitten, zo niet
in een hoekje wordt gedrukt. Daarbij komt
nog, dat de woningen in Friesland veelal
in slechte staat verkeren. Wij menen eens
gelezen te hebben, dat men nergens zoveel
één-kamerwoningen vindt, dan juist in on
ze provincie. Wellicht en we hopen het van
harte zal dit een reden zijn om Fries-
